Nu het stilaan kouder begint te worden, heb ik eerst maar eens tijd gemaakt om het deken van Witsy, de pony van onze meiden, te borduren. Teneinde "hun" deken goed te herkennen, vroegen ze om Witsy's naam erop te borduren. Het was de eerste maal met mijn nieuwe borduurmachine dat ik zo'n dikke stof ging borduren, maar het liep als een trein. Ik ondervond geen enkel probleem. Straks gaan we dan samen de meiden verrassen op de manège door het geborduurde deken te brengen. Hopelijk voldoet het aan de wensen en verlangens van onze dametjes, maar echt aan twijfelen doe ik niet. Zolang er iets voor "hun" Witsy is, is alles wel ok.
Naar analogie van de paardentruien die ik maakte voor Elena en Ianka (zie één of 2 blogposts geleden), maakte ik ook Elise een exemplaar. Zij vond de bloemenfleece van de jongste 2 niet echt iets meer voor haar, vandaar dat zij in Modecoupon in Sint-Niklaas een welnessfleece koos. Ik vind dat een heel gedoe om deze stof te verwerken door het massaal pluizen, maar uiteindelijk is het wel een superzachte trui geworden die ze al ettelijke keren heeft gedragen en die bijgevolg al even veel keren gewassen is.
En hieronder dan een foto op model van het winterdeken dat ik borduurde voor Witsy.
De foto's zijn niet helemaal scherp, maar geven toch een impressie.
