Ροντρίγκ Ελ Χούρι: ένα γρήγορο σχόλιο

Διάβασα στο διαδίκτυο ότι θα ερχόταν στην Αθήνα ο Ροντρίγκ Eλ Χούρι. Αλλά δεν είχα ενδιαφερθεί να χάσω κάμποση ώρα να ακούσω τις τελευταίες μεγαλοστομίες του. Ο Ροντρίγκ δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς σοβαρά μαζί του, αλλά δεν μπορεί κανείς να εθελοτυφλήσει και το ενδιαφέρον που του δίνουν κάποιοι κύκλοι στην Ελλάδα. Γι’ αυτό παραθέτω λίγο τον προβληματισμό μου σχετικά με το κίνημά του.

Ο Ροντρίγκ- ο επονομαζόμενος για άγνωστο λόγο και Δημήτρης- έχει ιδρύσει πριν λίγα χρόνια ένα κόμμα- λέμε τώρα- που το λέει το Κόμμα της Ανατολής, με σημαία το Δικέφαλο- με ποια λογική δεν ξέρω. Αυτό το κόμμα θεωρείται ως «ορθόδοξο κόμμα», παρότι ένα κόμμα εκ φύσεως ασκεί πολιτική και μέλη του μπορούν να είναι όλοι οι πολίτες μιας χώρας και όχι μέλη μιας εκκλησίας- άσχετα που κάποιοι φαντάζονται την εκκλησία σαν σέκτα ή κόμμα. Μέλη του δηλαδή πρέπει να οργανώνονται σύμφωνα με τα πολιτικά πιστεύω τους και όχι με βάση διάκρισης που στηρίζεται στη θρησκεία των υποψηφίων μελών. Ευτυχώς όμως ούτε ο Ροντρίγκ ούτε το κόμμα του έχουν πέραση, και ούτε πρόκειται. Έχει μαζέψει γύρω του μια χούφτα ανθρώπων, οι οποίοι έμειναν ορφανοί όταν διαλύθηκαν στο Λίβανο οι ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες θρησκευτικού χαρακτήρα και αναζητούσαν μαζί με ολίγους εφήβους μια στέγη ναζιστικής χροιάς- όμως άοπλη.

Ο Ροντρίγκ δεν εκπροσωπεί παρά τον εαυτό του, και σε ενδεχόμενες δημοτικές εκλογές δεν εκλέγεται ούτε δημοτικός σύμβουλος. Με 100 άτομα γύρω του τι να κάνει ο δυστυχής;

Κατά καιρούς έχω διαβάσει αποσπάσματα κειμένων του, τα οποία είναι τελείως ανιστόρητα. Δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να παρατεθούν οι απόψεις του και να απαντήσω. Αρκούμαι στο να εφιστώ την προσοχή των σοβαρών και φιλαλήθων αναγνωστών, και σχολιάζω ενδεικτικά δυο ιδέες.

Κύρια ιδέα του Ροντρίγκ είναι ότι οι ορθόδοξοι του Λιβάνου και της Συρίας- δηλαδή του Πατριαρχείου Αντιοχείας- είναι Ρωμιοί. Ωραία και πιασάρικη ιδέα. Τι θα πει «Ρωμιοί»; Η Ρωμιοσύνη αναγνωρίζεται στο  DNA; Ή εκδηλώνεται ως ένας από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της ανθρωπότητας, με ιδέες και ιδεώδη που ξεπερνούν τις φυλετικές και συνοριακές διαφορές; Ρωμιός ήταν για παράδειγμα ο Αρμένιος αυτοκράτορας Λέων ο Ε’.

Επίσης, από τους πρώτους ήδη χριστιανικούς αιώνες οι χριστιανοί των σήμερα Λιβάνου και Συρίας βίωναν το εκκλησιαστικό γεγονός με διάφορες γλώσσες (αραμαϊκά, συριακά, αραβικά, ελληνικά) ο καθένας ανάλογα με την περιοχή στην οποία βρισκόταν. Παρενθετικά θυμίζω ότι οι χριστιανοί αυτοί δεν έχουν έρθει από τον Άρη, αλλά είναι στην πλειονότητα τους γηγενείς, γι’ αυτό είχαν διαφορετικές γλώσσες που διαφέραν ανάλογα με τα μέρη στα οποία βρίσκονταν. Και δεν είχαν όλοι το Τυπικό και τη λειτουργική ζωή της Κωνσταντινούπολης. Επειδή ο Ροντρίγκ θέλει να πιστεύει ότι είναι στο DNA Ρωμιός- πράγμα που δεν υπάρχει- δεν σημαίνει ότι θα το επιβάλει σε όλους τους ορθοδόξους του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Πιστεύοντας κανείς ότι οι ορθόδοξοι του Πατριαρχείου Αντιοχείας είναι και αυτόματα Ρωμιοί με την έννοια που πιστεύει ο Ροντρίγκ πέφτει στο ατόπημα ότι δεν είναι γηγενείς αλλά ήρθαν με την κατάκτηση της Φοινίκης και της Συρίας από τα στρατεύματα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γεγονός που φέρνει τους χριστιανούς σε ισοδύναμη θέση με τους μουσουλμάνους που είχαν έρθει σ’ εκείνες τις περιοχές τον 7^ο αιώνα. Ενώ οι χριστιανοί είναι γηγενείς, και η εκκλησία τους είναι αποστολική εκκλησία, γιατί έγιναν οι Σύριοι και οι Φοίνικες χριστιανοί από τους ίδιους τους Αποστόλους. Επίσης τίθεται το ζήτημα της γλώσσας σε σχέση με τον αυτοπροσδιορισμό. Εννοώ από τη στιγμή που οι ορθόδοξοι χριστιανοί αυτοί δεν υιοθέτησαν όλοι τους τα ελληνικά ούτε στην καθημερινή τους ζωή ούτε στην εκκλησιαστική τους λειτουργική ζωή, πώς μπορούμε να τους λέμε Ρωμιούς; Έχουμε χειρόγραφα «μηνιαίων» στα συριακά για παράδειγμα σε χωριά του Όρους Λιβάνου. Άρα ακολουθούσαν το Τυπικό της Κωνσταντινούπολης αλλά στη συριακή γλώσσα. Είναι αυτοί Ρωμιοί; Προφανώς και πολλοί ορθόδοξοι σ’ εκείνα τα μέρη είναι Ρωμιοί. Όχι όλοι. Κάποιοι ήταν και δεν είναι πια σήμερα. Και οι εβραίοι, μουσουλμάνοι, και άλλοι χριστιανοί των άλλων εκκλησιών που στο διάβα του χρόνου έγιναν ορθόδοξοι είναι και αυτοί Ρωμιοί; Το πρόβλημα είναι πολύ σύνθετο και μια ισοπεδωτική διάνοια σαν του Ροντρίγκ δεν μπορεί να το συλλάβει.

με τα.. μέλη του κόμματος

Η άλλη ιδέα που με προβλημάτισε και στο άκουσμα της μάλιστα διέκοψα την παρακολούθηση του βίντεο με την ομιλία του Ροντρίγκ (κάπου στο δεύτερο λεπτό) είναι η εξής- παραθέτω απομαγνητοφωνώντας τον μαζί με την απροσεξία στην ανάγνωση των σημείων στίξης: «[…]μεσογειακό κύμα το οποίο μετέφερε μια μέρα τον  Κάδμο από την Βύβλο, στις ακτές της Ανατολής, στην Θήβα κοντά στην Αθήνα, για να κηρύξει την αλφάβητο, το εργαλείο του πολιτισμού το πιο σημαντικό από όλα. Εκείνος δεν αισθάνθηκε ότι είχε μετακινηθεί από μια χώρα σε χώρα αλλά μάλλον από μέρος σε μέρος της μιας χώρας […]». Προφανώς θα έχει πει και άλλα μαργαριτάρια παρακάτω αλλά δεν έχει νόημα να τα ακούσει κανείς. Όταν η βάση του οικοδομήματος είναι στραβή πώς μπορεί να ορθωθεί; Η Θήβα, όπως διαβάζει ο Ροντρίγκ, παρέπεσε «στις ακτές της ανατολής» σε σχέση με τη Βύβλο! J «Ανάποδο χάρτη είχε;» όπως μου είπε μια φίλη σχολιάζοντάς το. Λέει παρακάτω μιλώντας για τον Κάδμο- είναι Ρωμιός και αυτός; Πώς βρέθηκε στο κείμενο;- «Εκείνος δεν αισθάνθηκε» και διερωτώμαι πώς ξέρει ο Ροντρίγκ πώς αισθάνθηκε ο Κάδμος; Πήγαν μαζί στο δημοτικό; Του εμφανίστηκε στον ύπνο; Φαντάζομαι στα γραφεία του κόμματος θα πέφτει πολύς ύπνος με την πολλή δουλειά που κάνουν. Και ολοκληρώνει την ιδέα λέγοντας «Εκείνος δεν αισθάνθηκε ότι είχε μετακινηθεί από μια χώρα σε χώρα αλλά μάλλον από μέρος σε μέρος της μιας χώρας». Το ότι η Βύβλος ήταν μέρος της ίδιας χώρας με τη Θήβα ταράττει τις ιστορικές και γεωγραφικές μου γνώσεις. Για ποια χώρα μιλάει; Ανιστόρητος ο Ροντρίγκ, το ξέρω και το δέχομαι, αλλά να φέρει στα χαμηλά μέτρα του τον Κάδμο είναι απαράδεκτο!

με τον Ρώσο πρέσβη στο Λίβανο

Πολλά είπα και δεν είχα πρόθεση, και χωρίς καν να μπω σε διεξοδικό και σοβαρό σχολιασμό των απόψεων του Ροντρίγκ. Τι να κάνω η αστεία και χαιρέκακη διάθεση που μου δημιούργησαν όσα διάβασα για την ομιλία του με παρέσυραν. Κλείνω θυμίζοντας όσους ξεγελιούνται με αυτά που λέει ο νεαρός αργόσχολος δικηγόρος και πλέον πρόεδρος κόμματος, ότι η Ρωσία τον αξιοποιεί δεόντως στο Λίβανο και αυτό πρέπει να προβληματίσει λίγο τους Έλληνες δεδομένου ότι η Ρωσία πάντα ψάχνει τρόπους να μειώσει την Ρωμιοσύνη και να κληρονομήσει την αθάνατη Νέα Ρώμη. 

Ουαντί Ασάφι: η ηχηρή βουνίσια φωνή του Λιβάνου

Έχασε ο Λίβανος χτες Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, και μαζί του η αραβική μουσική μια μεγάλη προσωπικότητα τον Ουαντί Ασάφι. Ο Ουαντί εντάσσεται πλέον στην λέσχη των αθανάτων του Λιβάνου και του αραβικού κόσμου έχοντας σφραγίσει την εποχή του με την φωνή, την μουσική, και το ήθος του.

Ο Ουαντί γεννήθηκε την 1 Νοεμβρίου του 1921 σε μια μεσαία οικογένεια η οποία δεν μπορούσε να του προσφέρει καμία μουσική μόρφωση παρότι είχε φανεί το ταλέντο του από μικρή ηλικία. Καταφέρνει όμως και ξεχωρίζει σύντομα τραγουδώντας τα τραγούδια μεγάλων αράβων συνθετών, και ύστερα γράφοντας και ερμηνεύοντας δικές του συνθέσεις. 

Η διαφημιστική εποχή δεν κατάφερει να μετατρέψει τον Ουαντί σε αναλώσιμο προϊόν, και έτσι παρότι δεν είχε ιδιαίτερη προβολή διατήρησε μια μεγάλη αξία και ευρεία φήμη. 

Συνεργάστηκε στην μεγάλη πορεία του με πολλά μεγάλα ονόματα της αραβικής μουσικής από διάφορες χώρες του αραβικού κόσμου, ιδιαίτερα του Λιβάνου και της Αιγύπτου. 

Παρακάτω παραθέτω λίγα βίντεο από τα πάρα πολλά έργα του τα οποία αντιπροσωπεύουν διάφορες φάσεις της πορείας του.

خاريلاوس تاليادورس في... لبنان

صدفة وقعت على إعلان مهرجان تراتيل بيزنطيّة سريانيّة في لبنان سيجري هذا الشهر.لولا الإعلان الفاقع لا يعدو الحفل بالنسبة لي كونه حفلاً إنشاديّاً عاديّاً لا يستدعي أن أعبّر عن رأيي فيه. لا أعرف من هي الشركة المنظّمة ولا أعرف إن كانت المغالطات في التعابير والألقاب متعمّدة أو هي عن عدم معرفة.


بداية أودّ أن أشير إلى إعجابي بصوت عبير نعمة منذ سمعتها لأوّل مرّة في إحدى أسطوانات جوقة "جبل لبنان". منذ ابتعادي عن جوقة "جبل لبنان" لم أعد أعرف ماذا يجري على صعيد السَلَطات البيزنطيّة السريانيّة في لبنان ولا أعرف تالياً علاقة الفنّانة نعمة بهذا الموضوع. لكنّي ذهبت إلى الكنيسة التي يرتّل فيها تالياذورس عام 2003 بكلّ حماسة لسماعه. وسمعته ومذ ذاك غادرني الفضول لسماعه إلى غير رجعة.

للأسف إنّ المنطلق "القوميّ" هو الذي فتح العيون في لبنان على الاهتمام بتفاعل الموسيقى البيزنطيّة والموسيقى السريانيّة. فمنذ الخلاف بين الإكليروس اليونانيّ والإكليروس العربيّ في بطريركيّة أنطاكية الذي انتهى عام 1898 بانتخاب ملاتيوس الدوماني بطريركاً على أنطاكية لم تتمكّن كنيسة أنطاكية من إعادة التموضع في الإطار الكنسيّ السليم البعيد عن "القوميّات" والمفاخرات الوطنيّة البغيضة. فهناك من لا يزال يعتقد أنّ هناك هيمنة يونانيّة واستقلال عربيّ يجب المحافظة عليه. وهناك من المطارنة مَن يدّعي أنّ في البطريكيّة الأنطاكيّة جناحَين واحد يونانيّ وآخر عربيّ. لكن هناك مَن تطرّف أكثر في أوهامه وراح يبحث عن هويّة سريانيّة محلّيّة لبطريركيّة أنطاكية للروم الأرثوذكس. هذا الموضوع أجاب عليه المؤرّخ أسد رستم في كتابه تاريخ كنسية مدينة الله أنطاكية العظمى ولن أكرّره هنا. لكنّي أكتفي بالإشارة إلى الفرق بين الروميّ واليونانيّ ونحن كروم أرثوذكس لسنا يونان أرثوذكس كما يُشار إلى كنيستنا باللغة الإنكليزيّة أو الفرنسيّة. وهناك مَن يريد تقسيم البطريركيّة الأنطاكيّة إلى اثنتَين لبنانيّة وسوريّة كما حاول الانتداب الفرنسيّ أن يفعل أيّام الأزمة في الثلاثينات..
الوضع مضحك مبكٍ.

وتأتي هذه الحفلة للترويج لبعض هذه الأفكار ولو عن غير قصد. ففي الليلة الأولى أمسية بيزنطيّة يونانيّة لبنانيّة.. ماذا يعني هذا هل المقصود أنّ الأمسية محصورة بالتراتيل البيزنطيّة وسوف تؤدّيها جوقتان واحدة يونانيّة باللغة اليونانيّة وواحدة لبنانيّة باللغة العربيّة؟ وهل هذا الترتيل المتوازي في الليلة التالية يستحقّ أن يُدعى حواراً على أعلى مستوى بين الموسيقى الكنسيّة السريانيّة والموسيقى الكنسيّة البيزنطيّة؟ أمّا بالنسبة إلى الزيارة التاريخيّة لتالياذورس فماذا عساني أقول؟ أرجو أن يبلَّغ المؤرِّخون بحصولها ليدوّنوا التفاصيل. ما الذي يجعل هذه الزيارة تاريخيّة؟ لقد جاء قبل تالياذورس كثيرون مثله وأهمّ. تالياذورس من المرتّلين المهمّين لكنّ النمط الذي يعتمده في الترتيل تخطّاه كاراس وتلاميذه بأبحاثهم. هذا يعني أنّ قيمة تالياذورس هي بمساهمته في تعليم الموسيقى لطلّاب كثيرين_ بينهم أنطاكيّون. وهو بسبب عطائه التعليميّ كلّ هذه السنين يستحقّ التقدير والاحترام. لكن لا يجوز أن نبالغ ونجعله أفضل مرتّل على الإطلاق وفي كلّ العالم الأرثوذكسيّ. المسألة علم وذوق والعلم كما قلت تخطّى تالياذورس وأسلوبه. تالياذورس يحمل لقب "رئيس المرتّلين الأول في كنيسة المسيح العظمى" الآتي من بيزنطية وفخامتها، لكنّ هذا اللقب لا يتمتّع به لوحده. وهذا اللقب غير ما يقول الإعلان عن كونه المرتّل البيزنطيّ الأوّل في العالم. عدا عن أنّ هناك عشرات المرتّلين في اليونان يحملون اللقب عينه بعضهم أهمّ منه على كلّ صعيد.

هذا كلّه دعاية وإعلان لا أعرف كيف وصلت الكنيسة إلى حدّ أن تفتح له المجال للتغلغل إلى أوساطها وامتطاء التقوى الدينيّة السطحيّة لأبنائها وأخذهم إلى اتّجاهات غريبة. أنتظر تعليقات الصحف اللبنانيّة على الحدث ويمكنني من الآن توقّع المديح والثناء لتالياذورس من ... المختصّين. 1

Αγωνία για το μέλλον των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή

Αποχαιρετήσαμε το έτος 2009 με διάφορα γεγονότα που θέτουν σε κίνδυνο την ύπαρξη των χριστιανών στην Εγγύς Ανατολή. Και με τον ίδιο τρόπο υποδεχθήκαμε το νέο έτος. Αφορμή γι' αυτό το σύντομο άρθρο είναι τα επεισόδια που ξέσπασαν στην Αίγυπτο την περασμένη Τετάρτη 6 Ιανουαρίου όταν επιτέθηκαν κάποιοι γνωστοί άγνωστοι σε χριστιανούς που γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στην περιοχή Ναγκάα Χαμάντι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή ώστε να σχηματίσουμε μια γενική άποψη για όσα αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί στην Εγγύς Ανατολή.

Κατ’ αρχήν η Εγγύς Ανατολή συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων χώρες όπως η Τουρκία, το Ιράκ, η κατεχόμενη Παλαιστίνη, η Αίγυπτος, και ο Λίβανος. Σ’ αυτή την περιοχή οι χριστιανοί αποτελούν μειονότητα, και για το περιβάλλον τους δεν έχει σημασία σε τι χριστιανικό δόγμα ανήκουν. Αυτό το τονίζω γιατί κάποιοι συνεχίζουν και σήμερα να διαχωρίζουν τους χριστιανούς σε ορθοδόξους και αιρετικούς, και να νομίζουν ότι πας μη ορθόδοξος δεν είναι χριστιανός και συνεπώς δεν μας αφορά τι παθαίνει. Σ’ αυτή την περιοχή βρίσκονται τέσσερα ορθόδοξα Πατριαρχεία, τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία της Ανατολής και άλλα χριστιανικά Πατριαρχεία όπως εκείνο των Μαρωνιτών ή των Κοπτών κλπ.

Ευαισθητοποίηση για το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Στην Τουρκία μαθεύτηκαν τα όσα αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, και όλη η Ρωμιοσύνη. Η γειτνίαση Ελλάδας και Τουρκίας βοηθά, μαζί με άλλους παράγοντες, να ξέρουμε τι συμβαίνει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και να είμαστε αισιόδοξοι διότι η Τουρκία ως Κυβέρνηση μαζί με τον τουρκικό λαό και τα ΜΜΕ προστατεύουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γνωστά τα προβλήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Τουρκία, αλλά η ματιά του παρόντος άρθρου βλέπει ως προτεραιότητα την ασφάλεια των Ρωμιών. Γι’ αυτό θεωρώ ότι η αποκάλυψη των σχεδίων της Εργκενεκόν έχει αποτρέψει τα χειρότερα σε πολλά επίπεδα που ξεπερνούν και την ίδια την Τουρκία.


Άθλια η κατάσταση για τους Χριστιανούς στο Ιράκ

Στο Ιράκ όμως, η κατάσταση είναι τρισάθλια για τους χριστιανούς. Ένα παλαιότερο δημοσίευμα στο Amen στις 27 Δεκεμβρίου (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1285) αναφέρει ότι ο αριθμός των χριστιανών έχει μειωθεί δραματικά από το 2003 έως σήμερα. Η δημοκρατία (sic) έφερε το θάνατο για τους χριστιανούς! Σε διάστημα περίπου 6 ετών έπαθαν οι χριστιανοί όσα δεν είχαν πάθει επί της εικοσαετούς δικτατορίας του Σαντάμ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η δικτατορία ήταν ό,τι καλύτερο, αλλά με οδηγεί να αμφισβητώ το μύθο περί εκδημοκρατισμού του Ιράκ. Άλλωστε η δικτατορία του Ιράκ επέτρεπε στους χριστιανούς να προσεύχονται στις Εκκλησίες τους σε αντίθεση με άλλες, σύμμαχες των αμερικανών, βασιλείες που απαγορεύουν στους χριστιανούς κάθε λατρευτική πράξη. Οι χριστιανοί του Ιράκ είναι - όπως εκείνοι της Αιγύπτου - φορείς γλωσσών και πολιτισμών υπό αφανισμό. Αυτό καθιστά το πρόβλημα μεγαλύτερο και αγγίζει όχι μόνο όσους από μας συμπάσχουν με τους ομόπιστους αλλά και όσους σέβονται τον ανθρώπινο πολιτισμό. Περιττό να πω ότι σε κάθε περίπτωση είναι μείζον θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η κατάσταση δεν προκαλεί καθόλου αισιοδοξία διότι οι χριστιανοί του Ιράκ διώκονται με κάθε τρόπο και είναι αντιμέτωποι με μια από δυο λύσεις: μετανάστευση ή θάνατος. Έτσι δείχνουν τα πράγματα ως τώρα, και έτσι είναι φτιαγμένο το σχέδιο για την Νέα Μέση Ανατολή που ανακηρύσσεται επίσημα από το 2006 από υψηλόβαθμους πολιτικούς των ΗΠΑ, όπως η πρώην υπουργός Κοντολίζα Ράις σε διάφορες περιστάσεις (http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=3882). Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, που γνωστοποιήθηκε στην στρατιωτική σχολή του ΝΑΤΟ στην Ρώμη και προκάλεσε τις αντιδράσεις τις Τουρκίας το Σεπτέμβριο του 2006 (http://www.todayszaman.com/tz-web/?hn=36919), το Ιράκ μοιράζεται σε μικρότερα κράτη με θρησκευτική βάση, όπου οι Σουνίτες και οι Σιίτες θα έχουν δικά τους κράτη, ενώ οι χριστιανοί παίρνουν το θάνατο ή την μετανάστευση. Βεβαίως κατ’ εμέ δεν πρέπει να μπουν οι χριστιανοί στην λογική του εγκλωβισμού σε τέτοιου είδους κράτη. Αντιθέτως να είναι πολέμιοι τέτοιων ρατσισμών που εν πρώτοις απειλούν τους ίδιους.


Πρόβλημα και στην Παλαιστίνη

Στην κατεχόμενη Παλαιστίνη οι χριστιανοί δεν είναι ούτε και αυτοί σε καλύτερη κατάσταση. Αφήνοντας στην άκρη τον εξευτελισμό που φέρνουν τα διάφορα δόγματα στα ιερά προσκυνήματα, για να θυμίσω τις αντιδράσεις που εξέφρασαν οι σιωνιστές κατά της εορταστικής διακόσμησης την περίοδο των Χριστουγέννων (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1219). Επιπλέον φτύνουν στους κληρικούς και τους μοναχούς (http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1259231077244&pagename=JPost/JPArticle/ShowFull) σε σημείο που θεωρείται πια από τους κληρικούς αυτούς μια καθημερινή πραγματικότητα σύμφωνα με το άρθρο. Οι ραββίνοι διδάσκουν το μίσος προς τους «εχθρούς» και υπερηφανεύονται για τις σφαγές στη Γάζα (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=932) όπου σκοτώθηκαν άμαχοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι (http://www.catholicnews.com/data/stories/cns/0900072.htm). Ευτυχώς, τουλάχιστον φέτος δεν υπήρξαν προβλήματα αναγνώρισης του Πατριάρχη...


Στο στόχαστρο οι Κόπτες

Στην Αίγυπτο οι κόπτες είχαν όπως είπαμε αιματηρά Χριστούγεννα, κάτι σαν τα μωρά της Βηθλεέμ. Τότε το Θείο βρέφος βρήκε καταφύγιο στην Αίγυπτο ενώ οι κόπτες τώρα πουθενά..Το θέμα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα έχει πολιτικό παρασκήνιο που γίνεται όλο και πιο έντονο και έχει να κάνει με την διαδοχή του προέδρου Μουμπάρακ. Ο τελευταίος θέλει τον γιό του στο «θρόνο» της δημοκρατίας, και φλερτάρει με την οργάνωση των «αδελφών μουσουλμάνων» ώστε να συμφωνήσουν και να περάσει ομαλά η ηγεσία από τον πατέρα στον γιό. Αυτό εξηγεί τις κριτικές του επισκόπου της Ναγκάα Χαμάντι για την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος της περιοχής. Τα επεισόδια αυτά καταδικάστηκαν στην κυριακάτικη λειτουργία από τον Πάπα στο Βατικανό. Επιπλέον η Κοπτική Εκκλησία καλεί τους κόπτες όλου του κόσμου σε τριήμερη νηστεία, ξεκινώντας από την ερχόμενη Δευτέρα (11/1). Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που οι κόπτες στην Αίγυπτο διώκονται την τελευταία περίοδο. Όλοι θυμόμαστε την απόφαση της Αιγυπτιακής Κυβέρνησης να σφάξει όλους τους χοίρους, για να αντιμετωπίσει την γρίπη των χοίρων! Περιττό να πούμε ότι οι χριστιανοί είναι αυτοί που εκτρέφουν χοίρους.

Η κατάσταση στον Λίβανο

Στο Λίβανο, αλλά και στη Συρία, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Περιορίζομαι στο Λίβανο όπου δεν υπάρχει καμία πλειοψηφία αλλά πολλές μειονότητες αφ’ ενός και αφ’ ετέρου, τον εμφύλιο ακόμα δεν τον ξέχασαν ούτε οι χριστιανοί ούτε οι μουσουλμάνοι. Γι’ αυτό ο διάλογος και η συναίνεση κυριαρχούν όπως φαίνεται ως τώρα. Επιπλέον πριν από λίγες εβδομάδες ο Γενικός Γραμματέας της Χιζμπολλάχ εξέφρασε την ανησυχία του για την «αιμορραγία» των χριστιανών από την Ανατολή, και κάλεσε τους χριστιανούς του Λιβάνου να συλλογιστούν τις αποφάσεις κάποιων να είναι με την μεριά των ΗΠΑ και να υποστηρίζουν τα σχέδιά της δίνοντας το παράδειγμα των χριστιανών του Ιράκ, οι οποίοι είναι απροστάτευτοι αυτή τη στιγμή. Και τόνισε ότι οι Λιβανέζοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι έχουν μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη, εκείνη της ένωσης, και της αποδοχής του άλλου, χωρίς φοβίες.

Ποιο το μέλλον των Χριστιανών;

Μετά από αυτή την σύντομη ανάγνωση των γεγονότων φαίνεται ότι οι χριστιανοί της Εγγύς Ανατολής αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα που απειλούν την συνέχεια του Χριστιανισμού στην περιοχή. Η αισιοδοξία δεν χάνεται και η ελπίδα πάντα μένει φλογερή, καθώς υπάρχουν σε κάποια μέρη φωτεινές εξαιρέσεις. Οι χριστιανοί της Δύσης - και όχι οι κυβερνήσεις - θα πρέπει να σκεφτούν τι θα επιλέξουν: να βοηθήσουν τους χριστιανούς της Εγγύς Ανατολής τώρα ή θα πάνε σε κάποια χρόνια να κάνουν ιεραποστολή, όπως έγινε στην περίπτωση της Αφρικής;

Βραδιά των Ντερβίσηδων Μεβλεβί أمسية للدراويش المولويّين

Στα τέλη Ιουλίου ήμουν στο Λίβανο, και έτυχε να μάθω από τον φίλο Mike Hourany για μια βραδιά των ντερβίσηδων Μεβλεβί που διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Τριπόλεως στις 30 του ιδίου μήνα. Η πρόταση γοητευτική οπότε συμφώνησα να πάμε. Στο δρόμο προς την Τρίπολη είπαμε να περάσουμε να επισκεφτούμε τον φίλτατο Peter, που μόλις του είπαμε για τη βραδιά αποφάσισε και εκείνος να έρθει. Η σημασία της βραδιάς για μένα ήταν διπλή διότι εδώ και καιρό άρχισα να ενδιαφερθώ για το σουφισμό από την μια και δεν μου έτυχε να δω κάποιους σουφιστές από κοντά. Και από την άλλη, οι τρεις μας έχουμε να συναντηθούμε μαζί από τα χρόνια που είμασταν ο Peter και εγώ φοιτητές στην θεολογική σχολή του Μπαλαμάντ και ο Mike χοράρχης και καθηγητής της βυζαντινής μουσικής εκεί! Αναμνήσεις...


Η βραδιά δεν ήταν ξένη για την Τρίπολη, γιατί είχε από το 1609 μέχρι το 1963 ένα Τεκέ των ντερβίσηδων Μεβλεβί εν λειτουργία, και σήμερα έγινε ένα εγκαταλελειμένο μνημείο παρά τη μεγάλη σημασία του γιατί είναι ένα από τα επτά μεγάλα Τεκέ που υπάρχουν έξω από την Τουρκία και μοιράζονται στο Κάιρο, τη Δαμασκό, την Κύπρο, το Χαλέπι, τα Ιεροσόλυμα, και τη Βοσνία. Η ομάδα των ντερβίσηδων είχε έρθει από την Τουρκία και ονομάζεται Κούνια, από την πόλη Ικόνιο όπου έζησε ο Μεβλάνα Τζελαλεντίν Ρουμί (ο Ρωμιός!). Παραθέτω λοιπόν τώρα το σχετικό φωτογραφικό υλικό που τράβηξα.

في أواخر تمّوز الماضي كنت في لبنان وصدف أن عرفت من الصديق مايك حوراني عن أمسية للدراويش المولويّين ينظّمها مهرجان طرابلس الدوليّ في الثلاثين من الشهر نفسه. العرض جذّاب فوافقت على الذهاب. وفي الطريق إلى طرابلس قرّرنا أن نمرّ لزيارة الصديق بيتر الذي حالما أخبرناه عن الأمسية قرّر المجيء هو أيضاً. أهمّيّة الأمسية بالنسبة لي كانت مزدوجة لأنّني من جهة أولى كنت قد بدأت الاهتمام بالصوفيّة منذ بعض الوقت ولم يكن قد تسنّى لي مشاهدة المتصوّفة عن قرب، ومن جهة ثانية لم نلتقِ نحن الثلاثة منذ أن كنّا بيتر وأنا طلاّباً في كلّيّة اللاهوت في البلمند ومايك أستاذ الموسيقى البيزنطيّة وقائد الجوقة آنذاك! ذكريات...
1

الأمسية لم تكن غريبة عن طرابلس فقد كان فيها منذ العام 1609م وحتّى 1963م تكيّة عاملة للدراويش المولويّين وإن كانت اليوم أثراً مهمَلاً بالرغم من أهمّيتها كونها إحدى التكيّات السبع الكبار الموجودة خارج تركيا والتي تتوزّع في دمشق وحلب والقاهرة والقدس وقبرص والبوسنة. فرقة الدراويش جاءت من تركيا واسمها فرقة قونيا نسبة إلى مدينة إيقونيّة التي عاش فيها مولانا جلال الدين الروميّ، معلّم المولويّة، وهي بعدُ تابعة للإمبراطوريّة البيزنطيّة المعروفة بإمبراطوريّة الروم (لذلك لقّب بالروميّ).
أعرض إذاً هنا بعض الصور التي التقطتها. 1