Επέστρεψα!!!

Και να που είμαι πάλι εδώ... Σας έλειψα?! Δεν νομίζω, απ'ότι βλέπω έχουν πάρει φωτιά τα χεράκια σας με τις χειροτεχνίες σας! Μα τι όμορφα πραγματάκια φτιάχνετε?! Εγώ ασχολήθηκα ελάχιστα με τα χειροποίηματά μου και καθόλου με το blogging. Συγνώμη, αλλά μου έχουν συμβεί τόσα πολλά.... Καταρχήν κάναμε ανακαίνιση σε όλο το σπίτι, το βάψαμε μόνοι μας, φτιάξαμε παιδικό δωμάτιο για τον Βίκτωρα που κάποια στιγμή θα σας το δείξω, μου λείπουν δυο-τρία πραγματάκια ακόμα. Επίσης έχουν συμβεί πολύ ευχάριστα γεγονότα όπως ο γάμος της αδελφής μου και η γέννηση των ανηψιών μου - έχουν διαφορά ενάμιση μήνα και είναι σκέτα κουκλάκια! Ας μην δικαιολογούμαι άλλο... σας δείχνω δυο πραγματάκια που έφτιαξα όχι πολύ πρόσφατα... οφείλω να το πω. Ναι, είμαι εκτός τόπου και χρόνου, αλλά θα σας γυρίσω πίσω στο καλοκαιράκι για λίγες στιγμές ξενοιασιάς και χαλάρωσης μέσα στο απόλυτο γκρίζο που ζούμε αυτή τη περίοδο...

Η στράπλες μπλούζα είναι η πρώτη μου απόπειρα στα ρούχα, την οποία την έραψα κυριολεκτικά "πάνω μου", χωρίς κανένα πατρόν! Την φόρεσα λίγες φορές, γιατί με παχαίνει... Πρέπει να μείνω σε πιο απλά πράγματα, φαίνεται!

Το σορτσάκι του μικρού!! Για αυτό, ως πατρόν χρησιμοποίησα ένα άλλο δικό του σορτς. Καλό δεν έγινε?

Το προστατευτικό για το καρότσι μας, είναι αδιάβροχο, διπλής όψης. Το χρησιμοποιούμε από την πλευρά με το λιγότερο φούξια... τι να κάνω!? αφού μου ήθελε τον Τουίτι! Τελευταία όμως δεν το θέλει στις βόλτες του, το χρησιμοποιούμε ελάχιστα, όποτε η σκέψη να φτιάξω καιονούργιο θα δούμε αν πραγματοποιηθεί.

Πιτζαμούλες και για ύπνο!

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι, τρελαινόμουν να φτιάχνω ρουχαλάκια για τις κούκλες μου. Κάτι φορεματάκια - υπερπαραγωγές! Τι ράψιμο στο χέρι, τι βελονάκι... ακόμα και με βελόνες έπλεκα, όλο λέω να το πιάσω πάλι - μπας και θυμηθώ τίποτα (ουφ, έλλειψη χρόνου!). Εεε, τώρα τελευταία έχω την εντύπωση ότι "επιστρέφω" στην παιδική μου ηλικία! Ένας από τους λόγους που ξεκίνησα το ράψιμο τους τελευταίους δυο μήνες ήταν αυτό - να φτιάχνω ρουχαλάκια για τον μικρό μου! Η αρχή έγινε με τις παντόφλες και είπα να ανεβάσω το επίπεδο, ράβοντάς του - ένα παντελονάκι. Το παντελονάκι τελικά έγινε πιτζαμούλα, γιατί αυτό ήταν το μόνο πρόχειρο ύφασμα στο σπίτι. Ένα κομμάτι γάζας είναι βασικά, πολύ λεπτό και ελαφρύ ύφασμα, ότι πρέπει για καλοκαιρινή πιτζάμα! Το παντελόνι δεν με δυσκόλεψε καθόλου, μετά από λίγη ώρα το είχα έτοιμο, αλλά κάτι μου έλειπε... Μα το μπλουζάκι, φυσικά! Έτσι πήρα ένα απλό άσπρο t-shirtάκι του και το έκανα πιο αγορίστικο ράβοντας πάνω ένα αυτοκίνητο, με το οποίο ο Βίκτωρας ξετρελάθηκε! Ειλικρινά δεν περίμενα τέτοια χαρά για ένα ρουχαλάκι από τόσο μικρό παιδί, με την αντίδρασή του όμως με έκανε να νιώσω υπέροχα!

Δείτε χαρές που κάνουμε...

Και εδώ το σετάκι...

Ένα παλιό πουλόβερ που έγινε παιδική ζακέτα!

Καλημέρα, κορίτσια!!! Ο λόγος που έλειπα τόσες μέρες από το blogοσπιτάκι μου είναι η προβληματική σύνδεση στο ίντερνετ, μου ήταν αδύνατο να μπω, πόσο μάλλον να ανεβάσω κάτι! Αυτές τις μέρες, αφού είχα λιιιίγο παραπάνω ελεύθερο χρόνο, συνέχισα να ασχολούμαι με το ράψιμο. Έχω πάθει μια εμμονή που δεν περιγράφεται, θέλω να τα ράψω όλα!!

Την μεταμόρφωση του ανδρικού πουλόβερ σε μια παιδική ζακετούλα την είχα δει σε ένα blog του εξωτερικού, δυστυχώς τότε δεν συγκράτησα την διεύθυνση, γιατί δεν φανταστηκα ποτέ ότι κάποια στιγμή θα έχω ένα blogακι και την χρειαστώ. Τελικά το πουλόβερ του άνδρα μου ήταν αυτό που πήγε για ανακύκλωση, και να το αποτέλεσμα!! Η μπροστινή πλευρά του δεν έγινε και τέλεια, αλλά είναι μια χαρά ζακετούλα για τα κρύα βράδια στο εξοχικό!

Ξεκίνησα, μάλιστα να φτιάχνω και οδηγίες, αλλά τελικά το παράτησα. Είναι πολύ εύκολο - σαν βάση για το μέγεθος χρησιμοποιείτε ένα πουλοβεράκι του παιδιού και πάνω σε αυτό κόβετε και ράβετε το πουλόβερ. Εδώ είναι κάποιες φωτογραφίες που τράβηξα στην αρχή.