Maar aangezien ge voor zand tussen uw tenen een natuurlijk afkeer hebt en met een heel blogbericht zagen de tijd er nog niet zal zijn, zult ge uw beperken tot een diepe zucht. Of drie.
En na al dat gezicht, toch fier zijn dat ge toch nog eens iets gepresteerd hebt.
En dat bedoelt ge niet de dagdagelijkse prestaties zijnde gekleed en gewassen voor de klas staan, voorbereid zelfs, kinderen proper gekleed afgezet op hun juiste plek, die kroost inclusief manlief voorzien van spijs en drank op tijd en stond, een strijkske doen, een dweilke leggen, ...
Nieje nog ne keer iets zelf gemaakt. Met het stikmachine. Gisterenavond.
Terwijl uwe kop vol zat met zuchten, diepe zuchten, en plannen en ideeën en nog ne dieper zucht over die tijd.
Maar kijk ge roept bij deze dinsdag officieel uit tot vanavondweltijddag en ge zijt van plan ten strijde te gaan tegen die muizenissen en gewoon iets te doen.
Bij deze...
Toen ge het huis van uw dromen kocht, dat wist ge toen nog niet, maar nu nog wel, lagen er nog wat schatten op zolder. Zonder waarde maar schoon.
Een daarvan is dit lampje:
Oké ik geef het toe, ik ben geen fotograaf maar echt geloof me maar het is een schoontje.
Tijd voor een upgrade van onze kussen. Wit met zwart. Zodat alles past bij dat lampje.
Et voila:
Vanachter afgewerkt met een vouwplooi. Bij het ene kussen
patroon: kussen overtekenen
duur: 1 uur met machine uitpakken, knippen en al.
