''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, June 21, 2013
ανεπίδοτα γράμματα
Όλα αυτά που θέλαμε να πούμε και δεν μοιραστήκαμε, είτε από δειλία, είτε από ντροπή, είτε από εγωισμό, είτε επειδή φοβηθήκαμε να μην γελοιοποιηθούμε..
Νομιζω το γνωριζεις ηδη αλλά θα το ξαναγραψω. Το πιο πολυτιμο δωρο που εχω κανει ειναι να δωσω τα γραμματα δυο χρονων στον παραληπτη τους....εστω κι αργα :)
...αφήνοντας τις ευκαιρίες , τα συναισθήματα , τις στιγμές να περνούν. Και όλα αυτά τα "αν" να σου τριγυρνούν στο μυαλό και να σε βασανίζουν. Καλό ξημέρωμα να έχεις.
έχω ενα στο συρταρ,διπλα μου.γραμμένο 2μήνες. ολα οσα υπαρχουν μεσα μας..μονο εμεις τα ξερουμε και μονο μονοι μας μπορουμε να τα βγαλουμε απο μεσα μας.ειτε στο χαρτι, ειτε σε ενα τραγουδι, ειτε σε μια ζωγραφια καλο σου βραδυ
και όσα δεν διαβάσαμε ποτέ είναι επειδή τρομάξαμε από τις πύρινες γλώσσες των λἐξεων που χορεύουν ταγκό επικίνδυνο στο χείλος ενός αδιόρατου γκρεμού επιτηδευμένων ονείρων...
Νομιζω το γνωριζεις ηδη αλλά θα το ξαναγραψω.
ReplyDeleteΤο πιο πολυτιμο δωρο που εχω κανει ειναι να δωσω τα γραμματα δυο χρονων στον παραληπτη τους....εστω κι αργα :)
Ενα μαγικο τριημερο ευχομαι!!
ειμαι περιεργη για το πως αντεδρασε ο παραληπτης :)
ReplyDelete...αφήνοντας τις ευκαιρίες , τα συναισθήματα , τις στιγμές να περνούν. Και όλα αυτά τα "αν" να σου τριγυρνούν στο μυαλό και να σε βασανίζουν.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα να έχεις.
έχω ενα στο συρταρ,διπλα μου.γραμμένο 2μήνες.
ReplyDeleteολα οσα υπαρχουν μεσα μας..μονο εμεις τα ξερουμε και μονο μονοι μας μπορουμε να τα βγαλουμε απο μεσα μας.ειτε στο χαρτι, ειτε σε ενα τραγουδι, ειτε σε μια ζωγραφια
καλο σου βραδυ
4 γράμματα... περιμένουν
ReplyDeleteτο εχω κανει.. επι 30 μερες ενα γραμμα..
ReplyDeleteτα εδωσα καποια στιγμη, και ηταν η ανακουφιση πολυ μεγαλη..
ετσι μπορεσα να το αφησω πισω μου..
και όσα δεν διαβάσαμε ποτέ είναι επειδή τρομάξαμε από τις πύρινες γλώσσες των λἐξεων που χορεύουν ταγκό επικίνδυνο στο χείλος ενός αδιόρατου γκρεμού επιτηδευμένων ονείρων...
ReplyDeleteΤην καλημέρα μου.
Ένα Πνεύμα.
@ μελιτα
ReplyDeleteναι αλλα εχει και μια απολαυση ολο αυτο ε;
ελπιζω να σε βρισκω σε καποια θαλασσα
πολλα φιλια!
@ κω-πανε
ReplyDeleteμου θυμησες τωρα ενα γραμμα που ειχα γραψει καποτε.. το ειχα δωσει αμεσως, ηταν λυτρωση που εφυγαν ολα εκεινα απο μεσα μου
περισσοτερο ευκολο για μενα ειναι να κρατω λεξεις..
:)
@ akrat
ReplyDeleteπω πω τι να γραφουν αραγε!
@ siren girl
ReplyDeleteθα πρεπει να ηταν πολυ δυσκολο
αυτο το καθε μερα εννοω, προυποθετει πολυ μπουκωμα..
πολυ ευχαριστο που το αφησες πισω σου, στη ζωη παμε μπροστα
και διαλεγουμε ανθρωπους που να μας πηγαινουν μπροστα!
@ πνευμα
ReplyDeleteμπορει και καναμε οτι δεν τα διαβασαμε ακριβως για τον λογο που αναφερεις
καλη σου Κυριακη !