Ένωση ζεστού καφέ και παχιάς κρέμας. Μυρωδιά διάχυτη. Σώματα χαλαρά. Χείλια που με τη σιωπή μιλούν. Βλέμματα που φλυαρούν.
Mουσικές αγαπημένες. Ακούσματα λατρευτά. Σιγοψυθίσματα. Νανουρίσματα. Θυμάσαι τότε; Το άλλο πάλι; Σκηνές κινηματογραφικές. Κομμάτια ζωής.
Παράθυρο. Τα φώτα από νέον να φλερτάρουν με το σκοτάδι της νύχτας. Το κόκκινο να χύνεται στο μπλέ. Ο έρωτας να αφήνει τα αποτυπώματα σε ζευγάρια ενωμένα. Έπαρση.. καταστροφή.
Σάρκες που πονούν, που αναζητούν, που αφήνονται. Λίγα μέτρα πιό κάτω.. μιά αίσθηση κι ένα λίγωμα στο υπογάστριο.
Μιλούν. Γιά όλα. Κουβέντες ατέλειωτες. Λέξεις και συναισθήματα. Κρύο. Το γιατί που δεν απαντήθηκε. Το γμτ που δεν αναρωτήθηκε. Ρίγος. Το τρίξιμο μιάς καρέκλας. Το ψυχρό μάρμαρο του τραπεζιού. Η ζεστασιά του ξύλου. Λέξεις βαμμένες από χείλη κόκκινα. Το Εγώ που καταπατήθηκε. Το Είμαι που δεν επιβεβαιώθηκε..
Η στιγμή που χάθηκε..
.
Η στιγμή που ήρθε..
*ο πίνακας του Edward Hopper
Και δεν πάμε?
ReplyDeleteΠες μόνον πως τον πίνεις για να πάρω και την πιστωτική κάρτα μαζί μου.
(χα.. χα..) πλάκα κάνω
Καλό μεσημέρι.
η αλήθεια του συναισθήματος που βιώνεται. κάθε στιγμή.
ReplyDeleteπάμε. :)
Παμε, εκει στο journal, σε μια γωνια να απολαυσουμε το καιμακι και να χαζευουμε την Αγια Σοφια απο πισω :)
ReplyDeleteΟ πινακας μου αρεσει πααααααρα πολυ. Δεν ασχολουμε πολυ με τη ζωγραφικη, δεν μου αρεσουν ευκολα πινακες (αυτο βεβαια δε σημαινει και οτι εχω καλο γουστο) , οι σκιες αυτου του πινακα ομως με μαγνητιζουν.
Πολυ ομορφη αναρτηση!!
xxxx
Αυτοί είναι οι κίνδυνοι που ενέχει ο καφές..
ReplyDeleteπάντα έτσι δέν ήταν;
καλή εβδομάδα ❤ :)
ρε παιδιά
ReplyDeleteσαν πολλοί δεν μαζευτήκαμε.
Έναν άνθρωπο ζήτησε η κοπέλλα όχι ένα τάγμα!
Άντε όλοι κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα!!
(Πλάκα κάνω, ελπίζω να μην παρεξηγηθεί κανείς)
@..lonnkorr..
ReplyDeleteγαλλικο παρακαλω ;)))
@.. basnia..
ReplyDeleteμαζι σου οπουδηποτε ;)))
μου εχει λειψει μωρε αυτο το συναισθημα.. ειδα κι αυτο τον πινακα και..
@..dee dee..
ReplyDeleteτα ζεστα του χρωματα σε μαγνητιζουν, οπως κι εμενα..
@..ευρυνοε..
ReplyDeleteμια τοσο απλη στιγμη με τοοοση μεγαλη αξια..
φιλι
@..lonnkorr..
ReplyDeletepanta etsi kefi..
Ισως να ειναι τα ζεστα χρωματα αυτα που τον κανουν τοσο οικειο οταν το βλεπω :)
ReplyDeleteΓαλλικό, γαλλικό!
ReplyDeleteστο είδος του καφέ θα τα χαλάσουμε τώρα?
Γλυκό ή μέτριο? Βάζεις και γάλα?
Ένα υπέροχο σκηνικό αυτό που περιγράφεις για να αλληλεπιδράσουν ψυχές και να αφεθούν να χρωματίσουν το χώρο με συναίσθημα ..
ReplyDeleteΚαλό βράδυ Στέλλα μου !!!
@..dee dee..
ReplyDeleteετσι ;)
@..lonnkorr..
ReplyDeleteμονο γαλα!
@..ηλια μου..
ReplyDeleteας πουμε πως με ενεπνευσε ο πινακας.. κι ελλειψη ελευθεριας κινησεων..
Πόσες στιγμές κουρσεύουν τη λεοφώρο της ψυχής μας,
ReplyDeleteμέσα σ' ένα φλιτζάνι καφέ,
κι ένα ζευγάρι πεινασμένα μάτια;
Καλό σου βράδυ μικρή μου...:)
Τι όμορφο....
ReplyDelete@..kioy..
ReplyDeleteμεσα σ ενα φλυτζανι καφε, κι η ζωη να ειναι εκει εξω..
@..δειμο..
ReplyDeleteκαλημερα!
Πάμε.
ReplyDeleteΌπως τότε..
Στο ίδιο μέρος..
Τι λες;
Για να τα πούμε πάλι απ΄την αρχή.
Και να συνεχίσουμε από κει που μείναμε...
φιλί
@.. ανιμα..
ReplyDeleteαληθεια το λες;
ποσο θα το ηθελα ξερεις; ποσο;;;
σ εψαξα αλλα ΔΕΝ..
φιλι.. σαν εκεινα τα παλι ;)))
Αυτό δεν είναι καφές... είναι η ουσία της ζωής...
ReplyDeleteΖήλεψα... να τόσο λίγο...
@..odoipore..
ReplyDeleteθα σε παρω μολις μπορεσω..να σε παω για ενα τετοιο καφε.. οκ;
εγω να δεις πως ζηλευω!