Η ερασιτεχνική-πήγαινε να γίνει ειδική μελλοντικά ενασχόλησή μου με το ραδιόφωνο (τι είδους ραδιόφωνο θα σχολιαστεί σε άλλο post γιατί τώρα βαριέμαι) με έφερε σε επαφή με έναν άνθρωπο που αποκαλώ μέντορα μου πλέον. Ο κλασικός γενάτος κύριος με την ατέλειωτη εμπειρία στο χώρο που προσδοκεί να σε κάνει να πρωτοπορήσεις με τις καινοτόμες τεχνολογίες και τα καινούρια επικοινωνιακά συστήματα κλπ κλπ. Το θέμα ήταν, είναι και θα είναι για πάντα η εύρεση υλικού. Άρχιζα να αλλάζω χρώματα από τη ζήλεια μου για τον μέντορα που είναι μια αστείρευτη πηγή γνώσεων (και στις δίνει απλόχερα) ενώ εγώ ήμουν ένα νιάνιαρο χωρίς καμιά ιδιαίτερη προϊστορία, χωρίς γνώσεις, με το κοντέρ της αυτοπεποίθησής μου να βλέπει υπό το 0…κοκ. Ζήλευα που αυτός ο άνθρωπος έχει ζήσει ήδη ότι ονειρεύομαι να ζήσω εγώ. Μπήκε-βγήκε-νίκησε! ΕΚΕΙ ξεκίνησα να νιώθω τον αέρα της αλλαγής να συσσωρεύεται στα μαύρα πνευμόνια μου...
...Εχμ, κι όλο αυτό ήταν μια εισαγωγή για να πω μόνο ότι έχω ξεκινήσει να συσσωρεύω υλικό προς σχολιασμό. Για ραδιόφωνο το λες? Για περιοδικό? No matter...στο brainstorming οφείλεις να γράφεις ότι βλέπεις και σου φαίνεται ενδιαφέρον, όπου κι αν το δεις, ότι σκέψη κι αν σου δημιουργηθεί γι’αυτό…γράφεις! Γράφεις τα σχόλια των άλλων,τη γνώμη, το κράξιμο, για τον χαρακτήρα τους! Αφήνεις πχ τα ιδιαίτερα διαβάσματά σου για τη σχολή (καλή ώρα) και μαλακίζεσαι με φιλοσοφίες του κώλου :D . Αυτά!
2 σχόλια:
Μπήκε βγήκε νίκησε ο κύριος Αποστολόπουλος? Ντροπή σου, πρόστυχη!!
Ναι σα δε ντρέπομαι η πόρνη!
Δημοσίευση σχολίου