Με πιάνει κρίση κατά περιόδους να αλλάξω το στυλ του blog...και το αλλάζω, φυσικά αναίτια. Πρέπει να ξεκίνησα να γράφω πριν από 4 χρόνια περίπου, τότε που το blogging ήταν κάτι πιο "μυστικό",κρυφό (υποχθόνιο-με το μεσσηνιακό το νι) και αφορούσε ανθρώπους με καταπιεσμένες ή υπερβολικά κοινωνικές προσωπικότητες (ή και τα δύο ή και τίποτα από αυτά ?heh?). Μιλάμε γενικά τώρα έτσι? Εγώ την είχα δει τη φάση σύμφωνα με τη μόδα της εποχής σαν ένα ημερολόγιο που γράφεις και σου σχολιάζουν οι άλλοι.
Μετά ήρθε η προσωπική μου κρίση και άρχισα να γράφω για να με διαβάσουν (Ατένσιον χορ). Λες και χρειάζομουν την επιβεβαίωση άλλων για να καταλάβω την αξία μου ή λες και ο οποιοσδήποτε άλλος θα την καταλάβαινε πλήρως όπως εγώ (ναι είμαι ψώνιο ή θέλω να είμαι). Ξέρεις τι όμως? Γράφω γράφω...γράφω, μου έγινε συνήθειο με τον καιρό, για ένα διάστημα ήμουν εθισμένη με το blogging. Χα μιλάμε για εθισμό του κώλου φυσικά....
Στην πορεία άρχισα να αναγνωρίζω κομάτια του εαυτού μου που δεν ήξερα (εγω...εγώ...ΕΓΩ!) και πολύ μ'αρέσαν! Σα να είχα πιει το πιο γλυκό κρασί, σα να είχα καταβροχθίσει το πιο νόστιμο φαϊ, είχα εναρμονιστεί με τη φύση της προσωπικότητάς μου, είχα αρχίσει να χαίρομαι τη ζωή μου...είχα βρει τον εαυτό μου. Και από κει και πέρα θεώρησα πως το blogging δε με καλύπτει πια, ή μάλλον όχι,θεώρησα πως απλά δε το χρειάζομαι πια. Η κατάθλιψη δεν υπήρξε ποτέ, το ημερολόγιο με τα μουνοκλαμένα Posts δεν υπήρξε ποτέ για μένα. Το blogging γινόταν παρελθόν.
Το blog λεγόταν "μπουρλότο" εξαρχής γιατί κύριο θέμα του ήταν να τα χώσω εγώ στον εαυτό μου ή και σε άλλους, κάπου το 'χασα όμως και τώρα αποφάσισα να το επαναφέρω. Μην ρωτάς πώς! Έτσι όπως θέλω εγώ κι έτσι όπως θα μου βγει. Αυτό το γαμημένο το χιούμορ στη τελική δε νομίζω πως το 'χω χάσει...
Αν θες λοιπόν εξακολούθα να διαβάζεις, αν πάλι δε θες κρίμα, δε θα σε καταχωρήσω, μελλοντικά και όταν θα έχω γίνει διάσημη,στους πιστούς fans που με ξετρύπωσαν από τα blogογεννοφάσκια μου. :)
_._._
Επειδή περάσαμε την 1/12 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ AIDS θυμηθείτε τον Freddie Mercury, ένα από τα πιο γνωστά θύματα του ιού του aids.
Θυμηθείτε τα μέτρα προοφύλαξης
(σφυρίζω ολίγον τι ανέμελα...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου