Πολίτικα σιμίτια / Κουλούρια

 

Έχω ακούσει πολλές φορές τον πατέρα μου να συζητάει με τον συνομήλικό του φίλο του και νονό μου για τα φτωχικά παιδικά τους χρόνια. Κι όταν τους ακούς, παρόλο που αυτά που λένε είναι αδιανόητα για εμάς, έχουν μια δόση νοσταλγίας, ανεμελιάς και κάπως τα εξιδανικεύουν αφού εμφανώς τ΄αναπολούν.

Πιροσκί με κιμά

 

Τα φτιάχνω εδώ και χρόνια αυτά τα πιροσκί, μα δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη φορά. Ήταν στην περίοδο της καραντίνας που τα κορίτσια μου έκαναν διαδικτυακό μάθημα στα δωμάτιά τους.

Ψωμάκια μπριός με πέστο και τυριά

 

Σε ποιον δεν αρέσουν τα μπριός, να σηκώσει το χέρι. Τα τρώμε όλοι? Καλώς!

Τραβηχτή Μανιάτικη πίτα

 

Υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα που όταν το επισκέπτεσαι  νιώθεις ότι είσαι ξεχωριστός. Εσύ, εγώ, ο καθένας μας. Νιώθεις σχεδόν πολύτιμος. Κορόνα στο κεφάλι όλων. Μιλώ φυσικά για το Γύθειο. Το γραφικό Γύθειο  που συνδυάζει το βουνό με τη θάλασσα σε απόλυτη  οπτική αρμονία. 

Κασερόπιτα

 

Νομίζω πως δεν χρειάζεται να προλογίσω μια πίτα σαν αυτή γιατί το όνομά της την προσδιορίζει απόλυτα. Η κασερόπιτα είναι γλυκιά σαν αμαρτία και ξέρω πολύ καλά πως εσύ που δεν τρως λευκά τυριά, νιώθεις αυτή τη στιγμή την καρδιά σου να φτερουγίζει!!!

Μαλακά πρέτσελ

 

Συστάσεις για τα γνωστά σε όλους πρέτσελ δεν χρειάζονται. Η συνταγή είναι εκπληκτική και πολύ απλή αν εξαιρέσεις το χρόνο που θα χρειαστεί για ένα παραπάνω βήμα απ΄ ότι έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες παρασκευές ζύμης. 

Λαγάνα

 

Λαγάνα, η νταρντάνα! Μη μου πεις ότι την έχεις στο μυαλό σου σαν ένα οποιοδήποτε ψωμί γιατί δεν είναι. Είναι ψωμί μ΄ εκτόπισμα. Πιάνει χώρο βρε αδερφέ στο ράφι, την εντοπίζεις από μακριά και τρέχεις να την καπαρώσεις. Κάνει πέρα τις ισχνές μπακέτες, τα ξενέρωτα ζέας, τα φαφλατάδικα πολύσπορα, τα γλυκανάλατα μπριός, τις ρομαντικές μαργαρίτες και στέκεται αγέρωχα στην πρώτη θέση.

Τραγανό φύλλο για πίτες

 

Το φύλλο είναι «παξιμάδι» λέει η μάνα μου και νομίζω πως δεν υπάρχει καλύτερη παρομοίωση που να δείχνει την τραγανότητά του.

Ζύμη πίτσας Neapolitan

 

Εδώ στην Ελλάδα (όπως φαντάζομαι συμβαίνει και σε άλλες χώρες), φέρνουμε τα ξενόφερτα φαγητά πολλές φορές στα μέτρα μας φτιάχνοντας για παράδειγμα την καρμπονάρα ελληνική βάζοντας κρέμα γάλακτος αντί αυγών ή κάνουμε μπαμπάτσικο το ζυμάρι της πίτσας για να μας «πιάνει» και «το φορτώνουμε» κιόλας με ένα σωρό υλικά.

Ρολά κανέλας

 

Θα επιστρατεύσω όλη την τέχνη που διαθέτω στην πειθώ για να σε κάνω να φτιάξεις αυτή τη συνταγή ρολών κανέλας. Για το δικό σου το καλό!

Φοκάτσια

 

Ας μιλήσουμε για υγρασία. Όχι του καιρού που βρέχει όλη μέρα, κάθε μέρα, αλλά της ζύμης για φοκάτσια. Θα είμαι σαφής και συγκεκριμένη και θα σε προετοιμάσω ψυχολογικά εσένα την ψυχαναγκαστική. Εσύ που βάζεις αλεύρι «όσο πάρει» στη ζύμη μέχρι να έχεις ένα βελούδινο, απαλό ζυμάρι που να μην κολλάει στα χέρια.

Ελιόψωμα στριφτά

 

Το Σαββατοκύριακο θα δώσουμε ραντεβού στην κουζίνα σου. Αυτή τη συνταγή το αποκλείω να μην θες να την φτιάξεις, εκτός κι αν δεν είσαι ο τύπος που συμπαθεί τις ελιές, οπότε skip και πάμε για άλλες του γούστου σου.

Πίτες για σουβλάκι

 

Πολλοί φοβούνται τις ζύμες. Το ξέρω γιατί και εγώ κάποτε είχα το φόβο αν θα πετύχει, αν θα φουσκώσει και χίλια δύο «αν». Τελικά όμως οι ζύμες θέλουν απλά εξοικείωση και δοκιμές. Σε λίγο καιρό, και έχοντας φτιάξει μερικές, θα ξέρεις πως να συμπεριφερθείς σε μια ζύμη χωρίς να βλέπεις κατά γράμμα τη συνταγή. Θα το ελέγχεις. 

Τηγανόψωμα

Η πρώτη συνταγή της χρονιάς ήθελα να είναι κάτι πραγματικά πολύ αγαπημένο μου, κάτι απλό, πολύ νόστιμο και πάντα επιτυχημένο. Έτσι για το καλό! Να κάνει ποδαρικό και να φέρει τη γλύκα του στο μπλογκ μαζί με μνήμες από την παιδική μου ηλικία. Τηγανόψωμα!!

Ζύμη πίτσας χωρίς γλουτένη με λιναρόσπορο, κολοκυθόσπορο και αμύγδαλα

Μέσα στα χρόνια που περνάνε διαπιστώνω ότι η πίτσα έχει πολλά πρόσωπα και ο διάβολος πολλά ποδάρια. Καταλήγω ότι πίτσα ονομάζεται τελικά, οτιδήποτε έχει πάνω του σάλτσα και λιωμένο τυρί κι από κάτω κάτι που να μπορεί να κρατήσει τα δύο αυτά υλικά. 

Αλμυρό κέικ με αλεύρι καλαμποκιού και τυρί φέτα

Τη βδομάδα που μας πέρασε τσιμπήσαμε την πρώτη φθινοπωρινή ιωσούλα. Ξέρεις, πυρετούλη, βηχαλάκι, καταρροούλα και τα σχετικά. Μέσα σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα είχαμε και έναν αγαπημένο επισκέπτη, τον Άλεξ,  που ήρθε να μείνει σπίτι μας για Σαββατοκύριακο. Τα κορίτσια είχαν μεγάλη χαρά γι΄αυτή την επίσκεψη και ζωγράφιζαν πυρετωδώς για να του δώσουν μαζί τα έργα τους όταν θα έφευγε ενώ εγώ από την πλευρά μου είχα μαγειρέματα. Καθείς στο πόστο του.

Μπουκιές πρέτσελ με σάλτσα τυριού

Τα πρέτσελ τα είχα δοκιμάσει για πρώτη φορά όταν πριν χρόνια είχα ταξιδέψει στο Βερολίνο. Δεν ήξερα τι ήταν αλλά ανάμεσα σε όλα τα υπέροχα αρτοσκευάσματα και γλυκίσματα που υπήρχαν σε ένα μαγαζί που επισκεφθήκαμε, αυτά μου τράβηξαν την προσοχή. Το σχήμα τους που ήταν σαν φιόγκος με γοήτευσε, όπως επίσης και ο ανθός αλατιού με τον οποίο ήταν διάσπαρτα πασπαλισμένα. Η πρώτη μπουκιά που έφαγα επιβεβαίωσε την ορθή επιλογή μου να αγοράσω ένα απ΄αυτά. Έκτοτε όπου τα βρίσκω τα προτιμώ εγώ αλλά και η Μεγάλη μου που είναι εθισμένη στην γεύση τους κι εδώ ταιριάζει απόλυτα το ρητό που λέει για εκείνο το μήλο και τη μηλιά. Βέβαια θα μου πεις, μήλο σου δεν είναι και η Μικρή που δεν θέλει ούτε να τα βλέπει? Αλλά οκ, ας μιλήσουμε για πρέτσελ και μόνο για πρέτσελ.

Αλμυρό κέικ με γαλοπούλα και τυριά

Τις μουντές μέρες βγάζει κανείς μουντές φωτογραφίες. Αν βέβαια ήμουν φωτογράφος θα μπορούσα αυτό να το γυρίσω υπερ μου, αλλά τώρα απλά με δυσκολεύει. Για μένα το φαγητό θέλει άπλετο φως για να αναδειχθεί και να με κάνει χαρούμενη που το βλέπω. 

Αλμυρά μπισκότα με μπλε τυρί και παρμεζάνα

Ζύμη είναι η πλαστελίνη της κουζίνας  με την οποία παίζει ασχολείται  κανείς  πριν την ανοίξει / στρώσει / κόψει , για να την κάνει φύλλο, κουλουράκια, ψωμί, πίτσα  και όλα αυτά τα όμορφα ζυμάρια που αγαπάμε να μας παχαίνουν. 

Τάρτα με μανιτάρια, ρεγκάτο και ζύμη καλαμποκιού

Οι τυρόπιτες, οι τάρτες και τα κέικ είναι αυτά που μου έρχονται πρώτα – πρώτα στο μυαλό όταν πρόκειται να φτιάξω κάτι για να υποδεχθώ φίλους στο σπίτι για καφέ. Ανάλογα με την ώρα που έχω καλέσει , επιλέγω να φτιάξω ένα κέικ ή έστω  muffins ή και cup cakes, τα οποία είναι το ίδιο πράγμα αλλά σε άλλο κουστούμι. Αν είναι απόγευμα θα σκεφθώ πιο εύκολα μια τυρόπιτα, μια τάρτα ή επίσης και τυροπιτάκια αν πρόκειται για παιδιά.