Sosyal medyada, “Eşini kaybedene dul, anne babasını kaybedene öksüz veya yetim diyorlar. Evladını kaybetmek ise o kadar acı ve dillendirilemeyen bir şey ki, hiçbir lisanda çocuğu ölmüş kimseler için bir sıfat yok.” diyen bir yazı okudum…
Evladını kaybedene ne denir diye düşünmeye başladım… Bana en
yakın tanımı bulmaya çalıştım…
“Geride Kalan”, “Arafta Kalan”, “Arada Kalan”
“Geride Kalan”, sadece bedenen bu dünyada, bir şekilde hayatın
içinde… Uyuyor, uyanıyor, nefes alıyor, günlük işlerini
yapmaya çalışıyor ama ne kadar burada? Özlemi, kalp sızısı, merakı, yokluk hissi
ile ne kadar bu dünyada? (kocaman bir soru işareti). Aklı, yüreği hep diğer
tarafta, toprağa bıraktığında…
Bu her an tutuşmaya devam eden bir alev… Hiç sönmeyecek bir
yangın… Azalmıyor ancak yanmaya alışıyorsun… Hatta, alışmaya çalışıyorsun…
Yanmaya alışmaya çalışmak…
“Geride Kalan” için o kadar çok zorluk var ki… Tüm bu zorluklara
iyi geleceği düşünülen cümleler ve eylemler de var… Ancak, her ne kadar o
sihirli cümlelere inanarak tutunmak istenilse de, bu dünyadaki süreni
doldururken oyalanmak için bir takım işler yapılsa da, hepsinin bir “avunma” olduğunu
bilmek insanın kendi kendini kandırması değil mi?
Ortada tek bir gerçek var… Canından canın bu dünyada olmaması…
“Geride Kalan” olarak, yaşamın anlamını yitirdiğini, artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilerek yaşamak... Bu dünya onsuz tüm neşesini yitirmişken, tek başına, birlikte kurduğunuz
hayallerin, planların, yarım kalmışlıkların hikayesini tamamlayacak olmanın
verdiği hüzün ve eksiklik… Çaresizlik… Bilinmezlik…
Kocaman bir boşluk… Yerini kimsenin, hiçbir şeyin
dolduramayacağı…
“Geride Kalan” ın, vücudunun her hücresine işlemiş, kimsenin
iyileştiremeyeceği görünmeyen bir yarası var…
“Geride Kalmak”, “Arafta Kalmak”, “Arada Kalmak”
anlatılamayacak bir zorluk…
Dünyaya doğuşumuz ile aslında ölümü de kabullenmiş varlıklar
olduğumuz bir gerçek... Bu gerçek ile imkansız olduğunu bile bile hayatınızın hiçbir noktasında “Geride Kalan”
olmamanızı diliyorum…
Ah kızım kıymetlim ne kadar içten anlatmışsın alışmak oyalanmak çok zor kabullenmek imkansız allah önce sana sonra bize güç versin
YanıtlaSil