spannend (!!) + vlokje

Hallo! Hier nog eens een korte update vanuit huize Snuffel :)

Er is weer het een en het ander gebeurd de laatste dagen. Om te beginnen is er een kindje geboren in mijn omgeving waarvoor ik het geboortekaartje heb mogen maken. Altijd zo'n eer, vind ik! Ik moet het kaartje alleen nog even van op mijn andere computer naar deze verplaatsen en dan kan ik het jullie tonen. Wordt vervolgd dus!

Gisteren hadden Marina en ik een afspraak met de vormgeefster van ons boek. De vormgeefster was een toffe dame die er ongetwijfeld iets heel moois van gaat maken. We zijn héél benieuwd!! Het begint allemaal concreet te worden nu... ohoo, wat spannend allemaal :).

En tot slot is mijn sneeuwman familie uitgebreid met nog één telg: ons Vlokje. Verbazend genoeg ben ik niet de enige die al een beetje in de wintermood is geraakt de laatste weken, want toen ik mijn eerste sneeuwman toonde aan enkele familieleden kreeg ik meteen al het verzoek om er nog een paar te maken. Leuk :) Nog eentje te gaan...

Liefs!

Die Marina toch...

Tijdens onze vorige boek-meeting, toonde ik Marina mijn sneeuwman-idee. Ik vertelde haar dat ik in dat verband op zoek was naar een wat wollig of fluffy wit stofje. Ons Marina registreerde die wens in stilte en stuurde me prompt een lapje superzachte stof op. Zo mogelijk het zachtste stofje dat ik al ooit gevoeld heb! Zo lief!

Zoiets fijns kon ik niet laten liggen. Ik heb het geprobeerd, een uur lang, maar toen ben ik gezwicht :).

Het is altijd weer een beetje spannend wanneer je aan een knuffel begint om te zien wat voor karaktertje hij gaat hebben. Om de een of andere reden heb je dat nooit echt in de hand. Deze is een beetje ondeugender geworden dan de vorige, maar oh zeg, wat is hij zacht! ZACHT! Spijtig dat de technologie nog niet zo ver is dat je eens over zijn wangetje kon aaien via je scherm :).

Vriendje doopte deze sneeuwman McFreeze en ook hij wordt nog even verbannen. Ik ga maar eens wat nadenken over Halloween vanaf nu...

ziet het al voor zich...

... de kerstdagen, de sneeuw, de kille winteravonden onder het fleecedekentje die er over enkele maanden aan zitten te komen. Ik ben vroeg, ik beken. De herfst moet immers nog fatsoenlijk beginnen. Niettemin kijk ik stiekem al wel een beetje uit naar de winter. Ik vind dat een fijn seizoen en dit jaar heb ik er nog meer zin in dan andere jaren. Ge kunt dat soms zo hebben zeker?

Met de winter in het achterhoofd kroop ik de voorbije dagen nog eens in mijn potlood en vervolgens achter de naaimachine om een nieuw patroon uit te testen. Het idee spookte al een tijdje door mijn hoofd, maar het was er nog niet van gekomen om het eens uit te voeren. Het was er ook echt het weertje niet voor, in feite :).

Afin, vroeg of niet, ik heb me dus al eens gewaagd aan de eerste wintervoorbereidselen. Het resultaat werd deze sneeuwman en ik ben superblij met het resultaat :). We hebben hem gedoopt tot Witje De Vries. Helaas moet Witje wel nog een tijdje de kast in. Oktober is echt té vroeg voor sneeuwmannen...

 

Een heel fijne werkweek voor elk van jullie!