Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: «Λύτρον ψυχῆς ἀνδρός ὁ ἴδιος πλοῦτος» (Παρ. ιγ’, 8).

Ο Χρήστος Μ, γνωστός με το παρωνύμιο «παππούς Τάκας», υπήρξε ο μεγαλύτερος Αυριώτης ευεργέτης. Από νέος ξενητεύθηκε στην Αμερική, όπου με την εργατικότητα και την εξυπνάδα του άνοιξε δικό του κατάστημα με μεγάλη κίνηση. Είχε ως συνεταίρο έναν έμπιστο ιταλό, τον Δομήνικο, και για υπάλληλους έπαιρνε φτωχά παιδιά από το χωριό. Γύρισε στην γενέτειρα του με πολλά χρήματα. Αλλά τον πλούτο δεν τον κράτησε για να περνά άνετα αυτός, σαν τον πλούσιο του Ευαγγελίου. Ο μπάρμπα-Χρήστος αναδείχθηκε καλός οικονόμος. Απέδειξε έμπρακτα ότι «αγαθός ο πλούτος, ω ουκ έστιν αμαρτία» (Σοφία Σειράχ ιγ’, 24). Δάνειζε σε όλους τους χωρικούς άτοκα χρήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έρχονταν να δανειστούν, πάντα χωρίς τόκο, και από τα γύρω χωριά, από πολλά μέρη της Θεσσαλίας ακόμη και από την Ήπειρο.

Ήταν μία πραγματική τράπεζα που δάνειζε άτοκα σε όλους αδιακρίτως. Έτσι διευκόλυνε και βοηθούσε τους φτωχούς σε κείνα τα δύσκολα χρόνια. Επί πλέον πλήρωνε με δικά του έξοδα μαστόρους και έφτιαχναν δρόμους και καλντερίμια στο χωριό.

Πλούσιος εἶσαι; Μή δανείζεσαι. Πτωχός εἶσαι; Μή δανεί­ζεσαι.

 

Ομιλία εις μέρος του 14ου ψαλμού και κατά των τοκιζόντων

(Μ. Βασιλείου, Ομιλία 3η)

1. Χθες, όταν σας εξηγούσαμε τον 14ο ψαλμό, δεν επετράπη από την ώρα να φθάσουμε στο τέλος του λόγου. Τώρα δε ήλθαμε σαν ευγνώμονες οφει­λέτες για να εξοφλήσουμε τους υπόλοιπους στίχους του ψαλμού. Και αυτό που παραλείψαμε είναι μι­κρό βέβαια στο να το ακούσουμε, ώστε να φανεί έ­τσι δα, και πιθανώς στους πολλούς ακόμη θα διέφυ­γε της προσευχής, ώστε να νομισθεί ότι τίποτε δεν έχει παραλειφθεί από τον ψαλμό. Επειδή όμως κατανοήσαμε καλώς ότι η μικρή αυτή φράση έχει με­γάλη σημασία για τα βιοτικά πράγματα, ενομίσαμε ότι πρέπει να παρουσιάσουμε το χρήσιμο από την εξέταση.
Δεν πρέπει να δανείζουμε με τόκο

Υπογραμμίζοντας με τον λόγο του ο προφήτης τον τέλειο άνθρωπο, εκείνον που πρόκειται να βαδίσει την σταθερή ζωή, απαρίθμησε μεταξύ των κατορθωμάτων και το: «Να μη δανείζει τα χρήματά του με τόκο». Σε πολλά μέρη της Αγίας Γρα­φής έχει κατηγορηθεί ως αμαρτία αυτό. Και ο Ιεζε­κιήλ μεταξύ των μεγάλων κακών τοποθετεί το να λαμβάνει κανείς τόκο και πλεόνασμα (Ιεζ. 18, 8)΄ και ο νόμος κατηγορηματικώς απαγορεύει: «Δεν θα δανείσεις με τόκο τον αδελφό σου και τον πλησίον σου» (Δευτ. 23, 20). Και πάλιν λέγει: «Δόλος με δό­λο, και τόκος με τόκο» (Ιερ. 9, 6). Και για την πόλη που είναι πλούσια σε πλήθος αμαρτιών τί λέγει ο ψαλμός;

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης γιά τούς τοκίζοντες (ΔΝT, τά τράστ καί τούς τραπεζίτες)

«Ει μη πλήθος ην τοκιστών ουκ αν ην το πλήθος των πενοομένων. Λύσον σου την φατρίαν , και πάντες έξομεν την αυτάρκειαν».

« Δρεπάνι του τοκιστή είναι η δικαστική απαίτηση του χρέους, αλώνι το σπίτι του, όπου λιανίζει τις περιουσίες των αναγκεμένων ανθρώπων. Ολονών τ’ αγαθά τα βλέπει δικά του. Εύχεται στους ανθρώπους ανάγκες και συμφορές, για να τρέξουν υποχρεωτικά να δανειστούν απ΄αυτόν.

Μισεί τους αυτάρκεις και όσους δεν έχουν δανειστεί απ’ αυτόν τους θεωρεί εχθρούς του. Συχνάζει στα δικαστήρια για ν’ ανακαλύψει κάποιον που τον πιέζουν οι δανειστές και ακολουθεί τους φοροεισπράκτορες, όπως τα κοράκια τους στρατούς που διεξάγουν πόλεμο( για να τρώνε τους σκοτωμένους).

Π.Αθανάσιος Μηνάς:Κρίσεις καί σχόλια γιά τή συνέντευξη τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ στό κανάλι MEGA

"Ὦ  Τιμόθεε, τήν  παρακαταθήκην φύλαξον..."
(Α´Τιμ., κεφ.στ´, στ.20)

   (Κρίσεις καί σχόλια γιά τή συνέντευξη τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ στό κανάλι MEGA)

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πειραιῶς κ.κ.Σεραφείμ,
         οἱ λόγοι αὐτοί τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, προέρχονται ἀπό τόν Παράκλητο, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καί ἰσχύουν ἐς ἀεί καί γιά τούς διαδόχους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, δηλαδή τούς ἐπισκόπους, ἀπό τούς ὁποίους, ὁ Κύριος, θά ζητήσει λόγο  κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του.

Κατά  καιρούς, ὡς  ἔχετε  ὑποχρέωση, ὁμιλεῖτε  καί ἐλεγκτικά, ὥστε  ἐκεῖνοι  πού τρέχουν  ὀπίσω  ἀπό  βεβήλους καί  γραώδεις  μύθους, εἰ δυνατόν,  νά  συνέλθουν καί  νά μετανοήσουν. Οὕτως ἤ  ἄλλως, ἡ  καρδιά  Σας  μένει ἐν τῇ ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ καί  οἱ  λόγοι Σας  οἰκοδομοῦν  ὅλους ἐκείνους, ὅσων τά ὀνόματα εἶναι γραμμένα ἀπό καταβολῆς κόσμου στό Βιβλίο τῆς  Ζωῆς. Ἀντίθετα, ἐκμεταλλευτές  τοκογλύφοι,  ὑποκριτές, τρίζουν τά δόντια  καί  Σᾶς  ἀπειλοῦν.

Αὐτοί λοιπόν, οἱ τελευταῖοι, ἄς ἀκούσουν τόν κατά σάρκα δικό τους προφήτη, τί ἀκριβῶς τούς λέει, αἰῶνες πρό Χριστοῦ: «...καί οὐκ ἐξέλιπεν ἐκ τῶν πλατειῶν αὐτῆς, (τῆς σπείρας τῆς Νέας Ἐποχῆς), τόκος  καί  δόλος1.» (Δέστε  τί γίνεται μέ  τά  spreads   ἐναντίον  τῆς  πατρίδας  μας), «...ἀνομία καί κόπος ἐν μέσῳ αὐτῆς καί ἀδικία,...2» (Προσέξτε πῶς ἀκριβῶς νομοθετοῦν γιά πτωχούς καί πλουσίους!!),  «...ἡπαλύνθησαν οἱ λόγοι αὐτῶν ὑπέρ  ἔλαιον, καί αὐτοί  εἰσι  βολίδες.3» (Δέστε μέ τί ψευτοευγένεια μᾶς ἀπειλοῦν καί μᾶς φοβερίζουν ).

Κατά των τοκιζόντων (Αγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης)

«Έκκλινον από του κακού και ποίησον αγαθόν» (Ψαλμ. 36, 27)

Των φιλαρέτων ανθρώπων που προαιρούνται να ζουν σύμφωνα με τον θείο Λόγο (πρβλ. Ιωάν. 1, 1) ο βίος τους έχει κανονισθεί με νόμους αγαθούς και προστάγματα, στα οποία φαίνεται καθαρά η γνώμη του νομοθέτη, που αποτείνεται γενικώς σε δύο σκοπούς: ο ένας μεν που απαγορεύει αυτά που δεν πρέπει να γίνονται, ο άλλος δε που επιβάλλει την ενέργεια των καλών.
Διότι δεν είναι δυνατό διαφορετικά να κατορθωθεί βίος με καλή πολιτεία και φρόνιμος, παρά μόνον αν αποφύγει με όλη του την δύναμη την κακία και επιδιώξει την αρετή, όπως ο υιός την μητέρα του.
Αφού συναχθήκαμε λοιπόν και σήμερα για να α­κούσουμε τα προστάγματα του Θεού, ακούσαμε τον προφήτη να φονεύει τα κακά παιδιά των δανεισμάτων, τους τόκους (Ιεζ. 22, 12), και να εξαίρει στην ζωή την χρήση των χρημάτων για εργασία.
Ας δε­χθούμε προθύμως το παράγγελμα, για να μη γίνουμε η πέτρα εκείνη στην οποία κατέπεσε ο σπόρος και έμεινε ξηρός και άγονος (Λουκ. 8, 13), ούτε να λεχθούν σ' εμάς αυτά που κάποτε ελέχθησαν στον απείθαρχο Ισραήλ: «Θα ακούσετε με τα αυτιά σας και δεν θα καταλάβετε, θα ιδείτε με τα μάτια σας και δεν θα ιδείτε» (Ησ. 6, 9).
Παρακαλώ δε αυτούς που θα με ακούσουν να μη με κατακρίνουν καθό­λου για θρασύτητα ή ανοησία΄ αν και άνδρας εκλε­κτός και ονομαστός για την φιλοσοφία του, που και ασκήθηκε σε κάθε είδος παιδείας (υπαινίσσεται εδώ τον αδελφό του Μ. Βασίλειο).