Klederdracht

Eindelijk weer wat steekjes gezet aan m'n klederdracht. Tussen deze lijnen komt nog meer borduurwerk. Kost verbazingwekkend veel tijd dit. Ooit komt het af...

Update klederdracht

Daar wordt ook nog steeds aan gewerkt.  Ik had wat problemen met de voering, vond dat die trok, maar heb het kunnen oplossen. Dus nu weer aan het borduren. 

Rand rondom en twee naden klaar. De kleur is zoals op de foto hieronder. Wordt vervolgd...

 

Lijfje

 

Nu is het lijfje aan de beurt. Deze ook weer afgekeken van het blauwe voorbeeld. Maar een beetje aangepast omdat te delen al geknipt waren, groter dan het patroon voor maat 36 dat erbij zat, maar niet groot genoeg voor mij. 

Ik knipte eerst een proefmodel uit een oud laken. Zette met spelden wat tussenstroken tot ik enigszins tevreden was met de pasvorm en deed vervolgens hetzelfde bij het lijfje. Voor de buitenkant had ik nog wat stof over van de rok, en voor de voering vond ik nog een stukje rood katoen.

Gezellig aan de keukentafel naaien met de hond eronder. Het leek gek om eerst te nadien en dan te borduren, maar nu ik eenmaal bezig ben, is het ineens een stuk logischer. Zo worden de naden gelijk mooi weggewerkt en tegelijkertijd geaccentueerd. Inmiddels ben ik wel een stukje verder, maar het is een tijdrovend karweitje...

Niet helemaal strak, maar toch wel tevreden...

Lokale klederdracht

Intussen ben ik lekker bezig met m'n klederdracht. Rechts de blauwe variant van een vriendin, links mijn versie. De stof is geweven door dezelfde persoon, de oma van die vriendin. Dit wist ik niet toen ik het pakket kocht bij de tweedehands winkel, maar behalve patroon voor het lijfje en stof was er een brief bij en een telefoon nummer. Dat bleek uiteindelijk een tante te zijn van die vriendin. De wereld is soms klein...

De rok is klaar, geplooid en wel. En sluit met een haakje achter.

Ook de schort heeft plooien en sluit met een haakje.

Nu nog de blouse en het lijfje. Gelukkig is er een patroon van het lijfje, al moet ik dat aanpassen naar mijn maat. Het blouse kan ik namaken van die van de vriendin... Wordt vervolgd...

 

Klederdracht

Voor deze dinsdag poppendag dacht ik m'n klederdracht poppen eens te laten zien. Deze grote dame uit Staphorst met echt stipwerk op d muts en meerdere lagen rokken, vond ik vorig jaar in een kringloop winkel in Rhenen.

Hier is Poppie (patroon van Septemberspring) gekleed in haar Zweedse dracht, naar patroon van Blomsterstuga. En twee dametjes van de rommelmarkt, links Halland en ernaast Småland. 

M'n Nederlandse poppen, het grote paar zelfgehaakt naar patroon van Adrienne. Het Volendamse dametje heb ik al jaren, en de andere twee heb ik, grappig genoeg, in Zweden gekocht. 

Het porseleinen stelletje heeft een achterneef meegebracht uit Amsterdam. 

 Nu hebben ze allemaal een plekje gekregen in de boekenkast, veilig op de bovenste plank.

Tijd om m'n eigen Burserydse dracht te gaan maken...

Klederdracht

En dan ineens heb je (bijna) al het materiaal om de lokale klederdracht te maken! Maandag avond zag ik een berichtje van de lokale tweedehands winkel dat ze veel nieuws hadden, waaronder een pakket voor het maken van Burseryds dracht. Dat is wel super gaaf. Dinsdag ochtend was ik daar voor het Taalcafe, waarbij we mensen uit Oekraïne proberen te helpen het Zweeds onder de knie te krijgen. Uiteraard moest ik ook even kijken naar dat pakket... 

Je ziet vaker de blauwe versie, maar rood is er ook, nog niet in levende lijve gezien. Dit soort klederdracht is geen daagse dracht, dit trek je aan met midzomer en bruiloften en zo.

Het pakket bevat handgeweven stof voor blouse, rok, schort en lijfje, en een patroon voor het borduren van een lijfje. Die delen waren ook al geknipt, de rest nog niet. Nu ben ik natuurlijk als Nederlandse een beetje groter dan de Zweedse vrouwtjes van vroeger. Dus dat zal nog wat aanpassing vergen.

Er zat een brief bij aan de koper, waarin wat achtergrondinformatie gedeeld werd en een telefoonnummer. De geefster was benieuwd waar het terecht zou komen. Ik heb haar gebeld en toen bleek dat ik een nichtje van haar vrij goed ken, en dat zij er ook een heeft, door dezelfde persoon geweven (de oma van mijn kennisje). 

Gelijk contact met haar opgenomen en ze was vrij. 's Avonds erheen en ze liet me niet alleen dit sieraad zien dat erbij hoort, maar ook de ruimte in huis waar oma de stoffen weefde voor haar klederdracht, die die vriendin nu heeft en ook de stoffen die ik nu heb.

Ik mocht zelfs die van haar lenen om te bestuderen en na te maken! 

De spullen voor het mutsje werden elders gekocht, dus die zaten er niet bij. De stof voor de rok lijkt groot genoeg om ook een tasje eruit te halen. Of zou die bij de rode versie van de klederdracht toch ook blauw zijn? 

Nog genoeg uit te vogelen dus... 1 mei is hier in Zweden een vrije dag, dus ik ben er al een poosje mee bezig geweest, meten en rekenen. Handig is dat dochter ongeveer de goede maat heeft voor de geleende klederdracht, dus ze mocht al en toe even voor paspop spelen. Want hoe lang hoort de rok te vallen (ik ben groter, maar de stof is ook ruim)? Hoe lang de schort, de mouwen... 

Wordt vervolgd...

Burseryds hembygdspark

 

Plaatjes van de buitenkant heb je al veelvuldig gezien op m'n blog (o.a. hier), want ik loop er nog wel eens langs, maar open is het slechts op zondagmiddagen in juli/augustus. En dan uiteraard volgens goed Zweeds gebruik met wafels eten...

Zelf waren we er een keer eerder geweest, voor de pandemie in 2019, want toen is het uiteraard twee jaar niet open geweest. M'n zusje was ook wel benieuwd, dus nu even uitgebreid kijken (10 juli).

Het lijken maar een paar huisjes, maar ze hebben er een flinke collectie aan spullen in weten te etaleren.

Deze haakproefjes komen van een dame die doofstom was en op school leerde haken. Bij haar kon je haakwerk aan de meter bestellen en hiermee kon ze grotendeels in haar levensonderhoud voorzien.

Tja behangen kun je ook met oud papier...

Burseryds eigen dracht, de rok schijnt ook rood gekund te hebben.

Blijft leuk om daar te kijken, en je ontdekt steeds wat nieuws, de wafels hebben we deze keer gelaten voor wat ze zijn. Een aantal bezoekers combineerden het met een bezoek aan Sandvik.

Hondje was weer blij dat we tevoorschijn kwamen, en dan nog een stevige wandeling er achteraan.

Mei foto's

 

Tja, in mei is het hier in Småland volop lente, en zoals je weet houd ik van de lente (hoewel ik graag alle vier de seizoenen heb), en ik hou van bloesem en de natuur. De dagen zijn al behoorlijk lang (de zon komt op om 4:32 en gaat onder om 21:36 met lange schemertijden, dat is een uur eerder licht dan in Arnhem en donker wordt het rond dezelfde tijd). Met zoveel licht en zon na een paar regendagen, gebeurt er heel veel in de tuin, en ook in het bos trouwens... 

Poes (onder de stoel) en hond beginnen aan elkaar te wennen. Beetje jammer voor de poes dat de hond zo graag met haar wil spelen... Gelukkig kan ze ook rustig zijn.

Het gaat zo hard in de tuin, voortdurend wel iets dat bloeit.

De ringslangetjes komen tevoorschijn, deze konden we nog net op tijd redden van een ekster.

Tuinieren onder toezicht.

Honingbessen bloeien goed, deze foto is nog van 17 mei, intussen zijn de bessen al goed te zien, al zijn ze nog groen. Er komen een soort van langwerpige bessen aan die qua kleur en smaak wel wat weg hebben van bosbessen. Ook de bosaardbeitjes bloeien.

Ga je mee het bos in?

Die witte bloemetjes met hun klaver-achtige blaadjes is een oxalis soort, en de blaadjes zijn eetbaar.

Terug naar de tuin:

Viooltjes zaaien zichzelf uit, en het worden er elk jaar meer, er stond een klein groepje en ik had er een paar gekocht voor in een pot het eerste jaar. Nu zijn er zoveel dat ik ze niet meer hoef te kopen.

De meeste planten die ik meebracht uit Nederland zijn aangeslagen.

Had ik al gezegd dat ik van bloesem houd...😄 De Elstar appelboom bloeit. En een wilde kers aan de andere kant ook.

Rabarber is ook weer aan het groeien. En de laatste bosanemoontjes...

Doe eens gek en plant een zoete aardappel. Duidelijk te zien dat het geen familie is van de gewone aardappel, het wordt een soort van klimplant...

Groeit er nou een asperge in het bos?!

Deze erwtjes familie groeit hier volop, en de bloemetjes zijn eetbaar, best lekker overigens, alsof je een rauw erwtje eet. Maar doe het maar niet in Nederland, daar staat deze bloem op de rode lijst.

De sering begint ook, beetje jammer dat het een witte is, valt bijna weg tegen het geweld van de vogelkers...

In het bos bloeien de bosbessen.

Van wie zou dit mini coconnetje zijn, hangend aan een heidestruikje?

Het buiige weer van vorige week geeft mooie wolkenluchten waar het frisse lentegroen tegen contrasteert.

Een ongebruikte spoorlijn is een heerlijk wandelpad, en wordt ook door reeën en elanden gebruikt.

Veenpluis (al dat witte op de foto hieronder is ook veenpluis).

En zo af en toe heb je het geluk een eland dichtbij huis te hebben, op veilige afstand, maar zonder glas ertussen, zodat je 'm zelfs op de foto kunt krijgen.

Dochter mocht meerijden naar de kerk in Broaryd.

Fantastisch met klederdracht, en fijn dat ik een aantal van die dames goed genoeg ken om erover te praten met ze. Kennelijk kon je in de jaren 1970 een cursus volgen en zo begeleid je eigen klederdracht maken. Zelf de stof weven, naaien, borduren...

Ook de voorganger had zich voor deze gelegenheid in ouderwets kostuum gehesen. Het gebouw wat je hier achter de wagen ziet, was de kerkstal. Onder invloed van het piëtisme, waarbij veel waarde aan de huisgodsdienst gehecht werd, werden de zondagse diensten minder bezocht, en daar werd niet alleen het Woord verkondigd, maar ook alle belangrijke informatie gedeeld vanuit de koning en nieuwe ontwikkelingen op landbouwgebied en zo. Daarom werden vanaf 17?? de zondagse diensten verplicht gesteld, ook als je er een eind voor moest gaan, en ook de knecht werd geacht de dienst bij te wonen, dus er werden stallen geregeld voor de paarden. De meeste van deze kerkstallen zijn al lang verdwenen, maar in Broaryd staat er nog één (er waren er meer), en ook in Villstad, hier niet ver vandaan.

Grappig om zo'n dienst mee te maken en grappig dat het Zweeds van toen qua spelling dichterbij het Nederlands zit dan het huidige Zweeds.

Maar weer het bos in, in het avondlicht.

En, hebben jullie het eind gehaald van dit wederom lange bericht?