Ένα μήνα μετά...

και η ζωή συνεχίζεται... Μέσα σε αυτόν τον μήνα κατάφερα με τεράστια επιτυχία να κανονίσω τα της ανεργίας μου και το κυριότερο, να επανακτήσω την ηρεμία μου και να γίνω κανονικός άνθρωπος και πάλι. Ένας κανονικός άνθρωπος που σε λίγους μήνες δεν θα έχει λεφτά, αλλά δεν γαμιέται; Και να είχα, θα έπρεπε να τα δώσω...

Αν το σκεφτείς λίγο χιουμοριστικά το θέμα, γιατί πολύ μαυρίλα έχει πέσει, η ανεργία σε επαναφέρει σε μια κατάσταση που είχες από καιρό ξεχάσει πως είναι... Απολαμβάνεις περισσότερο το σπίτι σου, βρίσκεις πιο διασκεδαστικούς τρόπους να ξεφύγεις από την καθημερινότητά σου, πας στην λαϊκή γιατί μπορείς (!), χαζεύεις τις μουστάρδες στο σουπερμάρκετ με τις ώρες γιατί δεν έχεις και τίποτε άλλο να κάνεις και το κυριότερο, είσαι σε κατάσταση ζεν.

Στο μεταξύ, έχεις αποφασίσει πως θα κάνεις προσπαθήσεις να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα, που ξέρεις ότι δεν θα σου αποδώσει στην αρχή τουλάχιστον πολλά, αλλά άμα δεν το προσπαθήσεις δεν θα μάθεις ποτέ! Παράλληλα βρίσκεις τρόπους να φάς με τρόπο την αποζημίωση, πριν στην φάει η εφορία και κανονίζεις ταξίδια για του χρόνου, γιατί μπορείς ρε, και ούτε άδειες έχεις να ζητήσεις ούτε τίποτα από κανέναν!

Μου δίνω ένα δίμηνο ακόμα μέχρι να αρχίσω να φρικάρω που ο μισθός δεν μπαίνει κάθε μήνα πλέον και που τα έτοιμα έχουν αρχίσει να πιάνουν πάτο, αλλά στο μυαλό μου υπάρχει μόνο ένα πράγμα: η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας μακριά από κάθε μαλάκα και κάθε γραφείο που με έκανε να αποκτήσω υπερμετροπία στα 25, ψυχοσωματικά στα 30 και ψυχολογικά στα 34. Ουστ!

7ply Project

Χθες στην Τεχνόπολη, το πρώτο φεστιβάλ του καλοκαιριού κι ας είναι ακόμα Απρίλιος. Οι Chicks on Speed ήταν όντως on speed! Άξιζε όμως τον κόπο η βόλτα! Αρκετός κόσμος και μια έκθεση με σανίδες του skateboard που έγιναν ο καμβάς Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Οι καλύτερες που είδα ήταν αυτές!

Alecca Rox and Stop that Sound were there too, so check them out! :)

Οδός Billy Bragg

• To είχα απορία σήμερα την ώρα που οδηγούσα προς τη δουλειά (είχε και κίνηση), αν για να πάρει ένας δρόμος το όνομά σου, πρέπει πρώτα να πεθάνεις. 
• Στην Αγγλία, έχουν δώσει το όνομά του Billy Bragg σε έναν δρόμο στο Dagenham και ο άνθρωπος είναι ακόμα ζωνταντός. 
• Πάρε κι αυτό. Έτσι, για να ντύσω μουσικά την απορία μου. 

Βίτσια

• Μην ρωτάτε πως, αλλά κατάφερα να πάρω στα χέρια μου το πρώτο τεύχος του ελληνικού vice πριν αυτό κυκλοφορήσει. Τι κι αν υπήρξε πρόβλημα στο τυπογραφείο ή whatever... (άλλωστε κυκλοφορούν τόσες φήμες). Σήμερα το πρωί μου το έφερε ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους πάνω σε αυτή τη γη (που καμιά φορά λατρεύω να βρίζω, γιατί το σηκώνει ο οργανισμός της). Σε ευχαριστώ πάντως και σε αγαπώ. Κι εγώ με τη σειρά μου θα το δώσω σε ένα άλλο αγαπημένο μου πρόσωπο, στην Πάτρα, να το έχει! Θα το τοποθετήσω ευλαβικά στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, μην σου πω ότι θα του βάλω και ζώνη, θα οδηγήσω 200 κάτι χιλιόμετρα και θα του το δώσω με την ίδια χαρά που το πήρα εγώ το πρωί.
• Πες με ζαβή, πες με κουλή, αλλά μόνο έτσι μπορώ να του φερθώ. Και να σου πω και κάτι άλλο; Εμένα με αρέσει πολύ. Το περιοδικό. Είναι το πρώτο περιοδικό που βρήκα και διάβασα (προσεχτικά) παραπάνω από δύο θέματα. Πολύ καλό το Life in Jungle για το Καλαί και το "στρατόπεδο συγκέντρωσης των λαθρομεταναστών". Creepy το κείμενο (και οι φωτογραφίες) για την γκόμενα που φτιάχνει κοστούμια για γάτες (ευτυχώς που έχω σκύλο!). Εντελώς κουλαμάρα (με την καλή έννοια) το "Το σεξ βρωμάει" για αυτή την αηδία το άρωμα με τις φερομόνες. Το διασκέδασα ρε παιδί μου, πως το λένε. Μέχρι να το δώσω θα του αλλάξω τα φώτα στο διάβασμα. Θα βάλω την Χριστιάννα να μου το διαβάζει την ώρα που θα οδηγώ. Κι αύριο το πρωί, θα το κλέψω πάλι λίγο από τον Αντρέα να το διαβάσω με τον καφέ μου... Είναι περιοδικό για αρχείο (και με αρχίδια, αν μου επιτρέπετε)...
• Μόνη διαφωνία ο παπάρας που έγραψε ότι την κριτική για το άλμπουμ των Zebra Tracks και του έβαλε 6. Αλλά γούστα είναι αυτά... Άλλοι γουστάρουν την Beth Ditto, στο 6αρι των Zebra Tracks θα κολλήσουμε;

• Σας φιλώ και σας εύχομαι ένα καλό σ/κ αγκαλιά με το δικό σας βίτσιο!

• τα-τα
• υ.γ. εκτός από το πιο αγαπημένο μου άνθρωπο πάνω στη γη (αυτή που μου έδωσε το vice), θέλω να ευχαριστήσω και τον άνθρωπο που της το έδωσε να μου το δώσει. Δεν σας ξέρω. Αλλά σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Κάνατε τουλάχιστον δύο ανθρώπους ευτυχισμένους!

Κλειστό λόγω διακοπών

... και ελλείψη μουσικών δρωμένων... τα λέμε πάλι στο τέλος Αυγούστου... :) Girl in Bubbleland.