ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΝΤΟΝΜΕΔΩΝ[οι ψυχοϊστορικές συνδέσεις τους και η γεωπολιτική στόχευσή τους ]Μέρος Β΄]

-11- Οι ντονμέδες και το Ισραήλ.¶
Η σύγκρουση στην Μέση Ανατολή είναι μόνο προς όφελος των ιλλουμινιστών. ¶ΜΙΣΟΥΝ το Ισραήλ, και ελπίζουν ότι μια ημέρα θα

καταστραφεί ολοκληρωτικά. Περιμένουν τον πρόσφορο χρόνο τους. ¶Ένα από τα κλαδιά της ελιάς που προσφέρονται από τα Ηνωμένα Εθνη συχνά, είναι και οι προσπάθειές τους να «αποτρέπουν» τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, και αυτό όντως, συγκινεί πολλούς. ¶¶Συγχρόνως, όμως, οι ιλλουμινάτοι, παρέχουν συγκεκαλυμμένα και το οπλοστάσιο και τα κεφάλαια και στις ΔΥΟ πλευρές, για να κρατήσουν την σύγκρουση τροφοδοτημένη με καύσιμα. ¶Είναι πολύ διπρόσωποι [duplicitous] «άνθρωποι». ¶Χρησιμοποιούν π.χ. την Ρωσσία, [ή παλιότερα την ΕΣΣΔ], για να διοχετεύουν όπλα στην Παλαιστίνη, και ταυτόχρονα οι ιλλουμινιστές των ΗΠΑ, διοχετεύουν όπλα στο Ισραήλ, για τον ίδιο λόγο: λεφτεργιά, ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και τρίχες κατσαρές. ¶

Αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν το παιχνίδι του σκακιού, και θεωρούν την εχθροπραξία μεταξύ των εθνών, ως «ευκαιρία» δημιουργίας μιας «Τάξης απ’ το Χάος» καθώς το σπουδαιότερο μασόνικο δόγμα ορίζει: Ordo ab Chao. ¶Η Ρωσσία, πρόκειται να «ισχυροποιηθεί» και πάλι. ¶Ολοι οι στρατιωτικοί εκπαιδευτές των ιλλουμινάτων άλλωστε, επισκέπτονται την Ρωσία για περαιτέρω «εξειδίκευση».¶¶

Στο ερώτημα εάν είναι οι Illuminati μια καθαρά ΕΒΡΑΪΚΗ συνωμοσία, όπως διατείνονται αρκετοί ερευνητές, πρέπει, για πολλούς λόγους, να απαντήσουμε, «α¶¶πολύτως όχι». ¶Στην πραγματικότητα, ο Χίτλερ και οι άνθρωποί του, ειδικά οι Himmler και Goebbels, ήταν κορυφαίοι ιλλουμινιστές και ακραίοι ρατσιστές όπως οι υπόλοιποι αποκρυφιστές «Πεφωτισμένοι».¶

Οι Εβραίοι πάλεψαν, ιστορικά, ενάντια στον αποκρυφισμό, όπως επιτάσσει ειδικά το Δευτερονόμιο και γενικώς, το σύνολο της Παλαιάς Διαθήκης, όπου μπορούμε να μελετήσουμε πώς ο Θεός, μέσω του εβραϊκού λαού, προσπάθησε να ξεβρωμίσει τον τόπο, από τίς απόκρυφες ομάδες, που λειτουργούσαν στους Άγιους Τόπους, όπως ήταν εκείνοι που λάτρευαν τον Baal, την Ashtarte, και άλλους «Θεούς», των χαναανιτών και των βαβυλωνίων. Ωστόσο, είναι αληθές ότι σήμερα¶, υπάρχουν αρκετοί «πανίσχυροι» εβραίοι στην συμμορία των ιλλουμινάτων¶, π.χ. η οικογένεια Rothschild, «διοικεί» κατ’ ουσίαν με την οικονομική αυτοκρατορία της, την Ευρώπη και έμμεσα όλα τα κράτη της γης, και είναι μια γνωστή «εβραϊκή» οικογένεια. Υπάρχουν ¶Υπάρχουνεπίσης εβραίοι «έμποροι διαμαντιών», καπιταληστές κλπ προεξέχοντες ανάμεσα στους Πεφωτισμένους σε όλα τα διαβαθμισμένα επίπεδα εξουσίας. ¶Αλλά για να ανέλθει στην κορυφή της Πυραμίδας των Πεφωτισμένων, ένας εβραίος, κρυφά, οφείλει να αρνηθεί την πίστη του, να δώσει πρωτίστως, τους καθιερωμένους όρκους υποταγής του στον Lucifer και να αποδεχθεί πλήρως τις πεποιθήσεις των ιλλουμινάτων. ¶Σε αντάλλαγμα γι’ αυτήν την προδοσία, αποκτούν την δεδομένη οικονομική δύναμη και διάφορες ανταμοιβές στον δαιμονισμένο «κόσμο». ¶

Υποστηρίζεται από κάποιους ερευνητές ότι οι Χίτλερ, Χίμλερ, Γκέμπελς κτλ,¶ ήταν υψηλόβαθμα μέλη της γερμανικής ομάδας των πεφωτισμένων, εκ των οποίων ο Himmler κατείχε «υψηλότερο» πόστο στην απόκρυφη ιεραρχία, από τους άλλους δύο, και μεταξύ τούτων συγκαταλέγεται ο Mengele, μια «μαριονέτα» τους, που χρησίμευσε αργότερα ως σπεσιαλίστας «εκπαιδευτής» του αμερικανικού κλάδου των ιλλουμινάτων κατά την περίοδο του «κρυψίματός» του στην Νότια Αμερική. Τούτοι, οι ναζιστές ιλλουμινάτοι, ¶Τούτοιθεώρησαν ότι ενεργούσαν ως πράκτορες «των Θεών τους», για να εξολοθρεύσουν την εβραϊκή φυλή. Ε¶¶ν τούτοις, ο [εβραίος] βαρώνος Rothschild [της Γαλλίας], είναι ένας από τους 13 ευρωπαίους Λόρδους, ή "βασιλιάδες" που διαφεντεύουν τους δυό τελευταίους αιώνες τουλάχιστον τα πεπραγμένα των ιλλουμινάτων, στην Ευρώπη, και πιθανόν «προεδρεύει» στο Παγκόσμιο Συμβούλιό τους. Είναι προφανώς το ίδιο Συμβούλιο που κατά καιρούς απεφάσισε και προγραμμάτισε τα διάφορα εβραϊκά «ολοκαυτώματα»!¶

-12- Είναι ρατσιστές; ¶

Οι ιλλουμινιστές εργάζονται για τον ερχομό του «τέταρτου», [αποκρυφιστικού] Ράιχ¶. Το δόγμα της «Άριας» φυλής, αποτελεί την κεντρική προοπτική όλων των φιλοδοξιών τους. ¶Πιστεύουν απόλυτα στους κανόνες της φυλετικής "καθαρότητας" και της δεδομένης ανώτερης "ευφυίας" που την συνοδεύει. Στις «τελετές» τους, υπάρχουν περιστασιακά, άτομα ή «μειονότητες» που σκοτώνονται στα πλαίσια ακραίων παγανιστικών τελετουργιών οι οποίες «ελκύουν» τις εωσφορικές «δυνάμεις» να συνεργήσουν στους στόχους τους.¶ ¶Προσπαθούν με κάθε τρόπο, θεμιτό κι αθέμιτο, να αναπαραγάγουν μια "γενετικά ανώτερη" φυλή, στοχεύοντας κατά κανόνα, στα δικά τους σαρκικά παιδιά και στους απογόνους τους.¶  Είναι επίσης οπαδοί της «Δημοκρατίας» του… Πλάτωνα, και θεωρούν ότι θα είναι αυτοί εκείνοι που θα εμφανίσουν στην ανθρωπότητα αυτή την "ουτοπία", με το NWO. ¶Στην ουτοπία τους, η intelligentsia θα κυβερνά, και σαν τα πρόβατα οι μάζες θα ακολουθούν τους ηγέτες τους, δηλαδή αυτούς!, πρβλ. την πλατωνική μπούρδα: «οι βασιλείς να φιλοσοφήσουν ή οι φιλόσοφοι να βασιλεύσουν». Τι ωραία που «βολεύει» αυτό, εάν μάλιστα κάποιος βάλει στην θέση των βασιλέων τον εαυτό του! Βούτυρο στο ψωμί, με άλλα λόγια για τους αποκρυφιστές όλων των εποχών και τους ρατσιστές που μ’ αυτόν τον τρόπο δικαιολογούν τα αίσχη τους.

-13- Φραγκομασονία και Ιλλουμινάτοι.

Οι μασόνοι και οι πεφωτισμένοι είναι όπως δυό ομόκεντροι κύκλοι με τους ιλλουμινάτους «πιο κοντά» στο επίκεντρο, [= ο «μέσα» μικρός κύκλος], και οι μασόνοι στον εξωτερικό, μεγαλλίτερο και πιο απομακρυσμένο από το επίκεντρο, κύκλο. Καταφανώς, υπάρχουν ακόμα και ίδιοι «χώροι» που μοιράζονται αρμονικά μεταξύ τους. ¶Ο μασονικός ναός π.χ. στην Αλεξάνδρεια, της Βιρτζίνια, είναι ένα από τα σημαντικότερα «κέντρα» της δραστηριότητας των ιλλουμινάτων.

Σε πάμπολλες ¶μασονικές ομάδες, ακόμα κι ένας ερευνητής με «λίγες» γνώσεις, θα μπορούσε αρκετά άνετα να διακρίνει την εξιλλουμινισμένη ηγεσία τους, μέσα από τα «σύμβολα» και τις πρακτικές τους, και πολύ περισσότερο από την «φιλοσοφία» τους ως προς την παγκόσμια στόχευση [Παγκοσμιοποίηση] και την ρατσιστική διάθεση να θεωρούν εμάς όλους που δεν είμαστε του συναφιού τους, ως «βεβήλους». ¶

Πολλοί από τ¶Πολλοίους κορυφαίους μασόνους είναι συχνά, κορυφαίοι ιλλουμινιστές. Για παράδειγμα, δυό χούφταλα στις ΗΠΑ, ένας γέρος και μια γρηά που και οι δυό τους ¶ήταν πρό ετών, υψηλόβαθμοι μασόνοι στην πόλη του Πίτσμπουργκ, [ο είς εξ αυτών μάλιστα, «Πρόεδρος» του Ανατολικού Αστέρος και 33^ος], αλλά, και οι δύο ταυτόχρονα, πιστώνονταν ως «ηγέτες» στους κύκλους των Πεφωτισμένων σε εκείνη την περιοχή. ¶

Αρκετές φορές ταυτίζονται τόσο πολύ ιλλουμινάτοι και τέκτονες ώστε υπάρχουν πολλοί ερευνητές που δικαίως αναρωτιούνται, εάν είναι πεφωτισμένοι όλοι οι μασόνοι.

Η απάντηση σ’ αυτό, είναι αρνητική, διότι¶, ειδικά στα χαμηλότερα επίπεδα, οι μασόνοι δεν φαίνεται να ξέρουν τίποτα για τις πρακτικές που διαδραματίζονται τα μεσάνυχτα στις εργασίες των μεγαλύτερων βαθμών εντός των Στοών.

¶Πολλοί εκ των μασόνων, προφανώς, είναι τίμιοι επιχειρηματίες και Χριστιανοί. ¶Αλλά εγώ τουλάχιστον δεν γνώρισα ποτέ κάποιον μασόνο, οποιουδήποτε δόγματος, από τον 32^ο βαθμό του Σκωτικού ή αντίστοιχό του, και πάνω, που δεν ήταν ιλλουμινάτος.

Οι Στοές, τα Περιστύλια, οι Αψίδες κτλ «μετωπικά» μορφώματα του Τεκτονισμού, ελέγχονται και χειραγωγούνται κατάλληλα για την προώθηση των σκοπών των πεφωτισμένων.

Η ¶CIA, το FBI, το ΝΑΤΟ, όλα τα σιχαμένα και φασιστοειδή κέντρα «δύναμης» χαρακτηρίζονται από τούτη την σιαμαία διείσδυση εξιλλουμινισμένων μασσώνων. Το ίδιο ισχύει και σε περίεργες θρησκευτικές γιάφκες, όπως οι ¶Μορμόνοι, οι Γιαχωβάδες κλπ. 

Η ηγεσία του¶Η FBI είναι αποκλειστικά στα χέρια ιλλουμινιστών και η CIA ουσιαστικά «φιλοξένησε» τους ναζιστές γερμανικούς επιστήμονες μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού π¶ολλοί απ’ αυτούς ήταν επίσης ηγέτες των ιλλουμινάτων στην χώρα τους, και καλωσορίστηκαν με ανοικτές αγκάλες από τους αμερικανούς ομοϊδεάτες τους, στους οποίους φυσικά, «δ¶ιοχέτευσαν» όλες τις προχωρημένες γνώσεις τους.

¶Οι Μορμόνοι συνδέθηκαν πολλά έτη πριν, σε μια σύσκεψή τους με την ηγεσία των Ιλλουμινάτων, που έγινε για τον σκοπό αυτό, στην δεκαετία του 1950. ¶Το ίδιο πράγμα πολύ πιο μπροστά συνέβη και με τους «μάρτυρες» του Jehovah. ¶

-14- Ο ψυχρός πόλεμος¶

Η Ρωσία δεν ήταν ποτέ πραγματικά μια «απειλή» για τους ιλλουμινάτους των ΗΠΑ. ¶Ο μαρξισμός χρηματοδοτήθηκε απ’ αυτούς και χρησίμευσε ως ένα αντιστάθμισμα στην κεφαλαιοκρατία, καθότι¶ οι ιλλουμινάτοι πιστεύουν έντονα στην εξισορρόπηση «των αντιτιθέμενων δυνάμεων». ¶Θεωρούν την ιστορία ως σύνθετο παιχνίδι σκακιού, και χρηματοδοτούν την μια πλευρά εναντίον της άλλης, και κατόπιν την άλλη εναντίον της προηγούμενης, ενώ τελικά από το χάος και την καταστροφή, γελούν και τρίβουν τα χέρια τους επειδή τα πραγματικά τους συμφέροντα, είναι πέρα και πάνω από εθνικά ζητήματα ή πολιτικά κόμματα. ¶Έτσι κορυφαίοι δυτικοί «χρηματοδότες» συναντιούνταν κρυφά με κάποιους ανατολικούς ή ρώσσους "αντιπάλους" κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών, και ταυτόχρονα χασκογελούσαν που τα "πρόβατα" [=εμείς οι βέβηλοι κι αμύητοι], εξαπατιόνταν. Οι ιλλουμινάτοι, ε¶Οιίναι λοιπόν μια αληθινά «διεθνής ομάδα», και στην καθημερινή συμπεριφορά τους, εκτοπίζονται οποιεσδήποτε εθνικιστικές και συναισθηματικές αδυναμίες. ¶Υπάρχουν επίσης πολλές εμπορικές συναλλαγές πέρα - δώθε των μελών σε αυτές τις ομάδες, σε όλες τις εποχές. ¶

-15- Κατάρτιση δολοφόνων.¶

Δημοσιεύθηκε πρόσφατα, σε μορφή σαμιζντάτ [= έντυπα παράνομων εκδόσεων], και κυκλοφόρησε ευραίως μεταξύ των ερευνητών του ιλλουμινισμού, ένα «Μυστικό Εγχειρίδιο Οδηγιών» με βάση το οποίο οι ιλλουμινάτοι εκπαιδεύουν τα παιδιά τους. Από κεί, αντιγράφω κάποια πράγματα.

¶[1] όταν το παιδί είναι 2 ετών, το βάζετε σε ένα μεταλικό κλουβί με ηλεκτρόδια στο σώμα του συνδεδεμένα. ¶Το παιδί κλονίζεται σοβαρά. ¶

¶[2] βγάλτε το παιδί έξω, και τοποθετήστε ένα γατάκι στα χέρια του. ¶Πέστε στο παιδί να συστρέψει το λαιμό του γατιού. ¶Το παιδί θα φωνάξει και θα αρνηθεί. ¶

¶[3] βάλτε το παιδί στο κλουβί, και συγκλονίστε το έως ότου ζαλιστεί και δεν μπορεί να κραυγάσει άλλο. ¶

¶[4] πάρτε το παιδί έξω, και πέστε του πάλι να συστρέψει το λαιμό του γατιού. ¶Αυτή τη φορά το παιδί θα κραυγάσει, αλλά θα το κάνει, από φόβο για τα βασανιστήρια. ¶Το παιδί θα πάει έπειτα στη γωνία και θα κάνει εμετό. Κατόπιν, εγκωμιάστε το γιατί έκανε μια πολύ καλή δουλιά. ¶

¶ 

Αυτό είναι το πρώτο βήμα. ¶Όλο και μεγαλύτερα ζώα χρησιμοποιούνται στην «εκπαίδευση», καθώς το παιδί μεγαλώνει. ¶Θα αναγκαστούν να σκοτώσουν ένα νήπιο σε κάποιο σημείο, είτε σε καθεστώς «VR», [βίρτσουαλ ρηάλιτυ, = εικονικής πραγματικότητας], είτε στην πραγματικότητα. ¶Θα διδαχθούν σε ηλικία 9 ετών να χρησιμοποιούν πυροβόλο όπλο, να στοχεύσουν, κτλ. ¶ασκούμενα σε ρεαλιστικά ανδρείκελα αρχικώς και¶ έπειτα σε ζώα. Συμμορφούμενα στις υποδείξεις 趶α εγκωμιάζονται και θα επιβραβεύονται ενώ θα βασανίζονται εάν δεν συμμορφώνονται. ¶

¶Όσο μεγαλώνει το παιδί ή ο έφηβος, τόσο πιό προηγμένη γίνεται η κατάρτισή του. ¶Κατά την ηλικία των 15, τα περισσότερα παιδιά εκπαιδεύονται σε «σωματική πάλη» με αγώνες μπροστά σε «επιφανείς» θεατές που έρχονται να προσέξουν τα "παιχνίδια" ως επίσημοι προσκαλεσμένοι. ¶Αυτές οι μάχες σπάνια διεξάγονται μέχρι θανάτου, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις συμβαίνει κι αυτό. ¶Χρησιμοποιείται γενικώς κάθε τύπος όπλου, και τα παιδιά μαθαίνουν να παλεύουν για τις ζωές τους. ¶Εάν ένα παιδί χάσει έναν αγώνα, τιμωρείται βαριά από τον εκπαιδευτή του, ο οποίος «θρηνεί» ότι τάχα ντροπιάστηκε το πρόσωπό του. ¶Εάν κερδίσει, εγκωμιάζεται αντιστοίχως κτλ. ¶Ώσπου να γίνει 21 έτους, καθίσταται ένας πολύ καλά εκπαιδευμένος μαχητής, μια φονική μηχανή που έχει δώσει εξετάσεις επανειλημμένως για να αποδείξει ότι θα υπακούσει τυφλά σε όποια εντολή, ακόμα δηλαδή και να σκοτώσει. Τούτο το «πρόγραμμα» χρησιμοποιείται με τέλειο τρόπο, ιδιαίτερα για την εκπαίδευση των παιδιών του ¶γερμανικού κλάδου των ιλλουμινάτων.¶

-16- Εμπιστοσύνη στην οικογένεια¶

Υπάρχουν μαρτυρίες και πρόσφατα σε υψηλής ακροαματικότητας εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, ζωντανά, παρουσιάστηκε μια τέτοια συγκλονιστική μαρτυρία, μιας κόρης, επιστήμονος, που αναφέρονταν στους ίδιους τους γονείς της, υψηλής «μορφώσεως» και ανώτερης «τάξης», που οι εωσφοριστές ιλλουμινάτοι την ώρα που κάνουν αποτρόπαια πράγματα¶ στα παιδιά τους, δεδομένου ότι τα βασανίζουν, λένε, «αυτό στο κάνω επειδή σ’ αγαπώ!»

¶Στους γονείς αυτούς φαίνεται ότι η μέγιστη αγάπη εκδηλώνεται με την προσπάθειά τους να καταστήσουν ένα παιδί «ισχυρό», ώστε να διακριθεί αργότερα στην ιλλουμινισμένη ομάδα, με οποιονδήποτε τρόπο. ¶ Μπορούμε να φαντασθούμε λοιπόν τι συμβαίνει στην περίπτωση που κάποιος υψηλόβαθμος ιλλουμινάτος, ¶βλέπει ένα παιδί, και το «θέλει» για ηδονιστικούς σκοπούς. Οι αγαπώντες το τέκνο τους, ευτυχείς «γονείς», δίχως άλλο, το «δίνουνε», αφού έτσι το παιδί τους θα αναριχηθεί στην ιεραρχεία. Σε άλλες περιπτώσεις¶, τα παιδιά διδάσκονται να βλέπουν την προδοσία ως μέγιστο αγαθό και να έχουν έλλειψη εμπιστοσύνης προς οποιονδήποτε «άλλον» άνθρωπο, ιδιαίτερα στην εκμυστήρευση πραγμάτων που αφορούν την «εκπαίδευσή» τους¶. ¶

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι εάν κάποιοι γονείς δεν ακολουθήσουν την «πρακτική» αυτή της συμμόρφωσης των τέκνων τους με βάση τα θέσφατα των ιλλουμινάτων, θα χαρακτηριστούν από το Τάγμα

¶¶¶¶¶ «αδύνατοι» και «ακατάλληλοι» για να διδάξουν το παιδί τους!¶ Μπορούμε να φαντασθούμε επίσης ότι η πλειονότητα των παιδιών των ιλλουμινάτων, εξαιτίας όσων εκθέσαμε και άλλων χειρότερων, ¶¶είναι πληγωμένα και κακομεταχειρισμένα θύματα. ¶Γενικώς, υπάρχει πολλή δυσαρέσκεια στις «τάξεις», και θα παρατηρούνταν μια μαζική έξοδος εάν τα μέλη πίστευαν ότι πραγματικά μπορούσαν να βγούν από την φρικτή αυτή οργάνωση [και να επιζήσουν]. ¶Σύμφωνα με μαρτυρίες παιδιών που υπέστησαν τέτοια «εκπαίδευση», πολλοί από τους εκπαιδευτές τους ήσαν ιδιαίτερα κακοί, σαδιστές παιδόφιλοι, ενώ άλλοι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι από αυτό που έκαναν, στα πλαίσια μιας άρρωστης σκοπιμότητας.

Σ’ αυτό το άρθρο, ωστόσο, ενώ έχω συγκεντρώσει πολλά στοιχεία για τα θέματα «εκπαίδευσης» των ιλλουμινάτων, δεν είναι αυτός ο κύριος σκοπός μου, να αναφερθώ ειδικά σ’ αυτά, κάτι που μπορεί να γίνει σε ιδιαίτερο άρθρο. Εδώ, μας απασχολούν οι «σαλονικιοί» ντονμέδες κι εκτός από τους βενιζέλους που προαναφέραμε, άς καταπιαστούμε μ’ άλλον έναν, τον… Πατέρα [;] των Τούρκων, όπως το άλλο βαρύ πεπόνι υπήρξε, καλλίτερα: λογίζεται «Εθνάρχης»! των… ελλήνων.

-17- Ο σαλονικιός ντονμές Κεμάλ Ατατούρκ.

Βρίσκεται στην διάθεσή μου ένας ογκώδης φάκελος με στοιχεία που συνέλεξα ο ίδιος επί χρόνια, ταξειδεύοντας στην ίδια την Τουρκία κι όπου αλλού χρειάστηκε για να συγκεντρώσω μαρτυρίες και να διασταυρώσω πληροφορίες για το ότι οι πιο φαρμακεροί σαλονικιοί ντονμέδες, υπήρξαν δυό «πρόσωπα» που ο είς εξ αυτών το’παιξε «εθνάρχης» των ελλήνων κι ο άλλος «πατέρας» των τούρκων, οδηγώντας τους δυστυχείς αντιστοίχως λαούς σε μια ατέρμονη σειρά εθνικών καταστροφών και γενοκτονιών. Οι αποκαλύψεις μου για τον πρόστυχο «ρόλο» τους, φυσικά, δεν πρόκειται να εξαντληθούν στα πλαίσια ενός άρθρου, το οποίο εδώ, είναι μια απλή αφόρμιση.

Αρχίζω λοιπόν όσο πιο ήρεμα γίνεται, να παρουσιάζω κάποια πράγματα για τον σαλονικιό ντονμέ, τον κρυπτοεβραίο κακούργο Μουστάφα Κεμάλ Πασά, Ατατούρκ, Γενοκτόνο και σφαγέα των ελλήνων, και άλλα τινά. Έχοντας μάλιστα «αίσθηση του χιούμορ», ξεκινώ με ένα δημοσίευμα που σύγχρονοί μας εβραίοι, ισραηλινοί, ιουδαίοι, όπως θέλετε πέστε τους, κάνουν τον «κουτό» ή τάχαμου «δεν ξέρουν» τα περί καταγωγής των εν λόγω ντονμέδων πραχτόρων. Σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται πως «κάτι» ξέρουν!, αλλά τους συμφέρει να ποιούν την νύσσα [= να κάνουν την πάπχια] γιατί τα «συμφέροντά» τους έτσι επιττάσσουν. Μάλιστα. Τα δικά τους συμφέροντα. Τα δικά μας; Τι λόγους έχουμε εμείς να πνίγουμε την αλήθεια;

Απολαύστε λοιπόν στην συνέχεια, το λεπτομερές και αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εβραϊκής νεοϋορκέζικης εφημερίδας «FORWARD», στις ¶28 Ιανουαρίου 1994, όπου γίνεται λόγος για την εβραϊκή καταγωγή του ντονμέ κακούργου Κεμάλ Ατατούρκ, [δές: www.forward.com], άρθρο του Hillel Halkin, με τίτλο «When Kemal Ataturk Recited Shema Yisrael», ¶  [= Όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ απήγγειλε το «Άκουσε ώ Ισραήλ»], και ομολόγησε ότι είναι και η δική του «μυστική προσευχή»!, επίσης, [= "It's My Secret Prayer, Too," He Confessed].¶¶

Ο δημοσιογράφος Ζιχρών Γιαακόβ, αποκαλύπτει: «-Έχω δύο ερωτήσεις που θέλω να Σας υποβάλω», είπα τηλεφωνικά, στην κ. Batya Keinan, εκπρόσωπο τύπου του ισραηλινού Προέδρου Ezer Weizman, ο οποίος ήταν έτοιμος να αναχωρήσει την επόμενη ημέρα, Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου, για την επίσημη επίσκεψη που θα έκανε στην Τουρκία για πρώτη φορά ένας εβραίος αρχηγός κράτους. Ρώτησα λοιπόν,¶ εάν ο κ. Weizman θα συμμετείχε σε μια επίσημη τελετή τιμώντας την μνήμη του Kemal Ataturk. ¶

Η κ. ¶Kenan τσέκαρε το επίσημο πρόγραμμα του Προέδρου, και με ενημέρωσε ότι σύμφωνα μ’ αυτό, ο Πρόεδρος και η σύζυγός του, θα κατέθεταν ένα στεφάνι στον τάφο του Ataturk, το πρωί της αφίξεώς τους, και στην συνέχεια με ρώτησε ποια ήταν η δεύτερη ερώτησή μου.

«-Γνωρί涶ει ο Πρόεδρος Weizman ότι ο Ataturk είχε εβραίους προγόνους και ότι διδάχθηκε τις εβραϊκές προσευχές σε νεαρά ηλικία;»

«-¶¶Φυσικά, φυσικά», απάντησε η κ. Κέναν, δίχως καμμιά έκπληξη [=  unsurprisedly], σαν να είχα ρωτήσει εάν ο Πρόεδρος γνώρισε ότι ο Ataturk ήταν ο εθνικός ήρωας της Τουρκίας.

¶

-18- Συγκινημένη και στενοχωρημένη.

¶ 

Την ευχαρίστησα και έκλεισα το τηλέφωνο. ¶Λίγα λεπτά αργότερα επικοινώνησα ξανά τηλεφωνικά μαζί της για να την ρωτήσω εάν ο Πρόεδρος Weizman σκόπευε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά, ενόσω διαρκούσε το επίσημο ταξείδι του στην Τουρκία, στο εβραϊκό παρελθόν του Ατατούρκ. ¶

«-Είμαι τόσο ευτυχής που τηλεφωνήσατε πάλι», είπε η κ. Kenan, και η φωνή της ακουγόταν τώρα συγκινημένη και λίγο στενοχωρημένη. ¶Από πού ακριβώς πήρατε αυτές τις πληροφορίες σας;»¶

«-Μα γιατί με ρωτάτε», της είπα με απορία, «¶εάν το Γραφείο του Προέδρου κατέχει επίσης τις ίδιες πληροφορίες;» ¶

«¶Επειδή όχι, δεν έχουμε καμμιά τέτοια πληροφόρηση», μου ομολόγησε. «¶Μόνο που είχα υποθέσει ότι έτσι πρέπει να είναι, επειδή εσείς μού φανήκατε πολύ βέβαιος ο ίδιος, από τον τόνο της φωνής σας, για το γεγονός [matter-of-fact]. ¶Αφότου κλείσατε το τηλέφωνο», είπε, «ανέφερα ό,τι μου είπατε και κανένας δεν ξέρει εδώ, τίποτα για το θέμα αυτό. ¶Θα μπορούσατε παρακαλώ να μας στείλετε με φαξ ό,τι ξέρετε;»¶

¶ 

Της έστειλα με φαξ λοιπόν, διάφορα ντοκουμέντα, ένα μέρος των οποίων, εκθέτω στην συνέχεια. ¶¶Οι ιστορίες για την εβραιοσύνη [Jewishness] του Ataturk, του οποίου τα αγάλματα και τα πορτραίτα κοσμούν όλα τα δημόσια κτήρια, και τις πλατείες κάθε κωμόπολης και πόλεως στην Τουρκία, κυκλοφόρησαν ήδη στη διάρκεια ζωής του, αλλά αμφισβητήθηκαν από τον ίδιο και την οικογένειά του και δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ σοβαρά από τους βιογράφους του. ¶Από έξι βιογραφίες του που συμβουλεύθηκα αυτήν την εβδομάδα, κανένας δεν αναφέρει ούτε το ελάχιστον γύρω από το θέμα αυτό. ¶Η μόνη έγκυρη αναφορά στο ζήτημα, σε έντυπη μορφή, που μπόρεσα να βρώ ήταν, σε όσα λέει για τον Ataturk, η ισραηλινή «Entsiklopedya», στο εδάφιο «ivrit», το οποίο αναφέρει: «¶¶Mustafa Kemal Ataturk, (1881-1938), τούρκος στρατηγός και πολιτικός, ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Ο ¶¶Mustafa Kemal γεννήθηκε σε μια οικογένεια ενός δευτερεύοντος τελωνειακού υπαλλήλου στην Θεσσαλονίκη και έχασε τον πατέρα του όταν ήταν νέος. ¶Δεν υπάρχει καμία απόδειξη της πεποίθησης, που ήταν πολύ διαδεδομένη μεταξύ των Εβραίων και των Μουσουλμάνων στην Τουρκία, ότι η οικογένειά του προέρχονταν από τους Ντονμέδες [Doenme]. ¶Ως έφηβος, επαναστάτησε ενάντια στην επιθυμία της μητέρας του να του δώσει μια παραδοσιακή θρησκευτική εκπαίδευση, και στην ηλικία των 12 ετών, με δικιά του απόφαση, εστάλη να φοιτήσει σε μια στρατιωτική ακαδημία».

¶

-19- Ο «κοσμικός» πατέρας του Κεμάλ.

¶ 

Οι Ντονμέδες ήσαν ένα «υπόγειο» τμήμα των Σαββατχιανών [Sabbetaians], δηλαδή των τουρκοεβραίων, που πήραν μουσουλμανικά ονόματα και συμπεριφέρονταν φαινομενικώς ως μουσουλμάνοι αλλά κρυφά πίστευαν στον Sabbetai Zevi, τον ψευτομεσσία του 17^ου αιώνα, και απηύθυναν τις προσεκτικά φυλαγμένες μυστικές προσευχές τους και τα διάφορα άλλα τελετουργικά δρώμενα, στο όνομά του. ¶Η εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας σχετικά με την εκπαίδευση του Ataturk, εντούτοις, βρίσκεται σε αντίθεση με όσα παραδεχόταν ο ίδιος ο Ατατούρκ.

Συγκεκριμένα οι ¶οβιογράφοι του αναφέρουν τα λόγια του ιδίου: «Ο¶ πατέρας μου ήταν ένα άτομο φιλελεύθερων απόψεων, μάλλον εχθρικός στην θρησκεία, και ένας παρτιζάνος, οπαδός των δυτικών ιδεών. ¶Θα προτιμούσε να με δει να πάω …* [βάζει το όνομα του σχολείου, που δεν στήριζε την διδασκαλία του στο Κοράνι, αλλά στην σύγχρονη επιστήμη].¶ ¶Σ’ αυτή την συνειδησιακή μάχη, ο πατέρας μου κατόρθωσε να κερδίσει τη νίκη μετά από έναν μικρό ελιγμό, όταν ¶προσποιήθηκε ότι θα ενδώσει στις επιθυμίες της μητέρας μου, και κανόνισε να μπώ στο [ισλαμικό] σχολείο Fatma Molla Kadin με την παραδοσιακή τελετή... ¶Έξι μήνες περίπου αργότερα, ο πατέρας μου με απέσυρε αθόρυβα από το σχολείο και με πήγε στο σχολείο του Shemsi Effendi ο οποίος διηύθυνε ένα ελεύθερο προπαρασκευαστικό σχολείο, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές μεθόδους. ¶Η μητέρα μου δεν έφερε καμία ένσταση, δεδομένου ότι είχαμε στοιχειωδώς ενδώσει στις επιθυμίες της και φαινομενικά είχαμε συμμορφωθεί με τις τυπικές συμβάσεις που τηρήθηκαν. ¶Ήταν η τελετή [του σουνίμ, περιτομής], προπάντων, που την είχε ικανοποιήσει».¶

¶ 

Ποιος ήταν λοιπόν, ο πατέρας του Mustafa Kemal, ο οποίος συμπεριφέρθηκε εδώ έτσι όπως ήταν τότε η χαρακτηριστική μόδα στους Ντονμέδες, να ασκούν δηλαδή φαινομενικώς τις μουσουλμανικές τελετές ενώ μεταξύ τους, ενδόμυχα τις χλευάζαν [inwardly scoffing]; ¶Η μητέρα του Ατατούρκ, Zubeyde, κατάγονταν από τα βουνά, δυτικά της Θεσσαλονίκης, προς τα σημερινά αλβανικά σύνορα, ενώ για¶ την προέλευση του πατέρα του, Ali Riza, πολύ λίγα είναι γνωστά. ¶Οι διάφοροι συγγραφείς έχουν παρουσιάσει τους προγόνους του ως αλβανούς, ή προερχόμενους από την Ανατολία και ως θεσσαλονικείς [Salonikan] ακόμα, ενώ στο επίτομο έργο του Λόρδου Kinross, «Ataturk», [έκδοσις 1964], ο Αλή Ριζά, αναφέρεται ως μια «σκοτεινή προσωπικότητα» και υπογραμμίζεται σχετικά η μυστηριώδης απροθυμία του Ataturk να αποκαλυφθούν περισσότερα για το οικογενειακό υπόβαθρό του: «¶Στο παιδί ασφαλώς θα αποφεύγονταν αρχικώς, να φανερωθεί ένα τόσο μπερδεμένο οικογενειακό περιβάλλον, [η ντονμέδικη καταγωγή του], με  τις ιδιαίτερες φυλετικές «υποχρεώσεις», ώστε να μην προκληθεί ανησυχία στο ίδιο γι’ αυτόν τον λόγο».

¶

-20- Μαθαίνοντας «εβραϊκά»!¶

Άραγε ο Kinross υποψιάζονταν πολύ περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι έδειχναν τα φαινόμενα; ¶Δεν θα είχα ρωτήσει ποτέ όσα ρώτησα, εάν δεν είχα πρόσφατα συναντήσει ένα αξιοπρόσεκτο έγγραφο, κοιτάζοντας βιαστικά την ανέκδοτη [out-of-print], εβραϊκή αυτοβιογραφία του Itamar Ben-Avi, γυιού του Eliezer Ben-Yehuda, του κυριότερου υποστηρικτή της αναγέννησης ως ζωντανής γλώσσας των εβραϊκών στον 19^ο αιώνα, στην Παλαιστίνη. Ο Ben-Avi, ¶ το πρώτο παιδί που ανετράφη με τα αρχαία εβραϊκά ως μητρική του γλώσσα και έγινε αργότερα ένας αξιόλογος εβραίος δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδας, γράφει σ’ αυτό το βιβλίο, ότι περπατούσε μια φθινοπωρινή νύχτα του 1911 κοντά στο ξενοδοχείο Kamenitz, στην Ιερουσαλήμ και τον ρώτησε ο ιδιοκτήτης του:¶ «-Βλέπετε εκείνη την συντροφιά των ανώτερων τούρκων υπαλλήλων εκεί στη γωνία, αυτή με το μπουκάλι arrack;»¶

«-¶Ναι».¶

«-¶Τούτος είναι ένας από τους σημαντικότερους ανώτερους υπαλλήλους στον τουρκικό στρατό».¶

«-Ποιο είναι ¶το όνομά του;»¶

«-¶Mustafa Kemal».¶

«Θ¶α επιθυμούσα να τον συναντήσω», είπα, επειδή στον λίγο χρόνο που τον κύτταξα, γοητεύτηκα από τα πράσινα διαπεραστικά μάτια του. Ο Ben-Avi ¶περιγράφει δύο συναντήσεις του με τον Mustafa Kemal, που δεν είχε πάρει ακόμα το όνομα Ataturk, [= πατέρας των Τούρκων]. ¶Και οι δύο συνομιλίες, διεξήχθησαν στα γαλλικά, και αφορούσαν κατά ένα μεγάλο μέρος την οθωμανική πολιτική, ενώ καταναλώθηκαν πολλά ποτήρια με arrack. ¶Στην πρώτη συνάντησή τους, ο Kemal του εμπιστεύτηκε: «-¶¶Είμαι απόγονος του Sabbetai Zevi, στην πραγματικότητα, όχι ένας Εβραίος σαν τους άλλους, αλλά ένθερμος θαυμαστής αυτού του δικού σας [εβραίου] προφήτη. ¶Η άποψή μου είναι ότι κάθε Εβραίος σ’ αυτήν την χώρα, καλά θα έκανε να αγωνίζεται για την ανασύσταση της πατρίδας του».¶

¶Κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνάντησής τους, δέκα μέρες αργότερα, στο ίδιο ξενοδοχείο, ο Mustafa Kemal είπε σε κάποια στιγμή:¶ «-Έχω¶ στο σπίτι μου, μια εβραϊκή Βίβλο τυπωμένη στη Βενετία. ¶Είναι μάλλον παλιά, και θυμάμαι τον πατέρα μου να με πηγαίνει σ’ έναν δάσκαλο καραίτη [Karaite] που με δίδαξε πως να την διαβάζω. ¶Μπορώ ακόμα να θυμηθώ μερικές εβραϊκές λέξεις από την Τωρά, όπως…». ¶Και ο Ben-Avi συνεχίζει: «¶¶Σταμάτησε για μια στιγμή, σαν τα μάτια του να έψαχναν για κάτι στο διάστημα. ¶Κατόπιν θυμήθηκε: ¶¶Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad!», [Άκου ώ Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας].¶

«Αυτή είναι¶ η σημαντικότερη προσευχή μας, κάπτεν».¶

«-¶Και η δική μου μυστική προσευχή επίσης, cher monsieur», απάντησε, ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια μας.

¶Αν και ο Itamar Ben-Avi δεν θα μπορούσε να το γνωρίζει, ο ίδιος ο Ataturk καμία αμφιβολία δεν πρέπει να είχε για το ότι τα λόγια του περί "μυστικής προσευχής", σήμαιναν δηλαδή κάτι, αρκετά κυριολεκτικά. ¶Μεταξύ των εσωτερικών προσευχών των Ντονμέδων, που για πρώτη φορά γνωστοποιήθηκαν στους διανοουμένους, όταν έφθασε ένα βιβλίο τους στην εθνική βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ το 1935, είναι και κάποια προσευχή που περιέχει την ομολογία της πίστης τους: «ο ¶¶Sabbetai Zevi και κανείς άλλος δεν είναι ο αληθινός Messiah. ¶Άκουσέ το αυτό, ώ Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένας».¶

¶ 

Ήταν αναμφισβήτητα από αυτό το «Πιστεύω», παρά από τη Βίβλο, που ο Ataturk θυμήθηκε τις λέξεις του Shema, κι όπως πολύ καλά γνωρίζω, τούτη την φορά στην ζωή του, ομολόγησε την πίστη του, ως ενήλικας πλέον, ¶σε έναν νεαρό εβραίο δημοσιογράφο που συμμετείχε σε δύο μεθύσια [tipsily] μαζί του, σε ζωντανή συζήτηση στην Ιερουσαλήμ, σχεδόν μια δεκαετία προτού να πάρει τον έλεγχο του τουρκικού στρατού μετά από την καταστρεπτική ήττα του στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και να αντιμετωπήσει τους έλληνες εισβολείς, ιδρύοντας τελικά μια κοσμική τουρκική δημοκρατία στην οποία το Ισλάμ ήταν - μια για πάντα, όπως επιθυμούσε ο ίδιος, στα μουσουλμανικά τεμένη, και μόνον. ¶

¶Ο Ataturk είχε προφανώς πολύ σπουδαίους λόγους για να αποκρύπτει την καταγωγή του από τους Ντονμέδες. ¶Όχι μόνο επειδή ήταν ένας ντονμές, [Doenmes, που παντρεύονταν μόνο μεταξύ τους και αριθμούσαν περίπου 15.000, κατά το μεγαλλίτερο μέρος τους, συγκεντρωμένοι στην Θεσσαλονίκη, κατά τις παραμονές του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου], αλλά επειδή οι ντονμέδες γεννούσαν την αποστροφή ως «αιρετικοί» τόσο στους μουσουλμάνους όσο και στους εβραίους, καθότι είχαν μια κακιά φήμη για σεξουαλική διαφθορά [profligacy], και τούτο θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα σε όποιον ανήκε στην αίρεσή τους. ¶Αυτή η σεξουαλική πρακτική των ντονμέδων, δικαιολογήθηκε θεολογικά, από την πίστη τους, ότι απεικόνισε την απόλυτη ελευθερία από τις βιβλικές εντολές, σύμφωνα με τη νέα διακήρυξη του ψευτομεσσία Sabbetai Zevi, και περιγράφεται από τον Ezer Weizman ο οποίος στο παρελθόν ήταν ο δεύτερος Πρόεδρος του Ισραήλ, σύμφωνα με όσα παρουσιάζει ο Yitzchak Ben-Zvi, στο βιβλίο του για τις χαμένες εβραϊκές κοινότητες, «The Exiled and the Redeemed», [Οι εξορισμένοι και οι εξαγορασμένοι]: ¶ «¶Μία φορά τον χρόνο, [κατά την διάρκεια των ετήσιων «εορτών του προβάτου» των ντονμέδων], τα κεριά σβύννουν κατά τη διάρκεια ενός γεύματος που το διαδέχονται σεξουαλικά όργια και η τελετή της ανταλλαγής των συζύγων... ¶Η ιεροτελεστία ασκείται τη νύχτα των παραδοσιακών γεννεθλίων του Sabbetai Zevi. Μάλιστα ¶θεωρείται ότι τα παιδιά που γεννιούνται στην διάρκεια τέτοιων ενώσεων, είναι άγια».¶

¶ 

Αν και ο Ben-Zvi, που τα γράφει αυτά, στην δεκαετία του 1950, συμπεραίνει πως «υπάρχει λόγος να θεωρείται ότι αυτή η τελετή δεν έχει εγκαταλειφθεί εξ ολοκλήρου και συνεχίζεται σήμερα», ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για το εάν οποιαδήποτε από τις κοινωνικές δομές ή τις παραδοσιακές πρακτικές των ντονμέδων, επιζούν ακόμα στην σύγχρονη Τουρκία. ¶Η κοινότητα των ντονμέδων, εγκατέλειψε την Θεσσαλονίκη μαζί με τους άλλους τούρκους κατοίκους της πόλης κατά την διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1920-1921, και οι απόγονοί τους, πολλοί από τους οποίους είναι οι πλουσιότεροι επιχειρηματίες και έμποροι στην Κωνσταντινούπολη, θεωρούνται γενικά ότι έχουν αφομοιωθεί συνολικά στην τουρκική ζωή.

¶¶Μετά την αποστολή του fax μου στην κ. Batya Keinan, τηλεφώνησα για να ελέγξω ότι το είχε λάβει. ¶Είχε πράγματι λάβει το φάξ, όπως μου είπε, και θα κανόνιζε να το δώσει στον Πρόεδρο να το διαβάσει κατά την πτήση του προς την Άγκυρα. ¶Είναι αμφισβητήσιμο, εντούτοις, εάν ο κ. Weizman θα υπαινιχτεί κάτι απ’ όλα αυτά κατά την διάρκεια της επίσκεψής του: ¶Η τουρκική κυβέρνηση, που για χρόνια έχει μάθει να προστατεύεται από τις μουσουλμανικές φονταμενταλιστικές επιθέσεις ως προς την νομιμότητά της και σχετικά με τις κοσμικές μεταρρυθμίσεις του Ataturk, δεν έχει κανέναν λόγο να χαίρεται με τις πληροφορίες ότι ο πατέρας του «Πατέρα των Τούρκων» ήταν κρυπτοεβραίος που μετέδωσε τα αντιμουσουλμανικά συναισθήματά του στον γυιο του. ¶Το μυστικό λοιπόν του Kemal Mustafa, είναι αναμφισβήτητα κάτι που η κεμαλιστική τουρκία θα προτιμούσε να συνεχίσει να κρατιέται.

¶

-21- ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Ο ντονμές Βενιζέλος υμνεί τον 

ντονμέ Κεμάλ!

Τι πρότεινε στην Νορβηγική Ακαδημία ο ελληνοεβραίος «εθνάρχης των ελλήνων» Ντονμές, «Λεφτέρης» Μπεν Σελόν για τον συνάδελφό του και «θανάσιμον οχτρό», τον τουρκοεβραίο και «πατέρα των τούρκων» ντονμέ «Ξεφτέρη» Μουστάφα. Έτσι, για να δείτε «πώς» σκέπτονται και δρούν, μασόνοι, ιλλουμινάτοι και σαλονικιοί ντονμέδες.

Προς τον πρόεδρο της επιτροπής του Bραβείου Nόμπελ Eιρήνης - Όσλο, Nορβηγία,

Kύριε πρόεδρε, Eπί επτά σχεδόν αιώνες όλη η Eγγύς Aνατολή και ένα μεγάλο τμήμα της Eυρώπης υπήρξαν το θέατρο αιματηρών πολέμων, των οποίων η αντήχηση υπήρξε τεράστια. H οθωμανική αυτοκρατορία και το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων υπήρξε το βασικό αίτιο. H υποταγή χριστιανικών λαών σε έναν ζυγό αφόρητης καταπίεσης, οι θρησκευτικοί πόλεμοι του Σταυρού εναντίον της Hμισελήνου, με μοιραία κατάληξη και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όλων αυτών των λαών, που ήλπιζαν στη χειραφέτησή τους, δημιούργησαν μια κατάσταση πραγμάτων που θα παρέμενε μόνιμη πηγή κινδύνων όσο η οθωμανική αυτοκρατορία διατηρούσε την πορεία που είχαν χαράξει οι σουλτάνοι.

H εγκαθίδρυση της Tουρκικής Δημοκρατίας το 1922, όταν το εθνικό κίνημα του Mουσταφά Kεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, έθεσε οριστικώς τέρμα σ' αυτή την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας, της οποίας η διατήρηση δεν θα γεννούσε παρά μόνον νέους και σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη στο μέλλον. Σπανίως πραγματοποιείται σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μια τόσο ριζική αλλαγή στη ζωή μιας χώρας. Tη θέση μιας φθίνουσας αυτοκρατορίας, η οποία ζει υπό ένα θεοκρατικό καθεστώς, όπου η έννοια του δικαίου και της θρησκείας συγχέονται, παίρνει ένα εθνικό και σύγχρονο κράτος, γεμάτο ζωντάνια.

Mε την προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Mουσταφά Kεμάλ Πασά, το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε και το κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Ολόκληρο το έθνος κινητοποιήθηκε προς τη φιλόδοξη, δίκαιη προσπάθεια να συμπεριληφθεί στην εμπροσθοφυλακή των πολιτισμένων λαών. Ομως, το κίνημα για την εδραίωση της ειρήνης συμβάδισε με όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν στο νέο, εντόνως εθνικό, κράτος της Tουρκίας τη σημερινή του μορφή.

H Tουρκία ρύθμισε πράγματι όλα τα εδαφικά θέματα με τους γείτονές της και, απολύτως ικανοποιημένη από τα εθνικά και πολιτικά της σύνορα, κατέστη πραγματικός πυλώνας της ειρήνης στην Eγγύς Aνατολή. Eμείς οι Eλληνες, τους οποίους οι αιματηροί αγώνες κράτησαν επί πολλούς αιώνες σε μια κατάσταση συνεχούς αντιπαράθεσης με την Tουρκία, είμαστε οι πρώτοι που είχαμε την ευκαιρία να αισθανθούμε τα αποτελέσματα της βαθειάς αλλαγής που συνετελέσθη στη χώρα αυτή, τη διάδοχο της παλαιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας. Eχοντας, από την επαύριο της καταστροφής στη Mικρά Aσία, διακρίνει την πιθανότητα μιας συνεννόησης με την αναγεννημένη Tουρκία, η οποία βγήκε από τον πόλεμο ως εθνικό κράτος, της τείναμε το χέρι το οποίο εκείνη δέχθηκε και έσφιξε με ειλικρίνεια. Aπό την προσέγγιση αυτή, η οποία μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα των δυνατοτήτων συνεννόησης ανάμεσα σε δύο λαούς τους οποίους έχουν διαιρέσει οι πλέον σοβαρές διαφορές, εφ' όσον αφεθούν να διαποτιστούν από την ειλικρινή επιθυμία της ειρήνης, δεν προέκυψαν παρά μόνο ευεργετήματα, τόσο για τις δύο χώρες, όσο και για την ειρηνική τάξη στην Eγγύς Aνατολή.

Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται η πολύτιμη αυτή συμβολή στην υπόθεση της ειρήνης είναι ο πρόεδρος της Tουρκικής Δημοκρατίας Mουσταφά Kεμάλ Πασά. Eχω λοιπόν την τιμή, με την ιδιότητά μου ως αρχηγού της ελληνικής κυβέρνησης το 1930, όταν η υπογραφή του ελληνο-τουρκικού συμφώνου σημάδεψε μια νέα εποχή στην πορεία της Eγγύς Aνατολής προς την ειρήνη, να θέσω προ των εξεχόντων μελών της επιτροπής του βραβείου Nόμπελ για την ειρήνη την υποψηφιότητα του Mουσταφά Kεμάλ Πασά, ως άξιου αυτής της επιφανούς τιμής.

Δεχθείτε, κύριε πρόεδρε, την έκφραση της μέγιστης εκτίμησής μου. Υπογραφή, Ελ. Βενιζέλος, Πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Επισήμανση: Αγαπητοί αναγνώστες, προσέξτε ιδιαίτερα την αναφορά του Βενιζέλου στην «Νέα Εποχή». Με οποιαδήποτε «πρόφαση» και για οποιονδήποτε λόγο, ειδικά τούτος ο όρος, [αγγλιστί New Age], αναφέρεται σε επίσημα κείμενα ή ομιλίες επισήμων, βιβλία, έγγραφα κτλ, να γνωρίζετε ότι δεν συμβαίνει «τυχαία». Λειτουργεί ως διαχρονικό σύνθημα αναγνώρισης στους «Πεφωτισμένους» όλων των εποχών, όλων των τόπων και των «εθνικοτήτων». Το θέμα τούτο θα αναλυθεί λεπτομερώς σε επόμενα άρθρα.attikanea.blogspot.com

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΝΤΟΝΜΕΔΩΝ[οι ψυχοϊστορικές συνδέσεις τους και η γεωπολιτική στόχευσή τους ]Μέρος Α

Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΑΤΣΙΑς 
-01-. Το μυστικό όνομα της Θεσσαλονίκης.
Ο τόπος αυτός που ζούν εκτός από μένα, άλλοι ενάμισυ εκατομμύριο, άς πούμε, άνθρωποι, [αληθινά, μάλλον, δεν τους μέτρησε κανένας], έχει, όπως όλοι οι τόποι, πολλά μυστικά. Μην βιαστείτε να υποτιμήσετε την δήλωσή μου που ακολουθεί, ότι τα «μυστικά» αυτού του τόπου, είναι όχι μόνο περισσότερα, αλλά και πολύ πιο «τσουχτερά» από τα όποια άλλα μυστικά έχουν οι υπόλοιποι τόποι της Υδρογείου.

Για να καταδειχθεί κάτι τέτοιο, χρειάζεται απλώς να αναφερθούν λεπτομερώς όλα τα «μυστικά» όλων των τόπων της Γης, ώστε συγκρητικά να διαπιστώσουμε την οξύτητα ποιοτικώς και τον όγκο ποσοτικώς των σαλονικιών μυστικών σε αντιπαραβολή με τα όποια «άλλα». Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί εύκολα να γίνει, ούτε κι αποτελεί στόχο μου σ’ αυτό το άρθρο. Το ότι το δηλώνω, ωστόσο, έχει την σκοπιμότητά του.

Σαλονικιός, είναι ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης. Αμ δε! Αυτό είναι το πρώτο μυστήριο με τους «κοσμοπολίτες» σαλονικιούς που οι περισσότεροι ούτε ζωγραφιστή δεν την έχουν δεί ποτέ στην ζωή τους, αυτή την περίεργη «Δεύτερη Ιερουσαλήμ». Λοιπόν, για να μην μακρυγορούμε, σαλονικιός δεν είναι μόνο ο «κάτοικος της Θεσσαλονίκης», ο Θεσσαλονικεύς ή Θεσσαλονικιός. Ούτε το «Σαλονίκη» είναι λέξη ελληνική. Πρωτίστως είναι λέξη εβραϊκή, προερχόμενη από την κακοποιημένη λέξη Θεσσαλονίκη, όπως και το σαλονικιός είναι εβραϊκή κακοποίηση της ελληνικής λέξης θεσσαλονικιός.
Εάν σήμερα δεν δίνουμε και πολύ προσοχή σ’ αυτό, ένεκα της γνωστής έκπτωσης και καταστροφής της γλώσσας «μας», αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο στο ψυχοϊστορικό φάκτουμ [= γεγονός], για την σκοπιμότητα εκείνων που πρωτοδημιούργησαν την παραφθαρμένη λέξη Σαλανίκ, ή Σελόν, και τα παράγωγά τους σαλανιξή και σαλανικλέρ. Κι αυτοί ήταν αρχικά οι σεφαρδίτες ισπανοεβραίοι. Πάλι καλά δηλαδή που δεν μας την έκαναν Σαλάν ή Σαλάμ, κατά το Γιερού Σαλάμ [η Ιερουσαλήμ εκείνων, ή τα Ιερά Σόλυμα καθ’ ημάς], εφόσον κατ’ αυτούς «ίρ» [= πόλις], και «σαλάμ» [= της Ειρήνης].
Η «Δεύτερη Ιερουσαλήμ» των εβραίων λοιπόν, ονομάστηκε χαϊδευτικά απ’ τους ίδιους και: «Μάννα του Ισραήλ». Κι επειδή σαν πρωτόρθαν ή πρωτοκουβαλήθηκαν απ’ τον οθωμανό Σουλτάνο οι διωγμένοι πρόσφυγες εβραίοι, ήσαν ντίπ φτωχοί και εξαθλιωμένοι [τότε], η Θεσσαλονίκη πήρε την προσωνυμία «Φτωχομάννα». Κι όπως το θέλει το γνωστο λαϊκό ασμάτιον, η Φτωχομάννα Θεσσαλονίκη, βγάζει «τα καλλίτερα παιδιά»!
-02- Τα «παιδιά» της «Σαλονίκης».
Επαναλαμβάνω ότι δεν πρόκειται για «ελληνόπουλα». Διότι παιδιά «μπενί» της «Σελόν», οι Μπενισελόν ή Μπενζελόν ή Βενι-ζελόν, είναι αποκλειστικώς και μόνον εβραίοι και τίποτε άλλο. Εβραιόπουλα μιας εβραϊκής, δεύτερης Ιερουσαλήμ, «φτωχής» και Μάννας του Ισραήλ, πόλεως. Μιας πόλης δηλαδή που «πολλοί» την θεωρούν δικιά «τους».
Υπενθυμίζω απλώς τους κακούς γείτονες, που αμέτι μουχαμέτι «θεωρούν» [= βλέπουν] στην Θεσσαλονίκη «μας», το [ψεύτικο] «σπίτι» του ντονμέ [= εβραίου], «Πατέρα των… Τούρκων», [Μουστάφα Κεμάλ Πασά Ατά Τούρκ] και τους ανοίγεται η όρεξη. Αλλά είναι κι άλλοι ενδιαφερόμενοι: π.χ. οι αλβανοί, επειδή λέει, ο Μεγαλέξανδρος είχε «ιλλυρική» καταγωγή, και οι Νότιοι Σλαύοι [Γιουγκοσλαύοι, Σέρβοι], οι οποίοι την χρειάζονται «γιατί δεν έχουν … λιμάνι»! ή επί Δουσσάν την «είχαν» κτλ. Ενδιαφέρονται και οι Βούλγαροι και είναι γνωστές οι εθνικές μας περιπέτειες με τους άθλιους αυτούς «Πρώσσους των Βαλκανίων».

Ιδιαίτερα ωστόσο την Σαλονίκη, την «ποθεί» το μόρφωμα των αμερικανοεβραίων, το λομπροζικό προτεκτοράτο της διακίνησης ναρκωτικών και βάση αποσταθεροποίησης της Ευρώπης, που «επίσημα» δεν έχει «όνομα» ακόμα, και αποτελεί «παγκόσμια πρώτη» στα διεθνή χρονικά, ένα «νύν» κράτος [;], όσο ξεφτιλισμένο κι αν είναι, να ονομάζεται «πρώην»! Διότι επισήμως αυτό [!] είναι το «όνομα» της Φύρομ [= Φόρμερ Γιουγκοσλάβιαν ριπάμπλικ όβ Ματσιντόνια, αγγλιστί, ή «Πρώην Γιουγκοσλαυϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως κάκιστα έσπευσαν ημέτεροι κρεττίνοι να μεταφράσουν. Άλλο Ματσιντόνια, όμως, άλλο Μακεδονία. Σε καμμιά περίπτωση το Ματσιντόνια δεν ταυτίζεται με το Μακεδονία, αλλά ασφαλώς τούτη δεν είναι η μόνη βλακεία των ημετέρων διπλωματών και πωλητικών].

Προσοχή να μην στάξη η ουρά του Μικυμάους. Διότι εκείνο το μυστικό που δεν ξέρουν οι ημέτεροι ελληνολάτρεις είναι ακριβώς τούτο: ότι δηλαδή δεν υφίσταται καμμιά «προδοσία». Οι εξωνημένοι «ηγέτες» μας, εδώ και δυό αιώνες, δεν είναι πλέον ρωμηοί. Πρόκειται για μασκαρεμένους [φύσει ή θέσει] ντονμέδες, που κάνουν απλώς την δουλειά τους, όσο καλλίτερα μπορούν. Γι’ αυτό και θα αποκαλύψουμε τους συνδετικούς ψυχοϊστορικούς κρίκους στην αλυσσίδα των συνεχόμενων «εθνικών» καταστροφών μας από τα βάθη του χρόνου, καθώς και τα τεκταινόμενα σχέδια που τρέχουν ή, όπως πιο «κομψά» λέγεται, αποτελούν την στόχευση των ιθυνόντων.

-03- Μια ματιά στους Σαλονικιούς του… Ισραήλ.
Στο Ισραήλ μαθαίνουμε ότι σήμερα οι κάτοικοί του, μιλάνε ιβρίτ [= εβραϊκά]. Λέγεται ότι νεκρανάστησαν μια γλώσσα δυό χιλιάδων χρόνων. Μεγάλη απάτη. Σχεδόν κανείς εβραίος δεν μιλούσε «εβραϊκά», ούτε πριν δυό και δυόμισυ, αν θέλετε, χιλιάδες χρόνια. Οι εβραίοι εκείνων των εποχών, μιλούσαν αιγυπτιακά, βαβυλωνιακά, ελληνικά, λατινικά, ό,τι άλλο, εκτός από «εβραϊκά». Η γλώσσα της Βίβλου δεν είναι τα εβραϊκά, αλλά τα αραμαϊκά. Δικαίως οι επιστήμονες μαρτυρούν ότι ελάχιστα απολιθώματα της λεγόμενης «εβραϊκής», τεκμηριώνονται στο βιβλικό λεξιλόγιο.

Εάν υποθέσουμε ότι πριν δυό χιλιετίες, αυτό που μιλούσαν οι εβραίοι ήταν «εβραϊκά», πάλι οι ίδιοι οι εβραίοι απέρριψαν ήδη αυτή την απάτη, με την έκδοση από το γνωστό παγκοσμίως Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το 1982, του διάσημου πονήματος του εβραίου Γιώζεφ Γιεχούντα «Χήμπριου ίζ γκρήκ» [= Τα εβραϊκά είναι ελληνικά] που προλογίζει ο σοφός γλωσσολόγος Σαούλ Λεβίν.

Εβραϊκά ή αραμαϊκά, πέστε το όπως θέλετε, όταν πάνω στο σταυρό, μια απ’ τις σπάνιες φορές, ο Χριστός, είπε τα γνωστά λειτουργικά λόγια του ψαλμού, «Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί» [Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες;], οι εβραίοι δεν κατάλαβαν εβραϊστί, ούτε την λέξη Θεός [= ελ]! και σχολίασαν ότι «τον Ηλία φωνάζει αυτός…». Γιατί; Αυτό συνέβη διότι τρείς αιώνες πριν τον Χριστό, ελάχιστοι ήταν οι εβραίοι που μπορούσαν ήδη να προσεγγίσουν ακόμα κι αυτά τα λειτουργικά τους κείμενα και γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε ο έλληνας Φαραώ της Αιγύπτου Πτολεμαίος, πραγματοποίησε για χατήρι των εβραίων τον μεγάλο άθλο που είναι γνωστός ως Μετάφραση των Εβδομήκοντα [Ο΄].

Δεν υπάρχει «εβραϊκή» γλώσσα και ποτέ δεν υπήρξε. Πρόκειται για μια θλιβερή αυταπάτη των όποιων «ερευνητών» και μια εξοργιστική εξαπάτηση εκ μέρους των όποιων «ενδιαφερομένων» και τούτο το ζήτημα λήγει εδώ, για να πάμε παρακάτω.

Τίθεται ζήτημα μεταγραφής ή απόδοσης ελληνιστί των διαφόρων «εβραϊκών» ονομάτων, προσωπικοτήτων και τόπων, είτε της βιβλικής είτε της μεταγενέστερης, ακόμα και της σύγχρονης ημών, «εβραϊκής» παράδοσης. Τούτο έχει να κάνει τόσο με τις εγγενείς δυσκολίες που έχουν μεταγραφές ή αποδόσεις ονομάτων οποιασδήποτε άλλης «γλώσσας» σε ετέρα γλώσσα, όσο και με το φαινόμενο της συχνής αλλαξονυμίας των εβραίων ειδικώς, εις τρόπον ώστε πολλοί εξ αυτών να καταγράφονται ακόμα κι επισήμως με πλήθος ονομασιών, ή να διατηρούν ταυτοχρόνως άλλη ονομασία «εντός» της φυλετικής τους κοινότητας κι εντελώς άλλη στις δημόσιες σχέσεις τους με τις κοινωνίες των γκοείμ [= των μη-εβραίων] με τους οποίους συνεργάζονται. Κι επειδή οι κοινωνίες των γκοείμ είναι «πολλές» και εξ επόψεως γλωσσικής, διεσπασμένες σε πλήθος γλωσσών, ο κοσμοπολίτης εβραίος, είναι εξαναγκασμένος να προσαρμόζει το όνομά του, αντίστοιχα, στις γλωσσικές ομάδες με τις οποίες συνυπάρχει.

Αρκετές φορές, για λόγους «ασφαλείας» ο εβραίος κρίνει σκόπιμο να μην αποκαλύψει τα πραγματικά στοιχεία της ταυτότητάς του και ιδιαίτερα το «κανονικό» του εβραϊκό όνομα, καθότι αισθάνεται ότι «κινδυνεύει» και σ’ ορισμένες περιπτώσεις αυτό δεν βοηθά καθόλου τα επιχειρηματικά του σχέδια, ιδιαίτερα όσα εξ αυτών ενέχονται συνωμοτικού χαρακτήρος.

Το θέμα τούτο είναι τεράστιο και δεν προτίθεμαι εδώ να το εξαντλήσω. Απλώς θεωρώ απαραίτητη τούτη την μικρή εισαγωγή για την προσέγγιση του ονόματος του πρώτου και σπουδαιότερου εβραίου ντονμέ [τουρκιστί: αλλαξοπιστήσαντα] που από «εβραίος» έγινε «τούρκος», για την ακρίβεια, επί οθωμανοκρατίας μετεστράφη από καμπαλιστής ιουδαίος μεσσίας, σε τυπικό σουνίτη καπουτζήμπαση [= θυρωρό] του Σουλτάνου, διατηρώντας ωστόσο μυστικά την παραδοξολογία του, την οποία διετήρησαν και κάποιες χιλιάδες οπαδών του ντονμέδων, οι οποίοι ηκολούθησαν το παράδειγμά του.

Οι ντονμέδες, επέσυραν φυσικά, το μίσος των τέως ομοθρήσκων τους εβραίων, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ τους θεώρησαν προδότες και απόβλητους από την πατρώα τους πίστη. Αλλά κι ως ένα μεγάλον βαθμό τράβηξαν επάνω τους το μίσος και την δυσπιστία των μουσουλμάνων, οι οποίοι αντελήφθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό ότι αυτοί οι μεταστραφέντες εβραίοι, δεν έγιναν ποτέ αληθινοί μουσουλμάνοι. Λοιπόν, υποκρίνονται, για να πετύχουν επιτυχέστερα την διείσδυσή τους στις ισλαμικές κοινότητες, και ως δούρειος ίππος, να τις ανατρέψουν ενδεχομένως, ή να τις χειραγωγήσουν εκ των έσω.

Οι μουσουλμάνοι γενικώς εχθρεύονται τους ντονμέδες, που έχουν ιδιαίτερα, δικά τους τζαμιά, θαύουν τους νεκρούς τους μόνο σε αποκλειστικά δικά τους κοιμητήρια, και παντρεύονται μόνο μέλη της ξεχωριστής τους κοινότητας. Από κοινωνική, οικονομική και πολιτική άποψη επίσης, οι ντονμέδες έχουν έναν πανίσχυρο και ηγετικό ρόλο, στην σημερινή κεμαλική Τουρκία, κι όχι μόνον.

Ενταγμένοι δηλαδή οι ντονμέδες, μέσα σε πανίσχυρες και διεθνείς απόκρυφες οργανώσεις, είναι φυσικό να διαθέτουν άριστο δίκτυο πληροφοριών, ικανότητα αναρρίχησης στον κοινωνικό ιστό και δυνατότητα προφανώς ελέγχου των όποιων αντιδράσεων εναντίον τους, εφ’όσον ένα από τα ακαταμάχητα ατού που διατηρούν στην κεμαλική Τουρκία, είναι ο πλήρης έλεγχος του Τύπου, αρχής γενομένης από την επανάσταση των Νεοτούρκων, η οποία ήταν αποκλειστικά δικό τους κατόρθωμα.

Ο «πατέρας» των τούρκων, ο Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν ένας τέτοιος ντονμές και σήμερα, πλήθος ερευνητών έχει αρχίσει «να κελαηδάει» γι’ αυτήν την πονεμένη ιστορία, και το περιτύλιγμα στο καλά τυλιγμένο «μυστικό», έχει ξετυλιχτεί για τα καλά. Και μαθαίνουμε ότι όλο και περισσότερα, αξιόλογα και ηγετικά στελέχη, του νεοτουρκικού κομιτάτου, της κεμαλικής και της σημερινής Τουρκίας, είναι τέτοιοι ντονμέδες.

Ντονμέδες με άριστες διεθνείς σχέσεις στα ηγετικά σημερινά πλανηταρχικά κέντρα, στις ΗΠΑ, στο Σίτυ, στο Βατικανό κι όπου αλλού φτάνει ο νους του ανθρώπου. Μάλιστα, γίνεται ευρέως λόγος για τους ντονμέδες «της Δύσης», το πανίσχυρο τουρκοεβραϊκό «λόμπυ», που δεν ελέγχει απλώς τις ΗΠΑ, είναι οι… ΗΠΑ, καθόσον οι ντονμέ οφ δη γουέστ, ελέγχουν απόλυτα τα κέντρα των αποφάσεων της Υπερδύναμης, που επιδεικνύει ιδιαιτέρα «αδυναμία» μόνον απέναντί τους.

Ντονμέδες ελέγχουν κι άλλα «κρατικά» μορφώματα σε διαφορετικό βαθμό, ή επηρρεάζουν σημαντικά την πολιτική τους. Το Ισραήλ, οι «μπανανίες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εκουσίως απεκδύθηκαν των εθνικών τους δικαιωμάτων, και μεταξύ τούτων, το πρωτοστατούν σε τουρκοφυλοφιλία ελλαδικό προτεκτοράτο, αλλά και τριτοκοσμικά μορφώματα σ’ όλες τις ηπείρους της γης, π.χ. η Ανατολασία [του προφήτη Όργουελλ], συνυπολογισμένης της Κίνας, Ιαπωνίας κτλ, ή και η Κοινοπολιτία «Ανεξαρτήτων» [;] Κρατών, όπως λέγεται κατ’ ευφημισμόν η Ρωσσία, και τα εναπομείναντα σ’ αυτήν κατεχόμενα ξένα εδάφη, της άλλοτε κραταιάς δουλοκτητικής της αυτοκρατορίας, μ’ έναν λόγο όλα μά όλα τα «έθνη» της Υφηλίου, «σέβονται» ή «φοβούνται» υπερβολικά τους ντονμέδες. Γιατί;

Το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου 2007, ήρθε να επισκεφθεί το σπίτι των παπούδων του στην Θεσσαλονίκη ο υποψήφιος της Γαλλικής Προεδρίας Σαρκοζύ. Οι παππούδες του ήταν ντονμέδες. Λίγες μέρες πρίν, ο Τζέμ, υπουργός εξωτερικών της σύγχρονης Τουρκίας, μας αφήνει γειά. Στα οχτάστηλα των ΜΜΕ, διεθνώς, γίνεται λόγος επίσης για την ντονμέδικη προέλευσή του και για πολλούς πολλούς άλλους, πολλοί των οποίων το «παίζουν» ακόμα και …χριστιανοί!

-04- Χριστιανοί ντονμέδες;!

Φαίνεται παράδοξο, αντιφατικό και άσχετο. Εκ πρώτης όψεως δεν μπορεί με τον «χριστιανισμό», οι Σαλονικιοί ντονμέδες να έχουν κάποια σχέση! Κι όμως, έλα ντέ που εκατό χρόνια μετά τον Σαμπετάϊ, εμφανίστηκε κάποιος παλαβός στην Πολωνία ονόματι Γιάκομπ Φράνκ ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι είναι ενσάρκωση του ξεχασμένου για έναν ολόκληρον αιώνα «μεσσία» της Σαλονίκης, στα αζήτητα.

Ό,τι κόλπο έκανε ο Σαμπετάϊ Τζβή με τους «μουσουλμάνους», το ίδιο κόλπο γκρόσσο, επεχείρησε έναν αιώνα μετά, η ενσάρκωσίς του, ο ομοϊδεάτης του, καμπαλιστής Φράνκ. Οι φρανκιστές, είναι ακριβώς το αντίστοιχο των τούρκων ντονμέδων, οι χριστιανοί ντονμέδες, οι οποίοι με την σχετική «βοήθεια» των Ρότσιλντς, διείσδυσαν στα τέως χριστιανικά έθνη της Δύσης και τα ποδηγετούν.

Σύγχρονος του Φράνκ, συνεργάτης του στο Μέγα Έργον, στην επιδίωξη της κοσμοκρατορίας, οργανωτής και διάδοχός του, υπήρξε ο κρυπτοεβραίος ιησουίτης Αντάμ Βαϊσχάουπτ ο οποίος δημιούργησε τους λεγόμενους «βαυαρούς» ιλλουμινάτους οι οποίοι με την σειρά τους γέννησαν όλες τις γνωστές και άγνωστες επαναστάσεις και αναταραχές των τριών τελευταίων αιώνων. Αυτοί κλιμάκωσαν βάσει σχεδιασμού τις παγκόσμιες και διεθνείς ανθρωποσφαγές, αυτοί ίδρυσαν τα απάνθρωπα και εγκληματικά καθεστώτα είτε ολοκληρωτικής μορφής [φασισμός, κομμουνισμός], είτε ψευτο-«δημοκρατικής» κατάντιας.

-05- Να δούμε τι λένε και οι «ίδιοι».
Κρίνω βασικό να ερευνήσουμε στις δικές «τους» πηγές για να δούμε τι ισχυρίζονται οι ίδιοι: Μανιχαίοι, Βογόμηλοι, Καθαροί, Παυλικιανοί, Παταρένοι, Αλλουμπράντος, Τισσεράντες, Μομόνοι, Ναίτες, Ροδόσταυροι, Καμπαλιστές, Μασσώνοι, Θεοσοφιστές, Ανθρωποσοφιστές, Ταλμουδιστές, Σατανιστές, Αναρχιστές, Κομμουνιστές, Μεσσιανιστές, Σιωνιστές, Σαββατιανοί, Φρανκιστές, Ρωσσελιστές, Τροτσκυστές, Ιλλουμινάτοι, Ιησουήτες, Γιακωβίνοι, Ντονμέδες, Σαλονικιοί –όλοι οι Κρυπτοεβραίοι δηλαδή οι οποίοι διά μέσου των αιώνων «συνδέονται» με σταθερά σημεία επαφής και διαδοχής, καθώς παραδίδουν η μια συμμορία την σκυτάλη στην άλλη, στον δρόμο που οδηγεί στην επικράτηση του Εωσφορισμού επί γής.

Το μόνο ερώτημα που έχω είναι από ποιούς να πρωταρχίσω. Να δούμε το θέμα «χρονολογικά»; Κάτι τέτοιο μπορεί να ενδιαφέρει την «ιστορία», αλλά αφήνει παντελώς αδιάφορη την Ψυχοϊστορία. Να δούμε το θέμα «ποσοτικά», δηλαδή ως προς το μέγεθος του κακού ή της κλιμάκωσης που είχε εκάστη των κρυπτοεβραϊκών οργανώσεων; ή «ποιοτικά», δηλαδή κατά βαθμίδα εσωτερικής σπουδαιότητος εκάστης των οργανώσεων τούτων;

Κάτι τέτοιο θα ενδιέφερε οπωσδήποτε τις ψυχρές και άψυχες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά θα χάναμε εμείς την εικόνα που αναζητούμε μιάς σταθεράς Γεωπολιτικής του Κακού διά μέσου των αιώνων, καταναλωνόμενοι σε λεπτομέρειες και απλώς θα συσσωρεύαμε γνώσεις για «περίεργα» και ασύνδετα συμβάντα. Επιλέγω λοιπόν ως κύρια μέθοδο, της ενασχόλησής μου με το πρόβλημα της έκθεσης των κρυπτοεβραϊκών οργανώσεων, την ίδια ακριβώς τακτική, που ακολουθούν και οι ίδιες: τον Χαοτισμό.

Εξηγώ: οι δίχως αμφιβολία, επιμελημμένες και άριστα σχεδιασμένες συνομωτικές κινήσεις, στρατηγικές και επί μέρους τακτικές των κρυπτοεβραίων, από ψυχοϊστορική άποψη, ερμηνεύονται χαοτικά, ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει δηλαδή με την επίλυση της διατροφής σήμερα της Νέας Υόρκης, μιάς μεγαλούπολης 20 εκατομμυρίων στομάτων που πρέπει ολημερίς κι ολονυκτίς να «τρώνε». Πώς διατρέφονται οι άνθρωποι αυτοί; πώς επιλύεται επιτυχώς, επιτυχέστατα μάλλον, μέχρι σήμερα το μεγάλο πρόβλημα της διατροφής τους;

Βάσει «προγραμματισμού»; Τούτο θα ήταν καταστροφικό και αμέσως θα εμφανίζονταν τα δυό κύρια και ανεπιθύμητα δεδομένα: απ’ την μια η Φρίκη για «ελλείψεις» κι από την άλλη ο Τρόμος για τα «υπερπλεονάζοντα» τρόφιμα, το οικονομικό κόστος της ζημιάς, οι χωματερές που πρέπει να πεταχτούν κτλ. Γι’ αυτό συνειδητά και πολύ σωστά οι αμερικανικές κυβερνήσεις άφησαν την επίλυση του προβλήματος της διατροφής της Νέας Υόρκης στον Χαοτισμό και μέχρι σήμερα κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε, κι όλα λειτουργούν «ρολόϊ».

Ο οποιοσδήποτε «προγραμματισμός» στο θέμα αυτο θα οδηγούσε σε βεβαία καταστροφή, όπως διαπιστώσαμε εξ άλλου στους συνεχείς προγραμματισμούς των Μπολσεβίκων επί 70 χρόνια, με τα πενταετή «πλάνα» τους, που τους «πλανέψαν» και κατά δεκάδες εκατομμύρια πεθαίναν οι άνθρωποι από πείνα, κι η κραταιά Ρωσσία που ήταν κάποτε ο σιτοβολώνας της Ευρώπης, μετετράπη σε ένα τεράστιο δεσμωτήριο εξαθλιωμένων και πεινασμένων μονίμως, προλεταρίων «ίσων» μεταξύ τους, καθότι υπήρχαν και οι νομενκλατουρίστες εβραίοι, περισσότερο «ίσοι» από τους άλλους. Μήπως έτσι δεν επιζεί και το σημερινό κακοφτιαγμένο προτεκτοράτο της Ελλάδας; Ο προγραμματισμός ή ο χαοτισμός διέπουν την εθνική μας ζωή, σε όλους, μα όλους! τους «τομείς»;

Και επιζούμε. Είναι ένα θαύμα που «εθνικά» επιζούμε, σε πείσμα των δυνάμεων που επιζητούν οπωσδήποτε «κάτι άλλο». Ακόμα κι αυτός ο «μάγος» των σχεδιασμών, ο ντονμές Αμπραχάμ Μπενελάζαρ [Χένρυ Κίσσινγκερ], το φέρει βαρέως που «εκεί στην ανατολική Μεσόγειο οι έλληνες μας παρενοχλούν και πρέπει να ξεμπερδεύουμε μαζί τους, τσακίζοντάς τους την γλώσσα, την θρησκεία, κτλ».

-06- ΟΑδάμ Weishaupt κι οι Πεφωτισμένοι του.

Να ξεκινήσουμε λοιπόν, βλέποντας τι λένε οι ίδιοι. Σύμφωνα με την Μασονική Εγκυκλοπαίδεια λοιπόν, [του Α. Mackey, Βιρτζίνια,¶ ¶1966, σελ. 474], ο Αδάμ Weishaupt, ίδρυσε τους Πεφωτισμένους [Illuminati] της Βαυαρίας την 1η Μαΐου του 1776, στις αρχές της σταδιοδρομίας του ως ιησουΐτης. ¶Αρχικά ονόμασε την οργάνωσή του «Αδελφότητα των Τελείων» [Perfectibilists], της οποίας οργανώσεως ο «φανερός σκοπός ήταν, μέσω της αμοιβαίας αλληλοβοήθειας των μελών της, να επιτύχει τον υψηλότερο πιθανό βαθμό ηθικής και αρετής, ώστε να θέσει τα θεμέλια για τον ανασχηματισμό του κόσμου, που θα προκύψει από την ένωση των καλών ατόμων, τα οποία θα αντιτάξουν στο κακό, την ηθική πρόοδο».

Αλλά ποιος ήταν ο Βαϊσχάουπτ; Σύμφωνα με την Μασονική Εγκυκλοπαίδεια [του Α. Mackey, σελ. 1099], ¶ο Αδαμ Weishaupt γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1748 στο Ingoldstadt και εκπαιδεύθηκε από τους ιησουίτες. ¶Ο διορισμός του ως καθηγητού του Φυσικού και του Κανονικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο Ingoldstadt το 1775, σε μια θέση δηλαδή που κατέχονταν ως τότε μόνον από κάποιον κληρικό, προσέβαλε καίρια την εκκλησιαστική παράδοση. Στην συνέχεια «οι¶ κοσμοπολίτικες απόψεις του, και η καταδίκη εκ μέρους του της θρησκοληψίας και της δεισιδαιμονίας των ιερέων, δημιούργησε ένα αντιτιθέμενο κίνημα στον πανεπιστημιακό χώρο. ¶Αυτό το κίνημα ακριβώς μπορούμε να πούμε ότι ήταν η αρχή της οργάνωσης των Πεφωτισμένων [Illuminati]».

Λαλίστατη η Μασονική Εγκυκλοπαίδεια [του Α. Mackey, σελ. 475], όπως βλέπουμε, μας παρέχει ένα σωρό ενδιαφέρουσες αλλά άχρηστες λεπτομέρειες. Την εποχή εκείνη, [λέει], ο Weishaupt δεν ήταν μασόνος, αλλά κατοπινά υπέστη την μασονική μύηση στο Μόναχο, στην Στοά Theodor zum Rath, το 1777. ¶Η μασονική ιδιότητα δεν ήταν προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος των ιλλουμινάτων, αλλά, στην ιεραρχία του συστήματός τους, ο 4^ος, ο 5^ος και ο 6^ος βαθμός μύησης αντιστοιχούσαν ουσιαστικά στους τρείς πρώτους βαθμούς του Συμβολικού Ελευθεροτεκτονισμού. Αν και το δεξί χέρι του Βαϊσχάουπτ, ο Κνίγγε, [Baron Von Knigge], υποστήριξε ότι το ιεραρχικό σύστημα των ιλλουμινάτων έχει συνολικά δέκα βαθμούς, φαίνεται ότι οι τελευταίοι δύο βαθμοί, [ο 9^ος κι ο 10^ος], δεν εμφανίστηκαν ποτέ στα πεπραγμένα της οργάνωσης.

¶Το Τάγμα των ιλλουμινάτων αρχικώς υπήρξε πολύ δημοφιλές, και ενέγραψε τουλάχιστον δύο χιλιάδες μέλη στους καταλόγους του. Στοές Πεφωτισμένων εγκαθιδρύθηκαν στην Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Σουηδία, στην Πολωνία, στην Ουγγαρία, και στην Ιταλία. ¶Ο Knigge, που ήταν ένα από τα πιό προεξέχοντα επιτελικά μέλη, και συντάκτης των περισσότερων βαθμών της οργάνωσης, ήταν θρησκεύον άτομο, και δεν θα είχε συνεργήσει ποτέ, όπως έχει κατηγορηθεί, στην «κατάργηση του χριστιανισμού». ¶Αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ότι στο πέρασμα του χρόνου οι καταχρήσεις είχαν κορυφωθεί στους κόλπους της οργάνωσης και ότι από την επιρροή κάποιων ανάξιων ατόμων, συνέβη τέτοια αλλοίωση, ώστε να δοθεί τροφή στις κατηγορίες του Barruel και του Robison, [= σύγχρονοι των βαυαρέζων ιλλουμινάτων ερευνητές που απεκάλυψαν την σατανική δράση των Πεφωτισμένων].

¶Τέλος, οι μασσώνοι ισχυρίζονται πως, τα Κυβερνητικά διατάγματα ενάντια στους Ιλλουμινάτους, στις 22 Ιουνίου 1784, που καταδίκαζαν σε καταστολή το Τάγμα, εκ μέρους του Εκλέκτορα της Βαυαρίας, επανελήφθησαν τον Μάρτιο και τον Αύγουστο του 1785, και το Τάγμα άρχισε να φθείνει, ώστε μέχρι το τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα είχε πάψει εντελώς να υπάρχει. Δεν φαίνεται να ¶άσκησε καμμιά ευνοϊκή επιρροή στην μασονία, ούτε δυσμενή επίδραση για τον Τεκτονισμό γενικώς είχε η διάλυσίς του. Το ¶ΤοΤΤ1785, ο Weishaupt στερήθηκε την καθηγητική του έδρα και διώχτηκε από την χώρα. ¶Κινήθηκε προς Gotha όπου πέθανε το 1811, [δές: Albert G. Mackey, Encyclopedia of Freemasonry, Richmond, Virginia: Macoy Publishing, 1966, σελ. 1099].

Να δούμε κι αλλού. Θα διαπιστώσουμε ωστόσο μια φοβερή πενία πληροφοριών στα «επίσημα» κείμενα για τον «πολύ» κόσμο. Με το σταγονόμετρο, λοιπόν, η ¶εγκυκλοπαίδεια Britannica αναφέρεται στην υπόθεση. Ελάχιστος λόγος γίνεται για τους ιλλουμινάτους, αφού, όλο κι όλο βρήκα μόνον δυό αναφορές, σε εντελώς άσχετα άρθρα. Στην πρώτη περίπτωση γίνεται λόγος για την ύπαρξη κάποιων "πυρήνων Πεφωτισμένων", σε ένα άρθρο, σχετικό με την Ιταλία του 18ου αιώνα, ότι δηλαδή οι ιλλουμινάτοι στην Ιταλία, ήσαν δημοκρατικά ελεύθερα πνεύματα [freethinkers], «επηρεασμένοι από την οργάνωση που ίδρυσε στην Βαυαρία ο Adam Weishaupt», [δές: Encyclopedia Britannica, 15^η έκδοση, τόμος 22, σελ. 223, στήλη 2b].

Στην δεύτερη περίπτωση, σε ένα άλλο άρθρο, σχετικά με το ρωμαιοκαθολικισμό, οι ιλλουμινάτοι χαρακτηρίζονται ως "ορθολογιστική μυστική κοινωνία", [δές: έ.α., τόμος 26, σελ. 937, στήλη 2b]. Γιατί άραγε τόση φτώχεια πληροφοριών; Μήπως οι συντάκτες της Μπριτάνικας θεωρούν ότι πρόκειται για μια ασήμαντη οργάνωση με μηδαμινό ρόλο στην ροή της ιστορίας και της κοινωνικής ανάπτυξης; Ή μήπως είναι τόσο ισχυρή η δύναμη σήμερα των Πεφωτισμένων ώστε να αποτρέπουν την διαρροή οποιασδήποτε σημαντικής πληροφορίας γι’ αυτούς;

Τι απ’ τα δυό ισχύει; Μάλλον το δεύτερο, αφού ο ερευνητής John M. Roberts μας πληροφορεί ότι "οι Illuminati ήταν η πρώτη οργάνωση που χρησιμοποίησε τους προϋπάρχοντες μηχανισμούς, της διαβρωθείσης και χειραγωγούμενης απ’ αυτούς, μυστικής οργάνωσης των ελευθεροτεκτόνων, με βάση τα σχέδια που είχαν καταστρώσει, για να επιτύχει διάφορες πολιτικές ανατροπές», [δές: J. M. Roberts, The Mythology of Secret Societies, New York: Charles Scribner's Sons, 1972, σελ. 123-4]. ¶

Με την γνώμη αυτή συντάσσεται κι ο καταξιωμένος ερευνητής Christopher McIntosh, στο έργο του «Ο Ροδοσταυρισμός και η εποχή της Λογικής», [The Rose Cross and the Age of Reason, Leiden, E. J. Brill, 1992], που επισημαίνει, με ακαταμάχητα στοιχεία, την διεθνή ανατρεπτική δύναμη που απέκτησαν οι Πεφωτισμένοι και γι’ αυτόν τον λόγο την τεράστια επίδρασή τους στην διαμόρφωση της νεότερης ιστορίας. Αλλά κι εδώ, υπάρχουν «αντιρρήσεις». Έτσι, έγινε προσπάθεια αμέσως! [το 1993], να υποτιμηθούν οι αποκαλύψεις του C. McIntosh από κάποιον αρχιμασσώνο, μιας αποκλειστικά «ερευνητικής» Στοάς, [της Quatuor Coronati, Lodge No. 2076], και ένθερμο «συνήγορο» των ιλλουμινάτων, τον Robert Gilbert, ο οποίος, έκανε «κριτική» από μασσωνική σκοπιά στο έργο του C. McIntosh και θεωρεί ότι: «ο Christopher McIntosh στις μελέτες του, υπερεκτιμά την δύναμη και την σημασία των Ιλλουμινάτων», χωρίς βέβαια να μπαίνει στον κόπο να υποδείξει με ανάλογα επιχειρήματα γιατί το ισχυρίζεται αυτό, [δές: Christopher McIntosh, The Rose Cross and the Age of Reason Leiden, E.J. Brill, 1992, reviewed by Robert Gilbert in the Transactions of Quatuor Coronati Lodge No. 2076, London: Butler & Tanner Ltd. 1993 σελ. 188, κεφ. Illuminati].

Κοντολογίς, περί Ιλλουμινάτων υπάρχουν δυό εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Οι μασσώνοι συγγραφείς κάνουν από καθόλου μέχρι ελάχιστα λόγο για τους Πεφωτισμένους. Κι όταν μιλάνε γι’ αυτούς, έχουν την τάση να υποβαθμίζουν το ζήτημα και να προσφέρουν ορισμένες φορές, «¶τεκμηριωμένα στοιχεία» ότι τάχα οι βαυαροί Illuminati δεν ήταν τίποτα περισσότερο από «μια περίεργη ιστορική υποσημείωση» και ότι «δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία ότι οι Illuminati επέζησαν των ιδρυτών τους», δηλαδή μας λένε, ούτε λίγο ούτε πολύ πως μόλις εξαφανίστηκε ο Βαϊσχάουπτ, εξαφανίστηκε και η οργάνωσή του!

 ¶Βεβαίως, αυτή είναι η άποψη των μασόνων «συγγραφέων», που ακολουθούν μια κοινή γραμμή στο θέμα αυτό, τουλάχιστον σε κείνα τα έργα τους που προορίζονται για τους χαμηλόβαθμους «αδελφούς», ή τους βεβήλους, [= εμάς όλους, όσοι δεν είμαστε …μασσώνοι!], και προφανώς, «άλλα» πράγματα ισχυρίζονται σε «ειδικά», φωτισμένα, και «διαφωτιστικά» κείμενά τους, που αφορούν και προορίζονται για τους ηγετικούς τους κύκλους. ¶Οι μη-μασόνοι, ανεξάρτητοι θεωρητικοί μελετητές, της Παγκόσμιας συνωμοσίας σήμερα, εν τούτοις, δεν «μασάνε» το κουτόχορτο των μασόνων και με σταθερότητα και επιμονή, δημοσιεύουν τα πορίσματα των ερευνών τους, σ’ όλες σχεδόν τις χώρες της Υφηλίου, όπου καταδεικνύεται τις περισσότερες φορές, αναμφισβήτητη και άριστα τεκμηριωμένη σύνδεση μεταξύ των Ιλλουμινάτων, των Φραγκομασόνων [= Freemasons], της Τριμερούς Επιτροπής, του διεθνούς Σιωνισμού [= zionism], του Κομμουνισμού, του Βατικανού κτλ, με στόχευση όλων αυτων να «προσφέρουν» στα Πεφωτισμένα αφεντικά τους, την παγκόσμια κυριαρχία.

-07- Οι απόψεις του Δρα Henry Makow.
Με βάση τις μαρτυρίες ενός σύγχρονου ιλλουμινάτου αποστάτη, ο ερευνητής Δρ Henry Makow, έκανε μια πολύ καλή δουλιά σχετικά με την περίεργη αυτή  συνωμοσία  ¶που σφυριλατεί τα σατανικά σχέδια ορισμένων κυρίαρχων κύκλων με στόχο την κατασκευή ενός παγκόσμιου "τέταρτου Ράιχ". Προφανώς αξίζει να δούμε μερικές από τις αποκαλύψεις αυτές.¶

Οι Πεφωτισμένοι στις ΗΠΑ σήμερα, δεν είναι περισσότεροι από το 1% του πληθυσμού και έχουν διεισδύσει σε όλα τα κοινωνικά ιδρύματα, προετοιμαζόμενοι συγκεκαλυμμένα για ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Πρόκειται για ¶μια σαδιστική σατανική λατρεία που «προστατεύεται» μάλιστα από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο. ¶Οι άνθρωποι αυτοί, που κατά ένα μεγάλο μέρος τους, είναι ομοφυλόφιλοι και παιδόφιλοι, τελούν συχνά θυσίες ζώων και εκτελούν πρακτικές στις οποίες συγκαταλέγονται και τελετουργικές δολοφονίες ανθρώπων. Ελέγχουν την περιβόητη ¶CIA και την Μασονία. Ιδεολογικά διέπονται από τις αρχές της άριας «υπεροχής» [supremacist] και η ηγεσία τους μιλά την γερμανική γλώσσα. Συμπαθούν ιδιαίτερα τους εβραίους προδότες [= apostates] που συνεργάζονται μαζί τους. ¶Ελέγχουν την παγκόσμια κυκλοφορία φαρμάκων, το επίσημο και ανεπίσημο εμπόριο όπλων, την πορνογραφία και την πορνεία. ¶

Ισχυρές ενδείξεις υπάρχουν επίσης ότι δικά τους κατορθώματα είναι πολλές πολιτικές δολοφονίες, και η «τρομοκρατία», συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 κτλ. ¶¶Έχουν διεισδύσει στην κυβέρνηση, και στο κράτος σε εθνικό επίπεδο, στην ¶εκπαίδευση, στους χρηματοδοτικούς οργανισμούς, στην ¶θρησκεία και τα ΜΜΕ. Με βάση ¶την Ευρώπη, προγραμματίζουν μια "παγκόσμια τάξη" που θα κάνει τις προηγούμενες προσπάθειές τους, ναζισμό και κομμουνισμό, να μοιάσουν με παιδική χαρά [picnics]. ¶Μια άλλη λεπτομέρεια για τους Ιλλουμινάτους είναι ότι «¶αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολύ ευτυχείς».

Οι αποκαλύψεις αυτές 嶶Οξηγούν προφανώς γιατί τα παιδιά μας δεν διδάσκονται πλέον τις πολιτικές αξίες, γιατί εθίζονται στην ομοφυλοφυλία και στην βία, και γιατί "ο πολιτισμός μας" οδεύει στο νιχιλισμό [= μηδενισμό] και στην σεξουαλική διαστροφή. ¶Δίχως καμμιά αμφιβολία, ο George W. Bush και η κυβέρνησή του είναι Ιλλουμινιστές, μαζί με ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας "ελίτ" που συμμετέχουν σ’ αυτή την εγκληματική συνωμοσία. Εκείνο που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η μύηση στα σχέδια των  ιλλουμινάτων, ¶¶από την παιδική ηλικία, ορισμένων μελλοντικών στελεχών τους, που από τα παιδικά τους χρόνια ενθαρρύνονται να πάνε στίς νομικές σχολές και τις ιατρικές επιστήμες, ενώ ¶¶άλλοι ενθαρρύνονται να σπουδάσουν δημοσιογραφία, με εξασφαλισμένες υποτροφίες.

Οι σημερινές «πεποιθήσεις» των ιλλουμινιστών θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν γενικώς, ότι κινούνται στα πλαίσια του¶ «Διαφωτισμού». ¶Αλλά είναι βασικά εωσφοριστές [Luciferian], και διδάσκουν τους οπαδούς τους ότι οι ρίζες της οργάνωσής τους, ανάγονται στις αρχαίες μυστηριακές θρησκείες της Βαβυλώνος, της Αιγύπτου, και του κελτικού Δρυϊδισμού [druidism]. ¶Διατηρούν μια έντονα μυστική και απόκρυφη πειθαρχία. ¶Ορισμένες ομάδες τους μάλιστα, κατά τόπους λατρεύουν φανερά, διάφορες αρχαίες θεότητες όπως τον EL, ή "Baal", και την "Ashtarte", ή την Ίσιδα και τον Όσιρι, ενώ άλλες διδάσκονται την Μαγεία.

Στους ανώτερους κύκλους οι Πεφωτισμένοι μαθαίνουν ότι ο Weishaupt ¶¶δεν είναι ο δημιουργός τους, αλλά τον άνθρωπο αυτόν τον επέλεξαν αυτοί, ως βιτρίνα [= figurehead], και του υπέδειξαν τι ακριβώς έπρεπε να κάνει! ¶Κορυφαία στελέχη του Τάγματος μάλιστα, εντοπίζονται ήδη ανάμεσα στους Τραπεζίτες κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών, δηλαδή τους Ναίτες ιππότες [= Templars], που χρηματοδοτούσαν τους βασιλείς της Ευρώπης.

Ειδικότερα, στην σημερινή εποχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κατανεμημένες σε επτά γεωγραφικές περιοχές. ¶Κάθε περιοχή έχει μυστικές τοποθεσίες όπου έχουν οργανωθεί στρατιωτικές ομάδες και κρυφές βάσεις, [στρατόπεδα] που είναι κρυμμένα σε απομακρυσμένες, και απομονωμένες περιοχές ή στα μεγάλα ιδιωτικά κτήματα.¶ ¶Αυτές οι βάσεις χρησιμοποιούνται περιοδικά για να διδάσκεται και να εκπαιδεύεται η νέα γενιά των ιλλουμινάτων σε στρατιωτικές τεχνικές, σε πάλη σώμα με σώμα, στον έλεγχο του πλήθους, στην χρήση των όπλων, και όλες τις μορφές του πολέμου. ¶Γιατί; ¶Είναι φανερό ότι οι ιλλουμινάτοι γνωρίζουν καλά ότι τόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις των εθνών της γής, κάποια δεδομένη στιγμή, προορίζονται να καταρρεύσουν. ¶Μάλιστα αυτές οι «προγραμματισμένες καταρρεύσεις», θα εμφανιστούν με διαφόρους τρόπους, που θα αναλύσουμε στην συνέχεια.

-08- Η οικονομική φρίκη.

Οι Illuminati έχουν προγραμματίσει πρώτα απ’ όλα, μια οικονομική κατάρρευση μπροστά στην οποία οποιαδήποτε άλλη «μεγάλη οικονομική κρίση» θα μοιάζει με πικνίκ. ¶Αυτό θα εμφανιστεί μέσω πολλών αλλαγών τακτικής των μεγάλων τραπεζών και των χρηματοδοτικών οργανισμών του κόσμου, μέσω του χειρισμού των αποθεμάτων, και μέσω των αλλαγών του «κυμμαινόμενου» σημερινού επιτοκίου. ¶Οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι, θα εμφανιστούν χρεωμένοι στις κυβερνήσεις, δέσμιοι χρεών στις τράπεζες, στις πιστωτικές κάρτες, κ.λπ. ¶Οι κυβερνήσεις με την σειρά τους, θα εξαναγκαστούν να απαιτήσουν όλα τα χρέη «αμέσως», αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι ανίκανοι να πληρώσουν και εξ αιτίας αυτού, θα οδηγηθούν σε πτώχευση. ¶Αυτό θα προκαλέσει τον γενικευμένο οικονομικό πανικό, ο οποίος θα εμφανιστεί ταυτόχρονα παγκοσμίως, αλλά οι ιλλουμινιστές θα ενισχύονται σταθερά από εκείνους που θα ελέγχουν όλο το χρήμα. ¶

Δεν φαίνεται πιθανό κάτι τέτοιο; Οπωσδήποτε είναι οφθαλμοφανές ότι θα συμβεί αν και δεν γνωρίζουμε επακριβώς το ¶χρονικό πλαίσιο των κλιμακούμενων γεγονότων. Υποτίθεται ωστόσο ότι εάν κάποιος είναι ελεύθερος από χρέη, και δεν οφείλει τίποτα στην κυβέρνηση ή σε πιστωτές, θα βρίσκεται τότε σε πλεονεκτική θέση. Οι μόνες επενδύσεις που θα έχουν αξία τότε, θα είναι σε χρυσό, ο οποίος για¶για άλλη μια φορά θα αποτελέσει μια παγκόσμια σταθερή οικονομική βάση, ενώ τα ευρώ και τα δολάρια, κι οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, θα είναι εντελώς άχρηστο, όπως συνέβη ήδη στις διάφορες εθνικές οικονομίες σε πολεμικές περιόδους.

Στην συνέχεια ¶¶¶θα επακολουθήσουν στρατιωτικά πραξικοπήματα, κατά τόπους, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις θα βρεθούν μπροστά σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αναγκαστικά θα προσφύγουν στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου. ¶Οι άνθρωποι, στα περισσότερα κράτη, θα βρεθούν σε ένα πρωτοφανές καθεστώς αναρχίας, και οι κυβερνήσεις θα δικαιολογούν τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνουν, ως απαραίτητα για να ελεγχθεί η κοινωνική κρίση και να προστατευτούν οι πολίτες. Για τον λόγο αυτόν λοιπόν, οι Πεφωτισμένοι ¶εκπαίδευσαν ειδικά, διάφορους στρατιωτικούς ηγέτες, ώστε οι άνθρωποί τους, κάτω από κατάλληλη καθοδήγηση, να χρησιμοποιήσουν όπλα και τεχνικές ελέγχου του πλήθους, για να εφαρμόσουν εκείνη την δεδομένη στιγμή, τα σχέδιά τους. ¶Οι στρατιωτικές «πεφωτισμένες οργανώσεις», που σήμερα υπάρχουν μάλλον κρυφά, προϊόντος του χρόνου, θα οργανωθούν ακόμη καλλίτερα και φανερά, σε κάθε τόπο, με ¶¶τους επικεφαλής «ηγέτες» για την διαχείρηση της επερχόμενης κρίσης, εις τρόπον ώστε η «φανερή¶ ιεραρχία» θα απεικονίζει σε λίγον καιρό αρκετά, την υφιστάμενη ήδη σήμερα, «συγκεκαλυμμένη ιεραρχία». ¶

Στις ΗΠΑ, το 1% του πληθυσμού λοιπόν, είτε ανήκει στους ιλλουμινάτους, είτε είναι ενταγμένο σε ελεγχόμενες απ’ αυτούς οργανώσεις, ειδικευμένες στην χρήση, πολεμικών, ψυχολογικών κτλ τεχνικών, που εφαρμόζουν οι διάφορες «παραστρατιωτικές» ομάδες.

Στην κορυφή της «Πεφωτισμένης ηγεσίας»¶ σήμερα, διακρίνουμε αρκετούς ¶τραπεζίτες, όπως: οι ¶Rockefellers, οι Mellon, οι Carnegie, οι Rothschilds, κλπ¶. Ήδη υφίσταται στο παρόν, ένα ¶¶"Ανώτατο Παγκόσμιο Συμβούλιο", ως πρωτότυπο αυτού που θα κυβερνήσει στο άμεσο μέλλον, όταν η Νέα Παγκόσμια Τάξη [NWO: νιού γουώρλντ όρντερ] εδραιωθεί. ¶Τα μέλη του «Διευθυντηρίου» τούτου, συναντιόνται σε κανονική βάση για να συζητήσουν σχετικά με χρηματοδοτήσεις, κατευθύνσεις, πολιτικές, κλπ, και για να επιλύσουν προβλήματα και διάφορες επιπλοκές που εμφανίζονται¶. ¶Η οικογένεια των Rothschild στην Αγγλία, και ο «κλάδος» της στην Γαλλία, έχουν μια πολύ καλή θέση, στο Διευθυντήριο αυτό, όπως κι έ¶νας απόγονος της δυναστείας των Αψβούργων, [ο Όττο Φόν Hapsburg], προεδρεύων, μεταξύ εκλεκτών ¶γόνων παλιών φεουδαρχικών οικογενειών «ευγενών» της Αγγλίας και της Γαλλίας. ¶Η οικογένεια των Rockefeller, υπεύθυνη για «ζητήματα των ΗΠΑ», κρατά ένα καλό κάθισμα επίσης, σ’ αυτό το πεφωτισμένο «Διευθυντήριο». ¶¶¶Τα μέλη του λοιπόν, είναι πάρα πολύ, πλούσια και ισχυρά. ¶¶Επίσης, κάθε τέκνο των ηγετών ιλλουμινάτων, λαμβάνει ειδική εκπαίδευση «προετοιμασίας», εννοείται, κατάλληλη, για τον ρόλο που θα αναλάβει στο μέλλον, και «μυείται» αρμοδίως με σειρά όρκων, αναγνωρίσεις συνθημάτων, διάκριση εξουσιών κτλ, σε πλαίσια τυφλής υποταγής στους στόχους του Τάγματος.

Η ηγεσία των Ιλλουμινάτων πληροφορεί παιδιόθεν τα μέλη τους ότι κατάγονται τάχα από «βασιλικές γραμμές αίματος» [bloodlines], αλλά και πέραν τούτου είναι κάτοχοι μιας συνεχούς «απόκρυφης» κληρονομιάς. Συνεπώς¶, έχουμε να κάνουμε δύο «δικαιώματα» εξουσίας: ένα «Ανοικτό δικαίωμα» που φαίνεται σε διάφορους «τίτλους» ευγενείας ή τιμητικές δημόσιες «διακρίσεις», και ένα "Κρυμμένο δικαίωμα» που αφορά την εωσφορική πριγκηπική καταγωγή και την ακραία απόκρυφη δύναμη. Κάποιε¶ς φορές και τα δύο «δικαιώματα» είναι δυνατόν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα, όπως στην περίπτωση του πρίγκηπα της Ουαλίας. ¶

Δεν τίθεται ωστόσο «μπέρδεμα» στην αυστηρή τήρηση της ιεραρχίας ως προς το ποιάς εθνικότητος ή ποιάς οικογένειας τα μέλη βρίσκονται υψηλότερα στην πυραμιδοειδή ιεράρχηση. Πέρα απ’ τα απλά «πιόνια», μέσα στην «αδελφότητα» [= Bruderheist] των ιλλουμινάτων, που είναι για να «υπακούν» και να εκτελούν τις αποφάσεις, αυτοί που «λαμβάνουν» τις αποφάσεις π.χ. στην Γερμανία, είναι οι απόγονοι τόσο της ανοβεργιανής όσο και της αψβουργιανής δυναστείας. Τούτοι, γενικώς θ¶εωρούνται ως μια από τις ισχυρότερες φάρες στα πλαίσια του αποκρυφισμού. ¶Η αντίστοιχη βρετανική ιεράρχιση ξεκινά από την σειρά διαδοχής της νύν βασιλικής οικογένειας. ¶Όμως, είναι βέβαιον ότι η βρετανική βασιλική οικογένεια βρίσκεται «υπό» τους Rothschilds οι οποίοι είναι τα αληθινά αφεντικά και κυβερνούν ολόκληρο τον βρετανικό «κλάδο» στην απόκρυφη σφαίρα της Πυραμιδοειδούς Ιεραρχίας, ακόμα κι αν φαινομενικά, το «Κοινοβούλιο», τύποις, κυβερνά τη χώρα «ανοιχτά». ¶Στην Γαλλία, πάλι, οι απόγονοι των βασιλικών οικογενειών είναι με παρόμοιο τρόπο, επικεφαλής της απόκρυφης Ιεραρχίας, αλλά ο γαλλικός κλάδος των Rothschilds, «βασιλεύει» πάνω κι απ’ αυτούς κι από οποιουσδήποτε «άλλους», στην χώρα.¶

-09- Οι Ιλλουμινάτοι στις ΗΠΑ

¶Οι ιλλουμινάτοι των ΗΠΑ γενικώς, θεωρούνται «κατώτεροι», και νεώτεροι, από τους ιλλουμινάτους των ευρωπαϊκών κλάδων. Θα λέγαμε ότι η ¶Γερμανία, η Γαλλία, και το Ηνωμένο Βασίλειο, διαμορφώνουν μια «τριανδρία» που κυβερνά τον ευρωπαϊκό ιλλουμινισμό. ¶Η «νέα» Ρωσσία, [όπως και η τέως ΕΣΣΔ], θεωρείται σημαντικός εταίρος, και έχει τις ισχυρότερες στρατιωτικές ομάδες. ¶Εικάζεται ότι στην Ρωσσία έχει χορηγηθεί η «τέταρτη» θέση, στα πλαίσια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, δηλαδή μια θέση «ανώτερη» απ’ ό,τι δόθηκε στις ΗΠΑ που «καταλαμβάνουν» την 9^η ή 10^η θέση της Παγκόσμιας ιλλουμινισμένης ιεραρχίας. ¶

¶Γενικώς, οι απόγονοι των προηγούμενων κυβερνουσών οικογενειών [= η Παλιά Τάξη, οι ευγενείς, οι γαλαζοαίματοι], συμπεριλαμβάνονται στην απόκρυφη ηγεσία, μαζί με τις νεώτερες, [οικονομικά ισχυρές δυναστείες των Ντονμέδων ή Σαββατιανών, τραπεζιτών και καπιταληστών]. ¶Δεν υπάρχει κανένας «μαρξισμός» στην φιλοσοφία των Πεφωτισμένων. ¶Η Κίνα ταξινομείται στην ιεράρχηση, μετά από την Ρωσσία, κατόπιν το Βατικανό, η Τουρκία και το Ισραήλ, κι ακολουθούν οι ΗΠΑ. Βεβαίως, ένα σημαντικό μέρος της σημερινής Αμερικανικής ηγεσίας θα «βρεθεί» στην Ευρώπη, όταν θα εμφανισθεί η αλλαγή του παγκόσμιου στάτους κβό κατά τα σχέδια των ιλλουμινάτων, και είναι όντως πολλοί σήμερα οι μυημένοι «αμερικανοί» που έχουν τα σπίτια τους σε ευρωπαϊκά εδάφη. Είναι από κείνους που ¶εθίστηκαν στις «μεταβαλλόμενες υπηκοότητες ολονυκτίς», όπως λέγεται ήδη στις ΗΠΑ για άτομα π.χ. σαν τον Αμπραχάμ Μπενελάζαρ ή Χένρυ Κίσσινγκερ κλπ εξπέρ του είδους.

Η Ρωσία θα είναι η στρατιωτική βάση και η «καρδιά» των σπουδαιότερων εκτελεστικών μέτρων, δεδομένου ότι οι στρατιωτικοί διοικητές των εκεί δρώντων ιλλουμινιστών, θεωρούνται οι καλύτεροι στον κόσμο, και πολύ πειθαρχημένοι. ¶Η εξιλλουμινισμένη Κίνα, λόγω των ριζών της στον ασιατικό αποκρυφισμό, και εξαιτίας του μεγάλου πληθυσμού της, θεωρείται επίσης «υψηλότερη» δύναμη από τις ΗΠΑ. ¶Αλλά πάλι, η πραγματική «δύναμη», θα κατοικοεδρεύει στην Ευρώπη, όπου ανέκαθεν βρίσκονταν κι εξακολουθεί να σέρνεται ο εγκέφαλος του Πεφωτισμένου Φιδιού-10- Τα Ηνωμένα Έθνη.¶

Τα λεγόμενα Ηνωμένα Εθνη, δημιουργήθηκαν από τους ιλλουμινάτους, όπως και η προκάτοχός τους ΚΤΕ [= Κοινωνία Των Εθνών], στο πρώτο μισό του περασμένου [20ού] αιώνα, προκειμένου να χρησιμεύσουν να υπερνικηθεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια σε μια «παγκόσμια» κυβέρνηση. Πρόκειται για το εμπόδιο που αφορά στον εθνικισμό, ή την «υπερηφάνεια» που έχουν οι λαοί για την χώρα τους. ¶Κι αυτό δεν ήταν μια «δημοφιλής» αντίληψη όταν πρωτοεισήχθη και χρειάστηκαν πολλά χρόνια, πόλεμοι και καταστροφές, για να τσακισθεί η αίσθηση της «εθνικής υπερηφάνειας», βοηθούντων φυσικά στον σκοπό αυτό των λεγόμενων ΜΜΕ ή ΜΜΑ [μέσων μαζικής αποβλάκωσης], που πιπίλιζαν στον νού των ανθρώπων αυτή την «ιδέα» με τον πιο χοντροκομένο τρόπο.

¶Τα σημερινά Ηνωμένα Εθνη, ωστόσο, είναι μια «προετοιμασία», αλλά δεν είναι η πραγματική «πεφωτισμένη» δύναμη στον κόσμο, και θα καταντήσουν σχεδόν «ασήμαντα» [ως οργανισμός], όταν θα δημιουργηθεί η Νέα Κοσμική Τάξις [αγγλιστί: NWO, νιού γουώρλντ όρντερ]. ¶Τότε θα αποκαλυφθούν οι «πραγματικές» [= απόλυτα εξιλλουμινισμένες] αντιπροσωπείες των εθνών.

Ως τότε ο ΟΗΕ θα επιτελεί τον ρόλο του ως «¶μέσον» για το ευρύ κοινό, να γίνει αποδεκτή η ιδέα μιας "παγκόσμιας κοινότητας" και συγκεκριμένα «μιας» προκαθορισμένης παγκόσμιας κοινότητας. Η ΚΤΕ κι ο ΟΗΕ λοιπόν είναι τα προστάδια του ιλλουμινισμένου NWO.¶  Συνεχίζεται

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ[Γιά τον μπάρμπα-Σπύρο ,που εφυγε γιά αλλού]

Του Φώτη Καγγελάρη, Ψυχιάτρου
Η προσέγγιση του θέματος «θάνατος» από διαφορετικές τοποθετήσεις: «Η θρησκεία και ο θάνατος», «Η τέχνη και ο θάνατος», «Η φιλοσοφία και ο θάνατος», μας καταδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, ο θάνατος δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Το ίδιο το γεγονός της ποικιλότροπης προσέγγισής του, το αναδεικνύει σε γεγονός σημασίας και νοήματος, άρα, ως φαινόμενο ερμηνείας.
Πεθαίνουμε μόνοι μας. Καθένας ζει το δικό του θάνατο. Ήδη από τότε που τα παιδιά επιτρέπονταν να βρίσκονται στο δωμάτιο του θνήσκοντος μαζί με όλους τους άλλους, ιερείς, επισκέπτες, υπηρέτες –ως συνιστώσες σημασίας άραγε;– ο Pascal σημείωνε: «πεθαίνουμε μόνοι». Είναι αυτό το «μόνοι» που καταδεικνύει το προσωπικό γεγονός της ερμηνείας του καθενός για το θάνατο, από την άρνησή του ως την αφιέρωση σε αυτόν όλου του γεγονότος της ζωής: θρησκευτικώς, πολιτισμικώς, ψυχαναγκαστικώς…
Το ψυχικό σύστημα εν μέρει αγνοεί τον θάνατο. Στο ασυνείδητο δεν υπάρχει εγγραφή θανάτου. Ο θάνατος αφορά το Eγώ, είναι ο θάνατος του Eγώ, αφορά τη ναρκισσιστική του διάσταση ως αιωνίως παρόντος, παντοδύναμου, ελεγκτού. Αυτό το Eγώ, το διαμορφωμένο και συγκροτημένο απ' όλες, κυρίως, τις πρώιμες συνιστώσες βιωμάτων, φαντασιώσεων, επιθυμιών, ματαιώσεων, τη χρήση των λέξεων, όχι μόνο θα βιώσει τον θάνατο τελείως προσωπικά σε επίπεδο ατόμου, αλλά επίσης σε επίπεδο κουλτούρας. Ο θάνατος, λοιπόν, ως φαινόμενο ερμηνείας, μας παραδίδεται επίσης από τη θρησκεία, τη μαγεία, τον πόλεμο, το έγκλημα πάθους, την αυτοκτονία, το στρατόπεδο συγκέντρωσης, «τόπο όπου η τέχνη σταματά», λέει ο Adorno.
Ο θάνατος και η γλώσσα
Ο θάνατος είναι αμίλητος. Αν αναρωτηθούμε «τι είναι θάνατος» θα βρεθούμε σε αμηχανία, εάν δεν καταφύγουμε σε μεταφορές. Αυτό το τόσο άμεσο γεγονός της ζωής καταδεικνύει ακριβώς την έλλειψη λέξεων. Και πράγματι, ενώ η λέξη «θάνατος» τείνει να προσδιορίσει αυτό που δεν είναι ζωή, εν τούτοις αδυνατεί, επειδή ο θάνατος ως απόλυτη ετερότητα, δεν μπορεί να σηματοδοτηθεί από το συμβολικό, δηλαδή από το δίκτυο των σημαινόντων, άρα των λέξεων.
Όλη η γλώσσα αναφέρεται στη ζωή –αλλά και όλη η ζωή στη γλώσσα– φτιάχτηκε για τη ζωή, είναι η ζωή. Υπάρχει εκ των πραγμάτων αδυναμία της γλώσσας να μιλήσει για το θάνατο. Δεν της ανήκει.
«Ο κόσμος μας σταματά εκεί που σταματούν οι λέξεις μας», έλεγε ο Wittgenstein.
Ωστόσο, χωρίς το θάνατο η κλήτευση του συμβολικού δεν θα ήταν δυνατή, θα ανατρέπονταν όλα: ο χρόνος, η γλώσσα, η πράξη, η σκέψη. Εάν εκ του θανάτου η ζωή, δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει το θέμα της ανάστασης. Εκ του θανάτου η ζωή, ως ζωή των λέξεων, είναι ανάσταση στις λέξεις, είναι ανάσταση λέξεων.
Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι αν η αθανασία διέρχεται διά του ονόματος, το ίδιο ισχύει ή μάλλον αυτό καταρχάς ισχύει και στο ίδιο το γεγονός της ζωής του βιολογικού σώματος ως φορέα του υποκειμένου. Ένα σώμα εν ζωή είναι ήδη νεκρό, ένας άνθρωπος είναι ήδη νεκρός αν δεν υπάρχει ο 'Αλλος ως προς τον οποίον υπάρχει διά και εξ ονόματός του. Κάποιος που δεν ζητείται από κανέναν, που δεν υπάρχει για κανέναν είναι ήδη νεκρός –κυριολεκτικά, «η ζωή εν τάφω»– όχι μόνον συμβολικά.
Η επιθυμία, η πληρότητα, ο θάνατος
«Αυτός που γνώρισε την ομορφιά, αυτός αξίζει να πεθάνει», λέει ο Τόμας Μαν στο Θάνατος στη Βενετία. Ο θάνατος της επιθυμίας επέρχεται όταν επέρχεται η πραγματοποίησή της. Η τελείωση ενός αγάλματος είναι ο θάνατος της επιθυμίας του καλλιτέχνη. Μήπως όλα αποσκοπούν σ' ένα σταμάτημα του χρόνου όταν υπάρχει η ευτυχία; Ο έρωτας; Η εκπλήρωση μεγάλων επιθυμιών ή μικρών μεταφορών μεγάλων σχεδίων;
Στους ηθικολογικούς πίνακες της πρώιμης Αναγέννησης ο θάνατος επέρχεται ή έπεται ως τιμωρία ή επακόλουθο της νεότητας, της ευρωστίας, της ομορφιάς. Ωσάν, δηλαδή, οι άνθρωποι να «χρωστιούνται» στο θάνατο, αφού όλοι τόλμησαν κάποτε να είναι νέοι και ωραίοι. Παραθέτω ενδεικτικά τον πίνακα του Baldung Οι ηλικίες και ο θάνατος. Στον πίνακα του Holbein οι Πρεσβευτές μέσα στη δόξα και την οπλισμένη πληρότητα έναντι παντός κακού, ο θάνατος είναι σε πρώτο πλάνο, μόνο που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Ο θάνατος γίνεται ένα ηθικό γεγονός επί του οποίου, κατ' αρχάς έχουν λόγο οι θρησκείες ως οι κατ' εξοχήν ηθικοί κώδικες της ανθρωπότητας. Η πτώση του ναρκισσισμού που πρεσβεύουν, η ταπείνωση, ως η πρώτη αρετή του ανθρώπου, δεν είναι παρά η ανθρωπολογική διάσταση της συνοχής της ομάδας όπου, όλοι εντέλλονται να αφήσουν το ναρκισσισμό εκτός, για την επιβίωση της κοινότητας, εις το όνομα του πατρός που τους αγαπά όλους το ίδιο, δηλαδή τους ανταμείβει εκείνος ναρκισσιστικά και τους τιμωρεί εξίσου.
Η άκρα ταπείνωση, το «Ίδε ο 'Ανθρωπος» είναι θυσία που διέρχεται μέσω του κακοποιημένου σώματος και της παράδοσής του στο θάνατο. Όπως σε όλες τις θρησκείες είναι το σώμα το φερέφωνο του ναρκισσισμού και γι' αυτό οφείλει να πεθάνει, γι' αυτό είναι θνητό. Η εξαφάνισή του είναι το προσδοκώμενο μέσω της άσκησης, της νηστείας κ.λπ. Και βέβαια, η αναμονή του ίδιου του θανάτου ως βέβαιη· εξαφάνιση του σαρκίου, εκτός ορισμένων αγίων που το είχαν εξαφανίσει από πριν και γι' αυτό το διατηρούν μετά.
Ίχνη ερωτισμού στο θάνατο ως συνάδοντα ναρκισσιστικά στοιχεία διαφαίνονται ήδη τον 16ο αιώνα και στην baroque λογοτεχνία. Ο θάνατος του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας σ' έναν τάφο, μας προσφέρει πολλαπλές αναγνώσεις: ο θάνατος ως υπέρτατη ναρκισσιστική πράξη αυτοκτονίας, τίποτα λιγότερο. Ο θάνατος ως υπέρτατη πραγματοποίηση επιθυμίας, η οποία παραμένει εσαεί. Ο θάνατος ως προσβολή στο ναρκισσισμό επειδή πραγματοποιήθηκε η επιθυμία. Ο θάνατος ως απόγνωση στη μη πραγματοποιημένη επιθυμία.
Συνεχίζεται με τον De Sade που εδραιώνει το δίπολο «έρωτας-θάνατος», όπως αυτό φτάνει στις μέρες μας με όλη τη σημειολογία του μαύρου και την υπόσχεση του παράδεισου της ετερότητας, μέσω της υπόσχεσης του απόλυτου.
Τον 19ο όμως αιώνα, μεσούντος του ρομαντισμού, ο θάνατος συνδιαλέγεται πλήρως με τον έρωτα, αναπόσπαστα εκφρασμένος στο λόγο του ανθρώπου. Ας θυμηθούμε τον Δουμά, την ιταλική όπερα, την Κάρμεν των Μεριμέ και Μπιζέ που τραγουδά «τι πιο μεγάλη ευτυχία απ' το να πεθαίνεις απ' το χέρι εκείνου που αγαπάς!».
Και βέβαια να υπενθυμίσουμε εδώ τον Freud όπου η εισαγωγή τής «ενόρμησης του θανάτου» και η σχέση της με τον έρωτα και τη ζωή γίνεται ο πιστότερος σύντροφος στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής σκέψης και όχι μόνον. express.gr/