De Diezijner Adventskalender

Dit wordt een kort bericht (hoe moeilijk kan dat zijn?).
Vanachter de stapels wol, papier en stof, werp ik jullie een koortsachtig kushandje toe.
Huize Hout en Wol viert morgenavond Pakjesavond en dat wordt hier héél serieus genomen. In het zicht daarvan vallen alle leeftijden weg. Oma is net zo fanatiek als de Pubers.

Houtman pakt in

Ikzelf zit als een knooppunt in alle hectiek achter de tafel, de telefoon naast me.
Terwijl ik de laatste hand leg aan mijn surprises, word ik voortdurend gebeld door mijn gezinsleden in de stad.
- "Mam, houdt oma van gele kussens met gouden belletjes erop?"
"Nee, lieverd. Doe maar niet. Is er niet iets in bordeaux rood?"
- "Schat, wat voor maat sokken heeft R.?"
"Ehm, groot. Heel groot, 46 of zo".

Mijn atelier, normaal al de dumpplek voor alles waar de rest van het gezin geen plek voor kan bedenken, is nu helemaal onbegaanbaar geworden. Overal liggen pakjes, dozen en zakken.

Om een willekeurige kamer binnen te lopen moet je eerst kloppen, met het risico bruut weggestuurd te worden: "ga weg! geheim!"

's Avonds komt er een snelle pan spaghetti op tafel, tussen de naaimachine en de rollen plakband in.
Puberdochter, die soms wat moeite heeft met plannen, blijkt opeens vééél te weinig tijd te hebben om haar cadeau voor H. af te maken, ze moet die van oma ook nog vastnaaien.
Zuchtend schuif ik mijn plakwerk weer aan de kant.

Vandaar dus dit korte bericht.
Het is Sinterklaas, het gezelligste feest van het jaar!

Mijn surprise voor jullie: hieronder de Diezijner Adventskalender!
En om alle inspiratie bij elkaar te houden, hier nogmaals de links naar de Adventskalender van de Dutch Swappers en de Adventskalender van de Samenspinsels. Wat een feest.
Ik wens jullie allemaal een heerlijk avondje toe.

-

-

Makkers, staakt uw wild geraas...

Ik heb het onderwerp lang voor me uitgeschoven, het ligt zelfs binnen mijn eigen familie gevoelig, maar het kan niet meer anders, we moeten het er over hebben.
Zwarte Piet.

In mijn jeugd had ik zeer veel respect voor hem, zelfs in de tijd (toen ik een jaar of zes was) dat hij verdacht veel op mijn buurjongen Joost leek. Verdacht voor anderen dan, ikzelf nam het klakkeloos aan als een mooie speling van het lot, want ik was dol op Joost.
Mijn eigen kinderen vonden Sinterklaas maar niets: oud en wat saai. Zwarte Piet, daar draaide het om.
Je had de Grapjespiet, de Slimme Piet, de Domme Piet, de Lieve Piet en de Ondeugende Piet. Kortom, niets menselijks was Zwarte Piet vreemd.

Dat Piet zwart was en dat daar een verhaal achter zou kunnen liggen, anders dan roet en kachels, daar dachten we niet over na.
Zoals je het als kind ook nooit vreemd vond dat hij zich blijkbaar door de allernauwste kachelpijpen kon laten zakken en over daken liep met aan de hand een paard, een oude heer én een zak vol cadeautjes.

stuk van de rol pakpapier afknippen

harmonicagewijs opvouwen, Piet erop tekenen, voetjes en handjes moeten samenvallen, met paperclips vastzetten en uitknippen

zo komt Piet dus door die kachelpijp

De open kachels waren al lang vervangen door Centrale Verwarming (hier hadden mijn ouders toch wel door dat de grenzen van de kinderfantasie waren bereikt, vanaf dit moment kwam Zwarte Piet door het wc-raampje), wij bleven vol vertrouwen onze liedjes zingen.

Ik vind het jammer dat er opeens zoveel consternatie rondom mijn jeugdheld is.
Dat donkere kinderen (en volwassenen) worden uitgescholden voor Zwarte Piet, vind ik erg onbeschaafd.
Ik heb familieleden met een Aziatisch uiterlijk en die werden als kind uitgescholden voor Poep-Chinees. Ook erg onbeschaafd. Maar ik geloof niet dat dit aan de Chinezen ligt.
Zou het racisme minder worden als we Zwarte Piet met het badwater weggooien?

letterstempels voor de naam of een mini-gedichtje op het pakje

Het lijkt me dat mensen die anderen willen kwetsen omdat ze er anders uitzien hoe dan ook een probleem hebben. Ik denk dat we dáár met zijn allen over moeten praten.
Zonder met modder te gooien.

Dat er Nederlanders zijn die de aanwezigheid van Zwarte Piet als een bewijs zien dat we de Slaventijd nog steeds verheerlijken, begrijp ik niet.
Ik geloof zelfs dat Sinterklaas van oorsprong Turks is en Zwarte Piet een Moor.
Maar racistisch, nee, dát geloof ik niet.

na afloop...

Herfstroerselen

En roerig is het, deze herfst! Het Ruslandjaar loopt ruziënd ten einde, Zwarte Piet gaat door het slijk en we hebben vandaag de heftigste herfststorm (probeer dat eens snel uit te spreken) sinds jaren.

Edoch, niet alles is kommer en kwel. Want wie de wind durft te trotseren en het bos ingaat (en ik geef toe, dat is vandaag niet helemaal zonder risico) komt in dit seizoen met tassen vol smakelijk voedsel thuis.
Zo hebben we de afgelopen week tamme kastanjes gezocht (rauw pellen, dan poffen in de oven of koekenpan), eekhoorntjesbrood (onderkant hoed weggooien, rest in stukjes snijden, olijfolie erover en half uurtje in een matige oven) en zelfs een handjevol jeneverbessen (in soepen en sausen).

tamme kastanjes: te herkennen aan de, auw, stekelige bolsters

eekhoorntjesbrood, een heel erg grote!

In de tuin ligt de grond bezaaid met appels. Ze zijn behoorlijk gebutst, dus moeten we wel dagelijks appeltaart eten.

Groninger Kroon en Bramley

De Oogst!

Herfst betekent echter ook dat één van de leukste Markten van Nederland er weer aan komt: de Diezijn-leuk Markt! Bijna honderd kramen met hippe en handgemaakte schatten, voor alle feesten die we willen vieren, voor alle mensen, voor alle culturen en voor alle smaken.
Gewoon op de Grote Markt in Groningen, op 3 november 2013.

Net als vorige jaren sta ik daar weer met wollige waren. Behalve kussens en sieraden van wol en wolvilt neem ik ook mooie decemberkadootjes mee. Bloemen, vogels en harten.
Veel harten.

Uit een lap rode gevilte wol knip ik een stapel harten,

ik borduur ze met glanskatoen...

...en vul ze met wol of kapok (katoen)

Ik maak Nederlandse harten:

Ik maak Zweedse harten:

Ik maak héél veel harten.
Want, laten we maar eerlijk zijn, daar hebben we in deze tijd duidelijk héél veel behoefte aan.

Sinterklaas

Weinig dingen zo Hollands als Sinterklaas en Koninginnedag.
En weinig dingen die buitenlanders meer verbazen over ons dan deze twee feesten.
Die rare Hollanders, die overal vertellen hoe je met nivelleren , compromissen (het poldermodel) en vooral niet je kop boven het maaiveld uitsteken de wereld zou moeten regeren, die gaan opeens helemaal uit hun dak!
Van top tot teen in het oranje, massaal de straat op om te dansen, muziek te maken en rotzooi te (ver)kopen.

Koninginnedagarmband

Of ze verkleden zich in kleurige pyjamapakken en schilderen hun gezichten zwart. En strooien dan snoep op straat waarbij het de bedoeling is dat andere Hollanders dat weer bij elkaar graaien.
Leg dat maar eens uit aan een Japanner.

Intocht Sinterklaas in Roermond

Hoe dan ook, ik ben dus een Hollander en DOL op Sinterklaas. Kom niet voor 6 december met Kerst aan, want ik sta niet voor mezelf in!
Sinterklaas is hier in huis het belangrijkste feest van het jaar (nauw gevolgd door Kerstmis trouwens).
Maanden van tevoren beginnen ze al, de toespelingen over mogelijke kadootjes. Onnadenkende uitspraken kunnen dan leiden tot wéér een opbergsysteem voor plastic zakjes, of nog een dierenagenda.

We hebben een afspraak in dit huis: je spaart (zak)geld gedurende het jaar om leuke kadootjes te kunnen kopen voor Sinterklaas. Als dat niet lukt (en eigenlijk lukt dat nooit) dan maak je ze zelf, uiteraard met liefde en aandacht.
Dat laatste is geen straf, eigenlijk zelfs het leukst, want deze afgelopen weken waren gevuld van wol, hout, naaimachines en stofscharen.
Geheimzinnig geschuifel achter dichte deuren.

Warmwaterkruikhoes-poes voor Schoonzus

Achterkant met flap en gevilte staart

Voor de oplettende lezer

Traditie wil dat we voor ieder lid van het gezin, plus een oma en een favoriete oom en tante, een kadootje hebben.

Apple Laptophoes voor Broer, vilt

Met opgenaaid zakje voor snoertjes

Bij ieder kado hoort een zeer uitgebreid gedicht. In die gedichten worden alle familie-frustraties van het afgelopen jaar op een (meestal) aangename manier verwerkt. Daarna hebben we het er niet meer over.
Het geheel wordt verpakt in het allermooiste pakpapier (zelfversierd) waarbij er voor één keer niet op een boom meer of minder wordt gekeken.

Versieren met fantastische stempels van o.a. LittleZ en Creacuties

Boomstempels van Creacuties

Er zijn altijd weer kadootjes bij waar je het hele huis (en schuur) voor moet afzoeken, meestal aan de hand van een touwtje dat je moet volgen.
Daarbij doen wij ieder jaar weer of het ons totaal verrast.
Natuurlijk hebben we ook de fopkadootjes nog die rond en rond gaan en waarbij er iedere keer na het uitpakken weer een andere naam op blijkt te staan.
Maar uiteindelijk is iedereen blij. Met datgene wat gekregen is, maar ook met datgene wat voor de ander gemaakt en in blijdschap ontvangen is.

Kijk, lieve Russen, Amerikanen en Japanners, daar gaat het eigenlijk om bij onze Hollandse feesten: de rest van het jaar zijn we rustig en gematigd, maar op deze dagen laten we ons compleet door onze creativiteit leiden.
En dat, daar ben ik van overtuigd, herkennen jullie allemaal.