Πυρόσβεση μαριχουάνας

Διάλειμμα για γέλιο
Οι πυροσβέστες σε μια "ευτυχισμένη" πυρόσβεση...

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ :"Αργοπεθαίνει"

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος γίνεται σκλάβος τῆς συνήθειας,
ἐπαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τὶς ἴδιες διαδρομές,
ὅποιος δὲν ἀλλάζει περπατησιά,
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει ν᾿ ἀλλάξει χρῶμα στὰ ροῦχα του,
ὅποιος δὲν μιλᾶ σὲ ὅποιον δὲν γνωρίζει.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος ἀποφεύγει ἕνα πάθος,
ὅποιος προτιμᾶ τὸ μαῦρο γιὰ τὸ ἄσπρο
καὶ τὰ διαλυτικὰ σημεῖα στὸ «Ι»
ἀντὶ ἑνὸς συνόλου συγκινήσεων ποὺ λαμποκοποῦν τὰ μάτια,
ποὺ μετατρέπουν ἕνα χασμουργητὸ σὲ ἕνα χαμόγελο,
ποὺ κάνουν τὴν καρδιὰ νὰ κτυπᾶ στὸ λάθος
καὶ στὰ συναισθήματα.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ἀναποδογυρίζει τὸ τραπέζι,
ὅποιος δὲν εἶναι εὐτυχισμένος στὴ δουλειά του,
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει τὴ βεβαιότητα γι᾿ ἀβεβαιότητα
γιὰ νὰ κυνηγήσει ἕνα ὄνειρο,
ὅποιος γιὰ μιὰ φορὰ τουλάχιστον στὴ ζωή του
ν᾿ ἀποφύγει τὶς ἐχέφρονες συμβουλές.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ταξιδεύει,
ὅποιος δὲν διαβάζει,
ὅποιος δὲν ἀκούει μουσική,
ὅποιος δὲν βρίσκει χάρι στὸν ἑαυτό του.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος καταστρέφει τὸν ἔρωτά του,
ὅποιος δὲν ἐπιτρέπει νὰ τὸν βοηθήσουν,
ὅποιος δαπανᾶ μέρες παραπονούμενος γιὰ τύχη κακή
ἣ γιὰ τὴν ἀσταμάτητη βροχή.

Ἀργοπεθαίνει ὅποιος παρατᾶ ἕνα σχέδιο πρὶν ν᾿ ἀρχίσει,
ὅποιος δὲν ρωτᾶ γιὰ πράγματα ποὺ δὲν γνωρίζει,
ὅποιος δὲν ἀπαντᾶ, ὅταν τὸν ρωτοῦν κάτι ποὺ ξέρει.

Ἀποφεύγουμε τὸν θάνατο σὲ μικρὲς δόσεις,
ὅταν θυμόμαστε πάντοτε ὅτι γιὰ νὰ εἶσαι ζωντανὸς
χρειάζεται μία προσπάθεια πολὺ μεγαλύτερη
ἀπὸ τὸ ἁπλὸ γεγονὸς τῆς ἀναπνοῆς.

Μόνο ἡ ἔνθερμη ὑπομονὴ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἐπίτευξη
μιᾶς λαμπρῆς εὐτυχίας.

Μεταρυθμίσεις...

Τα νέα πυροσβεστικά αεροπλάνα που σκέπτεται να αγοράσει η κυβέρνηση για να αποφεύγονται οι αργοπορίες και τα πιθανά λάθη!

Θλιμμένη Ακρόπολη

Λυπημένη η Ακρόπολη γυρίζει την πλάτη και κλείνει τα μάτια.Πίσω της η Πεντέλη καίγεται...

Μην τσαντίζετε τον ιπποπόταμο

Kαι του το λέγανε.Πρόσεξε μην τσαντίσεις τον ιπποπόταμο!Πάντως να τον φάει αποκλείεται, γιατί είναι φυτοφάγος,να μήν τον πιάσει αποκλείεται γιατί είναι γρηγορότερος,άρα τι θέλει;
Ανησυχητικό...
Y.Γ.Η φωτο ειναι απο πάρκο στην Ουγκάντα.

Καπνισμένο Σάββατο

Ξημέρωσε καπνισμένο Σάββατο.Ο ουρανός αχνίζει σα μπρίκι κι ο αέρας φέρνει τη καπνιά ως το Σαρωνικό.Το SKY μεταδίδει απ'την κόλαση.(Οι άλλοι που είναι;)
Κόκκινος θλιμμένος ήλιος μπουκωμένος γκριζάδα,φωτίζει σα λαμπίτσα τα προάστια.Τα χέρια τρέμουν στα πλήκτρα.Είναι θλίψη;Είναι θυμός;Είναι αυτό το "γιατί ρε γαμώ το";
Εκεί που το χρήμα είναι Θεός κι επίσημη θρησκεία, οι αστείοι ρομαντισμοί δεν έχουν θέση.
Είμαστε αναλώσιμοι!Η ζωή μας θα πουληθεί στις εκπτώσεις προσεχώς κι εμείς θα εισπράξουμε το ελάχιστο που μας αναλογεί.
Πού είμαστε;Φίλε,γείτονα,αδερφέ.Τί φταίει;Γιατί δε βγάζουμε άχνα;
Πάλι ρουσφέτι απ'το Θεό θα ζητήσουμε;να σώσει το δικό μας σπίτι κι όχι του διπλανού!
Γιατί δεν το βλέπουμε; Είναι γραμμένο παντού.Τά ονειρά μας μας μας βαρέθηκαν και φεύγουν.Ντυμένα με σκισμένα παιδικά παλιόρουχα περνάνε μπροστά μας,ρίχνουν μια ματιά,σκύβουν το κεφάλι και χάνονται μες την καπνιά.Βρέχει στάχτη...
Η ετοιμόρροπη σκάλα της ζωής μας τρίζει πάλι,μα τί κι αν κλαίνε τα λόγια;Σε λίγο όλα θα είναι αλλιώς.Οι ώρες θα ναι σιωπηλές κι οι φωνές θα τρέμουν μιλώντας για τότε που τα πάρκα ήταν πράσινα.Ε,και;
Δώσαμε τη ζωή μας αντιπαροχή και να τι παίρνουμε πίσω! Νοσταλγοί ξεπεσμένων καλοκαιριών,θα ζήσουμε στον εφιάλτη και θα ξυπνήσουμε μόνο για τους τίτλους του τέλους.
Καλό μεσημέρι παιδιά.Θα φάμε,θα ξεκουραστούμε και το βράδυ θα τρέξουμε στα μαγαζιά της
παραλίας σα να μην τρέχει τίποτα.Στην υγειά μας.Η ζωή συνεχίζει το δρόμο της και δε νοιάζεται.Αφού δε νοιαζόμαστε εμείς...Αύριο αρχίζει το πρωτάθλημα.Καλή επιτυχία στην ομάδα...

Υ.Γ.οι φωτογραφίες απο το indy.gr

Τά δάκρυα του πλανήτη...

"Τα ποτάμια είναι τα δάκρυα των βουνων", έλεγε λυρικά ο Μενέλαος Λουντέμης
Κι αυτά τα γαλάζια κρύσταλλα πάνω απ' τις ραγισματιές των παγετώνων της Αρκτικής είναι
τα υπέροχα δάκρυα του πλανήτη,που αυτό τον τρόπο έχει για να μιλάει!Δάκρυα όχι για κείνον,αλλά για μας,αφού το δικό του ρολόι μετράει το χρόνο αλλιώς ενώ το δικό μας...
Οι πάγοι λιώνουν πολύ γρηγορότερα απ'ότι είχε προβλεφτεί κι εμείς βολτάρουμε αγκαζέ με την πλαστική,κλεμμένη ζωή μας σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ακούει κανειιιιιιιιιιίς;