Bakmayın siz havanın her an renk değiştirdiğine, insanın kendini güneşe ve sokaklara bırakma mevsimi geldi aslında. Binbir çeşit renklerle, rahiyâlarla bu bahar da gönlümüzde müjdelendi çok şükür.
Sokaklarda avâre yürürken "Bilmem hangi meyvenin ağacıdır" diye diye her an başka bir şaşkınlık yaşıyorum bugunlerde. Ne güzel. Hafzamın almadığı çiçekler açmış ağaçları hayranlıkla izliyorum.
Salkım saçak erguvanlar yine hasretle ve yine sabırla bu yılda bekledikleri baharlarına erişmenin hazzıyla süzülüyorlar, bazen bir balkon, bazen de bir duvarın yamacında, sessizce.
Çingene kadınları ayrı bir bayram havasında. Erengüllerin, frezyalarin envai rengi kapışılıyor tezgahlarda.
Doğduğum şehir İzmir'in, ikamet ettiğim şehir İstanbul'un baharının tadına varmak kısmet oldu da, köklerimin yeşerdiği Girit'te baharın hazzı bambaşkadır sanırım.
Bu bahar insanı şair yapar, âşık eder, hâlden hâle sokar.
Cenap Şahabettin samimiyetle ne güzel ifade eder;
"Bahçede çiçek toplar, kelebek kovalarken şair oluverdim."
Ülkemizin her şehrinde baharı doyası yaşamak için çok sağlıklı, pek neşeli güzel günler diliyorum hepimiz için.
Bu bahar da, gelecek baharlar da, geçmiştekileri aratmasın.
