Bir bedesten gibi
Ömrümüzün her yanı
Her satırında bambaşka eşsiz yansımalar
Sırf bu yüzden
Her parçada ayrılıyor aynalar
Kısa tarihini çeksek, gelin
Çünkü herkesin ki roman gelir kendine
Hayat baksanız
Bir varmış, bir çokmuş oluverir
Soluklanınca bi' duvarın dibinde
Aslında bi' arpa boyuymuş dedirtir
Hayâlini neresinde tamamlar
Bi' insan
Nefes kesilmeden, son demde
Üstünde eşsiz kumaşıyla sarılıyken
Yolculuklar ve yoldaşı arasında
Yetti dedirtir
