SORULAR HEP

Bir anahtarın ucuna
Kaç hayâl sığdırabilir bi’ insan

Görmeden, tatmadan
Dokunmadan
Hangi akîdeyle
Zaman, mekân silinir

Eldeki kelimelerle
Ne kadar mesafe alınabilir

Bir ovanın sınırsızlığında
Kaç kulaç atılır

Havadan, sudan
Bîkenar hayatlarımızdan
Çıkıp
Bir kozalağın üstüne
Nasıl bir destan yazılabilir

SEN

Sabah yine sesin geldi
Öyle kalktım yataktan
Beni çağırıyosun
Her sabah ve aynı saatte bıkmadan

Güzelim, canım
Beraber uyanalım gel

Her defasında
Bir ilk gibi
Saralım sarmalayalım birbirimizi
Gel

Böylece
Seni kıskanan kediler
Bir daha kırmasınlar
Bu ebrulî camlarımızı

GÜN GİDERKEN

Karşımda sararıp sararıp süzülürken
Her günün ayrı bence güneşi

Ve gülümseyen yüzüm ile
Bir yoldayım
Havalanmışım
Ve bir o kadar da yalınayak
Sallanmadan, sarsmadan, sarsılmadan
İlerliyorum

Aklımda bir yelkenlinin tülden tel tel hayâli
Kâlben bakarken uzaklar içinde
En sahicisinden yakınım
İsyansız ve hesapsızım
Bir bahçenin gülden sarmaşık duvarı hizasınca
Yürüyorum

Bir yayın ucunda püskül püskül bükülmüş
Hedef gözbebeğim miydi
Anladım bu yüzdendir bak
Derinden saplanmış ok
Görüyorum

Çamlık esintisiyle bir olmuş
Damla damla deniz tuzu
Gözüme de karışmış
Ne güzel
Sînende bu en sabırsız halîmle
Uzansam bînefes, dursam bînefes
Gönül burkan şarkılar arasında
Ben bir tekneyim
Tatlı tatlı
Dinliyorum