Efendim sabahın köründe, ofiste, daha kendime gelememişken, ikinci bardak çayımı bile içmemişken dedim bir post gireyim de beni merak eden siz sevgili takipyenlerimi merakta bırakmayayım (uyanamamış, burnu havada Crafty mode on :)).
Neyse efenim, şu anki ruh halim pek karmaşık, pek alacalı bulacalı. Neden derseniz, ki şiddetle demenizi istiyorum, TAŞINIYORUZZZZ :S
Bir gün de bile değil sadece 10 dk.da taşınmaya karar veren çılgın bir çift olarak tarihe geçeceğiz sanırım. Ne ev sahibimizle bir sorunumuz ne de şu an oturduğumuz evle bir alıp veremediğimiz yoktu. Hatta sevgili ev sahibimiz o kadar iyi ki, kırk yılın başı kendisini ev ile ilgili bir durum için aradığımızda bizi tanımıyor bile :D Aramızda geçen diyaloglar aynen şu şekilde:
Crafty: İyi günler X Bey, ben Crafty.
Ev Sahibi: Crafty??
Crafty: Kiracınız.
Ev Sahibi: Kiracı??
Crafty: Hani A apartmanında, B semtinde.
Ev Sahibi: Haaaa, buyrun Crafty Hanım.
Haa bunun yanında 3 senedir kiramızda herhangi bir artış yapılmadığını da belirtmek isterim :))
Şimdi ben olsam derdim, kardeşim zorunuz ne, bu devirde manyak mısınız, pammmbukkk gibi bir ev sahibi bulmuşsunuz da kırmızısını mı arıyorsunuz diye. Cevabım bittabi hayır , ev sahibimizi 1 kere görmeme rağmen içimde kendisine karşı derin bir sevgi beslemekteyim. Hatta şu anki evimiz bizim olmadığı halde kendisiyle tutkulu bir aşk da yaşamaktayım. Hatta ve hatta taşınacağız diye neredeyse oturup ağlayacağım, hatta dün emlakçının camımıza yapıştırdığı KİRALIK ilanını yırtıp atasım, kendimi evin mutfağına zincirleyesim var.
Ama taşınacağız. Nedeni aslında çok basit, taşınarak kendi evimize sahip olma şansımızı belki de 2 kat arttırmış olacağız. Çünkü taşınacağımız ev eşimin abisinin evi ve kendisi abimiz, canımız, ciğerimiz olduğu için bize 3 senelik yepisyeni evinin anahtarını hiçbir karşılık beklemeden teslim etti :)) İstanbul'da yaşıyorsanız, üstelik kiracıysanız, anadan-babadan bir mal kalmamışsa ya da şansınıza Sayısal Lotoda 3'ten fazla tutturamadıysanız ev almanın ne kadar zor olduğunu eminim çok iyi bilirsiniz. Abimizin bize yaptığı bu yardım da bizim için bir fırsat, kira vermeden, kendi evimiz için birikim yapabilmek demek :) Dolayısıyla şu anki evimi taparcasına sevmeme rağmen (ühüüüüüüüüüüüüü :S ) kolileri yaparken yüzüme bir gülücük kondurmaya çalışıyorum.
Ay ne çok yazdım yahu, daha ders notu hazırlamam lazım ki yarın bebelere (bebe dediklerim de kazık kadar adamlar ya neeeeyseee ) programlamanın inceliklerini anlatabileyim :P
Hepinizi sevgiyle kucaklar, kolisiz, paket kağıtsız ve nakliyesiz güzel günler dilerim XO
