Domingu de finales Xineru, nel que se supón que nótase un pelín que crecieron los díes pero nun demasiáu la verdá, ya que tamos Paulina y yo nel coche en direición Unquera y nun vimos l'alborecer en tol camín.
Esta vegada salimos de Llugones y garramos tola autovía del Cantábricu asturiana a una "velocidá constante" hasta arribar a Unquera onde quedamos con Fernan na cafetería Río Deva pa desayunar.
A les 8 la mañana tamos ellí plantaos desayunando los dos solos, hasta que llamo pa ver onde tan metíos y entérome qu'hai otra cafetería Deva onde ya taben almorzando con ellos, los nuesos collacios Carlos, Canta, Pangua y Rebe, Fernan y Bittor y dos collacios cántabros, Tino y Juan que conociéramos na ruta a la
Torre de las Coteras Roh.as.
Semeya de grupu en San Esteban (241 ms)
Finalmente, xuntámonos toos y magar de los abrazos y presentaciones, vamos garrar la N-621 pasando pel pueblu cántabru de Molleda, hasta tornar p'Asturies nel pueblu de Buelles y siguir per El Mazu, Panes y Colosía pa meténos pel beyu del ríu Deva, hasta la llende con Cantabria n'Urdón onde dexaremos la furgo de Fernan y ún de los coches, ya que será'l nuesu puntu final de ruta.
Equí daremos la vuelta un kilómetru y mediu, pa garrar en Rumenes la carretera que xube al nuesu destín, San Esteban, onde tan esperándonos ellí, dos collacios más que xúnense al grupu, Silvia y Toni, que durmieran na furgo na capital del Valle Bah.u de Peñamellera, Panes.
Magar d'algamar que toes y toos temos a la fin preparaos, facemos la semeya del abundante grupu, nel qu'aprovechamos pa posar colos carnés nuevos de federaos 2012. Agora sentímonos seguros, jeje.
Primeros pasos de San Esteban al cuetu la Bea cola Torre d'Arguma de fondu
Como'l qu'esperézase pa llevantase de la cama, entamamos a caleyar sele peles cais d'esti guapu y fríu pueblu y bien ceo aportaremos n'ascensu hasta'l Cuetu la Bea, onde hai un mirador pal beyu del Deva.
Dende equí, baxaremos un pelín hacia l'área recreativa de la Cárcova Robicores, y nesa baxada tendremos enfrente nuesa la Torre d'Arguma, la cual ye la protagonista cimera de gran parte d'esta ruta, ya que pente les sos falderes, percorre l'ablucante sienda que vamos descubrir, la Pasá'l Picayu.
Pasando pol área recreativa de la Cárcova Robicores
Llevamos un cuartín d'hora caleyando y hai dalgunos de nós, que-yos apetez más preparar una parrillada nesta guapa viesca que siguir la ruta. Nun m'estraña y eso que nun sabíen lo que-yos asperaba y yo tampocu defechu.
Bien ceo, entamen les fostilidaes y vamos separtándonos en dellos grupinos, pa facer caún al so ritmu les envueltes que teníen de dexanos nel colláu Mediu (460 ms), nel que tornamos a facer xuntanza y acolumbramos ya, magar de dexar la viesca abaxo, les ablucantes parés, aguh.es y h.orcaes pente les que tendremos que restolar el camín.
Xubiendo al colláu Mediu
Darréu, tendremos un tarrén nel que diremos siguiendo'l senderu qu'en delles envueltes, pola canal de las Teh.ucas, fadrá dalgún xube-baxa y dempués de superar dalguna h.orcada qu'otra fáinos aportar al enllaz cola canal del Infiernu, que vien al traviés de la de Rucláu dende'l propiu ríu Rumenes.
Guapísimu terrén de xube-baxas bordiando l'Arguma
Al traviés d'esta canal del Infiernu, será cuando ganemos un gran desnivel, nel que se pone la patata a furrular a esgalla y será cuando más diremos separtándonos unos d'otros. Penriba Fernan escaparáse con Juan y sobretóu Tino, qu'está a tope y per detrás dando ánimos dirémonos camudando les posiciones pa nun dexar a naide atrás.
Na parte final, tendremos inclusu dalgún pasín protexíu per cables, que ciertamente molesten más que protexer y entraremos nuna fastera de varios collaos como'l de San Esteban, viendo de colláu en colláu guapísimes canales como la de los Obreros o los Llobos, que xuben dende lo más fonderu del ríu Deva.
Siguimos pel senderu colgáu na faldera de la Torre d'Arguma
El día sigue ensín abrir, anque nun fai fríu y paez que la lluvia va respetanos, lo cual ye perimportante nesti tarrén de senderos colgaos sol vacíu, nel que na mayor parte vas pisando al llau de yerba llargo, lo cual ye perpeligrosu si tuviera moyáo.
Siguiremos avanzando, pel faldón de la Torre d'Arguma, superando collaínos y faciendo xube-baxas al pasar pelos finales de toles canales que xuben, faciendo'l senderu un auténticu quebrapates , hasta qu'aportamos al colláu de L'Arguma (880 ms).
Pasando pol colláu de l'Arguma
Llevamos una hora y media hasta aportar a esti colláu, onde a pesar de que'l día nun quier abrir del too, tenemos unes nueves vistes hacia la Hermida, picos de Cantabria como'l Sestón, Treslah.ora, Gamonal, Obán, Cuetos De la Pelea y Del Ave o sobretóu l'espeutáculu de la Cuchiella d'Urdón que xube hasta nós, dende'l mesmu ríu Urdón.
L'acoyonante Cuchiella d'Urdón
Nel intre, vamos trespasar la llende d'Asturies con Cantabria y xustu nesti momentu tamién, vamos entamar la verdadera Pasá'l Picayu, la cual ye un pasu estrechu n'escalera que ta dafechu protexíu n'escesu, con barandielles de madera na primer parte y con cables d'aceru na cabera y más espuesta.
La Pasa'l Picayu
Defechu, la nomada Pasá, nun tien mayor dificultá, a nun ser que teas poco avezáu a estos pasos aéreos o que teas faciéndola nun estáu d'humedá importante, na que deberíemos andar sollertes de nun tener nengún erru, porque pue ser fatal.
Caberos pasos al colláu del Requeh.u
Finaremos la Pasá'l Picayu nel colláu del Requeh.u, que da pasu a la canal del mesmu nome y nesti llugar a 930 ms, taremos un bon ratín axuntándonos y xintando daqué pa recuperanos del esfuerzu de 700 metros de desnivel superaos.
Baxando del colláu metíos en Cantabria dafechu
Darréu, dalgo descansaos físicamente, nun hai que peder nin una migaya d'atención, ya que la Pasá'l Picayu ye muncho menos peligrosa que lo que vamos tener que facer nel descensu del colláu a la canal de Requeh.u.
Como amuesen les semeyes, paez imposible la baxada del colláu anque seya bien cenciella y llueu'l pasu que tenemos pocu dempués, con tola canal que vien del Regueru del Sáu, embaxu nuesa ye tan guapu como aéreu y peligrosu.
Pasu aéreu enforma perguapu
Una placa d'un accidente va unos años, dános un toque d'atención p'andar sollertes, anque'l cable que lu protexe sirva de quitamieos, hai que tener güeyu col pasu y nun facer el fatu, porque ye mortal dafechu.
Hai que dicir qu'anque seya un tramu de la xubida perguapa, ye pelín desilusionante, ya que vamos baxar casi un centenar de metros de desnivel, hasta aportar al colláu del Cantu Morón, onde vamos tener que desviános del senderu, ya qu'esti sigue baxando hacia'l pueblu cántabru de Tresvisu.
Entamamos l'ascensu dende'l colláu del Cantu Morón (898 ms)
Nun llegan a les 2 hores y media de ruta cuando magar d'otru descansín, vamos entamar a xubir a la cresta del nuesu oxetivu cimeru de güei, el Cuetu La Cerralosa. Pa ella, escaecemos tou camín o sienda a siguir y metémonos de llenu, nun tarrén amestáu de caliza y yerba, pel que progresaremos poquín a pocu.
Dellos pasos de trepada nel entamu de la cresta
Sigún vamos xubiendo vamos tener a la ñebla asperándonos penriba los 1000 ms y hasta qu'aportemos a ella, tendremos delles trepaes prestoses penriba la caliza. De xemes en cuando hasta vinieron bien, pa nun andar esmolecíu pol cansanciu de xubir pelos pindios praos.
Una hora vamos facer d'ascensu cuando aportamos al primer cumal d'esta cresta, el Cuetu'l Paré de 1216 ms, el cual faínos envolvenos un pocu más na ñebla, anque tendremos dalguna visión pantasmal qu'otra de la guapísima Torre d'Arguma pembaxo nuesa, que tanto costónos arrodiar.
Vamos superando dellos cuetos como'l Paré y el Valledal
Siguiremos alantre, ya con muncho menos desnivel y metíendonos en plenu crestéu, daremos pasu al siguiente cumal que ye'l Cuetu'l Valledal (1269 ms) nel qu'aportaremos nun cuartín d'hora.
A estes altures la xente, va sofriendo'l cansanciu acumuláu y nun ver el final de la cresta por mor de la ñebla, faise dalgo pesáu, ya que nun s'acolumbra'l Cuetu y eso fai tener cierta ansiedá por saber si ye esti, si será'l siguiente y así aumentándose col pasu de los minutos y los metros de cresta fecha.
Enmediu la ñebla averámonos al nuesu oxetivu: La Cerralosa
Asína pues, dempués del Valledal, inda quedónos un bon crestéu al traviés de los varios cumales del Cantu Las Rubias teniendo'l so puntu más altu nos 1408 ms, que facíenmos dempués baxar un pocu más a un colláu, qu'al fin meterános na canal d'ascensu al Cuetu La Cerralosa al qu'aportaremos dempués de 5 hores y 15 minutos dende San Esteban.
Nel Cuetu La Cerralosa (1561 ms)
Les cares de felicidá de toos al aportar al cumal, contrasten dafechu coles cares de cansanciu y sufrimientu nos caberos pasos de delles persones, sobretou Paula y Rebe que llucharon con brenga, pa da-y preste a esti Cuetu La Cerralosa. Cume que nun foi tolo agradable que debiera con nós pol esfuerzu fechu, ya qu'en nengún momentu quiso amosános tola ayalga de vistes que tien solos 3 macizos de Picos. Una pena, la verdá.
Demientres la mayor parte del grupu descansa xintando
A pesar de les casi 3 hores de crestéu dende'l Cantu Morón hasta La Cerralosa, yo tenía en mente quitáme un par de cotes más d'esti guapu conceyu que ye'l Valle Bah.u. Asína que demientres la mayoría del grupu, baxó de nuevu pola canal de xubida hasta un llugar protexíu del fríu, onde poder xintar con tranquilidá y llueu baxar a Tresvisu, Fernan, Pangua y yo siguimos cordal alantre.
Los tachamontes vámonos al Vih.uegu (1541 ms)
El primer finxu a tachar yera casi una antecima occidental de La Cerralosa, el Vih.uegu, qu'en menos d'un cuartín d'hora ya teníemos nel bolsiellu colos sos 1541 ms. Magar del Vih.uegu, teníemos una baxada muncho más grande hacia'l colláu de Pandecova, pasu ñatural utilizáu tamién pa dir pente San Esteban a Tresvisu.
Baxando al colláu de Pandecova (1408 ms)
Aportaremos a los 1408 ms del colláu de Pandecova y la ñebla va dexános ver la nuesa última ascensión, el Cantu Las H.uentes, la cual díbanos facer un esfuerzu perimportante, con un ascensu y un descensu pela mesma vía.
El Cantu Las H.uentes delantre y el Vih.uegu detrás
Nun-y damos más vueltes y tirámonos a pol cantu, alcontrándonos con una ascensión prestosa na primer parte onde arrodiamos dalguna aguh.a qu'otra y llueu metémonos nun terrenu permalu, con yerba alta na que nun veíemos onde pisábemos y aparte nun yera mui afayaizu averase al crestéu ya que les caídes hacia la canal Negra, pela que baxa la riega Sombeh.u, meten mieu.
Ascensión al Cantu Las H.uentes (1505 ms)
A la fín, llantámonos nos 1505 ms del Cantu Las H.uentes y dempués de xintar un pocu de turrón qu'inda tenía Fernan pela mochila, decidimos non baxar al colláu occidental de H.ermosa, escoyendo baxar pel mesmu llugar de xubida, pa nun perder más tiempu, ya que son casi les 4 la tarde y les hores de lluz nun son abondes nesta dómina del añu.
Tornamos a Pandecova pa empobinanos hacia Tresvisu
Baxaremos entainando y al aportar al colláu de Pandecova, vamos garrar un senderín bien amañosu, que va facénos ganar tiempu na baxada hacia les cabañes de La Mesa, onde tomaremos una bona pista de formigón qu'empobínase a Tresvisu en varies envueltes.
Pasamos pola Mesa onde acolumbramos Tresvisu al fin
Nuna hora clavada dende'l Cantu Las H.uentes, aportaremos al pueblu onde la visión de tol grupu de collacios, relaxaos cola so mahou caún na man, fízonos tamién a nós baxar el nivel de nerviu, a pesar de que sabíemos que teníemos una carrera contrarreló coles hores de lluz.
Xintamos dalgo demientres los collacios tan chigreando
Un cuartu d'hora de descansu y partimos del perbien conserváu pueblu de Tresvisu, raspiando les 5 y media de la tarde, poro vamos baxar lo más aína posible pela nomada ruta dende Urdón a Tresvisu, pol Balcón de Pilatos.
Entamamos la baxada col día tocando al so fin
La primer parte fadráse nun descensu sele, nel que dibamos viendo como l'atapecer diba xuniéndose a l'apertura de ñubes penriba del macizu oriental per primer vegada del día. Manda coyones lo caprichosu que ye'l tiempu a vegaes.
Delles semeyes del Balcón de Pilatos
Baxaremos a pasu ampliu hasta les envueltes de los Ivernales de Prías, p'a posteriori facer otra recta en descensu hasta'l nomáu Balcón de Pilatos onde vemos les mil y una envueltes que nos van facer perder desnivel d'una forma bien rápida, anque dolorosa pa les pates y pies, por mor del pedreru del que ta fecho'l camín.
A última hora del día abre dafechu'l tiempu
Baxaremos les primeres envueltes del Balcón hasta'l mirador onde paez que faíse imposible qu'esista un camín que tenga continuidá y hasta esti puntu vamos toos xuntos más menos, pero al dar esa envuelta vamos perder la poca lluz que teníemos y unos con mayor confianza y otros con menos, vamos dir separtánondos en tantos grupos como envueltes tuviemos que facer pegaos a les verticales parés d'esti increyible camín.
La lluz escápasenos adulces
Finalmente, aportaremos a la parte más baxa, onde ya oyemos embaxo nuesa'l ríu Urdón, Paula y yo solos, a los que túvonos l'amabilidá d'asperar Canta, que tenía una pequeña llinterna que vínonos al pelo, pa facer tola sienda del beyu del Urdón. Una pena nun ver res, porque imaxinamos esti beyu con bien de guapura, anque lo cimeru yera nun tropezar con dalguna piedra del camín y meter una focicada o cayer unos metros al ríu que sería pior.
A les 7 y diez de la tarde y baxo la más prieta nueche, sacante de les lluces de la central, vamos pisar al fin l'asfaltu de la carretera, onde teníemos los coches y nel intre, xuntáronse munches sensaciones: felicidá y cansanciu, tensión y responsabilidá, mieu y alliviu, relaxación y cabréu... de xuru que'l que más o menos, tuvo en tola baxada y al final de la mesma, una, dos,... o toes estes sensaciones.
En resumen, ruta muncho más llarga de lo que camentábemos que llevónos 9 hores y 35 minutos, nos que tuviemos que superar 1650 ms de desnivel acumuláu nos 20,4 kms del percorríu total.
Siempre depréndese delles cosines en cada ruta. Nesta, la programación d'horarios nun foi la más afayaiza y quedóme grabáu nes cares de la xente que veíen que facíase de nueche baxando un camín nel que nun se pue tener despistes y otra cosina... mercar un frontal ye dafechu imprescindible.
Aún así, el bon ambiente siempre foi lo cimeru nel grupu y finamos con unes cerveces n'Unquera onde más relaxádamente, pudimos comentar fallos, aciertos, lo guapu y lo feu de la ruta y dempués despedímonos toos (astures, cántrabros y vascos) hasta la siguiente...
Asína que... ta la prósima tamién.
Camudando'l Camín na nueche de Picos
Nesta increyible ruta pela llende Asturcántabra ficimos: Cuetu La Cerralosa (1561 ms) primer cota de l Valle Bah.u de Peñamellera y monte prestosu astur, Vih.uegu (1541 ms) y Cuetu Las H.uentes (1505 ms) segunda y tercer cota del Valle Bah.u.
Ver progresos en: Retos montañeros
