Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012


Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της..2012, μια χρονιά απίστευτα γεμάτη..γεμάτη ανθρώπους,μέρη,παραστάσεις, αλλά πάνω απ όλα γεμάτη συναισθήματα..Δεν ξέρω τί να πρωτοπώ κα τί να πρωτοσκεφτώ για τη χρονιά που σε λίγες ώρες θα μας αφήσει για τα καλά φορτώνοντας μας με νέες ελπίδες και νέα όνερα..Στο μυαλό μου έρχονται χιλιάδες εικόνες, χιλιάδες συναισθήματα αλλά κάποια πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα που ακόμα κι αν είναι μακριά σημαίνουν απίστευτα πολλά για μένα..Όσο και να λέω ότι αυτός ο χρόνος ήταν δύσκολος άλλο τόσο νιώθω ευγνώμων για όλα όσα έζησα μέσα σε αυτόν, για όλα όσα είδα και άκουσα, μα κυριως για τους ανθρώπους που γνώρισα..΄Πόνεσα πολύ, έκλαψα πολύ, αλλά γέλασα όσο δεν έχω γελάσει ποτέ μου, άνοιξα την ψυχή μου και τη καρδιά μου όσο ποτέ άλλοτε..Ίσως και να ταν η μόνη χρονιά που ένιωθα πιο πολύ εγώ, ίσως και να ταν η πρώτη φορά που ανακάλυπτα αυτό το εγώ, και πόσο όμορφο τελικά μπορεί να είναι αν το αφήσω..Έκανα πράγματα που ήθελα, συνέχισα ένα μεγάλο μου όνειρο και δημιούργησα κι άλλα μικρότερα αλλά και μεγαλύτερα..Κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να κάνεις πράγματα που αγαπάς, και πόση δύναμη τελικά μπορείς να πάρεις από αυτό..Μεγαλοποίησα καταστάσεις, ανθρώπους και συναισθήματα κι ας μην άξιζε τελικά..Εμείς οι άνθρωποι είμαστε αχάριστα όντα, θέλουμε ό,τι δεν μπορούμε να έχουμε και τελικά ποτέ δεν μας ευχαριστεί αυτό που έχουμε και πάντα θέλουμε κι άλλα..Ταξίδεψα πολύ..όσο μπορούσα κι ίσως κι όσο δεν μπορούσα..τρένα, λεωφορεία, πλοία,αεροπλάνα..με τελευταίο μου σταθμό ένα ταξίδι που θέλω να πιστέψω ότι δεν έζησα, πως ήταν απλά ένα όνειρο και τώρα έχω ξυπνήσει...Όπως λέει και μια φίλη μου που είναι μακριά, το σημαντικό δεν είνα να ξεχνάμε, αλλά να μάθουμε να ζούμε με αυτά..
Κάρτες,φωτογραφίες, γράμματα, γράμματα, γράμματα, συνομιλίες στο skype πίσω από μια οθόνη υπολογιστή, κλάμματα, ελπίδες, όνειρα, όνειρα, όνειρα, προσμονή, φως, σκοτάδι, φώς..ένας κύκλος χωρίς τέλος..Πόσο δύσκολο είναι να ζείς χωρίς τους ανθρώπους που θέλεις να έχεις δίπλα σου;Μετά από 10 μήνες τώρα έχω αρχίσει και συνέρχομαι..Που νιώθω καλά που είμαι εδώ..Είναι όμως κάποιες στιγμές που έρχονται στο μυαλό ου μνήμες, ανάκατες εικόνες χωρίς σειρά και ειρμό, όμορφες, άσχημες, συγκινητικές..Τότε με πιάνει μια μελαγολία και μου λείπουν όλα, οι φίλοι μου, το σπίτι μου, οι ποδηλατάδες μου, τα μεθύσια μας, τα ταξίδια μας, όλα,ακόμα κι όσα μου τη σπάγανε..Ξέρω όμως πλέον πως όσοι άνθρωποι είναι να μείνουν στη ζωή σου, θα μείνουν όπως και να χει..Και τότε είναι που νιώθω μια ζεστασιά στην καρδιά μου, ένα συναίσθημα πληρότητας που δεν θα άλλαζα με όλους τους θησασυρούς του κόσμου...Τότε είναι που νιώθω ευγνώμων για όλα όσα η ζωή μου έχει προσφέρει ως τώρα, για όσα μέ έχει αξιώσει να ζήσω και να νιώσω..Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσα να αγαπήσω τόσο πολύ και τόσο δυνατά...
Κλείνω σιγά σιγά την πόρτα του 2012 με ευγνωμοσύνη και σεβασμό για όλα όσα μου έδωσε και ανοίγω σιγά σιγά το παραθυράκι στο 2013..Λένε ότι όταν κλεινει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο..Κι αυτό το παράθυρο έχω πολύ ανάγκη να το ανοίξω...Κι αυτή τη νέα χρονιά που έρχεται θέλω να την υποδεχτούμε και να τη ζήσουμε με πολλή αγάπη και πολλά χαμόγελα..να διώξουμε όλο τον αρνητισμό και τη μελαγχολία και να γίνουμε πιο θετικοί στη ζωή,όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα..Λένε, πως όταν έχουμε θετική διάθεση, τότε έλκουμε και κάθετι το θετικό..Μακάρι,στο κάτω κάτω με τα μούτρα δεν κέρδισε ποτέ κανείς τίποτα..Να συνεχίσουμε να κάνουμε όνειρα και να έχουμε πίστη, οτι το καλύτερο είναι κάπου εκεί έξω, ότι όλα έχουν το λόγο τους που γίνονται κι είναι πάντα για το καλό μας..Οτί κάπου υπάρχει ο άνθρωπος σου, ένας νέος άνθρωπος που θα σ αγαπήσει γι'αυτο που είσαι, μια καλή δουλειά ή κάτι που θα σου δώσει νέα ώθηση και κίνητρα..Δεν ξέρεις ποτέ τί μπορεί να σε περιμένει στην επόμενη γωνία..Αρκεί να το αφήσεις να συμβεί,αρκεί να χαμογελάς και να αφήνεις την καρδιά σου να χτυπά με τον δικό της ρυθμό, κι όχι με τον ρυθμό που της χτυπούν οι άλλοι..Να χαιρόμαστε και να ευγνωμονούμε το Θεό που είμαστε υγιείς και που έχουμε τους ανθρώπους μας δίπλα μας..Ό,τι είναι να ρθει και είναι για το καλό μας θα έρθει..
Ως τότε...keep dreaming..Γιατί κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να μου απαγορέψει να ονειρεύομαι..

Καλή, Ευτυχισμένη & Δημιουργική Νέα Χρονία με πολλά χαμόγελα και καινούργια όνειρα...

''Όσα είναι να έρθουν θα μας έρθουν
Κι ό,τι είναι να μείνει εδώ θα μείνει
Αρκεί να είμαστε μαζί..''  



1 σχόλιο:

manolia είπε...

καλή χρονιά..ας είναι ακόμα πιο έντονη από την προηγούμενη..