Sunday, 24 March 2013

Nog meer geitjes

Eindigde ik het vorige stukje, waarin ik de hoop uitsprak, dat de rest van de verwachte geitjes gezond geboren zouden worden, moet ik helaas vermelden..dat de volgende geit die babies kreeg ook haar geitjes...een 3-ling verloor.
Het was die nacht stinkend koud en toen wij die ochtend in de stal kwamen, lagen daar de 3 bevroren geitjes.
Toen heb ik wel even heel hard tegen het hek aangetrapt en iets geroepen dat ik hier maar beter niet neer kan zetten.

Vorig jaar hadden rond deze tijd rustig geitjes geboren kunnen worden, qua temperatuur en toen hadden we ze pas begin April.
Nu wat vroeger omdat we op geiten van Pete pasten en die kwam met de bok, ach dachten we iets eerder kan geen kwaad...wel wie had gedacht dat de winter zo lang zou duren.

Toen Jos een paar uur later weer in de stal kwam, lagen daar drijfnat nog twee geitjes...ze leefden nog en nadat ik ze met een handdoek zoveel droog gewreven had, gingen ze gelijk onder de warmte lamp.
Nu had Jos wel verwarming in een gedeelte van de stal gemaakt, daar waar ons watersysteem is, maar we besloten om de babies in de garage te huisvesten.
Zeker omdat dit flessegeitjes zijn, ze zijn van de geit, die goed melkt, maar een hele slechte mama is.
Blij was ik te ontdekken dat beide geitjes, meisjes zijn, dat betekend dat ze mogen blijven, altijd prettig natuurlijk.
Ze groeien als kool, een heeft de lange oren van papa en lijkt op een ezeltje..zij heeft dan ook de naam Jenny gekregen (in het engels is een meisjes ezel een jenny)
De andere heb ik Cathy genoemd....Jenny and Cathy.

Foto is een beetje wazig, maar ze staan geen moment stil als ze uit de hondenkennel mogen.
Het is niet de meest ideale oplossing zo, handig met voeren dat wel, maar het hok is eigenlijk niet geschikt om de hele dag in te zitten.
Elke voeding laat ik ze dus even springen en spelen...tot ze eventueel met warmte lamp terug naar de stal kunnen, moet het even zo.

Handig was dit wel toen we ineens allemaal waarschuwingen hoorden, er zou een storm aankomen, niet veel sneeuw  werd er verwacht, maar wel een enorme wind.
Nu hebben we nog sneeuw genoeg liggen en de sterke wind zorgde ervoor dat we de volgende ochtend niet eens de schuur inkonden.
Nadat we de sneeuw weggeschept hadden, waren we binnen, en toen nog even een foto gemaakt van een andere deur die naar binnen opengaan en dus een leuk plaatje opleverde.
(even voor de Nederlandse lezers, die van de week weer een halve centimeter sneeuw kregen en zich zielig voelden..het kan erger moet je maar denken)
Om een indruk te geven hoe hoog sommige driften waren, sommige mensen konden niet op hun werk komen, ik gelukkig wel, het erf kon ik met de truck afkomen en de buurman had al vroeg de weg schoongeveegd.

Even een kleine impressie wat wind kan doen met onze (droge) sneeuw.

Deze borden hebben normaal pootjes ;-) en de sneeuwduinen op de weg zijn keihard en kunnen je bumber afbreken, enige voorzichtigheid is geboden al zou je er graag keihard doorheen willen crossen, beter is het van niet.
Bovenstaande foto is bij Wakaw Lake, waar een hele hoge drift was, die weg was bijna de hele dag afgesloten en konden de mensen die aan Wakaw Lake woonden nergens heen.
                                                     ************************

Nu heb ik naast het voeren van de babies, ook nog 2 geiten te melken...een van de geiten de moeder van de drieling, heeft een enorme hoeveelheid melk, maar is heel HEEL lastig te melken.
A. is ze een nieuwe moeder en is nog niet gewend om gemolken te worden en B heeft ze hele kleine spenen.
Nu zijn mijn handen niet echt heel klein en fijn en het was een ramp..ik heb genoeg te doen op een dag en nu met het flesvoeden erbij, kon en wilde ik niet ook nog eens zoveel tijd aan het melken van die ene geit besteden.
Op laten drogen was eigenlijk de enige optie...totdat ik in de winkel een vrouw tegenkwam, die ik al eens ontmoet had, soms als ik inval met busrijden, heb ik haar kinderen op de bus en ik wist dat ze graag een melkgeit wilde.
Ik deed haar een voorstel..ze mocht de geit ophalen...zij moet dan melken en voor haar zorgen..als ze haar en het houden van geiten leuk vind, kan ze haar kopen..en vind ze het toch niets..dan kan de geit gewoon terugkomen in het najaar.
Nou dat leek haar wel wat..dus toen ze een plekje voor haar klaar had...kwam ze haar Zaterdag morgen halen, samen met haar 4 kinderen..er is ook een man maar volgens mij heeft niemand die ooit gezien, ze is altijd overal alleen met de kinderen.
Nu dus ook...en ze rijd in een Van...geen truck oid...dus toen ze het erf opreed zei Jos, neem je fototoestel mee..dit is lachen.
Yep...Lucy mocht achterin de auto, waar haar oudste zoon zat om haar in de gaten te houden...en zo reden ze naar huis. (nadat ik haar eerste nog wel een lesje geit melken gegeven had.


Zoals te zien, vond ze het helemaal niets..en even de overtredingen negerend, kind niet in gordel onder andere..zijn ze veilig aangekomen op hun farm en Lucy wordt nu ernstig verwend...maar weet nog niet of ze dit leuk vind, maar ze zal vast wel wennen.
Ik heb ze ook mijn extra melk standaard gegeven, om nu te gebruiken en na te maken, want een geit melken die op de grond staat is niet echt een optie

Jos en ik hebben nu een weddenschapje lopen, ik denk dat de geit daar voorgoed blijft...Jos denkt dat ze haar met een maand terugbrengen...we wachten het af.


3 comments:

  1. Jeetje ze groeien als kool die meiden van je! Lachen die geit in de auto, als zij maar niet aan het poepen is gegaan!!!!!

    ReplyDelete
  2. Wat een prachtig verhaal...
    Onze laatste geit is afgelopen maand overleden...15 jaar oud.
    Wat begon met twee geitjes van 3 en 5 dagen oud en naderhand uitgroeide tot Pa en Ma en twee koters is niet meer,ons geitentijdperk is afgelopen...
    Triest van de kleintjes...soms heb je niet alles in de hand....;-((
    Lieve groet uit Nederland,Marianne D (www.ikorniquilt.com daarna weblog...)

    ReplyDelete
  3. Dag Astrid, graag wil ik weten of ik jullie belevenissen nog ergens kan volgen. Ik vond het altijd erg leuk om te lezen over jullie wel en wee en mis je blogs. Ben je misschien ergens een nieuw weblog gestart?
    Groet,
    Jenni

    ReplyDelete