"ΔΩΣΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!"

Δε χρειάζεσαι κανέναν να σου πει ποιος είσαι ή τι είσαι. Είσαι αυτό που είσαι.

Ένας μέρος του εαυτού μου υποψιάζεται ότι είμαι ένας χαμένος κaι ένα άλλο μέρος πιστεύει ότι είμαι παντοδύναμος Θεός.

Να μετράς την ηλικία σου με τους φίλους, όχι με τα χρόνια. Να μετράς τη ζωή σου με τα χαμόγελα, όχι με τα δάκρυα.

Η γυναίκα είναι ο νέγρος του κόσμου.

Ένα όνειρο που ονειρεύεσαι μόνος, είναι απλά ένα όνειρο. Ένα όνειρο που ονειρεύεσαι με άλλους μαζί, είναι πραγματικότητα.

Δε φοβάμαι το θάνατο, επειδή δεν πιστεύω σ' αυτόν. Είναι σαν να βγαίνεις από ένα αμάξι και να μπαίνεις σε ένα άλλο.

Αυτό που με κρατάει στη ζωή, είναι η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου. Δεν ξεγελάστηκα ποτέ από την εικόνα που είχαν οι άλλοι για μένα.

Είμαστε πιο δημοφιλείς από τον Ιησού Χριστό τώρα. Δεν ξέρω ποιο θα φύγει πρώτα. Το ροκ εν ρολ ή ο χριστιανισμός.

Όταν ήμουν 5 ετών η μητέρα μου μου είπε ότι το κλειδί της ζωής είναι η ευτυχία. Όταν πήγα σχολείο με ρώτησαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Απάντησα "Ευτυχισμένος". Μου είπαν ότι δεν κατάλαβα την ερώτηση. Τους είπα ότι δεν κατάλαβαν τη ζωή.

Η πραγματικότητα αφήνει πολλά στην φαντασία.

Ζούμε σ' έναν κόσμο όπου κρυβόμαστε για να κάνουμε έρωτα, αλλά η βία ασκείται ελεύθερα στο φως της ημέρας.

Δεν χρειάζεται σπαθί, για να κόψεις ένα λουλούδι.

Το βασικό ερώτημα που κανείς δεν διατυπώνει είναι γιατί οι άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά. Γιατί έχουμε αυτά τα υποκατάστατα, για να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή. Κάτι πάει λάθος στην κοινωνία μας που μας κάνει τόσο πιεσμένους, ώστε να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά.

Πιστεύω σε οτιδήποτε μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Γι' αυτό πιστεύω στις νεράιδες, τους δράκους, τα παραμύθια. Όλα υπάρχουν, ακόμα και αν βρίσκονται στο μυαλό σας. Ποιος είπε ότι τα όνειρα και οι εφιάλτες δεν εκφράζουν την πραγματικότητα;

Όταν πνίγεσαι, δε λες: "Θα σας ήμουν εξαιρετικά ευγνώμων, εάν κάποιος είχε την πρόνοια να ανακοινώσει ότι εγώ πνίγομαι και να έλθει να με βοηθήσει", απλώς ουρλιάζεις.

Όλοι σε αγαπούν, όταν είσαι δυο μέτρα μέσα στη γη.

Ο ρόλος μου στην κοινωνία ως καλλιτέχνη είναι να προσπαθώ να εκφράσω το κοινό αίσθημα. Όχι να λέω στους ανθρώπους πώς να αισθάνονται, όπως ο ιεροκήρυκας ή ο πολιτικός.

Ή θα παλέψεις για την ειρήνη ή θα πεθάνεις.

Εάν κάποιος πιστεύει ότι η αγάπη και η ειρήνη είναι κλισέ, που το αφήσαμε πίσω στη δεκαετία του '60, αυτό είναι πρόβλημά του. Αγάπη και ειρήνη είναι αιώνιες αξίες.

Αν ο καθένας διεκδικεί την ειρήνη αντί για άλλη μία συσκευή τηλεόρασης, τότε θα υπάρξει ειρήνη.

Ο σουρεαλισμός για μένα είναι η πραγματικότητα.

Ο χρόνος που περνάς χασομερώντας, δεν πάει χαμένος.

Όταν είσαι ερωτευμένος, όλα είναι ξεκάθαρα.

Ως συνήθως, υπάρχει μία σπουδαία γυναίκα, πίσω από κάθε ηλίθιο.

Υ.Γ.: Σαν σήμερα στις 8 Δεκεμβρίου του 1980 δολοφονείται ο μεγάλος και πασίγνωστος Άγγλος μουσικός John Lennon που ήταν και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Beatles. Ήμουν 12 χρονών τότε και ακόμα θυμάμαι τη θλίψη και τη στενοχώρια που ένιωσα για το χαμό του. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνείς και να συμπίπτεις με όλα όσα λέει κάποιος, αλλά σε ορισμένα μπορείς να βρεις πολλά θετικά στοιχεία. Αυτό όμως που λάτρεψα σ' αυτόν τον άνθρωπο (εκτός από τα κομμάτια του που ήταν ξεχωριστά και όλα ύμνοι στην αγάπη), είναι που είχε επί πλέον και το όραμα της παγκόσμιας ειρήνης. "Η μόνη ελπίδα για μας είναι η ειρήνη" είχε δηλώσει αυτός ο άνθρωπος - είδωλο και είχε σημαδέψει ανεξίτηλα μια ολόκληρη εποχή. Και όλα αυτά σε μια παγκόσμια εμπόλεμη κατάσταση, όπου στο επίκεντρο μαίνονταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ. Έζησε τόσο λίγο, αλλά πρόλαβε να αφήσει όμως πολλές και αρκετές φιλοσοφημένες ατάκες, που την εποχή εκείνη το παγκόσμιο καπιταλιστικό και οικονομικό σύστημα τον είχε κατατάξει σε ακραίο, ανεπιθύμητο και αιρετικό. Για όσους λοιπόν δε γνωρίζουν το ιστορικό της δολοφονίας του την αναδημοσιεύω με τη βοήθεια βέβαια και της "Βικιπαίδεια":

"Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Mark Chapman πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Lennon, έξω από την οικία του (στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης) και ενώ ο τελευταίος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών "Walking on Thin Ice" και "It Happened", που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Ο Chapman που κατέφθασε τον Οκτώβριο από τη Χονολουλού στη Νέα Υόρκη, είχε προσεγγίσει τον Lennon νωρίτερα την ίδια μέρα κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφό του. Μετά την επιστροφή του Λένον από το στούντιο ηχογράφησης, ο Chapman τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές. Εκείνος αναφώνησε με έκπληξη "με πυροβόλησαν". Σύρθηκε έως το γραφείο της ασφάλειας του κτιρίου και κατέρρευσε. Έτσι εκπληρώθηκε και η προαναγγελία του θανάτου του από τον ίδιο. "Να δείτε που θα πάω είτε από αεροπορικό ατύχημα, είτε από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή μου" είχε προφητεύσει το τέλος του με το χιούμορ που τον διέκρινε. Σύμφωνα με την αυτοψία οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του. Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών-μετά τη δολοφονία-ο Chapman παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος στην κατοχή του υπήρχαν ένα αντίτυπο του δίσκου "Double Fantasy", στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Lennon, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος "The Catcher in the Rye" του Τ. Ν. Σάλιντζερ, καθώς και κασσέτες με τραγούδια των Beatles. O Lennon οδηγήθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Ρούζβελτ, όπου με την άφιξή του επισημοποιήθηκε ο θάνατός του από υποογκαιμικό σοκ, που προκλήθηκε λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος. Δυο μέρες αργότερα η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη. Ο Mark Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως "κακά πνεύματα" τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Lennon, ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος. "Πίστεψα ότι σκοτώνοντας τον John Lennon θα γινόμουν κάποιος. Αντί γι' αυτό όμως, έγινα δολοφόνος και οι δολοφόνοι δεν είναι κάποιοι" είχε δηλώσει δημόσια."