«Είχαμε ως όπλο το Grexit, αλλά αυτό επιζητούσε και ο Σόιμπλε» ...

Ο Ε. Τσακαλώτος είναι αγαπητός και μόνον λόγω του επιθέτου του. Γίνεται περισσότερο αγαπητός όταν, εντελώς αυθόρμητα, κάνει παραδοχές που φωτίζουν το σκοτεινό πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως δεν είχαμε κυβέρνηση Βαρουφάκη. Ο Γ.Βαρουφάκης ήταν υπουργός σε μια κυβέρνηση που είχε πρωθυπουργό τον Α.Τσίπρα που, εκ του Συντάγματος, αυτός έπαιρνε τις αποφάσεις και είχε την πολιτική ευθύνη των όσων έγιναν.

Τι μας είπε λοιπόν ο Ε.Τσακαλώτος; μας είπε πως, χωρίς να το ξέρουν, έπαιζαν το παιχνίδι του Σόιμπλε. Ενώ αυτοί νόμιζαν πως με τις ανοησίες τους για νταούλια και χορούς θα τρόμαζαν τις αγορές, ο Βόλφανγκ γελούσε σαρδόνια, καθώς έβλεπε να υλοποιείται το σχέδιο του και μάλιστα τζάμπα.

Ως γνωστόν είχε προσφέρει, πριν από δύο χρόνια, στον Β.Βενιζέλο 50 δισεκατομμύρια ευρώ «αέρα» για να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Τόσο κοστολογούσε την έξοδο της χώρας μας από το κοινό νόμισμα. Όλοι θυμούμαστε τον Α.Τσίπρα--τον Ιούνιο του 2015 στο πλαίσιο της αναζήτησης «νέων ασφαλών λιμανιών» στην Ρωσία--να ζητεί από τον Β.Πούτιν 5 δισεκατομμύρια δάνειο.

ΔΕΚΑ χρόνια επιμήκυνση...

Πράσινο φως σε μία συμφωνία - πακέτο τόσο για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα βοήθειας, όσο και για την περαιτέρω ελάφρυνση του δημόσιου χρέους άναψε το Eurogroup, μετά από μία μαραθώνια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο, η οποία διήρκησε πάνω από 10 ώρες και ολοκληρώθηκε στις 2.00 π.μ. ώρα Ελλάδας.

Κατά την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο ανακοίνωσε πως η Ελλάδα θα λάβει μια τελευταία δόση, ύψους 15 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο της επιτυχημένης ολοκλήρωσης της δ’ αξιολόγησης.
Πρόσθεσε δε, πως η χώρα θα αποχωρήσει από το πρόγραμμα βοήθειας τον προσεχή Αύγουστο, με ένα «μαξιλάρι» ασφαλείας, ύψους 24,1 δισ. ευρώ, για τους επόμενους 22 μήνες.

Dijsselbloem: Όλα είναι πιο εύκολα με Τσίπρα και Τσακαλώτο ...

Όταν μιλάει η γλώσσα του σώματος...

Στην Ελλάδα αναφέρθηκε κατά την τελευταία του συνέντευξη ως πρόεδρος του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem στους Financial Times, ο οποίος σήμερα παραδίδει τη σκυτάλη στον Πορτογάλο Centeno.

Ο Ολλανδός Dijsselbloem δήλωσε πως στην περίοδο της κρίσης του 2015 για την Ελλάδα, δεν ήταν η Γερμανία αυτή που επέμενε για ένα προσωρινό "Grexit", αλλά περισσότερο χώρες της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καθώς "είχαν χάσει την υπομονή τους με την Αθήνα".

Πότε θα βάλει γραβάτα ο Τσίπρας; - Ο Centeno ξέκοψε νωρίς - νωρίς τα περί χρέους ...

O επικεφαλής του Eurogroup, Mario Centeno, προσγείωσε απότομα την ελληνική κυβέρνηση
Ο Αλέξης Τσίπρας όταν δεχόταν κατηγορίες για το dress code του -και συγκεκριμένα επειδή δεν φοράει γραβάτα κατά τις επαφές του με Ευρωπαίους ηγέτες (λες κι αυτό ήταν το σοβαρότερο πρόβλημα)- είχε δηλώσει ότι γραβάτα θα βάλει όταν μειωθεί το ελληνικό χρέος.
Τον τελευταίο καιρό, εξάλλου, και μετά την επίτευξη SLA μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαίων δανειστών για την τρίτη αξιολόγηση, έχουν αυξηθεί οι δηλώσεις περί επικείμενης ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ενώ το ηθικό της ελληνικής κυβέρνησης… αναπτερώθηκε (τουλάχιστον αυτό προσπαθούσε να «περάσει» η ελληνική κυβέρνηση προς την ελληνική κοινωνία).

Μύθοι και αυταπάτες ...

Ακόμη ένας μύθος καταρρίφθηκε. «Οι εξελίξεις έδειξαν ότι η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ δεν ήταν τελικά προϋπόθεση για την επιστροφή στις αγορές». Σαν να μην τρέχει τίποτα, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ακόμη έναν λαθεμένο υπολογισμό της κυβέρνησης. Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Οικονομικών αναγνώρισε ξαφνικά ότι οι πλειστηριασμοί είναι χρήσιμοι, «όχι μόνο για να έχουμε καλές τράπεζες, αλλά και για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους». Κι ας βρέθηκε στη θέση αυτή με το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Τον προηγούμενο μήνα το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία αποκαθιστούσε την αλήθεια για το δημόσιο χρέος, καθώς μετά την εφαρμογή των μέτρων που έχει ήδη αποφασίσει το Eurogroup «οι τόκοι για την περίοδο 2021-2026 θα είναι μειωμένοι από 24% έως και 36% σε σχέση με τα όσα αναφέρονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους» και έτσι «είναι επομένως άστοχο να προβαίνει κανείς σήμερα σε προβλέψεις για την περίοδο 2023-2026 με βάση στοιχεία που ίσχυαν πριν από τέσσερα χρόνια». Άρα, δεν είναι και τόσο επιτακτική μια νέα ελάφρυνση του χρέους.

Πρώτα θα σβήσει ο ήλιος της διαπλοκής στις Βρυξέλλες και έπειτα θα πέσει ο Αλέξης ...

Οι δανειστές αγαπούν τον Αλέξη και δεν περιμέναμε τον Γερούν για να το μάθουμε. Όπως κι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης. Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει γι’ αυτούς ότι δεν θα έκανε ποτέ μία φιλελεύθερη κυβέρνηση: Παραδίδει την  Ελλάδα στα χέρια τους για τις επόμενες γενιές. Δεν έτυχε!

Η «εύκολη απάντηση» στο ερώτημα «γιατί οι δανειστές λατρεύουν τον Αλέξη» είναι το γνωστό «επειδή τους κάνει τα χατίρια». Κι εσείς θα αγαπούσατε έναν ταμία σε πολυκατάστημα αν σας άφηνε να φύγετε από το κατάστημα δίχως να πληρώσετε τα αγαθά που μόλις βάλατε στο καλάθι σας.

Σα να μην πέρασε μια μέρα…

-24 Μαΐου 2016, Ευκλ. Τσακαλώτος μετά το Eurogroup: «Μετά από 11 ώρες συνομιλιών φτάσαμε σε συμφωνία. Είναι μία σημαντική στιγμή για την Ελλάδα έπειτα από πολύ καιρό. Υπάρχει το κατάλληλο έδαφος για να μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι αυτή είναι η αρχή αντιστροφής του φαύλου κύκλου στον οποίο είχε περιέλθει η Ελλάδα, με ύφεση και μέτρα, και ότι η χώρα με την επιστροφή των επενδυτών θα μπει σε έναν ενάρετο κύκλο»: Ευκλ. Τσακαλώτος μετά το Eurogroup της 24^ης Μαΐου 2016 / -29 Μαΐου 2016, Τσακαλώτος, Έθνος: «Δημιουργείται, λοιπόν, τώρα ο καθαρός "διάδρομος" τον οποίον επιδιώξαμε και είναι στο χέρι μας να χτίσουμε μία στέρεη βάση για να συνεχίσουμε με έναν οδικό χάρτη που μας βγάζει από την κρίση και μας μεταφέρει από έναν φαύλο κύκλο σε έναν ενάρετο».

-15 Ιουνίου 2017, Ευκλ. Τσακαλώτος μετά το Eurogroup: «Τώρα υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ»  / «Με την σημερινή απόφαση στέλνεται ένα μήνυμα στις αγορές με βάση τα δικά τους κριτήρια» / «Δημιουργούμε οδικό χάρτη για να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα».

Οι αλχημιστές ...

«Εάν υπέγραφα αυτό τώρα, θα δημιουργούσα τεράστια πολιτική κρίση στην Ελλάδα και εάν γίνει αυτό, χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να σκεφτώ», είπε ο έλληνας υπουργός Οικονομικών στο Eurogroup της 22ας Μαΐου. Η τελευταία κουβέντα του Ευκλείδη Τσακαλώτου, μόνο σε απόρριψη της πρότασης εκείνου του Eurogroup δεν παρέπεμπε. Μάλλον κάτι σε, «περιμένετε πρώτα να βρω τον κατάλληλο τρόπο χειρισμού», να βρω το κατάλληλο «ψέμα» παρέπεμπε εκείνη η φράση που διέρρευσε από τα πρακτικά.

Αυτό το «ψέμα» αναζητούσε εδώ και λίγα 24ωρα η κυβέρνηση προκειμένου να αλλάξει σελίδα και να αφήσει πίσω της την συμφωνία με τους θεσμούς.

Η αδυναμία να βρεθεί αυτό το ισχυρό επιχείρημα υπεράσπισης της απόφασης, που έρχονταν ήταν αυτή που προκάλεσε ταραχή το απόγευμα της Τετάρτης στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν μόλις είχε φτάσει το προσχέδιο της απόφασης του Eurogroup: «μας έστειλαν το ίδιο κείμενο που απορρίψαμε στις 22 Μαΐου», «δεν υπάρχει κάτι νέο να πουλήσουμε», «ο Τσακαλώτος φταίει που μας έβαλε να ψηφίσουμε πρώτα τα μέτρα», «αν το δεχτούμε θα πέσουμε δημοσκοπικά στο 5%», «καλύτερα να πάμε σε εκλογές».

Η δηλητηριώδης «ειλικρίνεια» του δόκτορος Σόιμπλε ...

Είναι τελειωμένοι, καθώς  έχουν τακτοποιηθεί στην συνείδηση του κόσμου ως ψεύτες. Οι δανειστές τους τρολάρουν πλέον ανοικτά και τους εκθέτουν. Σαν να περιφέρουν ένα αδειανό πουκάμισο από δρόμο σε δρόμο και να λένε: «για κοιτάξτε ποιοι ήθελαν να αλλάξουν την Ευρώπη». Είναι λυπηρό το θέαμα. Δεν είχαν το σθένος ούτε καν να διαψεύσουν τον Σόιμπλε. Ο οποίος και τους έδωσε στεγνά.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε θεωρεί κάποιος αναξιόπιστο. Να μην δίνει την παραμικρή αξία στον λόγο σου. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Ό,τι και να πουν δεν τους πιστεύει ο κόσμος.  Έχουν πει τόσα πολλά ψέματα και με τέτοιο τερατώδη τρόπο που η αξία τους είναι πλέον μηδαμινή στο πολιτικό χρηματιστήριο. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν αρκετοί διαθέσιμοι αγοραστές για να «αγοράσουν» τα αφηγήματα που πουλάνε. Μοιάζουν με σαπάκι της Σοφοκλέους. Βρίσκονται ήδη σε ειδική κατηγορία και περιμένουν την ημέρα που οι αρχές (στην προκειμένη περίπτωση το εκλογικό σώμα) θα αποφασίσει την οριστική παύση διαπραγμάτευσης της μετοχής.

Έχουν «τελειώσει» ...

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μπορεί σήμερα να αυτομολήσει και να ζητήσει άσυλο στην αυλή του δόκτωρ Σόιμπλε. Μπορεί να παραμείνει σιωπηλός ή να κάνει κήρυγμα στο Eurogroup για το μέλλον του καπιταλισμού. Τέλος, μπορεί να συμφωνήσει σε όλα και να γυρίσει στην Αθήνα. Για ένα πράγμα να είναι σίγουρος: Ο ίδιος και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν «τελειώσει» για τον ελληνικό λαό.

Τον Ιανουάριο του 2015 επέλεξαν μία επικοινωνιακή πολιτική των άκρων, του άσπρου και μαύρου, σαν να λέμε ότι έλουζαν την μία στιγμή τον λαό με ζεστό και την αμέσως επόμενη με κρύο νερό. Και ύστερα πάλι ζεστό και πάλι κρύο και πάλι ζεστό. Με τον καιρό οι άνθρωποι σε αυτή την χώρα άρχισαν να χάνουν την αίσθηση τι είναι κρύο και τι ζεστό, τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Κι αυτό δεν έγινε τυχαία ή κατά λάθος. Ήταν βάση σχεδίου.

Όπως τα έχεις κάνει Αλέξη…

Ο Σόιμπλε είναι τιτανοτεράστιος,  μεγάλη μορφή. Ο άνθρωπος είναι μια κατηγορία από μόνος του! Λέει καλά λόγια, στάζει μέλι το στόμα του για την Ελλάδα και προεξοφλεί θετικές εξελίξεις, λίγο πριν από το Eurogroup. Βγάζει συνειδητά τον εαυτό του από το κάδρο. Κι αυτό μας ανησυχεί! Όταν ο Σόιμπλε προβλέπει καλοκαιρία, να έχουμε μαζί μας (καλού – κακού) και μία ομπρέλα.

Το έχει ξανακάνει στο προηγούμενο Eurogroup. Και τότε έλεγε διάφορα και τσιμπιόμασταν: «Ο Σόιμπλε το είπε αυτό»; Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι ο ίδιος δεν είχε την παραμικρή ανησυχία για το πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα. Είχε ήδη πείσει όλους τους ισχυρούς παίκτες για το τι θα έπρεπε να συμβεί. Δεν είχε λόγο να εκτεθεί και να συμπεριφερθεί όπως ένας γκρινιάρης  και εμμονικός γέροντας.

Αυτή την φορά πήγε και μερικά βήματα πιο πέρα. Εκθείασε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, λέγοντας ότι είναι ένας εξαιρετικός υπουργός Οικονομικών και ότι όλο το πρόβλημα είναι ότι ο Τσίπρας δεν τον εμπιστεύεται αρκετά. Σαν να παίζεται το πρωτάθλημα σε ένα παιγνίδι και ο πρόεδρος Μαρινάκης να δηλώνει ότι θέλει για τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ, στο μεταξύ τους παιγνίδι, τον τάδε. Ελάτε τώρα στην θέση του Ιβάν. Όσο και να θέλει να αγνοήσει το περιστατικό και να το αποδώσει σε ένα παιγνίδι τακτικής του αντιπάλου, μία ανησυχία όλο και θα την έχει!

Ιδιο λάθος, ίδια άγνοια ...

Ο Τόμας Βίζερ, ο ευτραφής οικονομολόγος με τα λευκά γένια σε μήκος τριών χιλιοστών, ο οποίος προΐσταται του Euroworking Group, δήλωσε σε εφημερίδες της Αυστρίας ότι στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου οι πιθανότητες να έχουμε συμφωνία είναι 95%.

Αυτός οπωσδήποτε ξέρει, αφού η ομάδα της οποίας προΐσταται προετοιμάζει τις εργασίες του Eurogroup· και μην αμφιβάλλετε, το 95% που αναφέρει αφορά υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, διότι η πρόταση που υπάρχει στο τραπέζι είναι μία και είναι των Γερμανών. Περιλαμβάνει κλείσιμο αξιολόγησης και εκταμίευση δόσης, συμμετοχή του ΔΝΤ χωρίς χρηματοδότηση, αλλά και χωρίς κοινή συμφωνία των δανειστών για τη βιωσιμότητα του χρέους. Γι’ αυτό το πενιχρό αποτέλεσμα θυσιάστηκε στο Μανιάκι η Καρακώστα και τα παλικάρια της.

Το πρόβλημα είναι του Τσίπρα...

Ξαφνικά ο θρίαμβος και οι λαμπρές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ξεθώριασαν, βοηθούμενες και από την διαρροή των πρακτικών του τελευταίου Eurogroup οι οποίες αποκάλυψαν την πραγματική στάση όλων των πλευρών. Ο πήχης ενόψει του Eurogroup της 15ης Ιουνίου έχει πέσει πολύ χαμηλά από όλες τις πλευρές, σε σημείο που ότι παραπάνω αποφασιστεί, από μια καλή δόση, να πανηγυριστεί από τις αγορές και την κυβέρνηση.

Το ΔΝΤ φάνηκε ξεκάθαρα ότι για να μπει στο πρόγραμμα με χρήματα, χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό το λίγο που είναι διατεθειμένος να δώσει ο Β. Σόιμπλε.

Η ΕΚΤ επίσης δια στόματος  έχει ξεκαθαρίσει ότι με το υπάρχων μείγμα μέτρων για το χρέος, δεν πρόκειται να εκδώσει θετική έκθεση για το χρέος, οπότε ξεχνάμε για την ώρα και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Άγριες πλάκες στο Eurogroup No5 ...

Εδώ και δύο και κάτι χρόνια η Ελλάδα ζει σε μια βιντεοταινία του ’80. Κυβερνιέται από ένα 15μελές με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, που πιστεύει ότι η διαπραγμάτευση για το χρέος είναι όπως με τον λυκειάρχη αν η πενταήμερη θα είναι για Ρόδο ή Κέρκυρα. Από τον Γιουκλίντ Τσακαλώτο, που κάνει τον φύτουλα που τον στέλνουν στο συμβούλιο των καθηγητών, να παίρνει αμήχανο βλέμμα και να λέει δικαιολογίες. Και το υπουργικό συμβούλιο με διάφορους χαριτωμένους χαρακτήρες. Τον χοντρό που την έσπασε στον θεολόγο και τον απέβαλε από την τάξη. Τον κουτό που το σχολείο έχει πάρει φωτιά και αυτός δεν το καταλαβαίνει. Και την ανάποδη της τάξης που στο τέλος κάθε σκηνής λέει «Καλά εμείς απατεώνες είμαστε;». Και οι θεατές σκάνε στα γέλια.

Η προπαγάνδα του χρέους και τρεις «νίκες» ...

Μετά το τελευταίο Eurogroup κατέρρευσαν εντελώς οι δύο βασικοί προπαγανδιστικοί πυλώνες της κυβέρνησης – ότι θα έδιωχναν το ΔΝΤ και ότι θα διέγραφαν το χρέος.

Αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής προπαγάνδας – προκειμένου να κρύβει μέτρα, μνημόνια και συμπληρωματικά μνημόνια που ψηφίζει «και με τα δύο χέρια» - υπήρξε πάντα το θέμα του χρέους.

Προεκλογικά, οι κύριοι αυτοί μιλούσαν για «βαθιά διαγραφή», «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους», «απομείωση», «πάγωμα», «ενταφιασμό στα έγκατα της ΕΚΤ», «πάγωμα τοκοχρεολυσίων», «μορατόριουμ».

Μετεκλογικά, συνέχισαν το ίδιο βιολί με διάφορες παραλλαγές – αγνοώντας ότι ήδη το χρέος είχε μειωθεί κατά 135 δις ευρώ το 2012 και ήδη υπήρχε η δήλωση του Νοεμβρίου 2012 για περαιτέρω ρύθμισή του.

Έκτοτε, κάθε φορά που ξεκινούν τη «μάχη του χρέους» το κάνουν για να κρύψουν τα (κάθε φορά) νέα μέτρα. Και λένε τα ίδια κάθε φορά. Πάνε στα Eurogroup, συμφωνούν και μετά αρχίζουν τα ίδια ξανά από την αρχή.

Μάλιστα, παρουσιάζουν τη «μάχη του χρέους» ως κάτι το καινούργιο. Και κάθε φορά ανακοινώνουν ότι… νίκησαν!

Συνεχόμενες ΝΙΚΕΣ ! Τελικά, όμως πότε νίκησαν; Το 2016 ή το 2017;

Καθώς οδεύουμε προς την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου (για την ακρίβεια πέμπτου, αφού υπάρχει και το άλλο συμπληρωματικό μνημόνιο του Ιουνίου 2016) – οπότε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που θα έσχιζαν τα μνημόνια «ντάλα μεσημέρι» θα έχουν υπογράψει τρία μνημόνια μόνοι τους – μετά από άλλη μια μακρόσυρτη και ολέθρια «διαπραγμάτευση», ας θυμηθούμε τι έλεγαν και πώς θριαμβολογούσαν μετά την προηγούμενη «περήφανη διαπραγμάτευση».

Ήταν αρχές Ιουνίου του 2016, όταν και πάλι είχαν… νικήσει. Και ιδού τι έλεγαν με (ένα ακόμη) non paper, σε αντιπαραβολή με αυτά που έγιναν και λένε σήμερα:

-Στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, η κυβέρνηση αναμένει την άρση του waiver των ελληνικών ομολόγων και σύντομα, μέσα στον Ιούλιο (σ.σ. του 2016), ενδεχομένως, αναμένει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι «αναμένουμε, αμέσως μετά και την τυπική ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συνεδρίαση του Euro Working Group, τις επόμενες μέρες, στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, την άρση του waiver των ελληνικών ομολόγων. Και επίσης, σύντομα, μέσα στον Ιούλιο, ενδεχομένως, αναμένουμε την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».

«Ακούρευτο» το χρέος πιάνει λιμάνι στο Μπάρι ...

Καθημερινά αναχωρεί το πλοίο από το λιμάνι της Πάτρας κατά τις 2 το μεσημέρι με προορισμό το Μπάρι. Στο δρομολόγιο αυτό δεν επιβιβάστηκε χτες κανένα μέλος της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν αντέχουν άλλες «φουρτούνες» και οι μέρες που μεσολαβούν μέχρι την ψήφιση των μέτρων αναμένονται αρκετά «φουρτουνιασμένες».

Έστω και απόντες από την μεγάλη συνάντηση των G7, στην κυβέρνηση όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «αναμένουν ότι θα βρεθεί σημείο ισορροπίας». Η φράση αυτή πιθανότατα να φανεί απαραίτητη και για εγχώρια χρήση, καθώς ενώ όλες οι πλευρές στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφωνήσει στην ψήφιση των δύσκολων μέτρων, στελέχη του όπως ο Φίλης και ο Σκουρλέτης επιχειρούν να περισώσουν τα δικά τους προσωπικά προσχήματα.

Αν για παράδειγμα μπορούσε να μιλήσει ελεύθερα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα έλεγε πιθανότατα ότι πιο εύκολα μπορεί να περάσει η περικοπή των συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου, παρά το «κούρεμα» του νόμου Φίλη για την ιδιωτική εκπαίδευση ή η μείωση των συμβασιούχων του νόμου Σκουρλέτη.

Θα αντέξει ο Τσίπρας;

Στις 5 Δεκεμβρίου 2016 ο Αλέξης Τσίπρας δεν άντεξε. Τίναξε τα πάντα στον «αέρα», απειλώντας με την άρνησή του να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση χωρίς QE (ποσοτική χαλάρωση) τόσο την επιτυχία του δικού του προγράμματος (γ’ μνημονίου) όσο και την ευστάθεια της κυβέρνησής του. Το πλήρωσε ακριβά ο ίδιος και το πληρώνει ακόμα, μαζί του και η χώρα.

Η υπενθύμιση της 5ης Δεκεμβρίου, μέρα διεξαγωγής του Eurogroup που ενέκρινε τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος αλλά δεν ξεκλείδωσε το QE με αποτέλεσμα τον εκνευρισμό του, τη διακοπή των σχέσεων με τους θεσμούς και την πολύμηνη καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης, είναι σημαντική καθώς τις επόμενες εβδομάδες έρχονται αρκετές στιγμές που θα δοκιμαστεί η αντοχή του Έλληνα πρωθυπουργού.

Στις 22 Μαΐου, για παράδειγμα, η μόνη πλευρά που οφείλει να παρουσιαστεί διαλλακτική και ενδεχομένως υπομονετική είναι η ελληνική. ΔΝΤ και Γερμανία, δεδομένου ότι τα φώτα της δημοσιότητας (της γερμανικής προεκλογικής δημοσιότητας) θα είναι πάνω από το Eurogroup, είναι υποχρεωμένες να διατηρηθούν στη μεταξύ τους σκληρή γραμμή. «Παγκόσμια συμφωνία», συμπεριλαμβανομένου και του χρέους, δεν θα υπάρξει τότε. Θα υπάρξει μια περιγραφή, γενικόλογη και αόριστη, με την οποία η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εμφανιστεί ικανοποιημένη, προκειμένου να διευκολύνει το ΔΝΤ να εγκρίνει λίγες εβδομάδες μετά στις 15 Ιουνίου τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.

Συλλογικές συμβάσεις: Η προπαγάνδα που κατέστρεψε την οικονομία...

Όσο περνά (άπρακτος) ο καιρός, τόσο ενισχύονται οι υποψίες και επιβεβαιωνόμαστε όσοι πιστεύουμε πως η κυβέρνηση σκόπιμα κωλυσιεργεί για να φθάσει (πάλι) ο κόμπος στο χτένι, να υπογράψουν τα πάντα και να προβάλουν ξανά (το είπε ήδη ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Ρώμη, αναφερόμενος στο 2015) το προπαγανδιστικό επιχείρημα «κάναμε την πολιτική επιλογή να μην τινάξουμε την Ελλάδα σε κομμάτια».

Στις 23 Μαρτίου, ο κ. Τσίπρας έστειλε μια επιστολή στους Γιουνκέρ, Τουσκ, προεδρεύοντες στη Σύνοδο Κορυφής και λοιπούς Ευρωπαίους ηγέτες, με την οποία τους ζητούσε να δώσουν μια «ξεκάθαρη απάντηση» για τα εργασιακά και για το κατά πόσο το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και ειδικά σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ ή για όλα τα κράτη μέλη εκτός της Ελλάδας.

Η ναρκισσιστική ευθιξία της Σίας Αναγνωστοπούλου...

Υπάρχουν ανθρωπολογικοί χαρακτηρισμοί που παρά τον φαινομενικό αρνητικό τους φορτίο διαθέτουν μία εξωτική γοητεία για τον ψυχισμό πολλών ατόμων. Είναι συνήθως πράγματα που συνδέονται με τα πάθη. Υπάρχουν ακόμη και συμπεριφορές ακραίας και προσχηματικής ευθιξίας και αυτοθυματοποίησης που εκτονώνονται με ασήμαντη αφορμή, και υπερβαίνουν σε ένταση και περιεχόμενο την πρόκληση. Ο συνδυασμός των δύο είναι μία ολόκληρη επικοινωνιακή και ψυχική, αλλά μάλλον ασυνείδητη μηχανοραφία. «Το ασυνείδητο εχει τη δομή της γλώσσας» έλεγε ο Λακάν. «Το εγώ είναι έξω από το ασυνείδητο» συμπλήρωνε.