Jingle Bells

 

Είθε ο νέος χρόνος να μην έχει καμία σχέση με τους προκατόχους του. Να έρθει και να εδραιωθεί υψώνοντας ένα υπέροχο, παλλαϊκό, αφυπνισμένο, αποφασιστικό, ψυχωμένο middle finger! Προς όλους εκείνους που ξεγέλασαν, εκμαύλισαν, αμαύρωσαν,

EIMAΣTE AKOMH EΔΩ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ...(Χρόνια πολλά με τον δικό μας τρόπο...)

Άσπροι, μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι. Θρησκευόμενοι και άθεοι. Μπολιασμένοι κι αμπόλιαστοι. Ενταγμένοι κι ανένταχτοι. Κοινωνικοί και μοναχικοί. Gay και straight. Εργαζόμενοι και άνεργοι (αν και η δουλειά από τη δουλεία, ενίοτε, διαφέρουν μόνο στον τόνο) . Άντρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια και αιώνιοι έφηβοι. Άνθρωποι που όλο και περισσότερο δονείστε από αυτή την αβάσταχτα πια στυφή και δύσοσμη αίσθηση πως ετούτο το αηδιαστικό και συνάμα εξόφθαλμα σαθρό κατασκεύασμα  ΔΕΝ έχει καμία σχέση με τη νοηματοδότηση και πλουτισμό της πολυδιάστατης και συναρπαστικής έννοιας που αποκαλείται ΖΩΗ....

Στην αλλαγή του χρόνου...pump up the volume!...

Oι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί σε αυτά που γίνονται στον κόσμο - Ηράκλειτος 

 Ένα τεράστιο πρόγραμμα κοινωνικής μηχανικής τρέχει εδώ και 10 μήνες στον πλανήτη, ίσως το μεγαλύτερο ever, από εκείνους που επιθυμούν να ελέγχουν ασφυκτικά τον πλανήτη, σε κάθε πτυχή της πνευματικής και υλικής ύπαρξής του, με τους πολιτικούς να αποτελούν υπάκουες μαριονέτες. Από εκείνους που έχουν συγκεντρώσει αμύθητο πλούτο, αδιάφορα τους είναι οποιαδήποτε χασούρα ή συσσώρευση επιπλέον υλικού πλούτου. Καθώς ο απροκάλυπτος πια στόχος είναι η απόλυτη ψηφιοποίηση των ανθρώπινων πληθυσμών και η οριστική μετατροπή τους σε αστικοποιημένες πλήρως ημι-ανθρώπινες αγέλες του "Homo Techno-Freak", με την αφαίρεση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων... Όπως αυτά είχε επιτραπεί να κατοχυρωθούν μέσω διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών μετά το τέλος του ολέθριου (για τους λαούς, όχι για τους και τότε υπερ-πλούσιους!) Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. 

Make a wish...

I wish that...

...And start living life on our own terms every single day! It would be lunacy if we have to be perfectly adapted to the "new normal", in order to survive...

Ζήτω η πολιτισμένη μας κοινωνία - ζήτω ο νέος της χρόνος! (και μία "εορταστική ευχή")

 «…Σύμφωνα με τους Ινδιάνους, οι λευκοί είναι όλοι τρελοί. Μόνο οι τρελοί επιβεβαιώνουν την σκέψη με το κεφάλι τους. Αυτή η παρατήρηση με άφησε έκπληκτο και ρώτησα τον ινδιάνο αρχηγό να μου πει με τί σκεφτόταν αυτός. Μου απάντησε ότι σκεφτόταν με την καρδιά…». Κάρλ Γκούσταβ Γιούνγκ (απ' την ανάρτηση του Ένοικου Πολιτισμένοι και απολίτιστοι, πεποιθήσεις και αποκαθήλωσή τους.)

«Πριν οι λευκοί αδερφοί μας φτάσουν για να μας κάνουν πολιτισμένους ανθρώπους δεν είχαμε κανένα είδος φυλακής. Και γι’ αυτό το λόγο δεν είχαμε και παραβάτες. Χωρίς φυλακή δεν υπάρχουν παραβάτες. Δεν είχαμε κλειδαριές ούτε κλειδιά πριν και γι’ αυτό δεν είχαμε ανάμεσά μας και ληστές. Όταν κάποιος ήταν τόσο φτωχός που δεν μπορούσε να πάρει ένα άλογο, μια σκηνή, μια κουβέρτα, τότε θα μπορούσε να τα λάβει ως δώρο. Ήμασταν τόσο απολίτιστοι για να δώσουμε τεράστια σημασία στην πολιτισμένη ιδιοκτησία. Δεν ξέραμε κανένα είδος χρήματος, η αξία του ανθρώπου δεν καθοριζόταν από τον πλούτο του. Δεν είχαμε γραφτούς νόμους να μας λένε τι να κάνουμε, δεν είχαμε πολιτικούς, δεν είχαμε δικηγόρους και γι’ αυτό δεν μπορούσαμε να κοροϊδέψουμε και να εξαπατήσουμε ο ένας τον άλλον. Είχαμε όντως τα χάλια μας πριν
έρθουν οι λευκοί και δεν ξέρω πώς να εξηγήσω, πως μπορούσαμε να διαχειριστούμε αυτά τα βασικά πράγματα που μας έλεγαν ότι χρειάζονται για μια πολιτισμένη κοινωνία.»

[John (Fire) Lame Deer Sioux Lacota]    πηγή κειμένου

Να πώς οικοδομήθηκε το "απαραίτητο έθνος" - "Soldier Blue "

Προσοχή, προσοχή!

Ευχή για την "αλλαγή" του χρόνου: να γίνουμε σκεπτόμενα όντα!

Η ίδια ευχή όπως τη διατύπωσα πριν μερικά χρόνια στο no Gravity Zone θεωρώ ότι εξακολουθεί να είναι αναγκαία και σήμερα. Μια ανάσα πριν το '20, όταν το κύριο μέλημα των εξουσιαστικών κέντρων είναι να παγιωθούν μη αναστρέψιμα οι μηχανιστικές αντιδράσεις και τα εξαρτημένα αντανακλαστικά των ανθρώπων. Στα ερεθίσματα παθητικότητας και παραίτησης ακόμη κι από στοιχειώδεις διεκδικήσεις και στις ευτελείς "διδασκαλίες" και μωρολογίες ψυχικής και πνευματικής υποταγής. Στοχεύσεις και διεργασίες που αν ευοδωθούν θα αποτελέσουν και την οριστική ταφόπλακα της όποιας κι όσης ανεξαρτησίας έχει απομείνει στην ανθρωπότητα..

  να γίνουμε σκεπτόμενα όντα!

Βάλε φωτιά σε ό, τι σε καίει, σε ό, τι σου τρώει την ψυχή...

" Έχεις τις μπογιές έχεις και τα πινέλα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα "  ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

 Η δική μου ευχή για το "σωτήριον έτος" 2020, που καταφθάνει ολοταχώς για να "αναβαθμίσει" την πολύπαθη ύπαρξή μας, είναι μέσω κάποιων επιλεγμένων στίχων ενός αγαπημένου τραγουδιού:

Merry riot christmas! (τρία βίντεο, από Χιλή & Γαλλία)

(πηγή φωτογραφίας)

{ Oι κτηνώδεις δολοφόνοι που παριστάνουν και τους διασώστες με σανίδες σωτηρίας τις "μεταρρυθμίσεις" της απόλυτης συμφοράς =  Στέλεχος ΔΝΤ: Εφορμούσα σαν γεράκι στους λαούς! Η κυνική  δήλωση  του  επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  και η  σοκαριστική ομολογία του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού}

Τι θα πει "εργατική πρωτομαγιά" είπαμε;

Ποια "εργατική πρωτομαγιά" ρε;
Και πώς εξαργυρώνεται το μήνυμά της στη σημερινή ζοφερή καθημερινότητα;

Όταν πλέον ο εργάτης υπερασπίζεται, συχνά με ζήλο, το "ψωμί", στην ουσία τα ψιχουλάκια, που του δίνουν τα αφεντικούλια του; Όταν πλέον δεν πρέπει να μιλάμε για αρπαγή της υπεραξίας του παραγόμενου έργου αλλά για προκλητική εθελοδουλία των σκλάβων στα σκλαβοπάζαρα των "αγορών"...

 Ο λαός κάνει τα πάντα για το ψωμί του, τις έξυπνες συσκευές (παρακολούθησής του και καταγραφής του σε ό,τι κάνει ή λέει κάθε στιγμή), για τα γκατζετάκια του. Μετατρέπεται σε χαφιέ του υπόλοιπου εναπομείναντα "εργαζόμενου" λαού, σε θλιβερό γλείφτη των εκμεταλλευτών του: "βλέπεις αφεντικό αυτόν τον υπάλληλο; Πόσα του δίνεις; Α, 600 ευρώ; Αν τον διώξεις και πάρεις εμένα στη θέση του θα σου δουλεύω και θα κάνω ό,τι μου λες για 400 ευρώ! "   Ναι! Αυτή είναι ή γίνεται σαδιστικά και

" Φάτε και Φαγωθείτε Ανθρώπινα Ζώα "

" Οι πρόγονοι μας πάντα έτρωγαν κρέας;
  Όχι! Μετά από πολλές σπουδές κι έρευνες, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι πρόγονοί μας ήταν φυτοφάγοι και δεν έτρωγαν κρέας εκτός από περιόδους που δεν μπορούσαν να κάνουν αλλοιώς. Ήταν κατά την διάρκεια του τελευταίου μεγάλου παγετώνα όταν η κανονική τους τροφή που αποτελείτο από φρούτα, ξηρούς καρπούς και λαχανικά δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί και τα πρώτα ανθρώπινα όντα έπρεπε να αρχίσουν να τρώνε σάρκες ζώων για να μπορέσουν να επιζήσουν."
απόσπασμα από  Το μεγάλο λάθος της κρεατοφαγίας

Δυσάρεστο μάλλον για πολλούς και..."δύσπεπτο" πολύ, κι "άγιες μέρες" που είναι και οι καλοί και θεοσεβούμενοι καταναλωτές συνωστίζονται και ψάχνονται στα meatpoints για να στηθεί το "παραδοσιακό" πασχαλινό τσιμπούσι, σωστά; Ωστόσο, συνδέστε το άρθρο που θα ακολουθήσει και με αυτό επίσης εδώ, όπου μπορείτε να μελετήσετε και όσα σημαντικά πιστεύουμε πως διαπραγματεύονται οι σύνδεσμοι που περιέχει: 
όνειρα χοιρινής νυχτός... : Χμ! Για φαντάσου, ως επί το πλείστον πτωματοφάγε φίλε ή φίλη, αν η "φυσιολογική" πραγματικότητα ερχόταν "τούμπα" μία πολύ παράξενη πρωία, βγαλμένη από το "όνειρο μιας χοιρινής νυχτός"...

 "Εάν θέλεις να δεις πώς ήταν η τροφή σου χθες, κοίτα το σώμα σου σήμερα. Εάν θέλεις να δεις πώς θα είναι το σώμα σου αύριο, κοίτα την τροφή σου σήμερα.'' Yajurveda.

Φάτε και Φαγωθείτε Ανθρώπινα Ζώα

Το σύνθημα «Φάτε»  Το παρασύνθημα «Φαγωθείτε»

Όπως σφάζουν τ’ αρνιά, έτσι σφάζουν κι εσένα

Αντέχεις την Αλήθεια; Αντέχεις να δεις τι γίνεται με το αρνάκι που σουβλίζεις με περισσή ανοησία ή με το κοτοπουλάκι που ηλίθιος το θεωρείς ελαφριά τροφή; Φυσικά κι αντέχεις, να το δεις,  άλλωστε δεν σου έχει μείνει ίχνος ανθρωπιάς, ευσπαλαχνίας, σεβασμού, λογικής. Σκέψου για λογαριασμό σου επιτέλους, έστω και για μια φορά, ακόμα κι αν είναι μπερδεμένα, ακόμη κι αν πρέπει να πλεύσεις στις θάλασσες του αφηρημένου! Γιατί πρέπει να καταναλώνεις και να τρως αίμα; Γιατί πρέπει να συνεχίζεις αυτή την φρίκη; Γιατί; Δες τα video αν αντέχεις, αν ανήκεις στην φυλή των ανθρώπων κι όχι των ανθρώπινων ζώων που διαλαλούν δεξιά αριστερά “χριστός ανέστη” και

Ποτέ δεν είναι αργά;

Mάς έκλεισαν μέσα σ'ένα γιγάντιο θόλο. Η καθημερινότητά μας, η πραγματικότητά μας, υπακούοντας στους κανόνες του εγκλεισμού, έγινε αυτή που μας υποδεικνύουν ότι είναι η μοναδική που μπορούμε να έχουμε.Η Ιστορία παραχαράκτηκε. Το παρόν μας απώλεσε τη στιγμή από το φόβο του μέλλοντος και την άγνοια του παρελθόντος. Οι έννοιες αποτρελάθηκαν και οδηγήθηκαν σε "θεραπεία" και επαναπρογραμματισμό μέσα σε ιδιωτικά ψυχιατρεία και εργαστήρια των φέουδων της "πραγματικότητας" και της ορθότητάς της. Οι λέξεις μάς εξαπάτησαν. Οι ορισμοί μάς απονέκρωσαν. Οι ερμηνείες μάς αποβλάκωσαν και έκλεισαν τον κόσμο μέσα σε μυριάδες μικρά μαύρα κουτιά. Το τσιμέντο μάς μάντρωσε. Το σώμα μας εκφυλίστηκε από τη χημεία και το σύγχρονο φρανκενσταϊνισμό. Οι θεσμοί, η ηθική, η δήθεν μόρφωση και δήθεν τέχνη και η πανταχού παρούσα χυδαιότητα μάς υποδούλωσαν και μας έριξαν μέσα σε χάσματα, λάκκους και σκατά. Οι εναλλακτικές λύσεις μας πρόδωσαν ή μας προδίδουν, λαδώνοντας και ύπουλα συντηρώντας τη Μηχανή που καταβροχθίζει ανθρώπους και ξερνάει ανθρωποκιμά. Τα ευγενέστερα ένστικτα διεφθάρησαν και οι καλύτεροι σκοποί ενέδωσαν στη λαγνεία της διαστροφής και της ρητορικής του κρετινισμού, του μίσους και του τρόμου.
Απόσπασμα από τα  πεφταστέρια... του ανιχνευτή, ως εισαγωγή ή ως απαραίτητο συμπλήρωμα σε κάποια πράγματα που σκοπεύω

Για τα έξι χρονάκια μας!

Κλείσαμε έξι χρόνια λειτουργίας αυτού του ιστοχώρου.
Δεν επιθυμούμε να παρασυρθούμε σε κανενός είδους αναπόληση με το συνήθη απολογισμό, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες ή παρεμφερείς περιπτώσεις και σε οποιεσδήποτε υποσχέσεις για το μέλλον. Πάμε όπως μας πάνε οι διαθέσεις και προσπαθώντας να μη γίνουμε έρμαιο των διαρκώς εξελισσόμενων καταστάσεων, με το συναισθηματικό φορτίο που μεταφέρουν μαζί τους (πράγμα δύσκολο, είναι η αλήθεια!)

Αποφασίσαμε λοιπόν να...το ρίξουμε μέσα (όπως λέμε "να το ρίξουμε έξω").
Ένα τραγούδι που πάντα μας συγκινεί και μας εξιτάρει όποτε τ'ακούμε. Εξάλλου, ένα αγαπημένο μας μότο είναι ότι "η μουσική είναι σημαντική στο βαθμό που μπορεί να επιφέρει (και) αλλαγές στη συνείδησή σου".
Με τη συνοδεία των λόγων κάποιων άλλων που αν κι έχουν προ πολλού φύγει, εντούτοις είναι ακόμα ζωντανοί. Διότι, για εμάς, ανήκουν σε εκείνους τους τύπους ανθρώπων που συγκατοικούν στο μυαλό σου και περπατάς μαζί τους.

Αντί των γνωστών ευχών...

...ενόψει της αλλαγής του χρόνου. Και του περάσματος σε μία από τα ίδια (όπως διαγράφεται τόσο με ψιλά όσο και με τεράστια γράμματα στον παγκόσμιο ορίζοντα) και χειρότερα. Λυπούμαστε γι'αυτό που λέμε αλλά δεν θέλουμε να τρέφουμε αυταπάτες, κάτι που φτωχαίνει την καθημερινή μας ζωή και την "ταΐζει" μη αυθεντικές σκέψεις. Και η σκέψη είναι πράξη!

Ενόψει του "νέου" χρόνου...Ψηφιοποιημένου, στρατιωτικοποιημένου, αστυνομοκρατούμενου, κατοχυρωμένου σε εταιρικά μονοπώλια, γεμάτου τοξικά δηλητήρια για το σώμα και το νου, ξέφραγου αμπελιού απατεώνων, αιμοχαρών και επαγγελματιών δημαγωγών...

Αντί ευχών, παραθέτουμε δυο βίντεο. Άς πούμε ότι είναι ο δικός μας τρόπος να ευχηθούμε για κάτι σημαντικό, άξιο αναφοράς, ενάντια σε κιβδηλα ευχολόγια-υπνωτικά, αυτά που απλόχερα μοιράζουν οι κλειδοκράτορες του κόσμου στους έγκλειστους υποτακτικούς τους.

Καλή μας στρατιωτικοποιημένη Πρωτοχρονιά!

Ο Άγιος Βασίλης έρχεται και στην δικιά σου πόλη. 

Με όλη την απαραίτητη συνοδεία του, για το φόβο των καλικαντζάρων δηλαδή.

Και με τις δέουσες ευχές και τα υπό αυστηρή προστασία δώρα του, τα οποία όλα μόνο δωρεάν δεν είναι.

Καλή, στρατιωτικοποιημένη, πρωτοχρονιά να έχουμε!

Πηγή φωτογραφίας: humansoflatecapitalism

ΥΓ:

Dead Christmas

Τα στοιχεία αποτελούν κόλαφο για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα και την αντίληψή του περί πολιτισμού και αξιών: Πάνω από 152 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον πλανήτη βρίσκονται σε καθεστώς απάνθρωπης και δολοφονικής καταναγκαστικής εργασίας (με τις ευλογίες των πολυεθνικών εταιρειών που χρειάζονται πρώτες ύλες για να κατακλύσουν τις αγορές με τα έξυπνα κι εύχρηστα γκατζετάκια, τις διάφορες συσκευές και άλλα προϊόντα τους), ενώ 40 εκατομμύρια πλέον άτομα (τουλάχιστον) βρίσκονται σε κατάσταση δουλείας.
 (πχ: Τα παιδιά σκλάβοι στα «ορυχεία του τρόμου» στο Κονγκό-Από την ηλικία των 4 ετών εργάζονται σε απάνθρωπες συνθήκες στην εξόρυξη κοβαλτίου ή: Σύγχρονη σκλαβιά. Όνειδος για την ανθρωπότητα)
Κι αυτές οι συνθήκες δεν ευδοκιμούν μόνο σε Αφρική και Ασία κυρίως, αλλά πλέον συμβαίνουν και στην καρδιά της Ευρώπης. Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι ανά τον κόσμο υποπρολεταριοποιούνται, ενώ από την άλλη αυξάνεται σκανδαλωδώς η κάστα των κροίσων

Ηappy New Fear!

Και μέσα σε όλα, νάτος πάλι ο κωλοπαιδαράς κοιλαράς (τυχαίο αυτό του το γνώρισμα;), ο κοκακο(ω)λοαναθρεμμένος "άγιος" που έρχεται (πιο σωστά μας τον κουβαλάνε για στυγνά εμπορικούς κι εμπορεύσιμους λόγους) σαν ειρωνικός πύραυλος από τα παγωμένα του λημέρια:
τα αόρατα διευθυντήρια της νέας α-ταξίας πολιτικών καθαρμάτων, τα εργαστήρια κοινωνικών μαζικών ταφών, τα σχεδιαστήρια καπιταλιστικών ψυχαναγκασμών, τα στρατηγεία σχεδιασμού απανωτών φορολογικών "δώρων", τις βόμβες εισπραχτικών τρόμων, τα κολαστήρια αστυνομικών μπουντρουμιών!
 Τα τσοπανόσκυλα δεν σταματούν να γαβγίζουν άγρια, παρά το πέρασμά του, για να θυμίσουν στα κοπάδια, ιδιοκτησίας

Ωχ! έρχονται πάλι οι ημέρες της "αγάπης"!

 Γιορτινές μέρες που πλησιάζουν απειλητικά.

Για να θυμίσουν στους άρχοντες και τους χορτάτους ότι πρέπει να επιδείξουν ένα φιλάνθρωπο προσωπείο -στοιχειωδώς, στοιχειωδέστατα-  και να αραδιάσουν ένα χιλιοειπωμένο κάθε τέτοιες ημέρες ευχολόγιο, για να τηρούνται έστω κάποια, στοιχειωδέστατα επίσης, προσχήματα απέναντι στις στρατιές της αλληλοσπαρασσόμενης κι αυταπατώμενης φτωχολογιάς και της εξαθλίωσης.
Για να χλευάσουν, να φτύσουν κατάμουτρα -αν και το πρόσωπο είναι μονίμως σκυφτό- τον πένητα. Με συμμάχους ακαταμάχητους όλα τα αστραφτερά στολίδια και τα λαμπιόνια και τ'ακριβοθώρητα δώρα σε εντυπωσιακές βιτρίνες και τα "γιορτινά χωριά" σε πλατείες, τα γεμάτα τσουχτερές προκλήσεις για την τσέπη και τα θέλω των μικρών παιδιών, που δεν καταλαβαίνουν γιατί οι γονείς τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στο υπερκαταναλωτικό παζάρι των ημερών, οι οποίοι και τους σφίγγουν το χέρι για να απομακρυνθούν από τα σημεία της εκβιαστικής χαράς.

 Τι κι αν ο φοβερός σαδιστής Γιαχβέ, από το γεμάτο δίψα για αίμα και γενοκτονία βιβλικό τέρας με πωρωμένα όργανά του τον "εκλεκτό λαό" του, στη συνέχεια "γλύκανε" και αποφάσισε να στείλει το cοpy του εαυτού του για να σώσει τον κόσμο από το μίσος και τον αρρωστημένο φθόνο που ο ίδιος επέδειξε κι έσπειρε; Τι κι αν ο baby Jesus γεννήθηκε σχεδόν γυμνός και ταπεινός μέσα σε μια σπηλίτσα, με αστέρια να δείχνουν το δρόμο σε μάγους; Και φονιάδες να σφάζουν με εντολές του Ηρώδη τα αθώα μωρά που επέτρεψε ο ουράνιος πατέρας να θανατωθούν για να σωθεί ο γιόκας του και "να σώσει" με τη σειρά του τον γεμάτο αμαρτία και αμετροέπεια κόσμο; Όπως μας λέει, ανάμεσα σε άλλα, το χριστιανικό story, γεμάτο δανεικά και αγύριστα στοιχεία από προϋπάρχουσες παρόμοιες αφηγήσεις: αιγυπτιακές, μιθραϊκές, διονυσιακές και δεν συμμαζεύεται..

Να σωθεί αυτός ο κόσμος, να εξαγνιστεί και να αναβαπτισθεί στο όνομα του ελεήμονα "μεγάλου" αλλά όχι μεγαλοχέρη σε αυτή τη ζωή! όχι! στην επόμενη βεβαίως και μετά την επίδειξη επίγειας παθητικότητας και υποταγής. Να σωθεί από την αμαρτία της έρευνας και μη τυφλής πίστης, της αμφιβολίας για κάθε θέσφατο δόγμα και επίσημη ερμηνεία από τους από πάνω, από την βλασφημία της ισότητας των φύλων και της απόλαυσης κάθε πραγματικά ανεπανάληπτα μοναδικής στιγμής και πρόκλησης της ζωής, από το γέλιο ως αντίδοτο στην πενθολαγνεία και την γλοιώδη σοβαροφάνεια και πομπώδη μεγαλοσύνη. Να σωθεί οπωσδήποτε από την πορεία προς ανεξαρτησία του στοχασμού, από το θανάσιμο αμάρτημα της ανάπτυξης ελεύθερης σκέψης και περιφρόνησης κάθε είδους βασιλέων,  ουράνιων ή επίγειων ελέω ουράνιων και του επικαλούμενου από τους ίδιους δικαιώματος εξουσίας πάνω στα.."ποίμνια".
Αυτού του δικαιώματος που κόστισε πάμπολλα εκατομμύρια θυμάτων και εφιαλτικών ποταμών αίματος, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη:
 Από την Ευρώπη και τους παγανιστικούς λαούς της, τις "μάγισσες" και τους "αιρετικούς" ή απλώς διαφωνούντες και τολμώντες έστω και να παρεκλίνουν από το μισάνθρωπο δόγμα της "όποιος δεν είναι μαζί της είναι εναντίον της"-αγάπης. Φτάνοντας σαρωτικά μέχρι την ήπειρο των μαύρων "υπανθρώπων" κι ως το Βορρά και Νότο της Αμερικής των "απολίτιστων αγρίων".

Το δικό μας "αναστάσιμο μήνυμα"

Δεν σκοπεύω να αναφερθώ σε μυστικά διευθυντήρια και αόρατα εργαστήρια κατασκευής αδίστακτων τρομοκρατών στην υπηρεσία των όποιων σκοτεινών σχεδίων μιας μυστικοπαθούς και μισάνθρωπης ελίτ. Τα οποία κοστίζουν πάμπολλες ζωές αθώων ανθρώπων, που σπάνε σαν εύθραυστα στάχυα στο σφύριγμα απαίσιων ανέμων.

Σκοπεύω να μιλήσω για το "ζουμί" αυτής της ζοφερής ιστορίας που τείνει να στοιχειώσει σαν μακάβρια κατάρα τον όποιο ανθρώπινο πολιτισμό και τις προοπτικές να ακμάσει και να ευδοκιμήσει. Για το αποτέλεσμα που συγχρόνως αποτελεί και αίτιο στοχευμένης εκπόρευσης κυρίαρχων μεθοδεύσεων και εκδήλωσης αγκυλώσεων με παθογενή πυρήνα κι απονεκρωτικών κυριαρχημένων συμπεριφορών.
 Η ανθρωπότητα μοιάζει να έχει άνισα διαιρεθεί σε δυο κατηγορίες.

Γράμμα προς το "νέο χρόνο": στην έχουμε στημένη ρε!

> 2017 έτη πολιτισμένης βαρβαρότητας, σαν σκουριασμένη αλυσίδα ετοιμόρροπων κρίκων που διαφημίζεται ως χρυσή...
> 2017 υπέροχες συνθέσεις, σονάτες, μελωδίες, τραγούδια που δεν τους επιτράπηκε να ακουστούν ποτέ προς τα έξω...
> 2017, κι απείρως περισσότερα, όνειρα σαν γελαστές παιχνιδιάρες ηλιαχτίδες και σαν ολόφρεσκα άνθη, που ξεθώριασαν και μαράθηκαν βίαια, σακατεύτηκαν και θάφτηκαν μέσα σε επίγειες κολάσεις της κακότητας, της καθαρματοσύνης, της αρτηριοσκλήρωσης, της μικροψυχίας, της μιζέριας...
> 2017 και βάλε τραγικοί και προδομένοι ήρωες κι απείρως περισσότεροι ηρωικοί αντιήρωες που ήταν πολύ μόνοι για να λυγίσουν τα θεριά και στοιχειά, αυτά όλα που καταδυναστεύουν τη ζωή του  ανθρώπου...
> 2017, κι απείρως περισσότερες, ιστορίες κι αφηγήσεις πλημμυρισμένες από την ομορφιά της απλότητας, τη σοφία της καρδιάς, το ρίσκο της αναζήτησης, τη μεγαλοσύνη της γενναιοψυχίας, που δεν ειπώθηκαν ποτέ...
> 2017 κι απείρως περισσότεροι εφιάλτες, "σωτήρες" με μελιστάλαχτη λαλιά μα σημαδεμένα χαρτιά κι ακονισμένα νύχια, παλιοί και σύγχρονοι δουλέμποροι και δουλοκτήτες, τύραννοι και τυραννίσκοι γεμάτοι μνησικακία για τις αιώνιες χαρές της ζωής, δεσμοφύλακες και αστυφύλακες, βασανιστές και δήμιοι, κελιά κι ανήλιαγα μπουντρούμια, μαζικά σφαγεία υπέρ διάτρητων ιδανικών και θησαυριζόντων ισχυρων,  πληρωμένοι δολοφόνοι, λοβοτομημένοι τρομο-μπούληδες που κατασκευάστηκαν σε μυστικοπαθή κέντρα εξουσίας Δυτικών μεγαλοφλούληδων, ψυχοπαθείς αγιοποιημένοι καθοδηγητές και ταγοί, παραχαράκτες της α-λήθης ή αλήθειας, συνωμότες σαν αρουραίοι μέσα σε στοές ή πίσω από καλά φρουρούμενες σφραγισμένες πόρτες...Όλοι τους με την έπαρση του "μεσσία" ή του μεγαλοϊδιοκτήτη και την πώρωση του έμπιστου οργάνου.

2017, κι ανυπολόγιστα πολύ μα πολύ περισσότερα, παιδάκια που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν ποτέ ή που ευχήθηκαν να μην είχαν γεννηθεί ποτέ (κι ας μην το είπαν ποτέ στους μεγάλους, γιατί αυτοί μπορεί να μην ήθελαν να ακούσουν, να μην είχαν...χρόνο ή κουράγιο). Γιατί αυτός ο κόσμος, που σε λίγο αλλάζει χρονοσελίδα, ξέρει τόσο απενοχοποιητικά και τρομαχτικά να μεταμορφώνεται στο χειρότερο όλων "λύκο" ο οποίος δεν χορταίνει να κατασπαράζει ψυχές και σάρκες από αθώα κι ανυπεράσπιστα "αρνάκια"...
(ιδού και μια εναλλακτική εξιστόρηση παραμυθιού: Η αφήγηση του παγκοσμιοποιημένου "παραμυθιού" μας πρέπει να λάβει τέλος, έτσι όπως την κατάντησαν!)

Έι! εσύ...2017...ώπα! Για πού το'βαλες λοιπόν φορτσάτο;

" Santa Claus is coming to town "

Santa Claus is coming to town!

Christians or Muslims,

Buddhists or Atheists

Beware! Beware!

His finger is on the trigger!

NOT ANOTHER YEAR OF FEAR!

(το παραπάνω, κείμενο και εικόνα, μας το'στειλε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού ο φίλος με το nickname "country boy".

  Thanks man! )

Είθε το '17άρι να μας οδηγήσει πιο κοντά στο νόημα, όχι αυτό των "ιερών βιβλίων" ή των οθόνων...

"Να είσαι το αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου".
Marie von Ebner-Eschenbach

Για τις φετινές "εορταστικές ημέρες " τι θα μπορούσαμε να πούμε; Kάτι έχουμε. Αν και:
 Πιστεύω τα'χουμε πει και παλιότερα έτσι όπως τα νιώθαμε, τα εισπράτταμε από το βομβαρδισμό εικόνων, γεγονότων και καταστάσεων και "κλίματος", τις ίδιες με τις σημερινές, όπως και τότε, ημέρες:

  Να γιορτάζει ή να μη γιορτάζει κανείς;
: "Το μεγάλο εορταστικό δέντρο τούς φαινόταν ειρωνικό προς τους διαβάτες, που προχωρούσαν στην πλειοψηφία τους σαν ολότελα χαμένοι σε δίνες από έγνοιες και με σκυμμένα τα κεφάλια. Μπορεί να δέσποζε στο κέντρο της πολυσύχναστης πλατείας, μπορεί να έβριθε από στολίδια και να φωτοβολούσε σαν  πυροτέχνημα μέσα στη νύχτα, αλλά…Κάτι δεν τους πήγαινε καλά.
Ούτε τα λαμπιόνια, ούτε τα στολίδια, ούτε οι κράχτες αγιοβασίληδες μπροστά σε εμπορικά μαγαζιά, ούτε οι αγιοβασίληδες με τα ξωτικά και τα πόνυ που χρέωναν τις φωτογραφίες των πιτσιρικιών μαζί τους σε προσιτές τιμές, ούτε τα ανάλογα εορταστικά τραγουδάκια με τα οποία τα εξωτερικά ηχεία βομβάρδιζαν τους κεντρικούς δρόμους, τίποτε απ’όλο αυτό το «πακέτο» δεν τους έκανε εντύπωση. Ούτε τους γέμιζε με κάτι από αυτό που αποκαλούνταν (έστω και προσωρινή) αγαλλίαση των ημερών. Η οποία αμέσως μετά χανόταν κάπου μεταξύ λογαριασμών που κρέμονταν σα θηλειές σε λαρύγγια και μεταξύ μιας δυσβάσταχτης φοβίας ότι τα χειρότερα έρχονται, σαν τους καλικάντζαρους που θα αποτέλειωναν το ροκάνισμα του δέντρου της ζωής."

Αυτές τις "άγιες ημέρες" που έρχονται μίλα μου για άλλα πράγματα...