Anybody home?

Με αφορμή ένα άρθρο του Μιχάλη Καλόπουλου για το αμφιλεγόμενο ζήτημα της Ακοίμητης Κανδήλας, κάποιος αναγνώστης επικοινώνησε γραπτώς με το Γραφείο Τύπου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων θέτοντας δύο πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα. Όπως δε ο ίδιος επισήμανε παραθέτοντας, μάλιστα, και τη σχετική απάντηση που έλαβε από τον Μητροπολίτη Καπιτωλιάδος Ησύχιο, η τοποθέτηση του Πατριαρχείου υπήρξε σαφής και άμεση. Ο φιλέρευνος σχολιαστής προέτρεψε, μάλιστα, τον ίδιο τον κ. Καλόπουλο να τον μιμηθεί, αφού «από την δική [του] εμπειρία, η απάντηση στο ερώτημα [τού] δόθηκε άμεσα, πρόθυμα και με σαφήνεια».

Όπερ και εγένετο: ο κ. Καλόπουλος έστειλε, λοιπόν, τον περασμένο Απρίλιο μιαν επιστολή στον διάκονο Αθανάσιο, εισηγητή του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου με παράλληλη κοινοποίηση στον Καπιτωλιάδος, όπου υπενθυμίζοντας παλαιότερη δημόσια δέσμευση του εκπροσώπου Τύπου του Πατριαρχείου στην Αθήνα, επανέθεσε τα εξής δύο ερώτηματα: 

α) Δέχεστε να αναλάβετε (όπως υποσχέθηκε τότε ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ιλιάκης), τα έξοδα αεροπορικής μετάβασης αυτής της επιτροπής επιστημόνων, καθώς και ολιγομελούς τηλεοπτικού συνεργείου; 

β) Δέχεστε να αντικατασταθούν (όπως τότε αποδέχτηκε ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ιλιάκης) τα κεριά και οι κανδήλες, με δίκες μας την τελευταία στιγμή, τουλάχιστον μισή ώρα πριν από της είσοδο του Πατριάρχη στο Κουβούκλιο;

Το ηλεμήνυμα είχε ημερομηνία αποστολής 20 Απριλίου και σήμερα έχουμε 6 Ιουνίου. Ενάμισης μήνας πέρασε, δηλαδή, από τότε κι όπως ο ίδιος ο σκεπτικιστής συγγραφέας χαρακτηριστικά δήλωσε, «άκρα του τάφου σιωπή!». Το γεγονός, μάλιστα, ότι το αρμόδιο Γραφείο του Πατριαρχείου δεν καταδέχτηκε ούτε καν να επιβεβαιώσει τη λήψη της επιστολής, επέσυρε τη μήνι του αναγνώστη που είχε παρέμβει: 

Τι να πω, λυπάμαι, ήλπιζα σε κάτι καλύτερο. 

Η στάση τους είναι το λιγότερο αγενής καθώς θα μπορούσαν τουλάχιστον να απαντήσουν και να αρνηθούν με κάποια δικαιολογία του τύπου «ο επιστημονικός έλεγχος προσβάλλει την ιερά τελετουργία μας γι αυτό και αρνούμαστε». Για την ακρίβεια αυτή την εξέλιξη περίμενα αλλά ούτε καν αυτό έκαναν.

Κάτι που βέβαια δεν θα τους έσωζε καθώς είχε προηγηθεί δημοσίως η υπόσχεση της έρευνας. Έδωσαν με μεγάλη άνεση την υπόσχεση για να προκαλέσουν εντυπώσεις και μετά ως εκ θαύματος εξαφανίστηκαν και ξέχασαν τι είπαν. Μετά από αυτή την στάση δικαιολογημένα πλέον τους θεωρώ ψεύτες και λαοπλάνους και χάνω κάθε σεβασμό και εκτίμηση που ενδεχομένως να μου είχε απομείνει. 

Λυπάμαι το άβουλο ποίμνιο που θυσιάζει την λογική του στο βωμό του φόβου και της ελπίδας.

Αυτά, λοιπόν, συνέβησαν τότε, μέχρι που πρόσφατα είπα να δοκιμάσω την τύχη μου κι εγώ. Όπως και να το κάνουμε, οι πιθανότητες ήταν μοιρασμένες: μπορεί μεν τον κ. Καλόπουλο να τον αγνόησαν, στον Στέλιο, όμως, απάντησαν αμέσως. Τι είχα, λοιπόν, να χάσω; Όπερ και εγένετο. Η πρώτη απόπειρα επικοινωνίας με τον π. Ησύχιο έγινε στις 21 Μαΐου, ημέρα Παρασκευή:

...

Η δεύτερη προσπάθεια έγινε μία βδομάδα αργότερα:

Τρίτη προσπάθεια.δεν.θα υπάρξει - το πήραμε το μήνυμα, Παναγιώτατε, κι ευχαριστούμε… ..

....

..

..