Βραβεία Ακαδημίας Αθηνών

 
Το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της Πατρίδας μας, η Ακαδημία Αθηνών, προκήρυξε τα νέα βραβεία για το 2024. Τρία από αυτά, που ανήκουν στην Β΄ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ αφορούν την Ποίηση. Είναι τα παρακάτω:
 

1. Βραβείο Γ. Αθάνα, με χρηματικό έπαθλο 1.500 ευρώ, για τη βράβευση της καλύτερης εκδεδομένης ποιητικής συλλογής νέου, κατά προτίμηση, ποιητού. Προθεσμία υποβολής των έργων, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, έως τις 30 Απριλίου 2024. Tο βραβείο θα απονεμηθεί τον Δεκέμβριο του 2024. H Ακαδημία, αν κρίνει ότι κανένα από τα υποβληθέντα έργα δεν είναι άξιο για βράβευση, έχει το δικαίωμα να απονείμει το βραβείο οίκοθεν σε άλλον νέο ποιητή.
 
2. Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, με χρηματικό έπαθλο 1.500 ευρώ, για τη βράβευση Έλληνα λυρικού ποιητή, για πρόσφατα δημοσιευμένη ποιητική συλλογή. Προθεσμία υποβολής των έργων, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, έως τις 30 Απριλίου 2024. Tο βραβείο θα απονεμηθεί τον Δεκέμβριο του 2024. H Ακαδημία, αν κρίνει ότι κανένα από τα υποβληθέντα έργα δεν είναι άξιο για βράβευση, έχει το δικαίωμα να απονείμει το βραβείο οίκοθεν σε άλλον ποιητή.
 
3. Βραβείο Αικατερίνης Σταθοπούλου με χρηματικό έπαθλο 1.500 ευρώ, για τη βράβευση μιας εκ των καλυτέρων ποιητικών συλλογών, που έχει εκδοθεί εντός της τελευταίας τριετίας. Προθεσμία υποβολής των έργων, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, έως τις 30 Απριλίου 2024. Το βραβείο θα απονεμηθεί τον Δεκέμβριο του 2024. Αν η προκήρυξη αποβεί άγονη ή κανένα από τα υποβληθέντα έργα δεν κριθεί άξιο για βράβευση, η Ακαδημία δύναται να απονείμει το βραβείο οίκοθεν σε άλλη ποιητική συλλογή.

Καινούργια πόλη

Ο αγαπητός φίλος Ποιητής και Φιλέλληνας Richard Devereux συνέταξε όμορφο Ποίημα, αφιερωμένο στην Αθήνα και η σκηνοθέτις Diana Taylor ετοίμασε το βίντεο της παρούσας ανάρτησης, με σκοπό την ευρύτερη προβολή του Ποιήματος.

Ο Ριχάρδος ανέφερε χαρακτηριστικά:

 
Every night people in Greece are building a New City, they are not going to live there. The film explores the dreams in Athens of those who have been displaced and looking for a new order.
 
Το Ποίημα έχει ως εξής:
 
 
New City
 
I am building a new city,
a small one, you understand,
for me and my friends.
It doesn’t need a name. It’s not on any map.
There’s no road in and no road out.
I can’t, of course, tell you where it is.
Only that it’s on an island
by a long stretch of untrod sand.
 
The work is going well.
Each night my friends help me build a little more,
picking up where we left off.
Our stone homes have windows and doors;
each night the lads are painting
the shutters green and white-washing the walls.
Some are laying out the gardens,
planting fruit trees, sowing seeds –
every flower you have ever seen.
 
Soon we are having beehives delivered
for the homeless bees.
There will be windmills on the hills
with blue sails free to swell
as much or as little as the wind blows.
And a Church – believers, and those who don’t,
taking turns to be the papás.
You’ll find the kafeneíon in the Square,
below the old plátanos tree.
 
When the job’s done, we’ll all sit there,
sore bums on wicker chairs,
strong coffees bubbling in the bríki,
recalling how happy we were
building the new city.
 
        When we’re done
        I’m not going
        to move there
        just visit, like now,
        a few hours every night
        when I’ve fallen asleep
        in the basement
        of the polykatoikia
        next to the others
        the cripples, illegals, refugees,
        & those who nod off
        with a needle in their arm.
        These are my friends
        who are helping me
        build the new city.

Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών

 

9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών

24 με 27 Σεπτεμβρίου 2023 του Κύκλου Ποιητών

 

Στους μικρόψυχους καιρούς ένα σπουδαίο λογοτεχνικό γεγονός που αφουγκράζεται τις αγωνίες του πλανήτη.
 
Στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών του Κύκλου ποιητών, 51 ξένοι και Έλληνες ποιητές από 13 χώρες ερμηνεύουν τον κόσμο μέσω της ποίησης και διαβάζουν ποιήματά τους σε επτά σημεία της Αθήνας και του Πειραιά. Ένα πραγματικό φεστιβάλ λέξεων, ήχων, στίχων, μουσικής, κίνησης, βίντεο, ταινιών μικρού μήκους, απονομής βραβείου. Έναρξη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στις 8 μμ, όπου την γενική επιμέλεια έχει ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Θοδωρής Γκόνης. Λήξη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου στις 8 μμ.
 
Ενδιάμεσα σταθμοί στο Σπίτι της Κύπρου, στα βιβλιοπωλεία Επί λέξει και Μωβ Σκίουρος, στο Μουσείο Μπενάκη, και στην Μάντρα Μπλόκου Κοκκινιάς. Στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών ακούμε γλώσσες πολλών εθνών που αφουγκράζονται τις αγωνίες του πλανήτη. Κάτι μεγάλο, κάτι ωραίο, κάτι μοναδικό.
 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 

9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών

 
Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, 7:00 μ.μ.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Σκηνοθετεί ο Θοδωρής Γκόνης
Οι ποιητές επί σκηνής Tοζάν Αλκάν, Αναστάσης Βιστωνίτης, Ζέφη Δαράκη, Κνουτ Έντεγκορτ, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Παντελής Μπουκάλας, Κωνσταντίνος Μπούρας, Κριστίνα Νταμπρόφσκα, Ναταλίγια Ντόβγοπολ, Ρικάρντο Ντουράντι, Αλίσια Στόλινς, Σιάμ Σούντχακαρ, Μοσάμπ Αμπού Τόχα, Τίτος Πατρίκιος, Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, καθισμένοι σε ένα μεγάλο τραπέζι, διαβάζουν χαμηλόφωνα το ποίημα που αγαπούν, δύο ηθοποιοί απαγγέλλουν και σερβίρουν ταυτόχρονα κόκκινο κρασί στα ποτήρια των ποιητών, ένας μουσικός παίζει μουσική, στην οθόνη προβάλλονται τα πρόσωπα των ποιητών και των ηθοποιών-σερβιτόρων. Ατμόσφαιρα γιορτής. Μια βραδιά λέξεων, ήχων, στίχων, μουσικής, κίνησης, βίντεο. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη και Αναστασία Χατζάρα. Πιάνο: Θοδωρής Ιωσηφίδης. Σκηνογράφος: Ματίνα Μέγκλα.
 
Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, 6 μ.μ.
Μουσείο Μπενάκη, Οδός Κουμπάρη
Συντονίζει η Αναστασία Σιώτου
Πολ Βαγγελίστι, Χρήστος-Αρμάντο Γκέζος, Δημήτρης Γκιούλος, Κνουτ Έντεγκορτ, Αγγελική Κορρέ, Κριστίνα Νταμπρόφσκα
 
Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.
Βιβλιοπωλείο «Επί λέξει», Ακαδημίας 32
Συντονίζει η Δήμητρα Χριστοδούλου
Κατερίνα Αυγέρη, Πέτρος Λυγίζος, Παυλίνα Μάρβιν, Ρικάρντο Ντουράντι, Σιάμ Σουντχακάρ, Πέτρος Στεφανέας
 
Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.
Σπίτι της Κύπρου, Ξενοφώντος 2Α
Εκονοποίηση 2023
Συντονίζει ο Κωνσταντίνος Μπούρας
Επιμελείται η Σοφία Βλάχου-Γαρπόζη
Με έργα ζωγραφικής, κολάζ και φωτογραφίες, συμμετέχουν οι Γιώργος Γώτης, Ευτυχία Αλεξάνδρα-Λουκίδου, Λίλη Μιχαηλίδου, Κωνσταντίνος Μπούρας, Ηρώ Νικοπούλου, Λιλή Ντίνα, Μαριέττα Πεπελάση, Βασίλης Ρούβαλης, Γιάννης Στεφανάκις, Κωστής Τριανταφύλλου
 
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.
Βιβλιοπωλείο «Μωβ Σκίουρος», Πλατεία Καρύτση
Συντονίζει η Λένα Καλλέργη
Χρήστος Κολτσίδας, Πίτερ Κόουλ, Δημήτρης Λεοντζάκος, Ναταλίγια Ντόβγοπολ, Φάνης Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Χρονίδης
 
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.
Μάντρα Μπλόκου Κοκκινιάς, Ηλιουπόλεως 102Α, Νίκαια
Συντονίζει η Ειρήνη Ρηνιώτη
Χέλεν Άιβορυ, Θάνος Γώγος, Μάρια Ντεγιάνοβιτς, Θωμάς Τσαλαπάτης, Άνα Μπράρντιτς, Μάρτιν Φιγκούρα
 
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής
Συντονίζει η Ειρήνη Παπακυριακού
Χέλεν Άιβορι, Μαριγώ Αλεξοπούλου, Πολ Βαγγελίστι, Παναγιώτης Βούζης, Γιώργος Γώτης, Λένα Καλλέργη, Πίτερ Κόουλ, Γιώργος Μπλάνας, Ηρώ Νικοπούλου, Γιάννης Πατίλης, Ειρήνη Ρηνιώτη, Μάρτιν Φιγκούρα, Λιλιάνα Φούρτζη, Λίνα Φυτιλή, Αλέξανδρος Χρονίδης
 
Απονομή του βραβείου The Barbara Fields-Siotis Poetry Award του Κύκλου ποιητών στον ποιητή Γιώργο Μπλάνα. Εισήγηση Αγγελική Κορρέ.
 
Η Ναταλία Γεράκη (φλάουτο) και η Σίσυ Μακροπούλου (άρπα) ντύνουν μουσικά την βραδιά με το «Μαγικό ξημέρωμα πάνω στον ‘‘πρωινό’’ τρόπο» του Ραβί Σανκάρ (1920-2012), τον «Χορό των Μακαρίων Πνευμάτων» του Christoph Willibald Gluck (1714-1787) και το «Μεταξύ πράξεων» του Jacques Ibert (1890-1962).

Αθηνών περιήγηση

Ο Νίκος μας, με την Πριγκίπισσα σύζυγό του Έριν και τη φίλη της Κλειώ, βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα και απολαμβάνουν τις χαρές της αγαπημένης Πατρίδας, στην διαμαντόπετρα Αθήνα.

Εκεί είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν την Ακρόπολη και όλα τα ιερά μνημεία του θρυλικού λόφου. Στη συνέχεια περιηγήθηκαν στις γύρω από την Ακρόπολη περιοχές, του ιστορικού και παραδοσιακού κέντρου των Αθηνών, όπως τα Αναφιώτικα, την Πλάκα και το Μοναστηράκι.

 
Ο Νίκος ξενάγησε -με επιστημοσύνη και ιστορική ακρίβεια- την Κινέζα σύζυγό του, τη φίλη της, καθώς και όλους εμάς, στα σπουδαία αυτά σημεία του Ελληνικού Πολιτισμού.

Κινέζοι στην Αθήνα

Ο Νίκος μας, με την Πριγκίπισσα Έριν και τη φίλη της Κλειώ (αρχαιοελληνικό όνομα το οποίο αποδιδόταν στη Μούσα της Ιστορίας), επισκέπτονται αυτό τον καιρό την Ελλάδα. 

Πρώτος τους σταθμός είναι η Αθήνα, όπου απολαμβάνουν το ωραίο παραδοσιακό φαγητό και τις καλές και οργανωμένες παραλίες. Στη συνέχεια θα ταξιδέψουν και σε άλλες περιοχές...

Ο ιδρυτής του Bath και η Αθήνα

 
Η αρχαία αγγλική πόλη Bath θεωρείται ρωμαϊκή. Όμως, σύμφωνα με την αγγλική μυθολογία την ίδρυσε ο μυθικός Βασιλιάς της Αγγλίας Μπλέιντουντ (Bladud), το όνομα του οποίου σημαίνει «Λύκος-λόρδος» (Ουαλικά: blaidd «λύκος» + iudd «λόρδος»).
 

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Μπλέιντουντ εστάλη από τον πατέρα του στην Αθήνα για σπουδές φιλελεύθερων τεχνών. Επέστρεψε μετά τον θάνατο του πατέρα του, μαζί με τέσσερις φιλόσοφους, και ίδρυσε πανεπιστήμιο στο Στάμφορντ του Λινκολνσάιρ, το οποίο άκμασε μέχρι την περίοδο που έκλεισε από τον Άγιο Αυγουστίνο του Καντερμπέρι λόγω των αιρέσεων που διδασκόταν εκεί.
 
Αναφέρεται πως κυβέρνησε για είκοσι χρόνια από το 863 π.Χ. ή ίσως το 500 π.Χ., την περίοδο δηλαδή που κατασκεύασε τη πόλη του Bath, δημιουργώντας τις εκεί θερμές πηγές. Λέγεται δε, πως αφιέρωσε την πόλη στη θεά Αθηνά.
 

Σύμφωνα με τον θρύλο, ίδρυσε την πόλη επειδή όταν βρισκόταν στην Αθήνα απέκτησε λέπρα, και όταν επέστρεψε στην πατρίδα του φυλακίστηκε ως αποτέλεσμα αυτού. Ωστόσο διέφυγε μακριά και άρχισε να κρύβεται. Βρήκε απασχόληση ως χοιροβοσκός στο Σουεϊνγουίκ, περίπου 3 χιλιόμετρα (2 μίλια) από την μεταγενέστερη θέση του Μπαθ, και παρατήρησε πως οι χοίροι του πηγαίναν σε έναν βάλτο όταν ο καιρός ήταν κρύος και επέστρεφαν καλυμμένοι με λάσπη. Ανακάλυψε πως η λάσπη ήταν ζεστή, και πως τους άρεσε η θερμότητα της. Παρατήρησε ακόμη πως οι χοίροι που καλυπτόταν με λάσπη δεν υπέφεραν από δερματικές ασθένειες όπως γινόταν με τους άλλους, και έτσι δοκίμασε ένα λασπολουτρό για τον εαυτό του. Αυτό θεράπευσε την λέπρα του. Έπειτα επέστρεψε στην θέση του ως φυσικός κληρονόμος του πατέρα του, και ίδρυσε την πόλη του Μπαθ, ώστε να επωφεληθούν και άλλοι όπως αυτός.
 
Το γλυπτό της παρούσας ανάρτησης βρίσκεται σε κεντρικό πάρκο της πόλης, δίπλα από το ποτάμι που την διασχίζει.
 
ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

Streets of Athens / Δρόμοι της Αθήνας

Ένας καινούργιος ψηφιακός δίσκος (CD), με τον γενικό τίτλο Something in Between κυκλοφόρησε στην Αγγλία αυτές τις ημέρες (6 Μαρτίου 2023), με κάποιο ελληνικό ενδιαφέρον, αφού ένα τραγούδι του τιτλοφορείται «Streets of Athens» και αναφέρεται στην αγαπημένη διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι.

Συνθέτης και τραγουδιστής είναι ο Mike Cohen. Στιχουργός είναι ο αγαπητός φίλος και εκλεκτός συνοδοιπόρος στα μονοπάτια της Ποίησης Richard Devereux.
 
Στις 16 Feb 2015 ο Mike δήλωσε χαρακτηριστικά:
 
Richard and I wrote this song about our musical heroes. It also pays homage to a remarkable politician Manolis Glesos. Austerity and homelessness in Athens. What does the future hold?
 
Χθες ο Richard ανέφερε:
 
Streets of Athens imagines Mike and I going for a walk around Athens with our musical heroes: Ralph (Mike's) and Mikis Theodorakis (mine).
 
Οι στίχοι του τραγουδιού έχουν ως εξής:
 
The Streets of Athens
 
Athens is where the West meets
The turbulent, incongruous East.
How strange to see her streets
Named after old philosophers.
We watch the kaleidoscope turn
Through present – to future – from past.
 
Let’s walk together
Through the streets of Athens;
You and me and Ralph McTell
And Mikis Theodorakis.
 
For 400 years, more or less,
The Turkish Pasha held the keys
To the ancient Parthenon
Where a minaret was built
And the crescent flag once flew
And strange, haunting bugles blew.
 
The Parthenon looked down upon
The city that starved in ’41.
Manolis Glezos climbed up the pole
And cut down the flutterin’ Swastika.
He’s over 90 now – a young man still ––
An MP for the Radical Party.
 
Let’s walk together
Through the streets of Athens;
You and me and Ralph McTell
And Mikis Theodorakis.
 
Come with me to Omonia Square,
See the beggars who are always there:
Some crippled, some blind - life’s been unkind.
They’re hawkin’ Lottery tickets;
Makes you think how likely is it
There’s a winner in that withered hand.
 
The Greek Gods were the Sun and the Sea;
Now the sun is dim and the sea is rough,
There’s a cold wind blowin’ from the North,
It whispers its name: ‘Austerity’.
There’s people starvin’ again in Athens,
In Omonia Square, almost everywhere.
 
Let’s walk together
Through the streets of Athens;
You and me and Ralph McTell
And Mikis Theodorakis. 

Η Μεγάλη Παναγία και οι διαφωτιστές

Η Μεγάλη Παναγία ήταν μια από τις μεγαλοπρεπέστερες βυζαντινές εκκλησίες των Αθηνών. Ήταν η ζωντανή ιστορία δεκατεσσάρων αιώνων αγάπης των Ελλήνων προς την Θεοτόκο. Ο Ναός κατεστράφη με εντολή του καθηγητού Στεφάνου Κουμανούδη, το 1885. Ήταν ένα από τα πολλά θύματα των διαφωτιστών του 19^ου αιώνα. Με φανατισμό ταλιμπάν κατά κάθε βυζαντινού μνημείου, με ένα μίσος κατά του βυζαντινού πολιτισμού  και με πρόσχημα την αρχαιολογική έρευνα της προχριστιανικής Αθήνας κατέστρεψαν σ’ αυτήν είκοσι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησιές της Παναγίας, μεταξύ των οποίων και την πρώτη Εκκλησία της, την Μεγάλη Παναγιά.

Στις αρχές του 5^ου αιώνα ο Έπαρχος του Ιλλυρικού Ερκούλιος (408–412) για να ησυχάσουν οι έριδες μεταξύ χριστιανών και παγανιστών στην Αθήνα, ως προς τον τόπο της λατρείας στο κέντρο της πόλης, κατένειμε μεταξύ τους τον χώρο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού. Στους μεν παγανιστές παραχώρησε τα κτίρια της ανακαινισμένης Βιβλιοθήκης, στους δε χριστιανούς την εξωτερική αυλή, για να κατασκευάσουν Ναό. Η έξυπνη αυτή κίνηση του Ερκούλιου οδήγησε στην ειρηνική συνύπαρξη στον ίδιο χώρο των δύο ομάδων πολιτών.

Έτσι δημιουργήθηκε ο πρώτος γνωστός χριστιανικός ναός της Αθήνας, η Μεγάλη Παναγιά. Ήταν τετράκογχος ρυθμού βασιλικής μαρμάρινος ναός. Ιστορικοί  υποστηρίζουν ότι λόγω του μεγέθους του και της κεντρικής του θέσης ήταν για αιώνες ο καθεδρικός ναός του Αρχιεπισκόπου των Αθηνών. Η ιστορία του Ναού είναι μακρά, από το 408 έως το 1885 όταν ο Κουμανούδης τον εκθεμελίωσε. Τον 11^ο αιώνα πυρκαγιά κατέστρεψε μεγάλο μέρος του αρχαίου ναού και στη θέση του ανεγέρθηκε βυζαντινός ναός. Το 1261 ανεγέρθηκε κωδωνοστάσιο, το 1687 υπέστη ζημιές, κατά τον ενετο-τουρκικό πόλεμο, το 1774 παραχωρήθηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου. Στη δεκαετία του 1830 κατέστη ενοριακός ναός. Στα έτη 1853 - 1858 η Αρχαιολογική Εταιρεία προέβη σε επισκευές του Ναού. Το 1880 ο Αρχιεπίσκοπος  Μεσσηνίας Πανάρετος Κωνσταντινίδης περιέγραψε τον Ναό, έργο πολύτιμο, αφού σε λίγα χρόνια τον γκρέμισαν...

Ο Χαρ. Μπούρας σε άρθρο του στο Δελτίο της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας σημειώνει  σχετικά: «Το 1885 κατεδαφίστηκε χάριν αρχαιολογικών ανασκαφών η μερικώς ερειπωμένη, γνωστή ως Μεγάλη Παναγιά, εκκλησία των Αθηνών. Στην βραχύτατη έκθεσή του ο Στέφανος Κουμανούδης δεν απέκρυψε την περιφρόνησή του για το βυζαντινό μνημείο, του οποίου σεβάσθηκε μόνον ένα τμήμα από την παλαιοχριστιανική του φάση, τους τρεις κίονες και την παραστάδα, που υψώνονται και σήμερα στον χώρο της βιβλιοθήκης του Αδριανού... Κατεδάφιση του ναού και ανασκαφή του πέριξ χώρου (χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση για την καταστροφή) εκ μέρους του Κουμανούδη... Ο Κουμανούδης δεν άφησε πληροφορίες για τα μαρμάρινα δάπεδα, που αφήρεσε από διάφορα μέρη του Ναού».

Και συνεχίζει ο αείμνηστος καθηγητής: « Η καλλιτεχνική αξία της Μεγάλης Παναγιάς, με τις καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες της, ήταν οπωσδήποτε πολύ σημαντική. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν οπωσδήποτε η ιστορική της αξία, δεδομένου ότι είχε τέσσερις οικοδομικές φάσεις και τον χαρακτήρα ενός διαχρονικού μνημείου. Η καταστροφή της εντάσσεται σε ένα κύμα κατεδαφίσεων και μεταμορφώσεων των βυζαντινών μνημείων, που ζημίωσε ανεπανόρθωτα κατά τον 19^ο αιώνα τον μεσαιωνικό μνημειακό πλούτο των Αθηνών».

Το μίσος και η προκατάληψη σε βάρος του μεσαιωνικού βυζαντινού ελληνισμού συνεχίζεται. Μια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης και η παρακολούθηση του «ενημερωτικού» ντοκιμαντέρ, που παίζεται εκεί, το αποδεικνύει.  Είναι ανακριβές ότι οι χριστιανοί  κατέστρεφαν τα αρχαία μνημεία. Για μιαν άλλη πτυχή της σχέσης του αρχαίου με τον μεσαιωνικό ελληνισμό μίλησε πρόσφατα ο κ. Δημήτρης Αθανασούλης, προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Στην Σίκινο ανακάλυψε με τους συνεργάτες του τον ασύλητο τάφο της Νεικώς και γι’ αυτόν προέβη στην «Καθημερινή» στην ακόλουθη δήλωση: « Αρχαία κτίρια, που έγιναν εκκλησίες, υπάρχουν πολλά. Εδώ όμως πρόκειται για σπανία περίπτωση, καθώς σε ένα μνημείο συναντάμε δυο βασικές συνιστώσες του ελληνικού πολιτισμού, κλασική περίοδο και Μεσαίωνα, απόλυτα διακριτές, αλλά και συνδυασμένες με έναν σοφό τρόπο και με σεβασμό». Πιο συγκεκριμένα ο κ. Αθανασούλης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην ίδια θέση υπάρχει, όπως γράφει, το ανακαλυφθέν λαξευμένο ταφικό επίγραμμα, μαυσωλείο μιας γυναίκας, της Νεικώς και η εκκλησία της Παναγίας, που έγινε πολύ αργότερα. Η Νεικώ, από τον τάφο της, απαντά σε όσους μισούν και συκοφαντούν μια σημαντική και μακρά χρονικά περίοδο του Ελληνισμού.

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Νέα συνθήματα σε Αθηναϊκούς τοίχους

Είναι πλέον καθιερωμένη «παράδοση», να φωτογραφίζω συνθήματα που βρίσκω στην Αθήνα, όταν την επισκέπτομαι, τα οποία είναι κυρίως γραμμένα σε εξωτερικούς τοίχους.

Τα συνθήματα, αυτά που μου αρέσει να συλλέγω, είναι εκείνα που εμπεριέχουν μηνύματα κοινωνικά και πολιτιστικά και απευθύνονται σε όλο τον κόσμο.

Δεν με ενδιαφέρουν τα πολιτικά, αναρχικά, αθλητικά και άλλα συνθήματα, που ίσως ενδιαφέρουν κάποιες -ίσως μικρές- ομάδες ανθρώπων.

Σήμερα παρουσιάζω έξι συνθήματα, με συγκλονιστικότερο ίσως το πρώτο απ’ όλα, που αναφέρεται στην πείνα. Είναι επίκαιρο και έχει μεγάλη σημασία για την εποχή της οικονομικής κρίσης.

Ο Ευαγγελισμός στο Αεροδρόμιο Αθηνών

Στο όμορφο Παρεκκλήσι του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» βρίσκει κανείς πολλές όμορφες και κάπως ιδιαίτερες βυζαντινές τοιχογραφίες.

Μία από αυτές είναι και η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Με την ευκαιρία της σημερινής εορτής παρουσιάζουμε εδώ την εν λόγω τοιχογραφία.

Σε αυτή απεικονίζεται ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αριστερά και η Υπεραγία Θεοτόκος δεξιά. Τα πρόσωπα στις απεικονιζόμενες φιγούρες έχουν μια κλασική ομορφιά και μια σοβαρότητα.

Ο Αρχάγγελος ευαγγελίζει την Παναγία μας προσφέροντάς της ένα όμορφο λουλούδι, έναν κρίνο, όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζεται στην Παράδοση. Το όνομα του / της αγιογράφου είναι -δυστυχώς- δυσδιάκριτο.

Moυσείο Αεροδρομίου Αθηνών

Ο Διεθνής Αερολιµένας Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» (ΔΑΑ), σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισµού (B' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων), δηµιούργησε την Εκθεση Αρχαιολογικών Ευρηµάτων Περιοχής Αεροδροµίου σε έναν ειδικά διαµορφωµένο χώρο εµβαδού 200 τ.µ.

Η εκθεση, η οποία εγκαινιάστηκε το 2003, χρηματοδοτήθηκε από τον Διεθνή Αερολιμένα και περιλαμβάνει 172 αρχαία αντικείμενα που χρονολογούνται από τη Νεολιθική και Πρωτοελλαδική εποχή μέχρι και τη Μεταβυζαντινή περίοδο.

Μάλιστα, για τη συμβολή του στην ανάδειξη του πολιτισμού της χώρας, ο ΔΑΑ βραβεύθηκε στο πλαίσιο των Αριστείων Κοινωνικής Προσφοράς 2003 του Συνδέσµου Διαφηµιζοµένων Ελλάδος.

Τα ευρήματα στο μικρό μουσείο του αεροδρομίου προέρχονται από το τέλος της Νεολιθικής εποχής (γύρω στο 3.000 π.Χ.) και τα ευρήματα ανακαλύφθηκαν αποκλειστικά από τις ανασκαφές για το Αεροδρόµιο.

Στο μουσείο οι επισκέπτες μπορούν να δουν τον οικισμό της αρχής της εποχής του χαλκού, που βρέθηκε στην κορυφή του λόφου Ζάγανι, στα βόρεια όρια του Αεροδροµίου καθώς και το πρόπλασμα του οχυρού στη µέση της αίθουσας, τα πέτρινα εργαλεία και κεραμικά στις προθήκες. Τα αγγεία γεωµετρικού ρυθµού (9ος-8ος αι. π.Χ.) προέρχονται από ένα νεκροταφείο στο βόρειο άκρο του Αεροδροµίου.

Το μουσείο αυτό τράβηξε την προσοχή των ξένων πρακτορείων και για το λόγο αυτό το ταξιδιωτικό πρακτορείο dealcheckers κατατάσσει το Ελευθέριος Βενιζέλος στη λίστα με τα 9 πιο εντυπωσιακά αεροδρόμια στον κόσμο μαζί με της Σιγκαπούρης και του Παρισιού.

ΠΗΓΗ: iefimerida

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ιστολόγου Α.Δ.Σ.

Περίαπτον εξ Αθηνών

Ο παρών ιστολόγος αισθάνεται ιδιαίτερη εύνοια και περιποίηση για το πολύτιμο δώρο που έλαβε από αγαπημένο πρόσωπο, από τη ζαφειρόπετρα Αθήνα μας.

Το δώρο αυτό, που είναι φυλαχτό, το περίφημο περίαπτον των αρχαίων Ελλήνων, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία με τα οποία επιδιώκεται άλλοτε η αποτροπή και πρόληψη κακού και άλλοτε η επίτευξη αγαθού και ευδαιμονίας.

Η ερμηνεία που το συνοδεύει έχει ως εξής: «Οι ασπρόμαυρες πέτρες λέγονται ίασπις, είναι ημιπολύτιμος λίθος, τα άλλα 2 ξύλινα είναι λιβάνια τορναρισμένα 5 φορές με φυσική επάλειψη από κερί μέλισσας. Το λιβάνι παρέχει προστασία κι ο ίασπις το ίδιο».

Όπως είναι ήδη ορατό, το εν λόγω φυλακτήριο έλαβε ήδη θέση σε κεντρικό σημείο της δικής μας σφαίρας, του προσωπικού μας κόσμου!

Τέχνη στην Πλατεία Καραϊσκάκη

Η πλατεία Καραϊσκάκη βρίσκεται στην περιοχή του Μεταξουργείου στο κέντρο της Αθήνας. Έχει φυσικά το όνομα ενός σπουδαίου ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Πάνω στην εν λόγω Πλατεία βρίσκονται δύο γλυπτές συνθέσεις, οι οποίες ακολουθούν μοντέρνα καλλιτεχνικά μοτίβα.

Το Μνημείο που βρίσκεται στο κέντρο της Πλατείας, στήθηκε το 2000 με πρωτοβουλία της Ένωσης Αποστράτων Αεροπορίας προς τιμήν των Πεσόντων Αεροπόρων. Ο άνθρωπος που πέφτει είναι ο Ίκαρος που συμβολικά αναπαριστά όλους τους αεροπόρους που χάθηκαν στο καθήκον. Οι μεταλλικές αιχμές μεταφέρουν την φόρα της πτώσης...

Η μαρμάρινη γλυπτική σύνθεση, με τον τίτλο «Πουλιά», κατασκευάσθηκε από τη Γαβριέλλα Σίμωσι το 1988. Παρουσιάζει δυο ανθρωπόμορφες φιγούρες, ύψους δύο μέτρων, με ακαθόριστο σώμα, και όψη πουλιών. Η τοποθέτηση της αρσενικής και θηλυκής μορφής αντικριστά δίνει την αίσθηση ενός αφοσιωμένου διαλόγου των δύο φύλων.

Συνθήματα σε Αθηναϊκούς τοίχους

Η πρόσφατη επίσκεψη στην αγαπημένη Αθήνα, όπως γίνεται και πάντα, ήταν μια αποκάλυψη και μια επικοινωνία με τοίχους, χρώματα, σκέψεις, πρόσωπα και κοινωνικές ομάδες.

Η ιδιότητα του συνθηματοσυλλέκτη ενεργοποιήθηκε και πάλι, η φωτογραφική μηχανή βγήκε από τη θήκη, το περπάτημα σε μικρούς και μεγάλους δρόμους απαραίτητο στοιχείο δράσης.

Ποικιλία θεμάτων. Τα περισσότερα πολιτικά και κοινωνικά. Αυτά απορρίπτονται αμέσως. Δεν ενδιαφέρουν αυτόν τον συλλέκτη, ούτε τους φίλους και αναγνώστες του.

Όμως υπάρχουν άλλα, με πιο προσωπικό ενδιαφέρον, με φιλοσοφική ματιά, με αυτό που οι Άγγλοι ονομάζουν wit, δηλαδή ευφυολόγημα, με σπιρτάδα και εφευρετική σκέψη.

6 συνθήματα και 1 αγγελία

Η πανέμορφη Αθήνα μας είναι πηγή πλούτου σε πολλούς τομείς, ιδιαίτερα δε στον χώρο της διανόησης και του πολιτισμού.

Μια έκφραση αυτού του αθηναϊκού πολιτισμού είναι και τα συνθήματα που βλέπει και διαβάζει κανείς σε διάφορους τοίχους, κυρίως στο κέντρο της πόλης, αλλά και αλλού.

Κάθε φορά που την επισκέπτομαι γίνομαι, χωρίς βέβαια να το επιδιώκω, αλλά οπωσδήποτε συνειδητά, συνθηματοσυλλέκτης.

Κάποτε περιπλανιέμαι στους δρόμους της με σκοπό να βρώ ένα έξυπνο σύνθημα. Δεν μ’ ενδιαφέρουν τα πολιτικά συνθήματα. Με προσελκύουν τα κοινωνικά, κι αυτά που έχουν το ονομαζόμενο από τους Άγγλους ως «wit» (ευφυολόγημα)!

Το καθένα σύνθημα βέβαια έχει τη δική του ιστορία. Κι αυτά που παρατίθενται εδώ είναι και ιδιαίτερα συγκινητικά, όπως το ίδιο συναισθηματικά φορτισμένη είναι και η τελευταία αγγελία. Ας τα ερμηνεύσει κανείς σύμφωνα με τα δικά του μέτρα, σταθμά και φυσικά και τα προσωπικά του κριτήρια.

Το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών

Στην Ελλάδα, κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από τον Οκτώβριο έως και το Μάρτιο όλα τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι έχουν δωρεάν είσοδο για όλο τον κόσμο. Εκμεταλλευόμενη αυτήν την προσφορά, επισκέφτηκα για πρώτη φορά στις 6 Μαρτίου, το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών.

Το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών στεγάζεται στο λεγόμενο Ιλίου Μέλαθρον, ένα πανέμορφο κτήριο, έργο του γνωστού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, το οποίο αρχικά υπήρξε κατοικία του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν. Ο Γερμανός αρχαιολόγος και επιχειρηματίας Ερρίκος Σλήμαν από τα παιδικά του χρόνια ήταν γοητευμένος με τους αρχαιοελληνικούς μύθους, έτσι αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ελλάδα και να ανακαλύψει από κοντά τους θησαυρούς της. Η πολυτάραχη ζωή του τον ταξίδεψε στην Αγία Πετρούπολη, στη Βενεζουέλα, στην Κύπρο, στη Μικρά Ασία και φυσικά στην Ελλάδα. Παντρεύτηκε την Ελληνίδα Σοφία Εγκαστρωμένου και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά. Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας λόγω των ανασκαφών του στην Τροία καθώς και στις Μυκήνες.

Τι να πω τώρα εγώ για τον Τσίλλερ; Με δυο λόγια, είναι ο αρχιτέκτονας που έκανε την Αθήνα αυτή που είναι σήμερα: ό,τι ωραίο έχει να επιδείξει η Αθήνα ως ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, το χρωστάει στον Τσίλλερ. Τα περισσότερα όμορφα κτήρια του κέντρου των Αθηνών τα σχεδίασε ο Τσίλλερ. Είναι ο πρώτος που εγκαινίασε την κεντρική θέρμανση και τον τεχνικό εξαερισμό στην Αθήνα. Έργα του Ερνέστου Τσίλλερ συναντάμε καθημερινά περπατώντας στην Αθήνα: το Εθνικό Θέατρο, η εκκλησία του Αγίου Λουκά στα Πατήσια, το Χημείο, η Ακαδημία, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, το Ζάππειο Μέγαρο, το Παναθηναϊκό Στάδιο κλπ. Κι αυτός Γερμανός, κι αυτός λάτρης της Ελλάδας, κι αυτός παντρεμένος με Ελληνίδα.

Ίσως είναι οι συμπτώσεις της ζωής: δύο Γερμανοί κατά τη διάρκεια του 19^ου αιώνα αγάπησαν και ανέδειξαν ο καθένας με τον τρόπο του, την Ελλάδα και την Αθήνα.

Σε αυτήν την ιστορική κατοικία λοιπόν στεγάζεται τώρα το Νομισματικό Μουσείο των Αθηνών, στις αρχές της οδού Πανεπιστημίου, κοντά στο Σύνταγμα. Το Νομισματικό μουσείο εγκαινίασε τις πύλες του στο υπέροχο κτήριο του Τσίλλερ, το 1998.

Στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών μπορείτε να δείτε περί τα 500.000 νομίσματα, μετάλλια, σφραγιδόλιθους, που χρονολογούνται από τον 14^ο αιώνα π.Χ. έως και τις μέρες μας. Καταπληκτική είναι η συλλογή της περιόδου 6^ου και 5^ου αιώνα π.Χ. που αφορά τα νομίσματα των πόλεων- κρατών, των ηγεμόνων και των βασιλέων του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Εξίσου σημαντική είναι η συλλογή των Μεσαιωνικών και Βυζαντινών χρόνων, εδώ βλέπουμε μια ευρεία ποικιλία νομισμάτων με αντιπροσωπευτικές κοπές όλων των Βυζαντινών αυτοκρατόρων καθώς και με νομίσματα της Μεσαιωνικής Δύσης και Ανατολής και των φραγκικών κρατιδίων που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης. Οι μόνιμες συλλογές περιλαμβάνουν επίσης νομίσματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, νομίσματα ευρωπαϊκών κρατών και νομίσματα και χαρτονομίσματα του νεότερου ελληνικού κράτους.

Στην αυλή του υπέροχου κτηρίου του μουσείου λειτουργεί καφετέρια για τους επισκέπτες του μουσείου και όχι μόνο, η πανέμορφη αυτή αυλή φιλοξενεί κατά διαστήματα διάφορες άλλες εκδηλώσεις όπως συναυλίες και παρουσιάσεις πνευματικών έργων. Το Μουσείο είναι ανοιχτό από Τρίτη έως και Κυριακή από τις 9 π.μ. έως τις 4 μ.μ. και η γενική είσοδος κοστίζει 6 ευρώ. Αξίζει πραγματικά να το επισκεφτείτε για πολλούς λόγους: να θαυμάσετε μια από τις πιο όμορφες δημιουργίες του Τσίλλερ, να δείτε μια από τις μεγαλύτερες συλλογές ελληνικών -και όχι μόνο- νομισμάτων, να απολαύσετε τον καφέ σας σε μια πράσινη όαση της πρωτεύουσάς μας.  

Εύη Ρούτουλα