Λιάνα Κανέλλη: το παιδί-θαύμα!

Το παρεξηγήσαμε το ΚΚΕ. Είναι λίαν ευρύχωρο κόμμα. Στρατολογεί κοσμάκη και από την αστική, την αστικότατη, την καπάτσα Δεξιά

Στην εικόνα που κοσμεί το παρόν βλέπουμε τμήμα της 8ης σελίδας της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος», η οποία θεωρούνταν ανεπίσημο όργανο του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Ημερομηνία 7 Μαρτίου 1971.

Διαβάζουμε στο άρθρο: «Στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων Αγίας Παρασκευής είναι ανοικτή αυτές τις μέρες η 2η ατομική έκθεση ζωγραφικής της μαθήτριας της Πέμπτης Γυμνασίου Λιάνας - Γαρυφαλλιάς Κανέλλη, που έχει γεννηθεί στις 20 Μαρτίου του 1954. Η Λιάνα, που έχει πατέρα δικηγόρο από το Γεράκι της Λακωνίας και μητέρα από το Αγρίνι, η οποία είναι με προχωρημένη μουσική μόρφωση και με παλιά φιλοδοξία να γινόταν πιανίστας σολίστ, ήρθε για πρώτη φορά σε

Ο συγκρατούμενος του Φλωράκη που δεν «πουλά» τη Μακεδονία μας!

Ο παλαίμαχος κομμουνιστής Π. Παπαγαρυφάλλου μιλά για τον ανθελληνικό ρόλο της Αριστεράς και τονίζει πως το ΚΚΕ τρώει το «βρόμικο παντεσπάνι» της Μεταπολίτευσης 

Από την κυριακάτικη δημοκρατία

Ο Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1931. Στα χρόνια της Κατοχής εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά, Κοινωνικές και Οικονομικές Επιστήμες. Ανέπτυξε φοιτητική συνδικαλιστική δράση στον χώρο των επιστημόνων, από τη θέση του αντιπροέδρου του Συλλόγου Πτυχιούχων της Παντείου Σχολής, της οποίας έγινε επιστημονικός βοηθός το 1964. Απολύθηκε από εκεί το 1967 λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Το 1968 αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και εκτοπίστηκε για τρία χρόνια στο Παρθένι της Λέρου, όπου, μεταξύ άλλων, γνώρισε και τον Χαρίλαο Φλωράκη. Είναι ένας αεικίνητος λόγιος, βραβευμένος από την Ακαδημία, πολυγραφότατος και παρεμβατικός.
Πάνω απ’ όλα είναι ένας φλογερός Ελληνας πατριώτης, που δεν μασάει τα λόγια του και δεν διστάζει να πικράνει φίλους κι αντιπάλους, εκφράζοντας ανοιχτά όσα θεωρεί ότι είναι ορθά. Δύο από τις απόψεις του που σίγουρα θα ξενίσουν τους πρώην συντρόφους του είναι ότι σήμερα θα υπέγραφε με τα τέσσερα χέρια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ κι ότι αυτό το

Ξεσκεπάζοντας τούς μπολσεβίκους

Το 2017 συμπληρώνονται 100 ἔτη ἀπό τήν Ὀκτωβριανή Ἐπανάσταση. Στα ἑκατοντάχρονα τῆς φρίκης ἡ «κυριακάτικη δημοκρατία», στήν πλήρη ἔκδοσή της, θά κυκλοφορήσει μαζί μέ ἕνα βιβλίο πού θραύει τήν ἀπατηλή ἀλλά ἀπαστράπτουσα (λόγω τοῦ προπαγανδιστικοῦ «φίλτρου») βιτρίνα τοῦ κομμουνισμοῦ.

Αὔριο οἱ ἀναγνῶστες τῆς ἐφημερίδας μας μποροῦν νά προμηθευτοῦν τό βιβλίο τοῦ Γεωργίου Διον. Κουρκούτα, τό ὁποῖο τιτλοφορεῖται «Ὀκτώβριος 2017. 100 χρόνια μετά. Ἡ ἐπανάσταση τῆς βίας καί τῶν ψευδαισθήσεων». Στίς σελίδες του ἀποκαλύπτονται ὅλα ὅσα μπορεῖ νά δείξει καί νά ἀποδείξει ἡ ἱστορική ἔρευνα ἀλλά θέλουν νά κρύβουν ἀπό τά μάτια τῶν πολλῶν ὅσοι βιοπορίζονται πουλώντας «ἀριστεροφροσύνη» ἐνῶ φοροῦν φιλολαϊκό προσωπεῖο.

Ἡ εἰκόνα πού ἔχουν οἱ πολίτες (ἀκόμα καί ἀρκετοί ψηφοφόροι, φίλοι, ὀπαδοί τῆς Δεξιᾶς!) γιά τήν ἀνατροπή τοῦ τσάρου καί τήν ἐπιβολή τοῦ κομμουνισμοῦ στή Ρωσία εἶναι στερεοτυπική καί

Βότκα καί θρούμπα, ψηφίσατε Κουτσούμπα!

Ἄν δέν πήγατε στό 43ὁ Φεστιβάλ τῆς ΚΝΕ, χάσατε μία δημοκρατική ὁμιλία γιά τή δικτατορία τοῦ προλεταριάτου.

«Γιατί, ἀλήθεια, ἐπιμένουν νά γράφουν, νά μιλᾶνε καί νά ἐπιτίθενται σέ ἕνα κοινωνικό σύστημα ὅπως λένε ξεπερασμένο, τό ὁποῖο μάλιστα τό θεωροῦν καί ἀνεφάρμοστο;» Το ρητορικό ἐρώτημα διατυπώθηκε ἀπό τόν Δημήτρη Κουτσούμπα, γ.γ. τοῦ ΚΚΕ, στό Φεστιβάλ τῆς ΚΝΕ, καί ἀφοροῦσε τόν λατρεμένο (γιαεκείνον) κομμουνισμό, ποῦ ἐφαρμόστηκε μέ φωτιά κι ἀτσάλι περίπου στή μισή ὑφήλιο. Κι ἐκεῖνος, ἀφοῦ αἱματοκυλίστηκε, πείνασε καί ὑπέφερε ἡ ὑδρόγειος λόγω κομμουνισμοῦ, ἀπορεῖ γιατί τόν φοβοῦνται ἀκόμα οἱ ἄνθρωποι.

Ὁ κ. Κουτσούμπας δέν διασκέδασε τούς τηλεθεατάς καί τούς θαμῶνες τοῦ Φεστιβάλ ΚΝΕ μόνο ὅταν χόρεψε κάτι ἀνάμεσα σέ ζεϊμπέκικο καί ἐλεύθερη πτώση ἕνεκα γλίστρας σέ μπανανόφλουδα μέ μουσική ὑπόκρουση ἄσμα τοῦ Μητροπάνου. Ὅταν μίλησε ἔγινε τό πάρτι! Ὁ λόγος Κουτσούμπα καί τό εἰσαγωγικό βίντεο πού προηγήθηκε τῆς ὁμιλίας του ἦταν γεμάτος Λένιν, μπολσεβίκους, πλάνα ἀπό τό «Θωρηκτό Ποτέμκιν», 100 χρόνια Ὀκτωβριανῆς Ἐπανάστασης, μαρξιστική ἐσχατολογία καί

Κάτι το ωραίον και κάτι ωραιότατον

 Η μηχανή του κατεστημένου χάνει λάδια στην αισθητική και ρετάρει όποτε αποπειράται να τρέξει στις λεωφόρους της λογικής

Στη φωτογραφία βλέπουμε στα αριστερά τη Λιν Γιέετζερ, η οποία είναι συντάκτρια μόδας στο περιοδικό «Vogue» (στην αμερικανική έκδοση). Στα δεξιά είναι η Μελάνια Τραμπ, σύζυγος του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η Λιν Γιέετζερ, στο μίνι βιογραφικό της στο Vogue.com, καμαρώνει ότι είναι... «αυτόχθων Νεοϋορκέζα» και ότι, όποτε δεν γράφει περί μόδας, «στοιχειώνει υπαίθριες αγορές σ' ολόκληρο τον κόσμο» (κάτι το οποίο είναι πασιφανές). Η αμφίεσή της και το όλον της θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε κακιά μάγισσα του παραμυθιού και τρακάρισμα διαστημοπλοίου με ημιφορτηγό Αθίγγανου entepreneur, περιπλανώμενου λιανεμπόρου, που

Φόρος Φενεοῦ καί Πηγάδας Μελιγαλᾶ

Οἱ Ἕλληνες θά πληρώνουν μέσω τῆς σοβιετικῆς φορολογίας τους τόν ὀβολό τους γιά τό «Σπίτι τοῦ Ἀγωνιστή», ὅπου μποροῦν νά μένουν αὐτουργοί ἤ συνεργοί τῶν ἀνοσιουργημάτων πού διέπραξε ἡ παραθρησκευτική (ἄνευ θεοῦ) σέκτα τοῦ ΚΚΕ.

Στή φωτογραφία βλέπουμε ἄποψη ἀπό τίς υπερλούξ ἐγκαταστάσεις τοῦ ΚΚΕ.  Μαντέψτε ποιός πληρώνει τό μάρμαρο...

Εἰδησάρες! Νά τίς μαθαίνεις καί νά φτιάχνεις κεφάλι, σάν νά ἔχεις πιεῖ μία νταμιτζάνα βότκα. Στήν «κυριακάτικη δημοκρατία» διαβάσαμε τά ἑξῆς: «Μετά τήν ἐπιχορήγηση ὕψους 25.000 εὐρώ στήν Ἑταιρεία Μελέτης τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀριστερῆς Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) τόν περασμένο Δεκέμβριο ἡ Βουλή...  ἐπανῆλθε καί μέ ἀπόφαση πού ὑπογράφει ὁ πρόεδρος Νίκος Βούτσης ἐπιχορηγεῖ μέ τό ποσό τῶν 10.000 εὐρώ τό Σπίτι τοῦ Ἀγωνιστή».

Ποῖος εἶναι αὐτός ὁ ἀγωνιστής ἄραγε; Παρακάτω τό αἴνιγμα λύνεται: «Με βάση τήν

Τα ἐπιχειρήματα τοῦ ΚΚΕ γιά τή Γενοκτονία τῶν Ποντίων θά τά ζήλευαν καί οἱ Γκρίζοι Λύκοι

Ἔθνος στή λούμπα, ψηφίσατε Κουτσούμπα!

Παρακαλοῦνται οἱ ἐπιβάτες τῆς στήλης νά δέσουν τίς ζῶνες τους, νά κλείσουν τά τραπεζάκια μπροστά τούς, νά απενεργοποιήσουν τάμπλετ, ὑπολογιστές καί φορητά τηλέφωνα καί νά διαβάσουν ἕνα διδακτικό ἀπόσπασμα ἀπό τόν χαιρετισμό τοῦ γ.γ. τῆς Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στήν τελετή ἔναρξης τοῦ 19ου Συναπαντήματος Ποντιακῆς Νεολαίας στήν Παναγία Σουμελά, στά ὑψώματα τοῦ Βερμίου, ποῦ ἔγινε τήν Παρασκευή: «Οἱ Ἕλληνες τοῦ Πόντου εἶχαν ἀπέναντί τούς πρίν ἀπό ὅλα τήν τούρκικη ἀστική τάξη, ποῦ μέ τό γενικευμένο αἱματοκύλισμα ἐπεδίωκε νά ἐκτοπίσει τό ἀνταγωνιστικό γιά αὐτήν ἑλληνικό κεφάλαιο.

Ἀπέναντί τούς, ὅμως, εἶχαν δυστυχῶς, ὅπως ἀποδείχτηκε -κι ἄς μή φαινόταν τότε καί τόσο καθαρά-, καί τήν ἑλληνική ἀστική τάξη, πού χρησιμοποίησε ἀδίστακτα τούς

Διαχρονική μάστιγα: Κουκουές, ὁ ἀνωφελής

Σοβιετόψυχοι, μέλη τοῦ ΠΑΜΕ, σέ «ἀντιπολεμική» πορεία στή Θεσσαλονίκη ἔκαναν αὐτό πού ξέρουν  καλά: Λέρωσαν κι ἔφυγαν

Oι κουκουέδες, ἀφοῦ μπουρδολόγησαν ἀνηλεῶς, πέταξαν μπογιές στό Γ' Σῶμα Στρατοῦ καί τήν ἔκαναν μέ ἐλαφρά. Κατόπιν τούτων, πρέπει νά γίνει μία μνεία στή μεγάλη βασίλισσα καί ἀρχόντισσα, τήν Μητέρα Φύση, καί τά παράξενα καλούδια της. 

Τό πιό ἐπικίνδυνο ζῶο στόν κόσμο εἶναι ὁ κώνωψ, ὁ ἀνωφελής. Ζεῖ λίγο καί ἐνοχλεῖ πολύ. Ἡ διάρκεια τοῦ βίου του κυμαίνεται ἀπό 18 ἡμέρες ἕως τέσσερις - πέντε ἑβδομάδες. Κάθε χρόνο περίπου 725.000 ἄτομα χάνουν τή ζωή τούς ἀπό νόσους πού μεταδίδουν τά κουνούπια. Τα κουνούπια τσιμποῦν τούς ἀνθρώπους, διότι τρέφονται ἀπό τό αἷμα τους. 

Παρασιτοῦν περίπου σάν τό ΚΚΕ, ἀλλά -παρά τή θανατηφόρο ἀπειλή πού συνιστοῦν γιά τά ἔμβια ὄντα- ἔχουν κάποια χρησιμότητα: Τρέφονται μέ αὐτά ἕνα σωρό μπακακάκια πέριξ τῶν λιμνῶν καί τῶν ἑλῶν, ξεγελοῦν μέ δαύτα τήν πείνα τούς διάφορα ἀμφίβια, ἔντομα ἀλλά καί πτηνά, καί ἐξαιτίας τῶν κουνουπιῶν ἔχουν ἐργασία ἀρκετοί ὑπάλληλοι φαρμακοβιομηχανιῶν, πού καταγίνονται καί μέ τά ἐντομοκτόνα. 

Ὁ μέσος φανατισμένος ὀπαδός τοῦ ΚΚΕ δέν χρησιμεύει κάπου, ἐκτός ἀπό...

ΚΕΙ ΟΞΩ ΣΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ

Δεξιά, ἀντικομμουνιστική θεωρία συνωμοσίας: οἱ κουκουέδες ξαναείδαν τόν τελικό Eurobasket '87 καί ἤλπιζαν νά κερδίσει ἡ ΕΣΣΔ στό ριπλέι

Ἀκολουθεῖ ἐκπομπή μέ τοποθέτηση κομμουνιστικοῦ ὑποπροϊόντος. Ἀντιγράφουμε ἀπό τό 902.gr, τό εἰδησεογραφικό πόρταλ τοῦ ΚΚΕ: «Ἡ Κ.Ε. τοῦ ΚΚΕ ἀπευθύνεται καί καλεῖ λογοτέχνες, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς, ὅλους ὅσοι ἀσχολοῦνται μέ τήν πεζογραφία, τήν ποίηση, τό θέατρο, συγκινοῦνται καί ἐμπνέονται ἀπό τό ἰδανικό τῆς κοινωνικῆς ἀπελευθέρωσης καί ἐκτιμοῦν τον ρόλο τοῦ ΚΚΕ στήν ὑπεράσπιση τῶν λαϊκῶν συμφερόντων, ὅπως καί τήν προσφορά τοῦ στήν ἀνάπτυξη τῶν Τεχνῶν καί τοῦ προοδευτικοῦ καλλιτεχνικοῦ ἔργου, νά συμβάλουν στόν διαγωνισμό μέ τή δημιουργική συμμετοχή τούς».

Καλά τό καταλάβατε. Μία πόρτα σᾶς ἄνοιξε ἡ τύχη κι αὐτή ὁδηγεῖ στά καλλιτεχνικά κολχόζ τοῦ Περισσοῦ. Το κόμμα εἶναι

Ἡ Ἀκρόπολις ἀνάμεσα στήν Σκύλλα καί τήν Χάρυβδη

Πανό τοῦ ΚΚΕ μολύνουν αἰσθητικά καί πνευματικά τό ἱερό τῆς Ἀθηνᾶς.

Μόνο τό ΚΚΕ ἔχει βεβηλώσει τήν Ἀκρόπολη κρεμώντας πανό μέ βρόμικη ἰδεολογική μπουγάδα. Τώρα, ὅμως, ζήλεψε κι ἡ Gucci.

Παράξενα τά πέλαγά μας. Ἀπό τήν μία ἔχουμε τό σινιέ πειρατικό τῆς νεοφιλελεύθερης ἁρμάτας πού ξεκίνησε ἀπό τόν λιμένα τοῦ Αρπαχτοβούργου μέ σκοπό νά κουρσέψει ὅ,τι βρει μέχρι τις μακρινές θάλασσες τοῦ Κονομιστάν. 

Αὐτοί εἶναι μονόφθαλμοι καί ἑκατόγχειρες καί ἀντιμετωπίζουν κάθε τί πού δέν τούς ἀνήκει σάν λάφυρο. Στόχος τους εἶναι ἀφοῦ θά ἔχουν σκοτώσει τόν ἰδιοκτήτη τοῦ πολύτιμου «ἀντικειμένου» νά σκοτώσουν καί τό ἴδιο λάφυρο, κοψοχρονιά, στόν πρῶτο σαράφη πού θά δώσει τό κατιτίς του. 

Ἡ Ἀκρόπολις, καλή ὥρα, ἄς πουληθεῖ βρέ ἀδελφέ. Τί τά ’χουμε τά μάρμαρα νά κάθονται καί δέν τά βγάζουμε στίς ροῦγες νά πᾶνε νά ἐπιδειχθοῦν, νά ἐπιδείξουν μόδες καί γυρνώντας νά μᾶς

Εὐτυχῶς ἡττηθήκαμε σύντροφοι

Ἀριστερά: Ὁ συγγραφέας στίς Φυλακές τῆς Κέρκυρας τό 1957. Δεξιά: Ὁ πατέρας τοῦ Κώστας Λαζαρίδης, γραμματέας τοῦ ἐργατικοῦ ΕΑΜ. 

Ἐκτελέστηκε ἀπό τούς Γερμανούς τό 1943.

Ἕνα ἱστορικό στέλεχος τοῦ ΚΚΕ, συγκατηγορούμενος τοῦ Μπελογιάννη, ἀποκαλύπτει τήν πικρή καί ὠμή ἀλήθεια γιά τό κόμμα.

Αὔριο, ἡ πλήρης ἔκδοση τῆς «κυριακάτικης δημοκρατίας» θά περιλαμβάνει τό βιβλίο τοῦ Τάκη Λαζαρίδη, ἑνός ἱστορικοῦ στελέχους τοῦ ΚΚΕ πού συμμετεῖχε σέ κρίσιμες φάσεις τῆς σύγκρουσης αὐτοῦ τοῦ κόμματος μέ τή λογική καί τό ἐθνικό συμφέρον. Ὁ κ. Λαζαρίδης, ζῶντας τήν ἐποχή τοῦ μεταπολέμου τήν κομματική καθημερινότητα, κατάλαβε τί εἶχε ὁδηγήσει στά Δεκεμβριανά, στή Βάρκιζα, στήν κομμουνιστική ἀνταρσία τοῦ ’46 καί στό ψυχροπολεμικό «κρυφτό» καί «κυνηγητό» τῶν κομμουνιστῶν μέ τόν νόμο. Ὁ συγγραφέας, ἔχοντας μία πνευματική γενναιότητα πού δέν συνηθίζεται, ἐξηγεῖ τά αἴτια ποῦ ὤθησαν τά μέλη τοῦ ΚΚΕ νά σηκώσουν τά ὄπλα ἐναντίον τῆς πατρίδας καί νά διαπράξουν μία σειρά ἀπό κακουργίες, πού τραυμάτισαν ἀνεπανόρθωτα τήν χώρα μας. 
Ὅπως ἀναφέρεται χαρακτηριστικά στό βιβλίο, «ὁ νεαρός Τάκης Λαζαρίδης ὑπηρετοῦσε κανονικά τή στρατιωτική θητεία του ὅταν, τόν Νοέμβριο τοῦ 1951, ξέσπασε στήν Ἀθήνα ἡ ὑπόθεση τῶν ἀσυρμάτων τοῦ ΚΚΕ, μέ ἐξέχοντα κατηγορούμενο τόν Νίκο Μπελογιάννη. Ἡ δίκη, μέ τήν κατηγορία τῆς κατασκοπίας (Α.Ν.375/1936) ἔγινε τόν

Το «πλεονέκτημα» τῆς Ἀριστερᾶς

«Αὐτοί πού δέν μποροῦν νά ξεχάσουν εἶναι οἱ συγγενεῖς τῶν σφαγμένων, πού οἱ ἀπαίσιοι κακοῦργοι τοῦ ΚΚΕ τούς στέρησαν προσφιλή τούς πρόσωπα. Εἶναι τά παιδιά ὅλων ἐκείνων ποῦ δέν εἶδαν ποτέ τή μάνα τούς νά βγάζει τά μαῦρα ροῦχα. Εἶναι ἐκεῖνοι πού δέν εἶπαν ποτέ τή λέξη πατέρα».

 Ἀποκόμματα ἐφημερίδων γιά τήν σφαγή στόν Φενεό. Στην ἔνθετη εἰκόνα, τό ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Καπέλλου.

«Εἰς τό στρατόπεδον προσελήφθη καί ἐγώ. Διά νά συλληφθῇ ἕνας ὁποιοσδήποτε ἔπρεπε νά ἀποφασίσῃ τό κομμουνιστικόν γραφεῖον ἑκάστου χωρίου διά τά ἄτομα τῆς κοινότητός του οἱ ἀποτελοῦντες τό κομματικόν γραφεῖον εἴτε ΚΚΕ εἴτε ΕΑΜ συνεκέντρωναν τά στοιχεῖα καί τά ἔδιδον εἰς τόν γραμματέα τῆς Αχτίδος. Ἐν περιπτώσει διαφωνίας ὁ γραμματεύς ἔδιδε τήν ψῆφον, τάς γενικάς κατευθύνσεις τῶν συλλήψεων καί ἐκτελέσεων εἶχε δώσει ἀφ' ἑνός ἡ ΠΕΕΑ ἥτις ἔλεγε ὅτι πρέπει κάθε ἀντιδραστικός νά ἐξοντώνεται καί μάλιστα ὅλος ὁ συγγενικός κύκλος καί μέχρι ἑβδόμης γενεάς.[...] Ἀπό τό στρατόπεδον τούς παίρναμε λίγους λίγους καί τούς ἐκτελούσαμε εἰς διαφόρους περιοχάς καί τῆς δασώδους περιοχῆς πέριξ τῆς Μονῆς καί σέ μίαν τρύπαν πλάτους ἐπί 4 μέτρα καί βάθους ὅταν ρίψεις μία πέτρα θά μετρήσης μέχρι τό 16 γιά νά ἀκούσης τόν κτύπον στό ὑπέδαφος πού θά φθάση. Την τρύπαν αὐτήν τήν βρῆκα ἐγώ κατ' ἐντολήν τοῦ Κρητικοῦ ἤ Πισογαινάκη, ὅστις δέν ξεύρω ἀπό πού ἔμαθε ὅτι ὑπάρχει τέτοια τρύπα.[...] Ἀφοῦ ξεκουραστήκαμε εἴπαμε στούς κρατούμενους ὅτι τούς πᾶμε γιά τήν Ταξιαρχία στά Μαζέικα. Ὁ Καραπᾶνος μέ τόν Κρητικό καί τόν Μωριά πῆγαν στήν τρύπα. Ἐκεῖ ὁδηγοῦντο δύο - δύο δῆθεν γιά ἀνάκριση καί, χωρίς νά ἀντιλαμβάνονται οἱ ἄλλοι, τούς ἐκτελοῦσαν οἱ Μωρίας, Κρητικός, Καραπᾶνος κατά τόν ἑξῆς τρόπο: Τους γδύναμε τελείως καί μέ τό μαχαίρι τούς ἔκοβαν τό λάρυγγα καί τούς ἔριχναν μέσα στήν τρύπα. Τα ροῦχα πού παίρνανε τά πήγαιναν στήν περιφερειακή Ἐπιτροπή ποῦ ἦταν στό Μπούζι καί ἔπειτα στή Λαύκα καί τά φοροῦσαν τά διάφορα μέλη τῆς ὀργανώσεως».

Κωνσταντῖνος Δ. Καπέλλος «Κοκοβούνι Φενεοῦ - Ὁ Γολγοθάς τῶν Ἀθώων», προσωπική ἔκδοση, Φενεός 2016, σελ. 171-173.

Τό κείμενο πού παρατέθηκε προηγουμένως εἶναι ἀπόσπασμα ἀπό τή μαρτυρία ποῦ ἔδωσε ὁ Νικήτας Σαμαρτζής, ἕνας ἐκ τῶν σφαγέων τοῦ Φενεού Κορινθίας. Ἡ ἀπολογία του κρατήθηκε σέ ἀντίγραφο ἀπό τόν μοίραρχο ἀνακριτή Ἀθανάσιο Δρούγκα καί ἔγινε στίς 9 Μαρτίου 1945. Το ἔγκλημα τῶν θυμάτων τοῦ Σαμαρτζῆ καί τῶν συνεργῶν του ἦταν πώς «ἀνῆκαν στήν ἀντίδραση». Ἡ λέξη «ἀντίδραση» γιά τούς κομμουνιστές σημαίνει ὅλη τήν κοινωνία πού βρίσκεται ἐκτός κομματικῆς γραμμῆς. Καί, ὅπως ἀποδεικνύει ὁ συγγραφέας μέ τό ἔργο του, γιά νά θεωρηθεῖς κομμάτι τῆς «ἀντίδρασης» δέν χρειαζόταν νά κάνεις κάτι - ἀρκοῦσε μία

Τσίγκινο παραπέτασμα

Τόσο... πλέρια ἡ δημοκρατία μας, ποὺ ἀπὸ τηλεοράσεως το ΚΚΕ ἐξαγγέλλει τὴν κατάργηση της!

Οἱ Ἕλληνες δικαστὲς σίγουρα δὲν ἔχουν τηλεοπτικὴ συσκευὴ στὸ σπίτι τους. Οὔτε οἱ βουλευτὲς του «δημοκρατικοῦ τόξου» (στο ὁποῖο οἱ ἴδιοι συμπεριλαμβάνουν τὸ ΚΚΕ!!!) οὔτε οἱ νᾶνοι τοῦ παραμυθιοῦ, ποὺ κρύβουν στὴν ἄκρη τοῦ οὐράνιου τόξου τοὺς θησαυροὺς τους - προφητικὸς ὑπαινιγμὸς τῆς δυτικῆς παράδοσης γιὰ τὶς ὑπεράκτιες εταιρίες ποὺ ἀγοράζουν κομματικὲς ραδιοτηλεοπτικὲς συχνότητες. Ἄν εἶχαν ὅλοι οἱ προαναφερθέντες μία τιβούλα καὶ ἔβλεπαν Κουτσούμπα στὸν Χατζηνικολάου, σίγουρα θὰ σκέφτονταν ὅτι τὸ ΚΚΕ εἶναι τὸ μοναδικὸ κόμμα στὴν Ἑλλάδα ποὺ συμμετέχει στὶς ἐκλογὲς γιὰ νὰ τὶς καταργήσει! Ὑπάρχει ἡ ἀβάσιμη φήμη ὅτι ἀπαγορεύεται νὰ ὑπόσχεσαι τὴν ἐπιβολὴ σταλινικοῦ τύπου τυραννίας στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ

Ἡ ἐξωχώρια Ἀριστερά τοῦ φθόνου

25 Ἰανουαρίου 2015. Πανηγυρισμοὶ στὸ ἐκλογικὸ κέντρο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στὴν πλατεῖα Κλαυθμῶνος, τὴ στιγμὴ ποὺ ἀνακοινώθηκαν τὰ πρῶτα exit polls.

«Το πολιτικὸ κόστος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δὲν θὰ εἶναι, σὲ σχέση μὲ τὸ κοινὸ του, ἀπὸ τὴ δυσαρέσκεια τῶν γονέων τῶν παιδιῶν τῶν ἰδιωτικῶν σχολείων. Ἑπομένως (ἡ κυβέρνηση) δὲν ἔχει καὶ κανένα λόγο νὰ τὸ πάρει πίσω»!

21/10/2015 Δημήτρης Σεβαστάκης, βουλευτὴς Σάμου μὲ τὸν ΣΥΡΙΖΑ, ἀναλύοντας στὸ «Κοινωνία Ὥρα MEGA» γιὰτὶ οἱ ψηφοφόροι τοῦ κόμματὸς του δὲν θὰ θίγονταν ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ ΦΠΑ στὰ ἰδιωτικὰ σχολεῖα - ἄρα τὸ μέτρο δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀνακληθεῖ μία καὶ ἀφοροῦσε τούς... ἄλλους.

Οἱ βασικοὶ πυλῶνες παράτασης τοῦ βίου τῆς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. εἶναι τρεῖς: Πρῶτος καὶ βασικὸς εἶναι ἡ καλλιέργεια φρούδων ἐλπίδων καὶ ἡ δικαιολόγηση τῶν ἀπανωτῶν διαψεύσεὼν τοὺς μὲ τὴν ἐφεύρεση πανίσχυρων ἐσωτερικῶν καὶ ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι κατορθώνουν τὴν τελευταία στιγμὴ καὶ μὲ ἀνομολόγητα μέσα νὰ κάμψουν τὴν «ἀτσάλινη» θέληση καὶ βούληση τῶν «ἐπαναστατῶν» τῆς Ἀριστερᾶς νὰ ἀντισταθοῦν μέχρι τέλους. Ἡ εὐκολία μὲ τὴν ὁποία προβαίνουν στὴν κυβίστηση οἱ εμπροσθοφύλακες τοῦ ἠχηροῦ «ΟΧΙ» (ποὺ μεταμορφώθηκε σὲ περίτρανο «ΝΑΙ») γιὰ νὰ ὑπερπηδήσουν μὲ φορὰ πρὸς τὰ πίσω τὶς διακηρυχθεῖσες ἀπὸ ἐκείνους «κόκκινες γραμμὲς» φανερώνει ὅτι οὐδέποτε πίστεψαν σὲ αὐτές, καὶ καταδεικνύει τὸν

Κομμουνισμός: θρησκεία χωρίς θεό

Ὁ Νῖκος Ζαχαριάδης μαζὶ μὲ κομματικὰ στελέχη τὴν περίοδο που τὸ ΚΚΕ σήκωσε τὰ ὄπλα ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Δίπλα του ἡ Ρούλα Κουκούλου. 

«Ἐννιὰ μῆνες στὴν ἀπομόνωση στὴν Ἀσφάλεια. Δυόμιση βήματα τὸ κελί... Χιλιάδες φορὲς τὰ πῆγα πάνω κάτω... Οὔτε νὰ διαβάσω τίποτα... Ἐννιὰ μῆνες. Μετὰ τὴ φυλακὴ μοῦ φάνηκε ἀπελευθέρωση. Στον ἀσφαλίτη που μοῦ ἔλεγε 'θὰ πεθάνεις' ἔλεγα 'τὸν Νῖκο τὸν ἀγαπῶ'.[...] Στη φυλακὴ μοῦ 'φέραν καὶ διάβασα μία Καθημερινὴ: 'Καθαιρέθηκε ὁ Ζαχαριάδης'. Τήν εἶχαν ἀφήσει ἐπίτηδες καὶ μὲ παρακολουθοῦσαν. Μετὰ τὸ διάβασα καὶ στὴν Αὐγή. Ἔλεγα μέσα μοῦ: Νὰ κλείσει τὸ κελὶ καὶ νὰ μὴν μὲ βλέπουν. Ύστερα ἀπὸ μισὴ ὥρα μὲ φώναξε ἡ διευθύντρια: 
'Τι λέτε γι' αὐτὸ;' -Ἀφοῦ τὸ λέει τὸ κόμμα!', εἶπα ἐγώ.[...] Ἄν δὲν τὸν διαγράφανε, θὰ ἤμουν μαζὶ τοῦ πραγματικά. Μετὰ που τὸν διέγραψαν...

Η απολεσθείσα τιμή της Αριστεράς

Άνδρες του Εθνικού Στρατού συλλαμβάνουν κομμουνιστές που μόλις παραδόθηκαν άνευ όρων.

«Στις 29 Αυγούστου ο Νομάρχης και ο Δήμαρχος Δράμας σε συνεργασία με την Ενωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού, οργανώνουν γιορτή μίσους επαναφέροντας το εμφυλιακό κλίμα του παρελθόντος. Στο πρόγραμμα της εκδήλωσης που σας αποστέλλουμε, οι οργανωτές αναφέρουν ότι θα καταθέσουν στεφάνια μεταξύ άλλων και οι Ενοπλες Δυνάμεις, ο Διευθυντής της Αστυνομίας και ο Διοικητής του Πυροσβεστικού Σώματος.
Θεωρώντας ότι πρέπει να υπάρξει τέλος σε ανάλογες εκδηλώσεις και σε κάθε περίπτωση δε θα πρέπει σε αυτές να παρευρίσκονται οι κατά τόπους αρχές και υπηρεσιακοί παράγοντες, αναμένουμε την έγκαιρη παρέμβασή σας.
Σημειώνουμε, ότι όπως αναφέρεται στη σχετική πρόσκληση, ανάλογες εκδηλώσεις οργανώνονται και σε άλλες περιοχές της χώρας».
Επιστολή του βουλευτή του ΚΚΕ Μπάμπη Αγγουράκη στους

Δεν ηττάται η δεξιά την Κυριακή

Στην φωτογραφία αποτυπώνεται η κατάντια του κόμματος της ΝΔ, που ευθύνεται 100% για την ιδεολογική -και τώρα και κυβερνητική-διαχειριστική- ηγεμονία της Αριστεράς. Όλοι οι σφετεριστές των ψήφων εκατομμυρίων Ελλήνων στέκονται προσοχή μπροστά στο φέρετρο του Φλωράκη.

Αγαπητή ΝΔ: μην κλαίγεσαι που οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν τους ελληνόφωνους του ΣΥΡIΖΑ. Ούτε να απορείς πώς μπορούν να επιλέξουν για υπουργούς πρώην κνίτες και ορκισμένους αντιπατριώτες. Εσύ ανέδειξες την

Η ιδεολογία της χωματερής

Η Αριστερά προσφέρει το μόνο που έχει: Σκουπίδια.

(Νεάντερταλ φοιτητής, σε εξαιρετικά κατώτερο εξελικτικό στάδιο, μαζί με την αγέλη του -εξετάζονται κρούσματα λύσσας- γεμίζει με περιττώματα από την φωλιά του το γραφείο του αντιπρύτανη του Καποδιστριακού).

Η αντίθετη μοίρα γενναίων και δειλών

«Ο Κύριος δεν αγαπά τους δειλούς. Αυτόν τον πνευματικό νόμο μού τον φανέρωσε κάποτε ο π. Ραφαήλ. Και σε εκείνον τον είχε αποκαλύψει ο π. Αλύπιος, ο οποίος είχε διηγηθεί κάποια φορά σε ένα από τα κηρύγματά του το εξής: ‘Κάποιοι, στον πόλεμο, αντί να πολεμούν τον εχθρό φορτώνονταν σακίδια με παξιμάδια για να σώσουν τη ζωή τους χωρίς να πολεμήσουν. Σας διαβεβαιώ ως αυτόπτης μάρτυρας: οι άνθρωποι αυτοί χάνονταν μαζί με τα παξιμάδια τους, δε ζούσαν πολλές μέρες. Ενώ, εκείνοι που έβγαζαν τα αμπέχωνά τους και ξεχύνονταν στη μάχη με τον εχθρό, παρέμεναν ζωντανοί’».
Πατήρ Τύχων Σεβκούνωφ, «Σχεδόν Άγιοι», εκδόσεις Εν Πλω, σελ. 164

Ο π. Τύχων Σεβκούνωφ, ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ο πνευματικός του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και ένας από τους σημαντικότερους λογίους και ειδικούς για τη βυζαντινή ιστορία που έχει αναδείξει αυτή η ορθόδοξη χώρα. Ο πατήρ Αλύπιος, για τον οποίον γίνεται μνεία εδώ ήταν ο Μέγας Προεστώς της Μονής των Σπηλαίων στο Πσκωφ και αποβίωσε στις 12/3/1975. Πριν γίνει μοναχός ονομαζόταν Ιβάν Μιχαήλοβιτς Βόρονοφ. Πολέμησε με τον Κόκκινο Στρατό επί τέσσερα χρόνια και προέλασε από τη Μόσχα στο Βερολίνο. Η λιονταρίσια καρδιά του δεν έπαψε να χτυπά στον ρυθμό του πολέμου ακόμα και την περίοδο της «ειρήνης» - όταν οι κομμουνιστές που κατείχαν την πατρίδα του προσπαθούσαν να κλείσουν τις εκκλησίες, τα μοναστήρια, να ξεριζώσουν την πίστη από τις καρδιές των πιστών. Η ανάγνωση του βιβλίου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο κομμουνισμός δηλητηριάζει σε τέτοιο βαθμό τους νόες εκείνων που τον ασπάζονται ώστε στις περιπτώσεις που καταλάβουν την εξουσία συμπεριφέρονται στις πατρίδες τους και στους συμπατριώτες τους σαν στρατός κατοχής! Κι αυτή η κατοχική δύναμη, που γνωρίζει καλά

Ο εωσφορικός τζιχαντισμός των μαρξιστών

 Η οικογένεια του Αγίου Νεομάρτυρα π. Παύλου Ανσίμωφ. Στο μέσον ο συγγραφέας Γεώργιος Ανσίμωφ.

«Εν τω μεταξύ στην εκκλησία έρχονταν πολλές φορές κάποιοι κομματικοί. Φορούσαν παλτό ή στρατιωτική στολή, ή δερμάτινα σακκάκια. Συμπεριφέρονταν σα να ήταν σε σκουπιδότοπο. Έφτυναν, έσβηναν τα τσιγάρα τους στους τοίχους του Ναού, βρώμιζαν το Ναό με λάσπες και σκουπίδια. Οι κάτοικοι της περιοχής και οι μοναχές της αγίας Σκέπης προσπαθούσαν με κάποιο φόβο και δισταγμό να τους πλησιάσουν και να τους ρωτήσουν τι θα γίνει με το Ναό. Οι άγνωστοι αυτοί άνθρωποι, με αναίδεια, με ειρωνεία και σαρκαστικό γέλιο, απαντούσαν δυνατά, πάντα μιλούσαν δυνατά για να σκορπίζουν τον φόβο. [...] Θα τον ανατινάξουμε! Πρώτα όμως θα πάρουμε και θα μοιραστούμε ό,τι καλύτερο έχει. Τα μάρμαρα, τις πλάκες του δαπέδου, τις πόρτες, τα παράθυρα, τα ασημένια σκεύη».
Γεωργίου Π. Ανσίμωφ, «Εχθρός του Λαού. Η σταυρική πορεία του Αγίου Νεομάρτυρα π. Παύλου Ανσίμωφ, 1891-1937», εκδόσεις Αρχονταρίκι, σελ. 130

Ο Γεώργιος Ανσίμωφ, ο συγγραφέας αυτού του συγκλονιστικού αυτοβιογραφικού βιβλίου είναι ο γιος του του νεομάρτυρα π. Παύλου (η μνήμη του τελείται στις 21 Νοεμβρίου). Είδε με τα μάτια του το άνθος της ελπίδας να μαραίνεται την περίοδο που η απέραντη πατρίδα του ήταν παγιδευμένη στο δόκανο του μαρξισμού και ο σφαγέας Στάλιν αντέγραφε τις μεθόδους του Νέρωνα και του Διοκλητιανού. Παρακολούθησε τους έξαλλους, κατεχόμενους από τη δαιμονική μανία της καταστροφής των ιερών και των οσίων της φυλής του, να τερματίζουν τη λειτουργία ναών, να βασανίζουν και να εξευτελίζουν ιερείς, να χαρακτηρίζουν ανθρώπους του Θεού «εχθρούς του λαού» και να τους οδηγούν στα αποσπάσματα. Ένας από τους πολλούς ήταν ο πατέρας του, που στις στιγμές της απόλυτης μοναξιάς είχε παρέα: τον Χριστό. Σε τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι συνήθως νιώθουν απέραντα μόνοι. Στερημένοι από όσα κοσμούν την σκέψη τους και στηρίζουν το οικοδόμημα του βίου τους. Οι Χριστιανοί που αναφέρει ο γιος του Αγίου Νεομάρτυρα στάθηκαν όρθιοι. Περήφανοι ως προσωπικότητες και συνάμα ταπεινοί. Διέσυραν