ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΕΝ ΖΟΥΝ ΣΚΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

***δεν θέλουμε να σχολιάσουμε το θέμα απλά να παραθέσουμε αυτό το e-mail που μιλάει από μόνο του εξάλλου.

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ και ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ
στείλτε αυτό το μύνημα στα Μέσα Ενημέρωσης, στους Πολιτικούς
και κάθε φορέα που ασχολείται με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
και
στα τηλ. (τηλ. 2610 647254, 2610 647253) της Κλειστής Φυλακής Πατρών
πιέστε για να πάρουν μέτρα.


Αξιότιμοι κύριοι,
συγχωρήστε μας που δεν δίνουμε τα ονόματα μας και αυτό για να μην μετατεθούμε εκδικητικά "λόγω υπηρεσιακών αναγκών", δεν σημαίνει όμως ότι περιγράφουμε παρακάτω δεν είναι αλήθεια. Είμαστε αναγκασμένοι μετά από τόσο καιρό που δεν λύνονται τα προβλήματα μας, να τα δημοσιοποιήσουμε, όχι για να "αποκαλυφθεί" ένα ακόμη σκάνδαλο αλλά για ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥΣ καθαρά λόγους.

Είμαστε νέοι εργαζόμενοι στο χώρο της Κλειστής Φυλακής Πατρών, άνθρωποι που όλοι μας έχουμε κάνει σπουδές, κύρια στην Ανωτέρα εκπαίδευση, και πού λόγω της υποαπασχόλησης και της ανεργίας υποβάλαμε τα χαρτιά μας εδώ και ένα χρόνο και προσληφθήκαμε ως Σωφρονιστικοί υπάλληλοι στη Πάτρα.
Δεν περιμέναμε να βρούμε μια τέτοια κατάσταση, γιατί όλοι μας λίγο η πολύ και σε εργοστάσια έχουμε δουλέψει και τετραωρίτες κ.λ.π.
Παρόλο που είμαστε τελείως ανεκπαίδευτοι και προσπαθούμε με βάση το συναίσθημα να βοηθήσουμε στην καθημερινή διαβίωση των κρατουμένων (γιαυτό ότι και εάν έκαναν, πάνω από όλα είναι άνθρωποι που χρίζουν τουλάχιστον το σεβασμό των στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Εμείς ως εργαζόμενοι εκτός ότι είμαστε αναγκασμένοι να υποφέρουμε από την ΜΟΝΙΜΗ (που ούτε κτήνη δεν μπορούν να υποφέρουν) δυσωδία, να κάνουμε κυριολεκτικά ¨σλάλομ¨ ανάμεσα σε σάπια φαγητά, σκουλήκια, ποντίκια και κολλημένες ακαθαρσίες μηνών, πατώντας πάνω σε ένα μαύρο ζελέ βρωμιάς, το χειρότερο όμως όλων είναι το μεσαιωνικό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ωράριο εργασίας, δηλαδή να μην παίρνουμε ΟΥΤΕ ΡΕΠΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο εργασιακό χώρο. Αυτό φυσικά δεν υπόκειται σε αποφάσεις της ηγεσίας του Υπουργείου αλλά της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας).

Αν και παλιότεροι συνάδελφοι, καταθέσαν υπόμνημα στον προϊστάμενο Αρχιφύλακα για να βελτιωθεί το ωράριο, η απάντηση ήταν η πλήρης απαξίωση και αδιαφορία. (λες και είμαστε σκλάβοι)
Φανταστείτε λοιπόν εργαζόμενους που πρέπει καθημερινά να πρέπει να εξυπηρετούν πάνω από 800 κρατούμενους, και κάθε περίπτωση να χρήζει ξεχωριστής σημασίας, εμείς να είμαστε σε κατάσταση συνεχούς κούρασης, γιατί απλά ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ η τοπική διεύθυνση και αρχιφυλακείο.

Ότι υπάρχει όχι απλώς υπερκάλυψη στους χώρους κράτησης δεν αποτελεί, δυστυχώς είδηση, το ότι οι κρατούμενοι στοιβάζονται ανά 11 η 12 σε χώρους για 5 άτομα, εάν δεν είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τότε πως αλλιώς να χαρακτηρισθεί? Αυτό βέβαια έχει να κάνει με αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης που ελπίζουμε σε λίγο καιρό θα βελτιωθεί με τη λειτουργία των νέων καταστημάτων.

Το ότι δίνεται ΕΝΑ ρολό χαρτί τουαλέτας σε κάθε κρατούμενο ΤΟ ΜΗΝΑ έχει να κάνει με αποφάσεις της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας).
Το ότι δεν λειτουργεί κανένα πρόγραμμα εκμάθησης η σεμινάριο η σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, ποιός φταίει γι αυτό?
Το ότι δεν πλένονται οι κοινόχρηστοι χώροι (προαύλια κρατουμένων) με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αφόρητη βρώμα που ούτε στα πιο βρώμικα βουστάσια δεν υπάρχει, αυτό έχει να κάνει με αδιαφορία της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας). (τηλ. 2610 647254, 2610 647253)
Οι ακαθαρσίες που έχουν κολλήσει στα προαύλια, συνέπεια της μη ύπαρξης ούτε ενός κάδου για απορρίμματα, με συνδυασμό είτε με τις υψηλές θερμοκρασίες είτε με την συνεχή υγρασία, δημιουργεί πρόβλημα όχι μόνο δυσωδίας αλλά για αρρώστιες που και λόγω του υπερπληθυσμού που από τη μια στιγμή στην άλλη θα δημιουργήσουν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ-ΕΠΙΔΥΜΙΕΣ.
Η μη ύπαρξη κάδων μέσα στη φυλακή εάν δεν είναι θέμα της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας) τότε ποιανού είναι?
Εάν συλλογιστείτε ότι καθημερινά δύο φορές την ημέρα πετάγονται όγκοι σκουπιδιών, για 24 κάδους και πλέον, από ένα χώρο που "φιλοξενεί" πάνω από 800 άτομα (ένα κανονικό χωριό δηλαδή), χωρίς να γίνεται έστω υποτυπωδώς ανακύκλωση του χαρτιού και μετάλλου, φανταστείτε τι σπατάλη γίνεται? κάτι που αδιαφορεί τελείως η Τοπική Διεύθυνση.


Αξιότιμοι κύριοι,
των Μέσων Ενημέρωσης ελπίζουμε και σας ζητάμε να βοηθήσετε, έστω με την δημοσιοποίηση, αυτών των πιο στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι Κ.Φ.Πατρών

υ.γ. Να μας συγχωρήσετε γιατί δεν δίνουμε τα ονόματα μας αλλά η μόνη αλήθεια είναι ότι ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ με όλη τη σημασία της λέξης να μην βρεθούμε "λόγω υπηρεσιακών αναγκών" μετατιθέμενοι εκδικητικά.
Δυστυχώς στην υπηρεσία μας ισχύει "ότι δεν ακούγεται σημαίνει ότι λειτουργεί καλά" και άρα το Υπουργείο θεωρεί ότι η τοπική διεύθυνση (Διευθυντής -Αρχιφύλακας) δουλεύει καλά, όσο δεν υπάρχουν παράπονα.

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
στις φυλακές δεν ζούν σκλάβοι, δεν εργάζονται σκλάβοι
ΑΝΘΡΩΠΟΙ είμαστε

ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ

Τις τελευταίες μέρες στις εκτενείς αναλύσεις των ΜΜΕ για τα πρωτόγνωρης διαστάσεων επεισόδια που σημειόνονταν στο κέντρο της Αθήνας,αλλά και για τις μαζικές πορείες από φοιτητές και μαθητές (και όχι μόνο),όλοι δήλωναν σοκαρισμένοι και άναυδοι από την τεράστια οργή που είχαν οι νέοι μέσα τους για την κοινωνία.

Όλοι έψαχναν απαντήσεις...γιατί τόση μεγάλη οργή για την κοινωνία στην οποία ζουν και τόσο μίσος προς οτιδήποτε γύρω τους και κυρίως προς κάθε κατεστημένο που υπάρχει χρόνια και για τους μεγάλους είναι πλέον δεδομένο??Γιατί ξαφνικά ένα τόσο μεγάλο ξέσπασμα από την νεολαία??Γιατί ενώ τα έχουν όλα αντιδρούν έτσι??Και τότε ξαφνικά για πρώτη φορά άρχισαν να σκέφτονται μήπως τελικά κάναμε λάθος??μήπως ποτέ δεν τους ακούσαμε?δεν αφουγκραστήκαμε τα προβλήματά τους και τις ανάγκες τους??Μήπως τους καταπιέσαμε?Ε ΝΑΙ!!ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑΙ!

Όπως και σε κάθε νέο,έτσι και εμένα δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση όλη αυτή η οργή,όλο αυτό το ξέσπασμα...ίσα ίσα το θεώρησα αναμενόμενο και ότι μάλιστα είχε αργήσει κιόλας.Για μας ήταν φυσικό επακόλουθο...όταν καταπιέζεις μια ζωή την νεολαία,όταν της στερείς με κάθε τρόπο την ζωή,τα όνειρα,την ελπίδα,την δημιουργικη απάσχόληση,την μόρφωση και την ελευθερία από κάθε τομέα της καθημερινότητα της,τότε αυτό που θα πάρεις θα είναι το αντίστοιχο με αυτό που δίνεις.Όταν δίνουνε τίποτα δεν γίνεται να παίρνουν παρά ένα τίποτα...όταν δίνουν σφαίρες θα πάρουν το ίδιο,όταν δίνουν μίσος θα το πάρουν πίσω,όταν αυτοί είναι άδικοι και ακαταλόγιστοι,μην ζητάνε από τους νέους να φερθούν σωστά και ψύχραιμα.Οτι δίνεις παίρνεις,είναι νόμος.

Ένας νέος στην Ελλάδα μεγαλώνει πηγαίνοντας σε σχολεία φυλακές-με απαράδεκτες υποδομές και αδιάφορους τους περισσότερους δασκάλους και καθηγητές,μαθαίνει χιλίαδες ανούσια πράγματα παπαγαλίζοντας μόνο και μόνο για ένα βαθμό γιατί οι γονείς του και όλοι οι υπόλοιποι του λένε από την μέρα που γεννήθηκε πως πρέπει να είναι άριστος στο σχολέιο,να μάθει 2-3γλώσσες,υπολογιστές,2-3αθλήματα,να πάρει 1-2 πτυχία και κανα μάστερ για να βρεί αμέσως δουλεία με κύρος και λεφτά.Επίσης του μαθαίνουν πως πρέπει να είναι καλός,τίμιος και με ήθος γιατί έτσι μόνο θα προκόψει στην ζωή του.Τον πιέζουν ροκανίζοντας τον ελάχιστο ελεύ8ερο χρόνο που έχει για να γράψει άριστα να περάσει σένα καλό πανεπιστήμιο...

Αυτό το παιδί βγαίνει στην κοινωνία και τι βλέπει ??ότι έλιωσε στο διάβασμα για να περάσει σένα καταρρέον πανεπιστήμιο,για να του πούν οι πάντες ότι το μόνο που τον περιμένει μετά το πανεπιστήμιο είναι ανεργεία και εκμετάλευση ή θα χάσει την δουλεία από απόφοιτο των ΚΕΣ,για να του τονίσουν ότι όσο και καλός να είναι και τίμιος και δουλευταράς αν δεν έχει μέσο θα πάρει τον πούλο.Για να δεί την απόλυτη αδικία να κυριαρχεί.Για να μάθει ότι όσο και σωστός και καλός να είναι οι άλλοι θα τον πατήσουν για το συμφέρον τους γιατί είναι μια κοινωνία παρτάκηδων στην οποία το δίκαιο του ισχυρού περνάει πάντα.Για να δεί ότι δεν υπάρχει το παραμικρό δείγμα ηθικής εκεί έξω...ότι όλα αυτά που του δίδασκαν είναι απλά μπούρδες.Ότι η κοινωνική αδικία κυριαρχεί και ότι δεν είναι ελέύθερος,γιατί μπορεί αναπάσα στιγμη οποιοσδήποτε μπάτσος να τον δείρει,βρίσει,εξευτελίσει και σκοτώσει χωρίς καμία μα καμία τιμωρία για την πράξη του γιατί αυτοί είναι η εξουσία και αυτός το θύμα.Του λένε ότι θα δουλεύεις σαν σκυλί αλλά δεν θα πληρώνεσαι,ότι δεν θα έχεις ούτε γιατρική περίθαλψη δωρεάν,ούτε παιδεία,ούτε σύνταξη,ούτε τίποτα...Ενας νέος το μόνο που βλέπει είναι μια κοινωνία φρίκη...

με αδικία,εκμετάλευση,ταπείνωση,δουλεία,φτώχεια,ανεργεία...μια ζωή χωρίς μέλλον,ελπίδα,κάτι καλύτερο.Να λοιπόν γιατί τόση οργή.Πήρατε την απαντησή σας?

ΛΕΦΤΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ αυτό κραύγαζαν όλοι οι νέοι στις πορείες...μεγάλη αλήθεια...πότε νοιάστηκε το κράτος και η κοινωνία για αυτήν??ποτέ!!πάντα φρόντιζε να την πυροβολεί γιατί πάντα η νεολαία ήθελε την αλλαγή και αυτό πάντα χάλαγε κάποιους.Η νεολαία έχει μια δύναμη την οποία η εξουσία φοβάται...γιατί δεν εφησυχάζεται,δεν παύει να ονειρεύεται,δεν υποτάσεται,δεν ξεχνά,δεν φοβάται να αντιδράσει,δεν κάθεται στην βόλη της,δεν σταματά τον αγώνα,δεν σκύβει το κεφάλι και δεν κλείνει το στόμα μπροστά στην αδικία...γιαυτό φροντίζει να της κλείνει το δρόμο,να της στερεί το μέλλον,να της αφαιρεί την έλπίδα και να καταστρέφει τα όνειρα της...και το καταφέρνει καλά...σκοτωνοντάς την μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Δίαβασα προχτές μια φράση που τα λέει όλα:"Τα κανονικά παιδιά στην Ελλάδα γεννιούνται κανονικά,αλλά δεν μεγαλώνουν κανονικά,δεν ονειρεύονται κανονικά,δεν ερωτεύονται κανονικά και δεν πεθαίνουν και κανονικά."

Η νεολαία απέδειξε με όλααυτά ότι ο θάνατος ενός από αυτούς,ενός νέου παιδιού ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι της ανοχής,μέχρι τώρα οι νέοι φώναζαν να τους ακόυσουν, να τους δώσουν σημασία μέσα από διάλογο μέσα από πορείες....τώρα θα τους ακούσουν για τα καλά,θέλουν δεν θέλουν,μέσα από την οργή τους!(και έχουν μαζί τους όλο τον κόσμο που τους άκουσε και τους ακολόυθησε αυτές τις μέρες)

ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ

Αποφάσισα να γράψω γιατί νιώθω ότι πνίγομαι σε ένα κράτος μπουρδέλο.. στην Ελλάδα. Αναφέρομαι στην εν ψυχρώ δολοφονία του 16 χρονου Αλέξανδρου εχθές το βράδυ στα Εξάρχεια στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα. Σύμφωνα με τους μπάτσους , δέχτηκαν επίθεση από ομάδα αναρχικών, αναγκάστηκαν να αμυνθούν πυροβολώντας στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε και βρήκε στην καρδιά το άτυχο παιδί. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες η αστυνομία έκανε για άλλη μια φορά επίδειξη δύναμης, βγάζοντας το όπλο και πυροβολώντας εν ψυχρώ το 16χρονο παιδί μετά από λεκτικούς διαπληκτισμούς που δέχτηκε από ομάδα 3 ατόμων. Το παιδί μεταφέρθηκε νεκρό στον Ευαγγελισμό.

Εχθές είχα την τύχη να βρίσκομαι κέντρο την στιγμή των επεισοδίων. Κυριολεκτικά κάηκε ολόκληρη η Αθήνα. Έκλεισαν όλοι οι δρόμοι στο κέντρο και έγιναν πορείες από αναρχικούς, αριστερές παρατάξεις και όσους ένιωσαν να θίγεται η ελευθερία τους. Κόσμος μαζεύτηκε στο Πολυτεχνείο, στη Νομική, στην ΑΣΟΕΕ, στο Πάντειο πανεπιστήμιο. ΜΑΤ έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε κάθε γωνιά της Αθήνας, χωρίς να διστάζουν να κάνουν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων ή να απειλούν τους εγκλωβισμένους σε χώρους πανεπιστημίου με κατάλυση του ασύλου. Το κέντρο της Αθήνας εχθές θύμιζε πεδίο μάχης. Ανάλογη αντίδραση υπήρξε και στην Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Σπάρτη, Γιάννενα, Κομοτηνή, Βόλο, Ξάνθη, Μυτιλήνη, Σέρρες ήδη οργανώνονται πορείες σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, σε ξένες χώρες, καταλήψεις σχολών και οι αντιδράσεις θα συνεχιστούν.

Αισθάνομαι μίσος και οργή. Αισθάνομαι ότι παρόλο που λόγω ηλικίας δεν έζησα χούντα… η χούντα είναι εκεί έξω με άλλη μορφή. Ντροπή στους αλήτες. Ντροπή σε όποιον υπουργό ή δημοσιογράφο, προσπαθήσει να καλύψει το γεγονός ή να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου με μία απλή «απόδοση ευθυνών». Ντροπή σε όλους εμάς αν δεν αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι σε έναν κοινό εχθρό που μας στερεί την ελευθερία μας και καταπατά τα δικαιώματά μας. Όσοι έχουν τη δυνατότητα να κατέβουν στις πορείες που θα οργανωθούν τις επόμενες ημέρες, να μη διστάσουν. Τίποτα δεν θα φέρει το 16χρονο παιδί πίσω, αλλά ας κάνουμε τουλάχιστον το θάνατό του σύμβολο εκδίκησης προς του υπεύθυνους.

Το κείμενο γράφτηκε ξημερώματα Κυριακής. Για αυτό συγχωρέστε την οποιαδήποτε έλλειψη πληροφοριών, στις επόμενες ώρες σίγουρα θα ξέρουμε περισσότερα.

JOHN LENNON

28 χρόνια πριν ,στις 8 Δεκεμβρίου του 1980 ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς της εποχής του αφήνει την τελευταία του πνοή.Ο John Winston Lennon,μουσικοσυνθέτης και ιδρυτικό μέλος του θρυλικού συγκροτήματος Beatles,αλλά και συγγραφέας και ακτιβιστής,πυροβολείται 4φορές πισώπλατα από τον Mark Chapman,λίγα λεπτά μετά ξεψυχά και περνάει στην αιωνιότητα.Ο ίδιος είχε πει με χιούμορ "να δείτε που θα πάω ή από αεροπορικό ατύχημα ή από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή".

68 χρόνια πριν στις 9 Οκτωβριου του 1940 γεννιόταν στο Λίβερπουλ της Αγγλίας.Περιγράφοντας τον εαυτό του στα παιδικά του χρόνια είχε δηλώσει"ήμουν αυτός που οι γονείς έλεγαν στα παιδιά τους,το νου σου μακρυά του".Ανήσυχο και ατίθασο πνεύμα από μικρός αλλά και ασυνεπής μαθητής και αργότερα σπουδαστής,οξύθυμος και βρωμόλοχος μερικές φορές, ιδρύει την πρώτη του μπάντα "Quarrymen"το 1957,που αργότερα μετονομάζει σε Beatles(1959) αφού είχε προηγηθεί η σημαδιακή γνωριμία του με τον Paul MacCartney.Οι δύο τους ήταν αντίθετοι χαρακτήρες και έψαχναν διαφορετικά πράγματα.Ο Lennon δεν ηθελε την καταξίωση αλλά την ανατροπή και την ρίξη με το κατεστημένο,δεν αναζητούσε την δόξα αλλά την εσωτερική γαλήνη.Γι αυτόν η μουσική δεν ήταν ένα μέσο πλουτισμού,αλλά ένα μέσο που του ικανοποιούσε το ανήσυχο πνεύμα του και του πρόσφερε την δυνατότητα να δημιουργήσει και να περάσει μηνύματα.Ο MacCartney έβλεπε πιο ρεαλίστικά και πιο επαγγελματικά τα πράγματα και δεν είχε τις πνευματικές ανησυχίες του Lennon.Αλλά ο συνδυασμός τους ήταν αχτύπητος και αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη ώστε οι Beatles να ανέβουν στην κορυφή και να μείνουν στην ιστορία.

Δημιούργησαν τέτοιο ρεύμα και επηρέασαν τόσο πολύ την εποχή τους και την νέα γενιά που δικαιολογημένα ο Lennon έκανε το 1966 την δήλώση που εξόργισε την εκκλησία τόσο και τους πιστούς"Αυτή την στιγμή είμαστε πιο γνωστοί και από το Χριστό".Ο Lennon πίστευε ακράδαντα στον Θεό,το χε δηλώσει άλλωστε,αλλά δεν πίστευε στις θρησκείες ούτε στα αξιώματα.Ηταν υπέρμαχος την ειρήνης"Give peace a chance" αλλά και της αγάπης"All you need is love".

Το 1969 το συγκρότημα διαλύεται και έτσι αρχίζει την προσωπική του πορεία και δράση.Ηχογραφεί το Ιmagine(1971),που καθίστατε αντιπολεμικός ύμνος(καθώς και πολλά άλλα τραγούδια με πολιτικό περιεχόμενο)μετακομίζει στην Νεα Υόρκη μαζί με την συντροφό του Γιοκο Ονο και αρχίζει να δραστηριοποιείται πολιτικά.

Ο Lennon θα δηλώσει ότι ¨πίσω από κάθε ηλίθιο κρύβεται μια πολύ εξυπνη γυναίκα''.Γιαυτόν η Γιόκο ήταν η μούσα του,το άλλο του μισό,αλλά για κάποιους ήταν η "μάγισσα",η αιτία της διάλυσης των σκαθαριών και της στροφής της μουσικής του και του στυλ του.Στην πραγματικότητα αποτέλεσε σημείο καμπή για τον Lennon και πρωταρχικός παράγοντας της εξέλιξης του μετά από τους Beatles,καθώς τον προέτρεψε να δραστηροποιηθεί πολιτικά και να περάσει μέσα από τα τραγούδια του πολιτικά μηνύματα για τον πόλεμο στο Βιετνάμ,για την ειρήνη και την αγάπη.

Ο ίδιος είχε ανακατευτεί και με το αλκοολ και με την ηρωίνη σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του αλλά ποτέ δεν έχασε την "μπάλα" και τον εαυτό του,ούτε ποτέ αυτές οι εμπειρίες τον έκαναν να καταστρέψει την ζωή του ίσα ίσα που όπως ο ίδιος είχε πει με το να δοκιμάσει κατάλαβε αμέσως το πόσο καταστρεπτική και ανώφελη είναι η χρήση τους και τα έκοψε(γράφει το Cold Turkey-cant see the future,cant see the sky,get me out of this hell).

Η επιρροή των τραγουδιών και των λόγων του ήταν τόσο μεγάλη που προκαλεί την δυσαρέσκεια της αμερικάνικης κυβέρνησης,καθώς είναι η ηγετική μορφή στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του πολέμου στο Βιετνάμ,όπου το 1972 του αφαιρούν την βίζα ενώ ανοίγεται φάκελος με το ονομά του στο FBI(ακόμα και σήμερα κάποιες σελίδες δεν έχουν δεί την δημοσιότητα για λόγους "εθνικής ασφάλειας").

Τα μηνύματα του διαχρονικά και δυνατά.Ορισμένα από αυτά που είπε έμειναν χαρακτηριστικά"Οταν ονειρεύεται κανείς μόνος είναι απλά ένα όνειρο,όταν το κάνει μαζί με κάποιον άλλο τότε είναι πραγματικότητα","η κουράζεσαι πολεμώντας για την ειρήνη ή πεθαίνεις","Αν όλοι απαιτούσαν την ειρήνη αντί για ένα σετ τηλεόρασης τότε θα υπήρχε ειρήνη","φαντάσου όλους τους ανθρώπους να ζουν για το τώρα,φαντάσου να μην υπάρχουν 8ρησκείες και σύνορα και χώρες,όλοι οι άνθρωποι να ζουν την ζωή τους ειρηνικά,λες ότι είμαι ονειροπόλος αλλά δεν είμαι ο μόνος"

Το 1980 τον βρίσκει ώριμο και κατασταλαγμένο,έχοντας αποσυρθεί από την δημοσιότητα στο πλευρό της συζύγου και του γιού του και ηχογραφόντας το τελευταίο δίσκο του.Εκείνο το βράδυ καθώς γύριζε σπίτι ο Mark Chapman,ένας ψυχολογικά ανισσόροπος θαυμαστής,τον πυροβολεί και μένει στο τόπο του εγκλήματος θεωρόντας ότι είχε κάνει το καθήκον του,είχε σκοτώσει "τον υποκριτή που μιλούσε για αγάπη ενώ έμενε σε ένα χλιδάτο κτίριο".Μαζί του είχε το βιβλίο "ο άνθρωπος της σίκαλης",που τον προέτρεψε για αυτήν τουν την πράξη."Ηθελα να γίνω και εγώ διάσημοςμε αυτόν τον τρόπο,έτσι μπορώ να εξηγήσω την τότε πράξη μου"δηλώνει σήμερα ο δολοφόνος από τις φυλακές όπου βρίσκεται έχοντας απορριφθεί για 5φορά το αίτημά του για αποφυλάκιση.Κάποιοι από την άλλη θεωρούν ότι τον Lennon τον έβγαλαν από την μέση φορείς της εξουσίας φοβούμενοι την επιρροή που ασκούσε στον κόσμο με την μουσική του και τα λόγια του και δυσαρεστημένοι από την γενική πολιτική του στάση.

Πάντως με τον θανατό του ο Lennon καταλαμβάνει δικαιωματικά μια θέση στο πάνθεο και περναέι στην ιστορία ως ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του 20ου αιώνα και ως ένα διαχρονικό σύμβολο της ροκ μουσικής και της επανάστασης ενάντια στον πόλεμο και το κατεστημένο,ως χαρισματικός συνθέτης που άφησε πίσω του μουσική και μηνύματα που ακόμα ασκούν τεράστια επιρροή και διαμορφώνουν συνειδήσεις.Ο john lennon είναι διαχρονικός όσο ποτέ!!

we all shine on like the moon like the stars like the sun....
http://www.youtube.com/watch?v=I-NRriHlLUk

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ WoW (women on waves)

Πρόκειται για μία ομάδα από την Ολλανδία στην οποία συμπεριλαμβάνονται γυναικολόγοι και εθελοντές, που σαν στόχο έχει την παροχή βοήθειας σε γυναίκες που επιθυμούν να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους...εν πλω!

Είναι γνωστό ότι ακόμη και σήμερα εν έτη 2008 υπάρχουν αρκετές χώρες σε Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική και κάποιες στην Ευρώπη όπου η νομοθεσία περί αμβλώσεων είναι πολύ αυστηρή και η διακοπή της εγκυμοσύνης θεωρείται παράνομη. Το αποτέλεσμα?? Το 50% των αμβλώσεων που γίνονται να είναι επικίνδυνες ή επειδή είναι παράνομες, να μην πραγματοποιούνται, με αποτέλεσμα να έχουμε μαμάδες χωρίς την θέληση τους.

Έτσι ο μη κερδοσκοπικός αυτός οργανισμός που ιδρύθηκε από την γυναικολόγο Ρεμπέκα Γκόμπερτς είχε σαν στόχο να βοηθήσει γυναίκες που είχαν βιαστεί ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο ήθελαν να διακοπεί η κύηση τους. Αυτό σήμαινε είτε επέμβαση, είτε με το Ru 486 ή αλλιώς το χάπι της επόμενης ημέρας, αλλά και ενημέρωση σχετικά με την αντισύλληψη. Όμως το πρόβλημα ήταν στην νομοθεσία της κάθε χώρας. Δεν μπορούσαν να κάνουν εκτρώσεις σε χώρα όπου τις απαγόρευε. Η λύση ήρθε γρήγορα και ήταν η χρησιμοποίηση του μέσου που λέγεται πλοίο. Μελετώντας λοιπόν το Διεθνές Δίκαιο, παρατήρησαν ότι αν αγκυροβολούσαν πέρα από 12 ν.μ., δεν θα παραβιαζόταν κανένας νόμος.

Πρώτος τους προορισμός η Ιρλανδία το 2001, μία από τις πιο αυστηρές χώρες ως προς αυτό το θέμα. Το αποτέλεσμα ήταν 300 γυναίκες να επωφεληθούν, κάνοντας δωρεάν υπερηχογραφήματα και τεστ εγκυμοσύνης, αλλά καμία να μην κάνει έκτρωση, γιατί οι αντιδράσεις ήταν έντονες. Το 2003 στην Πολωνία είχε μαζευτεί στο λιμάνι όπου προσάραξε το πλοίο (για να πάρει τις ενδιαφερόμενες κυοφορούσες) μία ομάδα ανθρώπων με κόκκινη μπογιά και αβγά. Επόμενος σταθμός η Πορτογαλία, το 2004, όπου εκεί όταν οι γιατροί ζήτησαν άδεια ελλιμενισμού, οι αρχές έστειλαν δύο πυραυλακάτους! Το συγκεκριμένο περιστατικό έφτασε μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο, επειδή η Πορτογαλία προέβη σε παραβίαση της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και μέσων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η τελευταία τους επίσκεψη ήταν στην Ισπανία (εκεί άμβλωση επιτρέπεται μόνο αν έχει προκύψει η κυοφορία από βιασμό, αν κινδυνεύει η υγεία της κυοφορούσας ή αν υπάρχει εμβρυϊκή δυσμορφία), όπου η ίδια η δήμαρχος της Βαλένθια θεώρησε την επίσκεψη του πλοίου προκλητική και πολλές ομάδες ανθρώπων προσπάθησαν να εμποδίσουν την προσάραξη του στο λιμάνι.

Το σίγουρο είναι ότι παρά τις αντίξοες συνθήκες, ο οργανισμός θα συνεχίσει να δίνει το στίγμα του και μέσω εκδηλώσεων, συζητήσεων, e-mails και τηλεφωνημάτων θα βοηθάει τις γυναίκες που είναι σε απόγνωση, αφού η ίδια η χώρα τους δεν το κάνει. Γεγονός είναι ότι και μέσω της δράσης τους βοήθησαν την Πολωνία να υιοθετήσει πιο ήπιες στάσεις απέναντι στο θέμα, αλλά και την Πορτογαλία να επανεξετάσει το θέμα και να καταλήγει το 2007 να θεωρεί νόμιμη την άμβλωση ως τις 10 εβδομάδες κύησης. Είναι οξύμωρο να λέμε ότι η κοινωνία μας τα έχει ισοπεδώσει όλα και ότι όλα είναι ελεύθερα και επιτρεπτά, ενώ ορισμένα ακόμη θέματα (όπως οι εκτρώσεις) έχουν ακόμη μία μεσαιωνική αντιμετώπιση.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΡΟΥΜΑΝ

Εκεί που χάζευα στην Καθημερινή και διάβαζα αδιάφορα για τα συνηθισμένα πλην όμως «σημαντικά» θέματα της επικαιρότητας, βλέπε το σχέδιο των 200 δις. ευρώ για την Ευρώπη, τις καταθέσεις για το Βατοπέδι και το πώς ο Καραμανλής σχεδιάζει ανοίγματα της ελληνικής οικονομίας στην Κίνα, έπεσε το μάτι μου σε ένα άκρως ενδιαφέρον δημοσίευμα. Το σύνδρομο «Τρούμαν».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το σύνδρομο αυτό αναφέρεται σε μία ψυχολογική ψευδαίσθηση κατά την οποία ο ασθενής πιστεύει ότι η ζωή του είναι ένα reality και ότι η κάθε του κίνηση παρακολουθείται από κάμερες. Το όνομα της ασθένειας είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη ταινία “The Truman Show” στην οποία η ζωή του πρωταγωνιστή γινόταν reality show χωρίς να το ξέρει.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι το σύνδρομο αυτό έχει προκληθεί από τη σημερινή κουλτούρα των αναπτυγμένων κυρίως χωρών και τείνει να γίνει ιδιαίτερα έντονο φαινόμενο σε χώρες στις οποίες υπάρχει αυξημένου επιπέδου παρακολούθηση από κάμερες σε δημόσιους χώρους κτλ. καθώς και σε χώρες στις οποίες προβάλλονται πολλά reality στην τηλεόραση. Οι ασθενείς παρουσιάζουν έντονη νευρικότητα, ψευδαισθήσεις οι οποίες μπορεί να μετατραπούν σε ψυχώσεις με ακραία παραδείγματα τα ακόλουθα τα οποία φυσικά έχουν συμβεί που αλλού!! Στην Αμερική!

Ένας άντρας εμφανίζεται σε κτίριο δημόσιας υπηρεσίας των ΗΠΑ ζητώντας να απαλλαγεί από το ριάλιτι που γυριζόταν από τη ζωή του. Κάποιος άλλος είναι πεπεισμένος ότι κάθε του κίνηση βιντεοσκοπείται κρυφά για κάποιο διαγωνισμό στην τηλεόραση. Ένας τρίτος, πιστεύει ότι τα πάντα, από τις ειδήσεις, τους ψυχιάτρους και τα φάρμακα που του χορηγούνται είναι μέρος ενός ψεύτικου κόσμου στον οποίο πρωταγωνιστεί παρά τη θέλησή του, όπως στην ταινία του 1998, «Τρούμαν Σόου». Διάφορες πρόσφατες μελέτες αναφέρουν παραισθήσεις που σχετίζονται με το Ίντερνετ, όπως η περίπτωση μιας Αυστριακής που πίστευε ότι έχει γίνει κινούμενη web κάμερα. Κάποιοι από τους ασθενείς που βιώνουν το «Σύνδρομο Τρούμαν» αισθάνονται υπερήφανοι για την κατά φαντασίαν διασημότητα τους, ενώ κάποιοι άλλοι εκνευρίζονται με την παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής.

Κοινώς το συμπέρασμα είναι ένα. Έχουμε πέσει θύματα του υποτιθέμενου πολιτισμού μας και της δήθεν προχωρημένης κουλτούρας μας. Και μιας και διάβασα σχετικά πρόσφατα το 1984 του Τζωρτζ Όργουελ, έργο που κατά τη γνώμη μου είναι οιωνός πολλών δυσάρεστων εξελίξεων που σιγά σιγά δυστυχώς πραγματοποιούνται, στο μέλλον ο δήθεν πολιτισμός μας θα μας μετατρέψει σε υποχείρια ενός “Μεγάλου Αδερφού” ο οποίος μέσα από την “τηλεοθόνη που θα μας παρακολουθεί” θα διαμορφώνει απόψεις, συνειδήσεις και εν τέλει ανθρώπους.

ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ:ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Το θέμα παιδεία είναι τεράστιο και πολύπλοκο και αν καθόμουν να το αναλύσω όσο θα έπρεπε θα χρειαζόμουν ατελείωτες ώρες και σελίδες,και για την αναδιάρθρωση της ώστε να δωθούν λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν(όχι μόνο πανελλαδικώς αλλά και παγκοσμίως)ακόμα περισσότερες...!!(βέβαια οι δικοί μας υπουργοί είναι τόσο ξεφτέρια που δεν χρειάζονται και πολύ χρόνο και μελέτη για να αναδιαρθρώσουν ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα!Στην Ελλάδα αναδιάρθωση σημαίνει από μπάχαλο σε... μπάχαλο!)

Η παιδεία είναι η βάση μιας κοινωνίας ή βάση μιας προσωπικότητας,η βάση ενός πολιτισμού η βάση της εξέλιξης και γενικά η ΒΑΣΗ.Και όλοι ξέρουμε ότι όταν η βάση δεν είναι γερή τίποτα δεν είναι γερό.

Για να μιλήσω όμως κυρίως για τα πανεπιστήμια γιατί είναι ένα θέμα που απασχολεί και θα απασχολήσει και τους επόμενους μήνες ακόμα περισσότερο λόγω του περάσματος νόμου για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και τη νομιμοποίηση των ΚΕΣ(και ένα θέμα που εμάς τους φοιτητές μας καίει!)

Κοιτώντας την λίστα με τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό(κάποτε το Μετσόβειο έπαιρνε και μια θεσούλα,αλλά όπως είπα κάααποτε)και γενικά η θέση που κατέχουν τα πανεπιστημιά μας είναι μια και σταθερή 999...(άντε έχουμε λίγο καλύτερα πανεπιστήμια από την Ζιμπάμπουε).Φυσικά τα ξένα πανεπιστημία(Cabridge,new York κλπ κλπ)είναι ιδιωτικά,που σημαίνει ότι είναι τα καλύτερα αλλά γιατί σκας τα μαλλιά της κεφαλί σου για να σπουδάσεις εκεί και σου παρέχει τα απίστευτα γιατί ξεφραγιάζεσαι για να τα έχεις.Μεν λοιπόν έχουν και γαμώ τα πανεπιστήμια μεν όμως η πρόσβαση δεν είναι εύκολη.Επιπλέον και στο εξωτερικό φοιτητές διαμαρτύρονται για τις περικοπές στην δημόσια παιδεία,πρόσφατα μάλιστα και στην Ιταλία και στην Γαλλία φοιτητές και καθηγητές διαμαρτύρονται για την κατάσταση που επικρατεί.Και εκεί όπως και εδώ βγαίνουν και λένε τις γνωστές @@@##!(μην εκρφραστώ)ότι όλα γίνονται προς το καλό των φοιτητών και κυρίως της χώρας(και όταν εννοούν χώρα,ο ναι εννοούν τον εαυτό τους!)

Στα δικά μας λοιπόν...τα πράγματα είναι άστα να πάνε...δημόσια αλλά άθλια γιατί δεν σκάμε τα μαλλιά της κεφαλίς μας και γιατί τα χρήματα τα λιγοστά που προορίζονται για την παιδεία τσεπώνονται από άλλους,αλλά και γιατί έχουμε λαμπρούς ανθρώπους να δουλεύουν αναθεωρώντας νόμους,για το καλό μας φυσικά!!Και παρά τα χάλια της δημόσιας παιδείας,οι δαπάνες μειώνονται κάθε χρόνο(γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για την γνώση μόνο για να αγοράζουμε λίμνες!)και προοθούνται νόμοι για την νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα σημαίνει και τ ότι αν δεν έχουμε λεφτά δεν θα έχουμε και παιδεία.

Η παιδεία είναι αγαθό για όλους,αυτό είναι δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο!Η παιδεία δεν είναι προιόν για πώληση και αγορά,ουτέ για να κερδοφορήσει κάποιος,και ούτε προιόν που το κατέχει και το μοιράζει κάποιος αυτό είναι λαθος!έτσι χάνεται και η αξία της και ο σκοπός της και το νόημα όλο.

Και γενικά πάμε καλά??Είναι δυνατόν εμείς οι φοιτητές να ζητάμε δωρεάν παιδεία???Είναι δυνατόν να παλεύουμε για ένα βασικό και αναφαίρετο δικαίωμά μας???Είναι δυνατόν να λέμε τα προβληματά μας και να μην μας ακούει κανείς??Είναι δυνατόν να ζητάμε όχι επιπλέον δικαιώματα και πράγματα αλλά τα βασικά και αυτονοόητα και να μας γράφουν λες και λέμε να μας φτίαξουν αλλου fun park μέσα στα πανεπιστημία!!Εμείς ζητάμε σωστά πανεπιστήμια με αξιοπρεπείς υποδομές,κτίρια για να σπουδάσουμε,βιβλία και βιβλιοθήκες για να διαβάσουμε,πτυχία που να έχουν κύρος και θα μας εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή εργασία και ζωή και γνώσεις σωστές και πολύπλευρες κι αυτά χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουμε λες και η παιδεία είναι πολυτέλεια.Πολυτέλεια είναι οι βίλες σας και τα Βατοπεδιάς σας,οι μίζες,τα dvd,οι 5οο αστυνομικοί που έχετε για να φιλάνε την γάτα σας,και τα πεντακόσια διαφορετικά εκκλησιαστικά σκήπτρα σας!!

ΔΙΕΘΝΩΣ ΡΕΖΙΛΙ

"Η αγαπημένη πόλη των Αφγανών...η Πάτρα" ήταν ο τίτλος που δέσποζε στα πατρινά κανάλια και ήταν κωμικοτραγικός θα έλεγα. Πριν μια εβδομάδα στο Reuters έγινε διεθνής δημοσίευση των γεγονότων που επικρατούν στη πόλη και η τελική εικόνα που μένει στον αναγνώστη είναι ότι είμαστε ρατσιστές, ανίκανοι να διευθετήσουμε την επίλυση ενός τόσο σημαντικού ζητήματος και πέρα για πέρα αδιάφοροι για αυτό. Το ζήτημα δεν πρέπει να μείνει μόνο εκεί, καθώς είμαι σίγουρη, ότι όλοι όσοι δεν μένουν στην πόλη, δεν έχουν ιδέα για το τί επικρατεί εδώ και είναι λογικό, αφού αυτό το θέμα δεν έχει προβληθεί καθόλου από τα ΜΜΕ, που δεν γνωρίζουν να κάνουν τίποτε άλλο, παρά να κινδυνολογούν ασύστολα ή να ασχολούνται με ανούσια θέματα.

Όμως το θέμα των μεταναστών στην Πάτρα δεν είναι καινούργιο και αποτελεί βραχνά για τους κατοίκους της περιοχής. Είναι γνωστό ότι έχουν σημειωθεί επιθέσεις από μετανάστες, καθώς και ότι κοντά στο λιμάνι και στον παραλιακό δρόμο δεν περνάς από κάποια ώρα και μετά, γιατί φοβάσαι. Όμως είναι λογικό αυτοί οι άνθρωποι να κλέβουν, γιατί πως θα επιβιώσουν αλλιώς. Είμαστε μία χώρα που δεν τους θέλει, αλλά τους δέχεται, μία χώρα που δεν τους βοηθάει, αλλά τους κρατάει μέσα της. Γιατί???? Επειδή απλά αδιαφορεί.

Εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει να τίθεται θέμα συζήτησης περί των μεταναστών. Καθόμαστε και ασχολούμαστε (λέμε τώρα) με οτιδήποτε πέρα από ένα θέμα που θα βοηθήσει και τις δύο πλευρές. Η λύση σαφώς δεν θα είναι εύκολη, γιατί το όλο γεγονός είναι ένας κύκλος. Οι Αφγανοί θέλουν μέσω του λιμανιού της Πάτρας να πάνε Ιταλία, η Ιταλία δεν τους δέχεται γιατί έχει ήδη αρκετούς μετανάστες και έτσι οι λιμενικοί εκεί είναι άκρως αυστηροί και έτσι γυρνάνε πάλι πίσω, με όνειρα για μία καλύτερη ζωή γκρεμισμένα.

Τουλάχιστον το μόνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, είναι να τους δώσουμε καταλύματα όσο πιο ανθρώπινα μπορούμε. Όμως ούτε και αυτό έχουμε κάνει. Κάποιοι ζουν στον καταυλισμό υπό συνθήκες απερίγραπτα απάνθρωπες και είναι συνέχεια με τον φόβο μην έρθει η αστυνομία και τους διώξει ή βιώνουν συχνές μετακινήσεις (γιατί ως γνωστόν άμα μεταφέρεις λίγο πιο πέρα ένα πρόβλημα, μπορείς άνετα να κάνεις και πώς δεν το βλέπεις). Άλλοι είναι στα κρατητήρια (ούτε οι ίδιοι ξέρουν γιατί, απλά βρίσκονταν στο λάθος μέρος, την λάθος ώρα) και αναφερόμαστε σε ηλικίες 14 και 16. Τέλος οι υπόλοιποι κοιμούνται όπου βρουν. Σε πλατείες, παγκάκια, πάρκα... Λες τώρα με το δημοσίευμα, να αντιδράσουν οι άλλες χώρες, και κάποια στιγμή με το καλό, να αντιληφθούμε και εμείς την κατάσταση και να προχωρήσουμε σε μέτρα???

Το δημοσίευμα βρίσκεται http://www.reuters.com/article/worldNews/idUSTRE4A604B20081107?feedType=RSS&feedName=worldNews

Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, από την άλλη, βρήκε μία δική της λύση. Το σχετικό δημοσίευμα

βρίσκεται http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=959080&lngDtrID=245

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ

Θυμάμαι που όταν πήγαινα σχολείο(καλά δεν πέρασε και πολυς καιρός)κάθε χρόνο το 15μελές αποφάσιζε μποϊκοτάζ στο κυλικείο του σχολείου μας,γιατί οι τιμές ήταν πολύ υψηλές.(και κάθε χρόνο αυξάνονταν).Μαυτό τον τρόπο θέλαν να διαμαρτυρυθούν και φυσικά να πετύχουν την μείωση των τιμών.Οπως όμως και οι εκλογές έτσι και το μποϊκοτάζ ήταν απλά κωμικοτραγικές προσπάθειες και μάλλον ένας ακόμη τρόπος να κάνουν την πλάκα τους κάποιοι και να το παίξουν μάγκες και επαναστάτες κι αυτό αποδεικνύοταν από το ότι οι τιμές όχι μόνο δεν έπεφταν αλλά αυξάνονταν,εκτός το ότι οι μαθητές συνέχιζαν να ψωνίζουν κανονικά ή όταν δεν το κάναν,δεν ήταν επειδή δεν θέλαν,αλλά επειδή δν μπορούσαν αφού τους κλείναν τον δρόμο οι ''μάγκες''.

Σχολικές αναμνήσεις θα μου πεις αλλά όχι μόνο.Αντανάκλαση της πραγματικότητας,μικρογραφία αυτού που ισχύει στην καινωνία μας!Γιατί δυστυχώς στην ελληνική κοινωνία το μποϊκοτάζ είναι μια λέξη που δεν ξέρουμε τι σημαίνει και το οποίο δεν κάνουμε παρά ελάχιστες φορές κι αυτό όχι τόσο επιτυχημένα.Ο λόγος?λείπει η συλλογικότητα!

Το μποϊκοτάζ προέρχεται από την γαλλική λέξη boycottage και σημαίνει άρνηση συμμετοχής ή γενικά αντίδραση σε μία διαδικασία με στόχο τη ματαίωσή της ή την άσκηση πιέσεως σε κάποιον ή οικονομικός πόλεμος εναντίον μιας εταιρείας με άσκηση πίεσης.

Εδώ στην Ελλάδα το μποϊκοτάζ ξεψυχά ενώ στο εξωτερικό χρησιμοποιείται ως πρώτο μέσο κοινωνικής πίεσης!

Στο εξωτερικό κάθε φορά που κάποια εταιρία αυξάνει τις τιμές τις υπερβολικά αρχίζουν τα μποϊκοτάζ και μέσα σε λίγεσ βδομάδες οι εταιρίες χαμηλώνουν τις τιμές!!Αυτά είναι!!Και γενικά στο εξωτερικό όταν ένα εστιατόριο αυξάνει τις τιμές του,χωρίς καν να γίνει πρόταση από κάποιον για μποϊκοτάζ,αλλά από μόνοι τους δεν πατάνε,παύουν να πηγαίνουν στο ίδιο εστιατόριο και επιλέγουν κάποιο πιο φτηνό.Κι αυτό όχι επειδή είναι γύφτοι όπως λένε οι ''έξυπνοι ελληναράδες''αλλά επειδή δεν είναι βλάκες!!!

Σαυτή την χώρα μας έχει φάει η εξυπνάδα και η φιγούρα.Κάθε μέρα αυξάνονται οι τιμές κι εμείς αντί να παύουμε να πηγαίνουμε συνεχίζουμε μην τυχόν μας περάσουν για γύφτους μην τυχόν καταλάβει κανείς ότι δεν έχουμε να δώσουμε ή λένε εντάξει ας το προσπεράσουμε μην πούμε τίποτα.Ακόμα κι όταν μέσω οργανωμένων κινήσεων και ομάδων προτείνεται το μποϊκοτάζ εταιρειών,εστιατορίων και επιχειρήσεων δεν βρίσκει ούτε την ελάχιστη ανταπόκριση(παράδειγμα μποϊκοτάρισμα ΔΕΗ,Starbucks,καταστημάτων ή ορισμένων ειδών διατροφής όπως τα δημητριακά και το γάλα )Πόσες από αυτές τισ κινήσεις υποστηρίχθηκαν από τους περισσότερους Έλληνες??ΚΑΜΙΑ???Πόσες από αυτές τις ενέργειες αναφέρεθηκαν από τα μέσα???ΚΑΜΙΑ???

Στο Σιατλ της Αμερικής,μετά από μποϊκοτάζ των Starbucks σε 100πόλεις της Αμερικής λόγω της ακρίβειας αλλά και της εκμετάλευσης,δίνεται και καφές με ένα μόνο δολλάριο!!!Εδώ πάλι συνεχίζουμε να τον ακριβοπληρώνουμε και περισσότερο( της ίδιας αλυσίδας) από άλλες αντίστοιχες Ευρωπαικές χώρες!!!!!!!!!ΕΛΕΟΣ...ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΑΣ?ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ?ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΜΕ Α ΚΑΛΑ ΝΑΙ?ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΟΥ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ ΧΑΖΟΓΕΛΑΝΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΙΡΩΝΙΚΑ?(γιατί ξέρουν ότι για μια ακόμη φορά το ψώνιο και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα θα τους βγάλει ασπροπρόσωπους!)

ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ!!

ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ – ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ

/* Περιγράφω τα κύρια σημεία του βιβλίου. */

- « Αλήθεια! Κάποιος μου διηγήθηκε ότι κάποτε ήσαστε αναρχικός».
- « Όχι μόνο ήμουν αλλά και παραμένω. Είναι αλήθεια ότι δεν κάνω ζωή βομβιστή ή αναρχοσυνδικαλιστή. Εκείνων όμως η ζωή εκτυλίσσεται πέρα από τον αναρχισμό, πέρα από τα ιδανικά τους. Σε εμένα τον τραπεζίτη, τον μέγα έμπορο και κομπιναδόρο, αφού το θέλετε έτσι συνυπάρχουν και τα δύο, και η θεωρία και η πράξη του αναρχισμού. Οι συνδικαλιστές και οι βομβιστές είναι τα σκουπίδια του αναρχισμού, οι κηφήνες της μεγάλης αναρχικής διδασκαλίας. Τι σημαίνει να είσαι αναρχικός? Σημαίνει να αντιστέκεσαι στις αδικίες που πηγάζουν από το γεγονός ότι ερχόμαστε στον κόσμο κοινωνικά άνισοι. Γεννιόμαστε άντρες ή γυναίκες, αλλά δεν γεννιόμαστε ούτε σύζυγοι, ούτε καθολικοί, ούτε προτεστάντες. Γινόμαστε ό,τι γίνουμε με την επίδραση των κοινωνικών θεσμών. Γιατί όμως οι κοινωνικοί θεσμοί είναι κακοί? Επειδή πρόκειται για θεσμούς, επειδή δεν είναι φυσικοί. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος θα έλεγε πως όλα αυτά είναι καλά και ωραία αλλά το αναρχικό σύστημα δεν είναι πραγματοποιήσιμο. Αν η κοινωνία είναι φυσική τότε μπορεί να είναι δυνατή και μία αναρχική ή ελεύθερη κοινωνία, επειδή μόνο αυτή η κοινωνία θα είναι ολωσδιόλου φυσική. Αν όμως η κοινωνία δεν γίνεται να είναι φυσική, αν πρέπει να είναι θεσμός, τότε είμαστε αναγκασμένοι να τη θεωρούμε το μικρότερο κακό και να την κάνουμε μέσα στα θεσμικά πλαίσια, όσο πιο φυσική μπορούμε για να είναι όσο το δυνατόν δικαιότερη. Και ποιόν αντιλαμβανόμαστε ως φυσικότερο? Αυτόν που έχουμε συνηθίσει . Το αστικό σύστημα. Έστω ότι το αναρχικό σύστημα είναι πραγματοποιήσιμο. Μπορεί να πραγματοποιηθεί διαμιάς? Πρέπει να υπάρξει κάποιο μεταβατικό στάδιο. Η προετοιμασία θα πρέπει να είναι υλική ή πνευματική. Η πρώτη περίπτωση είναι αδύνατη. Μόνο σε κάτι που υπάρχει μπορούμε να προσαρμοστούμε υλικά. Βέβαια υπάρχει σε αυτή και η περίπτωση της επαναστατικής δικτατορίας, αλλά αυτή δεν έφερε ποτέ σωστά αποτελέσματα. Άρα η προετοιμασία είναι μόνο πνευματική. Έπρεπε να καταστρέψουμε τους θεσμούς όμως χάριν της ελευθερίας. Στόχος μία επανάσταση που θα ξεσπούσε σε όλες ή τουλάχιστον τις σημαντικότερες γωνίες του κόσμου, για να απλωθεί ύστερα και στις υπόλοιπες. Είναι καλό να δουλεύει κανείς για το μέλλον και να αγωνίζεται για την ελευθερία των άλλων είναι ακόμη καλύτερο. Για αυτό αναρωτιόμουν: χάριν τίνος και γιατί να θυσιαστώ? Μα μόνο η αίσθηση ότι έκανα το χρέος μου, πως αγωνίστηκα για το σωστό. Διαπίστωσα όμως κάτι. Στην ομάδα προπαγάνδας, ήμασταν τότε 40 άτομα, είχε αναπτυχθεί μία τυραννία. Κάποιοι διέταζαν τους υπόλοιπους και τους καθοδηγούσαν κατά βούληση, κάποιοι κυριαρχούσαν πάνω στους υπόλοιπους και τους υποχρέωναν να υπακούν, κάποιοι κατάφεραν να κάνουν με πανουργία και δόλο τους υπόλοιπους του χεριού τους. Αυτοί λοιπόν δεν το έκαναν με το χρήμα, τη θέληση της θέσης ή κάποια ιδεατή αυθεντία που είχαν. Αυτό προήλθε από την δραστηριότητα που δεν είχε τίποτε κοινό με τους κοινωνικούς θεσμούς. Αυτό σημαίνει πως πέρα από τους κοινωνικούς θεσμούς έχουμε να κάνουμε με μια καινούργια μορφή τυραννίας. Αλλά η τυραννία που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα μας ήταν πράγματι αποτέλεσμα των φυσικών καταβολών? Τι είναι οι φυσικές καταβολές? Είναι ο βαθμός ευφυΐας, φαντασίας, θέλησης με τον οποίο έρχεται κανείς στον κόσμο-αναφέρομαι στο πνεύμα γιατί τα πράγματα είναι διαφορετικά αν αναφερθούμε στις φυσιολογικές καταβολές. Μένει το ερώτημα, αν μία τέτοια χρήση των φυσικών ιδιοτήτων είναι δίκαιη, δηλαδή φυσική. Ποια θα ήταν όμως η φυσική χρήση των φυσικών ιδιοτήτων μας? Θα έπρεπε να εξυπηρετεί τις φυσικές επιδιώξεις της προσωπικότητας μας. Θα ήταν φυσική επιδίωξη της προσωπικότητας μας να εξουσιάζει κανείς κάποιον άλλο. Θα μπορούσε να υπάρξει αυτή η περίπτωση κάτω από ορισμένες συνθήκες: αν αυτός ο κάποιος βέβαια ήταν εχθρός. Βέβαια για έναν αναρχικό εχθρός είναι αυτός που αντιπροσωπεύει τους κοινωνικούς θεσμούς και την τυραννία τους, κι άλλος κανείς, γιατί όλοι οι άλλοι άνθρωποι είναι όμοιοι του, δηλαδή φυσικοί του σύντροφοι.. Ήταν αποτέλεσμα λαθεμένης ανάπτυξης, διαστρέβλωσης των φυσικών καταβολών. Πώς έγινε όμως και φτάσαμε σε αυτή τη διαστρέβλωση? Αιτία πρέπει να είναι ένας από τους ακόλουθους συσχετισμούς: είτε από το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του σκάρτος, οπότε κι όλες οι φυσικές του καταβολές είναι φύσει διεστραμμένες, είτε από κάποια διαστροφή, αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης αποτελμάτωσης της ανθρωπότητας σε ένα κόσμο κοινωνικών θεσμών, θεσμών που νομοτελειακά οδηγούν στην τυραννία και καθιστούν την πιο φυσική λειτουργία των πιο φυσικών καταβολών, προοδευτικά και αντίθετα στη θέληση μας, τυραννική. Τι έπρεπε να γίνει λοιπόν? Να δουλέψουμε χωριστά! Ήμουν πολύ χαρούμενος για αυτή την ανακάλυψη. Έτρεξα αμέσως στους συντρόφους για να τους το ανακοινώσω. Διαφώνησαν όλοι όμως. Λακέδες πρώτου βαθμού. Τελικά τους εγκατέλειψα, αποσύρθηκα. Αποφάσισα να πολεμήσω μόνος μου τους κοινωνικούς θεσμούς. Τι θα μπορούσα να κάνω ενάντια σε αυτούς τους κοινωνικούς θεσμούς? Έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στην έμμεση δράση, την διαφωτιστική και στην άμεση. Για την πρώτη, δεν είμαι ούτε ρήτορας, ούτε συγγραφέας. Έτσι αποφάσισα να διαλέξω την άμεση δράση. Τι σημαίνει άραγε να αγωνίζεται κανείς στην πράξη? Σημαίνει πόλεμος. Πώς νικάει κανείς τον εχθρό σε ένα πόλεμο? Ή τον σκοτώνει ή τον καταστρέφει. Δεν ήμουν σε θέση να καταστρέψω τους κοινωνικούς θεσμούς, γιατί αυτό μία κοινωνική επανάσταση μπορεί να το κάνει. Άρα θα τους αποδυνάμωνα. Έπρεπε να μάθω ποιός ήταν ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος θεσμός. Ήθελα να τον καταδικάσω σε αδράνεια. Ο σημαντικότερος θεσμός της εποχής μας τυχαίνει να είναι το χρήμα. Πώς να υποτάξει κανείς το χρήμα? Η μόνη μέθοδος είναι να αποκτήσεις όσο πιο μεγάλα ποσά μπορείς, ώστε να μην είναι πια αισθητή η επιρροή τους. Τότε προχώρησα, φίλε μου, στην φάση την τωρινή, της εμπορικής και τραπεζικής αναρχικής μου δράσης. Τώρα έχω ελευθερία. Εγώ απελευθέρωσα κάποιον, εμένα. Και αυτό επειδή η μέθοδος μου δεν μου επιτρέπει να ελευθερώσω άλλον. Απελευθέρωσα εκείνον που μπορούσα.»

XΩΡΟ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Κάθε φορά που βλέπω την Αθήνα από ψηλά,σκέφτομαι το ίδιο πράγμα:ότι έχει μια ασχήμια και μία περίεργη ομορφιά μαζί,και ότι δεν παίζει να υπάρχει άλλη πόλη τόσο άναρχα δομημένη σαν κιαυτή.Από ψηλά διακρίνεις ένα άσπρο-γρι συνοθύλλευμα και όσο και αν προσπαθείς με δυσκολία διακρίνεις πράσινο στον ορίζοντα...γενικά από χρώματα σαν πόλη πάσχουμε.(όπως και από πολλά άλλα)

Έχουμε ελάχιστα πάρκα και αυτά που έχουμε είναι παρατημένα.Οι πλατείες έχουν τραγικά ελάχιστο πράσινο εως καθόλου(βλέπε ομόνοια,βικτώρια,σύνταγμα κτλπ),τα δημόσια κτίρια επίσης,τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ούτε για δείγμα,ακόμη και τα σπίτια μας υστερούν σε πράσινο.Όσο για τους εθνικούς δρυμούς(Πάρνηθα κτλπ)φροντίσανε κάποιοι να τα κάνουνε στάχτη και τσιμέντο!Παντού τσιμέντο,τσιμεντο,τσιμέντο!

Αναρωτιώμαστε γιατί το καλοκαίρι ασφυκτιούμε και το χειμώνα πλυμμυρίζουμε,γιατί η υγεία μας χειροτερεύει,γιατί οι ψυχικές ασθένειες αυξάνονται,γιατί πρέπει να πάμε στου διαόλου την άκρη για να δούμε λίγο πράσινο,να έρθουμε σε επαφή με την φύση...γιατί απλά το τσιμέντο δεν βοηθά!

Τι τρέλα είναι αυτή του νεοέλληνα,να τσιμεντόνει τα πάντα?!η καλύτερα να βγάζει κέρδος πράττοντας εις βάρος του περιβάλλοντος???

Το να ζεις σε μια πόλη δεν είναι από μόνο του το καλύτερο,για αυτό κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να γίνει η πόλη σου όσο πιο όμορφη και ευχάριστη,κάτι το οποίο σίγουρα δεν έχουν ξανακούσει οι τοπικοί φορείς και οι υπουργοί...Αντί να προσπαθούν για την επέκταση του πράσινου σόλο το λεκανοπέδιο με κάθε δυνατό τρόπο,να προσπαθούν ν προσφέρουν στον πολίτη μικρές οάσεις μέσα στο κέντρο της Αθήνας ή στην γειτονιά του,υποστηρίζουν τα συμφέροντα του κάθε επιχειρηματία ή της κάθε επιχείρησης που θέλει να τσιμεντόσει ένα τεράστιο χώρο για να φτιάξει μαγαζιά ή γραφεία ή χώρους διασκέδασης κτλπ(λες και δεν είχαμε!)Τα παραδείγματα πολλά όπως τα λατομεία στον Μαρκόπουλο(τα οποία συνεχίζουν την λειτουργία τους εννοείται)που έχουν ''φάει''ένα ολόκληρο πράσινο βουνό(όταν κατευθύνεσαι προς Μαρκόπουλο είναι πολύ άσχημο να το βλέπεις)και εδώ και χρόνια γίνεται αυτή η δουλειά,η πρόσφατη απόφαση χτισίματος γραφείων δίπλα από την Ακαδημία Πλάτωνος!και η διαμάχη για το παλιό αεροδρόμιο του ελληνικού που ήθελαν να φτιάξουν εμπορικά καταστήματα!!

Είμαστε η μοναδική χώρα με τόση μικρή αναλογία πρασίνου...είμαστε 7εκατομμύρια σε μια πόλη που έχει ελάχιστα πάρκα πρασίνου σε παρακμιακή κατάσταση...!!Χρειαζόμαστε να έχουμε στην γειτονιά μας ένα πάρκο για να χαλαρώνουμε,να πηγαίνουμε βόλτα,να κάνουμε ποδήλατο...κτλπ,να μπορούμε όταν είμαστε στο κέντρο να ξεφεύγουμε για λίγο από το καυσαέριο και την βαβούρα...να έχουμε ένα πράσινο χώρο ανοιχτό σε ΟΛΟΥΣ που ο καθένας θα μπορεί να δραστηριοποιηθεί ανάλογα και να μην χρειάζεται να είμαστε ματσό για ν φτιάχνουμε ιδιωτικούς κήπους.

Βέβαια να προσθέσω ότι αυτό θέτει και την προυπόθεση ότι κι εμείς θα φροντίσουμε να τους προσέχουμε και ν τους σεβόμαστε(από τη μία φαντάζει αδύνατο από την άλλη δεν είναι αυτή δικαιολογία για να μηνέχουμε πάρκα και καιρός να αλλάξουμε νοοτροπία του στυλ ότι δημόσιο το δυαλάμε κιόλας)Πρώτη νίκη είναι η δημιουργία που θα αρχίσει από το 2009,του μεγαλυτερου πάρκου στην Αθήνα,του Μητροπολιτικού που θα φτιαχτεί στο παλιό αεροδρόμιο,στο Ελληνικό...5.000στρέμματα πράσινου!!(ποδηλατόδρομοι,αθλητικές εγκαταστάσεις,θέατρα,χώροι συναυλιών κτλπ)Ένα όνειρο!!Αλλά αυτό είναι η αρχή...γιατί δεν μένουμε όλοι στο ελληνικό...

*Δν ξέρω αν θα μπούν στην βουλή οι οικολόγοι αλλά δεν με ενοχλεί και πολύ(εδώ μπήκε το ΛΑΟΣ πόσο χειρότερα??)εξάλλου ίσως στον τομέα της οικολόγίας να βοηθήσουν...και να φανταστείται δεν είμαι καν οικολόγος απλά είμαι άνθρωπος και ζηλεύω γιατία αυτοί στο εξωτερικό να έχουν και γαμώ τα πάρκα??

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

Είχα κανονίσει σήμερα να επισκεφτώ το γιατρό. Καθώς μπαίνω μέσα λοιπόν, βλέπω φάτσες (αδιάφορες φάτσες) να κοιτάζουν το ταβάνι, να ξεφυλλίζουν περιοδικά και να βλέπουν τηλεόραση. Αυτό η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να το καταλάβω. Πώς μπορείς να είσαι σε ένα κλειστό χώρο με ένα τσούρμο ανθρώπους και να μην μιλήσετε, έστω να ανταλλάξετε μία κουβέντα. Δεν μπορώ να το καταλάβω, αλλά μπορώ να το ανεχτώ. Κάθισα και εγώ παγερή και αδιάφορη από την όλη εικόνα (που πλέον έχει αρχίσει να με εκνευρίζει) και βιαζόμουν πότε θα περάσουν όλοι για να έρθει η σειρά μου.

Ώσπου κάποια στιγμή μπαίνει μέσα μία γυναίκα 50άρα (που προφανώς αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με εμένα) και με το που κάθισε άρχισε να μιλάει, αλλά απευθυνόταν σε εμένα κυρίως. Η συζήτηση ήταν η εξής:
(Μετά από άκουσμα των γνωστών ηλίθιων ιστοριών που ακούγονται στην εκπομπή της Θρασκιά)
50άρα: Μα καλά τα πιστεύετε αυτά? Είναι δυνατόν ποτέ μία γυναίκα να ανέχεται τέτοια πράγματα από τον σύντροφό της?

Ηλικιωμένη κυρία (είδατε τι κόσμια που το θέτω): Τι της έκανε?? Την απατούσε?? Άπαπα!! Δεν το πιστεύω το κορίτσι.

Άλλη κυρία: Πωπω τι συμβαίνει στον κόσμο...

Εγώ (=devil, total devil): Εγώ πιστεύω ότι όλα αυτά είναι ψέματα και ότι τους πληρώνουν και τους βάζουν στα κανάλια για να έχουν υψηλή ακροαματικότητα (με μία παγερή αδιαφορία για το τι θα πουν οι άλλοι).

(Οι προηγούμενες δύο κοιτάχτηκαν Η 50άρα μάλλον δεν αντέδρασε καν..θεωρούσε αυτονόητη την απάντηση)
50άρα: Εσύ είσαι φοιτήτρια?...Α και στο πολυτεχνείο. Δύσκολα τα πράγματα. Ε βλέπεις τι γίνεται κοπέλα μου, τι το παλεύεις...δεν πας να μάθεις καμία τέχνη (κομμώτρια ας πούμε). Πιο πολλά θα βγάζεις. Εμένα η κόρη μου σπούδασε Ιατρική και την είχαν βάλει να κάνει ειδικότητα το 2015! Μέχρι το 2015 μπορεί και να έχει παντρευτεί!!!! Για αυτό πήγε στη Σουηδία, πήρε την ειδικότητα για να έρθει εδώ και να είναι πάλι άνεργη! Εγώ με την σύνταξη μου τους θρέφω όλους. Και η άλλη μου κόρη Νομική και τα ίδια και εκείνη. Ο άντρας μου πέθανε πρόσφατα...

Εκεί ακολούθησε μία μεγάλη παύση. Στο πρόσωπο αυτής της γυναίκας δεν ήταν ο πόνος αυτός που έβλεπα (ίσως να τον είχε πια κάνει ένα με εκείνη) αλλά ένα ύφος ερωτηματικό. Γιατί??? Γιατί να μου στερήσεις τον άνθρωπο μου? Γιατί να με αφήσεις να κουβαλάω τα χρέη της οικογένειας εγώ? Γιατί τόσος ανούσιος και άδικος πόνος? Γιατί να πάρεις αυτόν και όχι κάποιον άλλο? Γιατί? Γιατί? Γιατί?

Αλήθεια εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει θεός? Αν ναι τότε άλλες φορές τον χάνω και άλλες απλά δεν είμαι σίγουρη. Πάντως το συναίσθημα ότι υπάρχει, ολοκληρωτικά, δεν με έχει αγγίξει.

(Μετά από την παύση)
50άρα: Γιατί οι ερωτικές σχέσεις είναι τόσο δύσκολες?

Εγώ: Αχ τώρα αγγίζετε ένα μεγάλο θέμα.

50άρα: Τις προάλλες η κόρη μου ήταν με έναν και μετά από έκρηξη ζήλιας την χτύπησε. Τον τακτοποίησα μια χαρά. Είναι 30 χρονών η μία και 24 η άλλη και δεν έχουν σοβαρούς δεσμούς. Ρωτάω την μεγάλη μου κόρη τι γίνεται ρε συ δεν θα βρεις κανέναν και μου απαντά αν μου βρεις κανέναν νορμάλ παντρεύομαι

Πόσο μα πόσο δίκιο είχε αυτή η κοπέλα. Όταν ζεις μέσα σε μία οικογένεια που επικρατεί το χάος, πώς να πιστέψεις στις σχέσεις. Όταν βλέπεις γύρω σου άτομα που κάτι κουλό θα έχουν, να ενδιαφέρονται για εσένα, πώς θα ενδιαφερθείς και εσύ μετά. Όταν είστε νορμάλ και φοβάστε να κάνετε την πρώτη κίνηση λόγω αντασφαλειών, αλλά ταυτόχρονα δεν σας αρέσει και όταν οι γυναίκες κάνουν την πρώτη κίνηση τότε τι περιμένετε? Και άμα πέσατε σε κοπέλα που δεν εκφράζει τα συναισθήματα της, τι απλά το αφήνετε? Και αυτή η έκφραση "είμαι μπερδεμένος", πόσο μα πόσο απογοητευτική είναι. Αν θες να τελειώσεις κάτι πες το ξεκάθαρα, μην φοβάσαι να το πεις. Εκφράσου, γιατί χανόμαστε!!!

Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ...ΠΟΣΟ ΧΑΜΗΛΑ???

Σήμερα έχω τρομερή διάθεση για κριτική,βασικά για λίγο χώσιμο,που χρειάζεται βέβαια.

Έχουμε δεί λογιών και λογιών απαράδεκτες εκπομπές στην τηλεόραση.Το τι έχουνε δεί τα ματάκια μας δεν περιγράφεται και το τι έχουνε ακούσει τα αυτάκια μας επίσης.Και εκεί είναι που απορείς πως έχουμε αντέξει και δεν έχουμε πέσει από κανένα τέταρτο όροφο!(καλά,κάποιοι το κάνανε)

Και πάνω που λέγαμε πως χειρότερα δεν γίνεται έρχεται να μας διαψεύσει περίτρανα για μια ακόμη φορά αυτό το ''κουτί''.Ο λόγος φυσικά για το εισαγώμενο(ευτυχώς γιατί θα ήταν βαρύ το βραβείο της ΄δημιουργίας του πιο απαράδεκτου παιχνιδιού!!)παιχνίδι η Στιγμή της Αλήθειας με παρουσιάστρια την γυναίκα του τζουτζούκου(ναι του Άδωνη καλε,τυχαίο που πήραν την μουσικό για να παρουσιάσει,όλη η δεξιά στην τηλεόραση)Σαυτό το παιχνίδι λοιπόν μπορείς να κερδίσεις λεφτά πολλά χωρίς κόπο,μόνο με ένα ναι η όχι.Σου κάνει κάποιες ερωτήσεις και με κάθε αληθή απάντηση κερδίζεις ένα όχι εκαταφρόνητο ποσό.Χωρίς να χρειάζεται γνώσεις,η τύχη η στρατιγική ή σωματική προσπάθεια απλά με ένα ναι ή όχι μπορείς να φύγεις με 200.000ευρό!!!Το μόνο που χρειάζεται είναι μηδέν αξιοπρέπειαπου τελικά πάρα πολλοί δεν έχουν...(το χαμε ψιλιαστεί βέβαια).

Γιατί οι ερωτήσεις είναι άθλιες...είναι κατινίστικες και χωρίς κανένα σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου,στα πιστεύω του,στο περιβάλλον του,στην ζωή του.Είναι τόσο απαράδεκτα αδιάκριτες,ανούσιες και προσβλητικές όσο δεν παίρνει.Στόχος είναι πως θα διαλύσει μια σχέση φιλική,ερωτική,συγγενική.Ο παίχτης ταπεινώνεται και ρεζιλέυεται ενώ το κοινό γιουχάρει,γελαέι και το περιβάλλον του παίχτη έχει μείνει και δεν ξέρει από που να φύγει.

Το χειρότερο όμως είναι ο ίδιος ο παίχτης.Πρώτον θα πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος και κενός για να πας σένα τέτοιο παιχνίδι,δεύτερον γιατί ρεζιλεύεται με κάθε ερώτηση και κάθεται και απαντάει για να κερδίσει χρήματα χωρίς να τον ενδιαφέρει αν καταστρέφει εκείνη τη στιγμή σχέσεις χρόνων και σχέσεις ζωής που δύσκολα ξαναποκτάς,χωρίς να νοιάζεται αν ρεζιλεύει τους δικούς του ανθρώπους μπροστά σε όλους(όχι ότι και οι δικοί του άνθρωποι είναι σοβαρά άτομα αφού και αυτοί πήγαν εκεί για τα χρήματα ενώ standard τον προέτρεψαν κιολας).

Για χρήματα πολλά η λίγα δεν έχει σημασία το θέμα είναι ότι κάθεται και χαζογελάει ενώ την ίδια ώρα πληγώνει τους ανθρώπουσ του και τους κάνει ρεζίλι.Και οκ δεν σε νοιάζει για τους άλλους(κλασικά όλοι παρτάκηδες)αλλά ούτε ο εαυτό σου???ούτε το ονομά σου,η αξιοπρέπεια,η προσωπική ζωή σου κάτι δεν έχεις ακούστα???Μπροστα στα χρήματα ξεχνάμε τα πάντα!ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ!γιατί τελικά σχεδόν όλα αγοράζονται και πουλιούνται σαυτό τον κόσμο.Μπροστά στα χρήματα τυφλώνονται δεν βλέπουν καμία αξία.

Κ εκεί που πίστευεις ότι η πιο άθλια κατηγορία είναι αυτή των παρτάκηδων(με τεράστιο φάσμα,έχουμε πήξει πια!)ανακαλύπτεις και μία άλλη ακόμα χειρότερη αυτή των δεν έχω ούτε ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης...αυτή του κάνω τα πάντα για τα χρήματα(υπήρχε πάντα αλλά κοίτα ν δεις που εξελίσεται)

Σαυτό το τραγικό παιχνίδι βλέπεις να χάνεται κάθε αξία των συναισθημάτων και το νόημα των λέξεων.Ένας παίχτης δηλώνει ότι έχει απατήσει την φίλη του μπροστά σόλο τον κόσμο,στους γονείς της κτλπ και γυρίζει και της το το λέει εκείνη την ώρα και όταν του λέει η παρουσιάστρια οφείλεις κάτι?γυρίζει και λέει ένα συγνώμη(δεν έχω ξανακούσει πιο ψεύτικο συγνώμη,λεσ και το έλεγε σεναν άνθρωπο άγνωστο που απλά σκούντηξε ενώ πέρναγε στον δρόμο!!!!!!και μιλάμε για την κοπέλα του!!!αυτή που 3χρόνια ήταν μαζί!!!Δηλαδή τόση ψευτιά??Τόση ανεντιμότητα και ανηθικότητα???Ρε μ@#$α ούτε τσίπα πάνω σου??)

Δν έχω δεί ποτέ μου ούτε μια εκπομπή αυτού του παιχνιδιού και ούτε πρόκειται...όσα έμαθα από το μεσημεριανό ζαπινγ και μπήκα έπειτα στο Ιντερνετ για να γράψω το ποστ.Θεωρώ ότι δεν υπάρχει χειρότερη γελοιότητα από αυτήν.Δν μπορώ να βλέπω τέτοια άτομα.Ίσως δεν θέλω να ξέρω ότι υπάρχουν τέτοια άτομα.Ισως προτιμώ να ζω στο δικό μου κόσμο και να θέλω να πιστεύω ότι όλοι πιστεύουν τα ίδια με εμένα.Οτι ρε φίλε για κανένα ποσό δεν προδίδεις τους φίλουσ σου,την οικογενεια σου,του συγγενείς σου και κυρίως τον εαυτό σου,τις αξίες σου,τα πιστεύω σου,την προσωπικότητα σου,την ελευθερία σου,την αξιοπρεπειά σου!!!Οτι δεν τους ξεφτιλίζεις όλους κι εσένα μαζί για ένα καινούργιο αυτοκίνητο η σπίτι(γιατί οκ πόσο να σου κρατήσουν τα λεφτά όταν δεν έχεις δουλεια???αποδεδειγμένα τα λεφτά που κερδίζονται έτσι σπαταλιούνται αμέσως,δεν σε σώζουν μια ζωή)Δεν τα πουλάς όλα για το κέρδος...

Δν καταστρέφεις σχέσεις ζωής,σχέσεις που με κόπο και ιδρώτα έχτισες,που άντεξαν μεσα στα χρόνια,που σε στήριξαν και θα συνέχιζαν,που σε αγαπάνε ανιδιοτελή,σχέσεις που πέρασες μαζί τους εμπειρίες ζωης,που μοιράστηκες συναισθήματα!!!ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΤΑ ΠΟΥΛΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΧΑΡΤΙΑ,ΓΙΑ ΣΚΑΤΟΛΕΦΤΑ!!!!ΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ!!!

CONTRA EL RACISMO

Εμείς οι Έλληνες σαν λαός αισθάνομαι, αφού το βλέπω καθημερινά, ότι είμαστε ρατσιστικός. Βρίζουμε Αλβανούς, έγχρωμους (ή μαύρους, αράπηδες όπως σας εκφράζει πείτε το), Αφγανούς (δεν μπορείτε καν να φανταστείτε τι συμβαίνει στο λιμάνι της Πάτρας ανά τακτά χρονικά διαστήματα), Σομαλούς και όποια άλλη “κατώτερη” εθνικότητα σας βρίσκεται! Δεν έχω ιδέα γιατί συμβαίνει αυτό και το μόνο που μπορεί να δείχνει είναι τον συντηρητισμό μας και την έλλειψη του πολιτισμού μας και της γνώσης μας για τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου.

Αλλά πραγματικά υπάρχει και άλλο θέμα. Ρατσισμός δεν υπάρχει μόνο στον λαό που φιλοξενεί τους μετανάστες, αλλά και στους μετανάστες μεταξύ τους! Αφγανοί, οι οποίοι εθεάθησαν από τα μάτια μου να προσπαθούν να μπουν σε φορτηγό που κουβαλούσε φορτία και με προορισμό την Ιταλία (ώστε να μπουν στο πλοίο και να πάνε στην Ιταλία, χωρίς την παρεμπόδιση τους από αστυνομικούς), κοινώς ζώντας μία ζωή συνεχούς κυνηγητού και προσπάθειας για κάτι καλύτερο, επιτίθενται στους Σομαλούς με λοστούς και καδρόνια (πρόσφατο επεισόδιο πάλι στην Πάτρα). Σομαλούς, οι οποίοι βιώνουν τις ίδιες εξευτελιστικές καταστάσεις με αυτούς.

Άλλο σκηνικό που είδα στο σταθμό του τρένου, είναι βρίσιμο από τέσσερις Αλβανούς σε έγχρωμο πλανόδιο που προσπαθούσε να τους πουλήσει διάφορα αγαθά. Συγκεκριμένα είπαν τις λέξεις «μαλάκας», «αράπης», και ένας του έδειξε την γροθιά του. Αυτός χαμογελώντας έφυγε! Όσο για το τι συνέβη μέσα στο τρένο. Ο ελεγκτής με ύφος βαρύμαγκα Έλληνα, τύπου “Γαμάω και δέρνω, γιατί είμαι και πολύ εξουσία” μόνο σε ένα τσιγγάνο βρήκε να κάνει ολόκληρη ιστορία, γιατί δεν δικαιούται κάρτα πολύτεκνων (υπόψιν εμένα δεν μου έλεγχε καν το πάσο).

Τι καταφέρνουμε λοιπόν με αυτή τη συμπεριφορά? Εάν ήμασταν εμείς οικονομικοί μετανάστες σε άλλη χώρα θα μας άρεσε να μας συμπεριφέρονταν έτσι? Γιατί οι μειονότητες επιτίθενται η μία στην άλλη? Γιατί αυτό το θέμα δεν λύνεται ποτέ και από πουθενά, ώστε και από τις δύο πλευρές να είναι όλοι ευχαριστημένοι? Γιατί κανείς δεν το θίγει και για μία ακόμη φορά στις ειδήσεις ακούμε για το πόσο κόστισε η γκαρνταρόμπα της Σάρα Πέιλιν και αν θα παραιτηθεί ο Ρουσόπουλος ή όχι?

ΚΕΒΙΝ ΚΑΡΤΕΡ (ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ ΟΣΟ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ)

Πρόκειται για τον βραβευμένο φωτορεπόρτερ με το βραβείο Πούλιτζερ. Δημοσίευσε φωτογραφίες του σε πολλές γνωστές εφημερίδες (Times) και ήταν μέλος της ομάδας με το όνομα The Bang Bang Club, όπου στη δεκαετία του '80 ασχολήθηκε με τον ξεσηκωμό για την επιβολή του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, καθώς και αργότερα με πολλά προβλήματα της περιοχής εκείνης.

Την Άνοιξη του '93 ταξίδεψε μαζί με τον Σιάο Σίλβα στο νότιο Σουδάν, όπου και απαθανάτισε την απόλυτη ένδεια και εξαθλίωση από την πείνα του πληθυσμού (που είχε περάσει ήδη από 2 εμφύλιους πολέμους), εξαιτίας ενός νέου πολέμου το 2005 από το γειτονικό Τσαντ.
Στο χωριό Αγιόντ είδε ένα κοριτσάκι εξουθενωμένο από την πείνα να παλεύει να φτάσει στο σταθμό τροφοδοσίας του ΟΗΕ. Ο φωτογράφος απαγορευόταν να βοηθήσει το κοριτσάκι (εξαιτίας του φόβου των επιδημιών) και έτσι το μόνο που έκανε ήταν να τραβήξει μία φωτογραφία, συμπεριλαμβάνοντας και το όρνεο, που όπως όλα τα θύματα του, περίμενε το κοριτσάκι να πεθάνει για να το κατασπαράξει. Οι New York Times δημοσίευσαν την φωτογραφία, η οποία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και προς το πρόσωπο του φωτογράφου που δεν βοήθησε το παιδί. Παρόλα αυτά βοήθησε στην αύξηση της βοήθειας στο Σουδάν.

Τα τηλεφωνήματα ήταν πολλά από τον δυτικό κόσμο και όλοι ρωτούσαν για την τύχη του κοριτσιού. Το θετικό είναι ότι το κοριτσάκι κατάφερε να φτάσει στο σταθμό, αλλά τι απέγινε ο φωτογράφος που έφυγε λίγο μόλις είχε τραβήξει την φωτογραφία, αφήνοντας αβοήθητο το πλασματάκι?

Μετά από 14 μήνες και γνωρίζοντας μεγάλη δόξα, παρέλαβε το βραβείο Πούλιτζερ για θεματική φωτογραφία. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι όταν προσγειώθηκε το γεράκι, περίμενε περίπου 20 λεπτά για να βρει την καλύτερη πόζα και μάλιστα ήλπιζε κάποια στιγμή το γεράκι να ανοίξει τα φτερά του για να μοιάζει σαν να είναι έτοιμο να εξαφανίσει το παιδί. Τότε θα ήταν η καλύτερη φωτογραφία που θα είχε βγάλει. Η εφημερίδα St. Petersburg Times έγραφε " Ο άνθρωπος που, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, καθόταν εκεί επί 20 λεπτά, εστιάζοντας τον φακό του, και περιμένοντας την καλύτερη σκηνή, είναι και εκείνος ένα άλλο αρπαχτικό, ένα γεράκι στο ίδιο ακριβώς τοπίο".

Στις 27 Ιουλίου του '94 αυτοκτόνησε μέσα στο ίδιο του το αυτοκίνητο, αφήνοντας πίσω την 7χρονη κόρη του. Το σημείωμα που άφησε έγραφε εκτός των άλλων "Αγαπητέ Θεέ, υπόσχομαι ότι δεν θα πετάξω πια άλλο φαγητό στα σκουπίδια, όσο άνοστο και αν είναι. Προσεύχομαι, ότι θα προστατεύεις την ψυχή αυτού του παιδιού...πραγματικά, πραγματικά λυπάμαι. Ο πόνος της ζωής υπερισχύει της χαράς σε σημείο ότι η χαρά δεν υπάρχει. Χωρίς λεφτά για τηλέφωνο, για το νοίκι μου, για να υποστηρίξω το παιδί μου, για να ξεπληρώσω τα χρέη μου, χρήματα, χρήματα, χρήματα, μα πάνω απ’ όλα, οι εφιάλτες από τις ζωντανές θύμησες από δολοφονίες, και πτώματα, και θυμός πολύς, και πόνος ανείπωτος, για παιδιά που πεινάνε, για τρελούς, συχνά και αστυνομικούς, που πατάνε τη σκανδάλη, δεν αντέχω άλλο, φεύγω".

ΑΡΕΣ ΣΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ....

Σάρα Πέιλιν.Γνωστή σε όλους πια ως υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ με το κόμμα των Ρεπουμπλικανών,δίπλα στον Τζον ΜακΚειν.Ένα πρόσωπο το οποίο από την μία βάλεται με τα χειρότερα σχόλια και από την άλλη χειροκροτείται και θαυμάζεται(έλεοοοςς,θα έπρεπε να πετροβολείται η η φωτογραφία της να βρίσκεται δίπλα από την λέξη καταστροφή η δημόσιος κίνδυνος).

Ετών 44,πρώην κυβερνήτης της Αλάσκας,μέλος της εκκλησίας των Πεντηκοστιανών(θεωρεί τους αλλόθρησκους δαιμονικά όργανα-πράγμα που σημαίνει πολέμους εναντίον τους),''σωστή οικογενειάρχης''(αν και ακούγονται πολλά),υπέρ της οπλοκατοχής(λεσ και τα μακελειά στα πανεπιστημία δεν έγιναν ποτέ)και της εκμετάλευσης της Αλάσκας για την εξόρυξη πετρελαίου,(κάτι το οποίο θα σημαίνει ολική καταστροφή του φυσικού πλούτου)κατά των εκτρόσεων(ακόμα και από βιασμό η σοβαρή ασθένεια),των ομοφυλόφιλων και των σεξουαλικών σχέσεων εκτός γάμου,λάτρης των όπλων και του κυνηγιού.

Έχει δηλώσει πως αγαπά την Αλάσκα(αλλά σκοτώνει τα ζώα της),ότι θα πρέπει να βγει η πολική αρκούδα από την λίστα των απειλούμενων ζώων!!,ενώ έχει πετάξει ένα ίσως στο ενδεχόμενο η Αμερική να πολεμήσει με την Ρωσία.

Πολιτικά είναι άπειρη με μόνο ένα χρόνο θητείας ως κυβερνήτης τησ Αλάσκας και καμία συνάντηση με πολιτικά πρόσωπα άλλων χωρών.Αλλά και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις στην πολιτική,την οικονομία κτλπ.Επιπλέον δεν έχει ταξιδέψει εκτός Αμερικής.

Κι όμως!!,η Σάρα Πέιλιν έδωσε ώθηση στο κόμμα των Ρεπουμπλικανών!!Ναι υπάρχουν άνθρωποι και μάλιστα πολλοί που την θεωρούν κατάλληλη για αντιπρόεδρο και που την θαυμάζουν κιόλας(ιδιαίτερα οι λευκές γυναίκες της μεσαίας τάξης)!!!!Τι να πει κάνεις όταν υπάρχουν κάποιοι που δίνουν την διακυβέρνηση της χώρας τους(η οποία καθορίζει και τις παγκόσμιες εξελίξεις)στην προσωποποίηση της οπισθοδρομικότητας,του συντηριτισμού,της απειρίας,της κατάχρησης εξουσίας,του φανατισμού,του ρατσισμού,του πατώ επι πτωμάτων για να πετύχω το δικό μου κτλπ.

Είναι σαν τις θεούσες που το παίζουν καλές και με ήθος και πίστη,που εχουν την οικογένεια και την θρησκεία πάνω από όλα...που νομίζουν ότι ξέρουν...άλλα και που είναι αδίστακτες για την πραγματοποίηση του στόχου τους,που κρύβονται πίσω από την εικόνα που προβάλλουν στην κοινωνία η οποία είναι το παν.Η κλασική νοικοκυρά που της δώσαν εξουσία και τώρα αδε να σωθείς!

Απίστευτο και όμως αληθινό!Υπάρχει και χειρότερο από τον Μπους και οι Αμερικανοί έψαξαν και το βρήκαν στο πρόσωπο της Σάρας Πέιλιν και ορισμένοι είναι έτοιμοι να το ψηφίσουν.Η Αμερική έχει αποδείξει πως από την χώρα των υπέρμετρων ελευθεριών,έχει γίνει η χώρα της οπισθοδρομικότητας,του ρατσισμού και του συντηριτισμού!

Ο Νοέμβριος θα δείξει που μπορεί να φτάσει η βλακεία(μην πω χειρότρο)των Αμερικανών και για το αν θα πρέπει να μετοικίσουμε στον Αρη μια για πάντα(και εννοείται θα επιβεβαιώσει το εξής:Αμερικη δεν είναι ούτε το Χόλιγουντ ούτε και η Νέα Υόρκη!!!)

**Εγώ δεν θα ψήφιζα ποτέ καποια που φωτογραφίζεται με καμάρι στον καναπέ της δίπλα σε μια σφαγμένη αρκούδα....(μακρια απο μας,μακρια απο μας)

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΡΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΡΩΤΙΑ...!

Η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουν ένα απίστευτο ταλέντο να είναι πρώτοι στα χειρότερα!!Σε κάθε έρευνα που γίνεται οι Έλληνες κατέχουν την πρωτιά ανάμεσα σε πάρα πολλεσ χώρες και ανταγωνίζονται με τις υποανάπτυκτες για το τρόπαιο της απαραδεκτιάς!!Δεν θα πω σε ποια βγαίνουμε πρώτοι γιατί θα μου πάρει μέρες...αλλά θα αναφερθώ στην συγκεκριμένη πρωτιά του να είμαστε οι χειρότροι οδηγοί ΕVER στον κόσμο,μαζί με τους Ιταλούς,τουσ Νιγηριανούς και τους Ινδούς!!(καλά ίσως να είμαι υπερβολική,ίσωσ πάλι και όχι τόσο...)
Πριν κάτι βδομάδες ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα το μάτι μου έπεσε σένα άρθρο για τον θάνατο του Ιαν Χίμπελ,γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ο Βρετανός ''Μάρκο Πόλο''.Γιατί από το 1963 ταξίδευε με το ποδήλατο του,διανύοντας 250.000μιλια δηλαδή 6000μίλια κάθε χρόνο!!!και όλα αυτά με το ποδήλατο!!!Είχε επισκεφθεί κάθε ήπειρο και τα πιο απομακρθσμένα μέρη στη γη,και παρόλο τους κινδύνους που είχε να αντιμετωπίσει πάντα τα κατάφερνε!Είχε γίνει σύμβολο της περιπέτειας και της θέλησης και 40 χρόνια καβαλούσε το ποδηλατο του μέχρι που τον παρέσυρε αυτοκίνητο τον Αύγουστο που μασ πέρασε και ξεψύχησε στην άσφαλτο...ενώ ο οδηγός δεν σταμάτησε μετά το χτύπημα.Όλα αυτά έγιναν στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας λίγο έξω από την Αθήνα!!!!!!!!Ο ασυνείδητος οδηγός?εννοείται ένας κλασικός Έλληνας οδηγός,χωρίς καμία συνείδηση και αίσθηση ότι μπορεί να προκαλέσει ατύχημα!!Χωρίς να ενδιαφέρεται ότι έτσι που οδηγεί είναι κίνδυνος για τον άλλο,ότι έτσι που παρκάρει εμποδίζει τον άλλο...χωρίς κανένα σεβασμό προσ τον άλλο!!!και όταν χτυπήσουμε και καποιον τον παρατάμε στην μέση του δρόμου...
Να σημειώσω πως ο ασυνείδητος οδηγός έκανε κόντρες με έναν άλλον εξίσου ασυνείδητο γιατί αυτή η χώρα κατέχει και την πρωτιά στους ''ΜΑΓΚΕΣ''....!!!Οταν το έμαθα ντράπηκα πραγματικά για την χώρα μου και τους ΄πολίτες της γιατί η είδηση πέρασε σφήνα απο τα ΜΜΕ(αν ήταν η Μπεζεντάκου όμως...)και γιατί ένας άνθρωπος τόσο αξιόλογος έφυγε χωρίς λόγο τόσο άδικα...

ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ

Σύμφωνα με την εφαρμογή πλέον του νόμου Πλαισίου, ένα από αυτά που ισχύουν για τα πανεπιστήμια είναι η επιβολή στους φοιτητές μίας λίστας συγγραμμάτων. Αρχικά με το που ξεκίνησε το νέο έτος, κάναμε όλοι τις μίνι διακοπές μας (γιατί τουλάχιστον στη δική μου σχολή ξεκινήσαμε την επόμενη ημέρα αφότου τελείωσε η εξεταστική) και όταν επανήλθαμε, ακούσαμε ότι το πρώτο έτος παίρνει κάποιες λίστες με σκοπό την επιλογή των συγγραμμάτων που θέλουν να παραλάβουν. Τα καημένα τα πρωτοετάκια υποχρεώθηκαν με την εγγραφή τους στη σχολή να συμπληρώσουν και τη λίστα, χωρίς να έχουν κάνει καν μαθήματα και χωρίς να ξέρουν καν αν ο καθηγητής τους προτιμά κάποιο άλλο βιβλίο, οπότε λογικό ήταν να τα βλέπεις λίγο αγχωμένα και να ρωτάνε και παλιότερους φοιτητές, μήπως και καταλάβουν τίποτε παραπάνω.

Όσο για εμάς τους υπόλοιπους, χωρίς να ξέρουμε αν αυτό θα ισχύσει και για τους παλαιότερους βρισκόμασταν σε ένα πεδίο μάχης μεταξύ γραμματείας που δεν έδινε πληροφορίες και παρατάξεων που χωρίς να έχουν ιδέα έλεγαν να κάνουμε συνέλευση για να λυθεί το θέμα. Να σημειωθεί κιόλας ότι ούτε οι παρατάξεις (όπως είναι φυσικό) συμφωνούσαν μεταξύ τους, αφού ΠΑΣΠ-ΔΑΠ συμφωνούσαν με τις λίστες, η ΕΑΑΚ ήθελε να συνεχίζονται να δίδονται τα συγγράμματα που δίδονταν και τις άλλες χρονιές και η ΠΚΣ έμενε στην άποψη της να κάνουμε πορεία γιατί δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τίποτε από όλα αυτά.

Κάποια στιγμή λοιπόν ανακοινώνεται ότι θα δίδεται λίστα συγγραμμάτων και στα άλλα έτη και ότι θα πρέπει να δηλώσουμε και ποιά μαθήματα θα παρακολουθήσουμε-θα δώσουμε στο χειμερινό εξάμηνο και όλα αυτά μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη. Το αποτέλεσμα ήταν οι φοιτητές να μπερδευτούν ακόμη πιο πολύ, ιδιαίτερα των 4ων και 5ων ετών, αφού άλλα ισχύουν και για τα μαθήματα επιλογής και άλλα για τα υποχρεωτικά. Εμείς το μοναδικό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δηλώσουμε τα συγγράμματα που πρότειναν οι καθηγητές μας (εμείς τουλάχιστον είχαμε αυτό το πλεονέκτημα) και όσο για τα μαθήματα θα πρέπει με υπομονή...μα πολλή υπομονή να περιμένουμε να έχουν βγει τα αποτελέσματα όλων των μαθημάτων μέχρι την Τετάρτη, για να ξέρουμε και εμείς τι περάσαμε και τι όχι.

Τα ερωτήματα των φοιτητών είναι πολλά και απαντήσεις δεν έχω δει να υπάρχουν από πουθενά. Βρισκόμαστε σε ένα χάος και δεν υπάρχει πουθενά μία διευκρίνηση. Ήθελα να ήξερα ΠΑΣΠ και ΔΑΠ που υποστηρίζουν το γεγονός, έχουν έστω καταλάβει τι τους γίνεται. Το πιο γελοίο βέβαια από όλα είναι ότι την Τετάρτη έχουμε συνέλευση για το θέμα. ΜΑ ΚΑΛΑ ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ...την ημέρα λήξεως της προθεσμίας μας να δηλώσουμε τις λίστες, θα κάνουν συνέλευση για τι!!! Μήπως θα μπουν στη γραμματεία να σκίσουν τις λίστες και να αποφευχθεί (αν τελικά αποφασιστεί) η όλη διαδικασία? Και δεν έφταναν όλο αυτά, είχαμε και τον διαξιφισμό μεταξύ ΠΚΣ και των υπόλοιπων παρατάξεων, επειδή υποστήριζαν ότι αυτοί είπαν η συνέλευση να γίνει μία εβδομάδα πιο νωρίς και οι υπόλοιποι αποφάσισαν όχι. Μετά από όλα αυτά αναρωτιέμαι που πάμε και τι παίζει εδώ πέρα.

ΑΤΑΚΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΤΟ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ (ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΖΗΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ)

Βα--> Φιλόλογος (κυρίως Αρχαία, όπου ήταν και η μεγάλη λατρεία της) Στη σύνταξη πια.

(Η Βα μίλησε σε μία μαθήτρια που έβαφε τα all starakia της)
Βα: Τι κάνεις εκεί υπογείως?
Μαθήτρια: Καλά βαριόμαστε που βαριόμαστε στο μάθημα της, τουλάχιστον ας μας αφήνει να κάνουμε κάτι αξιόλογο.

(Ερώτηση Βα προς μαθητή)
Βα: Δικά σου είναι αυτά με τα οποία παίζεις?

(Μετά από πέταγμα κιμωλίας στην Βα, εκείνη εξοργισμένη λέει)
Βα: Περιμένω το δράστη!

(Μιλούσαν δύο μαθητές και εκείνη λέει)
Βα: Η ειρωνία δεν είναι για τους πολιτισμένους ανθρώπους. (Μετά τα παιδιά αναρωτήθηκαν, αυτή σε ποια κατηγορία ανήκει.)

Και μετά από πολλές άλλες ατάκες τύπου "ο χορός καλά κρατεί" έρχεται το ατελείωτο παραλήρημα την ώρα του μαθήματος όπου γίνεται ο εξής διάλογος.
(Χτυπάει κουδούνι)
Μαθητής: Έκρουσε ο κώδων
(Σταματά το μάθημα)
Βα: Πώς πώς???????!!!!!!!!!!!
Ενθουσιάστηκε φαίνεται

Γκου--> Χημικός (με πολλά ενδιαφέροντα)

Γκου: Οι γιαγιάδες παλιά που χρησιμοποιούσαν πράσινο σαπούνι, κάτι ήξεραν. Έτριβαν το ρούχο. Και εσείς όταν λούζεστε, να τρίβετε το κεφάλι, όχι μόνο άρωμα, για να φύγει η βρωμιά.
(Μετά από 2 μέρες που τον είχαμε πέρασε από όλων τα κεφάλια και μύριζε, και όποιοι δεν μύριζαν ωραία τους σήκωνε στον πίνακα)

(Μετά από φτάρνισμα μαθητή)
Γκου: Γεια σου! Δεν το ξέρετε??? Έτσι έλεγαν στο χωριό μου, αυτό το γίτσες δεν είναι σωστό.

Γκου: Είστε νέοι!! Πρέπει να δραστηριοποιήστε! Μην λέτε θα αράξω το πνεύμα μου! Εργασία και χαρά.

Καλογ--> Φιλόλογος (ερωτευμένος χρόνια με την Αντιγόνη)

(Προς μαθητή που τον σήκωσε να κλείνει το τι)
Καλογ: Θα σε ρωτήσουν στο στρατό Αλτ τι συ και δεν θα ξέρεις να τους απαντήσεις.

(Εξέταση τετραδίων για ερωτήσεις στη Αντιγόνη)
Καλογ: Εσυ δεν έχεις γράψει εκφωνήσεις 10! Εσύ δεν έχεις βάλει παραγράφους 5! Εσύ δεν τα έχεις γράψει με την σειρά 10! Εσύ δεν έχεις γράψει τίποτε 0! Εσύ δεν έχεις βάλει ημερομηνία και εκφωνήσεις 0!

Καλογ: Δεν καταλαβαίνω, γιατί παιδιά της Θετικής να μην ξέρουν να μου μεταφράσουν Αντιγόνη. Τι νομίζετε ότι είστε πιο έξυπνοι από εμάς??

Καλογ: Δεν ξέρεις να κλείνεις το τι?? Ήθελα να ήξερα γιατί λες ότι είσαι και από Θεωρητική. Κάτσε κάτω, θα σηκώσω έναν της Θετικής.

(Την ώρα που γράφουμε)
Καλογ: 15' για να γράψεις τεστ εισαγωγή στην Αντιγόνη, είναι υπεραρκετά αν έχεις διαβάσει. Έχετε 20, 19, 18, ... , 1, 0. ΤΕΛΟΣ!!!! Τα μαζεύω.

Ζου--> Χημικός (αυτός είχε πρόβλημα από την φύση του)

(Συζήτηση με μητέρα)
Ζου: Κοιτάξτε...το πρώτο σας παιδί έκανε βζίου βζίου. Τώρα το δεύτερο δεν είναι και τόσο καλό.

Ζου: Περιττό να σας διαβάσω, πώς τα πήγαν οι παλιότεροι μαθητές μου στις πανελλήνιες. 20, 17, 18, 16(ε αυτός δεν ήταν καλός), 17, 15(ούτε αυτός).....

Ζ--> Μαθηματικός (έχει φύγει πλέον δυστυχώς)

Ζ: Και ντούπα της ντούπα της, φεύγουν οι μεταβλητές.

Ζ: Μανάρια μου...παλικάρια μου.

Ζ: Θέλω να μιλάς με αντρίκια φωνή

Ζ: Θα σε μπουφλίσω.

Ζ: Αυτό είναι το highlight της παράστασης

Z: If I was a rich girl nanananananananana...τι έγινε παιδιά?? Γιατί γελάτε??

Μπα--> Φιλόλογος (βάφει τα μαλλιά του...και το δέρμα)

Μπα: Με ακούς ή τρίβεις την πλάτη σου?

Μπα: Είχα ένα σκύλο που τον λέγανε Ντικ.

Μπα: Και περνάει δίπλα μου μία μπαλκονάτη.

Σκου--> Φυσικός

(Μετά από παιδί που ρεύτηκε)
Σκου: Σιγά μην κλάσεις κιόλας.

Παυ--> Φυσικός

Παυ: Υπάρχουν 2 θέματα. Το πρώτο το έδωσα σε αυτούς που ξέρω ότι θα το λύσουν, το δεύτερο είναι το εύκολο που έδωσα σε όλους τους υπόλοιπους. (Εγώ γιατί πήρα το δεύτερο??)

Κα--> Βιολόγος (βγαλμένη από το μεσαίωνα)

Μαθήτρια: Κυρία. Γιατί στην άσκηση μπαίνει ΑαΒβ?
Κα: Σωστή ερώτηση! Εσύ γιατί νομίζεις?
Μαθήτρια: Γιατί νομίζω ότι έχει επέλθει γενετική ανωμαλία.
Κα: Μπράβο! Σωστά!
Άλλος μαθητής: Ναι αλλά η άσκηση μας λέει αν λάβουμε υπόψη μας ότι δεν έχουμε γενετικές ανωμαλίες.
Κα: Σωστά! Μπράβο και σε εσένα! Πάμε παρακάτω στην επόμενη τώρα.

(Ώρα μαθήματος)
Κα: Παιδιά να ξέρετε ότι όταν σας ρωτάνε κάτι που δεν ξέρετε να λέτε "Θα το σκεφτώ", "Θα δούμε". Πότε δεν θα λέτε "Δεν ξέρω". (Αχχχ πόσες φορές τα είχαμε ακούσει από το στοματάκι της)

Κα: Μια φορά παιδιά που έγραφα στο πανεπιστήμιο, είχα ζητήσει από κάποιον να με βοηθήσει και εγώ πήρα μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν. Ε μετά ντράπηκα και δεν του ξαναμίλησα!!

Και μετά αναρωτιέται ο Τριανταφυλλόπουλος, γιατί αυτό το σχολείο έχει και κάποιες άλλες άσκημες φήμες (πέρα από την δολοφονία που διέπραξε ο καθηγητής).

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΑΣΑΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ!!

Ένα κείμενο λίγο διαφορετικό...για να γελάσουμε με τον τομέα των ανθρώπινων σχέσεων που είναι εξίσου προβληματικός όπως και η οικονομία,η πολιτική κτλπ...Ιδού τι απαντήσεις δίνουν οι άνδρες σε μια γυναίκα που τους λέει σταράτα:Μ'ΑΡΕΣΕΙΣ.

• Μ' αρέσεις και εμένα αλλά δεν μπορώ!!(σσ.δν είχε σχέση)


• Ευχαριστώ!


• Εμ δεν ξέρω!


• Αύριο έχω κωπηλασία και θα ξυπνήσω πρωί!!!


• Δεν το έχω κάνει!


• Τι ζώδιο είσαι?!


• Καμία απάντηση!


• Κοιτάει το κενό αποσβωλομένος για ώρα!


• ΟΚ!

ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ!!Από τις εμπειρίες μια φίλης(σύγχρονης super heroe!)

ΡΟΜΠΕΝ:ΗΡΩΑΣ Η΄ ΚΛΕΦΤΗΣ??

Γνωστή ιστορία,πολυδιαβασμένη και πολυγυρισμένη,η ιστορία του Ρομπέν των δασών που έκλεβε τους πλούσιους και έδινε στους φτωχούς.Αλλά αυτό που την κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η διφορούμενες απόψεις για το αν υπήρξε στα αλήθεια ή για το αν είναι ένασ απλός θρύλος και αν είναι πραγματικό πρόσωπο για το τι ήταν στα αλήθεια.
Κάνω αυτή την αναφορά με αφορμή ένα σχόλιο που άκουσα στις ειδήσεις από έναν απλό πολίτη και όπου μου έκανε εντύπωση.
Η είδηση ήταν μια ακόμη επιδρομή των αναρχικών σε super market περιοχής της Αθήνας και η μετέπειτα διανομή των προιόντων που πήραν από αυτό σε λαική αγορά τησ περιοχής,και επομένως σε ανθρώπους που δεν τα βγάζουν πέρα,με την συνεχεί αύξηση των τιμών και τα ελάχιστα χρήματα που πέρνουν ως μισθό η σύνταξη.Όταν άκουσα την είδηση,την επικρότησα,γιατί είναι μια διαμαρτυρία μια τέτοια πράξη και εκτός αυτού μια βοήθεια στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και δεν τα βγάζουν εύκολα πέρα.Θε'ωρησα ότι είναι μια ξεχωριστή πράξη με νόημα και με αποτέλεσμα,μια αντίδραση προς την κοινωνική αδικία που υπάρχει στις μέρες μασ και γενικά προς όλη την γενικότερη κατάσταση(χαώδη για την ακρίβεια)που επικρατεί.Και πολύ καλύτερη από το να σπας βιτρίνες,αυτοκίνητα και γενικά να καταστρέφεις τη δημόσια ιδιοκτησία.
Αλλά καθώς παρακολουθούσα την είδηση άκουσα και την άποψη ενός απλού πολίτη που όταν ρωτήθηκε για το θέμα απάντησε συγκεκριμένα ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως σαν τον Ρομπέν των δασών αυτή η πράξη,αλλά μήπως είναι απλά μια κλεψιά?,γιατί δεν είναι δίκαιο και σωστό ο κάθε ένας να μπαίνει και να κλέβει ένα super market ή ένα οποιοδήποτε μαγαζί.
Και απο εκείνη την ώρα έμεινα με την απορία,τελικά είναι σωστή αυτή η πράξη η είναι λάθος?μπορεί να θεωρηθεί δικαιοσύνη ή κοινή κλεψιά με διαφορετικό τρόπο?είναι σωστή η απόδοση δικαιοσύνης με αυτόν τον τρόπο?είναι απλά φαινομενικά ηρωισμός αλλά στην πραγματικότητα μια κοινή λεηλασία?Τι ήταν τελικά ο Ρομπέν ένας κοινός κλέφτης?ή ένας ήρωας?
*πάντως εμένα προσωπικά μάρεσε που μοιράστηκαν τα προιόντα στην λαική αγορά και σε ανθρώπους που το χρειάζονται γιατί νομίζω ότι ο καθένας μας θα ήθελε να βοηθήσει τον άλλο να τα βγάλει πέρα.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Πριν κάποιες μέρες παρακολουθούσα μία ταινία όπου ο πρωταγωνιστής ήθελε να αυτοκτονήσει, αλλά πιο πριν, ήθελε να γυρίσει αυτή τη μία ακόμη εβδομάδα ζωής του σε ταινία, ώστε όλος ο κόσμος να μπορέσει να κατανοήσει κάποια πράγματα. Ήθελε σαν κύριο στόχο να δείξει ότι ενώ όλοι οι φίλοι του, συνάδελφοι του και εργοδότες του τού είχαν γυρίσει την πλάτη (ενώ τους είχε δηλώσει ότι θέλει να αυτοκτονήσει), ξαφνικά όταν τους είπε ότι γυρίζει τις τελευταίες μέρες ζωής του σε ταινία και ότι θέλει από αυτούς να συμμετάσχουν, όλοι του συμπαραστάθηκαν για τα μάτια του φακού. Στο τέλος (για να μην πολυλογώ) ανακαλύπτει ότι πρέπει να ζήσει, γιατί ακόμη και αυτό το τελευταίο λεπτό της ζωής του, δίπλα του καθόταν ο άνθρωπος που κράταγε την κάμερα (και που είχε γνωρίσει μόλις πριν 1 εβδομάδα), προσπαθώντας να τον βοηθήσει να αποφύγει τον θάνατο.

Με άλλα λόγια, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι νιώθουν τόσο μόνοι (είτε αυτό ισχύει, είτε δεν ισχύει) ή ακόμη χειρότερα νιώθουν ότι κανένας πια δεν νοιάζεται και ότι όλοι είναι υπηρέτες μόνο της προβολής του εαυτού τους (όχι πως και αυτό τους ικανοποιεί). Παρόλα αυτά, η παρουσία και μόνο ενός ακόμα που δεν είναι μαζάνθρωπος, του δίνει μία ελπίδα σωτηρίας του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο, ότι λίγοι θα βρεθούν να σε βοηθήσουν όταν θα το έχεις ανάγκη από τους δικούς σου και ίσως και κανένας από τους ξένους. Αναρωτιέμαι γιατί έχουμε γίνει έτσι και γιατί ωθούμε και τις επερχόμενες γενιές προς αυτή τη κατεύθυνση.

Το άλλο βέβαια θέμα που πρέπει να θιχτεί με αφορμή την ταινία είναι η αυτοκτονία. Κάποτε μου είχαν πει κάποιοι φίλοι μου (που κυριολεκτικά έχουν όλα όσα ένας μέσος άνθρωπος πρέπει να έχει για να είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του) ότι όλοι έχουν ένα λόγο να αυτοκτονήσουν. Αναρωτιόμουν λοιπόν γιατί είναι τόσο δυσαρεστημένοι και ανίκανοι να καταλάβουν ότι δεν θέλει και πολλά κάποιος για να είναι ικανοποιημένος με αυτά που έχει. Δεν σου λέω ευτυχισμένος, πράγμα δύσκολο πιστεύω, αλλά σαφώς ευγνώμων και ικανοποιημένος. Η αυτοκτονία είναι μία λύση για ανθρώπους που ζουν μη αναστρέψιμες δυσκολίες, και ναι πιστεύω ότι πολλά προβλήματα μπορεί να μην έχουν λύση. Δεν θεωρώ (όπως διάφοροι λένε) ότι είναι έλλειψη θάρρους και ανικανότητας να πάρεις πάλι τη ζωή στα χέρια σου, αλλά ένας τρόπος να ξαλαφρώσεις από ένα βάρος και μία ζωή που ουσιαστικά πια δεν θέλεις. Πολλοί που έχουν πάθει κατάθλιψη έχουν δηλώσει ότι ξυπνούσαν και κοιμόντουσαν και τους ήταν το ίδιο και το αυτό. Ξυπνούσαν και δεν ήθελαν να σηκωθούν από το κρεβάτι, δεν ήθελαν να κάνουν τίποτε. Απλά δεν τους ενδιέφερε τίποτε. Πιστεύετε λοιπόν ότι ένα τέτοιο άτομο δεν έχει θάρρος να πάρει τη ζωή ξανά στα χέρια του ή την έχει απλά και μόνο διαγράψει ήδη.

ΝΤΟΝΑΛΝΤ VS ΓΚΑΣΤΟΝΕ 0-1

Κάθε φορά που διάβαζα...εμμ διαβάζω για την ακρίβεια τα κόμιξ,νιώθω ένα συναίσθημα απέραντης κατανόησης για αυτό το παπί,τον Ντόναλντ,που σόλη του την ζωή ήταν γκαντέμης.Γενικά ο Ντόναλντ είναι ένα από τα λίγα καρτούν που δεν έχουν υπερφυσικά χαρακτηριστικά ή που δεν έχουν ένα χαρακτηριστικό μη ρεαλιστικό,όπως να λύνει μυστήρια,να γίνεται super ήρωας κτλπ,ήταν πάντα πολύ ''ανθρώπινος''.Και κυρίως υπέφερε κι αυτός από την γκαντεμιά που τον κυνηγούσε,όπως κι εγώ που θεωρούσα ότι είμουν από τους λίγους που είχα την ''τύχη''να είμαι γκαντέμω...αλλά τελικά ακούγοντας και διαβάζοντας και από άλλους αυτό το παράπονο συνειδητοποίησα ότι τελικά η γκαντεμιά είναι και αυτή μια μάστιγα της εποχής μας!

ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ:Τελικά η γκαντεμιά εμηνεύεται ως τιμωρία από τον Θεό ή ως παιχνίδι του διαβόλου?Ως αποτέλεσμα από τις συνόψεις των πλανητών?ή από την κακή τους θέση ανάλογα με το ζωδιό σου?Ως κακή ημερομηνία ή επαφή με αρνητικά φορτιζόμενα πράγματα-ιδέες?Ως ένα χαρακτηριστικό που το κατέχουμε?Ωσ κακό μάτι,κάρμα,ενέργεια?Η΄ μήπως ως απλά μια κακή συγκυρία γεγονότων ή τελικά η ίδια μας η πίστη ότι κάτι θα μας συμβεί αυτό που δεν θέλουμε γιατί είμαστε άτυχοι με αποτέλεσμα εμείς οι ίδιοι να προκαλούμε και να ''τραβάμε''την γκαντεμιά μας?

Δεν έχω καταλάβει πραγματικά ποια είναι τελικά η αιτία του κακού,έτσι καθε φορά που χτυπάει η γκαντεμιά μου,και συμβαίνει πολύ συχνά καταριέμαι κάτι από τα παραπάνω ή και όλα μαζί!Και τελικά όλοι,ΟΛΟΙ πιστεύουν στην γκαντεμιά θρησκόληπτοι,συμπαντολόγοι,αστρολόγοι,προληπτικοί,παραδοσιακόι,μοντέρνοι,νέοι και γέροι,ΟΛΟΙ,εκτός από τους θετικιστές(τέλος πάντων όπως τους λένε...)που πιστεύουν ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τα στραβά και οτί εμείς τα προκαλούμε και τα τραβάμε,και κάθε φορά προσπαθώ να καταλάβω εάν όντως έχουν δίκαιο και μπαίνω σε σκέψεις και αποφασίζω να σκέφτομαι θετικά και πάνω στην σκέψη πέφτω και τρώω σαβούρα μπροστα σε εκατό άτομα από τα οποία κάποιοι είναι πολύ ωραίοι ή χάνω το λεωφορείο στο παρα τσάκ ή πέφτω σεναν που πάει με 10 ενώ έχω αργήσει ή χάνω την θέση του parking γιατί ο μπροστινός μου την έπιασε ή αυτό που ονειρευόμουν και ήθελα να γίνει χαλάει και δεν γίνεται γιατί όλα πανε στραβά...

Και τότε είναι η στιγμή που με πιάνουν τα νεύρα μου και αρχίζω να καταριέμαι αυτούς που πιστεύουν στη θετική σκέψη και ενέργεια κτλπ(και που το καρτούν με τον οποίο ταυτίζονται είναι ο Γκαστόνε)και απειλώ πως αν βρω τον υπεύθυνο δεν θα την βγάλει καθαρή.Γιατί τι φταίω εγώ όταν όλα συνενοημένα πάνε στραβά?

Η μόνη λύση είναι απλά να γυρίσουμε την πλάτη στην ατυχία μας και να αλλάξουμε το σκορ υπερ μας...μπορεί να μας κυνηγάει η γκαντεμιά αλλά...θυμηθείτε ότι ο Ντόναλντ είναι ο σταρ...ο Γκαστόνε είναι απλά ο τυχερός ξαδερφός του!

**Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε για να ξορκίσω την ιδέα της γκαντεμιάς!όπου μόνο μέσα από το χιούμορ και το σαρκασμό γίνεται!(Ντοναλντ-Γκαστόνε 1-1)

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΔΕΜ

Καθόταν στον καναπέ ξαπλωμένη.
Το ένα χέρι διπλωμένο προς το πρόσωπο της,
το άλλο ελεύθερο κρεμούσε προς την εξωτερική πλευρά.
Είχε βαρεθεί να ζει τις ίδιες μέτριες καταστάσεις.
Είχε βαρεθεί να γνωρίζει τα ίδια ανούσια άτομα.
Είχε βαρεθεί να την πληγώνουν οι γύρω της.
Αλήθεια, νόμιζαν ότι ήταν καλύτεροι από αυτήν?
Ή μήπως νόμιζαν πως είχαν το δικαίωμα?
Το ένα χέρι διπλωμένο προς το πρόσωπο της,
για να μην βλέπει την εικόνα γύρω της.
Δεν ήταν μόνο το παρελθόν της που την έθλιβε,
μα πιο πολύ η εικόνα του κόσμου στον οποίο ζούσε.
Προσπάθησε να ξεφύγει,
μα δεν τα κατάφερε.
Προσπάθησε να ξεφύγει
και ίσως μαζί της ωθούσε και κάποιον άλλον να ξεφύγει,
μα δεν τα κατάφερε.
Η μόνη διέξοδος της φαινόταν να είναι η αποδοχή,
μα ούτε και αυτό το κατάφερε.
Παλεύοντας με τα θέλω της και τα έχω της,
ξάφνου είδε ολοκάθαρα την λύτρωση.
Ήταν μελαχρινός με σκούρα μεγάλα μπλε εκφραστικά μάτια.
Το χαμόγελο του ήταν πλατύ και ελεύθερο.
Ναι, ήταν το πιο ελεύθερο που είχε δει ποτέ.
Έτσι έζησε και αυτή…ελεύθερα…κλείνοντας τον για πάντα μέσα της.
Δένοντας το χέρι του με το δικό της,
ώστε ποτέ πια να μην της φύγει.

Ήταν πλέον πλήρης!

ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ

Οι περισσότεροι διανύοντας την περίοδο της φοιτητικής του ζωής αναρωτιούνται σχετικά με το αν θα πρέπει να πάρουν δίπλωμα οδήγησης και κατ΄επέκταση αν θα αγοράσουν αυτοκίνητο (δηλαδή οι γονείς τους). Εκεί λοιπόν που διαπραγματεύεσαι με τους γονείς σου, για την αγορά του πιο απλού, φθηνού και μικρού αυτοκινήτου (γιατί μόνο αυτό σου αρκεί για να εξυπηρετήσεις τις ανάγκες σου), ξαφνικά το όλο θέμα ξεφεύγει και παίρνει άλλες διαστάσεις.

Συγκεκριμένα εκεί που αμέριμνα περπατάς στο δρόμο, συναντάς έναν παλιό γνωστό σου να οδηγεί τζιπ (αγνώστου τιμής). Αναρωτιέσαι λοιπόν γιατί ένας φοιτητής να έχει ανάγκη ένα τζιπ και να μην πάρει ένα πιο οικονομικό και μικρό αυτοκινητάκι. Η απάντηση φυσικά βρίσκεται στο πλατύ χαμόγελο του, όταν τον ρωτάς αν είναι δικό του. Η επιθυμία του να δείξεις τον πλούτο σου είναι πασιφανής και το συνειδητοποιείς καλύτερα όταν γεγονότα, όπως παρκαρισμένες πόρσε στο χώρο του πανεπιστημίου, είναι συνήθη.

Είναι η νοοτροπία του νεοέλληνα που ενώ μπορεί οικονομικά να μην έχει να καλύψει τις βασικές ανάγκες του, θα αγοράσει ένα αγαθό που σε καμία περίπτωση δεν έχει την δυνατότητα υπό λογικές συνθήκες να εξοφλήσει, απλά και μόνο για να εντυπωσιάσει το περιβάλλον του. Τα γεγονότα πολλές φορές ξεφεύγουν ιδιαίτερα όταν ακούς περιπτώσεις ατόμων που παίρνουν δάνεια για να αντεπεξέλθουν οικονομικά, αλλά και άλλων που παρκάρουν την Hammer τους έξω από μαγαζί, στο οποίο μετά μπαίνουν μέσα για να ζητήσουν part time εργασία (ναι έχει συμβεί και αυτό).

Εμείς οι Έλληνες, δεν φτάνει που είμαστε από την φύση μας εκλεκτικοί (ως προς την εργασία που επιζητούμε για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην) αρεσκόμαστε και στην σπατάλη για εξασφάλιση αγαθών που δεν μας είναι και απαραίτητα. Αφού πλέον θα αρχίσω να επικροτώ την άποψη μίας φίλης μου, που λέει ότι « Στην Ελλάδα για να μπορεί κάποιος να κάνει τέτοιες σπατάλες ή έμπορος ναρκωτικών είναι ή έμπορος όπλων ή μαστροπός »!