Schizofrenia jest przewlek³± chorob±, któr± trzeba leczyæ od diagnozy przez ca³e ¿ycie. Na chorobê sk³ada siê kilka powa¿nych zaburzeñ pracy mózgu, z powodu których chorzy odmiennie interpretuj± rzeczywisto¶æ. Schizofrenia mo¿e wywo³ywaæ: halucynacje, urojenia, zaburzenia my¶lenia i zachowania. W Polsce schizofreniê zdiagnozowano u oko³o 400 tysiêcy osób, niemniej jednak uwa¿a siê, ¿e chorych jest wiêcej - wielu ludzi bowiem nie szuka pomocy w przypadku do¶wiadczania jakichkolwiek dolegliwo¶ci psychicznych.
Nazwa choroby pochodzi z jêzyka greckiego; "schizein" oznacza: "rozszczepiaæ", "rozdzieraæ", "dzieliæ", natomiast "phren" to "umys³", "rozum", "my¶l".
Nie jest jasne, co powoduje schizofreniê. Uwa¿a siê jednak, ¿e na jej rozwój wp³yw maj± czynniki biologiczne i psychospo³eczne.
Zgodnie z jedn± z hipotez, to niedobór takich neuroprzeka¼ników, jak noradrenalina i serotonina oddzia³uj± na objawy choroby. Inna hipoteza zak³ada, ¿e schizofrenia jest spowodowana nadmiern± aktywno¶ci± dróg neuronalnych, w których neuroprzeka¼nikiem jest dopamina.
Je¶li chodzi o czynniki psychospo³eczne, najczê¶ciej wymienia siê:
Dotychczas nie zidentyfikowano konkretnego uposa¿enia genetycznego mog±cego mieæ wp³yw na schizofreniê, ale z danych wynika, ¿e ryzyko zachorowania jest o 15 proc. wy¿sze u osób, których cz³onkowie rodziny cierpieli na tê chorobê.
Jakkolwiek dok³adna przyczyna schizofrenii nie jest znana, niektóre czynniki wydaj± siê zwiêkszaæ ryzyko jej rozwoju; w¶ród nich wymienia siê:
Schizofrenia ma charakter wielosystemowy i obecnie eksperci nie potrafi± okre¶liæ cechy, któr± odznaczaliby siê wszyscy pacjenci zmagaj±cy siê z t± chorob±. Znaczn± wiêkszo¶æ (60-70 proc.) zachorowañ odnotowuje siê relatywnie wcze¶nie, w czwartej dekadzie ¿ycia, niemniej jednak symptomy mog± rozwijaæ siê latami.
Schizofrenia jest definiowana jako psychoza, która ujawnia siê poprzez zaburzenia postrzegania lub wyra¿ania rzeczywisto¶ci. Pacjent nierzadko do¶wiadcza omamów s³uchowych, zaburzeñ mowy, urojeñ, a tak¿e zaburzeñ zdolno¶ci logicznego my¶lenia.
W¶ród symptomów schizofrenii wyró¿nia siê objawy pozytywne, tj. aktywne zaburzenia mózgu, objawy negatywne, tj. zaburzenia dotychczasowych funkcji, a tak¿e problemy kognitywne.
Leczenie schizofrenii obejmuje zwykle: farmakoterapiê, psychoterapiê i socjoterapiê.
W leczeniu schizofrenii najczê¶ciej stosowane s± leki psychotropowe. Celem podawania tych farmaceutyków jest kontrolowanie objawów poprzez wp³yw na neuroprzeka¼niki, takie jak dopamina i serotonina. Pacjentom do¶wiadczaj±cym du¿ego wzburzenia przepisuje siê benzodiazepiny takie jak lorazepam, które mog± byæ po³±czone z lekami przeciwpsychotycznymi.
Jakkolwiek leki s± niezbêdne, komplementarnie stosuje siê przy schizofrenii psychoterapiê i socjoterapiê. Obejmuj± one:
Famprydyna jest obecnie stosowana w celu poprawy zdolno¶ci chodzenia u osób ze stwardnieniem rozsianym. Okazuje siê jednak, ¿e mo¿e równie¿ pomóc osobom z os³abieniem pamiêci roboczej, które ma miejsce m. in. w przypadku schizofrenii lub depresji. wiêcej »
£atwa w przygotowaniu i bardzo smaczna - idealna potrawa na letni± kolacjê. Doskonale komponuje siê zarówno z grillowanymi przysmakami jak i z kieliszkiem ch³odnego bia³ego wina. wiêcej »
Jest wiele sposobów na schab do chleba ,na porcje do drugiego dania. Ja mam swój i polecam taki schab jako smaczny, niesuchy, niet³usty.W ten sam sposób przygotowujê karkówkê. Jedyny minus to znaczny ubytek wagowy miêsa w trakcie duszenia. wiêcej »