Typowo polskie - ¯ubrówka

¯ubrówka produkowana jest w Polsce od ponad 400 lat

Historia

Wódka powstaje na białostocczyźnie od stuleci. Jej początki datują się na XIV wiek, kiedy przez tereny przebiegały ważne szlaki handlowe ze wschodu na zachód. Przejeżdżający tamtędy kupcy posmakowali miejscowego trunku i rozpowszechnili go w całej Europie. Rozpropagował ją przede wszystkim lwowski gorzelnik J. A. Baczewski. Podrobienie żubrówki nie było możliwe z uwagi na to, że powstaje ona na bazie wyjątkowej, bardzo aromatycznej trawy rosnącej jedynie na terenie Puszczy Białowieskiej. Trawa nazywa się Hierochloe odorata i jest ulubionym przysmakiem żubrów. Jej interesujący aromat i smak sprawił, że nasi przodkowie często nazywali ją trawą waniliową lub świętą.

Tworzenie

Żubrówka powstaje w wyniku czystej destylacji, beż żadnych chemicznych dodatków. Kolor wódki jest żółty, ale nie wynika on z żadnych barwników czy polepszaczy, a jest efektem moczenia w alkoholu wspomnianej trawy. Zbierana jest od lat przy zachowaniu ściśle określonych zasad: wczesnym latem, bo wtedy jest najbardziej aromatyczna, źdźbła muszą być równej długości, odpowiedniego wieku i koloru. Wybrane egzemplarze suszone są na słońcu, następnie wiąże się je w bele i wysyła do gorzelni. Tam przez trawę przesącza się kilkakrotnie najlepszej jakości spirytus, który nabiera charakterystycznego koloru i przyjemnego, orzeźwiającego zapachu. Żubrówka charakteryzuje się lekko słodkim smakiem i fantastycznym aromatem, który uderza już po otworzeniu butelki. Przebija w nim nie tylko nuta trawy, ale też tymianku i lawendy.

Podawanie

Żubrówka rzadko jest pijana w czystej postaci. O wiele częściej składa się na różnego rodzaju drinki, ale szczególnym zestawieniem, które doskonale komponuje się ze smakiem i aromatem wódki jest dodatek soku jabłkowego i lodu. Szczególnie doceniana jest jako składnik cocktaili alkoholowych w Londynie, Tokio i Paryżu. Wiele z tzw. long drinków tworzonych jest na bazie tego aromatycznego alkoholu. Do szklanki dodaje się plastry zielonego ogórka, albo limonki i obowiązkowo lód. Na uwagę zasługuje także sama butelka z wódką. Podobnie jak tequila znana jest z pływającego na dnie robaka, tak w żubrówce zanurzone jest źdźbło trawy. Jest to tak charakterystyczny dodatek, a do tego tak dekoracyjny, że produkt zostaje zapamiętany na zawsze.

Siła wódki – siła tura

Z piciem żubrówki wiąże się legenda, która mówi, że podczas jej spożywania człowiek zyskuje siłę tura. Nie jest to pogląd bezpodstawny. W rzeczywistości trawa żubrówka, albo inaczej tez turówka zawiera substancję kumarynę. Kumaryna należy do związków chemicznych pierścieniowych, a jej spożywanie ma właściwości pobudzające i wzmacniające. Niestety w naszej części Puszczy Białowieskiej zaczyna brakować trawy, wiec produkcja wódki jest zagrożona. Na razie eksperymentuje się z hodowlą trawy, jednak trudno orzec, czy zachowa ona swoje właściwości podtrzymywana sztucznie. Rozwiązaniem jest też nowa na rynku Żubrówka Biała poddawana procesowi sześciokrotnej destylacji oraz jedynej w Polsce platynowej filtracji, która zapewnia wódce idealną czystość i łagodny smak.