พัก

ดูเพิ่ม: พก และ พีก

ภาษาไทย

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *bakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພັກ (พัก), ภาษาไทลื้อ ᦗᧅ (พัก) หรือ ᦘᧅ (ภัก), ภาษาจ้วง baeg (“เหนื่อย; หยุด; พัก”); เทียบภาษาเขมร ភ័ក (ภัก) และภาษาจีนเก่า 泊 (OC *baːɡ)

การแบ่งพยางค์		พัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pák
	ราชบัณฑิตยสภา	phak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰak̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		พรรค พักตร์ พักร ภักดิ์ ภักษ์ ภัค ภัคน์

พัก (คำอาการนาม การพัก)

หยุดชั่วคราว

พัก

พัก