kiffer
Uiterlijk
kiffer
- (spreektaal) dol zijn op, erg houden van
- «J’kiffe le reggae.»
- Ik hou erg van reggae.
- «La gonzesse de l’autre soir, elle a kiffé sur moi.»
- Die griet van laatst vond me erg leuk. [1]
- «J’kiffe le reggae.»
- (spreektaal) het hoofd verliezen, door het lint gaan
- «J’vous ai dit qu’j’ai pas mes papiers, pas la peine de kiffer!»
- Ik zei u toch al dat ik mijn papieren niet heb, u hoeft niet zo tekeer te gaan! [1]
- «J’vous ai dit qu’j’ai pas mes papiers, pas la peine de kiffer!»