Mont d’an endalc’had

komze

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar komz-, pennrann ar verb komz, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep komze
dre vlotaat gomze
dre c'hwezhañ c'homze
dre galetaat digemm
amreizh digemm

komze /ˈkɔ̃m.ze/

  1. Furm ar verb komz e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
[...], hag e komze outi evel eus ur vignonez, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 170.)
Houmañ, ar verc'h-mañ, ne oa ket un diodez, na tost zoken, hag e wele ervat, ma komze al loen evel-se outi, ne oa emichañs nemet dre ma kare anezhi, ha dre m' en devoa un tammig marc'h rous. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 112.)
Chom a rae selloù Alan kollet war ar mor hag e komze outañ e unan : [...]. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)
Ur plac'h yaouank a gomze outañ hep ober goap. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
Ne gomze nemet gwirionez. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 10.)

Troidigezhioù