Przejdź do zawartości

Nob

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Achimelek oddający Dawidowi chleby pokładne w przybytku w Nob na obrazie Iacopo Nigretiego Dawid i Achimelek, ok. 1590

Nob – miejscowość biblijna w starożytnym Izraelu, wymieniana w Starym Testamencie.

Lokalizacja Nob jest niepewna. Musiało się znajdować w centralnej części wzgórz Judy, na północ od Jerozolimy. Identyfikacja z Ras el-Mesarif na stoku Góry Skopus uznawana jest obecnie za najbardziej trafioną, ze względu na kontakt wzrokowy ze Wzgórzem Świątynnym[1]. Po odejściu w cień sanktuarium w Szilo, ze względu na utracenie Arki Przymierza, najprawdopodobniej w Nob znajdowało się najważniejsze miejsce kultu Bożego − Przybytek (hebr. miszkan). W Nob u kapłana Achimeleka szukał schronienia Dawid uciekający przed Saulem[2]. Za tę pomoc udzieloną młodemu Dawidowi kapłani z Nob i mieszkańcy osady zapłacili życiem[3]. W Nob składano w ofierze chleby pokładne. W sanktuarium przechowywany był miecz Filistyna Goliata pokonanego wcześniej przez Dawida[4].

Nob wymienia również Księga Izajasza w rozdz. 10. w poetyckim opisie najazdu Asyryjczyków na Judę i Jerozolimę od północy[5]. Księga Nehemiasza wymienia jego ponowne zasiedlenie przez członków plemienia Beniamina po powrocie z niewoli babilońskiej[6].

W przepowiadaniu Jezusa istnieje odniesienie do wydarzeń z historii króla Dawida, które miały miejsce w Nob. W odpowiedzi danej faryzeuszom na zarzut łamania prawa mojżeszowego poprzez łuskanie kłosów w szabat przez apostołów, Chrystus odwołał się do opisanej w Pierwszej Księdze Samuela sceny oddania chlebów pokładnych na potrzeby Dawida i jego towarzyszy w przybytku w Nob[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jeffries M. Hamilton: Nob. W: David Noel Freedman: The Anchor Bible Dictionary. T. 4: K-N. New York: Doubleday, 1992, s. 1133. ISBN 0-385-19362-9. To identyfikacja wysunięta przez W. F. Albright w 1925.
  2. Por. 1 Sm 21, 1-9.
  3. Por. 1 Sm 22, 9-19.
  4. Por. 1 Sm 17.
  5. Por. Iz 10, 32.
  6. Por. Ne 11, 32.
  7. Por. Mk 2, 23-28 i teksty paralelne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Wyd. 3. Poznań-Warszawa: Pallottinum, 1980.
  • David Lang: The Accordance Dictionary of Place Names. OakTree Software, 2000. (ang.).
  • Matthew George Easton: Illustrated Bible Dictionary. Gran Rapids: Christian Classics Ethereal Library, 1897, s. 700. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).