Vejatz lo contengut

Parrancuèch

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Parrancuèch
Parranquet
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 39′ 29″ N, 0° 48′ 51″ E
Superfícia 9,62 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
210 m
130 m
96 m
Geografia politica
País  Guiana Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4735
Lo Naut Agenés Perigòrd (Vilarial abans 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Alain Gouyou
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
115 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

116 ab.
Densitat 12,68 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47210
Còde INSEE 47200

Parrancuèch o Parranquèch[1] (Parranquet en francés) es una comuna perigòrda [2],[3], situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.


Lo borg de Parrancuèch es pichon, juste una glèisa, un cementèri e qualques ostals a un caireforc de rotas segondàrias; en direccion de Dròt, l'escòla (barrada[4]) n'es a 200 m, en situacion descentrada dins la comuna. De l'autre costat, sus un puèg, i a lo vilatge de Rocal, pus important que lo borg.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Parrancuèch
Trolhac Sent Cassian (Dordonha)
Lo Raiet Parrancuèch Gaujac (Dordonha) per un qüadripunt
Sent Martin de Vilarial Al Vèrn (Dordonha)

Las fòrmas ancianas son de Parolocoto, en latin, en 1340, Pouriolcuit ou Perrenquet, en 1541, église de Perrolcuech, en 1547, cure de Parranquech, en 1646, Parrancuit, Parrenquet, en 1646. La prononciacion es : [parraŋ’kɛ][5]. Las mapas de Joan Tarde (prumièra meitat del sègle XVII) pòrtan Perrenque [2](signe de l'amudiment aboriu de las consonantas finalas ?) e Perrenquet, pus francizat [3]. Dauzat e Rostaing interprètan lo nom coma un diminutiu de paranca, varianta de palanca, eventualament al sens de « palencada, palissada » [6]. Ernèst Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, pensa a l'occitan pè ranquet, pas ranquet « garrèl, ranc », un chafre vengut nom de luèc. Mas aquels toponimistas coneissián pas las fòrmas ancianas nimai la prononciacion en [-ɛ], que fan qu'un diminutiu es exclús. La fin del nom s'interprètan en -cuèch (Parolocoto de 1340 correspond a Parolococto mal legit). Lo prumièr element es puròl, alterat de mai d'un biais, que s'explica pel latin pullus, « polet », emb lo sufixe diminutiu -olu (> -òl). De segur, puròl supausa una dissimilacion, normala, a partir de pulòl (i a doás l). Lo sens seriá « jal cuèch » e se referís a la legenda miraculosa del « penjat despenjat ». Aquí-lá : sul camin de Compostèla, una familha de romius s'arrèsta dins una albèrja. Lo filh es acusat de panatòri per una goja e penjat. Los pair e mair contunhan pr'aquò lo pelegrinatge e en tornant, vòlon recuperar lo còrs. Mas lo filh penjat es enquèra viu e los parents van veire lo jutge que crei pas al miracle, de segur, e coma va minjar un jal, dejà cuèch e sus la taula, promet de far despenjar lo joine se lo jal se met a cantar. Lo cacaracà de l'animal pròva que lo sentenciat èra innocent. Lo nom èra pas mai comprés, çò qu'explica las alteracions de puròl, puèi l'atraccion de parran, « tèrra près de l'ostal (Roergue), òrt, claus » es a l'origina de la fòrma actuala [5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
11 de junh de 1995 2026 Alain Gouyou   espleitador agricòla
  1995      
1902 1902 Joseph Rany    
1884 1900 Émile Cassang    
1876 1884 Antoine Tonnadre    
1860 1876 Étienne Cassang    
1852 1860 Charles Louis Antoine Villeréal de Lassaigne    
1845 1852 Guillaume Caminade    
1830 1845 Jacques Villeréal de Lassaigne    
1816 1830 Arnaud Boisserie    
1799 1815 Jean Caminade    
1793 1798 Jean Parreil [7]    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Vilarial; es adara del canton del Naut Agenés Perigòrd.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 122, totala: 123

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
382 302 390 398 415 458 499 401 406

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
441 360 354 359 345 294 302 271 263

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
244 231 233 200 204 209 208 207 175

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
151
164
153
128
127
121
120
118
121
125
2009 2010
122
125
123
126
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 115 abitants e la densitat èra de 11,95 ab/km².

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. [1]
  2. 2,0 et 2,1 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b85924298/f1.item.r=.langFR.zoom
  3. 3,0 et 3,1 https://web.archive.org/web/20190701232640/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b7710170v/f1.item.zoom
  4. https://www.annuaire-mairie.fr/mairie-parranquet.html
  5. 5,0 et 5,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 198-199
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 519
  7. https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-parranquet.html