Saltar ao contido

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1984
Imaxe
TipoFórmula 1 Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
OrganizadorFederación Internacional do Automóbil Editar o valor en Wikidata
Número de participantes35 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo25 de marzo de 1984 – 21 de outubro de 1984 Editar o valor en Wikidata
Número de edición35  (1984) Editar o valor en Wikidata
Competición

Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 Niki Lauda
Campionato do Mundo de Construtores McLaren
Editar o valor en Wikidata
Datos estatísticos
Carreires16 Editar o valor en Wikidata

1983 Editar o valor en Wikidata
1985Editar o valor en Wikidata

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984 foi a 35ª tempada de Fórmula 1 organizada pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 27ª Copa Internacional de Construtores de F1. O campionato contou con dezaseis Grandes Premios que se iniciaron o 25 de marzo e finalizaron o 21 de outubro.

Resumo do campionato

[editar | editar a fonte]
Niki Lauda gañou o Campionato Mundial de Pilotos de Fórmula 1 de 1984
Stefan Bellof pilotando un Tyrrell no Gran Premio de Gran Dallas de 1984. O equipo e os seus pilotos foron descualificados do campionato debido a unha infracción técnica que se detectou no Gran Premio de Detroit.
Keke Rosberg gañou o Gran Premio de Dallas en 1984
Boutsen conducindo un Arrows no Gran Premio de Gran Dallas de 1984.
Michele Alboreto cuarto no Campionato do Mundo de Pilotos de Fórmula 1 de 1984.

Nesta tempada esperábase ver a continuación da batalla Brabham-Renault-Ferrari, co apoio de McLaren, Williams e Lotus. Con todo, McLaren rouboulles a carteira aos seus competidores grazas ao seu motor TAG turbo.

A FISA introduciu novas regras da economía de combustible para reducir as velocidades, limitando a 240 litros de combustible durante toda a carreira. TAG encargou a Porsche, o fabricante alemán de automóbiles deportivos o deseño e construción dun motor turbo. Porsche tiña unha ampla experiencia coas normas de economía debido á súa participación en carreiras de resistencia, o que se traduciu nunha economía de combustible superior.

O piloto defensor do título Nelson Piquet e o seu Brabham-BMW parecían a mellor combinación para revalidar o campionato, pero unha pésima fiabilidade significou que nunca foran unha alternativa.

A tempada viu unha batalla titánica entre os dous pilotos de McLaren, Niki Lauda e Alain Prost. Prost fora despedido por Renault logo de non poder gañar o título 1983. Rápido e ambicioso, o francés estableceu rapidamente o seu dominio sobre o seu compañeiro de equipo.

O austríaco Niki Lauda volveu á F1 en 1982 e pronto demostrou que non perdera nada da súa primitiva determinación e astucia. Regularmente, nas tempadas 1982-1983 xogou co ritmo do seu compañeiro de equipo en McLaren, John Watson, pero Alain Prost era fariña doutra muiñada. Lauda deuse conta rapidamente que non podía vencer ao seu compañeiro de equipo en velocidade. O astuto austríaco polo tanto, ignorou a clasificación e concentrouse nas estratexias de carreira. Gañou carreiras cando Prost tiña problemas e anotaba sen descanso, cando Prost era máis rápido, Lauda foi capaz de gañar o título. El é un dos dous únicos pilotos, logo de Denny Hulme en 1967, que gañaron o título sen lograr unha soa pole position na tempada.

Durante a tempada, o equipo Tyrrell foi desposuído dos seus resultados logo dunha infracción técnica.

Pilotos e construtores

[editar | editar a fonte]
Equipo Construtor Chasis Motor Pneum. Piloto Carreiras Piloto de probas
MRD International Brabham BT53 BMW M12/13 1.5 L4t M


1 Nelson Piquet Todas Italia Paolo Barilla[Cómpre referencia]
2 Italia Teo Fabi 1-5, 8, 10-15
Italia Corrado Fabi 6-7, 9
Alemaña Manfred Winkelhock 16
Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 012 Ford Cosworth DFY 3.0 V8 G 3 Martin Brundle 1-9 n/a
Stefan Johansson 10-13
4 Alemaña Stefan Bellof 1-10, 12-13
Mike Thackwell 11
Williams Grand Prix Engineering Williams FW09
FW09B
Honda RA163E 1.5 V6t
Honda RA164E 1.5 V6t
G 5 Francia Jacques Laffite Todas n/a
6 Finlandia Keke Rosberg Todas
Marlboro McLaren International McLaren MP4/2 TAG TTE PO1 1.5 V6t M


7 Francia Alain Prost Todas n/a
8 Austria Niki Lauda Todas
Skoal Bandit Formula 1 Team RAM 01
02
Hart 415T 1.5 L4t P 9 Francia Philippe Alliot Todas n/a
10 Jonathan Palmer 1-6, 8-16
Mike Thackwell 7
John Player Team Lotus Lotus 95T Renault EF4B 1.5 V6t G 11 Italia Elio de Angelis Todas Johnny Dumfries
12 Nigel Mansell Todas
Alemaña Team ATS ATS D7 BMW M12/13 1.5 L4t P 14 Alemaña Manfred Winkelhock 1-14 n/a
Austria Gerhard Berger 16
31 12, 14-15
Francia Equipe Renault Elf Renault RE50 Renault EF4 1.5 V6t M


15 Francia Patrick Tambay Todas n/a
16 Derek Warwick Todas
33 Francia Philippe Streiff 16
Barclay Nordica Arrows BMW Arrows A6
A7
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
BMW M12/13 1.5 L4t
G 17 Suíza Marc Surer Todas Finlandia Hannu Mikkola[Cómpre referencia]
18 Bélxica Thierry Boutsen Todas
Toleman Group Motorsport Toleman TG183B
TG184
Hart 415T 1.5 L4t P 19 Ayrton Senna 1-13, 15-16 John Watson[Cómpre referencia]
Stefan Johansson 14
20 15-16
Johnny Cecotto 1-10
Italia Pierluigi Martini 14
Spirit Racing Spirit 101B
101C
Hart 415T 1.5 L4t
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
P 21 Italia Mauro Baldi 1-6, 15-16 Emerson Fittipaldi[Cómpre referencia]
Países Baixos Huub Rothengatter 7-14
Italia Benetton Team Alfa Romeo Alfa Romeo 184T Alfa Romeo 890T 1.5 V8t G 22 Italia Riccardo Patrese Todas n/a
23 Eddie Cheever Todas
Italia Osella Squadra Corse Osella FA1F Alfa Romeo 890T 1.5 V8t P 24 Italia Piercarlo Ghinzani Todas n/a
30 Austria Jo Gartner 4, 10-16
Francia Ligier Loto Ligier JS23
JS23B
Renault EF4 1.5 V6t M


25 Francia François Hesnault Todas n/a
26 Italia Andrea de Cesaris Todas
Italia Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 126C4 Ferrari 031 1.5 V6t G 27 Italia Michele Alboreto Todas n/a
28 Francia René Arnoux Todas

Calendario de Grandes Premios

[editar | editar a fonte]
Rnd Carreira Data Circuíto Pole Position Volta rápida Piloto gañador Construtor Resultados
1 Gran Premio do Brasil 25 de marzo Jacarepaguá Italia Elio de Angelis Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
2 Gran Premio de Suráfrica 7 de abril Circuíto de Kyalami Nelson Piquet Francia Patrick Tambay Austria Niki Lauda McLaren-TAG Resultados
3 Bélxica Gran Premio de Bélxica 29 de abril Autódromo de Zolder Italia Michele Alboreto Francia René Arnoux Italia Michele Alboreto Ferrari Resultados
4 Gran Premio de San Marino 6 de maio Imola Nelson Piquet Nelson Piquet Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
5 Francia Gran Premio de Francia 20 de maio Dijon Francia Patrick Tambay Francia Alain Prost Austria Niki Lauda McLaren-TAG Resultados
6 Gran Premio de Mónaco[1] 3 de xuño Mónaco Francia Alain Prost Ayrton Senna Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
7 Gran Premio do Canadá 17 de xuño Circuíto Gilles Villeneuve Nelson Piquet Nelson Piquet Nelson Piquet Brabham-BMW Resultados
8 Gran Premio de Detroit 24 de xuño Detroit Nelson Piquet Derek Warwick Nelson Piquet Brabham-BMW Resultados
9 Gran Premio de Dallas 8 de xullo Dallas Nigel Mansell Austria Niki Lauda Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda Resultados
10 Gran Premio do Reino Unido 22 de xullo Circuíto de Brands Hatch Nelson Piquet Austria Niki Lauda Austria Niki Lauda McLaren-TAG Resultados
11 Alemaña Gran Premio de Alemaña 5 de agosto Hockenheimring Francia Alain Prost Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
12 Austria Gran Premio de Austria 19 de agosto Österreichring Nelson Piquet Austria Niki Lauda Austria Niki Lauda McLaren-TAG Resultados
13 Países Baixos Gran Premio dos Países Baixos 26 de agosto Zandvoort Francia Alain Prost Francia René Arnoux Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
14 Italia Gran Premio de Italia 9 de setembro Monza Nelson Piquet Austria Niki Lauda Austria Niki Lauda McLaren-TAG Resultados
15 Alemaña Gran Premio de Europa 7 de outubro Nürburgring Nelson Piquet Nelson Piquet

Italia Michele Alboreto

Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados
16 Portugal Gran Premio de Portugal 21 de outubro Estoril Nelson Piquet Austria Niki Lauda Francia Alain Prost McLaren-TAG Resultados

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1984

[editar | editar a fonte]

Para o Campionato Mundial de pilotos de 1984 de Fórmula 1 concedéronse 9-6-4-3-2-1 puntos aos seis primeiros clasificados de cada carreira.

Pos Piloto BRA
RSA
BEL
Bélxica
SMR
FRA
Francia
MON
[2]
CAN
DET
DAL
RU
ALE
Alemaña
AUT
Austria
HOL
Países Baixos
ITA
Italia
EUR
Alemaña
POR
Portugal
Pts
1 Austria Niki Lauda Ret 1 Ret Ret 1 Ret 2 Ret Ret 1 2 1 2 1 4 2 72
2 Francia Alain Prost 1 2 Ret 1 7 1 3 4 Ret Ret 1 Ret 1 Ret 1 1 71´5
3 Italia Elio de Angelis 3 7 5 3 5 5 4 2 3 4 Ret Ret 4 Ret Ret 5 34
4 Italia Michele Alboreto Ret 11 1 Ret Ret 6 Ret Ret Ret 5 Ret 3 Ret 2 2 4 30´5
5 Nelson Piquet Ret Ret 9 Ret Ret Ret 1 1 Ret 7 Ret 2 Ret Ret 3 6 29
6 Francia René Arnoux Ret Ret 3 2 4 3 5 Ret 2 6 6 7 11 Ret 5 9 27
7 Derek Warwick Ret 3 2 4 Ret Ret Ret Ret Ret 2 3 Ret Ret Ret 11 Ret 23
8 Finlandia Keke Rosberg 2 Ret 4 Ret 6 4 Ret Ret 1 Ret Ret Ret 8 Ret Ret Ret 20´5
9 Ayrton Senna Ret 6 6 NSC Ret 2 7 Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret 3 13
10 Nigel Mansell Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret 6 Ret 4 Ret 3 Ret Ret Ret 13
11 Francia Patrick Tambay 5 Ret 7 Ret 2 Ret NTS Ret Ret 8 5 Ret 6 Ret Ret 7 11
12 Italia Teo Fabi Ret Ret Ret Ret 9 3 Ret Ret 4 5 Ret Ret 9
13 Italia Riccardo Patrese Ret 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret 10 Ret 3 6 8 8
14 Francia Jacques Laffite Ret Ret Ret Ret 8 8 Ret 5 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 5
15 Bélxica Thierry Boutsen 6 12 Ret 5 11 NSC Ret Ret Ret Ret Ret 5 Ret 10 9 Ret 5
16 Eddie Cheever 4 Ret Ret 7 Ret NSC 11 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 Ret 17 3
17 Stefan Johansson DSC DSC NSC DSC 4 Ret 11 3
18 Italia Andrea de Cesaris Ret 5 Ret 6 10 Ret Ret Ret Ret 10 7 Ret Ret Ret 7 12 3
19 Italia Piercarlo Ghinzani Ret DNS Ret NSC 12 7 Ret Ret 5 9 Ret Ret Ret 7 Ret Ret 2
20 Suíza Marc Surer 7 9 8 Ret Ret NSC Ret Ret Ret 11 Ret 6 Ret Ret Ret Ret 1
Austria Jo Gartner Ret Ret Ret Ret 12 5 Ret 16 0
Austria Gerhard Berger 12 6 Ret 13 0
Francia François Hesnault Ret 10 Ret Ret NTS Ret Ret Ret Ret Ret 8 8 7 Ret 10 Ret 0
Italia Corrado Fabi Ret Ret 7 0
Italia Mauro Baldi Ret 8 Ret 8 Ret NSC 8 15 0
Alemaña Manfred Winkelhock EX Ret Ret Ret Ret Ret 8 Ret 8 Ret Ret DNS Ret NTS 10 0
Jonathan Palmer 8 Ret 10 9 13 NSC Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret 0
Países Baixos Huub Rothengatter NC NSC Ret NC 9 NC Ret 8 0
Johnny Cecotto Ret Ret Ret NC Ret Ret 9 Ret Ret NSC 0
Francia Philippe Alliot Ret Ret NSC Ret Ret NSC 10 Ret NTS Ret Ret 11 10 Ret Ret Ret 0
Alemaña Stefan Bellof DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC EX DSC 0
Martin Brundle DSC DSC DSC DSC DSC NSC DSC DSC NSC 0
Mike Thackwell Ret NSC 0
Francia Philippe Streiff Ret 0
Italia Pierluigi Martini NSC 0
Pos Piloto BRA
RSA
BEL
Bélxica
SMR
FRA
Francia
MON
[2]
CAN
DET
DAL
RU
ALE
Alemaña
AUT
Austria
HOL
Países Baixos
ITA
Italia
EUR
Alemaña
POR
Portugal
Pts
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida

Clasificación do Mundial de Construtores de 1984

[editar | editar a fonte]
Lotus quedou terceiro no Campionato Mundial de Construtores de Fórmula 1 de 1984

Para o Campionato Mundial de pilotos de 1984 de Fórmula 1 concedéronse 9-6-4-3-2-1 puntos aos seis primeiros clasificados de cada carreira.

Pos Construtor Coche
BRA
RSA
BEL
Bélxica
SMR
FRA
Francia
MON
CAN
DET
DAL
RU
ALE
Alemaña
AUT
Austria
HOL
Países Baixos
ITA
Italia
EUR
Alemaña
POR
Portugal
Pts
1 McLaren-TAG 7 1 2 Ret 1 7 1 3 4 Ret Ret 1 Ret 1 Ret 1 1 143´5
8 Ret 1 Ret Ret 1 Ret 2 Ret Ret 1 2 1 2 1 4 2
2 Italia Ferrari 27 Ret 11 1 Ret Ret 6 Ret Ret Ret 5 Ret 3 Ret 2 2 4 57´5
28 Ret Ret 3 2 4 3 5 Ret 2 6 6 7 11 Ret 5 9
3 Lotus-Renault 11 3 7 5 3 5 5 4 2 3 4 Ret Ret 4 Ret Ret 5 47
12 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret 6 Ret 4 Ret 3 Ret Ret Ret
4 Brabham-BMW 1 Ret Ret 9 Ret Ret Ret 1 1 Ret 7 Ret 2 Ret Ret 3 6 38
2 Ret Ret Ret Ret 9 Ret Ret 3 7 Ret Ret 4 5 Ret Ret 10
5 Francia Renault 15 5 Ret 7 Ret 2 Ret DNS Ret Ret 8 5 Ret 6 Ret Ret 7 34
16 Ret 3 2 4 Ret Ret Ret Ret Ret 2 3 Ret Ret Ret 11 Ret
33 Ret
6 Williams-Honda 5 Ret Ret Ret Ret 8 8 Ret 5 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 25´5
6 2 Ret 4 Ret 6 4 Ret Ret 1 Ret Ret Ret 8 Ret Ret Ret
7 Toleman-Hart 19 Ret 6 6 NSC Ret 2 7 Ret Ret 3 Ret Ret Ret 4 Ret 3 16
20 Ret Ret Ret NC Ret Ret 9 Ret Ret NSC NSC Ret 11
8 Italia Alfa Romeo 22 Ret 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret 10 Ret 3 6 8 11
23 4 Ret Ret 7 Ret NSC 11 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 Ret 17
9 Francia Ligier-Renault 25 Ret 10 Ret Ret NTS Ret Ret Ret Ret Ret 8 8 7 Ret 10 Ret 3
26 Ret 5 Ret 6 10 Ret Ret Ret Ret 10 7 Ret Ret Ret 7 12
10 Arrows-Ford 17 7 9 8 Ret NSC Ret Ret 3
18 6 12 5
11 Arrows-BMW 17 Ret Ret 11 Ret 6 Ret Ret Ret Ret 3
18 Ret 11 NSC Ret Ret Ret Ret Ret 5 Ret 10 9 Ret
12 Italia Osella-Alfa Romeo 24 Ret NTS Ret NSC 12 7 Ret Ret 5 9 Ret Ret Ret 7 Ret Ret 2
30 Ret Ret Ret Ret 12 5 Ret 16
Alemaña ATS-BMW 14 EX Ret Ret Ret Ret Ret 8 Ret 8 Ret Ret NTS Ret NTS 13 0
31 12 6 Ret
Spirit-Hart 21 Ret 8 Ret 8 Ret NSC NC Ret NC 9 NC Ret 8 8 15 0
RAM-Hart 9 Ret Ret NSC Ret Ret NSC 10 Ret NTS Ret Ret 11 10 Ret Ret Ret 0
10 8 Ret 10 9 13 NSC Ret Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret
Spirit-Ford 21 NSC 0
DSC Tyrrell-Ford 3 DSC DSC DSC DSC DSC NSC DSC DSC NSC DSC DSC NSC DSC 0
4 DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC DSC NSC EX DSC
Pos Construtor Coche
BRA
RSA
BEL
Bélxica
SMR
FRA
Francia
MON
CAN
DET
DAL
RU
ALE
Alemaña
AUT
Austria
HOL
Países Baixos
ITA
Italia
EUR
Alemaña
POR
Portugal
Pts
  • O 18 de xullo, Tyrrell foi descualificado de todas as carreiras disputadas ata o momento nesa tempada, e prohibíuselle competir nas carreiras restantes, xa que o equipo cometio unha infracción técnica - que se detecto na carreira de Detroit.
  1. Outorgáronse a metade dos puntos. A carreira detívose debido a condicións perigosas.
  2. 2,0 2,1 No Gran Premio de Mónaco outorgáronse a metade dos puntos ao completarse menos do 75% da distancia programada.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]