Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 28
Frank Gardener Moore, Professor Emeritus in Columbia University, Ed.

1. CUM transitu Hasdrubalis, quantum in Italiam^{1 2} declinaverat belli, tantum levatae Hispaniae viderentur,renatum ibi subito par priori bellum est. [2] Hispanias ea tempestate sic habebant Romani Poenique: Hasdrubal Gisgonis filius ad Oceanum penitus Gadesque concesserat; [3] nostri maris ora omnisque ferme Hispania qua in orientem vergit Scipionis ac Romanae dicionis erat. [4] novus imperator Hanno in locum Barcini Hasdrubalis novo cum exercitu ex Africa transgressus Magonique iunctus, cum in Celtiberia, quae media inter duo maria est, brevi magnum hominum numerum armasset, [5?] Scipio adversus eum M. Silanum cum decem haud amplius³ milibus militum, equitibus quingentis misit. [6] Silanus quantis maximis potuit [p. 4] itineribus—inpediebant autem et asperitates viarum⁴ et angustiae saltibus crebris, ut pleraque Hispaniae sunt, inclusae—, tamen non solum nuntios sed etiam famam adventus sui praegressus, ducibus indidem ex Celtiberia transfugis ad hostem pervenit. [7] eisdem auctoribus conpertum est, cum decem circiter milia ab hoste abessent, bina castra circa viam qua irent esse; laeva Celtiberos, novum exercitum, supra novem milia hominum, dextra Punica tenere castra. [8] ea stationibus, vigiliis, omni iusta militari custodia tuta et firma esse; illa altera soluta neglectaque, ut barbarorum et tironum et minus timentium, quod in sua terra essent.

[9] ea prius adgredienda ratus Silanus signa quam maxime ad laevam iubebat ferri, necunde ab stationibus Punicis conspiceretur; ipse praemissis speculatoribus citato agmine ad hostem pergit.