Ἀναξίλας Μαγείροις:
ἑφθῶν μὲν σχεδὸν
τρεῖς μνᾶς. β. λέγ᾽ ἄλλο. α. ῥυγχίον, κωλῆν, πόδας
τέτταρας ὑείους, Β. Ἡράκλεις. α. βοὸς δὲ τρεῖς.
Ἀναξίλας δ᾽ ἐν Κίρκῃ:
τῶν Αἰσχύλου πολὺ μᾶλλον εἶναί μοι δοκεῖ
ἰχθύδι᾽ ὀπτᾶν. β. τί σὺ λέγεις; ἰχθύδια;
συσσίτιον μέλλεις νοσηλεύειν. ὅσον
ἀκροκώλι᾽ ἕψειν ... ῥύγχη, πόδας.
καὶ ἐν Καλυψοῖ:
δεινὸν μὲν γὰρ ἔχονθ᾽ ὑὸς
ῥύγχος, ὦ φίλε Κινησία.
Ὠτάρια δ᾽ ὠνόμασε καὶ Ἀναξανδρίδης ἐν Σατυρίᾳ. ἀξιόνικος δὲ ἐν Χαλκιδικῷ φησιν
ῥύγχος φορῶν ὕειον ᾐσθόμην τότε. '
Ἀριστοφάνης Προαγῶνι:
ζωμὸν ποιῶ
θερμὸν ἰχθὺν ἐπαναπλάττων, ἡμίβρωτα λείψανα
συντιθείς, οἴνῳ διαίνων, ἔντερ᾽ ἁλὶ καὶ σιλφίῳ
σφενδονῶν, ἀλλᾶντα τέμνων, παραφέρων χορδῆς
τόμον,
ῥύγχος εἰς ὄξος πιέζων, ὥστε πάντας ὁμολογεῖν
τῶν γάμων κρείττω γεγονέναι τὴν ἕωλον ἡμέραν. [p. 410]
Φερεκράτης Λήροις:
ἐγευσάμην χορδῆς ὁ δύστηνος τέκνων
πῶς ἐσίδω ῥύγχος περικεκαυμένον;
καὶ τόπος δέ τις οὕτω καλεῖται Ῥύγχος περὶ Στράτον τῆς Αἰτωλίας, ὥς φησι Πολύβιος ἐν σ᾽ ἱστοριῶν ' Στησίχορός. τέ φησιν ἐν Συοθήραις:
ὡς οὐχὶ τουτὶ ῥύγχος ἀτεχνῶς ἐσθ᾽ ὑός;
ὅτι δὲ κυρίως λέγεται ῥύγχος ἐπὶ τῶν συῶν προείρηται. ὅτι δὲ καὶ ἐπ᾽ ἄλλων ζῴων Ἄρχιππος Ἀμφιτρύωνι δευτέρῳ κατὰ παιδιὰν εἴρηκε καὶ ἐπὶ τοῦ προσώπου οὕτως:
κρύψαι δὲ ῥύγχος
ἄκρον γᾶς ὑπένερθεν.
καὶ Ἀραρὼς Ἀδώνιδι:
καὶ ταῦτ᾽ ἔχων τὸ ῥύγχος οὑτωσὶ μακρόν,
ὁ γὰρ θεὸς τὸ ῥύγχος ὡς ἡμᾶς στρέφει.
