Deze vertaling bevat nog niet de wijzigingen die zijn gemaakt sinds 2018-01-13 in het originele Engelstalige artikel.
Je zou kunnen kijken naar deze wijzigingen. Lees ook de handleiding voor vertalingen voor informatie over het onderhouden van vertalingen van dit artikel.
Niet-vrije software is vaak malware
Niet-vrije software, ook wel private software genoemd, is software die de vrijheid en gemeenschap van gebruikers niet respecteert. Met een niet-vrij programma heeft de ontwikkelaar of eigenaar macht over zijn gebruikers. Deze macht is op zich al onrechtvaardig.
Het punt dat deze pagina maakt is dat deze onrechtvaardigheid van niet-vrije software vaak slechts het begin is, en leidt tot verdere onrechtvaardigheden: kwaadwillige functionaliteit.
Macht maakt corrupt; de ontwikkelaar van een niet-vrij programma wordt verleid om het programma zó te ontwerpen, dat het zijn gebruikers schade berokkent. (Software die is ontworpen om de gebruiker opzettelijk schade te berokkenen wordt malware genoemd, wat een samentrekking is van malicieus en software.) Natuurlijk doet de ontwikkelaar dit normaal gesproken niet vanwege zijn slechte inborst, maar wel om te profiteren over de rug van gebruikers. Dit maakt het echter niet minder erg of meer legitiem.
Het toegeven aan deze verleiding vindt steeds vaker plaats; tegenwoordig is het een standaardpraktijk. Met de niet-vrije software van tegenwoordig word je meestal belazerd.
Anno april 2017 staan er in dit overzicht ongeveer 300 gevallen van kwaadaardige functionaliteit, maar er zijn zeker weten duizenden andere gevallen waar we niks van weten.
Soorten malware | Bedrijf of soort product |
---|---|
|
Gebruikers van niet-vrije (private) software zijn weerloos tegen deze vormen van mishandeling. Het kan alleen vermeden worden door aan te dringen op vrije software. Omdat vrije software onder controle is van zijn gebruikers, hebben zij een vrij goede bescherming tegen malafide softwarefunctionaliteiten.