De afgelopen weken lag de woonkamer bezaaid met babykleding. Nee, mijn kinderen hebben al kleine volwassen maten en het is ook niet zo dat ik jullie blij nieuws kan vertellen. Er is geen kleine op komst. Het zit namelijk zo...
Een aantal weken werden hier door een hippe moeder twee tassen vol met te gekke baby- en peuterkleding gebracht. Eén tas met kleding die ze graag in een herinneringsdeken verwerkt wil zien (MOET), en één tas ter aanvulling mocht ik niet genoeg lapjes uit de eerste kunnen halen (MAG). De vrolijke kleren, veelal in Hollandse kleuren en veel roze, stipjes en ruitjes, zijn van Puck. Maar Puck past ze niet meer en weggooien is zonde. De mama van Puck vroeg mij hier een mooie memorydeken (of kijk hier) van te maken. Voor over haar nieuwe grote meisjes bed.
Dus knipte ik afgelopen weken ongeveer 250 lapjes uit de romertjes, t-shirts en jurkjes. Dat aantal is uit een lap stof redelijk snel geknipt, maar met die kleine truitjes wordt dat toch een hele puzzel. En er zijn ook veel kledingstukken bij met bijzonder details. Die wil ik graag terug laten komen.
Zaterdag ben ik de hele dag bezig geweest de lapjes aan elkaar te naaien. Het was toch regenachtig weer. Ik werkte in blokken waarin ik de kleuren verdeelde en die steeds groter groeiden. En tussendoor telkens de naden plat strijken. Met die blokken maakt ik een mooie compositie en uiteindelijk is het een grote lap geworden van zo'n 140 bij 200 cm. Het eerste gedeelte is klaar. Nu ga ik verder met de tussenlaag, achterkant en het doorstikken van de quilt. Over een week laat ik het eindresultaat aan jullie zien.
