Precies vijf maanden geleden verloor ik mijn vader.
In mijn vorige blog vertelde ik al over hem. Hij was al een tijd ziek, woonde in een verzorgingstehuis en de kwaliteit van leven werd steeds een beetje minder. Bij het opruimen van zijn kamer, gaf mijn moeder aan dat ze ook een memorydeken wilde.
'Zijn kleding houden we apart. Ik wil namelijk ook zo'n deken voor op mijn bed'.
Dus toch...
De afgelopen weken heb ik daar voor haar aan gewerkt. En er gebeurde ook opeens van alles... Ik ben best nuchter, maar ook gevoelig. Is dat nou toeval of...?
Het bijzondere, persoonlijke verhaal achter deze memorydeken die ik van de kleding van mijn vader maakte.
