ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ: Ο καιρός γαρ εγγύς !

Δέκα πέντε ημέρες έμειναν μέχρι τις εκλογές και όλες οι παρατάξεις βρίσκονται σε ορ­γανωτική, επιχειρησιακή και αγωνιστική έξαρση.

Το σίγουρο είναι ότι όλες οι παρατάξεις βρίσκονται σε ε­γρήγορση και το θερμόμετρο της αναμέτρησης άρχισε να α­νεβαίνει καθώς άρχισαν σιγά σιγά να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα ψεύτικα ή αλη­θινά γκάλοπ.

Άσε τα τηλέφωνα που έ­χουν πάρει φωτιά. Κάποιος υ­ποψήφιος μου έλεγε χαριτο­λογώντας, ότι ευτυχώς που το δικό του κινητό είναι αδιάβρο­χο και μπορεί να το σβήνει βουτώντας το στο νερό όταν υπερθερμαίνεται….

Θεμιτά και συνήθη όλα αυτά, αυτό όμως που είναι αθέμιτο και εύχομαι να μη το συναντήσω (το συνάντησα!!!!) είναι η τακτική της ανορθόδοξης, απαράδεκτης και χαμηλής στάθμης αντιπα­ράθεσης, η οποία θίγει τιμή και υπολήψεις και συκοφα­ντεί άναρχα τον κάθε πολιτικό αντίπαλο.

Είναι με άλλα λόγια η τακτική των χτυπημάτων κάτω α­πό τη μέση, που ρίχνει χαμη­λότατα το επίπεδο του εκλογι­κού αγώνα.

Είναι μία τακτική που υποβαθμίζει το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού της Κορινθίας μας και θα πρέπει όλες οι παρατάξεις να την αποφύγουν για να ανα­δείξουν την αγάπη και το σε­βασμό προς την περιοχή μας.

Αυτό φυσικά δεν σημαί­νει, ότι δεν πρέπει να υπάρ­χουν αντιπαραθέσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σιωπήσει κανείς αν έχει να καταμαρτυρήσει κάτι εναντίον κάποιου, αρκεί όμως αυτό το κάτι να είναι αληθινό, να αφο­ρά την πολιτική αντιπαράθεση και να μην είναι δημιούργημα εμπάθειας ή μίσους ή πικρίας κάποιων προς κάποιους.

Το σίγουρο πάντως είναι, ότι όσο πιο πολιτισμένο αγώνα κάνουμε τόσο πιο ευνοη­μένη για τη συνέχεια θα είναι η περιοχή μας.

Εύχομαι ο Λαός της κορινθίας με το αλάθητο ένστικτό του να ψηφίσει αυτούς που θα κάνουν την υπέρβασή τους και θα φέρουν μία νέα νοο­τροπία στα τοπικά και περιφερειακά δρώμενα για το καλό όλων μας.

ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ
ΥΠΟΨ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Π.Ε ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΤΑΤΟΥΛΗ

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΟΡΙΝΘΙΑ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ: "O XAΡΑΚΤΗΡΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ"

O χαρακτήρας αυτών των εκλογών, είναι αυτοδιοικητικός. Είναι εκλογές για να αναδειχθούν τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών. Να προβληθούν σχέδια και προγράμματα για την επίλυση τοπικών και υπερτοπικών ζητημάτων. Και να επιλέξουν οι πολίτες τα πρόσωπα εκείνα που πιστεύουν ότι είναι τα πλέον ικανά να δώσουν λύσεις στα προβλήματα τους.

Στις εκλογές κρίνονται πρώτα από όλα οι υποψήφιοι, το πρόγραμμά τους, η αξιοπιστία τους, το όραμά τους και οι εν ενεργεία περιφερειάρχες και οι Δήμαρχοι για το έργο τους.

Η Ελλάδα χρειάζεται Δημάρχους και περιφερειάρχες που να διαπνέονται από τη νοοτροπία της ευθύνης και της συνεργασίας και όχι της μετάθεσης ευθυνών και της μικροκομματικής εκμετάλλευσης.

Οι πολίτες απαιτούν από την Κυβέρνηση, τις Περιφέρειες, και τους Δήμους όλης της χώρας υπευθυνότητα, συνεργασία και ενότητα δυνάμεων και προσπαθειών γιατί μόνο έτσι μπορούν επιλυθούν τα νέα προβλήματα για την επίλυση των προβλημάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Από τα αποτελέσματα των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα εξαχθούν αναμφισβήτητα χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα. Κανείς δεν το αρνείται αυτό. Στις εκλογές αυτές όμως, κρίνονται πρώτα και κύρια τα πρόσωπα και όχι απαραίτητα οι πολιτικές των κομμάτων τους. Από εκεί και πέρα όμως, προέχει η διακυβέρνηση της χώρας και η επίλυση των προβλημάτων των πολιτών. Εκεί θα κριθεί η Κυβέρνηση και όχι στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης.

Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να περιστραφούν γύρω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας. Και να μην μετατραπούν σε μια στείρα και αδιέξοδη κομματική αναμέτρηση, που δεν θα έχει ουσιαστικό όφελος για την καθημερινή ζωή των πολιτών.

Σε καμία περίπτωση ο χρόνος των εθνικών εκλογών δεν συνδέεται με το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Η κυβέρνηση θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας...

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΟΡΙΝΘΙΑ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΤΟΠΙΚΑ

Ι. ΣΑΡΛΑΣ: "ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ... ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ"

Ως Έλλην πολίτης νιώθω την ανάγκη να ζητήσω ένα εγκάρδιο ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον φίλο και ομόδοξο Ρωσικό λαό για τον ανηλεή πόλεμο, που υπέστη τα τελευταία χρόνια, από τις δυτικόδουλες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ. Ένα συγγνώμη για τις Σαμαρονεβιζέλειες κυρώσεις και τα εμπάργκα της Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας, για τις...Τσίπριες κοροϊδίες στον Πούτιν σχετικά με το νεώρειο της Σύρου, για την αναγνώριση του αυτοδιοίκητου της Εκκλησίας της Ουκρανίας, ενώ για πρώτη φορά, ένας Έλληνας Πρωθυπουργός στέλνει όπλα (!!!) σε ένα κράτος, (το οποίο δεν έχει καν αναγνωρίσει την εκεί Ελληνική μειονότητα, υπό την ανοχή των Ελλήνων πολιτικάντηδων) ούτως ώστε αυτό το κράτος να σκοτώνει Ρώσους πολίτες, καθιστώντας αυτόματα τους Ρώσους, ως ΕΧΘΡΟΥΣ της Ελλάδος!! Κι η ταπεινότητά μου ερωτά: Ποια εχθρική ενέργεια έκανε η Ρωσία εναντίον της Ελλάδος;;

Όμως, πρωτίστως θα επιθυμούσα να ζητήσω συγγνώμη από...τον ίδιο μας τον εαυτό! Διότι αυτοεξευτελιζόμεθα έτη κι έτη! Διότι αδικούμεν εαυτούς και συμπεριφερόμεθα...τοιουτοτρόπως, ως όμηροι των δυτικών συμφερόντων, τουτέστιν δουλοπάροικοι!Συγγνώμη λοιπόν, που δεν καταλάβαμε και ουδόλως αντιδράσαμε στην δολοφονία (από τους Μαυρομιχαλαίους για λογαριασμό των Άγγλων) του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ο οποίος επεχείρησε να κάνει την Ελλάδα ΠΡΩΤΥΠΟ κρατικής οντότητας κι αργότερα ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ αλλά κάτι τέτοιο ποσώς ενέκριναν οι...σύμμαχοί μας Άγγλοι! Συγγνώμη, που δεν γνωρίζουμε, ότι νεοσύστατο Ελληνικό κράτος δεν θα υπήρχε δίχως την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗΣ, όπου η Ρωσία υπερίσχυσε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον ΡωσοΤουρκικό πόλεμο του1828-1829!

Συγγνώμη, που είμεθα επιλήσμονες για τις ΕΙΣΒΟΛΕΣ των δυτικών φίλων μας στο Αλγέρι, στην Ινδοκίνα, στην Κορέα, στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Συρία και στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, (την ώρα που ο παπάς έψελνε το Χριστός Ανέστη, τα Αμερικανικά βομβαρδιστικά ισοπέδωναν το Βελιγράδι) όπου διεπράχθησαν ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ κατά της ανθρωπότητας για να εξυπηρετηθούν με τον...κάλλιστο τρόπο τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών! Συγγνώμη για την ένδεια ή καλύτερα για την απουσία γεωστρατηγικής σκέψης, που μας...δέρνει, (και αυτό είναι ανεπίτρεπτο αφού οι Έλληνες διαθέτουν έναν προπάππο, όπως ο Θουκυδίδης) όταν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, ότι ο πρώην Πρόεδρος ΟΜΠΑΜΑ είχε προάγει το Ισλαμικό Χαλιφάτο, τόσο στην Βόρεια Αφρική, όσο και στην Μέση Ανατολή με σκοπό να απωθήσει, από αυτά τα εδάφη την Ρωσία και δευτερευόντως την Κίνα, ποντάροντας στην λογική "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου".

Το δημοκρατικό αληταριό του βαθέως κράτους των ΗΠΑ κρύβονταν πίσω από την Αραβική Άνοιξη, εκτρέφοντας το φίδι του ISIS κι αλλάζοντας τα καθεστώτα μιας πλειάδας κρατών στην Βόρεια Αφρική και στην Μέση Ανατολή (οι οποίοι ήταν δικοί τους άνθρωποι, μέχρι πρότινος αλλά αίφνης σταμάτησαν να τους κάνουν τα χατίρια) διότι τους...πήρε ο πόνος για το έλλειμμα δημοκρατίας των εν λόγω κρατών! Παραδείγματος χάριν, για να...ανθήσει η Αραβική Άνοιξη στην Λιβύη, χρειάστηκε το ΝΑΤΟ να βομβαρδίζει την χώρα για 6 μήνες!! Ακούσατε εσείς κάτι για κυρώσεις εναντίον της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας από τον ΟΗΕ και τον υπόλοιπο κόσμο;; Όχι, διότι οι συγκεκριμένοι βομβαρδισμοί προφανώς ήσαν...καθαγιασμένοι, ενώ οι βόμβες του ΝΑΤΟ ήταν...δημοκρατικές! Ο δε Μουαμάρ Καντάφι, όσο βόλευε τις ΗΠΑ ήταν...κολλητάρι, ενώ όταν άρχισε να συνεργάζεται με την Κίνα για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων των υδρογονανθράκων του κι όταν ξεκίνησε να προωθεί Αφρικανικό νόμισμα, το οποίο θα κόβονταν βάση του Λιβυκού χρυσού, έγινε μαύρο πρόβατο κι άμεσα εξοβελιστέος!(Το ίδιο έπαθε κι ο Σαντάμ, όταν εξεδίωξε το δολάριο από επίσημο νόμισμα για τις πετρελαϊκές του συναλλαγές).

Συγγνώμη για την ιστορική...αμνησία γεγονότων, (σε αντίθεση με την επιλεκτική μνήμη των Ελληνικών βοθροκάναλων, τα οποία ουδόλως προβάλουν αυτά τα γεγονότα) όπως η διαβεβαίωση του Αμερικανού Υπουργού James Baker προς τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, το 1991, ότι μετά την είσοδο στο ΝΑΤΟ της ενοποιημένης Γερμανίας, το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτείνονταν, ούτε μία...ίντσα ανατολικότερα! Παρά ταύτα, η ΒορειοΑτλαντική Συμμαχία...κατάπιε μία προς μία όλες τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες, περικυκλώνοντας την Ρωσία με Αμερικανικά, επιθετικά όπλα. Αποκορύφωμα ήταν η Ουκρανία, μια χώρα δίχως εθνική ταυτότητα και συνείδηση, ένα "κατασκευασμένο" κράτος-λάθος του Λένιν, του Στάλιν και του Χρουτσόφ. Σε αυτή την χώρα σφαγιάζεται έτη κι έτη η πλειοψηφία των Ρωσοφώνων, από την μειοψηφία των Γερμανοφώνων...Βησιγότθων αλλά οι ανθρωπιστικές ευαισθησίες της Δύσης, περί άλλων ετύρβαζαν!

Κατά συνέπεια, οι Αμερικανοί (για την ακρίβεια το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και ουχί η πατριωτική μερίδα των Αμερικανών) χρησιμοποίησαν τους Ουκρανούς κι εν συνεχεία τους εγκατέλειψαν βορά στην μήνιδα των Ρώσων, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι ο Πρόεδρος Πούτιν αργά ή γρήγορα θα αντιδρούσε. Ως εκ τούτου, η Ευρώπη (για άλλη μια φορά) διαιρείται, η Γερμανία και οι λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες αφήνονται να...παγώσουν αλλά και να εξοπλίζονται στρατιωτικά, ενώ στην Ευρωπαϊκή ήπειρο στήνεται σκηνικό ενός καινούριου παγκοσμίου πολέμου (όπως έγινε με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου οι ΗΠΑ έβαλαν τους Ευρωπαίους να...φαγωθούν αλλά στην Αμερική δεν έπεσε, ούτε μια εχθρική πιστολιά) και το κερασάκι στην τούρτα θα είναι η άμεση διάθεση του Αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (sail gas). Βλέπουμε λοιπόν, ότι στην (γεω)πολιτική δεν υπάρχουν φιλίες, παρά μόνο συμφέροντα...

Συγγνώμη, που είμεθα (ως νεοέλληνες) τόσο ψοφοδεείς, ώστε αντί να δούμε την κίνηση του Πούτιν (ο οποίος επεμβαίνει για να ελευθερώσει τους Ρωσόφωνους συμπατριώτες του) ως ευκαιρία για να...μπουκάρουμε στην Βόρειο Ήπειρο για παράδειγμα και αλλαχού, όπου εξαφανίζονται οι Ελληνικές εθνικές μειονότητες, αντ' αυτού φερόμεθα ως...τρομαγμένες κορασίδες, μπας και αλλάξει το υπάρχον status quo της γεωστρατηγικής σκακιέρας και χάσουμε κι αυτά, που έχουμε! Κηρύσσουμε ουσιαστικά τον πόλεμο σε έναν φίλο και ομόδοξο λαό με αντάλλαγμα να μας βοηθήσει το ΝΑΤΟ σε περίπτωση, που μας την...πέσουν οι Τούρκοι! Όπως μας βοήθησε πολύ...αποτελεσματικά ΚΑΙ στην Κύπρο ΚΑΙ στα Ίμια! Αυτή είναι μια ελεεινή και τρισάθλια νοοτροπία επαίτη, αλλότρια, προς το υπερήφανο (και γιατί όχι φιλοπόλεμο) γονίδιο του Έλληνα, απόρροια του εκμαυλισμού της κοινωνίας μας και της εκφυλισμένης (ψευτο)δημοκρατίας μας!

Τέλος, ζητώ συγγνώμη για την νοητική μας ανεπάρκεια να κατανοήσουμε, ότι όταν οι σύμμαχοί μας δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα, τότε πολύ απλά...αλλάζουμε συμμάχους! Οι σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο, που ονομάζεται νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Τούτο το οικοδόμημα έχει έναν ρόλο αλυσίδας με σκοπό την απώθηση της Ρωσίας, από τα θερμά ύδατα της Μεσογείου. Συνεπώς, τους Αμερικανούς βολεύει...τα μάλα η ένταξή της χώρας μας σε μια ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ, η οποία θα είναι αρραγής, δίχως διαξιφισμούς, και διασπαστικές τάσεις. Αντιθέτως, την Ρωσία συμφέρει η αποτροπή της μετατροπής της Τουρκίας σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη διότι μια υπερμεγέθης Τουρκία, κυριαρχούσα ΚΑΙ στα Δαρδανέλια ΚΑΙ στο Αιγαίο θα έβλαπτε τα εθνικά της συμφέροντα.

Κλείνω με ένα αφελές ερώτημα: Οι πολιτικοί μας (δηλαδή η εν λόγω κομματική Χούντα) όντως εξυπηρετούν τα...ημέτερα εθνικά συμφέροντα;; Εάν όχι, προς τί δεν τους αλλάζουμε;; Αντί να τους...γκρεμοτσακίσουμε, μήπως περιμένουμε να τσακιστούμε ΕΜΕΙΣ πρώτοι;;!! Δυστυχώς, αγαπητοί μου, το καράβι της Ελλάδος ετοιμάζεται να πέσει στα βράχια! Σεις τί κάνετε γι' αυτό;;

Τα σέβη μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

Με τον Ρουβά... ξεκάθαρα !!!

Αντιδημοφιλής ανάρτηση.

Έκατσα ξανά να δω με προσοχή το επίμαχο απόσπασμα που ο Sakis Rouvas "ξεπλένει" το Λιγνάδη. ΟΛΟ όμως χωρίς απομονωμένες φράσεις και κομμένα λόγια.

Σύνολο 6 λεπτά, ξεκινά με την ερώτηση της Σίσσης για την τότε δουλειά τους, τις "Βάκχες" (άσχετο αλλά ΑΘΛΙΑ παράσταση κατ εμέ) όπου ο Ρουβάς έκανε το Διόνυσο.

ΤΟΤΕ το 2013, πολύ πριν μαθευτεί ΤΙΠΟΤΑ.

Η απάντηση του Σάκη
(ολόκληρη και με κεφαλαία όσα απομονώθηκαν και γράφτηκαν ότι είπε)

"Από εκείνη τη συνεργασία ΕΝΙΩΣΑ ΜΟΝΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΓΝΑΔΗ. Έπεσα από τα σύννεφα, τρόμαξα, φοβήθηκα, στενοχωρήθηκα, διότι πίστευα πως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Καταλάβαινα ότι κι ο ίδιος ο άνθρωπος ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ εξαιτίας των κολασμένων πράξεων του και λυπήθηκα διότι ως τότε τον αγαπούσα. Τώρα αν συμβαίνει κάτι άλλο, δεν το γνωρίζω και περιμένω τον τελικό λόγο της Δικαιοσύνης, εγώ δεν είμαι Δικαστής να πω αν είναι αθώος ή ένοχος"

"Όλα όσα βιώνουν τα θύματα είναι μια τραγωδία, όπως είναι και ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ λόγω της διαστροφής του ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Όπως η Πολιτεία προσπαθεί να φροντίζει τους ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ, με ανάλογο τρόπο πρέπει να προσπαθήσει να φροντίζει κάποιον ΜΕ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ, αν αποδειχθεί ότι είναι όντως διαστροφικος. Και φυσικά πρέπει το κράτος να αγκαλιάσει κάθε θύμα βιασμού"

"ΣΥΜΠΑΣΧΩ, βασικά λυπάμαι ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ, όμως όλοι στη ζωή βάζουμε το χέρι για ο, τι μας συμβαίνει (εννοώντας την κατάντια του Λιγνάδη), πρέπει να ερευνούμε τα αίτια που οδηγούν έναν εγκληματία στο κακό"

Τώρα που τις είδατε ΟΛΕΣ τις δηλώσεις χωρίς μονταζιέρες και τσιρίδες, αλήθεια τώρα ρωτώ ειλικρινά: πού έχει άδικο;

Βλέπετε έναν Άνθρωπο που ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ;

Βλέπετε έναν Άνθρωπο να λέει για το Λιγνάδη πουθενά" ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΒΙΑΖΕ";

Βλέπετε έναν Άνθρωπο να ΜΗΝ είναι υπέρ των θυμάτων;

Βλέπετε έναν Άνθρωπο που να αξίζει τους ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ και τις κατάρες που εύχονται στα παιδιά του από χθες;

Διότι εγώ μόνο ανθρωποφαγία τύπου Ιεράς Εξέτασης βλέπω. Ανθρωποφαγία και επιλεκτική ευαισθησία.

Και ξέρετε γιατί;

Διότι ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις όταν έβγαιναν οι Κωνσταντινίδες και Χειλάκηδες και δήλωναν "ο, τι κι αν βγει για το Λιγνάδη, θα είναι πάντα φίλος μου και βεβαίως θα πάω να τον δω στη φυλακή".

ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις πέρσι με την 9χρονη Μελίνα στη Θεσσαλονίκη που τη ΝΑΡΚΩΝΕ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑΖΕ Η ΜΗΤΡΙΑ ΤΗΣ.

ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις πριν λίγα χρόνια με τους βιασμούς στην Πρεσβεία της Βενεζουέλας, παρά μόνο κάτι ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ.

ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις στα ομοφοβικά παραληρήματα των Πολάκηδων.

ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις όταν κάποιες Κυβερνήσεις έκαναν τους βιασμούς και τις παιδοφιλίες από κακούργημα πλημελημμα.

ΔΕΝ είδα ανάλογες αντιδράσεις σε δηλώσεις πρώην Υπουργών για "τι πιο φυσιολογικό από βιασμούς παιδιών από μετανάστες".

Ξέρετε όμως ΤΙ είδα;

Ότι κάποιοι και κάποιες ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΒΙΑΣΜΟΥΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΕΣ, διότι κοιτάνε ΜΟΝΟ το ΤΙ ΨΗΦΙΖΕΙ ο δράστης.

Και ανάλογα αν ο δράστης είναι ή δεν είναι "δικός τους", είτε σκούζουν είτε μόκο.

Κοντολογίς, μιλάμε για" εμπόρους βιασμών" και τίποτα περισσότερο.

Εδώ υπάρχουν τύποι που στηρίζαν πέρσι με πορείες έναν καταδικασμενο δολοφόνο τρομοκράτη και δεν ενοχλούνταν οι ίδιοι με τον εαυτό τους...

Όταν ξεμπερδέψουμε με τέτοιες αρρωστημένες προσεγγίσεις, τότε ΙΣΩΣ και να γίνουμε Άνθρωποι.

Ως τότε θα είμαστε και ΕΠΙΣΗΜΑ Ελλαδιστάν...

Stefanos Nikolaidis

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Βρισκόμαστε στο 1825-1826. Τον Φεβρουάριο του 1825 ο Ιμπραήμ φθάνει στην Πελοπόννησο. Τον εγκατέστησε εκεί η ανίκανη κυβέρνηση Κουντουριώτη. Ευθύς αμέσως πιάνει δουλειά. Καίει, γκρεμίζει, κόβει, ξεριζώνει, αφαιρεί ζωές και περιουσίες, καταστρέφει ολοκληρωτικά την Πελοπόννησο. Είναι αλήθεια ότι τις εκκλησίες δεν τις πείραξε !

Έχει στο επιτελείο του εξαίρετους συνεργάτες! Αρνησίθρησκους, εξωμότες και αρνησιπάτριδες.

τον Σουλεϊμάν Μπέη, τον Κεχαγιάμπεη, τον Νενέκο και πλήθος άλλων, και καλεί τους ραγιάδες να προσκυνήσουν. Εκείνοι όμως αντιστέκονται. Δεν προσκυνάνε. Ο Κολοκοτρώνης, του παραγγέλνει:

« Όχι τα κλαδιά να μας κόψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια, που μας έκαψες, μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μην αφήσεις, εμείς δεν προσκυνάμε. Τι τα δέντρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις, την γη δεν μπορείς να την σηκώσεις. Και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γης θα μείνει δική μας και θα τα μετακάνει»

Ο εισβολέας αλλάζει τακτική. Αφήνει το μαστίγιο και πιάνει το καρότο.

Όποιος προσκύναγε έπαιρνε γρόσια, ζώα, χωράφια, σπόρους, απαλλαγή από τον φόρο, του έφτιαχναν το γκρεμισμένο σπίτι και «κανείς Τούρκος να μην πειράξη ραγιά και γεννηθή το παραμικρό παράπονον, διότι ο Τούρκος αυτός θα είναι πάραυτα κρεμασμένος», έλεγε η διαταγή.

Και τότε προσκύνησαν οι περισσότεροι. Και δημιουργήθηκε αναστάτωση και σύγχιση μεγάλη. Οι προσκυνημένοι τ ΄βαλαν με τους απροσκύνητους. Ο ένας υπέβλεπε τον άλλον. Ώσπου να πάρει κάποιος και να δείξει το προσκυνοχάρτι, το ράϊ μπουγιουρντί, δεν ήξερες ποιος ήταν προσκυνημένος και πιο απροσκύνητος. Τελικά και η μέθοδος αυτή απέτυχε.

Απέναντι στους προσκυνημένους, στάθηκε όρθιος , τρομερός, αμείλικτος, ανυποχώρητος, απροσμάχητος, απροσκύνητος, μόνο ο Κολοκοτρώνης και με το «Φωτιά και Τσεκούρι», έσωσε την Επανάσταση και την τιμή της Ελλάδας!

Διακόσια χρόνια αργότερα. Ζούμε στο 2020- 2021. ΄Ενας άλλος Ιμπραήμ εμφανίζεται στο πολιτικό στερέωμα της Ελλάδας. Έχει και αυτός ένα επιτελείο αρίστων. Ημεδαπών και αλλοδαπών. Αρνησικομματικών, κομματοπροδοτών, νεοζηλωτών της Νέας ( Δημοκρατικής ( sic ) Τάξης Πραγμάτων.

Τον νέο Ηγεμόνα, στην πραγματικότητα, τον έφεραν στην εξουσία, όχι οι νεοραγιάδες κάτοικοι της χώρας, αλλά η προηγούμενη ανίκανη κυβέρνηση. Ξέρετε εσείς ποια είναι!

Και ο Νέος Σωτήρας, θεωρώντας την Ελλάδα ιδιοκτησία του, ακολουθούμενος από δεκάδες Σωτήρηδες και Σωτηρούλες βάλθηκε να σώσει την χώρα από τους κατοίκους της!

Γκρεμίζει, κόβει, ράβει, αγοράζει, πουλάει, νοικιάζει.

Ξεθεμελιώνει θεσμούς, κατεδαφίζει υποδομές, απειλεί, τιμωρεί, εκβιάζει, εκβιάζει, εκβιάζει, η προπαγάνδα του οργιάζει, οργίζεται, αναστέλλει, περιστέλλει και βάζει στον γύψο τις ελευθερίες των Ελλήνων. Θέλει όλοι, μα όλοι μέχρι τον τελευταίο Έλληνα, να τον προσκυνήσουν.

Ολημερίς, ολονυχτίς, δύο χρόνια τώρα, τα φερέφωνα του Ηγεμόνα κωάζουν:Προσκυνήστε, προσκυνήστε! προσκυνήστε, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, εμβολιαστήτε, εμβολιαστήτε, εμβολιαστήτε και μία και δύο και είκοσι φορές!

Το βλέπει, το καταλαβαίνει, ο Επικυρίαρχος, ότι κάποιοι αρνούνται να τον προσκυνήσουν. Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει. Τι να κάνει; Αντιγράφει τον Ιμπραήμ.

Πάρτε ευρώ, προνόμια, παροχές, διευκολύνσεις, ελεύθερες μετακινήσεις, … διομολογήσεις, όλοι οι προσκυνημένοι. Λάβετε το μπουγιουρντί μου, μπείτε, βγείτε, κινηθείτε ελεύθερα παντού. Οι άλλοι οι απροσκύνητοι, εις το πυρ το εξώτερον!

Ελεύθεροι οι μεν, ανελεύθεροι οι δε. Οι πρώτοι προνομιούχοι, οι δεύτεροι αποδιοπομπαίοι τράγοι! Όχι όλοι μαζί, χωριστά στο μαγαζί! Και αν δεν θέλετε να προσκυνήστε, «μη σώσετε και εμβολιαστείτε!» Η Ηθική της Νέας Δημοκρατίας!

Ακόμα και οι κατώτατοι υπηρέτες του Ηγεμόνα, κουνάνε το δάχτυλο. «Αυτοί είμαστε. Και σε όποιον αρέσει!»

Κι εγώ, Σωτήρη μου, που δεν θέλω να προσκυνήσω, δεν έχω κανένα δικαίωμα στην ζωή; Εγώ που θέλω να πάω στον άλλο κόσμο ελεύθερος, θα αφήσετε να μου κάνουν κηδεία, επειδή δεν έχω κάνει εμβόλιο;

Κύριε Σώσον τον λαόν Σου και συγχώρησον τας ανομίας των!

Επιμύθιο: Η ιστορία, μετά από διακόσια χρόνια, από τραγωδία, επαναλαμβάνεται, ως φαρσοκωμωδία !

Θ. Δ. Παναγόπουλος *

* Ο Θεόδωρος Παναγόπουλος είναι τέως δικαστής και συγγραφέας.

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Στυμφαλία πνέει τα λοίσθια: Χώμα ή νερό; ένα νέο «Στυμφαλιακό Ζήτημα»

Διαβάσαμε όλοι τελευταία με ανησυχία τους τίτλους άρθρων που μας πληροφορούν ότι στέρεψε η Στυμφαλία, όπου μιλάνε για το πώς πόλεις όπως η Κόρινθος που αντλούν την ύδρευσή τους από την Στυμφαλία, τώρα πίνουν μείγμα με νερό γεωτρήσεων. Μάλιστα και η ιστοσελίδα του Ψαρίου ανέβασε πρόσφατα ένα σημαντικό κείμενο για το θέμα με την ιστορία αυτού του πρωταρχικού ζητήματος για το χωριό μας και ολόκληρη την περιοχή. 

Γράφει η Έλσα Σταματοπούλου*

Στα διαβάσματα αυτά, με όλη την βαρύτητα, το αίσθημα αδικίας και την οδύνη που αποπνέουν, μου έλειψε η αναφορά στα εργοστάσια εμφιάλωσης νερού, τον Βίκο και το Ζαγόρι (πρώην Ζήρεια), που τώρα εγκαθίσταται και αυτό στην Στυμφαλία.

Με πνεύμα δημόσιας ευθύνης για τον καθένα μας σαν πολίτη, μπαίνει το εξής άμεσο και επείγον ερώτημα: πως γίνεται, μέσα στην λειψυδρία που μας μαστίζει τώρα, την κλιματική αλλαγή που πια ‘είναι εδώ’, να δίνονται η να εξακολουθούν άδειες σε μεγάλα εργοστάσια για την εμφιάλωση νερού; Δεν πρέπει να ληφθεί υπόψιν η δραματική αυτή κατάσταση; Δηλαδή, ενώ δεν μας φτάνει το νερό για να πιούμε, τόσο οι πόλεις όσο και τα χωριά της περιοχής, ενόσω δεν μας φτάνει να ποτίσουμε ζώα και γεωργικές καλλιέργειες, ενόσω έχουμε επικές ανομβρίες, όπου η Πελοπόννησος είναι πια γνωστό ότι απειλείται με ερημοποίηση, δημόσιοι φορείς επιτρέπουν την έντονη εξαγωγή του νερού, και στο εξωτερικό μάλιστα, προς χάριν κέρδους ιδιωτικού από μεγάλα εργοστάσια.; Πώς σκοπεύουν να χειριστούν αυτήν την τεράστια κρίση νερού τώρα;

Το νερό είναι όχι μόνο ιερό δημόσιο αγαθό γιατί δεν υπάρχει ζωή χωρίς αυτό, αλλά και διεθνώς διακηρυγμένο ανθρώπινο δικαίωμα. Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι μάλιστα φέτος ένα από τα θέματα του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Είναι επομένως καίρια η ευθύνη του Κράτους, μέσα από τους αρμόδιους φορείς, δημοτικούς, περιφερειακούς και εθνικούς, για πράξεις και παραλείψεις που μπορούν να στερούν από τους ανθρώπους το νερό. Και είναι θέμα πολιτικό, νομικό και ηθικό να μάθουν οι κάτοικοι της περιοχής πως θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό τώρα, τι μέτρα θα παρθούν.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανισότητα. Το νέο αυτό «Στυμφαλιακό Ζήτημα» είναι και θέμα δημοκρατίας. Διότι εδώ πρόκειται για τεράστια ανισορροπία δυνάμεων. Διότι τα μικρά χωριά της Στυμφαλίας είναι ευάλωτα, γιατί οι οικογένειες των γεωργών και κτηνοτρόφων ‘δεν μετράνε’ όπως θα 'πρεπε στην πολιτική ζυγαριά, γιατί η φωνή τους και η δύναμή τους είναι πολλές φορές πνιγμένη στην σκληρότητα της επιβίωσης και του μόχθου της γης. Πόσοι άραγε από τους έχοντες και κατέχοντες νοιάζονται αν ερημώσουν τα χωριά μας επειδή θα στερέψει η Λίμνα, όπως την αποκαλούσαν οι πρόγονοί μας; Η, και αν νοιάζονται, πόσοι έχουν την προνοητικότητα, την δυναμικότητα και το θάρρος να δράσουν για να προλάβουμε το κακό, να προστατέψουμε τα χωριά της Στυμφαλίας, που οι άνθρωποί της, με τον τρόπο ζωής τους εδώ και αιώνες, έχουν συμβάλει σε ένα μοναδικό τοπίο πολιτισμού και βιοποικιλότητας;

Υπάρχει βέβαια ελπίδα. Χρειαζόμαστε μια πραγματική, ανθρώπινη και ειλικρινή συνεργασία με τους δημόσιους φορείς-να δούμε και να δούνε την ανισότητα- να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, με ευθύνη και διαφάνεια, όχι τυπικά λόγια ξύλινα. Θέλουμε να ζήσουν τα χωριά της Στυμφαλίας και στις επόμενες γενιές!

Να ακουστεί η αγωνία των κατοίκων που ήταν πραγματικά διάχυτη απ’την αρχή του καλοκαιριού, με την μία ιστορία γεωργών και κτηνοτρόφων να διαδέχεται την άλλη, σε διάφορα χωριά. ΄Ωσπου πια είδαμε όλοι τον Σεπτέμβριο στην Λίμνη ακόμα και τις λίγες βούλες νερού να έχουν γίνει καφετιές, χώμα.
Δεν οφελούν δάκρυα σε ξερό χώμα.

* Η κ.Έλσα Σταματοπούλου, είναι Νομικός, καθηγήτρια και διευθύντρια στο Πρόγραμμα για τους Αυτόχθονες Λαούς στο Ινστιτούτο Μελέτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Πρώην στέλεχος του ΟΗΕ

ΠΗΓΗ

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΙΑΤΟ, ΤΟΠΙΚΑ

Ανάκαμψη και ανθεκτικότητα για την μικρή επιχειρηματικότητα

Σε εποχές πρωτόγνωρες λόγω της παγκόσμιας πανδημίας, μετά από 10 χρόνια βαθιάς οικονομικής κρίσης και συρρίκνωσης του εθνικού Α.Ε.Π., με τον ιδιωτικό τομέα (λιανεμπόριο, εστίαση, τουρισμός) να αναζητά λύσεις – οξυγόνο για την επόμενη ημέρα, την στιγμή που οι κοινωνικές ανισότητες μεγεθύνονται και η εγκληματικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο με αλλεπάλληλα κρούσματα, οι συναινέσεις και οι συνέργειες είναι μονόδρομος.

Ο εποικοδομητικός διάλογος, η αλληλοκατανόηση και η δημιουργική σύνθεση μέσω διαφορετικών θέσεων, αντιλήψεων, ιδεολογιών και συμφερόντων, πέρα και πάνω από ευκαιριακά μικροκομματικά οφέλη, μακριά από τον λαϊκισμό και την δημαγωγία, είναι μονόδρομος.

Ως εμπορικός κλάδος έχουμε υποστεί αλλεπάλληλα και εκτεταμένα κλεισίματα (lockdowns) και τηρήσαμε – τηρούμε όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά πρωτόκολλα με σεβασμό στους πελάτες μας και στον συνάνθρωπό μας, χωρίς να έχουμε λάβει αντικειμενικά και αναλογικά τις δέουσες ενισχύσεις.

Επιπρόσθετα τα τελευταία χρόνια βλέπουμε την Ελληνική περιφέρεια και δη τις μικρές πόλεις να έχουν απολέσει υπηρεσίες (εφορίες, δικαστήρια, αστυνομικά τμήματα, ταχυδρομεία, τραπεζικά καταστήματα) και να υπάρχει μία μονοδιάστατη συγκέντρωση τους κυρίως στις έδρες των νομών.

Είναι υπαρκτές και σεβαστές οι ανάγκες τους για οικονομική βιωσιμότητα, για διοικητική αναδιάρθρωση, για παροχή ποιοτικότερων υπηρεσιών και όλοι επικροτούμε την προώθηση της ψηφιοποίησης και των σύγχρονων τεχνολογιών τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα της χώρας.

Παράλληλα όμως, σημαντικές ιδιωτικές εταιρείες και ιδιαίτερα τα μέλη της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και η Τράπεζα της Ελλάδος, έχουν εθελοντικά δεσμευτεί σε αποδοχή των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (Ε.Κ.Ε.) και μάλιστα έχουν θέσει και διαφημίσει με κάθε τρόπο την δέσμευσή τους σε πολιτικές με επίκεντρο τον Άνθρωπο & την Κοινωνία.

Τον Άνθρωπο & την Κοινωνία, που εν μέσω Covid & παρατεταμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης βιώνει το κλείσιμο τραπεζικών καταστημάτων ανά την χώρα, γεγονός που δεν συμβάλει ούτε στην οικονομική ανάπτυξη των περιοχών μας ούτε στην στοιχειώδη εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών μας μετατρέποντας μας σε πολίτες υποδεέστερης κατηγορίας.

Ο τοπικός τραπεζικός υπάλληλος αποτελεί για εμάς την ανθρώπινη υπόσταση της τράπεζας, προσδίδει ανθρώπινη υπεραξία στις επαφές και συναλλαγές, ενώ παράλληλα αποτελεί τον έγκριτο και έμπιστο σύμβουλό μας στο μέτρο και όριο των αρμοδιοτήτων του. Ιδιαίτερα δε για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, η μη προσβασιμότητα στα τραπεζικά καταστήματα προκαλεί μία επαυξημένη δυσχέρεια.

Και όλα αυτά από τον τραπεζικό τομέα που έχει δεχθεί προνομιακή προστασία από το Κράτος, που έχει επανακεφαλαιωθεί κατ’ επανάληψη, που δρα διαχρονικά με υπέρμετρες χρεώσεις και που παραμένει απών από την στήριξη των πολύ μικρών, μικρών & μεσαίων επιχειρήσεων τα τελευταία δέκα χρόνια!

Δυστυχώς αποσπασματικές δράσεις «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» και χορηγίες αθλητικών και πολιτιστικών γεγονότων εκ μέρους των τραπεζών δεν μπορούν να καλύψουν το έλλειμμα ουσιαστικής – δίκαιης χρηματοδοτικής στήριξης στον Άνθρωπο & στην Κοινωνία, την τελευταία δεκαετία.

Ένα έλλειμμα που χωρίς τις απαραίτητες από καιρό νομοθετικές εκ μέρους της Βουλής πρωτοβουλίες, επιτείνει τα προβλήματα βιωσιμότητας πολιτών και επιχειρήσεων και ενδεχομένως να δημιουργήσει σε μία αφυδατωμένη οικονομικά κοινωνία, αθέμιτες συνθήκες για ανάπτυξη παράνομης δράσης παρατραπεζικών κυκλωμάτων - τοκογλυφίας.

Τον κίνδυνο αυτό είχε διαπιστώσει από το 2020 νομοθετώντας για τις μικροπιστώσεις (Ν. 4701/2020) ο Υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων κος Α.Γεωργιάδης δηλώνοντας: «Ο θεσμός αντικαθιστά τη μάστιγα της τοκογλυφίας με θεσμικό τρόπο, πολύ λογικότερα επιτόκια και καθαρές συναλλαγές. Έτσι μικρές επιχειρήσεις θα μπορούν πολύ γρήγορα να αποκτούν πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια χωρίς να υπάρχει τραπεζικός δανεισμός. Ο τόκος θα είναι σε λογικά επίπεδα και θα είναι ελεγχόμενος από το κράτος» (Πηγή: https://www.skai.gr/news/finance/georgiadis-ston-skai-gia-mikropistoseis-pos-tha-dinontai-daneia-eos-25000-eyro )

Ας ελπίσουμε ότι σύντομα ο νόμος για τις μικροπιστώσεις που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα πριν ένα χρόνο (30/06/2020) θα ενεργοποιηθεί στην πράξη καθώς προβλέπει την πρόσβαση σε μικρή ροή χρηματοδότησης για πολύ μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες χωρίς εμπράγματες εξασφαλίσεις. Αποτελεί ένα πρώτο θετικό βήμα αλλά υπολείπονται αρκετά ακόμη σε επίπεδο νομοθεσίας.

Είναι η στιγμή όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν σε βασικές αρχές για τον κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο των τραπεζών ιδιαίτερα δε σε περιοχές όπου το επικείμενο κλείσιμο των τραπεζικών καταστημάτων δημιουργεί δυσχερείς συνθήκες σε επίπεδο καθημερινότητας και ενδεχομένως επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Μεμονωμένες και αποσπασματικές αντιδράσεις τοπικών παραγόντων – αιρετών για αποτροπή των ήδη ειλημμένων αποφάσεων είναι θετικές αλλά εν τοις πράξεις ανίσχυρες και αναποτελεσματικές.

Τις νομοθετικές βελτιώσεις μέσω Κοινοβουλίου αλλά και την συμμόρφωση των τραπεζών στις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνη όπου εθελοντικά έχουν αυτοδεσμευτεί, πρέπει να στηρίξουμε κεντρικά, στρατηγικά και συντονισμένα οι Δήμοι μέσω της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε), οι Περιφέρειες μέσω της Ένωσης Περιφερειών της χώρας (ΕΝ.Π.Ε) και εμείς ως έμποροι μέσω της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας (Ε.Σ.Ε.Ε.).

Ο κοινωνικός και αναπτυξιακός ρόλος του τραπεζικού τομέα είναι απαραίτητος τόσο για την κοινωνία & την επιχειρηματικότητα όσο και για τις ίδιες τις 4 συστημικές τράπεζες, εδραιωμένος σε μία νέα win - win σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και επαρκούς - ασφαλούς χρηματοδότησης.

Μέσα από αλληλοσεβασμό, συναινέσεις και άμεσες συνέργειες (Κοινοβούλιο, Τράπεζες, ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ, ΕΣΕΕ) με απαρχή αυτά τα βασικά και θεμελιώδη βήματα σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, το μέλλον της ιδιωτικής μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας της χώρας μας έχει ελπίδες να παύσει προοδευτικά, να είναι επισφαλές και αβέβαιο, με ότι θετικό αυτό συνεπάγεται για την βιωσιμότητα της κοινωνικής συνοχής.

Με αυτόν τον τρόπο ενεργητικής διαβούλευσης, βάσιμα θα αισιοδοξούμε ότι το Εθνικό Σχέδιο ανάκαμψης & ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και οι προβλεπόμενες δράσεις του, είναι εφικτό να αποτελέσουν εφαλτήριο ανάπτυξης με απτά αποτελέσματα στην κοινωνία και στην μικρή επιχειρηματικότητα.

Αναστασία Λάμπου
Πρόεδρος Εμπορικού & Προμηθευτικού Συλλόγου Ξυλοκάστρου, ο ΕΡΜΗΣ

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ, ΤΟΠΙΚΑ

"Αυτή είναι η παρακαταθήκη σου, η κληρονομιά σου, η ντροπή μας"

23/06/1996

Ακριβώς αυτό άφησες πίσω σου.

Τον καπνό και τα αποκαϊδια απ την φωτιά που έβαλες στην χώρα.

Διέλυσες τον κοινωνικό ιστό, αποθράσυνες τα πλέον περιθωριακά στοιχεία του τόπου, αναζωπύρωσες την διχόνοια σε σημείο βρασμού.

Διέλυσες το εκπαιδευτικό σύστημα, καθαγίασες τα ΄΄οργισμένα΄΄ νιάτα που σε έβλεπαν ως Θεό πατερούλη του μπάχαλου.

Απαξίωσες τον θεσμό της Ελληνικής οικογένειας, και υποδαύλισες τις πρώτες feminazi στην χώρα, με πύρινους λόγους στο ΣΕΦ.

Ηθελες τους άντρες ΄΄πολυγαμικούς΄΄ σαν τα μούτρα σου, και τις γυναίκες ΄΄ανεξάρτητες΄΄ στην κατρακύλα των ελευθέρων ηθών.

Παρέλαβες χρέος 640 δις το 1981, ήτοι το 15% του ΑΕΠ, και κατόπιν υποτιμήσεων και διολίσθησης της δραχμής, το έφτασες στα 4.4 τρις το 1990 με απανωτούς δανεισμούς και 15% ετήσια χρεολύσια.

Βόλεψες όλη την χώρα στο δημόσιο-η εκλογική σου βάση-και διέλυσες σε εννέα χρόνια την πρωτογενή κ δευτερογενή οικονομία, βάζοντας λουκέτο ως προβληματικές, σε 1100 παραγωγικές μονάδες του ιδιωτικού τομέα.

Εφτιαξες το συνδικαληταριό στα μέτρα σου, με αδίστακτους τραμπούκους που ξυλοφόρτωναν και εξευτέλιζαν όποιον τολμούσε να βγάλει κιχ, ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Εμαθες τους αγρότες στις επιδοτήσεις της ξάπλας και τις χωματερές ... Εκεί φαγώθηκε η πλειοψηφία των ΜΟΠ.

Εβαλες τους γονείς να ΄΄δανειστούν΄΄ απ τα παιδιά τους υποθηκεύοντας το μέλλον τους. Το ζούμε σήμερα!

Σε καμία περίπτωση ΔΕΝ πιστεύω στα ΄΄λάθη΄΄ σου.

Εκανες ό,τι έκανες συνειδητά, με στόχο την απόλυτη ηγεμονία σου στις άφρονες μάζες, και την δόμηση συμπαγούς καθεστώτος, το οποίο θα άντεχε και μετά από σένα! Και αυτό φάνηκε!

Ο,τι βιώσαμε απ το 96 και μετά-με αποκορύφωμα τον Τσίπρα-έχει την δική σου σφραγίδα.

Γιατί είτε με ΄΄εκσυγχρονιστές΄΄ της μίζας είτε με νταούλια, γαλούχησες μια κοινωνία στον χλευασμό των αξίων, στην αρπαχτή και την ήσσονα προσπάθεια.

Αυτή είναι η παρακαταθήκη σου, η κληρονομιά σου, η ντροπή μας. 

Giannis Laspoulas

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

Πυρκαγιά Γερανείων: ένα μήνα μετά ενημέρωση και εγρήγορση είναι ζητούμενα

Έχει περάσει ένας μήνας από την ασυνήθιστα μεγάλη, για την εποχή, πυρκαγιά των Γερανείων ορέων της 19ης Μαΐου και το θέμα έχει φύγει εντελώς, αν και δεν θα έπρεπε, από την επικαιρότητα.

Πέρα από του να επισημάνουμε ότι οι γνωστοί παράγοντες της κλιματικής αλλαγής και της εύφλεκτης φύσης των πευκοδασών μας επιβάλλουν ούτως ή άλλως συναγερμό ενόψει των κατεξοχήν ζεστών μηνών Ιουλίου, Αυγούστου και Σεπτεμβρίου, θεωρούμε απαραίτητο να καλέσουμε κάθε αρμόδια αρχή, είτε τοπική, είτε περιφερειακή, είτε κεντρική να ενημερώσει δημόσια και το ταχύτερο για το αν και ποιο σύνολο μέτρων έχει καταρτισθεί:

(α) για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πυρκαγιάς αυτής σε ότι αφορά την ενίσχυση των κινδύνων διάβρωσης των επικλινών εδαφών που κάηκαν,

(β) των κινδύνων εξίσου ασυνήθιστων πλημμυρικών φαινομένων,

(γ) των μέτρων προστασίας των οικισμών που απειλούνται από αυτές.

Δεν αναφέρουμε την ανάγκη ταχείας κήρυξης των πληγέντων εδαφών ως αναδασωτέων, διότι θεωρούμε ότι η Γενική Δ/νση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δ. Ελλάδας, Ιονίων το έχει ήδη πράξει ή δρομολογήσει.

Επιπλέον κρίνουμε απαραίτητο να υπογραμμίσουμε την ανάγκη η ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ πρόωρη και μεγάλη αυτή πυρκαγιά να αποτελέσει όχι απλώς καμπανάκι αλλά ΚΑΜΠΑΝΑ για μια επείγουσα επιθεώρηση της ετοιμότητας, σε επίπεδο χώρας, σε ότι αφορά την καλή λειτουργία των πυροσβεστικών μέσων και την επείγουσα αξιοποίηση κάθε δυνατότητας έγκαιρης ειδοποίησης μέσω σύγχρονης τεχνολογίας.

Αρχίσαμε δύσκολα και άσχημα την φετινή αντιπυρική περίοδο. Δεν αρκεί να ευχόμαστε να μη συνεχίσουμε έτσι. Χρειάζεται να κάνουμε «ότι χρειαστεί» για να το πετύχουμε.

ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ-ΠΑΤΡΑΙΚΟΥ

"Ο ΝΗΡΕΑΣ"

Union for the protection of natural and cultural environment of

Corinthian and Patraian Gulfs

"NIREAS"

Επικοινωνία: nireasorg@gmail.com

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΟΡΙΝΘΙΑ, ΛΟΥΤΡΑΚΙ, ΤΟΠΙΚΑ

Άρθρο Αλέξη Καλλίρη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση

Πέλεκυς Βορίδη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση*

(* Τίτλος από πρωτοσέλιδο Αθηναϊκής εφημερίδας)

Αρκετά χρόνια επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για τη δημοκρατική λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Τ.Α) και την αποτελεσματική διοίκηση.

Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Μεταπολίτευσης οδήγησαν σε πολλές δυσλειτουργίες, αναντιστοιχίες, αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων αλλά και σε επιμέρους επιτυχίες. Δεν ξεχνάμε και τους πρωτοπόρους αυτοδιοίκητικούς Αντώνη Τρίτση, Γιώργη Κλάδο, Τάσο Αλιφέρη, Σταύρο Μπένο και τη συμβολή τους στην εξέλιξη του θεσμού.

Αξιολογώντας συστηματικά αυτή την εμπειρία,η αναγκαιότητα που προκύπτει, είναι η εκπόνηση ενός σχεδίου για την ουσιαστική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων, την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας, την ισόρροπη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την θεσμοθέτηση διαδικασιών κοινωνικού ελέγχου και την ενεργοποίηση των πολιτών, ώστε να καταστούν συμμέτοχοι στη λήψη αποφάσεων και πραγματικοί ελεγκτές της εξουσίας.

Οι συνενώσεις των »ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» και »ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» άνοιξαν τον δρόμο για ευρείες πολιτικές και τοπικές συνεργασίες, έκαναν ευκολότερη την διοίκηση των δήμων και κοινοτήτων, απόκτησαν πολύ πιο εύκολη πρόσβαση σε προγράμματα του ΕΣΠΑ και σε εθνικές επιχορηγήσεις και εκδημοκράτισαν σε μεγάλο βαθμό τον θεσμό

Η μεταρρύθμιση του Κλεισθένη ήρθε σαν πραγματική τομή,προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στις τοπικές κοινωνίες και ειδικά στα χωριά,ενίσχυσε την επιρροή της Τ.Α μεγάλωσε τις προσδοκίες πήγε την Δημοκρατία εκεί που ανήκει, στον λαό.

Όσο κι αν η συντηρητική ΚΕΔΕ έβαλε ένα σωρό εμπόδια και προσκόμματα ο Κλεισθένης προχώρησε με μικρές υποχωρήσεις που όσοι τον πιστεύαμε είμασταν σίγουροι ότι θα καμφθούν μόλις οι τοπικές κοινωνίες δουν τα ευεργετήματα.

Η λειτουργία σχεδόν άμεσης δημοκρατίας η δημιουργία ξεχωριστού τοπικού ψηφοδελτίου ανά τοπική κοινότητα, η απλή αναλογική που φέρνει συνεργασίες πάνω από το τραπέζι στη βάση προγραμμάτων των παρατάξεων είναι αναμφισβήτητη δημοκρατική κατάκτηση και μεταρρυθμιστική τομή.

Ο Φιλόδημος Ι και ΙΙ ήταν το σωτήριο και απαραίτητο εύχρηστο εργαλείο χρηματοδοτήσεων και υλοποίησης μεγάλων έργων και προγραμμάτων που πραγματικά άλλαξε την μορφή σε πολλούς δήμους. Μόνο ο δήμος μας, πήρε σχεδόν υπερτριπλάσια ποσά από αυτά που του είχαν χορηγηθεί στα πέντε προηγούμενα χρόνια.

Οι αιτιάσεις Βορίδη ότι δήθεν η απλή αναλογική είναι προβληματική είναι ένα απλό ψέμα, μία συκοφαντία εναντίον της βούλησης των πολιτών, της ίδιας της δημοκρατίας

Πώς έκρινε ο Βορίδης ότι η απλή αναλογική δεν δουλεύει, όταν οι πρώτες ρυθμίσεις Θεοδωρικάκου ήταν να ακυρώσει την αντιπολίτευση και να μεταφέρει τον αποφασιστικό χαρακτήρα των Δημοτικών Συμβουλίων στις οικονομικές επιτροπές;

Πως έκρινε ο Βορίδης ότι η απλή αναλογική δεν λειτουργεί προεξοφλώντας αυθαίρετα ότι μόνο οι εκλεγμένοι δήμαρχοι ‘’νοιάζονται’’ για τον τόπο τους;

Πως έκρινε ο Βορίδης ότι η κορωνίδα της δημοκρατίας η απλή αναλογική είναι προβληματική;

Τα έκρινε γιατί από ότι φαίνεται ο ίδιος τελικά έχει πρόβλημα με την δημοκρατία. Για αυτό καταργεί τον 2ο γύρο σε περίπτωση που ο ένας εκ των υποψηφίων ξεπεράσει το 43% + 1 ψήφο και ταυτόχρονα προικοδοτεί με το 60% την πλειοψηφία στο Δ.Σ που πλέον περιορίζεται στο ρόλο του κομπάρσου.

Αφαιρεί την δυνατότητα των πολιτών να συμμετάσχουν στα κοινά καταργώντας τα τοπικά συμβούλια, βάζοντας τα κάτω από τις δημοτικές παρατάξεις

Καταργεί την οικονομική αυτοτέλεια των κοινοτήτων για τα τρέχοντα έξοδα τους.

Καταργεί την εκπροσώπηση όλων των απόψεων βάζοντας πλαφόν ψήφων στις παρατάξεις για να μπουν στο Δ.Σ.

Καταργεί την δημόσια διαβούλευση με φορείς και πολίτες.

Καταργεί την πολυφωνία μειώνοντας τον αριθμό των δημοτικών συμβούλων.

Γυρίζει την Τ.Α 70 χρόνια πίσω, πιστός στις ακραίες συντηρητικές-ακροδεξιές ιδεοληψίες του. Μισεί με λίγα λόγια τις δημοκρατικές διαδικασίες και τον έλεγχο σε τοπικό επίπεδο από τους πολίτες.

Αλ.Ι.Καλλίρης
Μέλος Συντονιστικού Ν.Ε Σύριζα-Προοδευτική Συμμαχία Κορινθίας-Τοπικός σύμβουλος Βραχατίου

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΒΕΛΟ, ΤΟΠΙΚΑ

Επίλογος από τον "Άγιο Γεώργιο" σε ήχο β' πλάγιο !

Οι αυτοπροσδιορισμένοι ως "άξιοι" ενώνουν, δε διαιρούν.

Η Ιερά Σύνοδος και οι Μητροπολίτες που εκφράζουν την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία επιβάλεται να έχουν το σεβασμό κλήρου και λαού.

Χωρίς τις δυτικές ιδεοληψίες του χτες... οι έχων υπερβάλλων "ζήλο" δεν έχουν γνώση γιατί τον έχουν.

Ο Θεός "συν-χωρεί", δηλαδή όλους τους θέλει, "όποιος θέλει οπίσω μου έλθει"... ο Θεός δεν τιμωρεί !

Στην εκκλησία δεν υπάρχει "πρώτος", "κουμάντο" κάνει μόνο ο Θεός !

Ενότητα διά της Αγάπης

Η Χριστιανική πίστη βρήκε την πλήρη έκφρασή της μέσα από τον κτιστό λόγο, στην αρχαιοελληνική λέξη-έννοια της Εκκλησίας. Την ένωση των πάντων σ’ ένα σώμα. Και αυτό το σώμα είναι το Σώμα του Θεανθρώπου Χριστού, «και αυτόν (τον Χριστό) έδωκεν κεφαλήν υπέρ πάντα τη εκκλησία, ήτις εστί το σώμα αυτού του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφ. 1, 23). Το οποίο Σώμα πληρεί τα πάντα και αυτό συμπληρούται, κατά το ανθρώπινο, από τους πιστούς μέλη. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στην λεγόμενη αρχιερατική προσευχή, λίγο πριν παραδοθεί εκούσια στο πάθος, προσεύχεται στον Πατέρα, ώστε οι μαθητές του=χριστιανοί «ίνα πάντες έν ώσι» (Ιω. 17,21). Όλοι οι πιστοί, διά της ανιδιοτελούς αγάπης, να είναι ενωμένοι μαζί Του σ’ ένα Σώμα: «ίνα και αυτοί εν ημίν έν ώσιν» (Ιω. 17,21). Συνεπώς η Εκκλησία είναι το Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη ενότητα με τα μέλη αυτού του Σώματος, τους πιστούς.

Ο άγιος Ιγνάντιος ο θεοφόρος (+113) στην επιστολή του προς Μαγνησιείς γράφει: «ο επίσκοπος ίστανται εις τύπον και τόπον Χριστού». Ο Χριστός είναι ο σαρκωμένος Λόγος, ο οποίος ενοποιεί τα πάντα στον εαυτό του: «αυτός, ο Χριστός, είναι η ειρήνη όλων μας, διότι αυτός ενοποίησε τα πάντα στον εαυτό του και τα έκανε ένα» (Εφ. 2,14). Ο Επίσκοπος είναι εις «τύπον και τόπον Χριστού», το πρόσωπο δηλαδή που ενοποιεί τα μέλη της τοπικής Εκκλησίας. Γι’ αυτό σε κάθε λατρευτική σύναξη τα μέλη πιστοί της σύναξης μνημονεύουν τον επίσκοπό τους ως σημείο ενότητας όλων. Έτσι οι κατά τόπους κοινότητες=ενορίες φανερώνουν και την μεταξύ τους ενότητα, στην μνημόνευση του οικείου επισκόπου. Και ο κάθε Επίσκοπος μνημονεύει την Ιερά Σύνοδο που ανήκει για να φανερώσει την ενότητα με τις άλλες κατά τόπους μητροπολιτικές περιφέρειες. (Βλέπε και την διατριβή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννη Ζηζιούλα, πρ. Καθηγητή της Δογματικής στη Θεολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «Η ενότητα της Εκκλησίας στο πρόσωπο του Επισκόπου»). Στην επιστολή του προς Εφεσίους ο άγιος Ιγνάντιος γράφει: «ο λάθρα επισκόπου τι πράσσων, τω διαβόλω λατρεύει». Αυτός, δηλαδή, ο οποίος πράττει εκκλησιαστική πράξη μυστικώς από τον επίσκοπό του, αποδίδει λατρεία στον διάβολο. Γιατί ενώ ο Χριστός ενοποιεί, ο διάβολος διαιρεί. Στην συγκεκριμμένη κατάσταση οι εγκύκλιοι της Ιεράς Συνόδου και του κάθε οικείου Επισκόπου γράφουν «να φορούν μάσκες οι πιστοί μέσα στην Εκκλησία, να κρατούν αποστάσεις και η ακολουθία της Αναστάσεως να γίνει στις 9 μ.μ.». Ο πιστός που δεν ακολουθεί τις εγκυκλίους του Επισκόπου και πράττει άλλα, χωρίς την άδεια του επισκόπου, συνεπώς μυστικώς, κατά τον άγιο Ιγνάντιο «λατρεύει τον διάβολο», προκαλώντας αντί ενότητας, διαίρεση στο Σώμα της Εκκλησίας.

Ο Τριαδικός Θεός, δεν είναι Θεός τιμωρός. Ο ίδιος ο Κύριος πάνω στον Σταυρό προσευχήθηκε προς τον Πατέρα γι’ αυτούς που τον σταυρώνουν: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. 23,34). Δηλαδή, Πατέρα αυτούς που με οδήγησαν στον Σταυρό, τους θέλω μαζί μου στη βασιλεία μου. Ο ίδιος ο Κύριος έχει πει στην ¨επί του όρους ομιλία του¨ : «Εγώ σας λέγω να αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε αυτούς που σας καταρώνται, ευεργετείτε αυτούς, οι οποίοι σας μισούν, και προσεύχεσθε για εκείνους οι οποίοι σας συκοφαντούν και σας καταδιώκουν αδίκως, για να αναδειχθείτε έτσι τέκνα του ουράνιου Πατέρα σας. Διότι και αυτός τον ήλιο ανατέλλει, την άπειρη αγάπη του αποστέλλει, σε πονηρούς και σε αγαθούς, και στέλνει την βροχή, την άπειρη αγάπη του στους δίκαιους και στους άδικους.....Αγωνιστείτε να γίνετε σεις τέλειοι με την ανιδιοτελή αγάπη προς όλλους, όπως τέλειος είναι και ο ουράνιος Πατέρας» (Ματθ. 5,44-48). Στα θεολογικά κεφάλαια προς Θαλάσσιο γράφει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «Ο Θεός είναι ο Ήλιος της δικαιοσύνης (Μαλ. 4,2), που ρίχνει πάνω σε όλους χωρίς διάκριση, τις ακτίνες της αγάπης του, και η ψυχή κατά την προαίρεσή της, γίνεται ή κερί αν αγαπά τον Θεό, ή πηλός, αν αγαπά την ύλη. Όπως ο ήλιος ρίχνει τις ίδιες ακτίνες στο κερί και στον πηλό, και τον μεν κερί μαλακώνει ο δε πηλός πετρώνει, έτσι και ο άκτιστος Θεός=Ήλιος στέλνει αδιακρίτως την αγάπη του σε όλους τους ανθρώπους, αγαθούς ή κακούς, και ο άνθρωπος που έχει αγαθή προαίρεση γίνεται κερί, μαλακώνει η καρδιά του και τυπώνεται και σφραγίζεται με την θεία Χάρη και γίνεται κατοικητήρο του Θεού. Ο άνθρωπος που δεν έχει αγαθή προαίρεση σκληραίνει η καρδιά του και γίνεται πέτρα όπως ο πηλός και σπρώχνει τον εαυτό της στην απώλεια, αφού η θεία Χάρη δεν σφραγίζει επάνω στην σκληρή καρδιά τον Θεό». Βλέπομε ότι ο μεν Θεός στέλνει ελεύθερα, αδιακρίτως την αγάπη του σε όλους τους ανθρώπους καλούς ή κακούς, εναπόκειται δε στην ελευθερία του ανθρώπου αν μετέχει ή όχι σ’ αυτήν την αγάπη.

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΙΑΤΟ, ΤΟΠΙΚΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ !

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ (πολ.μηχανικού)

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναδειχθούν τα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν την περιοχή της Αρχαίας Κορίνθου και την έλλειψη από τη Δημοτική Αρχή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης της περιοχής,πάντα στα πλαίσια του εφικτού, κάτι που όλοι και κατά το παρελθόν το έχουν παραβλέψει και εξηγώ:

Η από 22/01/2021 απόφαση του ΚΑΣ είναι καθοριστική για τις εξελίξεις που θα λάβουν χώρα σχετικά με την ανάπτυξη και ανάπλαση του Αρχαιολογικού χώρου και ευρύτερα.

Τι λέει λοιπόν το ΚΑΣ ; Ξεκαθαρίζει έναντι της Δημοτικής Αρχής,αλλά και κάποιων αυτοδιοικητικών που επιμένουν στο σχέδιο <Μπάρτζη>,ότι δεν εγκρίνεται το θέατρο από μπετόν μονίμου χαρακτήρα και δεν προκρίνεται ως κατασκευή διότι λειτουργεί ως ανταγωνιστική προς τα παρακείμενα αρχαία μνημεία !!!!!

Προς τι λοιπόν η εμμονή σε μία πρόταση που δεν έχει καμμιά τύχη πια ; Θα πρέπει εδώ να απαντήσουμε κοιτάζοντας τους συμπολίτες μας στην Αρχαία Κόρινθο στα μάτια.

Γιατί ο κ. Νανόπουλος είπε δημόσια ότι τάχα δεν είχε απόφαση δημοτικού συμβουλίου για να το φέρει προς συζήτηση στο ΚΑΣ ; Δηλαδή το ΚΑΣ άμα είχε ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. θα κλονιζόταν και θα άλλαζε άποψη ; Η ακόμα και αν είχε καλύτερη παρουσίαση και προετοιμασία;

Από τη άλλη γιατί επιμένουν κάποιοι αυτοδιοικητικοί και ο Δήμαρχος να επαναφέρουμε την πρόταση ξανά σε τόσο υψηλό επίπεδο, τη στιγμή που κατηγορηματικά απερρίφθη;

Γιατί δεν ετέθη ποτέ στον δημόσιο διάλογο η υπερφόρτωση με μπετόν της περιοχής, τα τυχόν προβλήματα της βαθιάς θεμελίωσης(-25 μ.) στα μπαζώματα και στο πρανές, η πιθανότητα σε αυτό το βάθος να βρεθούν αρχαία ; Μπορεί να συνεχισθεί ακόμα η <<αφέλεια>> της Δημοτικής Αρχής και να τάζουμε λαγούς με πετραχήλια στους Κορίνθιους;

Δύο πράγματα συμβαίνουν, η δε διαβάζουν κάποιοι τις αποφάσεις του ΚΑΣ,η αν τις διαβάζουν τις αποκρύπτουν κάνοντας σπέκουλα,προς άγραν ψήφων των συμπολιτών μας στην Αρχαία Κόρινθο. Μερικές φορές η αλήθεια είναι πικρή !

Η επαναφορά της πρότασης αυτής δεν θα έχει εκ νέου την αποδοχή του ΚΑΣ και το μόνο που θα επιφέρει είναι απογοήτευση στους συμπολίτες μας και μόνο.

Τι εγκρίνει όμως το ΚΑΣ ; Προφανώς το αυτονόητο δηλαδή την επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ καθώς και την κατασκευή ανοιχτού θεάτρου μη μονίμου χαρακτήρα δηλαδή λυόμενου και το εντάσσει στο σχεδιασμό της Β΄φάσης του Διαχειριστικού Σχεδίου του αρχαιολογικού χώρου,με ειδικότερη κυκλοφοριακή μελέτη που θα επιλύει τα ζητήματα πρόσβασης πεζών και οχημάτων,κυκλοφορίας και στάθμευσης.

Εμείς τι κάναμε ; Για άλλη μια φορά η Δημοτική Αρχή απροετοίμαστη χωρίς σχέδιο και όραμα για την Αρχαία Κόρινθο, υπέβαλε μία πρόχειρη μελέτη στο πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης με ένα υπερβολικό ποσό για μελέτη του Ξενία (που ορθώς απερρίφθη από την αντιπολίτευση). Η πολιτική ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής κρίνεται από το αποτέλεσμα που είναι μηδενικό εδώ και δύο περίπου χρόνια για την Αρχαία Κόρινθο!

Που είναι οι επιμέρους μελέτες χωροταξικές, κυκλοφοριακές, χρήσεων γης κ.λ.π. που θα μπορούσαν να λύσουν χρόνια προβλήματα στην περιοχή και θα έβαζαν στο κάδρο της ανάπτυξης την Αρχαία Κόρινθο;

Για να μην κοροιδεύουμε άλλο τους Κορίνθιους. Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μελετών προκειμένου σε μία δεκαετία από τώρα να δρέψουμε καρπούς ! Ναι αυτή είναι η αλήθεια,έχουμε μείνει πολύ πίσω σε όλα τα επίπεδα. Μιλάω μετά λόγου γνώσεως και είναι σε όλους γνωστά τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς σε μια περιοχή ευαίσθητη και <<φορτωμένη>> όπως λέγεται στους κύκλους των αρχαιολόγων, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Επομένως χωρίς την καλή προετοιμασία και την αγαστή συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία μην περιμένουμε κάποιο αποτέλεσμα.

Αυτό που ονομάζω επιστροφή στον ΡΕΑΛΙΣΜΟ είναι για το πως μπορούμε να επιτύχουμε ένα σχέδιο ανάπτυξης για την Αρχαία Κόρινθο στα όρια του εφικτού! Αλήθεια υπάρχει σχέδιο και όραμα για την ανάπτυξη της Α.Κ. και ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό ; Θα προσπαθήσω πολύ σύντομα να το αναπτύξω :

1)Στόχοι μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι με σχεδιασμό από τον Δήμο, σε συνεργασία και συντονισμό πάντα με την Αρχαιολογική υπηρεσία.

2)Μόνιμη επιτροπή διαβούλευσης (Δήμος),από Αρχιτέκτονες,Πολιτικούς μηχανικούς ,Αρχαιολόγους κ.λ.π. ώστε να προκύπτει άμεσο και εφικτό αποτέλεσμα,ώστε να έχουμε τύχη στο ΚΑΣ.

Δημοσιοποίηση των μελετών της Αρχαιολογικής υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και της Αμερικανικής σχολής,με στόχο ο Δήμος να μελετά και να προτείνει συμπληρωματικά έργα.

3)Ολοκληρωμένες προτάσεις για χωροθετήσεις,κυκλοφοριακές μελέτες κ.λ.π.

4)ΜΕΛΕΤΕΣ-ΜΕΛΕΤΕΣ-ΜΕΛΕΤΕΣ (ΟΧΙ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ).

Το λέω αυτό γιατί η πάγια τακτική ήταν και είναι να κάνουμε κάτι γρήγορα να πάρουμε ψήφους, αλλά βρισκόμαστε στην ίδια θέση εδώ και χρόνια.Οι μελέτες ως γνωστόν είναι το μοναδικό εργαλείο για χρηματοδότηση των έργων.

5)Να βάλουμε υψηλούς στόχους όπως π.χ. η ανάδειξη του Αρχαίου θεάτρου με σκοπό την επισκεψιμότητα κατ’αρχάς, ανάδειξη διαδρομών και άλλων εφικτών προτάσεων που θα δώσουν ώθηση στην τουριστική ανάπτυξη. (Πρέπει να ασκηθεί πίεση για χρηματοδότηση σε επίπεδο βουλευτών ξεκάθαρα).

6)Μεγάλος στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου Αρχαιολογικού Μουσείου με ΔΙΕΘΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ και φυσικά η χωροθέτηση του οικοπέδου που θα κατασκευασθεί (Ας το κάνουμε όπως στην Σπάρτη).

7)Ανάπλαση του κέντρου της Αρχαίας Κορίνθου με αισθητική αναβάθμιση των κτηρίων με έξοδα του Δήμου.(Είναι μια παλιά πρόταση που δεν προχώρησε ποτέ)

8)Στόχοι για την ανάπτυξη του τουριστικού προιόντος με μάνατζερ τουρισμού,ώστε μακροπρόθεσμα να είναι τουριστικός προορισμός με ολιγοήμερη διαμονή στην περιοχή.

Θα μπορούσα να καταθέσω και μια ατελείωτη σειρά προτάσεων και ιδεών αλλά δεν είναι της παρούσης. Ο σκοπός μου είναι να προχωρήσουμε δεσμευόμενοι σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάπτυξη και αξιοποίηση του διαμαντιού που ονομάζεται ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ !!

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΞΕΚΙΝΗΜΑ !

Όλα τα προαναφερθέντα προκειμένου να υλοποιηθούν απαιτούν μία Δημοτική Αρχή με γνώσεις, ικανότητες και κυρίως πολιτική βούληση.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν κατά πόσο η παρούσα Δημοτική Αρχή πληροί αυτές τις προυποθέσεις ;

Δυστυχώς από τα πεπραγμένα και τις πρακτικές της δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής.

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΤΟΠΙΚΑ

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Της Λέττας Καλαμαρά

Τόνοι δάκρυα και αίμα χύθηκαν εχθές για τον εμφύλιο της Νέας Σμύρνης, της Νέας Ελλάδας. Καθεστωτικοί και αντικαθεστωτικοί πολέμησαν για το δικό τους δίκιο. Για άλλη μία φορά νικητής ο εχθρός της Αποικίας, της τελευταίας οθωμανικής επαρχίας με τους κοτζαμπάσηδες πατριώτες άρχοντες κληρονομικά.

Χθες επίσημοι και Μέσα Ενημέρωσης ξέχασαν στον πατριωτικό τους οίστρο την 9η Μαρτίου 1941, το ύψωμα 731, εκεί που χύθηκαν τόνοι αίμα και Έλληνες έγραψαν ιστορία ενάντια στο Φασισμό. Ξέχασε και η λαλίστατη Εξοχωτάτη να τους μνημονεύσει.

Εκεί που η Αποικία έκανε μία αναλαμπή του ομηρικού της έπους θυσιάζοντας παλικάρια που δεν έμαθε κανείς να δοξάζει μετέπειτα και μεταπολιτευτικά για να μην στενοχωρηθούν οι αποικιοκράτες, Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι και προσφάτως Γερμανοί, Κινέζοι, μαζί με τους ευυπόληπτους πατριώτες επενδυτές. Όλοι υπό τη σκέπη της διεθνούς οργάνωσης διακίνησης ανθρώπων και ουσιών αενάως.



Στους ήρωες, χήρες και ορφανά στο ύψωμα 731 χρωστάμε τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο που πολλοί κρατικοί αξιωματούχοι το έχουν ξεγραμμένο μακρινό και μικρό, χωρίς ΑΟΖ, χωρίς ψυχή. Όλοι πρόθυμοι να ξεχάσουν, να πουλήσουν συμβόλαια εξοπλιστικών δανείων για να το υπερασπιστούν νοερώς.

Φυσάει Νοτιάς στο Ύψωμα 731 και δεν παίρνει τις σημαίες γιατί πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που ήρθαν και πήγαν για να θυσιαστούν σε μία στημένη μάχη το '74, χαμένη εξ αρχής αδιάφορο. Αδιάφοροι για παρελάσεις φιέστες υποδοχής των αποικιοκρατών, άρτος και θεάματα για τον έγκλειστο λαό και μπίζνες για τους dealers εξοπλιστικών.

Θυσιάστηκαν για να εορτάζονται τα 80 χρόνια για το χυμένο αίμα των αγνών Ελλήνων με επεισόδια πολιτικής ντροπής σε μία Νέα Σμύρνη που καίγεται και ακούγεται ο Αρμοστής της Μεσογείων να βράζει τη νέα προδοσία με την κλασσική συνταγή κάθε χρόνο, ραβασάκια εσχάτης προδοσίας.

Μάταια. 125 νεκροί και 425 τραυματίες τότε και άλλοι τόσοι τώρα αν χρειαστεί, θα γράψουν ιστορία με τα τηλέφωνα κλειστά στους άκαπνους ριψάσπιδες πολεμιστές που στριμώχνονται για μία φωτογραφία υψώνοντας τείχη για να κρυφτούν. Εκείνοι που όταν τους μιλάς σκύβουν το κεφάλι για να μην σε βλέπουν.

Αλίμονο σε εκείνους που θα βρεθούν στο διάβα εκείνων που έχυσαν, χύνουν και θα χύνουν μία σταγόνα αίμα για την Ελλάδα.

"Ένα βήμα πίσω, πεθαίνει η Ελλάδα" Ισαάκ Λαυρεντίδης, Αντιπροέδρος της Βουλής, πολέμησε ως έφεδρος αξιωματικός στο 731.

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

"Μεσαίωνα" και "τρομοκρατία" βλέπει ο Χωρέμης για τις μάσκες και τον εμβολιασμό !!!

 

Απίστευτη ανάρτηση στο facebook από τον συνταξιούχο πλέον γιατρό και πρώην διευθυντή του Κέντρου Υγείας Κιάτου Τ. Χωρέμη:

"ΑΕΡΑΣ ΚΙ ΟΞΥΓΟΝΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΖΩΗ.
Αναρωτηθείτε.
. Γιατί μας τρομοκρατουν, με πακτωλό χρημάτων μέσω των ΜΜΕ.
. Γιατί μας βομβαρδίζουν με φόβο και πανικό νυχθημερόν.
. Γιατι δεν θέλουν ν'αναπνεουμε, να ασκούμαστε, να εισπνέουμε και να εκπνέουμε ανεμπόδιστα. Και ειδικά τα παιδιά μας.
. Γιατί δεν προβάλλουν και δεν αξιοποιούν την θεραπευτική εμπειρία, πολλών επιστημόνων Ελλήνων και ξένων, αλλά αντίθετα επιμένουν μόνον στους εμβολιασμούς.
. Γιατί επειγονται να μας εμβολιάσουν πριν το 2023 - που θα ολοκληρωθούν οι μελετες - όταν υπάρχει σοβαρή μελέτη (Νοσοκομείο Βηθεσδά στις ΗΠΑ) που θεωρεί το εμβόλιο - αίτιο, ακόμα πιο επικίνδυνων μεταλλάξεων !
. Γιατί δεν θέλουν να εργαζομαστε, μας εγκλείουν, μας εκβιάζουν και θέλουν την εξαθλίωσή μας.
. Γιατί δεν υπακούουν ακόμα και στον Παγκοσμιο Οργανισμο Υγειας, που αντιτίθεται πλέον στις μάσκες.
. Ποια αξιόπιστη μελέτη επικαλουνται.
--- Νομίζω πια, ότι ο μεσαίωνας αρχίζει να... ωχριά, μπρος σ'αυτο που έχουν σχεδιάσει και θελουν να επιβαλλουν !
--- Σε όλον τον κόσμο, αλλά πιο καταστροφικά από παντού στους Έλληνες, τους διαχρονικούς θεματοφύλακες του πνευματος και της ελευθεριας !
--- Η σιωπή και η παθητικότητα, ποσο μάλλον η συνενοχή, δεν πρέπει να είναι επιλογή πια... κανενός !"

ΑΕΡΑΣ ΚΙ ΟΞΥΓΟΝΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΖΩΗ. Αναρωτηθείτε. . Γιατί μας τρομοκρατουν, με πακτωλό χρημάτων μέσω των...

Δημοσιεύτηκε από Τάσος Χωρέμης στις Παρασκευή, 12 Φεβρουαρίου 2021

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΙΑΤΟ, ΤΟΠΙΚΑ

Διώρυγα της Κορίνθου στο σημείο μηδέν !

Είναι η ώρα για μια αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν που έχει να κάνει με την ανάδειξη των προβλημάτων της Διώρυγας γενικότερα και ειδικότερα με τα προβλήματα των δύο βυθιζόμενων γεφυρών και την επικινδυνότητα των πρανών .

Με αφορμή τις τελευταίες δυο καταπτώσεις των πρανών σε διάστημα μιας εβδομάδος (13/11/2020 και 21/11/2020 ) απευθυνόμενος προς όλους όσους έχουν την απόλυτη ευθύνη  θα υπενθυμίσω ότι από τις αρχές του 2016 μέσα από το προσωπικό μου προφίλ αλλά και μέσα από Κορινθιακά ΜΜΕ έχω επισημάνει τους κινδύνους που εγκυμονούν από τις καταπτώσεις των πρανών .

Φυσικά μέσα από ΜΜΕ και από εμένα προσωπικά έχουν ενημερωθεί όλοι οι βουλευτές του Νομού Κορινθίας της προηγούμενης αλλά και της σημερινής κυβέρνησης .

Σίγουρα έχει ενημερωθεί η Λιμενική Αρχή Κορίνθου και Ισθμίας και το κυριότερο έχει ενημερωθεί η Εισαγγελία Κορίνθου αφού από το 2017 υπάρχει Μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου της Α.Ε.ΔΙ.Κ στην οποία αναφορά γίνεται λόγος και για την επικινδυνότητα των πρανών .

Φυσικά έχει ενημερωθεί και η Δημοτική Αρχή του Δήμου Λουτρακίου Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων καθότι η Διώρυγα βρίσκεται στα γεωγραφικά και διοικητικά όρια του εν λόγω Δήμου .

Επανειλημμένα έχω τονίσει τον άμεσο κίνδυνο απώλειας ανθρώπινων ζωών .

Ποτέ όμως δεν εισακούστηκα από κανέναν  αντί αυτού λοιδορήθηκα , κατηγορήθηκα ως καιροσκόπος , θεωρήθηκα γραφικός , παράλογος και  από κάποιους δικομανής . 

Κανείς από όλους αυτούς δεν είδε με σοβαρότητα τα λεγόμενα μου . Ποιος θα έπαιρνε την ευθύνη το Σάββατο 21/11/2020 όταν κατά την κατάπτωση των πρανών μέρος του όγκου των βράχων έπεσε επάνω στο ρυμουλκό βάρδιας ( ευτυχώς στην πλώρη του ) το οποίο ρυμουλκούσε το φορτηγό πλοίο Φ/Γ “SEAVEN STAR” Ν.Π. 11684  και παραλίγο να συμβεί το μοιραίο ? 

Δυο περίπου μέτρα χώρισε το μεγάλο κακό από την τύχη . 

Εάν δηλαδή το ρυμουλκό ήταν δυο μέτρα περίπου πιο μπροστά θα είχε καταπλακωθεί ολοκληρωτικά από τον χωμάτινο όγκο και θα είχε συμβεί αυτό που όλοι απευχόμαστε .

Τότε ποια Κυβέρνηση ? ποιοι Βουλευτές και Υπουργοί του νομού Κορινθίας? Ποιος περιφερειάρχης  ? ποιος Λιμενάρχης ? ποια μέλη του Δ.Σ και ποιοι Διευθυντές  της Διώρυγας ? αλλά και ποια Εισαγγελική Αρχή θα έπαιρνε την ευθύνη? 

Υπενθυμίζω τους κολυμβητικούς διάπλους και τα SUP , αθλητικές οργανώσεις που διεξήχθησαν με την ανοχή όλων όσων προαναφέρω εντός της Διώρυγας. 

Η απόδειξη του κινδύνου είναι το γεγονός ότι από την ημέρα της κατάπτωσης 21/11/2020 έως και σήμερα 24/11/2020 ο γερανός και το συνεργείο  ( εργαζόμενοι ) δεν έχουν αρχίσει εργασίες απομάκρυνσης των χωμάτινων όγκων ακριβώς για το λόγο φόβου διότι στο ίδιο σημείο τα πρανή είναι έτοιμα προς κατάρρευση .

Ερώτηση . 

Παρόλο που τότε είχα εκδηλώσει την ανησυχία και τους φόβους μου για το τι μέλη γενέσθαι σε μια παρόμοια  κατάπτωση χωμάτινων όγκων και βράχων σαν αυτή την τελευταία της 21ης /11/2020 ?  

Τι θα είχε να πει η εισαγγελία Κορίνθου από την οποία είχα ζητήσει εγγράφως την απαγόρευση τέτοιου είδους εκδηλώσεων εντός της Διώρυγας εξηγώντας τους λόγους και αναδεικνύοντας τους κινδύνους και που  δυστυχώς  δεν εισακούστηκα για ακόμα μία φορά. 

Τι θα πουν όλοι οι προαναφερόμενοι σε μία  πιθανή  νέα κατάπτωση με διαφορετικά αλλά ίσως δυσάρεστα αποτελέσματα?

Δεν κουράστηκα να εκδηλώνω την ανησυχία μου για την προστασία των συνανθρώπων μου και δεν θα κουραστώ ποτέ. 

Ποτέ δεν μπόρεσαν να με φιμώσουν και δεν θα με φιμώσουν με όποιο τρόπο και εάν προσπαθήσουν όπως έχουν κάνει στο παρελθόν .

Εγώ είμαι και θα είμαι εδώ , θα δημοσιοποιώ τα πραγματικά προβλήματα έχοντας τον τρόπο να τα αποδεικνύω ευχόμενος πάντα ο θεός να προστατεύει όλους όσους κάνουν τον διάπλου της Διώρυγας . 

Εν κατακλείδι ! 

Προτείνω και είναι επιτακτική ανάγκη η ΑΜΕΣΗ διακοπή της διέλευσης πλοίων και κάθε πλωτού μέσου  μέχρι την ΠΛΗΡΗ αποκατάσταση και συντήρηση των πρανών. 

Με το τέλος των εργασιών ΑΠΑΙΤΕΊΤΑΙ πιστοποίηση ασφαλείας των πρανών από  αρμόδιο ΔΗΜΟΣΙΟ φορέα .

Τότε και  Μόνο τότε θα πρέπει να επαναλειτουργήσει η διέλευση των πλοίων.  

Σε κάθε άλλη περίπτωση  θα θρηνήσουμε θύματα .

Χαρίλαος ( Χάρης ) Μαρίνης, πρώην εκτελεστικό Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διώρυγας  Α.Ε – Α.Ε.ΔΙ.Κ .

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΛΟΥΤΡΑΚΙ, ΤΟΠΙΚΑ

Ο μύθος του Πολυτεχνείου

Έχω αναφερθεί (συμπαθάτε με για το πρώτο ενικό πρόσωπο στη γραφή μου) πολλές φορές στους Μύθους και στα παραμύθια με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Μύθοι για την θρησκεία και τον ρόλο της στην ρωμιοσύνη, παραμύθια με «ντεμέκ» ήρωες του 1821, για δήθεν… δημοκράτες του εμφυλίου που τελικά ήταν σφαγείς, για τόσα και τόσα…

Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πολλοί από τους μύθους έχουν περιγραφεί με διευθύνσεις και ονόματα στο ημέτερο πόνημα «Οι Μύθοι και το παραμύθι», εκδόσεις ΚΨΜ και περισσότερα στην καθημερινή αρθρογραφία και προσέγγιση της καθημερινότητας. Όπως και το ότι στη χώρα μας, εν αντιθέσει με όλον τον πολιτισμένο κόσμο τιμάμε και γιορτάζουμε τις σελίδες δόξας του λαού μας με εντελώς λανθασμένο τρόπο.

Να τα πούμε με παραδείγματα;

Α. Την εθνική παλιγγενεσία δεν την γιορτάζουμε όπως πρέπει στις 20 Οκτωβρίου που έγινε, το 1827, η ναυμαχία του Ναβαρίνου κι ελευθερώθηκε η Ελλάδα , ούτε στις 3 Φεβρουαρίου που, το 1930, υπογράφηκε στο Λονδίνο το πρωτόκολλο ανεξαρτησίας μας. Τη γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου και μάλιστα με ψεύτικο γεγονός, αφού είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός που φέρεται να ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα, δεν ήταν καν εκείνη την ημέρα στα Καλάβρυτα, αλλά στο Αίγιο! Αλλά, ο κλήρος ήθελε πάση θυσία να έχει ρόλο στον αγώνα και καθιερώθηκε ως ημέρα εορτασμού η 25η Μαρτίου, γιορτή του Ευαγγελισμού.

Β. Την επέκταση των συνόρων της χώρας μας μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, δεν την γιορτάζουμε ποτέ! Κάποιες δοξολογίες για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης σε τοπικό επίπεδο κι αυτό είναι όλο…

Γ. Την ένδοξη συμμετοχή της χώρας μας στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο δεν την γιορτάζουμε ποτέ! Αντίθετα γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου που μας επιτέθηκε ο άξονας και οδήγησε στη σκλαβιά και στην κατοχή!

Δ. Την λήξη του αιματηρού εμφυλίου, 1949, και τη σωτηρία της Ελλάδας από το να μεταβληθεί σε δικτατορία του Στάλιν, δεν την γιορτάζουμε ποτέ! Προφανώς για να μη δυσαρεστήσουν οι αστικές δυνάμεις τους ηττημένους κομμουνιστές. Μάλιστα, τους επέτρεψαν να καταστούν με το πέρασμα των χρόνων οι … «επικοινωνιακοί» νικητές.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή το Πολυτεχνείο! Γιορτάζουμε την ημέρα που έχασε η δημοκρατία από τους δικτάτορες, που άλλαξε πρόσωπα η τυραννία και ο νέος δικτάτωρ οδήγησε στην καταστροφή της Κύπρου και δεν έχουμε ως εθνική γιορτή την ημέρα αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου (1974).

Προσέξτε: Είναι μέγας μύθος ότι το Πολυτεχνείο έριξε τη χούντα! Είναι μέγα παραμύθι ότι το γιορτάζουμε ως νίκη της δημοκρατίας εναντίον της χούντας. Είναι ντροπή να έχουμε καταστήσει συνείδηση των νεοελλήνων ένα γεγονός (αναμφισβήτητα σπουδαίο) που ΔΕΝ έριξε τη χούντα. Συνετέλεσε για αυτό και η Αριστερή διανόηση που επί χρόνια διαστρέβλωσε αλήθειες και τελικά η Αριστερά πιστώθηκε ένας γεγονός που δεν είχε τότε κομματικό χαρακτήρα και το ΚΚΕ αρχικά είχε αποκηρύξει ως … προβοκάτσια!

Ακούστε κι αυτό: Δεν είναι μύθος αυτός που διακινούν Δεξιοί και ακροδεξιοί κύκλοι, ότι δηλαδή δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο. Δεν ήταν δεκάδες ή εκατοντάδες όπως λένε οι Αριστεροί αλλά ήταν δώδεκα (12), όπως αποδείχθηκε στη δίκη της χούντας. Δώδεκα άνθρωποι, οι περισσότεροι σε μεγάλη απόσταση από το Πολυτεχνείο, κυρίως από εξοστρακισμούς σφαιρών.

Όμως, ο μύθος του Πολυτεχνείου μέχρι σήμερα, ότι η κατάληψη έριξε τη χούντα πρέπει κάποια στιγμή να καταρριφθεί. Το αποτέλεσμα της κατάληψης ήταν το ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητό: αντί η απελευθέρωση, η σκληρότερη καταστολή και τελικά η απόβαση των Τούρκων στο νησί της Αφροδίτης.

Α, ας μη ξεχνάμε ότι με την σταδιακή παράδοση της εξουσίας από τον Παπαδόπουλο στον Μαρκεζίνη, συντάσσονταν κορυφαίοι πολιτικοί της εκτός KKE Αριστεράς, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικού Μπάμπης Δρακόπουλος, ο πρόεδρος της προδικτατορικής ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού, αλλά και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο δε Καραμανλής κρατούσε αποστάσεις αν και είχε ωθήσει τον Νίκο Μομφεράτο να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη.

Προσέξτε: Ουδείς εξ αυτών ήταν αφελής για να νομίζει ότι η κυβέρνηση Μαρκεζίνη θα οδηγούσε σε ελεύθερο δημοκρατικό καθεστώς. Ούτε ότι θα παρέδιδε την προεδρία της χώρας ο παράφρων Παπαδόπουλος. Όμως ήταν μια καλύτερη κατάσταση από την φημολογούμενη χούντα των λοχαγών και του Ιωαννίδη. Κάτι που απεδείχθη τελικά με τα τραγικά αποτελέσματα στην Κύπρο.

Ακούστε κι αυτό: Ποιοι ξεκίνησαν το Πολυτεχνείο; Οι αρνητές της λύσης Μαρκεζίνη. Το επίκεντρο των αρνητών ήταν εντός του φοιτητικού κινήματος και κύκλοι του Καραμανλή μα και του Ανδρέα Παπανδρέου. Η κατάληψη άρχισε από πρόσωπα χωρίς κομματική ταυτότητα. Ούτε το ΚΚΕ ούτε το ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν παρόντα αλλά ήταν πρόσωπα από ακροαριστερές, αναρχικές εκφάνσεις, κεντρώοι ή και φιλελεύθεροι. Όλους αυτούς τους συνέδραμαν διάφοροι φοιτητές με αγνά δημοκρατικά αισθήματα εμπνεόμενοι από τα ιδανικά της ελευθερίας αλλά και κάθε είδους επαγγελματίες.

Να ξαναπώ: Μέχρι τότε δεν υπήρχε Αριστερά, δεν υπήρχε ΚΚΕ. Η καπηλεία, ο Μύθος, το παραμύθι προέκυψαν αργότερα… Το δε βέβαιο είναι ότι το Πολυτεχνείο δεν έριξε την χούντα αλλά την έκανε πιο σκληρή, αυταρχική, βίαιη. Κι είναι χαρακτηριστικό πως όταν έπεσε μετά το φρικτό έγκλημα στην Κύπρο, βρέθηκαν στις φυλακές χιλιάδες άνθρωποι που ήταν αντίθετοί της! Κάθε πολιτικής απόχρωσης. Άνθρωποι που δεν ήταν σε τόσο μεγάλο αριθμό με την προηγούμενη χούντα….

Κάτι τελευταίο: Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε την χούντα αλλά δεν ήταν καν η αρχή του τέλους της. Η χούντα έπεσε εκ των πραγμάτων και των πράξεών της. Κι όπως λέει ο Απόστολος Δοξιάδης, ακόμη κι η άποψη ότι ήταν η αρχή του τέλους, αποτελεί βάναυση παραμόρφωση της αλήθειας, είτε προϋποθέτει ένα εξωφρενικό άλμα της λογικής. Είναι, για παράδειγμα, κάπως σαν να λέμε ότι η επίθεση του Χίτλερ στη Μεγάλη Βρετανία, το καλοκαίρι του 1940, ήταν η αρχή του τέλους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Αλλά, όπως προείπαμε, είμαστε η χώρα των μύθων… Και ταΐζουμε τα παιδιά ιδεοληψίες της Αριστεράς που οικειοποιήθηκε το Πολυτεχνείο και το γέμισε παραμύθια… Μέχρι κι ο… Βαρουφάκης εμφανίζεται… επαναστάτης τιμητής του Πολυτεχνείου…

Πηγή: emvolos.gr

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Ένα μήνυμα ελπίδας από τον Χρήστο Χασικίδη

Η πατρίδα μας, το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, οι οικογένειές μας, ο καθένας μας ξεχωριστά, δοκιμαζόμαστε από το δεύτερο κύμα της πανδημίας Covid-19.

Αυτές τις πραγματικά δύσκολες ώρες της πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης, όπου το Ε.Σ.Υ. δέχεται τεράστια πίεση λόγω της μεγάλης διασποράς του ιού στην κοινότητα, θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα ελπίδας:

Ο κορονοιός είναι ο εχθρός που όλοι θέλουμε να νικήσουμε και θα τον νικήσουμε, συνειδητοποιώνταςότι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ΕΞΑΡΤΟΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ και οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ανάλογα.

Αυτή η προσέγγιση δεν βοηθά μόνο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά και στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, που πλήττεται εξαιτίας της οικονομικής και κονωνικής διάστασης της πανδημίας.

Χρήστος Χασικίδης

Η πατρίδα μας, το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, οι οικογένειές μας, ο καθένας μας ξεχωριστά, δοκιμαζόμαστε από το δεύτερο...

Δημοσιεύτηκε από Cristos Chasikidis στις Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου 2020

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ

Το «Όχι», ο Μεταξάς και οι Εβραίοι

Γράφει ο Αριέλ Λεκαδίτης

«Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότης. Όλα τα άλλα, εξουσία, πλούτη, επιρροή, τιμές και δόξα, δεν είναι τίποτε απέναντι αυτού».

Ιωάννης Μεταξάς

Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω για την 28η Οκτωβρίου. Είναι όμως η πρώτη φορά που καλούμαι να παρουσιάσω ένα κομμάτι του έπους του 1940 για το οποίο δεν λέγονται και δεν γράφονται πολλά.

Τον περασμένο μήνα δέχτηκα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στον υπολογιστή μου από έναν άνθρωπο ο οποίος με διαβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με πολύ ευγενικό τρόπο μου ζήτησε να γράψω ένα κείμενο για τη σχέση του Ιωάννη Μεταξά, του ανθρώπου που σήκωσε ψηλά το λάβαρο της 28ης Οκτωβρίου έναντι του Μουσσολίνι και ύψωσε το ανάστημα του εκφράζοντας όλο τον ελληνικό λαό σε σχέση με τους Εβραίους. Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν αποδέχτηκα την πρόκληση- πρόσκληση.

Στις 5 Μαρτίου του 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς διορίζεται υπουργός στρατιωτικών στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή. Στις 14 Μαρτίου αναλαμβάνει υπουργός αεροπορίας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Μετά τον θάνατο του τότε υπηρεσιακού πρωθυπουργού Δεμερτζή στις 13 Απριλίου, ο βασιλεύς Γεώργιος διόρισε πρωθυπουργό τον Ιωάννη Μεταξά, γνωστό τότε οπαδό της δικτατορικής εκτροπής. Στις 27 Απριλίου μετά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, η βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μεταξά με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΚΚΕ και ο Γεώργιος Παπανδρέου. Στις 30 Απριλίου η βουλή διέκοψε πρόωρα τις εργασίες της έως τις 30 Σεπτεμβρίου, εξουσιοδοτώντας την κυβέρνηση να διοικήσει τη χώρα με νομοθετικά διατάγματα, υπό τον όρο να επιτηρείται από μία 40μελή κοινοβουλευτική επιτροπή. Στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς επιβάλλει δικτατορία η οποία δεν είχε καμία σχέση με τη δικτατορία των συνταγματαρχών.

Ο Ιωάννης Μεταξάς κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του κατήργησε την αντισημιτική οργάνωση ΕΕΕ. Η ΕΕΕ ιδρύθηκε εν έτη 1927 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας εμπόρους που αντιμετώπιζαν τους Εβραίους ανταγωνιστικά όσο αναφορά το εμπόριο. Μια άλλη άποψη είναι , ότι η κύρια ιδεολογία της οργάνωσης ήταν ο αντικομμουνισμός, αλλά επειδή στις τάξεις των Εβραίων ήταν δυστυχώς διαδεδομένος ο κομμουνισμός, προέκυψε ο αντισημιτισμός ως αποτέλεσμα του αντικομμουνισμού . Ιδρυτής της ΕΕΕ και πρόεδρός της ήταν Γεώργιος Κοσμίδης, γραμματέας της ο Δ. Χαριτόπουλος, ενώ τη δράση της προπαγάνδιζε ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και φανατικός αντισημίτης Νίκος Φαρδής. Η συγκεκριμένη οργάνωση ήταν υπεύθυνη για τον εμπρησμό στο εβραϊκό οικισμό Κάμπελ της Θεσσαλονίκης.

Η αντισημιτική αυτή οργάνωση διαλύθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά ο οποίος μπορεί να θαύμαζε τη Γερμανία του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά δεν ήτο ναζιστής και ουδέποτε κυνήγησε Εβραίους. Για να υπάρξει ναζισμός έπρεπε να υπάρξει και κομματικός μηχανισμός. Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν ήταν αρχηγός στο δικό του κόμμα, άλλωστε δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε όπως το NSDAP της Γερμανίας. Δεν είχε κάποιο κομματικό μηχανισμό να τον στηρίζει. Θα ήθελα να προσθέσω πως ο Μεταξάς είχε άριστες σχέσεις τόσο με την εβραϊκή κοινότητα της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης και ειδικά με τον Αρχιραββίνο της Θεσσαλονίκης Τσβί Κόρετς.

Όταν σκοτώθηκε ο συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής ο Μεταξάς έστειλε επιστολή στη σύζυγο του όπου εξέφραζε την οδύνη του για το θάνατο του ήρωα ανδρός της.
Καβάλα στο άσπρο του άλογο «πετούσε από νίκη σε νίκη» τις ημέρες της μεγάλης αντεπίθεσης. Δελβινάκι,, Καλπάκι, Κόνιτσα, Καλαμάς. Εκεί, στην κορυφή Βίστριτσα, στις 5 Δεκεμβρίου του 1940, ο συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής γίνεται θρύλος. Αρνείται να αφιππεύσει όταν τον χτυπούν ιταλικά αεροπλάνα. Παρόλο που ήταν Εβραίος όταν έκανε έφοδο με τους στρατιώτες του και για να τους εμψυχώσει έλεγε ο Χριστός και η Παναγιά μαζί μας. Τι μεγαλείο ψυχής είχε αυτός ο άνθρωπος και πως αψήφησε το θάνατο και έπεσε ευκλεώς για την Ελλάδα.

Για να εκτιμήσει κανείς το έργο του Ιωάννη Μεταξά πρέπει να είναι απαλλαγμένος από προκαταλήψεις εναντίων του έθνους και των διώξεων των στελεχών του ΚΚΕ ώστε να μπορέσει να αφουγκραστεί τη προσφορά στον ελληνικό λαό. Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν για τέτοια θέματα τα οποία πολλές φορές η κοινή γνώμη τα αντιμετωπίζει με επιφύλαξη. Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε αντικομουνιστής, αλλά ανήμερα της εθνική επετείου δεν το κρίνουμε γι αυτό αλλά για τη στάση του έναντι της φασιστικής Ιταλίας.

Είναι πραγματικά ένα θαύμα πως μια μικρή στρατιωτικά δύναμη όπως η Ελλάδα κατάφερε να προκαλέσει τον παγκόσμιο θαυμασμό. Το θαύμα αυτό είχε πρωταγωνιστή τον ελληνικό λαό, οπλίτες και αξιωματικούς αλλά αν δεν υπήρχε η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Ιωάννη Μεταξά, φοβούμαι πως η έκβαση του πολέμου δεν θα ήταν αυτή που ξέρουμε σήμερα.
Σήμερα την στιγμή που τα ελληνοτουρκικά είναι σε τέτοιο κρίσιμο σημείο, θα πρέπει όλοι μας, όποτε και εφόσον χρειαστεί, να έχουμε το σθένος των προγόνων μας, και με εμπνευστές τους ήρωες του έπους του 1940, να προχωρούμε δίχως δισταγμό, αλλά με μόνο γνώμονα το συμφέρον της πατρίδος υπό τη σκέπη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας χωρίς εθνικιστικές κορόνες.

ΠΗΓΗ: meaculpa.gr

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ

H συγγενική σχέση μεταξύ ταξικού και εθνικού σοσιαλισμού

Η ιδεολογία των σοβιετικών σοσιαλιστών και των εθνικοσοσιαλιστών είχε ελάχιστες διαφορές στις λεπτομέρειες. Ήταν μια ιδεολογία ολοκληρωτικού ελέγχου.

Του Joshua Hofford

Στις μέρες μας είναι της μόδας να φοριούνται μπλουζάκια με τον Τσε Γκεβάρα ή με το σφυροδρέπανο ως συμβολισμοί κοινωνικής διαμαρτυρίας ενάντια στην «καταπίεση της δυτικής κοινωνίας». Αυτά τα σύμβολα «αντίστασης» και όσοι αγωνίζονται ενάντια στην «αδικία» της δυτικής δημοκρατίας, συχνά επευφημούνται και καλωσορίζονται στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Θα μπορούσαν αυτοί οι ίδιοι «ήρωες της δικαιοσύνης και της ισότητας», να φορέσουν μπλουζάκια με τη ναζιστική σβάστικα ή να ποζάρουν σε φωτογραφίες με τη σημαία του αυτοκρατορικού αετού του Τρίτου Ράιχ; Αν όχι, τότε είναι είτε συνειδητοί υποκριτές είτε δεν γνωρίζουν ιστορία, αφού ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς είναι οι πατέρες και των δύο αυτών παιδιών: της σβάστικας και του σφυροδρέπανου.
Η ανάδυση του σοσιαλισμού των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς

Από την ανάδυση του σοσιαλισμού των Μαρξ και Ένγκελς, οι υποστηρικτές του θεωρούσαν τους «λιγότερο πολιτισμένους» λαούς ως εμπόδια στην επανάσταση τους. Ο Φρίντριχ Ένγκελς αναφέρθηκε σε «υπολείμματα ανθρώπων» που επιβίωσαν στις χαραμάδες και τις ρωγμές της ευρωπαϊκής κοινωνίας χωρίς να αποκτήσουν το στάτους του καπιταλιστή. Οι Βάσκοι της Ισπανίας, οι Γαέλοι της Σκωτίας και οι Βρετόνοι της Γαλλίας, μεταξύ άλλων, ήταν μοιραίο να αφανιστούν από την «επαναστατική θύελλα του κόσμου» που θα ερχόταν με βεβαιότητα.

Παραθέτουμε τα ακριβή λόγια του Φρίντριχ Ένγκελς από την έκδοση της Neue Rheinische Zeitung, 13 Ιανουαρίου 1849, Νο. 194:

Δεν υπάρχει χώρα στην Ευρώπη που να μην έχει σε κάποια γωνιά της ένα ή περισσότερα υπολείμματα λαών, τα απομεινάρια ενός πρώην πληθυσμού που καταπιέστηκε και κρατήθηκε δέσμιος από το έθνος που αργότερα έγινε το κύριο όχημα της ιστορικής εξέλιξης.
Αυτά τα λείψανα ενός έθνους, τσαλαπατούνται ανελέητα στην πορεία της ιστορίας, όπως λέει ο Χέγκελ, αυτά τα υπολείμματα λαών πάντοτε μετατρέπονται σε φανατικούς κομιστές της αντεπανάστασης και παραμένουν έτσι μέχρι την πλήρη εξολόθρευση ή την απώλεια του εθνικού τους χαρακτήρα, καθώς ολόκληρη η ύπαρξη τους, γενικά, αποτελεί από μόνη της μια διαμαρτυρία ενάντια σε μια μεγαλειώδη ιστορική επανάσταση.
Τέτοια λείψανα, στη Σκωτία, είναι οι Γαέλοι, οι υποστηρικτές των Stuarts από το 1640 έως το 1745. Στη Γαλλία είναι οι Βρετόνοι, οι υποστηρικτές των Bourbons από το 1792 έως το 1800. Στην Ισπανία είναι οι Βάσκοι, οι υποστηρικτές του Ντον Κάρλος. Στην Αυστρία, είναι οι πανσλαβιστες νότιοι Σλάβοι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπολειμματικά ρετάλια λαών, που προέκυψαν από μια εξαιρετικά συγκεχυμένη χιλιετή εξέλιξη.
Ότι αυτό το υπολειμματικό ρετάλι, το οποίο επίσης είναι εξαιρετικά συγκεχυμένο, βλέπει τη σωτηρία του μόνο στην ανατροπή ολόκληρου του ευρωπαϊκού κινήματος, το οποίο κατά την άποψή του δεν πρέπει να έχει κατεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά αλλά από τα ανατολικά προς τα δυτικά και ότι γι’ αυτό, το όργανο της απελευθέρωσης και ο σύνδεσμος της ενότητας είναι το ρωσικό μαστίγιο – αυτό είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.

Ο πρώιμος σοσιαλισμός δεν επέμενε μόνο στην εξαναγκαστική αφομοίωση ή την καταστροφή των λιγότερο ανεπτυγμένων εθνών σε ένα δαρβινικό αγώνα επιβίωσης, αλλά η ίδια αυτή αρχή ήταν εξίσου μέρος του σοσιαλιστικού δόγματος, καθώς ο Μαρξ ήταν σκέλος του Ένγκελς και αντίστροφα. Σε ένα φυλλάδιο του 1859 με τίτλο Po and Rhone, ο Ένγκελς περιέγραψε αυτό το concept:

Κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι ο χάρτης της Ευρώπης είναι οριστικά διευθετημένος. Όμως, όλες οι αλλαγές, αν πρόκειται να διαρκέσουν, πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να φέρνουν τα μεγάλα και ζωτικά έθνη πιο κοντά στα πραγματικά φυσικά τους σύνορα, όπως καθορίζονται από την ομιλία και τις συμπάθειες, ενώ ταυτόχρονα τα ερείπια των λαών, τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν πέρα δώθε και δεν είναι πλέον ικανά να ηγηθούν μιας ανεξάρτητης εθνικής ύπαρξης, πρέπει να ενσωματωθούν στα μεγαλύτερα έθνη και είτε να διαλυθούν εντός αυτών είτε να παραμείνουν εθνογραφικά μνημεία χωρίς καμία πολιτική σημασία.

Το να αφεθούν αυτοί οι άνθρωποι ως ένα αμελητέο φυλετικό υπόλειμμα, ωστόσο, είχε κάποιες επιπλοκές. Ο Ενγκελς προχώρησε ένα βήμα παραπέρα σχολιάζοντας σχετικά με την αναπόφευκτη αντεπανάσταση αυτών των υπολειμμάτων και τη λύση σε αυτό το ζήτημα.

Ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος δεν θα προκαλέσει μόνο την εξαφάνιση από προσώπου γης των αντιδραστικών τάξεων και δυναστειών, αλλά και ολόκληρων αντιδραστικών λαών.

Ο κίνδυνος του να αφεθούν να επιβιώσουν αυτά τα «ανθρώπινα υπολείμματα», ήταν η αντεπανάσταση που ήταν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν, κάτι που, σύμφωνα με τον Ένγκελς, αποτελούσε απαράδεκτη απειλή για τον σοσιαλιστικό σκοπό. Αντ’ αυτού, αυτά τα αντιδραστικά έθνη που θα επαναστατούσαν εναντίον της νέας σοσιαλιστικής τάξης, έπρεπε να καταστραφούν και να απομείνουν γνωστά στην ιστορία μόνο τα ονόματά τους. Θα αφομοιώνονταν εξαναγκαστικά ή θα καταστρέφονταν μετά την επανάσταση και ο Ένγκελς δεν έτρεφε καμία συμπάθεια γι’ αυτά.

Αναμένοντας με ανυπομονησία την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση, οι πρώιμοι σοσιαλιστές είδαν εμβρόντητοι τους εργαζόμενους του κόσμου να μην ενώνονται «για να σπάσουν τις αλυσίδες τους» κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αντίθετα, εκατομμύρια ανδρών της εργατικής τάξης πήραν τα όπλα για να πολεμήσουν για τον βασιλιά και τη χώρα τους για ένα σελίνι και σκοτώθηκαν κατά εκατομμύρια στο Δυτικό Μέτωπο, το μεγάλο οστεοφυλάκιο που εξακολουθεί να διατηρεί την ψυχή αυτών των ξεχασμένων γενεών. Η μεταπολεμική αποτυχία του σοσιαλισμού ίσχυσε σε όλο τον κόσμο, εκτός από την ΕΣΣΔ όπου ανέλαβε τον έλεγχο το Κομμουνιστικό Κόμμα και της Ναζιστικής Γερμανίας όπου ανέλαβε τον έλεγχο το Εθνικό Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα.
Όμοιες εκδηλώσεις της ίδιας σοσιαλιστικής ιδεολογίας

Η πλατφόρμα του σοβιετικού σοσιαλισμού ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με εκείνη του εθνικοσοσιαλισμού του ναζιστικού κόμματος. Αν και η εφαρμογή του σοβιετικού σοσιαλισμού ήταν μαρξιστικής φύσεως, αφοσιωμένη στη διεθνή σοσιαλιστική επανάσταση και την εξάλειψη των ταξικών εχθρών και ο εθνικοσοσιαλισμός του ναζιστικού κόμματος στην εξάλειψη των φυλετικών εχθρών, εντούτοις και οι δύο αφιερώθηκαν στην ανακατασκευή της ανθρωπότητας μέσω της εξολόθρευσης αυτών που θεωρούσαν ως εχθρούς των grandiose σχεδίων τους.

Ο νέος σοβιετικός άνθρωπος θα αναδυόταν από τον βάλτο της παλιάς ρωσικής αυτοκρατορίας και θα διαμορφωνόταν με το κάψιμο της εθνικότητας, της θρησκείας και της οικογενειακής πίστης, στον κλίβανο της αναγκαστικής επανάστασης.

Οι σταλινικοί τεχνίτες θα έπλαθαν τη νέα σοβιετική κοινωνία έχοντας ως εργαλεία την κρατικά ελεγχόμενη εκπαίδευση, τις μαζικές συλλήψεις ταξικών εχθρών και τα κρατικά ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης. Ομοίως, το Ναζιστικό Κόμμα του Τρίτου Ράιχ, ευρισκόμενο σε πόλεμο με την υφιστάμενη ανθρώπινη φύση, ήταν εξίσου αφοσιωμένο στην ανακατασκευή της γερμανικής κοινωνίας μέσω της ευγονικής του Δρ. Josef Mengele και άλλων. Όντας μη καθάριοι μαρξιστές, οι Ναζί επιδίωξαν να δημιουργήσουν μια νέα κυρίαρχη φυλή μέσω της εξολόθρευσης των φυλετικών εχθρών.

Τόσο στον σοβιετικό όσο και στον ναζιστικό σοσιαλισμό, ήταν ενδημική η καταστροφή των ταξικών και φυλετικών εχθρών ως ένα κυριολεκτικό, όχι μεταφορικό, στάδιο επανάστασης. Είτε επρόκειτο για την εξάλειψη των κουλάκων και την καταστροφή παμπάλαιων μνημείων όπως ο καθεδρικός ναός του Σωτήρος στη Μόσχα το 1931, είτε για την εξολόθρευση των «φυλετικά κατώτερων» και οι δύο εκδοχές του σοσιαλισμού ήταν αφιερωμένες στην οικοδόμηση μιας νέας κοινωνικής πραγματικότητας με όλα τα αναγκαία μέσα και θεωρούσαν τους εαυτούς τους ως όχι και τόσο μακρινούς εταίρους σε αυτόν τον αγώνα.

Αυτά τα δύο σοσιαλιστικά συστήματα ήταν τόσο παρόμοια που, στην πραγματικότητα, οι μεγάλοι ηγέτες της εποχής συχνά τα συνέκριναν ως όμοια. Σε μία δημόσια εκδήλωση στο Βερολίνο το 1925, ο Γιόζεφ Γκέμπελς συνέκρινε τον κομμουνισμό με το ιδεώδες του Χίτλερ και σημείωσε ότι οι διαφορές τους ήταν συγκριτικά ελάχιστες. Ο Γκέμπελς έφτασε να πει ότι ο Λένιν ήταν ο σπουδαιότερος άνθρωπος μετά τον Χίτλερ και είχε ως στόχο να συνάψει συμμαχία μεταξύ του κομμουνισμού της ΕΣΣΔ και του εθνικοσοσιαλισμού του Τρίτου Ράιχ.

Ομοίως, οι Δυτικοί ηγέτες λειτουργούσαν έχοντας πλήρη κατανόηση ότι η πίστη του Χίτλερ και η πίστη του Στάλιν ήταν όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ θεωρούσε τον κομμουνισμό και τον ναζισμό ως αλληλένδετα παράγωγα όμοια σε όλα τα σημαντικά βασικά τους συστατικά. Το 1937, ο Τσόρτσιλ συνέκρινε τον ναζισμό και τον κομμουνισμό.

Υπάρχουν δύο παράξενα γεγονότα σχετικά με αυτές τις κοσμικές θρησκείες. Το πρώτο είναι η εξαιρετική ομοιότητα μεταξύ τους. Ο ναζισμός και ο κομμουνισμός φαντάζονται τον εαυτό τους ως ακριβώς αντίθετους. Στην πραγματικότητα παράγουν ο ένας τον άλλον. Γιατί η αντίδραση κατά του κομμουνισμού είναι ο ναζισμός και κάτω από τον ναζισμό ή το φασισμό αναδεύεται σπασμωδικά ο κομμουνισμός.
Ωστόσο, είναι παρόμοιοι σε όλα τα βασικά τους στοιχεία. Πρώτα απ’ όλα, η απλότητα τους είναι αξιοσημείωτη. Αφήνεις έξω τον Θεό και βάζεις μέσα τον διάβολο, αφήνεις έξω την αγάπη και βάζεις μέσα το μίσος. Όλα, στη συνέχεια, λειτουργούν αρκετά απλά και λογικά. Είναι, στην πραγματικότητα, σαν δυο σταγόνες νερό. Δυο όμοια δίδυμα αδέρφια, ξεχωρίζονται πολύ πιο εύκολα από ο,τι αυτές οι δύο αντίπαλες θρησκείες.

O κομμουνισμός και ο ναζισμός διέφεραν ελάχιστα στην εφαρμογή του μαρξισμού, αλλά η φύση και των δύο ήταν εξίσου ολοκληρωτική.
Κοινός ολοκληρωτισμός

Εκτός από το ότι ανήκαν στην κοινή αδελφότητα του παγκόσμιου σοσιαλισμού, σαφώς, τόσο ο κομμουνισμός όσο και ο ναζισμός ήταν εξίσου ολοκληρωτικά συστήματα. Ο αυστριακός οικονομολόγος Ludwig von Mises εντόπισε ξεκάθαρα την ομοιότητα καθώς σημείωσε ότι ο γερμανικός σοσιαλισμός εγκαθίδρυσε μια κολεκτιβιστική ζωή στην οποία η κρατική παραβίαση της ιδιωτικής ζωής σε συνδυασμό με τον παραδοσιακό στόχο της εξάλειψης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, προκάλεσαν ανυπολόγιστη βλάβη στον πληθυσμό.

Είναι αλήθεια ότι ο σοσιαλισμός, σχεδιαστικά, είναι προσανατολισμένος προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο. Η οικονομική και κοινωνική φιλοσοφία του Εθνικού Σοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών είναι εξίσου ξεκάθαρες. Ο Ludwig von Mises παρατήρησε τα εξής σχετικά με τη ναζιστική Γερμανία:

Στη Ναζιστική Γερμανία, οι ιδιοκτήτες ονομαζόταν διευθυντές καταστημάτων ή Betriebsführer. Η κυβέρνηση υποδεικνύει σε αυτούς τους φαινομενικούς επιχειρηματίες τι να παράγουν και πώς, σε ποιες τιμές και από ποιον να αγοράζουν, καθώς και σε ποιον να πουλάνε και σε ποιες τιμές. Η κυβέρνηση καθορίζει τους μισθούς των εργαζομένων και σε ποιον και υπό ποιους όρους θα αναθέτουν τα κεφάλαια τους οι καπιταλιστές. Η ελεύθερη συναλλαγή δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Καθώς όλες οι τιμές, οι μισθοί και τα επιτόκια καθορίζονται από τις αρχές, αποτελούν μόνο τιμές, μισθούς και επιτόκια κατ΄ ονομασία. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς ποσοτικοί όροι ολοκληρωτικών εντολών που καθορίζουν τα εισοδήματα, την κατανάλωση και το βιοτικό επίπεδο κάθε πολίτη. Το κράτος και όχι οι καταναλωτές, κατευθύνει την παραγωγή. Η κεντρική αρχή διαχείρισης της παραγωγής είναι ανώτατη. Όλοι οι πολίτες δεν είναι τίποτα άλλο παρά κρατικοί υπηρέτες. Πρόκειται για σοσιαλισμό με εξωτερική εμφάνιση καπιταλισμού. Ορισμένες «ταμπέλες» της καπιταλιστικής οικονομίας διατηρούνται, αλλά εννοούν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που εννοούν στην οικονομία της αγοράς.

Οι Ναζί απέρριπταν την έκκληση για διεθνή επανάσταση και ταξικό πόλεμο όπως έκαναν οι σοβιετικοί μαρξιστές συγγενείς τους, όμως αυτό δεν τους έκανε λιγότερο σοσιαλιστές. Όλη η εξουσία και η κυριότητα των γερμανικών επιχειρήσεων στο Τρίτο Ράιχ, αν και τις διαχειρίζονταν και ανήκαν σε ιδιώτες, βρίσκονταν ουσιαστικά στα χέρια του κράτους.

Οι έλεγχοι των τιμών, τα ανώτατα όρια μισθών και οι ποσοστώσεις παραγωγής καθορίζονταν από το κράτος και ανάγκαζαν τους φαινομενικούς ιδιοκτήτες να χάνονται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Αν και οι Ναζί δεν δημιούργησαν μια ολιστική οικονομία διαταγών και συνεπώς δεν ήταν παραδοσιακοί σοσιαλιστές σύμφωνα με το Μαρξιστικό πρότυπο, ο γεωργικός τομέας, όπως εξηγεί ο von Mises, σχεδιάστηκε σύμφωνα με τον σοσιαλισμό του γερμανικού προτύπου.

Αυτό δύσκολα μπορεί να ονομαστεί ελεύθερη αγορά. Το λεπτό επίστρωμα ιδιωτικής ιδιοκτησίας της γερμανικής βιομηχανίας, ξεθώριασε υπό την ασταμάτητη πλημμύρα κυβερνητικού παρεμβατισμού, που προκάλεσε ελλείψεις βασικών αγαθών και υπερπαραγωγή περιττών μη βασικών προϊόντων. Με τον τρόπο αυτό, η οικονομική πρακτική των Ναζί και των Σοβιετικών ήταν παρόμοια.

Το ανδρείκελο του σοσιαλισμού ήταν όμοιο για τους Ναζί και τους Σοβιετικούς. Oι εσάρπες του σοβιετικού μαρξισμού μπορούν να αντικατασταθούν με τα γιλέκα του εθνικοσοσιαλισμού, αλλά και τα δυο κρύβουν το σαπισμένο προσωπείο του ουτοπικού παραδείσου – αυτού που δημιουργήθηκε από το σφυροδρέπανο και τη σβάστικα.

***

Ο Joshua Hofford είναι Συντονιστής Κοινωνικών Μελετών σε σχολή νοτίως του Fort Worth του Τέξας, όπου ζει με τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά τους.

ΠΗΓΗ

Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ