Καθηγητὴς Δημήτριος Τσελεγγίδης: Mιά πρώτη ἀποτίμηση τῆς πολυδιαφημιζομένης «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» - A' Μέρος

Ἡ ἰδιόρρυθμη Σύνοδος τῆς Κρήτης δέν εἶναι, κατά κυριολεξία, οὔτε «Ἁγία» οὔτε «Μεγάλη», ἐπειδή κατά τό περιεχόμενο τῶν Κειμένων της δέν ἀκολουθεῖ τούς Πατέρες. Δέν εἶναι, δηλαδή, «ἑπόμενη τοῖς ἁγίοις Πατράσι». Δέν εἶναι ὅμως οὔτε καί «Μεγάλη», ἀλλά μᾶλλον μικρή, διότι δέν θά...

Κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἄνευ ἀκραίου ζηλωτισμοῦ

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Ἡ προαναγγελθεῖσα ἀπὸ ὁμάδα Ἁγιορειτῶν πατέρων διακοπή τῆς μνημόνευσης τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἀλλὰ καὶ τὸ γενικότερο κλίμα ποὺ ἐπικρατεῖ ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ Ἁγίου Ὅρους θέτει ἐκ νέου μπροστὰ μας ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν στὸν τρόπο ἀντίδρασης ἀπέναντι στοὺς Οἰκουμενιστές.

Πρώτη καὶ βασικὴ ἀρχὴ ποὺ θὰ πρέπει νὰ διακατέχει ὅσους ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι ἡ ἀποφυγὴ τῶν δύο ἄκρων. Πολεμώντας τὸν ἐπάρατο οἰκουμενισμὸ δὲν πρέπει νὰ ὁδηγούμαστε στὸν ἄκρατο ζηλωτισμό.

Ἡ διακοπὴ τῆς μνημόνευσης τοῦ Πατριάρχη εἶναι πράξη οὐσιαστική, μέσο ἀντίδρασης στὴν οἰκουμενιστικὴ του πορεία, γιὰ τὴ λήψη τοῦ ὁποίου ἀπαιτεῖται, πέραν τῆς μελέτης τῶν πατερικῶν κειμένων, ἡ προσωπικὴ ἀλλὰ καὶ συλλογικὴ προσευχὴ γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς ἐκ Θεοῦ πληροφορίας ποὺ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἀπόφαση αὐτή. Σὲ κάθε περίπτωση ὅποιος...

Ὁ πατὴρ Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης γιὰ τὴν ἀντορθόδοξη «ὁμολογία τῶν Θυατείρων»

Ἐκπομπὴ «Ἐκκλησία καὶ Κόσμος» τῆς Μητροπόλεως Κασσανδρείας στὸ κανάλι Atlas TV, 

ἀπὸ τὸν ὀσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, Κυριακὴ 31η Ἰουλίου 2016.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας: «Γενικὰ περὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων»

Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα,  

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, 

Κυριακή 31 Ἰουλίου 2016

1. Θέλω, ἀδελφοί χριστιανοί, μέ ἀρχή τό σημερινό μου κήρυγμα, νά σᾶς μιλήσω περί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί εἶναι ἀνάγκη νά ξέρετε, ἔστω καί γενικά τήν διδασκαλία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιατί αὐτές εἶναι τό πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί πρέπει νά ξέρουμε ὅτι ὁ ἀνώτερος κριτής τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων καί ὑποθέσεων δέν εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, ἀλλά οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Γιατί αὐτές μᾶς βεβαιώνουν γιά τήν ἐγκυρότητα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι μᾶς λέγουν ὅτι τά κανονικά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι 49 καί τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι 27. Γι᾽ αὐτό καί λέγει ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος ὅτι «δέν θά πίστευα στό Εὐαγγέλιο, ἄν δέν μέ ἔπειθε ἡ ἀξιοπιστία τῆς Ἐκκλησίας»! Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι «ὁ στύλος καί τό ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α´ Τιμ. 3,15). Εἴπαμε ὅμως παραπάνω ὅτι τό πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Αὐτές τήν ἐκφράζουν. Ἄρα μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι εἶναι «ὁ στύλος καί τό ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας». Εἶναι ὅ,τι καί ἡ Ἐκκλησία. Ὅ,τι ἦταν ὁ Αὐτοκράτορας γιά τή πολιτεία, αὐτό εἶναι καί ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος γιά τήν Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτό καί ἀναθεματίζονται ὅσοι δέν πείθονται στίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

2. Κατά πρῶτον λόγον οἱ ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἀναφέρονται...

Πατερικὸ ἀπόσταγμα στόν Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό

Φωτογραφία τοῦ «Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ» 

ἀπὸ τὴν σκήτη τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης Ἁγίου Ὅρους

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός σε ὁμιλία του γιὰ τὸν Σταυρὸ θὰ ἀναφέρει: «Ὁ σταυρὸς εἶναι τὸ τρόπαιο τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔγινε βέβαια μία φορά, ἀλλὰ τρέπει πάντοτε σὲ φυγὴ τοὺς δαίμονες. Πράγματι ποῦ εἶναι τὰ εἴδωλα καὶ οἱ μάταιοι φόνοι τῶν ζώων; Ποῦ εἶναι οἱ ναοὶ καὶ ἡ φωτιὰ τῆς δυσεβείας; Σβήστηκαν ὅλα ἀπὸ ἕνα ἅγιο αἷμα καὶ γκρεμίστηκαν, καὶ μένει ὁ σταυρὸς ἡ πολυδύναμη δύναμη, ἀόρατο βέλος, ἄυλο φάρμακο, παυσίπονο πλῆγμα, δόξα γεμάτη ὄνειδος· ὥστε, κι ἂν μύρια ἄλλα διηγηθῶ γιὰ τὸν Χριστό, κι ἂν καταπλήξω τὸν ἀκροατή μου διηγούμενος μύρια θαύματα, δὲν καυχιέμαι τόσο γιὰ ἐκεῖνα, ὅσο γιὰ τὸν σταυρό».

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμάς στήν ὁμιλία του στὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρὸ λέγει:...

Πατὴρ Ἀνανίας Κουστένης: «Ἂς κρατᾶμε πάντοτε τὴν ἅγια Πίστη τῶν Πατέρων μας»!

Καλοκαιρινὴ ὁμιλία ἀπὸ τὸν πατέρα Ἀνανία Κουστένη, 

μὲ ἀναφορὰ σὲ πολλὰ πνευματικὰ καὶ ἐθνικὰ θέματα, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στὶς 28/07/05

Ῥωμανίδης: «Δὲν εἶναι ἡ ὕπαρξις τοῦ ἐπισκόπου ἡ ἐγγύησις ὅτι μία Σύνοδος ἐμφορεῖται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Οὔτε ἡ Χάρις τῆς Ἀρχιερωσύνης ὁδηγεῖ τὴν Ἐκκλησία "εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν"»

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πατερικὴ Θεολογία», τοῦ πατρὸς Ἰωάννου Σ. Ῥωμανίδου (†)

Πῶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο καθοδηγεῖ, ποιοὺς καθοδηγεῖ καὶ σὲ τί συνίσταται αὐτὴ ἡ καθοδήγησις; Ἐκεῖνο ποὺ λένε μερικοὶ ὅτι, ὅταν μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἀποφασίση κάτι, αὐτὸ εἶναι ἀλάθητο, ἐπειδὴ ἡ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος εἶναι θεόπνευστη κλπ., εἶναι σὰν νὰ μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ δεχθοῦμε ὡς ἀλάθητη διδασκαλία ὅ,τι ἀποφασίζει καὶ διακηρύσσει μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ πνεῦμα περὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα.

Βέβαια εἶναι σωστὸ ὅτι μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος εἶναι ἀλάθητη, ὅτι διδάσκει ἀλαθήτως, ὅτι εἶναι ὠφέλιμη γιὰ τὴν πίστι μας κλπ. Ναί, ἀλλὰ πῶς γίνεται καὶ εἶναι ἀλάθητη; Γιατί εἶναι ἀλάθητη; Γιατί οἱ ἀποφάσεις της εἶναι ἀλάθητες;

Ἡ μοντέρνα Ὀρθόδοξη θεολογία μιλάει πάρα πολὺ γιὰ θεοπνευστία. Ἀπὸ ὅσα ἔχω διαβάσει, βλέπω νὰ μιλᾶνε περὶ θεοπνευστίας, ἀλλὰ δὲν ἔχω βρῆ περιγραφὴ τῆς θεοπνευστίας...

Ἀνισόρροπο νεοταξικὸ ρεπορτὰζ τοῦ NBC: Στὰ παιδιὰ μας μία μέρα θὰ ἐμφυτευθεῖ τσιπάκι...!

Τὸ NBC News συνεχίζει τὴν προσπάθειά του νὰ μᾶς ἐξοικειώσει μὲ τὴν ἰδέα τῆς ἐμφύτευσης microchip σὲ ἀνθρώπους, προβάλλοντας ἕνα ρεπορτὰζ τὸ ὁποῖο ἰσχυρίζεται ὅτι στὰ παιδιὰ θὰ ἐμφυτευθεῖ microchip μία μέρα «μᾶλλον γρήγορα παρὰ ἀργὰ» (‘sooner rather than later’) καὶ ὅτι οἱ Ἀμερικανοὶ (καὶ κατ' ἐπέκταση ὅλοι μας) θὰ τὸ ἀποδεχθοῦν γιατί ἔτσι θὰ εἶναι τὰ παιδιὰ πιὸ «ἀσφαλῆ». 

Πάντα πρέπει νὰ ἔχουμε στὸ μυαλὸ μας αὐτὸ που εῖχε πεῖ ὁ Βενιαμὶν Φραγκλίνος: «Ὅσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ἐλευθερίες γιὰ λίγη ἀσφάλεια, δὲν ἀξίζουν οὔτε ἐλευθερία οὔτε ἀσφάλεια.» ('Those who give up essential liberty, to purchase a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety.’ Benjamin Franklin.)

Δεῖτε τὸ ἀπαράδεκτο ρεπορτάζ…

Ὁ πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς γιὰ τὸν Κωνσταντῖνο Οἰκονόμο ἐξ Οἰκονόμων τὸν ὑπέρμαχο τῆς Ῥωμηοσύνης

Ὁμιλία τοῦ πατρός Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

Ὁ π. Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ἀντιτίθεται στὸν Θ. Φαρμακίδη, γέννημα τοῦ οὐμανισμοῦ κατὰ τὸν Κωστὴ Μπαστιά, ποὺ ἤθελε, μέσω τοῦ γνωστοῦ πολυετοῦς σχίσματος, τὸν πλήρη χωρισμὸ τῆς Ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὴν ἕνωσή της μὲ τὴν… Πολιτεία!!! 

Ὁ π. Κωνσταντῖνος ἀγωνίστηκε μέχρι τέλους, ἀντίθετα ἀπὸ τὸ Θ. Φαρμακίδη ποὺ ἐνδιαφερόταν περισσοτερο γιὰ τὴν θέση του στὸ νεοσύστατο Πανεπιστήμιο καὶ τὴν ἀρχιγραμματεία στὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀφοῦ δὲν εἶχε τὸ σθένος οὔτε τοῦ ἀντιπάλου του, οὔτε τῶν ἰνδαλμάτων του, Κοραῆ καὶ Καΐρη. 

Εἶχε σαφῆ ἄποψη πὼς τώρα ὁ κίνδυνος δὲν προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἀνατολή, ἀλλὰ ἀπὸ...

Πανήγυρις τοῦ Ὁσίου Παϊσίου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου Ἁγίου Ὅρους

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου γιὰ δεύτερη χρονιὰ μετὰ τὴν ἁγιοκατάταξη, πανηγύρισε τὴ μνήμη τοῦ ὁσίου Παϊσίου. Στὶς 24 Ἰουλίου ἔγινε ἀγρυπνία καὶ ἀκολούθησε πανηγυρικὴ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, ὅπου λειτούργησε ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς.

Στὴν πανηγυρικὴ τράπεζα ποὺ ἀκολούθησε μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου Ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος, μὲ συγκίνηση ἀναφέρθηκε στὴν ἀρετὴ καὶ τὸν ἀγώνα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Κοσμᾶς ἀναφέρθηκε στὴν ἄσκηση, τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ταπείνωση ποὺ εἶχε ὁ Μοναχὸς Παΐσιος. Ἐπίσης μὲ ἰδιαίτερη συγκίνηση ἀποκάλυψε ὁρισμένες συναντήσεις ποὺ εἶχε προκειμένου νὰ λάβει τὶς συμβουλές του.

Παραμονὴ τῆς ἑορτῆς δεκάδες προσκυνητῶν ἐπισκέφθηκαν καὶ προσκύνησαν στὸ Κελὶ τοῦ ὁσίου στὴν Παναγούδα καὶ ἐν συνέχεια συμμετεῖχαν στὴν ἱερὰ ἀγρυπνία στὸ Κουτλουμούσι.

Δεῖτε φωτογραφικὸ ὑλικὸ ἀπὸ τὴν πανήγυρη…

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος δὲν συμφωνοῦσε μὲ τοὺς διαλόγους, οὔτε μὲ τὶς μεταβάσεις τοῦ Πατριάρχη στὴ Ρώμη!

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Τοῦ ἱερομονάχου Δαμασκηνοῦ, Ἱ. Κ. Φιλαδέλφου, Ἅγιον Ὅρος

Ὁ γράφων, ὡς γνωρίζων ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὸν ἅγιον Πορφυριον, ἀπὸ τὰ φοιτητικά του χρόνια, κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1960, ὄτε οὗτος ἦτο ἐφημέριος εἰς τὴν Πολυκλινικὴν Ἀθηνῶν τῆς ὁδοῦ Πειραιῶς, καὶ διατηρήσας τὴν πνευματικὴν ἐπικοινωνίαν, μέχρι τῆς κοιμήσεώς του, βεβαιώνει ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος δὲν συνεφώνει μὲ τὰς μεταβάσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τὴν Ρώμην οὔτε μὲ τοὺς διαλόγους, καθ’ ὂν τρόπον γίνονται. Τούτο μοὶ ἀνέφερε ἀπὸ τηλεφώνου, καὶ κατὰ μήνα Δεκέμβριον τοῦ 1987.

Αἴφνης κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς νυκτός, κατὰ τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1987, ὄτε ἠσχολούμην, μὲ τὴν κατόπιν ἐντολῆς τῆς Ἱ. Κοινότητος, ὡς Ἀρχιγραμματεύς, σύνταξιν τοῦ σχεδίου τῆς ἐπιστολῆς, δι’ ἢς ὁμοφώνως ἡ Ἱ. Κοινότης ἀντέδρασεν εἰς τὴν Πατριαρχικὴν ἐπίσκεψιν ἐν Ρώμη καὶ τὰ ἐκεῖ γενόμενα ἐν τῷ ναῷ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ἀκούω τὸ τηλέφωνον καὶ τὸν Γέροντα Πορφύριον νὰ...

Τὸ ἀγαπημένο «Ἄξιον ἐστὶν» τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Χορὸς πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου Ἁγίου Νικολάου Μπουραζέρη Ἁγίου Ὅρους, ψάλει τὸ «Ἄξιον ἐστὶν» τοῦ Χαραλάμπους Παπανικολάου σὲ ἦχο πλ. δ', στὸ ὁποῖο εὐαρεστοῦνταν ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.

Κυκλοφορήθηκε τὸ βιβλίο «Ὠφέλιμες Διηγήσεις» τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὠφέλιμες Διηγήσεις  - 14 χειρόγραφα κείμενα 

τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Στὸ βιβλίο θὰ διαβάσετε δεκατέσσερα περιστατικὰ ποὺ περιγράφει ὁ Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος, 

σὲ ἰδιόχειρες σημειώσεις του, 

ποὺ δὲν ἔχουν δεῖ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας.  

Ἀπὸ τὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου:

Γράφει ὁ Ἱερομόναχος Παΐσιος, Πνευματικός 

τῆς Γυναικείας Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Ἰλαρίωνος Ἀριδαίας

Ἦταν, θυμᾶμαι, Νοέμβριος τοῦ 1975. Εἶχαν περάσει λίγοι μῆνες ποὺ εἶχα γίνει καλόγερος, καὶ καθὼς ἀνέβαινα ἀπὸ τὴ μονὴ Σταυρονικήτα στὴν Ἀθωνιάδα Σχολή, πέρασα - ὅπως συνήθιζα - ἀπὸ τὸ καλυβάκι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ πατρὸς Παϊσίου.

Ἐκεῖ βρῆκα τὸν Γέροντα νὰ κάθεται στὸ ἀσκητικό του κελλάκι καὶ νὰ γράφη. Ἔγραφε ἀσταμάτητα, ὁπότε κάποια στιγμὴ τὸν ρωτῶ μὲ τὸ φτωχό μου τὸ μυαλό: «Καλά, Πάτερ, δὲν σκέφτεσθε καθόλου;» Καὶ μοῦ ἔδωσε ὄντως θαυμάσια ἀπάντηση: «Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γεννᾶται, δὲν φτιάχνεται».  

Τὰ πρωτότυπα εἰκαστικά τῆς ἐκδόσεως ἀνήκουν στὸν ἁγιογράφο Κωνσταντῖνο Ξενόπουλο καὶ...

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ὑπέγραψε ἀντὶ τῶν Μητροπολιτῶν Λεμεσοῦ καὶ Μόρφου, χωρὶς τὴν συγκατάθεσή τους!

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Δεῖτε τί συνέβη μὲ τὶς περίφημες ὑπογρφὲς στὴν Πανορθόδοξη. Σημαντικὲς ἀποκαλύψεις…

Λίγο μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς «Ἁγίας καὶ μεγάλη Συνόδου», δημοσιεύθηκαν διάφορα σχόλια σχετικὰ μὲ τὴν στάση ποὺ τήρησε ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ ὡς πρὸς τὸ κείμενο τῆς συνόδου γιὰ τὶς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησίας πρὸς τὸν Χριστιανικὸ κόσμο.

Ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ ἀναγκάστηκε νὰ προβεῖ σὲ δηλώσεις μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ σχόλια καὶ ἔτσι ἐπιβεβαίωσε ὅτι δὲν ὑπέγραψε αὐτὸ τὸ κείμενο.

Στὴ δήλωσή του λοιπὸν τόνισε:

«Ἐπειδὴ παρατηρήθηκε σύγχυση στὴν πληροφόρηση τῶν πιστῶν χριστιανῶν γιὰ τὸ ἐὰν ὑπέγραψα τελικὰ τὸ κείμενο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου σχετικὰ μὲ τὸ θέμα "Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον", ἐπιθυμῶ νὰ ἐνημερώσω τοὺς ἐνδιαφερομένους ὅτι γιὰ λόγους συνειδήσεως, ἐπειδὴ διαφωνῶ μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ὅπως...

Ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος στὸν Ἅγιο Παΐσιο

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: 

«Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ», 

τοῦ πατρός Διονυσίου Τάτση 

Τὸ 1979 ὁ Γέροντας Παΐσιος μετακόμισε ἀπὸ τὸν Τίμιο Σταυρὸ στὸ κουτλουμουσιανὸ κελὶ τῆς Παναγούδας. Ἦταν 3 Ἰουνίου καὶ ὁ Γέροντας λόγω τῆς μετακόμισης δὲν εἶχε βγάλει ἀπὸ τὰ κιβώτια τὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία καὶ δὲν ἤξερε ἀκριβῶς τὴν ἡμερομηνία οὔτε φυσικὰ καὶ τὸν ἑορταζόμενο ἅγιο. Ἔκανε τὶς ἀκολουθίες μὲ κομποσχοίνι καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ εὔχεται καὶ γιὰ τὸν ἅγιο τῆς ἡμέρας, τὸν ἀπασχόλησε ὁ λογισμὸς ποιὸς ἦταν αὐτὸς ὁ ἅγιος. Τότε ἐμφανίστηκαν μέσα στὸ ἐκκλησάκι δύο ἅγιοι, ὁ ἕνας μπροστὰ καὶ ὁ ἄλλος ἀπὸ πίσω. Ὁ δεύτερος ἤταν ὁ ἅγιος Παντελεήμων, τὸν ὁποῖο ἀναγνώρισε ὁ Γέροντας. Ὁ πρῶτος ὅμως τοῦ ἦταν ἄγνωστος. 

Ἀπὸ τὴν ἀπορία τὸν ἔβγαλε ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος ποὺ τοῦ εἶπε: «Γέροντα, εἶμαι ὁ Λουκιλιανός.» Ὁ Γέροντας δὲν πρόσεξε καλὰ τὸ ὄνομα καὶ ρώτησε: «Πῶς; Λουκιανός;». «Ὄχι, Γέροντα. Εἶμαι ὁ Λουκιλιανός.» Καὶ ἀμέσως οἱ δύο ἅγιοι ἐξαφανίστηκαν. Ὁ Γέροντας ἐντυπωσιάστηκε καὶ βρῆκε τὸ μηναῖο τοῦ Ἰουνίου γιὰ νὰ βεβαιωθεῖ ἂν γιόρταζε ο ἅγιος Λουκιλιανός.. 

Πράγματι ἦταν ἡ μνήμη του.

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφεὶμ γιὰ τὴν πρόταση τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιὰ τὶς σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26ῃ Ἰουλίου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ πρότασις τοῦ πρωθυπουργοῦ «σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας

Μετά τήν ἀνακοίνωση ἀπό τόν Ἐξοχώτατο κ. Πρωθυπουργό γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος μέσα στήν ὁποία ἔθεσε καί τό θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας γιά τό ὁποῖο πολλοί μή εἰδικοί ἐκφράζονται εὐκαίρως ἀκαίρως ἐπαγόμεθα τά κάτωθι.

Πρέπει νά γίνει σαφές ὅτι οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας-Πολιτείας ἀφοροῦν σέ ἤδη διακριτούς ρόλους ὅπως ὁ νῦν Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας στό βιβλίο του «Ἡ ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος/Ὑπό τό πρίσμα τῆς κοινοβουλευτικῆς ἐμπειρίας», ἐκδ. Α.Α. Λιβάνη, Ἀθήνα 2010, σελ. 65 ἑπ. ἔχει ὑποστηρίξει. «Οἱ διακριτοί ρόλοι προκύπτουν ἀπό τήν συγκρότηση τοῦ περιγράμματος τοῦ κράτους δικαίου δηλ. ἀπό τήν συνταγματική καί ἔννομη τάξη καί εὑρίσκονται στά ὅρια ἐκκοσμικεύσεως τῶν σχέσεων Κράτους καί Ἐκκλησίας ὑφισταμένου τοῦ πολυθρύλητου διαχωρισμοῦ» (Π. Μηλιαράκη-Συνταγματολόγου, ΕΠΙΚΑΙΡΑ 24-6-2016). Καί ναί μέν στό πλαίσιο τῶν ρυθμιστικῶν κανόνων πού ἰσχύουν διατηροῦνται οἱ «εἰδικές σχέσεις» Κράτους καί Ἐκκλησίας, ὅπως τό ἑορτολόγιο καί οἱ ἐπίσημες τελετές, συναρτῶνται μέ τό τυπικό τῆς Ἐκκλησίας, ἐν τούτοις αὐτές οἱ «εἰδικές σχέσεις» δέν ἀναιροῦν τήν διάκρισι μεταξύ Κράτους καί Ἐκκλησίας, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Πολιτεία νομοθετεῖ ἐρήμην...

Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ πανηγυρισμοὶ τῶν αἱρετικῶν γιὰ τὴ Μεγάλη Σύνοδο;

Παρουσία αἱρετικῶν, ἡ καταληκτήρια
συνεδρίαση τῆς… «Μεγάλης Συνόδου»

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν

Ἡ αἵρεση, ὡς λέξη καὶ ὡς ἔννοια, ἀπουσίασε παντελῶς στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου. Ἀντίθετα μάλιστα, πραγματοποιήθηκε πρωτοφανὴς «παρέλαση» ἐκπροσώπων ὅλων σχεδὸν τῶν αἱρετικῶν, ἀπὸ κάθε γωνιὰ τῆς ὑφηλίου. Προσκλήθηκαν ἐπίσημα ἀπὸ τοὺς διοργανωτὲς τῆς Συνόδου, γιὰ νὰ τὴν «λαμπρύνουν» μὲ τὴν παρουσία τους καὶ τὸ χειρότερο γιὰ κάποιους: ἡ παρουσία τους νὰ σημάνει τὴν ἀπαρχὴ τῆς ὁσονούπω ἐπερχόμενης «ἑνότητας τῶν Χριστιανῶν», ἡ ὁποία προωθεῖται πυρετωδῶς ἀπὸ τὰ οἰκουμενιστικὰ κέντρα! Φυσικὰ τὸ φαινόμενο ἦταν ἀλγεινό. Μέσα στὴν αἴθουσα τῶν συνεδριάσεων, ὅπου κλήθηκε τὸ «Πνεῦμα τῆς ἀληθείας» (Ἰωάν.14,16) νὰ μιλήσει διὰ τοῦ στόματος τῶν συνέδρων, παρίσταντο, φορεῖς τῆς πλάνης καὶ τοῦ ψεύδους, ἀμετανόητοι αἱρετικοί, καταδικασμένοι ἀπὸ προγενέστερες Ἅγιες Συνόδους, νὰ δηλώνουν προκλητικὰ ὅτι αἰσθάνονται εὐτυχεῖς καὶ κατενθουσιασμένοι, ποὺ τοὺς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ παραβρεθοῦν στὸ «μεγάλο γεγονὸς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας»! Τὴν χαρὰ τους ἐκδήλωσαν καὶ μέσω εἰδικῆς ἐκπομπῆς τῆς κρατικῆς ἑλληνικῆς τηλεόρασης (ΕΡΤ1) τῆς 24ης Ἰουλίου.

Τὸ πιὸ τρανταχτὸ παράδειγμα «πανηγυρισμοῦ» γιὰ τὴν Μεγάλη Σύνοδο τοῦ...

Τὸ θεολογικὸ ράπισμα τοῦ καθηγητῆ Δημητρίου Τσελεγγίδη στοὺς μεταπατερικούς ἐκκλησιαστικούς μας ταγούς…

Μὲ ἀφορμὴ τὸ κείμενο ποὺ δημοσίευσε

ὁ καθηγητὴς δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς ΑΠΘ 

κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης σχετικὰ μὲ τὴν 

«Σύνοδο τῆς Κρήτης», γράφτηκαν στὸ ἰστολόγιό μας ὁρισμένα σχόλια ἀπὸ ἀναγνῶστες, τὰ ὁποία σᾶς παρουσιάζουμε σὲ μορφὴ ἑνιαίου κειμένου: 

Ὁ κύριος Τσελεγγίδης ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας πάντοτε. Με θεολογικὴ σαφήνεια, Πατερικὴ γνώμη, ἀκραιφνὲς δόγμα καὶ ἁγιοπνευματικὰ κίνητρα παρουσιάζει τὰ κείμενά του καὶ γεμίζει τὶς καρδιὲς μας ἀγαλλίαση. Τὶς ἐπισημάνσεις τοῦ κυρίου καθηγητῆ, ὀφείλουμε νὰ τὶς λάβουμε ὅλοι ὑπόψιν μας καὶ ἰδιαιτέρως οἱ ἐκκλησιαστικοί μας ταγοί. 

Ἐννοεῖται πὼς ὅποιος ἔχει ἔστω καὶ ἐλάχιστα Ὀρθόδοξο κριτήριο, εἶναι κάθετα ἀντίθετος μὲ τὴν «σύναξη» τῆς Κρήτης! 

Θὰ ἦταν παράλειψη νὰ μὴν ἀναφέραμε, ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος καὶ οἱ ὑπόλοιποι ἀντιπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (πλὴν τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱερπθέου, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ποὺ δὲν ὑπέγραψε τὸ κείμενο γιὰ τὶς σχέσεις μὲ τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον), θὰ πρέπει νὰ λογοδοτήσουν στὴν σύγκληση τῆς ἑπομένης Ἱεραρχίας γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη, προσβλητικὴ καὶ ὕποπτη ἀλλαγὴ στάσεως καὶ παραχαράξεως τῆς θέσεως ποὺ εἶχε λάβει...

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος περὶ λογισμῶν καὶ ἀγανάκτησης

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν» 

τοῦ ἱερομονάχου Πορφυρίου, 

ἐκδόσεις Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι Ἀττικῆς

Ὅλοι γνωρίζουμε τὸν πόλεμο τῶν λογισμῶν, τὸν ὁποῖο μᾶς κάμνει ὁ διάβολος. Προσωπικὰ γνωρίζω καὶ ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μου ὡς πνευματικοῦ πατρός, ποὺ μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ γίνω, πόσο πολλοὶ ἄνθρωποι μπερδεύονται σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο καὶ βασανίζονται πραγματικά.

Ὅταν, λοιπόν, κάποια φορᾶ ρωτήσαμε γιὰ τὸ πρόβλημα αὐτὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο, μᾶς εἶπε: «Ἐσεῖς προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Ὁ διάβολος ἔρχεται μὲ τοὺς λογισμοὺς καὶ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανικί, γιὰ νὰ σᾶς ἀποπροσανατολίσει. Ἐσεῖς νὰ μὴ γυρίζετε νὰ πιάνετε κουβέντα μαζί του ἤ ν’ ἀντιδικεῖτε μαζί του. Ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Αὐτὸς θὰ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανίκι, ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας καὶ κάπου θὰ βαρεθεῖ καὶ θὰ σᾶς ἀφήσει».

Ὅταν πικραίνεσαι καὶ ἀγανακτεῖς

Μιὰ μέρα, ποὺ σκέψεις πικρίας μὲ κατέκλυζαν γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ποὺ μὲ κατέκριναν ἀδίκως, ὁ Γέροντας ἔκρουσε τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὴν ἐπιθετική μου, ὅπως εἶπε, στάση. Τοῦ ἀντέτεινα, ὅτι οὔτε εἶπα, οὔτε ἔκανα ὁτιδήποτε ἐναντίον τῶν ἐπικριτῶν μου, ἀλλὰ μόνο σκεπτόμουν ἀρνητικά, χωρὶς νὰ ἐξωτερικεύομαι καί, γι’ αὐτό, χωρὶς νὰ...

Ποιὰ εἴδους ἑνότητα τῶν χριστιανῶν θέλει ὁ Θεός;

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν

Τὰ ἀποτελέσματα τῆς λεγομένης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τοῦ Κολυμβαρίου ἄρχισαν νὰ «ἀποδίδουν καρπούς». Οἱ θιασῶτες της διαδίδουν ἐκεῖθεν κακείθεν ὅτι «μπῆκαν τὰ θεμέλια» γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Χριστιανοσύνης. Ὅτι ἡ Μεγάλη Σύνοδος «ἄνοιξε τὸ δρόμο» γιὰ τὴν ποθητὴ ἕνωση τῶν κατακερματισμένων Χριστιανῶν. Ὅτι ἔδωσε «νέα ὤθηση» στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση, ἀφοῦ, ὅπως εἶναι γνωστό, μέσω τῶν ἀποφάσεών της, ὁ Οἰκουμενισμὸς θεωρεῖται μονόδρομος γιὰ τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας.  

Ἀφορμὴ γιὰ τὴ σύνταξη τοῦ παρόντος σχολίου μας πήραμε ἀπὸ πρόσφατη συνέντευξη τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὴν ἰταλικὴ ἐφημερίδα «La Repubblica», ἡ ὁποία δημοσιοποιήθηκε στὰ ἑλληνικὰ στὸ ἰστολόγιο...

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφεὶμ περί τῆς ἀποποινικοποιήσεως τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Δημοσιοποιεῖται ἡ ἐπιστολή τήν ὁποίαν ἀπέστειλε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ πρός τόν κ. Νικόλαον Παρασκευόπουλον Ὑπουργόν Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων περί τῆς ἀποποινικοποιήσεως τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας 

πού διασαλεύει ἐγκληματικῶς τήν κοινωνική συνοχή καί τήν θρησκευτική εἰρήνη.

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,

Δημοσιοποιήθηκε ἡ πρόθεσι τοῦ Ὑπουργείου Σας νά περιληφθῆ στίς ἀλλαγές τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος ἡ ἀποποινικοποίησι τοῦ ἀδικήματος τῆς βλασφημίας πού προβλέπεται ἀπό τά ἄρθρα 198 καί 199 ἀντιστοίχως καί εἰς ἀνακοίνωσι Σας γνωστοποιεῖται ὅτι ἡ ἀποποινικοποίησι τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας «ἔχει τεθῆ ὑπό τήν κρίσι τῆς Νομοπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἀναθεώρησι τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα». Προσθέτετε δέ καί μίαν νομικήν ἄποψι πού προϊδεάζει γιά τήν «πρότασι» τῆς Νομοπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς ἰσχυριζόμενος ὅτι «Κατά τό Ποινικό Δίκαιο ἡ ποινή προϋποθέτει τήν τέλεσι πράξης. Ὁ προσδιορισμός τῆς τελευταίας χωρεῖ μέ...

Ἐπιστολὴ – καταπέλτης ἀπὸ τὸν καθηγητὴ Δημήτριο Τσελεγγίδη, ἐναντίον τῆς «Συνόδου τῆς Κρήτης» μὲ ἀποδέκτες τοὺς Ἱεράρχες!

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἐπιστολὴ ἀπὸ τὸν καθηγητὴ δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς ΑΠΘ κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη 

Θεσ­σα­λο­νί­κη 20/7/2016 

ΣΥΝ­ΤΟ­ΜΗ Α­ΠΟ­ΤΙ­ΜΗ­ΣΗ ΤΗΣ «Α­ΓΙ­ΑΣ ΚΑΙ ΜΕ­ΓΑ­ΛΗΣ ΣΥ­ΝΟ­ΔΟΥ» 

ΣΤΟ ΚΟ­ΛΥΜ­ΠΑ­ΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗ­ΤΗΣ (19-26/07/2016) 

Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε Πρό­ε­δρε, Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς, 

Σᾶς ἀ­πο­στέλ­λω, εὐ­λα­βῶς, μιά πε­ρι­ε­κτι­κή ἀ­πο­τί­μη­ση γιά τήν «Ἁ­γί­α καί Με­γά­λη Σύ­νο­δο» καί Σᾶς πα­ρα­κα­λῶ, νά κά­νε­τε τόν κό­πο νά τήν με­λε­τή­σε­τε, ἐ­πει­δή πι­στεύ­ω, ὅ­τι θά μπο­ροῦ­σε νά βο­η­θή­σει, κά­πως, στήν ὑ­πεύ­θυ­νη συ­ζή­τη­ση πού θά γί­νει στή Σύ­νο­δο τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ὅ­ταν αὐ­τή συ­νέλ­θει. Ἡ ἀ­πο­τί­μη­σή μας θά κι­νη­θεῖ σέ δύ­ο ἐ­πί­πε­δα. Τό πρῶ­το ἐ­πί­πε­δο θά ἀ­φο­ρᾶ τήν ἀ­πο­τί­μη­ση ὡς πρός τό τυ­πι­κό καί Κα­νο­νι­κό μέ­ρος τῆς Συ­νό­δου, ἐ­νῶ τό δεύ­τε­ρο ἐ­πί­πε­δο θά ἀ­φο­ρᾶ τήν ἀ­πο­τί­μη­ση ὡς πρός τό οὐ­σι­α­στι­κό μέ­ρος της. 

Ὡς πρός τήν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή τυ­πι­κό­τη­τα καί Κα­νο­νι­κό­τη­τά της, ἡ λε­γο­μέ­νη «Ἁ­γί­α καί Με­γά­λη Σύ­νο­δος» -θε­ο­λο­γι­κά κρι­νό­με­νη- δέν εἶ­ναι «Ἁ­γί­α», κα­τά κυ­ρι­ο­λε­ξί­α. Καί τοῦ­το, ἐ­πει­δή δέν εἶ­ναι «ἑ­πο­μέ­νη τοῖς ἁ­γί­οις Πα­τρά­σι», οὔ­τε τυ­πι­κῶς οὔ­τε οὐ­σι­α­στι­κῶς, ὅ­πως θά γί­νει φα­νε­ρό μέ...

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας: «Γιὰ τὸν ἁγιασμὸ μας ἀπαραίτητη πρῶτα εἶναι ἡ Πίστη»

Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα,  Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 24 Ἰουλίου 2016

1. Τόν μήνα αὐτόν, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, τόν μήνα Ἰούλιο, ἔχουμε πολλές ἑορτές ἁγίων, πού μᾶς εἶναι ἰδιαίτερα ἀγαπητοί. Ἀλλά καί κάθε μέρα ἔχουμε μνῆμες ἁγίων καί πρέπει νά ἐπικαλούμαστε τούς ἁγίους στήν προσευχή μας τήν ἡμέρα πού ἑορτάζουν. Καί νά τούς παρακαλοῦμε, κατά πρῶτον, νά πρεσβεύουν στόν Κύριο γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί νά μᾶς δίνει ὁ Κύριος τήν Χάρη Του γιά νά ἁγιάσουμε καί ἐμεῖς. Γιατί ὁ σκοπός πού ἑορτάζουμε τούς ἁγίους εἶναι νά μνημονεύουμε τήν ζωή τους, τόν βίο τους, καί νά τούς μιμούμαστε. «Ἑορτή ἁγίου, μίμησις ἁγίου», μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἀλλά καί πρίν ἀπό τόν ἱερό Χρυσόστομο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς εἶπε περί τῶν ἁγίων, «ὧν ἀναθεωροῦντες (δηλαδή, νά μελετᾶμε) τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς (δηλαδή, τήν μέχρι τέλους ζωή τους) μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ. 13,7).

2. Προσέχετε, χριστιανοί μου, αὐτό τό τελευταῖο πού λέγει ὁ Ἀπόστολος: «Μιμεῖσθε τήν πίστιν». Νά μιμούμαστε τήν πίστη τους.

Γιά νά ἁγιάσουμε, λοιπόν, πρέπει νά ἔχουμε πίστη, τήν πίστη πού εἶχαν οἱ ἅγιοι...

Γέροντας Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: Ἡ εὐχὴ καὶ τὸ ὅπλο…

Πῶς νὰ κάνετε νοερὰ προσευχὴ ἀδιαλείπτως

«Ἡ πράξη τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι νὰ βιάσεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ λέγεις συνεχῶς τὴν εὐχὴ μὲ τὸ στόμα ἀδιαλείπτως. Στὴν ἀρχὴ γρήγορα, νὰ μὴν προφθάνει ὁ νοῦς νὰ σχηματίζει λογισμὸ μετεωρισμοῦ.

Νὰ προσέχεις μόνο στὰ λόγια: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὅταν αὐτὸ πολυχρονίσει, τὸ συνηθίζει ὁ νοῦς καὶ τὸ λέγει καὶ γλυκαίνεσαι ὡσὰν νὰ ἔχεις μέλι στὸ στόμα σου καὶ θέλεις νὰ τὸ λέγεις. Ἂν τὸ ἀφήσεις στενοχωρεῖσαι πολύ.

Ὅταν τὸ συνηθίσει ὁ νοῦς καὶ χορτάσει -τὸ μάθει καλὰ- τότε τὸ στέλνει στὴν καρδιά. Ἐπειδὴ ὁ νοῦς εἶναι ὁ τροφοδότης τῆς ψυχῆς καὶ μεταφέρει στὴν καρδιὰ ὁτιδήποτε φαντασθεῖ.

Ὅταν ὁ εὐχόμενος κρατεῖ τὸν νοῦ του νὰ μὴ φαντάζεται τίποτε, ἀλλὰ νὰ προσέχει μόνο τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, τότε ἀναπνέοντας ἐλαφρὰ μὲ κάποια βία καὶ θέληση δική του τὸν κατεβάζει στὴν καρδιά, καὶ τὸν κρατεῖ μέσα καὶ λέγει μὲ ρυθμὸ τὴν εὐχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»…;

Ἂν θέλεις νὰ βρεῖς τὸν Θεὸ διὰ τῆς «εὐχῆς» δὲν θὰ σταματᾶς ποτὲ αὐτὴν τὴν ἐργασία. Ὄρθιος, καθήμενος, βαδίζοντας δὲν θὰ μένεις χωρὶς τὴν εὐχή.

Νὰ μὴ βγαίνει πνοὴ χωρὶς τὴν εὐχὴ γιὰ νὰ ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Παύλου...

Διαφωνίαι Ἱεραρχῶν ἐντὸς καὶ ἐκτός τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ὁλοκληρώθηκε καὶ ἡ ἐπιζητούμενη ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας μᾶλλον πληγώθηκε παρὰ φανερώθηκε. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἐπέμειναν στὸ ἐγχείρημά τους ἀλλὰ οἱ διαφωνίες τῶν Ἱεραρχῶν ποὺ ἐκδηλώθηκαν ἐκτὸς ἀλλὰ καὶ ἐντός τῆς Συνόδου φανέρωσαν τὴν ἀλήθεια.

Οἱ νοσοῦντες ἀπὸ τὸ μικρόβιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀδυνατοῦν νὰ ἐκφράσουν τὸ ὀρθόδοξο πατερικὸ ἦθος καὶ τὴν ὀρθὴ διδασκαλία, ἁπλούστατα γιατί δὲν εἶναι μέτοχοί της.

Θὰ ἐπιχειρήσουμε μία πρώτη καταγραφὴ τῶν σημαντικότερων διαφωνιῶν ποὺ ἐκφράστηκαν ἀπὸ Ἱεράρχες ἀφήνοντας γιὰ ἄλλη φορᾶ τὴν καταγραφὴ τοῦ οὐσιαστικοῦ ρόλου ποὺ διαδραμάτισαν γιὰ τὸ θέμα τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης οἱ ἁπλοὶ κληρικοὶ καὶ μοναχοί, καθηγητὲς...

Ὁ Μητροπολίτης Σταυροπηγίου (πρώην Ἀργυροκάστρου) πατήρ Ἀλέξανδρος Καλπακίδης

Μέ πολλή θλίψη πληροφορηθήκαμε, τά μέλη τοῦ ΠΑΣΥΒΑ καί τῆς ΣΦΕΒΑ, τήν κοίμηση σέ ἡλικία 78 ἐτῶν τοῦ π. Ἀλεξάνδρου Καλπακίδη, Μητροπολίτου Σταυροπηγίου (π. Ἀργυροκάστρου). 
Ὁ μακαριστός ἱεράρχης γεννήθηκε τό 1938 στή Θεσσαλονίκη καί ἀφοῦ τελείωσε τή θεολογική σχολή τοῦ ΑΠΘ χειροτονήθηκε κληρικός καί ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυκας καί πρωτοσύγκελλος τῆς νεοσύστατης Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως στό πλευρό τοῦ πρώτου ποιμενάρχου της μητροπολίτου κυροῦ Διονυσίου. 
Τό ἔργο του στή μητρόπολη Νεαπόλεως ὑπῆρξε μοναδικό, καθώς ὑπῆρξε ἡ ψυχή τῆς νεοσύστατης Μητροπόλεως πού ἀντιμετώπιζε τότε ἄπειρα προβλήματα ὀργανώσεως καί ὑποδομῶν. Ἰδιαίτερα στόν ἱερό Ναό Εὐαγγελισμοῦ Εὐόσμου ὅπου κυρίως ὑπηρέτησε, ὀργάνωσε κατηχητικά μέ τήν περίφημη Κατακόμβη, συσσίτια, κατασκηνώσεις, οἰκοτροφεῖο καί  ἔργα φιλανθρωπίας ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα, πρόσφερε πλούσια πνευματική διακονία μέ γλυκεῖς καί ὁρατούς πνευματικούς καρπούς. Ἐκατοντάδες νέοι, οἰκογενειάρχες καί μεγαλύτεροι, φτωχοί καί πλούσιοι, παντρεύτηκαν, βαφτίστηκαν, κατηχήθηκαν, ἐξομολογήθηκαν, προσῆλθαν στόν ἱερό κλῆρο, καί γνώρισαν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τό δυνατό του λόγο καί τό ὀλοζώντανο  παράδειγμά του. Χαρακτηριστικά, γιά μεγάλο χρονικό διάστημα φοιτητές τοῦ τμήματος Ποιμαντικῆς τοῦ ΑΠΘ, ἐπισκέπτονταν τή δική του ἐνορία γιά νά κάνουν πρακτική ἐξάσκηση στόν τρόπο λειτουργίας τοῦ ποιμαντικοῦ...

«Ἐπιθυμία καλοῦ ἔργου»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου

 πατρός ∆ιονυσίου Τάτση

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώµατος εἶναι σχεδὸν κοινὴ σὲ ὅλους τοὺς ἄγαµους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι κατέχουν τὸ πτυχίο τοῦ θεολόγου. Αὐτὸ τὸ βλέπουµε στὴν προθυµία τους, ἀλλὰ καὶ ἀνυποµονησία τους, νὰ ἐγγραφοῦν στὸ σχετικὸ κατάλογο. Ἡ ἐπιθυµία προφανῶς πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ πολλὰ οὐσιαστικὰ προσόντα καὶ ὄχι ἀπὸ µερικὰ τυπικὰ προσόντα.

Μόνο τότε µποροῦµε νὰ ποῦµε ὅτι ὁ ὑποψήφιος καλὸ ἔργο ἐπιθυµεῖ. Εὔχοµαι οἱ περισσότεροι ὑποψήφιοι νὰ ἀνήκουν σ’ αὐτὴ τὴν κατηγορία. Ἡ πραγµατικότητα ὅµως δείχνει τὸ ἀντίθετο. Καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ ἀνησυχητικό. Χωρὶς νὰ γενικεύω ἤ νὰ ὑπολογίζω ποσοστά, βλέπω ὅτι πολλοὶ κληρικοὶ ἐπιθυµοῦν τὸ ἀξίωµα τοῦ ἐπισκόπου, ἐνῶ εἶναι ἠθικὰ ἐρείπια καὶ δὲν ἔχουν καµιὰ ἐµπειρία πνευµατικοῦ ἀγώνα. Εἶναι ὅµως ὑπερβολικὰ φιλόδοξοι καὶ ἔχουν ἐξασκηθεῖ στὴν ὑποκρισία. Γι’ αὐτὸ καὶ τελικὰ πετυχαίνουν τὸ σκοπό τους.

Εἶναι ἱερὸ καθῆκον τῶν ἐκλεκτόρων δηλ. ὅλων τῶν µελῶν τῆς ἱεραρχίας, νὰ εἶναι προσεκτικοὶ ἀπέναντι στοὺς ὑποψήφιους, νὰ εἶναι βέβαιοι γιὰ τὴν ἀξιοσύνη τους και νὰ µὴ ὑπολογίζουν τὶς ὑποδείξεις τοῦ ἀρχιεπισκόπου, ποὺ συνήθως θέλει νὰ ἐκλέγονται γνωστά του πρόσωπα, ἀδιαφορώντας ἄν εἶναι ἄξια καὶ προετοιµασµένα γιὰ τὸ ὑψηλὸ ἀξίωµα τῆς...

Ποιοὶ εἶναι οἱ «βλάσφημοι καὶ συκοφάντες» τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν

Στὸν ἀπόηχο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, γράφονται καὶ δημοσιεύονται ποικίλα σχόλια, ἀπὸ μέρους τῶν προσώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἀποτιμοῦν θετικὰ τὸ ἔργο της. Κάποιοι ἀρέσκονται νὰ ἐκθειάζουν καὶ νὰ μεγαλοποιοῦν τὰ πενιχρά, ἕως μηδενικὰ θετικὰ ἀποτελέσματά της. Κάποιοι ἄλλοι ἀρέσκονται νὰ στηλιτεύουν καὶ νὰ κακολογοῦν ὅσους εἶχαν τὸ θάρρος καὶ τὴν εὐθιξία νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ νὰ προτείνουν ἀλλαγὲς στὰ προσυνοδικὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ἦταν γεμάτα ἀπὸ ἀσάφειες οἱ ὁποῖες, ἐν πολλοῖς ὁδηγοῦσαν σὲ σοβαρὲς ἐκκλησιολογικὲς παρεκτροπές, ὅπως ἡ περιβόητη παράγραφος γιὰ τὴν ἀπόδοση ἐκκλησιαστικότητας στοὺς αἱρετικούς, ἢ ἡ παράγραφος γιὰ τὴ σχέση τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ παναιρετικὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν».

Ἕνας ἀπὸ τοὺς στηλιτευτὲς κατὰ ὅσων εἶχαν ἀσκήσει κριτικὴ στὰ κείμενα καὶ...

Ὁ Γέροντας Θεόδωρος – Νεῖλος, ὁ ἀσκητὴς τῆς Κρήτης

Τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου 

καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Δεῖτε σχετικὴ ἀνάρτηση γιὰ τὸν ἅγιο Γέροντα «ΕΔΩ»

Τήν Μεγάλη Πέμπτη, τήν ὥρα πού ὁ Χριστός βρισκόταν σταυρωμένος στούς Ἱερούς Ναούς, κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ ὁ Γέροντας Θεόδωρος ἁγιοφαραγγίτης, ὁ γιά πολλά χρόνια σταυρωμένος γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Νεῖλος.

Κατά διαστήματα εἶχα τηλεφωνική ἐπικοινωνία μαζί του καί μιά φορά τόν συνάντησα στόν δρόμο καί συζήτησα μαζί του γιά τήν ἀγαπημένη του ἔρημο. Πῆγα και στό σπήλαιο πού ζοῦσε μερικές ἡμέρες τόν χρόνο, πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ.

Τόν περισσότερο καιρό ζοῦσε στά σπήλαια καί στήν ἔρημο τοῦ Ἁγιοφάραγγου, σέ κελλιά πού κατασκεύαζε γιά νά προφυλάσσεται ἀπό τό κρύο, τίς βροχές καί τούς ἀέρηδες καί νά φεύγη μακρυά ἀπό τήν προσοχή τῶν ἀνθρώπων. Σκληρός, δύσκολος καί ἀφιλόξενος τόπος τό Ἁγιοφάραγγο, τόπος παλαιῶν καί μάλιστα «ἀθέατων» ἀσκητῶν, κατά τήν παράδοση τῶν ἀνθρώπων τῆς περιοχῆς.

Ἦταν ἕνας σπάνιος ἐρημίτης ἀσκητής, πού ἐνσάρκωνε τούς παλαιούς ἀσκητές - ἐρημίτες, οἱ ὁποῖοι ἀφανίσθηκαν στίς ἡμέρες μας. Ἡ ἄσκησή του ἦταν ὑπέρμετρη, ἀπίστευτη, ἔξω ἀπό...

Ἐπιστολή στόν ἀδελφό πού δοκιμάζεται ἀπό πειρασμό...

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

«Ἀββᾶ Δωροθέου Ἔργα Ἀσκητικά» Ἐκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ», Ἱερά Μονή Τ. Προδρόμου Καρέα

Ἐπιστολή Η´

— Πρῶτα-πρῶτα, παιδί μου, δέν γνωρίζουμε τόν τρόπο πού οἰκονομεῖ ὁ Θεός τή ζωή μας καί ὀφείλουμε νά Τοῦ παραδίνουμε τόν ἑαυτό μας νά τόν κυβερνήσει —πράγμα πού ὀφείλουμε ἀκριβῶς νά κάνουμε καί σ᾽ αὐτήν τήν περίσταση. Γιατί θά δυσκολευτεῖς, ἄν θελήσεις νά κρίνεις μέ ἀνθρώπινα κριτήρια ὅσα σοῦ συμβαίνουν ἀντί ν᾽ ἀφήσεις στό Θεό κάθε μέριμνά σου. Πρέπει λοιπόν, ὅταν σέ περικυκλώνουν θλιβεροί καί πιεστικοί λογισμοί, νά κραυγάζεις στό Θεό: «Κύριε, οἰκονόμησε αὐτήν τήν ὑπόθεση, ὅπως Σύ θέλεις καί ὅπως γνωρίζεις»1. Γιατί πολλά θέματα τά τακτοποιεῖ ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ διαφορετικά ἀπ᾽ ὅ,τι νομίζουμε ἤ ἐλπίζουμε. Καί οἱ ἐλπίδες...

Ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματoς τῆς... βλασφημίας

Μὲ στόχο τὴν πλήρη κατοχύρωση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης τὸ Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καὶ Ἀνθρώπινων Δικαιωμάτων ἐκφράζει τὴν πρόθεσή του νὰ προχωρήσει στὴν ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας.  Ἡ κίνηση αὐτὴ γίνεται παράλληλα μὲ τὶς προσπάθειες γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ρατσισμοῦ καὶ τῆς ρητορικῆς του μίσους. 

Ὅπως ἀναφέρει σὲ ἀνακοίνωσή του τὸ Ὑπουργεῖο "ἡ ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας ἔχει τεθεῖ ὑπὸ τὴν κρίση τῆς Νομοπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν ἀναθεώρηση τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα" καὶ προσθέτει πὼς " Τὴ θέση αὐτὴ θὰ ἐκφράσει προσεχῶς καὶ κατὰ τὴν ἐξέταση τῆς χώρας μας ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ τῶν ΗΕ γιὰ τὴν Ἐξάλειψη τῶν Φυλετικῶν Διακρίσεων (3-4 Αὐγούστου στὴ Γενεύη)". 

Ἐπιπλέον, τὸ Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καὶ Ἀνθρώπινων Δικαιωμάτων διευκρινίζει ὄτι....

Οἱ ἅγιοι Γέροντες στὸ Σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας

Γράφει ὁ Μοναχὸς Ἀρσένιος, 

Σκήτη Κουτλουμουσίου, Ἅγιον Ὅρος

Ἐπειδὴ κατὰ καιροὺς σχολιάζεται ἀπὸ μερικοὺς ἀδελφοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς ἡ λέξη γεροντισμός, θέλοντας νὰ μᾶς δείξουν πὼς αὐτοὶ ποὺ ἀναζητοῦν γέροντες προχωρημένους στὴν ἀρετὴ μὲ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπερβάλλουν κατὰ τὴ γνώμη τους. Διότι ἰσχυρίζονται, πὼς ἀρκεῖ ὁ πνευματικὸς πατέρας ποὺ ἔχει ὁ καθένας γιὰ νὰ καλύψει τὶς πνευματικές του ἀνάγκες. Ὅμως ἀνάγκη εἶναι νὰ ξεκαθαρίσουμε ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τοῦ Πνευματικοῦ - ἐξομολόγου καὶ ποιὸς ὁ ρόλος τοῦ χαρισματούχου Γέροντος.

Ὅμως, τί σημαίνει Γέροντας φωτισμένος ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ χαρισματοῦχος; Γέροντας φωτισμένος σημαίνει καθέδρα τῆς διακρίσεως, σημαίνει φάρος φωτεινὸς στὸ πηχτὸ σκοτάδι, σημαίνει ὁδηγὸς τῶν πλανεμένων, ρύστης τῶν ἀπελπισμένων, σημαίνει παρηγορητὴς τῶν ψυχῶν καὶ προπάντων μᾶς ὑποδεικνύει τὴ σύντομη καὶ ἀπλανῆ ὁδὸ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς μας. Ὅλα αὐτὰ καὶ πολλὰ ἀκόμα ἀνεκτίμητα χαρίσματα τοῦ Θεοῦ μας ποὺ ἔχει ἕνας χαρισματοῦχος εἶναι ἄκρως ἀναγκαία γιὰ τὴν πνευματικὴ πορεία τοῦ ἁπλοῦ ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἂν -ὁ μὴ γένοιτο- λείψουν αὐτοὶ οἱ χαρισματοῦχοι Γεροντάδες ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου...

Στρογγυλὴ Τράπεζα στὴν Μολδαβία: Ἀποτίμηση τῶν ἀποφάσεων τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης

Ἡ Στρογγυλὴ Τράπεζα στὴν Μολδαβία μέ ἀποτίμηση τῶν ἀποφάσεων τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης

Σὲ συζήτηση στρογγυλῆς τραπέζης ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κισινάου, πρωτεύουσα τῆς Μολδαβίας, στὶς 29 Ἰουνίου (12 Ἰουλίου μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο) τοῦ 2016, ἡμέρα ἑορτῆς τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, μὲ ἀντικείμενο τὴν πρόσφατη Σύνοδο στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, προέκυψαν οἱ ἑξῆς βασικὲς θέσεις:

1. Ἡ συνελθοῦσα στὴν Κρήτη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ἀπὸ 16 ἕως 27 Ἰουνίου τοῦ ἔτους 2016 διέψευσε καὶ τὸ ὄνομά της καὶ τὶς προσδοκίες τοῦ ὑγιοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

2. Διέψευσε τὸ ὄνομά της, διότι ἀποδείχθηκε, κρινόμενη θεολογικά, ὅτι δὲν εἶναι οὔτε σύνοδος οὔτε ἁγία οὔτε μεγάλη. Δὲν εἶναι ὀρθόδοξη σύνοδος, διότι δὲν ἀνταποκρίθηκε στὰ κριτήρια καὶ στὰ μέτρα τῶν ἀληθινῶν συνόδων, τῶν γνωστῶν ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· διακόπτει τὴν παράδοση τῶν ὀρθοδόξων συνόδων, δὲν ἀποτελεῖ...

Διδάγματα ἀπὸ τὴ φυγὴ τοῦ Προφήτου Ἡλιοῦ καὶ τοῦ Γέροντος Ἰακώβου Βαλοδήμου

Γράφει ὁ Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

Τὸν ὄγδοο πρὸ Χριστοῦ αἰώνα, στὰ χρόνια τοῦ Προφήτη Ἠλία, τὸ βόρειο βασίλειο τοῦ Ἰσραὴλ εἶχε ἀποστατήσει ἀπὸ τὸ Θεό.

Δυστυχῶς μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Σολομῶντος ὁ λαὸς εἶχε χωρισθεῖ σὲ δύο βασίλεια, τὸ βόρειο μὲ τὶς δέκα φυλὲς καὶ τὸ νότιο μὲ τὶς φυλὲς τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Βενιαμίν.

Τὸ νότιο εἶχε πρωτεύουσα τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐνῶ τὸ βόρειο εἶχε πρωτεύουσα τὴ Σαμάρεια.

Δυστυχῶς, στὸ βόρειο βασίλειο οἱ βασιλεῖς ἀκολούθησαν τὴν εἰδωλολατρία, ὅπως ὁ Ἀχαάβ.

Αὐτὸς εἶχε ἕνα μαλακό, χαλαρό χαρακτήρα, μὲ τάση πρὸς τὴν εἰδωλολατρία, καὶ ἦταν ἄνθρωπος ποὺ ἐπηρεαζόταν ἀπὸ τὴ γυναίκα του Ἰεζάβελ, ἡ ὁποία δὲν ἦταν Ἑβραία, ἀλλὰ...

Ἀντίδοτο γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό: ἡ ἁγία τρέλα τοῦ πύρινου Προφήτη

Γράφει ὁ πατήρ Παΐσιος Παπαδόπουλος, Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς 

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Φιλώτα

«Καὶ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο»· 

(Σοφ. Σειρ.48, 1)

Ἀπὸ τοὺς γνωστότερους καὶ μεγαλύτερους προφῆτες ποὺ τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβήτης.

Τὸ ὄνομά του σημαίνει "ὁ Γιαχβὲ εἶναι ὁ Θεος". Δίκαια ἔχει ὀνομασθεῖ ὁ πύρινος Προφήτης, διότι, ἀπὸ τὴν γέννησή του ἀκόμη, ὁ πατέρας του εἶδε ὀπτασία μὲ δύο ἄνδρες λευκοφορεμένους νὰ τὸν σπαργανώνουν μὲ φλόγες καὶ νὰ τὸν ταΐζουν μὲ φωτιά· εἶναι αὐτὸς ποὺ «ἀνέσχεν (ἔκλεισε) οὐρανόν, κατήγαγεν οὕτως τρὶς πῦρ» (Σοφ. Σειρ. 48,3) καὶ ὄχι μόνο, ἀλλὰ καὶ «ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων» (Σοφ. Σειρ. 48,9). Γράφει ὁ Φώτης Κόντογλου: «Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι πολὺ τιμημένος ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες. Ὅπου νὰ πᾶς θὰ δεῖς ρημοκλήσια του ἀπάνω στὶς κορφὲς τῶν βουνῶν, ἀπὸ τὰ μικρὰ ὡς τὰ μεγάλα. Ὁ ἅγιος Νικόλας φυλάγει τὴ θάλασσα κι᾿ ὁ προφήτης Ἠλίας τὰ βουνά. Μέσα στὰ ρημοκλήσια του εἶναι ζωγραφισμένος ἀπὸ κείνους τοὺς παληοὺς μαστόρους…».

«Αὐτὸς ὁ ἅγιος ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους, καὶ μὲ ὅλο ποὺ ἤτανε ἄνθρωπος, φαίνεται σὰν κάποιο ὑπερφυσικὸ καὶ μυστηριῶδες πλάσμα, ποὺ ἔρχεται καὶ ξανάρχεται...

Κῦπρος: Ἡ ἀντίσταση στὴν βαρβαρότητα!

Τοῦ Θεοφάνη Μαλκίδη

Ἀπὸ τοὺς ἀγνοούμενους τῆς Τραπεζούντας, τῆς Ἀδριανούπολης καὶ τῆς Σμύρνης, τὸ 1922, στοὺς ἀγνοούμενους τῆς Κερύνειας, τῆς Ἀμμοχώστου καὶ τῆς Μόρφου, τὸ 1974. 

Οἱ ἐξελίξεις τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ τὸν Κυπριακὸ καὶ γενικότερα Ἑλληνισμό, ἀνέδειξαν πολλὰ καὶ σημαντικὰ ζητήματα γιὰ τὸ χειρισμὸ τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων καὶ εἰδικότερα γιὰ τὴν Κύπρο. Ὡστόσο ἀξίζει κανεὶς νὰ μείνει στὴ «σχολὴ σκέψης» ποὺ μονοπωλεῖ τὰ μέσα ἐνημέρωσης στὴν Ἀθήνα καὶ τὴ Λευκωσία, θέλοντας νὰ ἐπιβάλλει τὴ γνωστὴ ἄποψή της. «Σχολὴ» ποὺ διαπερνᾶ ὅλους τούς λεγόμενους πολιτικοὺς χώρους. Ἐκπρόσωποι τῆς ἀποδοχῆς τοῦ νέου σχεδίου Ἀνάν, στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Κύπρο, ποὺ προπαγανδίζουν τὴν κατάλυση τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, τὴν νομιμοποίηση τῆς κατοχῆς καὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ τὴν μελλοντικὴ τουρκικὴ ἐπέμβαση καὶ στὴν ἐλεύθερη Κύπρο.

Ὅλοι αὐτοὶ περιφέρουν τὴ (ἐξαρτημένη) γνώμη τους στὴν κρατικὴ καὶ ἰδιωτικὴ τηλεόραση καὶ ραδιοσταθμούς, ἐφημερίδες καὶ διαδίκτυο καὶ προπαγανδίζουν τὴ «λύση». Ἐκβιάζουν ἕνα ταλαιπωρημένο λαό, ποὺ μετὰ ἀπὸ 41 χρόνια στὴν προσφυγιὰ καὶ τὴν ἀνασφάλεια, τοῦ θέτουν τὸ δίλημμα πὼς δὲν «θὰ ὑπάρξει καὶ ἄλλη εὐκαιρία». Οἱ ἐπαγγελματίες τῆς προπαγάνδας, ἀγωνιοῦν γιὰ...

Ἅγιος Παΐσιος: «Νὰ ζηλεύετε τὸν ζηλωτὴ Ἠλία καὶ ἐκεῖνος νὰ σᾶς διώξη τὴν ζήλεια»!

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πάθη καὶ Ἀρετὲς», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄, 
ἔκδοσις Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

- Γέροντα, ζηλεύω μία ἀδελφή.

- Ξέρω ποιὰ ἀδελφὴ ζηλεύεις... Ἔμαθα ὅμως ὅτι κι ἐκείνη ζηλεύει ἐσένα! Ἐγὼ θὰ εὔχωμαι καὶ οἱ δυό σας νὰ ζηλεύετε τὸν ζηλωτὴ Ἠλία καὶ ἐκεῖνος νὰ σᾶς διώξη τὴν ζήλεια καὶ νὰ σᾶς δώση ἀπὸ τὸν δικό του θεῖο ζῆλο. Ἀμήν.

- Ὅταν, Γέροντα, ζηλεύω, προσπαθῶ νὰ τοποθετηθῶ λογικά.

- Ἂν ἐξ ἀρχῆς προσπαθήσης νὰ μὴ ζηλέψης, δὲν εἶναι πιὸ καλά; Ἡ ζήλεια εἶναι γελοῖο πράγμα. Λίγη σκέψη χρειάζεται, γιὰ νὰ ξεπεράση τὴν ζήλεια κανείς· δὲν χρειάζεται νὰ κάνη μεγάλους ἀγῶνες καὶ πολλὴ ἄσκηση, γιατί εἶναι ψυχικὸ πάθος. Πρόσεξε, μὴν ἀφήσης ποτὲ τὸ πάθος τῆς ζήλειας νὰ σὲ κυριέψη, γιατί εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα πάθη. Ξέρεις ἀπὸ τὴν ζήλεια ποῦ μπορεῖ νὰ φθάση ὁ ἄνθρωπος; Στὸν φθόνο καὶ στὴν διαβολή. Καὶ οἱ διαβολὲς κάνουν πολὺ...

Μήπως οἱ Θεοὶ σας εἶναι στὸ wc; Ὅταν ὁ Προφήτης Ἠλίας ἔκανε «χιοῦμορ»!

Ἀπὸ τὸ νεοεκδοθὲν βιβλίο τοῦ π. Διονυσίου Ταμπάκη: 

«Ὅταν οἱ Ἅγιοι ἔχουνε χιοῦμορ»

ΜΕΣΑ στὴ χορεία τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ξεχωριστῆ εἶναι καὶ ἡ θέση τοῦ Προφήτου Ἠλία. Ἐπίσης ὁ ίδιος ὁ Προφήτης, ἐνόσω δέν ἔχει ἀκόμη πεθάνει σωματικά, θά ξαναέλθει στά έσχατα τῆς ἱστορίας για να καταγγείλλει τόν Ἀντίχριστο καί τά όργανά του. 

Ὅμως, ὅπως σὲ ὅλους τούς Ἁγίους, ἔτσι καὶ σὲ ἐκεῖνον δὲν ἀπέλειπεν τὸ χιοῦρορ καὶ οἱ ἑτοιμόλογες γεμάτες θάρρος ἀπαντήσεις του . 

Ἂς μεταφερθοῦμε λοιπὸν στὸ καρμήλιον Ὅρος τότε ποὺ ὁ προφήτης Ἠλίας (*) προσκαλεῖ τοὺς ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης σ’ ἕναν πρωτότυπο διαγωνισμό. Παραγγέλει συγκεκριμένα: «Ἄς μας δώσουν δυὸ βόϊδια καὶ ἂς ἐκλέξουν αὐτοί (Οἱ Ἱερεῖς τοῦ Βάαλ), ἕνα βόϊδι νὰ τὸ κόψουν εἰς τεμάχια καὶ νὰ τὸ ἐπιθέσουν ἐπάνω εἰς τὰ ξύλα. Φωτιὰ ὅμως νὰ μὴ ἀνάψουν. Τὸ ἴδιο θὰ κάμω καὶ ἐγὼ στὸ βόϊδι τὸ ἄλλο καὶ δὲν θὰ ἀνάψω φωτιὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. Σεῖς, οἱ ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, θὰ φωνάζετε καὶ θὰ παρακαλῆτε τὸν θεόν σας καὶ ἐγὼ ἐπίσης θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου. Ἐκεῖνος ὁ Θεὸς θὰ εἶναι ἀληθινὸς καὶ πραγματικός, ὁ ὁποῖος θὰ ἀκούση τὴν προσευχὴν καὶ θὰ στείλη πῦρ ἐπάνω στὸ θυσιαστήριον». 

Ὅλοι οἱ παριστάμενοι ἀντιπρόσωποι τοῦ λαοῦ, ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν “καλὸς εἶναι αὐτὸς ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον μας εἶπες ἂς γίνη ἔτσι”. 

Ἐκεῖνοι λοιπὸν ἐπῆραν τὸν μόσχον, ἠτοίμασαν αὐτὸν καὶ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομα τοῦ...