Ἄραγε στὴν Κρήτη θὰ ἔχουμε Σύνοδο ἢ τὸ πρῶτο ἐκκλησιαστικὸ Μνημόνιο;

Φωτογραφία "Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ"

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Κάποιοι πρέπει ἐδῶ καὶ τώρα νὰ καταλάβουν ὅτι τὸ ψευτορωμαίικο μπορεῖ νὰ διαλυθεῖ ἀλλὰ γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἰσχύει «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».

Διερωτόμαστε ἂν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες ζήλεψαν τὴν δόξα τῶν πολιτικῶν; Καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ὁμίλησαν. Τὸ μετὰ καὶ τὸ διὰ ταῦτα εἶναι τὸ μεῖζον. Πρὸς τί ὁ κατασκανδαλισμὸς τοῦ χριστεπώνυμου πληρώματος; Καί ἐνῶ στὴν Σύνοδο αὐτὴ θέλουν νὰ τῆς προσδώσουν στοιχεῖα ἱστορικῆς οἰκουμενικότητας μέσα στὸ κλίμα τῶν ἡμερῶν τῆς παγκοσμιοποιήσεως ποὺ βιώνουμε.

Τὸ ἐρώτημα ποὺ πλανᾶται στὰ χείλη τῶν πιστῶν εἶναι: Περίμεναν ἄραγε τὴν κατάλληλη χρονικὴ συγκυρία ἡ καρδιὰ τῆς Παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας ποὺ εἶναι ἡ ΕΛΛΑΔΑ νὰ ὑποστεῖ τρία-τέσσερα ἐμφράγματα – μνημόνια (μεσοπρόθεσμα) ἕτοιμη νὰ ραγίσει  μάλιστα ὑπὸ τὴν πίεση καὶ ἄλλων γεωπολιτικῶν δαιμόνων ποὺ καραδοκοῦν μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο τῆς...

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ὃν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει»

Ἁγιογραφία Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου
Σουρωτῆς - Θεσσαλονίκη

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ΄,  «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ»,  ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

– Γέροντα, γιατί ὁ κόσμος ὑποφέρει σήμερα τόσο πολύ;

– Ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! Ἐσὺ σὰν μοναχὴ σηκώνεσαι τὸ πρωί, κάνεις τὸν κανόνα σου, κάνεις κομποσχοίνια, μετάνοιες κ.λπ. Γιὰ τοὺς κοσμικοὺς οἱ δυσκολίες ποὺ περνοῦν εἶναι ὁ κανόνας τους, ὁπότε ἐξαγνίζονται μ’ αὐτές. Τοὺς κάνουν μεγαλύτερο καλὸ ἀπὸ τὴν κοσμικὴ καλοπέραση, ἡ ὁποία δὲν τοὺς βοηθάει οὔτε νὰ πλησιάσουν στὸν Θεό, οὔτε νὰ ἀποταμιεύσουν μισθὸ οὐράνιο. Γι΄ αὐτὸ πρέπει νὰ τις δέχονται ὡς δῶρα ἀπὸ τὸν Θεό.

Ὁ Καλὸς Θεὸς μὲ τὶς δοκιμασίες παιδαγωγεῖ σὰν καλὸς Πατέρας τὰ παιδιά Του, ἀπὸ ἀγάπη, ἀπὸ θεία καλοσυνη, καὶ ὄχι ἀπὸ κακότητα οὔτε ἀπὸ κοσμική, νομική, δικαιοσύνη, γιατί θέλει νὰ ἐπιστρέψουν κοντά Του. Ἐπειδὴ δηλαδὴ θέλει να σώσει τὰ πλάσματά Του καὶ νὰ κληρονομήσουν τὴν οὐράνια Βασιλεία Του, ἐπιτρέπει τὶς δοκιμασίες, γιὰ να παλέψει ο ἄνθρωπος, νὰ ἀγωνισθεὶ καὶ να δώσει εξετασεις στὴν ὑπομονὴ στοὺς πόνους, ὥστε νὰ μήν μπορεί νά Τοῦ πεῖ ὁ διάβολος: «Πῶς τὸν ἀνταμείβεις αὐτὸν ἢ πῶς τὸν σώζεις, ἀφοῦ δὲν κοπίασε;». Τὸν Θεὸ δὲν Τὸν ἐνδιαφέρει αὐτὴ ἡ ζωή, ἀλλὰ ἡ ἄλλη. Πρῶτα μᾶς φροντίζει γιά τήν ἄλλη ζωὴ καὶ...

Ἡ Καινή Διαθήκη ἀνατρέπει τούς ἰσχυρισμούς τοῦ βιβλίου «Ἕλξη καί πάθος», ὅτι ἡ καταστροφή τῶν Σοδόμων εἶναι ἄσχετη ἀπό τήν ὁμοφυλόφιλη μανία τῶν κατοίκων της

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

«ὁρισμένα ἐπιχειρήματά τους [τῶν φιλελεύθερων προτεσταντῶν] ὀφείλει κανείς νά μήν τά προσπεράσει ἀβασάνιστα, ἀκόμη καί ἄν καταρρίπτουν στερεότυπα μέ τά ὁποῖα πορεύθηκαν γιά αἰῶνες οἱ χριστιανοί. Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ περίπτωση τῶν βιβλικῶν χωρίων γιά τά Σὀδομα. Πουθενά στήν Ἁγία Γραφή δέν συνδέονται μέ τήν ὁμοφυλοφιλία!» (δική μου ἡ ὑπογράμμιση)

(π. Βασ. Θερμός, Ἕλξη καί πάθος σ.361)

Ἀρέσουν οἱ ταμπέλες στόν π. Βασίλειο, οἱ ταμπέλες μέ τίς ὁποῖες ἡ Νέα Ἐποχή προσπαθεῖ νά ἐξουδετερώσει ὄχι μόνο κάθε ἀντίθετη ἄποψη, ἀλλά καί, τήν ἐπικίνδυνη γι΄ αὐτήν, κριτική σκέψη.  Μιλώντας ὡς ἐάν εἶναι ξένος ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση ὁ π. Β. μᾶς κατηγορεῖ ὅτι γιά αἰῶνες πορευόμαστε οἱ χριστιανοί μέ «στερεότυπα» (ἰδού ἡ ταμπέλα!), μέ παγιωμένες δηλαδή, ἀναπόδεικτες καί ἐσφαλμένες ἰδέες. Ποιό θεωρεῖ ἐδῶ «στερεότυπο»; Τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅτι τά Σοδομα καταστράφηκαν ἐξ αἰτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας.  Ἰσχυρίζεται μαζί μέ τούς φιλελεύθερους προτεστάντες ὅτι αὐτή ἡ γνώμη δέν στηρίζεται στήν Ἁγία Γραφή.

Σέ προηγούμενο κείμενό μας ἀποδείξαμε ὅτι τά χωρία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού ἐπικαλεῖται ὁ π. Β. Θερμός ἑρμηνευόμενα μέ νηφαλιότητα, ἀποδεικνύουν ἤ ὅτι δέν σχετίζονται ἄμεσα μέ τό ζήτημα πού μᾶς ἀπασχολεῖ ἤ ὅτι σαφῶς ὑπονοοῦν ὅτι ἡ φωτιά καί τό θειάφι ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό γιά νά ἐξαφανίσει τούς Σοδομῖτες ὡς λυσσώδεις ὁμοφυλοφίλους.

Ἀκολουθώντας τήν διάταξη τῶν ἑνοτήτων πού ὁρίσαμε στό προηγούμενο κείμενο...

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης: «Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος»

Ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸν ὀσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη,  

μὲ θέμα: «Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος».

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας κατά τήν πρόσφατη Συνεδρίασή της

Ὅπως εἶναι γνωστόν πρόσφατα (24 καί 25 Μαΐου) συνῆλθε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἔλαβε ἀποφάσεις σχετικά μέ τά κείμενα τά ὁποῖα θά ὑπογραφοῦν ὕστερα ἀπό ἐνδεχόμενες διορθώσεις καί προσθῆκες ἀπό τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Κρήτη τόν Ἰούνιο τρέχοντος ἔτους.

Οἱ ἀποφάσεις πού ἔλαβε ἡ Ἱεραρχία ἦταν ὁμόφωνες, ἐκτός ἀπό μία περίπτωση πού Ἱεράρχης ζήτησε νά γραφῆ στά Πρακτικά ἡ διαφορετική ἄποψή του, καί χωρίς ψηφοφορία, ἐκτός ἀπό τήν πρόταση πού σχετίζεται μέ τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, γιά τήν ὁποία ἔγινε ψηφοφορία.

Βέβαια, ἔγινε εὐρυτάτη συζήτηση, ἀκούσθηκαν διαφορετικές ἀπόψεις, ἀλλά τελικά ἀπ' ὅ,τι θυμᾶμαι δέν ζητήθηκε νά γραφοῦν στά Πρακτικά διαφορετικές ἀπόψεις, ἐκτός ἀπό αὐτήν πού...

Δὲν εἶναι τυφλὰ ποντίκια, οὔτε κοπάδι οἱ Χριστιανοί. Τά θεολογικὰ κείμενα κρίνονται ἀπὸ τὸν εὐσεβῆ λαό, πού δὲν εἶναι ὑποδεέστερος στὴν ἔρευνα καὶ ἀποτίμηση τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ

Ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Συνόδου

Κατηγοροῦν κάποιοι μεγαλόσχημοι τούς κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἐκείνους ποὺ ἔχουν κάποιες ἐπιφυλάξεις γιὰ τὴν ἐπικείμενη Μεγάλη Σύνοδο, ὅτι δὲν κάνουν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν δείχνουν πειθαρχία. Καὶ ὅταν λέγουν Ἐκκλησία ἐννοοῦν αὐτάρεσκα καὶ ἀταπείνωτα τὸν ἑαυτό τους ἢ κάποια ἐκκλησιαστικὰ κέντρα ἀποφάσεων καὶ κάποια πρόσωπα ὑψηλὰ ἱστάμενα στὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία.

Δὲν ὑπάρχει ὅμως χειρότερο ἐπιχείρημα μέσα στὴν ἱστορία τῆς Πίστεως ἀπὸ τὸ νὰ χρησιμοποιεῖται ἡ ἀρετὴ τῆς ὑπακοῆς καὶ ἡ ἀνάγκη τῆς ἑνότητος γιὰ τὴν ἀναίρεση τοῦ θεόσδοτου δώρου τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς λογικῆς καὶ μάλιστα μὲ ἀποτέλεσμα τὴν παραχάραξη τῆς Ἀλήθειας.

«Αὐτοῦ ἀκούετε» φωνάζει ὁ Ἅγιος Θεὸς ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ θαβωρίου ὅρους τῆς...

Ἐπιστολὴ-παρέμβαση Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὅρους πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη γιὰ τὴ Μεγάλη Σύνοδο

Φωτογραφία «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Παρέμβαση τοῦ Ἁγίου Ὅρους γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο:

«Ἔσχατος κριτὴς ἐπὶ θεμάτων πίστεως εἶναι ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας»

Ἐκτενή ἐπιστολὴ γιά τούς προβληματισμοὺς καὶ τὶς ἀντιρρήσεις τῶν Ἁγιορειτῶν γιὰ τὰ θέματα τῆς Πανορθόδοξης Συνόδου ἔστειλε μετὰ ἀπὸ μακρὲς συνεδριάσεις κατὰ τὴν ἑβδομάδα τῶν Μυροφόρων ἡ Ἔκτακτη Σύναξη τῶν Ἡγουμένων καὶ Ἀντιπροσώπων τῶν 20 Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους στόν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη. Μάλιστα ἀποφασίσθηκε ἡ ἐπιστολὴ νὰ κοινοποιηθεῖ σὲ ὅλες τὶς Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

Στὴν ἐπιστολὴ τονίζεται ὅτι ὁ ὅρος «Ἐκκλησία» δὲν μπορεῖ νὰ λέγεται γιὰ τοὺς ἑτεροδόξους. Ἐπίσης ἐκφράζεται ἡ ἀντίθεση τοῦ Ἁγίου Ὅρους γιὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὶς λειτουργικὲς πράξεις μὲ τοὺς ἑτερόδοξους. Ὁ «ἔσχατος κριτὴς» γιὰ θέματα πίστεως εἶναι ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκφράζουν ἀκόμα καὶ μεμονωμένα πρόσωπα, ἀναφέρουν...

Ὁ Πούτιν κάνει σωστὰ τὸν ΣΤΑΥΡΟ του καὶ οἱ νεοθωμανοὶ δαιμονίζονται

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Καταλάβατε κ. Πρόεδρε ὅτι ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ πού κάνατε ἔμπροσθεν τῆς ἐφέστιας εἰκόνος τοῦ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ στὸ Πρωτάτο στὶς Καρυὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους εἶναι πιὸ δυνατὸς ἀπὸ τὸ Πυρηνικὸ ὁπλοστάσιο πού διαθέτετε;;

"Σταυρός ὁ φύλαξ πάσης τῆς Οικουμένης, 

Σταυρός ἡ Ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, 

Σταυρός βασιλεών το κραταίωμα, 

Σταυρός πιστῶν τό στήριγμα, 

Σταυρός Αγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα"

Ἔπαθαν λοιπὸν τέτοιο τραῦμα στὸ μυαλὸ καὶ ἄρχισαν νὰ κάνουν κουταμάρες. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ Β. Πούτιν προσκυνοῦσε στὸ Ἅγιο Ὅρος ὁ Ρ.Τ. Ἐρντογάν συγκέντρωσε χιλιάδες ἰσλαμιστὲς στὴν Ἁγία Σοφία ποὺ ζητοῦσαν νὰ μετατραπεῖ σὲ τζαμί! Τελικὰ πρέπει κάτι νὰ συμβαίνει: 

Ὁ Πρόεδρος Πούτιν βρέθηκε στὸ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ τὴν ἡμέρα ποὺ....

Μήνυμα ἀπὸ τὴν ἅλωση

Φωτογραφία «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Τοῦ  Φωτίου Μιχαὴλ

Ἡ ἐλευθερία καὶ ἡ ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια δὲν κατακτῶνται χωρὶς θυσίες, οὔτε καὶ χαρίζονται ἀπὸ δῆθεν συμμάχους καὶ μάλιστα ἄλλης θεολογίας. Τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ ἀφορμὴ τὴν ὑπογραφὴ τῶν λεγομένων μνημονίων καὶ τὴν παράδοση τῆς Πατρίδας μας ἀμαχητὶ στὰ χέρια τῶν ξένων τοκογλύφων, ἔρχονται τὰ γεγονότα καὶ τὰ πρόσωπα τῆς Αλωσης, νὰ μᾶς δώσουν τὸ δικό τους μήνυμα, νὰ φωτίσουν τὶς διάνοιές μας καὶ νὰ μᾶς διδάξουν ὅτι ἡ ἐλευθερία καὶ ἡ ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια  δὲν κατακτῶνται χωρὶς θυσίες, οὔτε καὶ χαρίζονται ἀπὸ δῆθεν συμμάχους καὶ μάλιστα ἄλλης θεολογίας.

Τὸ παραπάνω μήνυμα, μᾶς τὸ στέλνει, μέσω ἐπιστολῆς του πρὸς τὸν ναύαρχο Νοταρά, κατευθείαν ὁ ἴδιος ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, ὁ ὁποῖος, ἐπειδὴ ἀρνήθηκε τότε νὰ ὑπογράψει τὶς ἀνίερες συμφωνίες τῆς Φερράρας, χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τοὺς παπικοὺς καὶ ἀπὸ τοὺς δικούς μας ἐνδοτικούς, ὡς δῆθεν προδότης. Τὰ γεγονότα μοιάζουνε τόσο πολὺ μὲ τὰ σημερινά!

Γράφει, λοιπόν, ὁ Γεννάδιος: ’’Στὴν Πόλη, οἱ περισσότεροι νομίζουν, ὅτι θὰ σωθοῦν χωρὶς θυσίες, διότι πιστεύουν στὴν σκιὰ καὶ στὸ παραμύθι τῆς παπικῆς βοήθειας, ἀφοῦ προηγηθεῖ ἡ προδοσία τῆς Πίστεως. Αὐτὸ ποὺ ἀπαιτεῖται, εἶναι....

Ἐκπομπὴ-Ἀφιέρωμα στὴν Μικρὰ Ἀσία

Ἡ σχολικὴ σύμβουλος καὶ φιλόλογος κ. Μαρία Παπαευσταθίου-Τσάγκα μιλᾶ στὴν ἐκπομπὴ ΕΛΕΥΘΕΡΑ στὸ ΑΡΤ ΤV γιὰ τὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ τὰ γεγονότα ποὺ ἐξελίχθηκαν ἐκεῖ κατὰ τὸν 20ο αἰώνα. Σὴν ἐκπομπὴ συμπεριλαμβάνεται ἡ βιωματικὴ μαρτυρία τῆς Βασιλικῆς Ράλλη, τῆς 93χρονης γερόντισσας ποὺ συνδέεται μὲ τὴν εὕρεση τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης!

Πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός: Ἡ πτώση τῆς Ῥωμανίας

Φωτογραφία: «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ», γράφει ὁ πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός

Τὰ αἴτια τῆς πτώσης

Ἀπὸ τὰ παραπάνω γίνεται φανερό, ὅτι ἡ πτώση τῆς Πόλης τὸ 1453 δὲν ἔγινε ἀπροσδόκητα, οὔτε μὲ αὐτὴν ἄρχισε ἡ τουρκοκρατία. Στὶς 29 Μαΐου 1453, ὅπως εἴδαμε, ἕνα μεγάλο μέρος τῆς Ρωμανίας ἦταν ἤδη κάτω ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, τοὺς Ἄραβες καὶ τοὺς Βενετούς. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη δὲν μπόρεσε νὰ ἀναλάβει τὴν πρώτη της δύναμη καὶ ὅλα ἔδειχναν πὼς βαδίζει στὴν τελικὴ πτώση. Τὸ φραγκικὸ πλῆγμα ἐναντίον της ἦταν τόσο δυνατό, ποὺ ἀπὸ τὸ 13ο αἰ. ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν «μιὰ πόλη καταδικασμένη νὰ χαθεῖ».11 Ἡ ἅλωση ἦταν ἐξάλλου ἡ κατάληξη μιᾶς μακροχρόνιας ἀποσύνθεσης τῆς πολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς ὑπόστασης τοῦ Γένους. Ἀπὸ τὸ 13ο αἰ. ὁ Ἑλληνισμὸς εἶχε διασπαστεῖ καὶ διαμοιραστεῖ, στὸ μεγαλύτερο μέρος του, σὲ ξένους δυνάστες. Οἱ διεισδύσεις, ἔπειτα, μισθοφόρων στὸ στρατὸ καὶ ἀλλοφύλων στὸ διοικητικὸ μηχανισμό του εἶχαν προκαλέσει τὴν ἐθνολογική του ἀλλοίωση. Οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι...

12 Δεκεμβρίου 1452: Ἡ ἀποφράδα ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία Ὀρθόδοξοι καὶ Λατίνοι συλλειτούργησαν στὴν Ἁγιὰ Σοφιά!

Φωτο: ὁ πάπας Φραγκίσκος ξεναγεῖται στὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ
 κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν Πόλη τὸ 2014

Ἡ πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὴν 29η Μαΐου τοῦ 1453 ἦταν τὸ ἀποκορύφωμα τῆς φθίνουσας δόξας τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, τοῦ λεγομένου Βυζαντίου. Γύρω ἀπὸ τὰ αἴτια τῆς πτώσης αὐτῆς ἐγράφησαν πολλά, τὰ ὁποῖα παρουσιάζουν τὴν κατάσταση στὴν ὁποία βρισκόταν τότε ἡ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία-Βυζάντιο, ἀφοῦ εἶχε χαθῆ ὅλη ἡ Μικρὰ Ἀσία, ἡ Ἀνατολικὴ Θράκη καὶ εἶχε μείνει μόνον ἡ Κωνσταντινούπολη καὶ τὰ περίχωρά της. Οἱ κατὰ καιροὺς ἐχθροὶ εἶχαν προξενήσει μεγάλη ζημία, μὲ ἀποκορύφωμα καὶ τελειωτικὸ κτύπημα τὴν κατάληψη τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Φράγκους, κατὰ τὴν Δ΄ Σταυροφορία τὴν 13η Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 1204. Ἡ μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια (1261) ἀνακατάληψή της καὶ ἐλευθέρωσή της δὲν προσέφερε οὐσιαστικὰ πράγματα, διότι ἤδη ἡ Πόλη εἶχε καταστραφῆ καὶ λεηλατηθῆ ὁλοσχερῶς. 

Πέρα ἀπὸ τὰ πολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ αἴτια ποὺ συνετέλεσαν στὴν πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως πρέπει νὰ....

Ἡ Κωνσταντινούπολη διαχρονικὰ καὶ ἡ ἅλωση της τὸ 1453

Τοῦ Στεφάνου Καρανίκα, καθηγητοῦ Θεολόγου

Ἡ ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς Τούρκους στίς 29 Μαΐου τοῦ 1453 ἀποτελεῖ γιά ἐμᾶς τούς Νεοέλληνες καί Ρωμηούς φυσικά, ἡμέρα θρήνου καί μνήμης. Ἡμέρα θρήνου, διότι ἡ Βασιλίδα τῶν πόλεων, ἡ Θεοφύλακτος πόλη, ἡ Κωνσταντινούπολη, κατελήφθη (ἤ ἁλώθηκε) ἀπό χέρια ἐχθρικά γιά δεύτερη φορά. Εἶναι ὅμως καί ἡμέρα μνήμης, διότι μᾶς ὑπενθυμίζει τήν εἴσοδο τοῦ Γένους μας σέ μία ἀπό τίς μελανότερες σελίδες τῆς μυριόχρονης ἱστορίας μας: τήν Τουρκοκρατία.

Γιά πάνω ἀπό χίλια χρόνια, ἡ Κωνσταντινούπολη ἀποτέλεσε πρωτεύουσα τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, τῆς πιό μακροχρόνιας ἴσως ἀπό ὅλες ὅσες δημιουργήθηκαν στό πέρασμα τῶν αἰώνων. Ὑπῆρξε τό λίκνο τοῦ μεσαιωνικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Προσέφερε τά μέγιστα στή διαμόρφωση ὄχι μόνο τῆς δικῆς μας ρωμαίικης εὐσυνειδησίας καί ταυτότητας, ἀλλά καί στήν ἴδια τήν ὕπαρξη τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ. Εἶναι πολύ δύσκολο νά φανταστοῦμε πῶς θά ἦταν ἡ Εὐρώπη σήμερα, ἄν δέν ἦταν τό Βυζάντιο σέ ρόλο κυματοθραύστη ἀπέναντι στίς βαρβαρικές ἐπιδρομές. Βασιλεῖς ὑποχώρησαν, αὐτοκρατορίες λύγισαν καί ἐχθροί κατατροπώθηκαν, δοκιμάζοντας τήν ἰσχύ καί τό μεγαλεῖο τῆς Ρωμηοσύνης. Ἡ ἴδια ἡ Πόλη πολιορκήθηκε 29 φορές ἀπό βάρβαρους ἐπιδρομεῖς καί ἐπίδοξους σφετεριστές, ἀλλά....

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: ὁ θεῖος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος πρό ἡμερῶν εἶχε πεῖ ὅτι «νομίζουν πώς κοιμᾶμαι μέσα στή λάρνακα, πεθαμένος ἤ ὅτι εἶμαι νεκρός. Ἐγώ ὅμως εἶμαι ζωντανός...»

Ποιός εἶναι ὁ σκοπός ὕπαρξης τῶν Ἁγίων Λειψάνων στήν Ὀρθοδοξία μας καί πῶς μποροῦμε νά σταθοῦμε καί νά ἀξιοποιήσουμε τήν ἰαματική τους Χάρη καί εὐλογία. Συνέντευξη μέ τόν μακαριστό γέροντα π.Ἰάκωβο Τσαλίκη, προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυίδ Εὐβοίας.

Τό ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα εἶναι ἀπό τήν ἐκπομπή Ράδιο-Παράγκα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τήν ἐκπομπή παρουσίαζε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος.

Ἀκοῦστε τὴν καταπληκτικὴ συνομιλία…

Ἡ προσφορὰ τοῦ Γέροντος Γεωργίου Καψάνη στὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Ὀρθοδοξία

Ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Λουκᾶ Γρηγοριάτη

Πανοσιολογιώτατε ἐκπρόσωπε τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου

Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, πάτερ Ἰάκωβε.

Σεβασμιώτατε ἅγιε Κυθήρων, Πανοσιολογιώτατε ἅγιε Γέροντα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου,

Σεβαστοί πατέρες, σεβαστές Γερόντισσες

Ἐλλογιμώτατοι κ. καθηγηταί, φίλτατοι Φοιτηταί

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Σέ περίοδο ἀναστάσιμης λειτουργικῆς ζωῆς, χαρᾶς καί ἐλπίδος, στό μέσον τοῦ Πεντηκοσταρίου, παρ’ ὅτι πολλά γύρω μας φαίνονται σκοτεινά καί ἀνέλπιδα, ἀναστάσιμοι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι ἔρχονται νά μᾶς καταυγάσουν μέ τό φῶς τῆς ἀναστάσιμης βιοτῆς τους, μέ τό ἀναστάσιμο φῶς πού τώρα ἀπολαμβάνουν ἐκτυπώτερον στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Δίκαιος ἔπαινος γιά τήν ἀποψινή εὐλογία ἀνήκει στούς φοιτητάς, πού ὠργάνωσαν τήν ἡμερίδα, ἀλλά τίς θερμότερες εὐχαριστίες μας ἀπευθύνουμε στόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο γιά τήν ὁλόθυμη εὐλογία του νά πραγματοποιηθῇ ἡ ἡμερίδα στόν πάνσεπτο ναό τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Εὐχαριστίες πολλές ἐπίσης στόν κ. Λυκοῦργο Μαρκούδη γιά τόν συντονισμό τῆς ἡμερίδος, ἀλλά καί στό Ραδιόφωνο τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας πού μέ ἀγάπη ἐκάλυψε τήν ἡμερίδα ραδιοφωνικά καί διαδικτυακά.

           Οἱ εὐλογημένοι πατέρες μας, τούς ὁποίους σήμερα τιμοῦμε, ἔγιναν σκεύη τίμια τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Σήκωσαν στούς ὤμους τους τόν σταυρό τῆς Ἐκκλησίας. Σέ ἕνα σκοπό ἀπέβλεπαν, στήν θέωσι τῶν ἀνθρώπων. Ὁ καθένας μέ τό δικό του χάρισμα. Ὅλοι γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ μακαριστός Γέροντας Γεώργιος, γιά τόν ὁποῖον ἐκλήθην νά ὁμιλήσω, προσέφερε πρῶτα τόν ἑαυτό του στήν Ἐκκλησία καί ἔτσι μπόρεσε κατόπιν νά...

Ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου καταφτάνει στὴν Ἑλλάδα ὁ Ρῶσσος Πούτιν τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ τοῦρκοι ἁλωνίζουν τὸ Αἰγαῖο

Φωτογραφία «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

ΣΗΜΕΙΟΝ τῶν καιρῶν μας: ἕνας δημοφιλὴς στοὺς Ἕλληνες Ρῶσσος Πρόεδρος καταφτάνει στὴν Ἑλλάδα ἐν μέσω κρίσιμων γεωπολιτικῶν στιγμῶν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ἑνὸς μεγάλου δημοφιλοῦς στοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Ἁγίου, τοῦ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ.

Στὶς 3.30 τὸ μεσημέρι τῆς Παρασκευῆς φθάνει στην Ελλάδα ο Ρῶσος Πρόεδρος Βλαντιμὶρ Πούτιν.

¨Αὔριο τὸ μεσημέρι φθάνει στὴν Ἀθήνα ὁ πρόεδρος τῆς Ρωσίας Βλαντιμὶρ Πούτιν, συνοδευόμενος ἀπὸ ὁμάδα ὑπουργῶν καὶ ἐπικεφαλῆς μεγάλων ρωσικῶν ἐπιχειρήσεων ποὺ δραστηριοποιοῦνται ἢ ἐνδιαφέρονται νὰ δραστηριοποιηθοῦν στὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ τὸ ἀεροδρόμιο, ὁ κ. Πούτιν θὰ μεταβεῖ ἀπευθείας στὸ Προεδρικὸ Μέγαρο.

Τὸ μεσημέρι τοῦ Σαββάτου, ὁ πρόεδρος τῆς Ρωσίας θὰ πραγματοποιήσει προσκυνηματικὴ ἐπίσκεψη στὸ Ἅγιον Ὅρος, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν Ἕλληνα ὁμόλογό του...

Ἡ συγκλονιστικὴ ἱστορία ἑνὸς Τούρκου ἐθνικιστῆ ποὺ τελικὰ ἦταν Ἕλληνας τοῦ Πόντου καὶ ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ PKK τὸ 1994

Τῆς Μελίνας Κονταξῆ

Ἱστορικὸς – Δρ. Βαλκανικοῦ Πολιτισμοῦ

Ὁ Γιάννης Βασίλης Yaylali γεννήθηκε τὸ 1974 στὴν Μπάφρα τοῦ νομοῦ Σαμψούντας, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος σὲ συνέντευξη στὸ Corporate Watch. Μεγάλωσε σὲ τουρκικὸ φασιστικὸ περιβάλλον, ἐνῶ ἡ Μπάφρα ἦταν χωρισμένη σὲ φασίστες καὶ σοσιαλιστὲς σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο. Φασίστες σὲ μεγάλο ποσοστὸ βέβαια εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀφομοιώθηκαν καὶ σοσιαλιστὲς ὅσοι ἔχουν ἐπίγνωση τῆς ταυτότητάς τους.

Ἐπειδὴ συχνὰ κάνουμε τὸ λάθος νὰ μεταφέρουμε τοὺς ἑλληνικοὺς πολιτικοὺς διαχωρισμοὺς παντοῦ, εἶναι καλὸ νὰ σκεφτοῦμε το πῶς θὰ ἐπιβιώσει ὁ μὴ ἀφομοιωμένος γηγενὴς στὴν Τουρκία. Ἄλλωστε τὸ διαπιστώνει κανεὶς εὔκολα βλέποντας λογαριασμοὺς Ποντίων ἀπὸ τὴν Τουρκία ποὺ αὐτοπροσδιορίζονται ὡς Rum δηλαδὴ Ἕλληνες καὶ δηλώνουν σοσιαλιστές.

Ὁ Γιάννης Βασίλης, πρώην Ἰμπραήμ, ἀναφέρει ὅτι....

"Ἀντώνιος π' Χρ. Παπαδόπουλος: Διδάσκαλος τοῦ Πόντου" - Νέο βιβλίο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσυνης

«Στὸν πατέρα μου Ἀντώνιο π΄Χαρ. Παπαδόπουλο, ἐκλεκτὸ τέκνο τῆς Ματσούκας τοῦ Πόντου, ὀφείλω τὰ πάντα. Τὶς μνῆμες του, ποὺ ἐναπέθεσε σὲ πλῆθος ἐγγράφων σημειώσεων, ἀπὸ καιρὸ ἤθελα νὰ φέρω στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, διότι ἀποτελοῦν μαρτυρίες γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὶς τύχες τῶν ἀνθρώπων ἑνὸς λαοῦ ποὺ ξεπατρίστηκε, δεινοπάθησε καὶ ἐν τέλει κατέφυγε στὴν μητροπολιτική του κοιτίδα. Ἡ ἔκδοση τοῦ παρόντος πονήματος ἀποτελεῖ ἐκπλήρωση πατρικῆς ὑποθήκης καὶ συγχρόνως ἀπότιση ὀφειλόμενης τιμῆς καὶ παντοτινῆς εὐγνωμοσύνης στὴ μνήμη τοῦ Δασκάλου».

Μ’ αὐτὰ τὰ λόγια καὶ τὰ  συναισθήματα ὁ εὐγνώμων γιὸς τοῦ Ἀντωνίου Παπαδοπούλου, ὁ Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Παπαδόπουλος, ἐφημέριος τῆς Μητροπόλεως Ἐλευθερουπόλεως καὶ κάτοικος τοῦ χωριοῦ Νέο Χορτοκόπι Καβάλας, ἐμπιστεύθηκε στὴν «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» τὰ ἀξιόλογα κείμενα τοῦ ἀειμνήστου πατέρα του, ἀνέκδοτα κατὰ τὸ πλεῖστον, ἱστορικά, λαογραφικὰ καὶ αὐτοβιογραφικά, σπουδαῖο ἀρχειακὸ ὑλικὸ ποὺ δίνει ἀπαντήσεις σὲ ἱστορικὰ κενά, ἰδιαίτερα τῆς ρωσοκρατούμενης περιόδου, ἀλλὰ καὶ τῆς τελευταίας φάσης τοῦ ἀγῶνα γιὰ τὴν ἵδρυση τῆς Δημοκρατίας τοῦ Πόντου. Μακάρι νὰ εἴχαμε γιὰ κάθε γεωγραφικὴ περιοχὴ τοῦ Πόντου ἕναν ἱστοριοδίφη τοῦ πνευματικοῦ καὶ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου τοῦ Ἀντωνίου Παπαδόπουλου, γιατὶ θὰ....

Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους: Σχόλια καὶ Προτάσεις ἐπὶ τῶν κειμένων τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου

Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὄρος, 4/17 Μαρτίου 2016

Ἡ σύντονη καί φιλότιμη προσπάθεια τῶν Ἀντιπροσωπειῶν τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στίς Πανορθόδοξες Προσυνοδικές Διασκέψεις ἔφερε ἐν τέλει τά ἐν σχεδίῳ προσυνοδικά κείμενα στήν μορφή, μέ τήν ὁποία δόθηκαν στήν δημοσιότητα μέ ἐντολή τῶν Σεπτῶν Προκαθημένων στίς 21-28 Ἰανουαρίου 2016.

Διαβάστε τὴν ἐπιστολὴ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου…

Ἡ χριστιανικὴ ἱεραποστολὴ εἶναι κατάκτηση ὅπως τῶν Μουσουλμάνων;

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, 

γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ παραθρησκειῶν

Καθ’ ὂν χρόνον γίνονται πυρετώδεις προετοιμασίες στὴν Κρήτη, ἐν ὄψει τῆς μέλλουσας νὰ συγκληθεὶ «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου», τὸν προσεχῆ Ἰούνιο, στὴν ὁποία ἀναμένεται, μὲ βάση τὰ προσυνοδικὰ κείμενα, νὰ δοθεῖ ἐκκλησιαστικὴ ὑπόσταση στὸν αἱρετικὸ Παπισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμό, ἀνακοινώθηκε στὸ ἰστολόγιο «Ἀκτίνες», καὶ ἄλλα θρησκευτικὰ ἱστολόγια, νέο ἀποκαλυπτικὸ δημοσίευμα μὲ τίτλο: «ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ». Τὴν ἀπίστευτη αὐτὴ δήλωση περιμέναμε ἀπὸ κάποιους ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, προκειμένου νὰ Τὴν πληγώσουν καὶ νὰ τὴν συκοφαντήσουν, διαστρεβλώνουν μὲ ἀπύθμενο θράσος καὶ δολιότητα τὴν ἱστορία καὶ τὰ ἁγιογραφικὰ κείμενα καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν καταληψία τοῦ σεβασμίου Πατριαρχείου τῆς Ρώμης, ὁ ὁποῖος ἀπαιτεῖ νὰ θεωρεῖται ὁ «πρῶτος», ὁ «ἀλάθητος» τῆς Ἐκκλησίας καὶ «ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ»!

Οἱ δηλώσεις τοῦ κ. Φραγκίσκου, ἄν, βεβαίως, ἔχουν μεταφραστεῖ καὶ ἀποδοθεῖ σωστὰ ἀπὸ τὸν συντάκτη τοῦ ἰστολογίου, εἴναι «Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἀποκλειστικὴ συνέντευξη ποὺ...

Ρῆγμα ἢ Σχίσμα στὴν Κρήτη;

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας 

- Παππούλη, παραιτήθηκε καὶ ὁ Μητροπολίτης κ.κ Σεραφεὶμ τοῦ Πειραιᾶ ἀπὸ τὴν συμμετοχή του στὴν ἐκπροσώπηση τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν συγκληθησομένη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο ποὺ πρόκειται νὰ γίνει στὴν Κρήτη τὸν Ἰούνιο.

Εὐτυχῶς πρόλαβα τὸν Γέροντα μετὰ τὸ Ἀπόδειπνο γιατί ὕστερα δύσκολα σηκώνει τὸ κινητὸ τηλέφωνο, τὸ μόνο ποὺ ἔχει σὰν ἐπικοινωνία πάνω στὸν Αἰγαιοπελαγίτικο βράχο.

- Ἀναμενόμενο παιδάκι μου, μέχρι τότε πιθανῶς νὰ παραιτηθοῦν καὶ ἄλλοι καὶ πολλοὶ πού θὰ πᾶνε, θὰ πᾶνε μὲ βαριὰ καρδία; Γιὰ νὰ δοῦμε ποιοὶ θὰ καθίσουν στὸν πνευματικὸ πάγκο τοῦ ἀγώνα καὶ τί θὰ ποῦνε...

- Mπορεῖς νὰ μοῦ διαβάσεις σὲ παρακαλῶ τοὺς λόγους παραίτησης τοῦ Μητροπολίτη Σεραφείμ;

- Γέροντα θὰ σᾶς πῶ ἐν τάχει κάποια ἀποσπάσματα γιατί ὁ τελευταῖος λογαριασμὸς ἦρθε λογικὰ φουσκωμένος καθότι εἴμαστε σὲ....

Παραχάραξη τῶν θείων Γραφῶν γιά ἀμνήστευση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος»

Γράφει ὁ πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Οὐαί οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς καί τό φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τό πικρόν γλυκύ καί τό γλυκύ πικρόν. Οὐαί οἱ συνετοί ἐν ἑαυτοῖς καί ἐνώπιον ἑαυτῶν ἐπιστήμονες. (Ἡσαΐας, 5, 20-21)

Ὁ π. Βασ. Θερμός βάλθηκε μέσα ἀπό τό βιβλίο του «Ἕλξη καί πάθος» νά «κατηχήσει» τούς ἀναγνῶστες του στήν ἀμφισβήτηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, προβάλλοντας ἑρμηνεῖες ἀπό τό φιλικό του «ἑπιστημονικό» περιβάλλον. Ἀθετώντας τήν ἑρμηνεία καί διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων φθάνει στήν στρέβλωση τῶν νοημάτων καί σ΄αὐτή τήν ἀμφισβήτηση τῶν ἁγίων Γραφῶν.  Στήν ἑνότητα πού ἀκολουθεῖ ἀσχολούμεθα ὄχι μέ τήν ἁγιογραφική  ἑρμηνεία τῶν ἁγίων Πατέρων- θά τό κάνουμε ἀργότερα - ἀλλά μέ τήν φιλελεύθερη ἑρμηνευτική τῶν προτεσταντῶν πού οἰκειοποιεῖται ὁ π. Βασίλειος. Θά προσπαθήσουμε ἀπό αὐτό τό ἴδιο κείμενο τῶν ἁγίων Γραφῶν νά...

Ἡ ἐλπίδα στὸ ἐφήμερο γεννήτρα τῆς κατὰ κόσμον λύπης καὶ φονεύτρα τῆς κατὰ Θεὸν χαρᾶς

Καρυὲς Ἁγίου Ὅρους

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος

Ἐπιστήμονες γιατροί, παιδαγωγοί, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι ἐργάζονται καὶ παλεύουν, γιὰ νὰ ἀνακουφίσουν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ψυχοφθόρα λύπη. Ποιητὲς καὶ λογοτέχνες καὶ ἄλλοι ἄνθρωποι τῆς τέχνης ἐπίσης, ἀσχολοῦνται μὲ τὸ θέμα, προσπαθώντας νὰ τὴν προσεγγίσουν εἰκαστικά. Τὴ λύπη, πού, ὅταν θρονιάζει στὰ ἔγκατα τῆς ψυχῆς, γίνεται κολαστήριο ἐργαλεῖο καὶ τὴν συγκλονίζει, τὴν παραμορφώνει καὶ καθιστὰ τὸν ἄνθρωπο «ἄλλον ἑαυτόν». Ὅλοι προβληματίζονται καὶ προβληματίζουν, ἀναρωτιοῦνται, ἐπιρρίπτουν εὐθύνες, προτείνουν λύσεις, καταριοῦνται τὴν «τύχη», ἀλλὰ αὐτή, παρόλο ποὺ μπορεῖ νὰ κατασταλεῖ προσωρινά, παραμένει ἀνίκητη, συνεχίζοντας νὰ παίζει τὸ παιχνίδι της. Νὰ φυτεύει στὴν ψυχὴ τὴν ἀπόγνωση καὶ νὰ τὴν ὁδηγεῖ σὲ ἀδιέξοδα. Χωρὶς νὰ ξεχωρίζει πρόσωπα. Χωρὶς νὰ κάνει διακρίσεις. Ὅποιος κι ἂν εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τοῦ χτυπάει τὴν πόρτα τῆς καρδιᾶς καὶ τὴν ροκανίζει μὲ τὸ σαράκι της. Ποῦ νὰ βρίσκεται ἄραγε τὸ φάρμακο τῆς θεραπείας της;

Στὸ βιβλίο μὲ  τίτλο: «Ὠδὴ στὸ ἐφήμερο – Ἡ λύπη κατὰ τοὺς Πατέρες», ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Καρέας, γίνεται λόγος γιὰ τὸ...

Ἐτυμολογία: ταξίδι στὶς φλέβες τῆς γλώσσας μας

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός,

δάσκαλος-Κιλκίς

Ὅταν θέλω νὰ διδάξω στοὺς μαθητές μου, παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ, τὴν ὡραιότητα τῆς ἐτυμολογίας τῶν λέξεων τῆς γλυκάκουστης γλώσσας μας, τοὺς ἀναφέρω ἕνα πολὺ ἁπλὸ παράδειγμα. Τοὺς ρωτῶ γιατί ὀνομάστηκε ἔτσι ὁ σκίουρος. Εὔκολα καταλήγουμε στὰ δύο συνθετικά τῆς λέξεως: σκιὰ + οὐρά. «Καὶ γιατί τὸ εἶπαν ἔτσι οἱ νουνεχεῖς καὶ εὑρηματικοὶ πρόγονοί μας; Γιατί ἡ φουντωτὴ καὶ μεγάλη οὐρά του δημιουργεῖ σκιά». Ἀμέσως τὰ παιδιὰ «ψυλλιάζονται», ὑποπτεύονται ὅτι κάτι συμβαίνει μὲ τὶς λέξεις καὶ τά… γενέθλιά τους.
Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ μὲ τὴν λέξη ρινόκερος. «Ρὶν» εἶναι ἡ μύτη, τοὺς λὲς γιὰ τὸν ὠτορινολαρυγγολόγο, τὸν ὁποῖο ἔχουν ἐπισκεφτεῖ – τὸ πρῶτο συνθετικὸ «ὠτο», τὰ αὐτιά, ἐδῶ στὸ Κιλκίς, τὸ γνωρίζουν οἱ ποντιακῆς καταγωγῆς μαθητές, ἀπὸ τὰ νόστιμα «ὠτία» ποὺ φτιάχνουν οἱ μάνες ἢ κυρίως οἱ γιαγιάδες τους, τὸ δεύτερο συνθετικὸ «-κερος» (ἢ -κερως, ἐκ τοῦ κέρας, τὸ κέρατο), καὶ μᾶς προκύπτει τὸ ζῶο ποὺ ἔχει στὴν μύτη ἕνα κέρατο. Λέγαμε τὶς προάλλες γιὰ τὴν γενοκτονία τῶν Ποντίων καὶ ἀναλύαμε τὰ συνθετικὰ γένος + κτείνω. Τὸ κτείνω (=σκοτώνω), δὲν τὸ ἀναγνωρίζουν, ὅμως ἂν τοὺς πεῖς ὅτι σημαίνει σκοτώνω (ἐκ τοῦ σκότους), φτάνουμε...

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης: «Κυριακή τoῦ Παραλύτου»

Ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸν ὀσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη 
μὲ θέμα: «Κυριακή τoῦ Παραλύτου».

Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης ἔσωσε μελλοθάνατο

Μαρ­τυ­ρί­α π. Ἰ­ω­άν­νου Νιρ­γι­αν­ά­κη: «Στό Νο­σο­κο­μεῖ­ο πού ἐρ­γα­ζό­μουν, στό Ν.Ι.Ε.Ε. (Νο­σηλευ­­τι­κό Ἵδρυμα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος), εἰ­σή­χθη πρός θε­ρα­πεί­α ἕ­νας φοι­τη­τής 19 ἐ­τῶν μέ ὑ­ψη­λό πυ­ρε­τό (39, 40, 40,5). Ὁ φοι­τη­τής αὐ­τός ὀνομα­ζό­ταν Στυ­λι­α­νός Στερ­γι­α­νός τοῦ Χρή­στου καί τῆς Εὐ­αγ­γε­λί­ας, κάτοι­κος Πα­τη­σί­ων (ὁ­δός Πα­τησίων 339Ε, τη­λέ­φω­νο: 2102017620). Οἱ γο­νεῖς του ἦσαν πνευ­μα­τι­κά μου παι­δι­ά, εὐ­λα­βέ­στα­τοι ἄνθρωποι καί εἶ­χαν καί ἕ­να ἄλ­λο ἀ­γό­ρι.

»Ὁ Στέ­λι­ος λοι­πόν, εἶ­χε ἕ­να ὑ­ψη­λό­τα­το πυ­ρε­τό ἐ­πί πο­λύ με­γά­λο χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα, χω­ρίς νά ὑ­πο­χω­ρῆ οὔ­τε μί­α γραμ­μή κά­τω ἀ­πό τό 39,5. Ἀ­δι­ά­γνω­στος ὅ­πως ἦ­ταν, στό τέ­λος ὁ κα­θη­γη­τής κ. Μιλτι­ά­δης Σαμαρ­τζής μέ τούς βο­η­θούς του κα­τέ­λη­ξαν στό συμ­πέ­ρα­σμα ὅ­τι ἡ ἀ­σθέ­νει­α τοῦ Στέ­λι­ου πιθανόν νά ἦ­ταν μί­α μορ­φή ”ἀ­κο­κυ­τα­ρε­ναι­μί­ας”. Χρησιμοποί­η­σαν ὅ­λα τά φάρ­μα­κα, ἀ­κό­μη καί με­γά­λες δόσεις κορ­τι­ζό­νης, χω­ρίς κα­νέ­να ἀ­πο­τέ­λε­σμα.

»Οἱ γι­α­τροί μᾶς ἐ­νη­μέ­ρω­σαν ὅ­τι καί τό πι­ό ἁ­πλό μι­κρό­βι­ο πού μπο­ρεῖ νά κολλή­ση θά ἐ­πι­φέ­ρη τόν θά­να­το. Σέ λί­γες ἡ­μέ­ρες –ὕ­στε­ρα ἀ­πό ἰ­α­τρι­κά συμ­βού­λι­α πού εἶ­χαν γί­νει– οἱ γι­α­τροί μᾶς δι­α­βε­βαί­ω­σαν ὅ­τι ἡ Ἰα­τρι­κή δέν μπο­ρεῖ πλέ­ον νά προ­σφέ­ρη τί­πο­τε ἀ­πο­λύ­τως. Πε­ρι­μέ­να­με πλέ­ον μαζί μέ ὅ­λο τό ἰ­α­τρι­κό καί νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό καί οἱ τρα­γι­κοί γο­νεῖς του τήν ὥ­ρα πού θά κα­τα­λή­ξη. Ἐ­κεί­νη τήν στιγ­μή σκέ­φθη­κα τόν γέροντα Ἰ­ά­κω­βο.

»Κά­λε­σα τόν πα­τέ­ρα του καί τοῦ εἶ­πα ἐ­πιγραμ­μα­τι­κά: ”Κύριε Χρῆ­στο, ὁ Στέ­λι­ος εἶ­ναι ἕ­νας...

Οἱ Ἅγιοι Δεκατρεῖς Ὁσιομάρτυρες πατέρες τῆς Καντάρας Κύπρου, μαρτυροῦν ὑπὸ τῶν ἀντιχρίστων παπικῶν (λατίνων)

Ὀρθοδοξία τὸν 13ο αἰώνα στὴν Κύπρο 

Οἱ Ἅγιοι Δεκατρεῖς Ὁσιομάρτυρες τὴν Μονῆς Καντάρας, μνήμη 19 Μαΐου 1231 

Το 13ο αιώνα ἡ Κύπρος καταδυναστευόταν ἀπὸ τοὺς τότε κατακτητὲς τῆς Φράγκους (Λουζινιανούς). Ὁ Ὀρθόδοξος κλῆρος διωκόταν βάναυσα καὶ ὁ λαὸς ἐταλαιπωρεῖτο ἀφάνταστα, γιὰ νὰ ἐξαναγκαστεῖ νὰ φραγκέψει. Κύριο καὶ ρωμαλέο στήριγμα τοῦ λαοῦ στὸν ἀγώνα του νὰ μὴ χάσει τὴν ἐθνική του αὐτοσυνειδησία καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη τοῦ ὑπῆρξαν, Ἅγιοι Μοναχοὶ μὲ χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τοὺς 13 Ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας τῆς Κανταριώτισσας, ποὺ βρισκόταν στὴν ὁροσειρὰ τοῦ Πενταδακτύλου.

Ἠγούμενος της Μονῆς αὐτῆς ἦταν τότε ὁ Ἰωάννης, καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ὑπολοίπων ἦταν:...

Στὸν ἀέρα ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος...

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ἀβεβαιότητα κυριαρχεῖ στὸ ἂν τελικὰ θὰ διεξαχθεῖ ἡ Πανορθόδοξη στὴν Κρήτη καὶ ἂν διεξαχθεῖ ποιὰ θέματα θὰ τὴν ἀπασχολήσουν. 
Ἡ ἀβεβαιότητα προκύπτει μετὰ τὴν ἐν ὄψει τῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν 24η καὶ τὴν 25η λήγοντος μηνὸς Μαΐου, κοινοποίηση ἀπὸ τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο σὲ ὅλα τὰ μέλη της, τῶν ἐνστάσεων, προτάσεων, τροπολογιῶν, διορθώσεων, ἢ προσθηκῶν ποὺ τῆς ὑπέβαλαν Μητροπολίτες εἰς τὰ κείμενα τῆς Πανορθόδοξης, ποὺ ὅλες θὰ συζητηθοῦν στὴν Ἱεραρχία. Τὰ κύρια καὶ κρίσιμα γιὰ τὴ διεξαγωγὴ καὶ τὴ θεματολογία τῆς Πανορθόδοξης ζητήματα ποὺ θὰ ἀπασχολήσουν τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι τὰ ἀκόλουθα:

Ἐπὶ τῆς συγκλήσεως τῆς Πανορθόδοξης ἐπισημαίνεται ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁμοφωνία ἐπὶ τοῦ Κανονισμοῦ λειτουργίας καὶ ἑπομένως «χωρὶς ἔγκυρον Κανονισμὸν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συγκροτηθῆ καὶ νὰ λειτουργήση ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος»! Πιὸ συγκεκριμένα ἐπισημαίνεται ὅτι τὸν Κανονισμὸ δὲν ἔχει ὑπογράψει ἡ Ἀντιπροσωπεία τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας κατὰ τὴ Σύνοδο τῶν Προκαθημένων τοῦ Ἰανουαρίου 2016 στὸ Σαμπεζὶ τῆς Ἐλβετίας, μὲ τὴ σημείωση τοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ ἐν λόγω Πατριαρχείου, Μητροπολίτη στὴ Γερμανία Ἰσαάκ, ὅτι...

Ἀποκρυφιστικὸ - οἰκουμενιστικὸ βιτρὸ στὴν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία Κρήτης, ὅπου θὰ γίνει ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος»…

Γράφει ὁ πρωτοπρ. πατήρ Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

Πρός τήν Πανορθόδοξον Γραμματεία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου 

τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς Γενεύην.

Κοινοποίηση: Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, εἰς Κωνσταντινούπολιν.

Μακαριωτάτους Προκαθημένους  τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί πατέρες,

Εὐσεβάστως σᾶς γνωρίζω τά ἑξῆς:

1. Στήν κεντρική εἲσοδο τῶν ἐγκαταστάσεων καί ἀκριβῶς ἒξω ἀπό τό Ἱ. Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, ὃπου τόν προσεχή Ἰούνιο θά συνέλθει ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχει ἀνηρτημένο βιτρό, ἒργο τοῦ...

Συνάντηση τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση μὲ τὸν Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεόφυτο

Σοφία - 17 Μαΐου 2016  - Ὁ Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος δέχθηκε ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπεία μὲ ἐπικεφαλῆς τον  π.  Θεόδωρο Ζήση.

Τὴν ἀντιπροσωπεία ἀποτελοῦσαν ὁ Ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ματθαῖος Βουλκανέσκου καὶ ὁ Μοναχὸς Σεραφεὶμ Ζήσης καὶ ἐπισκέφθηκαν τὴ Βουλγαρία μετα ἀπὸ πρόσκληση τοῦ Μητροπολίτη Λόβετς Γαβριήλ.

Στὴ συνάντηση ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἔδωσε τὶς εὐχὲς καὶ τὰ συγχαρητήρια ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφεὶμ γιὰ τὴ θέση τῆς Βουλγαρικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας...

Οἱ λόγοι παραιτήσεως ἀπὸ τὴν συμμετοχὴ στὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 20ῃΜαΐου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐπειδή κατά τόν Θεῖο Ἀπόστολο Πέτρο ὀφείλομεν νά εἴμεθα  «ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας (Α΄ Πέτρου 3,15-18), δημοσιοποιῶ τοῦς λόγους παραιτήσεώς μου ἀπό τήν συμμετοχή μου στήν ἐκπροσώπηση τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν συγκληθησομένη Ἁγία καί Μεγάλἦ Σύνοδο.  Ἡ ἀπόφασις τῆς προλαβούσης ἐκτάκτου Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μοῦ παρεῖχε αὐτό τό δικαίωμα συμμετοχῆς κατόπιν τῆς παραιτήσεως τῶν πρό ἐμοῦ κατά τά πρεσβεῖα Σεβασμιωτάτων Ἁγίων ἀδελφῶν.

Παραιτήθην προφορικῶς ἐνώπιον τῆς προλαβούσης Ἱεραρχίας γιά λόγους συνειδήσεως καί εἰδικώτερα διότι διαφωνῶ καί διά τήν θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί διά τήν διαδικασία. Διαφωνῶ διά τήν θεματολογία διότι μετά 93 χρόνια προετοιμασίας μιᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου ἡ ἐνασχόλησίς της μέ οὐσιωδῶς λελυμένα θέματα ἀπό τήν Πατερική καί Κανονική...

Μέγας Κωνσταντῖνος: Ὁ πατὴρ τῆς Ρωμηοσύνης

Τῆς Γερόντισσας Ὁλυμπιάδος Ντίτορα

 Ὁ Κων­σταν­τῖ­νος δὲν γκρέ­μι­σε τὴ Ρώ­μη, ἀλ­λά, ὅ­πως ἔ­χει εἰ­πω­θεῖ, τὴ με­τέ­φε­ρε στὴν Κων­σταν­τι­νού­πο­λη. Γι᾿ αὐ­τὸ συν­τη­ροῦ­σε στὴ νέ­α πό­λη τὸ ρω­μα­ϊ­κὸ ὄ­νο­μα, τὸ κρά­τος τῶν Ρω­μαί­ων, τὴ ρω­μα­ϊ­κὴ πο­λι­τεί­α. Τὸ ὄ­νο­μα Ρώ­μη σή­μαι­νε τὸ ἔ­δα­φος τοῦ Βυ­ζαν­τι­νοῦ κρά­τους, ποὺ συ­χνὰ οἱ Βυ­ζαν­τι­νοὶ τὸ ἔ­λε­γαν ‹‹Ρω­μα­νί­α››. Ὁ ὅ­ρος ‹‹Ρω­μα­νί­α›› δή­λω­νε στὸ σύ­νο­λό της τὴν Αὐ­το­κρα­το­ρί­α. Οἱ Δυ­τι­κοὶ συγ­γρα­φεῖς ὀ­νό­μα­ζαν ‹‹Ρω­μα­νί­α›› τὸ Ἀ­να­το­λι­κὸ μέ­ρος τοῦ Ρω­μα­ϊ­κοῦ κρά­τους.

Ἀ­νά­μνη­ση αὐ­τῶν τῶν ἱ­στο­ρι­κῶν ἀρ­χῶν εἶ­ναι σή­με­ρα οἱ ὅροι ‹‹Ρω­μηός›› καὶ ‹‹Ρω­μη­ο­σύ­νη››. Ση­μαί­νουν τὸ σύγ­χρο­νο Ἕλ­λη­να, τὸ σύγ­χρο­νο Ἑλ­λη­νι­σμό, τὴ συ­νέ­χεια τοῦ ρω­μα­ϊ­κοῦ καὶ ἑλ­λη­νι­κοῦ κό­σμου. Ἡ λα­ϊ­κὴ ποί­η­ση χρη­σι­μο­ποι­εῖ τὸν ὅ­ρο ‹‹Ρω­μηός››, γιὰ νὰ δη­λώ­σει τὸ λα­ό, ποὺ ἐ­πέ­ζη­σε με­τὰ τὴν πτώ­ση τῆς πό­λε­ως.

Ἡ Βυ­ζαν­τι­νὴ αὐ­το­κρα­το­ρί­α, ἡ Ρω­μηο­σύ­νη, γεν­νή­θη­κε ἀ­πὸ τὴ με­τα­μόρ­φω­ση τῆς Ρω­μα­ϊ­κῆς αὐ­το­κρα­το­ρί­ας ὑ­πὸ τὴν ἐ­πί­δρα­ση τοῦ ἑλ­λη­νι­σμοῦ καὶ τοῦ χρι­στι­α­νι­σμοῦ. Ὁ Κων­σταν­τῖ­νος, χω­ρὶς νὰ εἶ­ναι ὁ τε­λευ­ταῖ­ος Ρω­μαῖ­ος αὐ­το­κρά­το­ρας, για­τί δὲν τε­λεί­ω­σε ἡ Ρώ­μη, εἶ­ναι ὁ ἱ­δρυ­τὴς καὶ....

Ἡ σωτήρια ἔξωσις τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Παράδεισο καὶ ἡ ὀλέθρια «ἀντέξωσις» τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν κόσμο

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας,  Δάσκαλος

*Ἀντέξωσις = ἡ ἀμοιβαία ἔξωσις, ἐκβολὴ (lidell-Scott)

 Ὅταν οἱ Πρωτόπλαστοι ἐξέπεσαν τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἔκανε διάλογο μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα μὲ τρόπο διακριτικὸ καὶ φιλάνθρωπο, ὅπως μᾶς λένε οἱ ἑρμηνευτὲς καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, γιὰ νὰ τοὺς δώσει τὴν εὐκαιρία νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτοὺς καὶ νὰ ἐπανορθώσουν. 

Ὁ Θεὸς ρωτάει τὸν Ἀδὰμ πού κρύβεται… «ὄχι ἐπειδὴ δὲν γνώριζε πού ἦταν, ἀλλὰ ἐπειδὴ συμβαίνει, σὲ ὅσους ἁμαρτάνουν, νὰ κλείνει τὸ στόμα σὰν νὰ ἔχει ραφτεῖ, καθὼς ἡ ἁμαρτία δένει τὴ γλώσσα καὶ πιάνεται ἀπὸ τὸν ἔλεγχο τῆς συνείδησης καὶ μένουν οἱ ἁμαρτάνοντες κρατούμενοι, σὰν σὲ κάποια δεσμὰ  τῆς σιωπῆς. Θέλοντας λοιπὸν ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἐνθαρρύνει, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρει καὶ τὴ συγχώρεση, τὸν πρόλαβε καὶ τὸν κάλεσε Αὐτὸς πρωτύτερα, ὥστε νὰ τοῦ διώξει μακριά το φόβο καὶ νὰ τοῦ ἀνοίξει τὸ στόμα μὲ αὐτὴν τὴν πρόσκληση». (Γέν. 3,9) (Χρυσόστομος). Νὰ ἡ ἀπέραντη ἀγάπη καὶ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη καὶ τὴν ὕστατη στιγμὴ καὶ μὲ τὸν εὐγενέστερο τρόπο προσπαθεῖ νὰ....

Τὸ ὀρθόδοξο δόγμα ὡς θεραπευτικὸ μέσο

Τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, ἀπὸ τὸ Βιβλίο "Ἐμπειρικὴ Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας"

Ἔχουν ἐμφανισθῆ μερικοὶ σπουδαῖοι θεολόγοι σήμερα στὴν Ἑλλάδα, ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τοὺς ξένους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ μεταφράσουν τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα, τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία ἀκόμα, σὲ κοινωνικὸ Χριστιανισμό, μὲ κύρια μέριμνα τὴν κοινωνικὴ δράση. Μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ὑπάρχουν καὶ τινὲς Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποίοι μένουν τυπικὰ στὴν παράδοση πιστοί. Δέχονται ὅλα τα δόγματα. Μερικὲς φορὲς εἶναι πάρα πολὺ συντηρητικοί, ἀλλὰ τὰ δόγματα δὲν τὰ βλέπουν πλέον ὡς θεραπευτικὰ μέσα, δὲν ἔχουν πλέον καμμία σχέση τὰ δόγματα μὲ τὴν θεραπεία.

Νομίζουν ὅτι τὰ δόγματα εἶναι νὰ τὰ βάλλουμε σ' ἕνα ντουλάπι καὶ νὰ τὰ βγάζουμε κάποτε-κάποτε νὰ τὰ προσκυνᾶμε, τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅταν ἑορτάζουμε καμμία Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἢ κανέναν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας. Τότε, βγάζουμε τὰ δόγματα, τὰ ξεσκονίζουμε, δηλαδὴ καὶ τὰ ἐμφανίζουμε λειτουργικά. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει βέβαια ὡραῖες ἀκολουθίες καὶ τὰ προσκυνᾶμε. Καὶ μόλις τελειώσει ἡ προσκύνηση, τότε τὰ ξαναβάζουμε πάλι στὸ ντουλάπι, γιὰ νὰ μαζέψουν πάλι σκόνη, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ τὰ ξαναβγάλουμε τοῦ χρόνου, νὰ τὰ ξεσκονίσουμε πάλια καὶ πάλι νὰ τὰ προσκυνᾶμε.

Καὶ δὲν βλέπουν καμμία σχέση μεταξὺ δόγματα καὶ θεραπείας, ποὺ φθάσαμε μέχρι τέτοιου σημεῖο ποὺ κάποιος Ἀρχιεπίσκοπος, ὄχι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σὲ ἕνα συνέδριο μᾶς εἶπε ὅτι....

Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»

Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερεμίου Γεωργαλῆ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαποῦν τὴν λησμοσύνη εἶναι στοῦ Θεοῦ τὴν θύμηση. Καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐκκωφαντικά σιωποῦν, συνομιλοῦν ἀδιάκοπα μετὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ὅταν μακραίνουν ἐκ τοῦ κόσμου, τοὺς ἀνθρώπους ὠφελοῦν. Καὶ ὅταν στὶς ἐρήμους κατοικοῦν, τὰ διαβατικὰ τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν περιπατοῦν. Στοὺς κάτω τούτους χρόνους, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ὀσμὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ ἡ δαιμονιώδης βλασφημία ἔφθασαν στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, εὐωδία οὐράνια καὶ παρηγορία ὑπερκόσμια ξεχύνεται ἀπὸ τὸ ἡγιασμένο ὄρος τῶν Ἀστερουσίων, τῆς ἁγιοτόκου καὶ ἡρωοτόκου Κρήτης. Τὸ ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὅταν στὶς Ἐκκλησιὲς, τῆς ὑπ' οὐρανὸν Ὀρθοδοξίας, ὑψώνονταν ὁ Ἐσταυρωμένος Σωτήρας Χριστός, ὑψώθηκε καὶ ἐκ τῶν προσκαίρων καὶ φθαρτῶν εἰς τὰ οὐράνια καὶ ἄφθιτα, ὁ σπηλαιώτης ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου, παπά-Θεόδωρος. Πόσες φορὲς δὲν ἐπικαλέσθηκε τὸν Κύριο μὲ τὸ «Μνήσθητι μου» τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ. Δεσποτικῆς φωνῆς ἀξιώθηκε ὁ μακάριος γέρων, «Σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ».

Στὶς ἀπαρχὲς τῆς ἱερατικῆς του διακονίας, πῦρ οὐράνιο κατέκαυσε τὴν καρδία του, ἀφοῦ ἔχυσε κρουνοὺς δακρύων μετανοίας. Ἐπίσκεψη Θεοῦ ἡ παράδοξη καὶ ἀνερμήνευτη ἀπόφασὴ του, γιὰ ἀσκητικὴ ἀναχώρηση. Δὲν ἐμπιστεύεται τὸν λογισμὸ του, διὰ τοῦτο καὶ προσφεύγει στὸν Ἅγιο γέροντα Παΐσιο, στὸν ὁσιώτατο ἀσκητὴ τῶν Κατουνακίων π. Ἐφραὶμ ἀλλὰ καὶ στὸν ἀκραιφνὴ...

Δεῖτε ἀποκλειστικὲς φωτογραφίες τοῦ Γέροντος καὶ τῆς περιοχῆς τοῦ Ἁγιοφαράγγου…

Γιὰ τὰ ἀδέρφια ποὺ ἔφυγαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ ἔμειναν νὰ περιμένουν πίσω!

Τελετὴ λήξης Πανελλήνιας Ἄσκησης Ἐφέδρων «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ 2016» 

Ἱερὸ Προσκύνημα Παναγίας Σουμελᾶ: Μνημεῖο τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ γιὰ νὰ θυμίζει τὸ Μοναστήρι ἐκεῖ στὴν Πατρίδα, ἀλλὰ καὶ σύμβολο τῆς ὀργανωμένης γενοκτονίας περισσοτέρων ἀπὸ 353.000 Ἑλλήνων τοῦ Πόντου ἀπὸ ἕναν βάρβαρο λαὸ μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Κεμάλ, τὸν "πατέρα" τῶν Τούρκων πού ἔσφαξαν καὶ ξερίζωσαν ἕναν ὁλόκληρο λαό. Χιλιάδες οἱ νεκροί, μέσα σ'αὐτοὺς καὶ πάρα πολλοὶ ἀντάρτες ποὺ ἀντιστάθηκαν καὶ ἔπεσαν ἡρωικά! Γιὰ τὰ ἀδέρφια ποὺ ἔφυγαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ ἔμειναν νὰ περιμένουν πίσω...

Στὴν Λύρα ὁ Κώστας Τυρεκίδης, καὶ στὸ νταούλι ὁ Νίκος Καλογερίδης.

Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: «Ὁ οἰκουμενισμὸς κυριαρχεῖται ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα»

Εἰκόνα: «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ», κείμενο ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Παρακαταθήκη»

Μαρτυρία πατρός Ἐφραίμ Κατουνακιώτη στόν καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη 

Στή συνέχεια, θά πῶ κάτι, τό ὁποῖο ἔχει νά κάνει μέ προσωπική κατάθεση. Συνδεόμουνα ἐπί δεκαετίες μέ τόν π. Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τοῦ ὁποίου τό ἦθος καί τό φρόνημα εἶναι ἐγνωσμένα. Εἶναι ἐγνωσμένο, ἐπίσης, ὅτι εἶχε κι αὐτός «πνευματική τηλεόραση». Ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα, πολλές φορές πήγαινα μέ τήν πρόθεση, νά θέσω κάποια ἐρωτήματα πολύ συγκεκριμένα, μέ μία ἀξιολογική σειρά, καί χρησιμοποιώντας τό δικό μου λεξιλόγιο. Καί ὅταν πήγαινα κοντά του, χωρίς νά τοῦ θέσω κἄν τήν ἐρώτηση, μοῦ ἀπαντοῦσε μέ αὐτήν τή διαδοχή τῶν ἐρωτημάτων πού εἶχα καί μέ τό λεξιλόγιό μου. Τό λέω, ὡς προσωπική πείρα. Δέν ἀποτελεῖ κάτι καινοφανές. Αὐτό συνέβαινε καί μέ πολλούς ἄλλους. 

Κάποτε, λοιπόν, νεαρός τότε καθηγητής στή Θεολογική, μιλᾶμε τώρα πρίν ἀπό...

Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας: «Πρέπει ἡ Ἑλλάδα νὰ ὑψώσει τὸ ἀνάστημά της ἀπέναντι στὴν ἀλβανικὴ θρασύτητα»

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, 

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις:

«Προκαλεῖ ἀγανάκτηση καὶ ὀργὴ ἡ ἀπάθεια καὶ ἡ ἀδιαφορία τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα γενικῶς, ἰδιαίτερα ὅμως γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικό. Κι’ αὐτό, γιατὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἀντιμετωπίζει, αὐτὸν τὸν καιρό, δυὸ πολὺ σοβαρὰ ζητήματα:

1) Τὸ πρῶτο εἶναι ἡ ἁρπαγὴ τῶν περιουσιῶν τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπὸ τοὺς Ἀλβανούς, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζουν «τίτλους», ποὺ ἀνάγονται  στὴν ὀθωμανικὴ περίοδο. Καὶ ὑποτίθεται μὲν ὅτι οἱ «τίτλοι» αὐτοὶ ἔχουν ἐπικυρωθῆ, ὅμως - ὅπως καταγγέλλει ἡμερήσια ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα - εἶναι ἐμφανῶς πλαστογραφημένα τὰ ἔγγραφα αὐτά, καὶ μάλιστα μὲ τρόπο πανομοιότυπο. Ὑπάρχουν δὲ καὶ περιπτώσεις, ποὺ οἱ Ἀλβανοὶ ἔχουν παρουσιάσει καὶ δικαστικὲς ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες...

Ἡ Συνοδικότητα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Τό Συνοδικό σύστημα εἶναι ὁ τρόπος διοικήσεως καί λειτουργίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, τό χαρακτηριστικό καί διακριτικό της γνώρισμα ἀπό τίς κοινότητες τῶν ἑτεροδόξων χριστιανῶν. Ἡ Σύνοδος τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων μιᾶς Τοπικῆς Ἐκκλησίας, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Προκαθημένου της, διοικεῖ μέ τό Συνοδικό σύστημα τήν Αὐτοκέφαλη, Αὐτόνομη ἤ Ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία, κατά τό ἀρχέγονο Μητροπολιτικό καί ἐν συνεχείᾳ  τό Ἀρχιεπισκοπικό ἤ Πατριαρχικό σύστημα.

Μετά τήν Ἀποστολική Σύνοδο τῶν Ἱεροσολύμων (48μ.Χ.), καί ἀφοῦ σέ διάφορες πόλεις καί περιοχές τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας (Ἱεροσόλυμα, Ἀλεξάνδρεια, Ἀντιόχεια, Κύπρο, Μικρά Ἀσία, Φιλίππους, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Ἀθήνα, Κόρινθο, Πάτρα, Κρήτη, Ρώμη κ.ἀ.), ἱδρύθησαν Ἀποστολικές Ἐκκλησίες, μέ τήν χειροτονία Ἐπισκόπων, Πρεσβυτέρων καί Διακόνων, σύν τῷ χρόνῳ, ἐνῶ ἐπλήθαιναν οἱ Ἐπισκοπές, συγκροτήθηκαν Ἐπαρχιακές καί Τοπικές Σύνοδοι μέ τήν εὐθύνη καί πρωτοβουλία τοῦ ἑκασταχοῦ Μητροπολίτου.

Ἀπό τόν 4ο καί μέχρι τόν 8ο αἰῶνα, μέ βασιλικές διαταγές Βυζαντινῶν Αὐτοκρατόρων, συνεκλήθησαν ἑπτά (7) Ἅγιες Οἰκουμενικές Σύνοδοι σέ διάφορα κέντρα τῆς Αὐτοκρατορίας (Νίκαια, Κωνσταντινούπολι, Ἔφεσο, Χαλκηδόνα) μέ τήν παρουσία ἤ τήν ἐκπροσώπησι τῶν πέντε (5) Πατριαρχῶν (Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καί...

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: Πνευματικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο

Μαρ­τυ­ρί­α ἱε­ρο­μο­νά­χου Ἰ­α­κώ­βου: «Ἤ­μουν λα­ϊ­κός ἀ­κό­μη, φοι­τη­τής στό Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κό Λύκειο Λαμί­ας, τό ἔ­τος 1986 μέ τό ὄ­νο­μα Ἰ­ω­άν­νης. Ἀ­νέ­βη­κα στό Ἅ­γι­ον Ὄ­ρος καί ἐ­πι­σκέφ­τη­κα, μετά ἀ­πό εὐ­λογί­α πού εἶ­χα ἀ­πό τόν γέ­ροντά μου π. Ἰάκωβο Τσα­λί­κη, τόν γέ­ρον­τα Πα­ΐ­σι­ο, γιά νά τόν συμ­βου­λευ­τῶ ἄν πρέ­πη νά γίνω μο­να­χός ἤ ὄχι.  Ὁ γέ­ρον­τας Ἰάκωβος εὐ­λα­βεῖ­το τό γε­ρω-Πα­ΐ­σι­ο καί ὅ­ταν πῆ­γα, μοῦ ἔ­δω­σε νά τοῦ δώ­σω κά­τι γιά εὐ­λο­γί­α, καί πρό­σθε­σε: ”Νά πῆς στόν γε­ρω–Παΐ­σι­ο, ὅ­ταν βγῆ στήν Θεσ­σα­λο­νί­κη, ἄς ἔλ­θη νά μᾶς δῆ. Ἐ­γώ, Γι­αν­νά­κη μου, εἶ­ναι δύ­σκο­λο νά δῶ τόν Γέροντα, γι­α­τί πρέ­πει νά πε­ρά­σω βου­νά, λαγ­κά­δι­α, θά­λασ­σα, πού δέν τό ἐ­πι­τρέ­πει ἡ ὑ­γε­ί­α μου καί ἐ­ξ ἄλλου ὁ γε­ρω–Πα­ΐ­σι­ος εἶ­ναι ἅ­γι­ος, ἐ­γώ ἁ­μαρ­τω­λός καί ἀ­νά­ξι­ο­ς”. Μοῦ ἔ­δω­σε τό­τε καί 5.000 δραχ­μές νά ἀ­νά­ψω κε­ρί στό ἐκ­κλη­σά­κι του.  Ὅ­ταν πῆ­γα στό Ὄ­ρος, συ­νάν­τη­σα τόν Γέ­ροντα ἔ­ξω ἀ­κρι­βῶς ἀ­πό τήν πόρ­τα του· μό­λις μᾶς εἶ­δε –ἤ­μουν μα­ζί μέ κά­ποι­ο ἱ­ε­ρο­μό­να­χο–, μᾶς λέ­ει: ”Βρέ, κα­λῶς τους, βρέ, κα­λῶς τους!”. 

Πήραμε εὐ­χή καί λέ­ει σέ μέ­να: 

- Βρέ, τί λές; Θά σέ κά­νου­με κα­λό­γε­ρο; 

- Γέροντα, τοῦ λέ­ω, ἔ­χω πρό­βλη­μα ἀ­πό το­ύς γονεῖς μου. 

- Ἄ­κου­σε νά σοῦ πῶ, ἄ­φη­σε το­ύς γο­νεῖς νά κλά­ψουν ἕ­να-δυ­ό μῆ­νες, γιά νά μήν κλαῖς ἐ­σύ αἰ­ω­νίως, καί πήγαι­νε πρίν χά­σης τόν θη­σαυ­ρό (ἐν­νο­οῦ­σε τόν γέ­ρον­τα Ἰάκωβο, χω­ρίς νά....

Σουηδία: Τέλος οἱ κάρτες καὶ τὰ μετρητά! Ἔρχεται τὸ ἀποτύπωμα τῆς παλάμης! Ἐνθουσιασμένο τὸ ΣΚΑΙ!

17 Μαΐου 1914: Μετὰ τὸν ἔνοπλο ἀγώνα ὑπογράφεται διεθνὴς συνθήκη ποὺ κηρύσσει τὴν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου

Φωτογραφία: Ἔνοπλες Δεροπολίτισσες ἕτοιμες νὰ ριχτοῦν στὴν μάχη γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο! "Γυναῖκες Ἠπειρώτισσες ξαφνιάσματα τῆς φύσης"
                                                      Τοῦ Χρύσανθου Σιχλιμοίρη

Αὐτόνομος Βόρειος Ἤπειρος - Ἱστορικὰ Στοιχεῖα 

Ἡ δημιουργία τοῦ Ἀλβανικοῦ κράτους τὸ 1912 δὲν ἦταν ἀποτέλεσμα ἀγώνων ἑνὸς λαοῦ ποὺ ζητοῦσε τὴν ἀπελευθέρωσή του καὶ τὴν ἀνεξαρτησία του ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ ζυγό, ἀλλὰ ἐπινόηση τῆς Αὐστροουγγαρίας καὶ τῆς Ἰταλίας οἱ ὁποῖες ἐνεργοῦσαν ἡ κάθε μία γιὰ ἴδιο συμφέρον.

Τὸ ἐθνικὸ συναίσθημα ἦταν ἄγνωστο στοὺς Ἀλβανοὺς μέχρι καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ού αἰώνα. Οἱ πιστοὶ στὸ Ἰσλὰμ Ἀλβανοὶ τοῦ Βορρᾶ ἔνιωθαν Τοῦρκοι, ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Νότου, ὅπου ὑπῆρχαν συμπαγεῖς Ἑλληνικοὶ πληθυσμοὶ καθὼς ἐπίσης καὶ ἀρκετοὶ μουσουλμάνοι, Ἕλληνες κάτοικοι τῆς Ἠπείρου. Ἔτσι, μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ Α' Βαλκανικοῦ πολέμου τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1912, ἐνῶ ὅλα τα Βαλκανικὰ κράτη: Ἑλλάδα, Μαυροβούνιο, Σερβία, Βουλγαρία συμμάχησαν κατὰ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, οἱ Ἀλβανοὶ μὲ ἀπόφαση τῶν ἀρχηγῶν τῶν ἐθνικιστικῶν τους ὁμάδων πῆραν μέρος στὸν πόλεμο, στὸ πλευρὸ τῶν Τούρκων. Βλέποντας οἱ Ἀλβανοὶ τὴν ἀτυχῆ γι' αὐτοὺς ἔκβαση τοῦ πολέμου καὶ διαπιστώνοντας, μετὰ ἀπὸ ἐπίσκεψη τοῦ Ἰσμαὴλ Κεμὰλ Βλιώρα στὴ Βιέννη, ὅτι πιθανὴ ἵδρυση Ἀλβανικοῦ κράτους δὲν ἦταν ἀντίθετη μὲ....