23.4.18

ΟΔΟΣ: Χέρσα Νήσος


ΟΔΟΣ 19.10.2017 | 906

Αν δεν είχαν μεσολαβήσει τα τελευταία χρόνια αρκετά πλήγματα στον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας, από κρούσματα πανελλήνιας εμβέλειας και γενικότερου ενδιαφέροντος- όπως συνέβη για παράδειγμα τις δύο περασμένες εβδομάδες με αφορμή τον περίφημο (ήδη) νόμο για την αλλαγή της ταυτότητας φύλου, θα νόμιζε κανείς ότι μόνο η Καστοριά παραπαίει. Όμως «ευτυχώς» δίνονται αφορμές «εθνικού» διαμετρήματος και η Καστοριά, για λίγο καιρό περνάει απαρατήρητη. Αυτό δεν είναι καλό, καθώς ευνοεί τον εφησυχασμό στην μια πλευρά και την ανασύνταξη στις άλλες.

Αφού λοιπόν ψηφίστηκε ο πρόσφατος νόμος, θα περιμένουμε προφανώς τώρα την καταστροφή του έθνους και της ορθοδοξίας. Έτσι περίπου πρόβλεψε (μεταξύ άλλων) ο μητροπολίτης Πειραιώς κατηγορώντας δεξιά και αριστερά. Είναι βέβαια γνωστός για τον ακραίο και αψύ τρόπο που τοποθετείται σε δημόσια ζητήματα. Όταν δεν εγκαλεί τον οικουμενικό πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ασχολείται με τα ποιμαντικά του ζητήματα. Στα οποία περιλαμβάνεται και το… νομοθετικό έργο. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, εάν δεν υπήρχε αμετροέπεια και εάν δεν ασκούνταν επιρροή. Σε λίγο δεν θα εκπλήξει κανένα αν απαιτηθεί να περνούν τα κρίσιμα νομοσχέδια προληπτικό έλεγχο, -όχι από το Συμβούλιο της Επικρατείας, βεβαίως.

Ωστόσο, αν δεν επιβεβαιωθούν όλες αυτές οι τρομερές εθνικές καταστροφές, κάτι προφανώς δεν θα πηγαίνει καλά. Όπως (κάτι) δεν πήγαινε καλά, όταν ορισμένοι, κληρικοί και κοσμικοί, προέβλεπαν το τέλος του ελληνισμού και της ορθοδοξίας. Ήταν τότε που ο τέως πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης, πέρασε από την Βουλή την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Σήμερα, πολλά χρόνια πια μετά, όχι μόνο δεν απωλέσθηκε η εθνική ταυτότητα και δεν αποδυναμώθηκε το θρησκευτικό φρόνημα των Ελλήνων, αλλά ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Κι όμως, κανείς τους δεν ζήτησε συγγνώμη για την στασιαστική συμπεριφορά της εποχής εκείνης και κανείς δεν απεκάλεσε, ορισμένους τουλάχιστον, απλά ψευδοπροφήτες.

Όμως το πρόβλημα της Καστοριάς, δεν είναι η ελεεινολογία. Είναι πρόβλημα εξυφαινόμενο κατά βάση μακριά από την δημοσιότητα, πρόβλημα μεικτό. Πολιτικό, κοινωνικό και δευτερευόντως αφορά την Εκκλησία. Θα μπορούσε η ίδια η Εκκλησία να βάλει φρένο και να μην παρασύρεται από τις ψηφοθηρικές κολακείες των εκάστοτε δημοτικών αρχών.

Αλλά η Καστοριά έχει αρχίσει τα τελευταία πολλά χρόνια να εξελίσσεται σε Χέρσα Νήσο της παρακμής, με την ένοχη σιωπή των πολιτών που μπορεί και πρέπει να αντιδράσουν. Αν υπήρχε πολιτικός λόγος να υπερασπισθεί δημόσια τον κοσμικό χαρακτήρα της καθημερινότητας, κανείς, ούτε ο δημοτικός σύμβουλος της ήσσονος μειοψηφίας κ. Νικόλαος Βασιλειάδης, που σήμερα δεν εκπροσωπεί παρά μόνο μια μικρή εκλογική ψήφο (στην συγκυριακή έκφρασή της το βράδυ των εκλογών πριν αρκετά χρόνια τώρα) δεν θα επιχειρούσε να εισαγάγει, μεμονωμένα ή συντονισμένα, στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς που συνεδρίαζε προχθές Τρίτη 17 Οκτωβρίου το θέμα της παραχώρησης δημοτικού οικοπέδου στην Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς.

Και μάλιστα δημοτικού οικοπέδου φιλέτου, στην Λεωφόρο των Κύκνων, θέμα που επανέρχεται κάπου-κάπου, χωρίς την έκδηλη ανάμειξη της Ι. Μητροπόλεως Καστοριάς. Το ζήτημα είχε απασχολήσει την συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής του Δήμου Καστοριάς ως θέμα για την «χωροθέτηση κτηρίου εκκλησιαστικών δράσεων» στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο. «Ευτυχώς» ο δήμαρχος Καστοριάς, -που είχε ταξιδέψει μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο (αλλά και άλλους) πρόσφατα στην Πολωνία, είχε την σωστή απάντηση έτοιμη. Να του γνωστοποιήσει, ότι δεν μπορεί να συζητήσει το δημοτικό συμβούλιο θέμα εκτός της ημερησίας διατάξεως.

Θα υπάρξουν ασφαλώς πολίτες που θα εκτιμήσουν ότι, αυτό ακριβώς θα συνέβαινε ακόμη και εάν ήταν στημένη όλη αυτή η σκηνή. Που προκάλεσε πάντως για μερικά λεπτά συζήτηση μεταξύ των δημοτικών συμβούλων. Ακούστηκε μάλιστα τέως αντιδήμαρχος, ανεπίσημα, εντός της συνεδρίασης να προτείνει «καλύτερα να το πάρει η μητροπολίτης, παρά κανείς άλλος;» Ποιός άλλος; Κανείς δεν γνωρίζει και κανείς δεν ρώτησε. Και γιατί να το πάρει κάποιος άλλος και όχι ο καστοριανός λαός; Κανείς δεν ρώτησε και κανείς δεν θα είχε την όρεξη να παίξει την Κολοκυθιά.

Έχουν το νόμιμο δικαίωμα οι δημοτικοί σύμβουλοι να εκχωρούν την δημοτική ακίνητη περιουσία, πόσο μάλλον να την παραχωρούν χωρίς να υπάρχει πραγματική ανάγκη και ουσιαστικός λόγος; Ασφαλώς όχι. Και ασφαλώς η συλλογική λήψη μιας απόφασης αυτού του είδους δεν αναιρεί τις πολιτικές, ενδέχεται όμως και άλλες ευθύνες. Και ασφαλώς δεν θα χρειαστεί να δοκιμάσουν την αντοχή μιας τέτοιας προκλητικής απόφασης για δωρεάν παραχώρηση ενός οικοπέδου, αυτής της αξίας και τόσο πολύτιμο, στον οποιονδήποτε. Πόσο μάλλον για εκκλησιαστικές «δράσεις». Τι εννοούν, κανείς δεν γνωρίζει (ακόμη).

Η αλήθεια είναι ότι τα ζητήματα άρχισαν να εμφανίζονται ήδη από το 2010, όταν εκδηλώθηκε πρωτοβουλία παραχώρησης δημοτικού οικοπέδου για την ανέγερση εκκλησιαστικού γηροκομείου, με χρηματική χορηγία… αγνώστου δωρητή. Στην συνέχεια οι εξελίξεις οδήγησαν στο οικόπεδο φιλέτο, και για ένα χρονικό διάστημα, η ιδέα αποσύρθηκε.



Η νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης ["εδώ" ]


Όμως το πρόβλημα είναι εδώ. Είναι η Καστοριά. Τις ημέρες που η Κοζάνη εγκαινιάζει το νέο υπερσύγχρονο μέλαθρο για την Δημοτική Βιβλιοθήκη, ο δημοτικός σύμβουλος Καστοριάς κ. Νίκος Βασιλειάδης, αλλά και η εκτελεστική επιτροπή του Δήμου αντί να αναρωτηθούν, και να συζητήσουν για το πώς μπορεί και ο Δήμος Καστοριάς να αποκτήσει κάτι αντίστοιχο, προτίμησε να δώσει προτεραιότητα για ένα σκανδαλώδες θέμα.

«Σκανδαλίζει» το ζήτημα διότι η Ι. Μητρόπολη Καστοριάς, διαθέτει επαρκείς ιερούς ναούς και βεβαίως ιστορικό καθεδρικό (μητρόπολη). Όπως και ναό για τον πολιούχο (Άγιο Μηνά) και δεν έχει ανάγκη άλλου. Ειδικά στην σχετική θέση. Αν η Εκκλησία παρά ταύτα κρίνει ότι χρειάζεται και άλλο ναό για τις ανάγκες της, ας το κάνει με τα δικά της μέσα. Σε μια εποχή που κάθε σπατάλη επιτιμάται από τον απλό έλληνα πολίτη, η αναζήτηση άλλοθι στον Δήμο Καστοριάς, δεν είναι αναμενόμενη.

Αντί το δημοτικό συμβούλιο να ελέγξει τον Δήμο Καστοριάς για την ερήμωση του παλιού κέντρου, βρίσκονται δημοτικοί σύμβουλοι, που όχι μόνο δεν προτείνουν λύσεις για την αναβίωση του παλιού κέντρου, αλλά επαναφέρουν στο προσκήνιο θέματα που αν καταλήξουν σε μια ορισμένη κατεύθυνση, θα είναι το πισώπλατο και χαριστικό κτύπημα για την παλιά Καστοριά. Διότι πολύ απλά, κανείς δεν θα πηγαίνει στο παλιό κέντρο, αφού και ο εκκλησιασμός θα γίνεται ενδόξως στον νέο ναό ή στο κτήριο... «εκκλησιαστικών δράσεων».


Ένα, προφανώς πολεοδομικά αυθαίρετο, κτίσμα-εκκλησάκι, στην νησίδα-πλατεία (χώρος στάθμευσης) του θεάτρου του βουνού · καταπατώντας δημόσια έκταση στην μνήμη διαφόρων αγιοτήτων της σύγχρονης εποχής.
* * *

Θα περίμενε κανείς ακόμη να αναρωτηθούν, για το πώς ξεφύτρωσε ένα μικρό εκκλησάκι –όχι όμως και τόσο μικρό– στα καλά καθούμενα, σε νησίδα-πλατεία στην άσφαλτο που οδηγεί στο θέατρο του Βουνού και στον Άγιο Αθανάσιο. Είχε η Καστοριά στο βουνό της παραδοσιακά, πλείστες εκκλησίες (μικρότερες ή μεγαλύτερες παλαιότερες ή νεότερες: Παναγία Μαυριώτισσα, Άγιος Νικόλαος, Αγία Κυριακή, Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Αθανάσιος, είναι μερικές απ’ αυτές).

Και να που κάποιος -ποιος άραγε- τις βρήκε λίγες! Είχε την έμπνευση, να ανεγείρει προφανώς πολεοδομικά αυθαίρετα, καταπατώντας δημοτική έκταση, εκκλησάκι στην μνήμη διαφόρων αγιοτήτων της σύγχρονης εποχής: Οσία Σοφία στην κορυφή, Άγιος Παΐσιος από κάτω, Άγιος Νεκτάριος και Άγιος Ονούφριος, γνωστοί στους ειδήμονες.


Ο Αββάς Ι. Πόποβιτς [Jустин Поповић] εικόνα της Ι. Μονής Παναγίας Μαυριωτίσσης («Δέησις Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ»)
* * *

Δεν φθάνει δηλαδή που τα τελευταία χρόνια απομακρύνθηκαν ή τέθηκαν σε δεύτερη θέση εικόνες αγίων για να τοποθετηθούν εμφατικά τα εικονίσματα των Οσίας Σοφίας και Αγίου Παϊσίου, ανάγοντας έτσι την υπόθεση σε ζήτημα εντοπιότητας, ίσως και μόδας και ανεξάρτητα από το θέμα αυτό που βεβαίως θα έπρεπε να απασχολεί τους περισσότερο πιστούς, κάποιος ανήγειρε, ανεξέλεγκτα ένα ακόμη εκκλησάκι. Για να έχει (και) το βουνό της Καστοριάς τους νέους αγίους.

Κι όμως, ούτε και γι αυτό αναρωτήθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο· πρωτίστως για την αυθαιρεσία. Ούτε εντός, ούτε εκτός ημερησίας διατάξεως.

Στην πραγματικότητα, το παράξενο θα είναι να αναρωτηθεί κάποιος για την δημοτική βιβλιοθήκη Κοζάνης. Να αναρωτηθεί τέλος πάντων, για το πού οδηγείται η Καστοριά.

Και εδώ η ευθύνη της μερίδας εκείνης των πολιτών που μπορούν να συγκροτήσουν τεκμηριωμένο αντίλογο στην υπονόμευση του παρόντος και του μέλλοντος της Καστοριάς, -ώστε να προστατεύσουν και την εκκλησία από την ψηφοθηρία και την εκμετάλλευση ικανών και ανικάνων, εντίμων και όχι, ειλικρινών και υποκριτών-, είναι το ίδιο δεδομένη και υπαρκτή.



 Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Οκτωβρίου 2018, αρ. φύλλου 906



Σχετικά:


1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος23/4/18

    Ωραίο σημείο διάλεξαν για να κτίσουν το αυθαίρετό τους. Γάτες είναι σε κάτι τέτοια!
    Άπλετος χώρος, από όλες τις πλευρές, για μελλοντική επέκταση και ανοικοδόμηση ναΐσκου!
    Στο μέλλον, εκεί, θα έχει κτιστεί ένας κανονικός ναός, με το σχετικό παγκάρι, βεβαίως, βεβαίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ