Περί του μουσείου Μακεδονικού Αγώνα
Στο τεύχος της ΟΔΟΥ της 1ης Μαΐου, 2014, στην στήλη σας Λόγος και αντίλογος, σελίδα 12, δημοσιεύεται μια ενυπόγραφη επιστολή του κ. Νίκου Πρώιου τον οποίον δε γνωρίζω προσωπικά, στην οποία αναφέρεται και το όνομα μου. Ο καθένας μας βέβαια έχει το δικαίωμα να έχει τις απόψεις του και να τις καταγράφει δημόσια. Συνήθως η απάντηση -ο αντίλογος- ακολουθεί. Αυτό σημαίνει δημοκρατία και ελευθερία του λόγου. Απάντηση όμως δεν δίνεται και δεν έχει νόημα σε κείμενο που δείχνει θυμό, άγνοια του θέματος και δυσκολία επικοινωνίας γενικά. Αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνω είναι να θεωρήσω το θέμα για μένα τουλάχιστον λήξαν - τελειωμένο.
Γενικότερα όμως, οι θέσεις του κειμένου που ενυπόγραφα δημοσιεύσατε, θίγουν πρόσωπα και πράγματα με σοβαρή παρουσία στην εθνική, πνευματική και ιστορική διαδρομή της Καστοριάς και όχι μόνο. Εδώ χρειάζεται προσοχή. Εννοείται ότι η λογοκρισία ανήκει σε άλλες εποχές. Συμφωνώ. Αλλά η αυτό-λογοκρισία και η αυτό-αυτοκριτική πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει στον έντυπο λόγο. Γραμμένες λέξεις και φράσεις, όπως «γαργάρα» και «η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη χώρα» ή «πουλάνε ξενόφερτα διαλυτικά συνθήματα» κλπ, δεν είναι σοβαρές. Δεν ανήκουν στην ΟΔΟ. Ούτε μπαίνουν στην κατηγορία ότι εκστομίζονται από γραφικές προσωπικότητες. Είναι στην καλύτερη περίπτωση απαράδεκτες.