Νοιώσε τον εαυτό σου απόψε

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Βυζαντινή; Ἀρχόντισσα;

Διαφαίνεται καθαρά ὁ πόνος μιᾶς πραγματικῆς καστοριανής άρχόντισσας γιά τήν κατάντια τῆς γενέτειράς της στό ἄρθρο τῆς κας Ἀθηνάς Γιοβανοπούλου «Καστοριά μιά ξεπεσμένη άρχόντισσα», πού δημοσιεύθηκε στό φύλλο 652 τῆς 26ης Ιουλίου 2012 τῆς ΟΔΟΥ. Πράγματι ἡ Καστοριά ἦταν Ἀρχόντισσα καί μάλιστα Βυζαντινή, αύτό δέ όφείλετο στούς κατοίκους της. Ἦταν ἄρχοντες οἱ Καστοριανοί, ὄχι μόνον οἱ οίκονομικῶς εύκατάστατοι άλλα καί οἱ ἁπλοί έργᾶτες τῆς γούνας.
Τήν άρχοντιά τήν προσδίνουν σέ μιά πόλη οἱ κάτοικοι της, ἡ κοινωνική τους συμπεριφορά, ἡ πολιτιστική τους καλλιέργεια καί ἡ άγάπη πρός τήν πόλη τους.

Οἱ Καστοριανοί, λόγω τῆς έπεξεργασίας τῆς γούνας, τῶν παροικιῶν, πού δημιούργησαν στίς μεγάλες πόλεις τῆς Εύρώπης καί τῶν Η.Π.Α. καί άπό τά χρόνια άκόμη τῆς Τουρκοκρατίας τόν συγχροτισμό τους μέ τούς λαούς τῆς Εύρώπης καί τόν Εύρωπαϊκό πολιτισμό, ανέπτυξαν μιά πολύ προηγμένη άντίληψη κοινωνικῆς ζωῆς καί διεκρίνοντο ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων, ὄχι μόνον τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας (μέ ἐξαίρεση τήν Σιάτιστα) ἀλλά ὅλης τῆς Μακεδονίας, μπορεῖ κανείς, μάλιστα, νά είπεῖ καί ὅλης τῆς Ἑλλάδος. Τά άρχοντικά, πού ἔκτισαν, ὁ πλοῦτος τῆς οἰκοσκευῆς των καί ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους ἦταν περισσότερο Εύρωπαϊκός παρά Βαλκάνιος. Ἡ Καστοριά ἦταν ἀπό τίς πρῶτες πόλεις τῆς Ἑλλάδος, πού ἀπέκτεισαν δημοτικό δίκτυο ὕδρευσης, δωρεά τοῦ συλλόγου Καστοριανῶν τῶν Παρισίων μέ τήν συνδρομή καί τῶν Καστοριανῶν τῆς Νέας Ὑόρκης. Αὐτά καί ἄλλα τόσα ἀποτελοῦν τεκμήρια τῆς πάλαι ποτέ ἀρχοντιᾶς τῆς Καστοριᾶς.

Τό νά ἀποκαλεῖ κανείς σήμερα, καί μάλιστα ἀπό τούς ἰθύνοντας τῆς πόλεως καί ἐπανειλημμένως, τήν Καστοριά «Βυζαντινή Ἀρχόντισσα» μοιάζει μέ εἰρωνεία καί μπορεῖ νά ἐκληφθεῖ ὡς ἀνέκδοτο. Ὅπως παλαιότερα λέγαμε «Ἀλβανός τουρίστας» τώρα θά λέμε «Βυζαντινή Ἀρχόντισσα» έννοώντας τήν σύγχρονη Καστοριά.

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Η κρατική βία και τα πολιτικά δικαιώματα

ΟΔΟΣ  11.10.2012 | 661

Στον απόηχο μιας ανωφελούς επίσκεψης…

Προσωπικώς απεχθάνομαι τη βία. Η διεκδίκηση δικαιωμάτων και δικαίων πρέπει να γίνεται ειρηνικά – όταν και όσο ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Στην περίπτωση μας όμως είναι το κράτος εκείνο που ασκεί βία κατά των πολιτών. Όταν το κράτος περιστέλλει με ένα νομοθέτημα εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αγώνες πολύχρονους, πολύμοχθους, κάποτε μάλιστα και αιματη ρούς, όταν το κράτος καθιστά τις αποδοχές των εργαζομένων «χαρτζιλίκι» και μάλιστα μισερό, όταν μετατρέπει επίσημα την υγεία σε εμπόρευμα, αποκλείοντας τους πολλούς και διαλύει τους κοινωνικούς θεσμούς, τότε για τι άλλο εκτός από βία του κράτους κατά των πολιτών πρόκειται;
Κι όλα αυτά συμβαίνουν στο όνομα νεφελωδών εννοιών για μεταρρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές κι άλλα εφευρήματα για τη δήθεν σωτηρία ενός κράτους, που δεν είναι πια πατρίδα, αλλά εισηγμένη εταιρεία στο διεθνές χρηματιστήριο χαμηλών ηθικών αξιών. Το εξόχως ανησυχητικό είναι πως πλέον η νομοθετική βία του κράτους συνοδεύεται από ωμή βία σε βάρος των εργαζομένων.

ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η γη ποτέ δεν χορταίνει

Ηλίας Λ. Παπαμόσχος
«Ο μυς της καρδιάς»
διηγήματα, Σελ. 104, εκδ. Μεταίχμιο

Ένας κόσμος παράξενος είναι ο κόσμος του Ηλία Λ. Παπαμόσχου, του συγγραφέα που καλλιεργεί την τέχνη της διηγηματογραφίας σαν ένα άνθος σε θερμοκήπιο. Στη συλλογή με τον συμβολικό τίτλο «Ο μυς της καρδιάς» (από ομώνυμο διήγημα), ο Ηλίας Λ. Παπαμόσχος ξετυλίγει ένα γκροτέσκ σύμπαν, στο οποίο αιωρούνται λιποβαρείς μορφές σαν σκιές. Με έντονα στοιχεία μιας προσωπικής ανάγνωσης της ζωής μιας μικρής κοινότητας, ο «Μυς της καρδιάς» είναι πλημμυρισμένος με το άρωμα (σαν από Επιτάφιο) μιας υπέροχης ελληνικής γλώσσας, που καταφέρνει να ξεπεράσει την παγίδα της εκζήτησης και να αφήσει μία γεύση γεμάτη νοσταλγία και πόθο.

ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ: Ελένη Οθ. Ρουσοπούλου: Μία πρωτοπόρος γυναικεία φυσιογνωμία

Κόρη του Χριστόδουλου Ναούμ από την Καστοριά και της Πολυξένης Βουλγαρίδη από την Καλλίπολη, γεννήθηκε στη Λειψία το 1870


Έφθασε στην Ελλάδα 18 χρονών, γνήσια Ελληνίδα στην ψυχή και στο πνεύμα. Την καρποφόρα δράση της σκέπασε το ελληνικό χώμα πριν λίγες μέρες στις 22 Ιουνίου 1950.
Κόρη του Χριστόδουλου Ναούμ από την Καστοριά και της Πολυξένης Βουλγαρίδη από την Καλλίπολη, γεννήθηκε στη Λειψία το 1870. Μέσα στο σπίτι του πατέρα της αγάπησε την Ελλάδα πιότερο παρά αν είχε γεννηθεί στην ίδια τη γη της. Γουναράς πλούσιος ο Χριστόδουλος Ναούμ, καταγόμενος από μακριά γενιά εμποροβιοτεχνών της Καστοριάς, των σπαρμένων σε διάφορες Ευρωπαϊκές πόλεις, στη Βλαχιά και τη Ρωσία, εγκαταστάθηκε στη Λειψία για να συνεχίσει την ευεργετική δράση των Καστοριανών γουναράδων, που ανάπτυξαν σε ύψιστο βαθμό την επεξεργασία των γουναρικών και το εμπόριό τους, αναδείχνοντας τις συντεχνίες των γουναράδων σαν τις πλουσιώτερες ελληνικές.

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Η μουσική δεν τελειώνει

μικρή αναφορά στον συγγραφέα Δημήτρη Παπαδούλη

Andrew Wyeth “Christina's World”,1948, λάδι σε καμβά, 81.9 x 121.3 cm.
Μουσείο Μοντερνας Τέχνης Νέας Υόρκης (MoMa)

Η γυναίκα που σέρνεται στο γρασίδι του αγρού είναι η γειτόνισσα του καλλιτέχνη Μάϊνε, η οποία “χτυπημένη” από την πολιομυελίτιδα ήταν περιορισμένη από φυσική άποψη χωρίς αυτό για την πνευματική της κατάσταση να έχει καμιά σημασία. “Η επιλογή για μένα” -σημείωνε ο ζωγράφος- “ήταν να αποδώσω δικαιοσύνη σε μια ζωή που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν απελπιστική”. Στον πίνακα καταγράφει τον χέρσο τόπο, το εξοχικό σπίτι και τα αγριόχορτα με μεγάλη λεπτομέρεια, την ακαταστασία και  τις ανταύγειες των μαλλιών της κοπέλας, τα παιχνιδίσματα του φωτός και της σκιάς. Σ’ αυτό το είδος ζωγραφικής, που μας είναι γνωστό ως μαγικός ρεαλισμός, οι καθημερινές σκηνές του βίου αποκαλύπτονται με ποιητικό μυστήριο.

μετάφραση από το σημείωμα της MoMA
φωτό: Ν.Τ.


ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ  τον γνώρισα κάποτε σαν ασθενή. Θα πρέπει να ’ταν το 1992. Αντιμετώπισα τότε λοιπόν έναν συμπαθή, νεότατο άνθρωπο προικισμένο, ευφυή, ίσιο πολύ, ευθύ στους τρόπους και τις κοινωνικές του σχέσεις, που με υπομονή -και κάποτε όπως είναι φυσικό με θυμό- αντιμετώπιζε το πρόβλημα της υγείας του-. Ώριμο από τότε βέβαια συγγραφέα. Δεν τον ξαναείδα από τότε. Μάθαινα όμως για κείνον και παρακολουθούσα τη συγγραφική του αδιάκοπη μέχρι σήμερα πορεία.

Τρία μυθιστορήματα κατάφερε και εξέδωσε από τότε. Η ζωή έχει το δικό της τρόπο να παίζει βέβαια παράξενα παιχνίδια κι έτσι έμελλε πολλά χρόνια μετά να γνωρίσω τους φίλους του Δημήτρη, όλους όσους σήμερα στέκονται ομοτράπεζοι εδώ. Ο κύκλος λοιπόν αυτός κλείνει σήμερα. Νιώθω λοιπόν κι εγώ -δικαίως μάλλον- πως ανήκω στους φίλους του Δημήτρη. Κι αυτό μονάχα σαν μεγάλη τιμή προς το πρόσωπό μου σας το αναφέρω.

Royal Opera live - 7 Ιανουαρίου 2013

http://www.thespace.org
http://www.guardian.co.uk
http://www.roh.org.uk

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τα νέα μέτρα

Η πολύμηνη κυοφορία των νέων μέτρων κινδυνεύει να μας σπάσει τα νεύρα. Ιδιαίτερα ημών των υποζυγίων. Των μισθωτών και συνταξιούχων που δεν έχουμε τρόπους αντίδρασης. Το επαναστατικό πνεύμα εξέλειπε. Το ίδιο και οι δυνάμεις. Τι θα κάνουμε; Από το σαλόνι του σπιτιού μπορούμε να στολίσουμε πατόκορφα τους πολιτικούς που παρελαύνουν με μεγάλα και παχιά λόγια θαρρείς και βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 80. Δεν την βλέπω να βγάζει το χειμώνα, μου έλεγε πρόσφατα φίλος μου, αναφερόμενος στην τηλεόραση. Θα την σπάσω ή θα την κλείσω. Ειδήσεις και τουρκικά σήριαλ με φέρνουν στα όρια της παραφροσύνης.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Θαυμασμός

Είχα ακούσει πολύ καλά σχόλια τον Ιούνιο, τότε που η εκδήλωση για τον Σοπέν είχε γίνει στο Άργος· πολύ καλά σχόλια γενικά κι αόριστα όμως, και όχι κάτι συγκεκριμένο. Έτσι απόψε την ώρα που ξεκινούσα να την παρακολουθήσω στην Καστοριά δε φανταζόμουν… Κι όσο και αν γνώριζα το Γιάννη, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί κιόλας και με κατέπλησσε πάντα με την έμφυτη ευγένειά του, όσο και αν μετά γνώρισα και την Ανδρονίκη, όσο κι αν καταλάβαινα πως κάτι σοβαρό σίγουρα θα ‘τανε, δεν το υποψιαζόμουν αυτό που έζησα απόψε…
Απόψε εξαιτίας των δυο τους έζησα ένα ταξίδι· ένα ταξίδι ονειρικό κι ονειρεμένο. Με την αφήγηση του Γιάννη από τη μια, με τα μαγικά δάχτυλα της Ανδρονίκης στα πλήκτρα του πιάνου από την άλλη, ταξιδέψαμε όλοι όσοι είχαμε την τύχη στη χώρα του ονείρου.

Χριστούγεννα

24 Δεκεμβρίου

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. διευθυντά,

Στο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας διάβασα τις διαμαρτυρίες του δημάρχου Καστοριάς κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη για την πρόθεση του ΥΠΕΚΑ να καταργήσει πριν την έναρξη του τον Φορέα της διαχείρισης της λίμνης και της ευρύτερης περιοχής ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ.

Tην δημιουργία του φορέα της λίμνης την χαιρέτησαν με μεγάλη ικανοποίηση οι αρμόδιοι φορείς, όχι γιατί με τον φορέα θα εξυγιανθεί η λίμνη, αλλά γιατί μετά από την ημέρα της δημοσίευσης στο ΦΕΚ αρμόδιοι για την λίμνη και για τα προβλήματα της είναι ο φορέας, έτσι οι αρμόδιοι φορείς οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια δεν έκαναν ούτε ένα έργο για την σωτηρία της λίμνης, απαλλάσσονται και δεν ασχολούνται και επισήμως με την λίμνη και δεν θα έχουν τον τύπο να τους ενοχλεί με τα καθημερινά προβλήματα της λίμνης από τα οποία κανένα μέχρι σήμερα δεν έχει λυθεί.

G. Rossini: Σταχτοπούτα

Gioacchino Rossini: "La Cenerentola" δεύτερη πράξη - "Questo è un nodo avviluppato"(φίλμ 1981)

Orchestra Teatro alla Scala (διευθύνει ο Claudio Abba)

Frederica Von Stade (Cenerentola), Claudio Desderi (Dandini), Francisco Araiza (Don Ramiro), Paolo Montarsolo (Don Magnifico), Margherita Guglielmi (Clorinda), Laura Zannini (Tisbe).

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Σπάζοντας τη σιωπή...

Σκέψεις για τα νέα μέτρα

ΟΔΟΣ 4.10.2012 | 660

Εν αναμονή του μνημονίου "3"

Άμοιρος τόπος,
τον δυναστεύουν αδίσταχτοι άρχοντες...

Στρατής Τσίρκας, Η χαμένη άνοιξη



Τέσσερις μήνες σιωπής. Συνειδητά. Για να μη θεωρηθεί η γραφή μου εμπαθής κι εμφορούμενη από εμμονές. Όχι ως πίστωση χρόνου από μέρους μου στους κυβερνώντες – αφού προοιώνιζα από πριν τα μελλούμενα, αυτά που ζούμε σήμερα. Αλλά ως ανάσα σ’ αυτούς που με διαβάζουν. Ψευδαίσθηση μάλλον ανάσας και περισυλλογής. Ψευδαίσθηση – διότι τα μέτρα, εκείνα που ελήφθησαν, αυτά που λαμβάνονται και εκείνα που θα ληφθούν, κόβουν την ανάσα και σταματούν τη λογική. Τέσσερις μήνες μετά, έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου κι αισθάνομαι ξανά την ανάγκη να υψώσω τη φωνή.

Προβληματίστηκα πολύ, είναι αλήθεια, εάν πρέπει να ξαναρχίσω να γράφω. Γιατί και για ποιόν; Απέλπιδες οι συμπατριώτες μου, έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και εν τη πλάνη τους, εξακολουθούν να ελπίζουν πως το καλύτερο αύριο θα έλθει από το ίδιο το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, αυτό που οδήγησε τη χώρα μέχρις εδώ. Λαός ονείρων πιστεύει σε θαύματα κι ελπίζει σε χίμαιρες. Όμως εντούτοις, εξακολουθώ να θεωρώ και να θωρώ το λαό μου, τους Έλληνες, ως λαό χάριτος. Γι’ αυτούς γράφω – για έντεκα εκατομμύρια Έλληνες εν κινδύνω. Γι’ αυτό και γι’ αυτούς σπάζω τη σιωπή μου.
Ένα πακέτο μέτρων βρίσκεται προ των πυλών. Η φιλοσοφία τους βέβαια έχει ήδη ψηφιστεί την άνοιξη του 2012. Και οι πολίτες που ψήφισαν τα τρία κυβερνητικά κόμματα, το ήξεραν πάρα πολύ καλά και τα επέλεξαν για να εφαρμόσουν αυτά ακριβώς τα μέτρα. Το γεγονός ότι κατά την προεκλογική περίοδο πακτωλός υποσχέσεων και ψεμάτων έστειλε τα μέτρα στο παρασκήνιο, επιβεβαιώνει απλώς πως οι Έλληνες εθελοτυφλούν και αρέσκονται να τους χαϊδεύουν τ’ αυτιά.

ΟΔΟΣ: Στοιχειώδης λογική

EΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ τελευταία στιγμή  ο Δήμος Καστοριάς και συγκεκριμένα η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου, αντιλήφθηκε ότι η παλιότερη απόφασή της για την διενέργεια μειοδοτικού διαγωνισμού προμήθειας γιρλαντών για τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, ύψους 120.000,00 ευρώ που διενεργήθηκε κανονικά και ανέδειξε μάλιστα μειοδότη, βρίσκεται πλέον όχι μόνο εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και κάθε λογικής.

ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ μάλιστα, αν αναλογιστεί κάποιος την δεινή οικονομική κατάσταση, όχι μόνο του Δήμου Καστοριάς αλλά και του κοινωνικού συνόλου, και ιδιαίτερα την κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται τα περισσότερα νοικοκυριά, καταμεσής του χειμώνα -την περίοδο Χριστουγέννων έως τα καρναβάλια- με τις δαπάνες θέρμανσης στα ύψη. Αν επέμεναν στις αποφάσεις τους, ο δοκιμαζόμενος κόσμος, έκπληκτος θα διαπίστωνε ότι σε εποχές ισχνών αγελάδων και φτώχειας, εκεί στον Δήμο, το γιορτάζουν σπάταλα το έθιμο.

ΟΔΟΣ: Πέρα στους (πέρα) κάμπους

ΟΔΟΣ 20.9.2012 | 658

Τους τελευταίους μήνες -ενδεικτικά με αφορμή την στάση της ελληνικής Δικαιοσύνης στην υπόθεση του άλλοτε πανίσχυρου Α. Τσοχατζόπουλου αλλά και του ηγουμένου Εφραίμ- εξελίσσεται μια αλλαγή στην δημόσια ζωή. Αρχίζει να διαφαίνεται ότι το ακαταδίωκτο των πολιτικών και των λοιπών «επιφανών», καθώς και η ιδιότυπη ασυλία που απολάμβαναν (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) όσοι ανήκαν στο «σύστημα», ή ασκούσαν οποιοδήποτε είδος εξουσίας ή επιρροής στην δημόσια ζωή, αρχίζει να αποτελεί παρελθόν.

Όχι ότι διορθώθηκαν όλα με μιας φυσικά. Ούτε ότι αρκούν οι διώξεις αν δεν ακολουθήσουν δίκαιες δίκες, και δεν τιμωρηθούν όσοι δικαιολογημένα κριθούν ένοχοι. Ήδη χρονίζει μυστηριωδώς η εκδίκαση σημαντικών υποθέσεων στα ποινικά δικαστήρια, όπως των «δομημένων ομολόγων», στην οποία φέρεται να εμπλέκεται ο γιος τέως πανίσχυρου πολιτικού παράγοντα της Καστοριάς. Μιας περιοχής, που με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει συμβάλλει στο ελληνικό «θαύμα» δυσανάλογα σε σχέση με τον πληθυσμό της, και χωρίς κανένα απολύτως «αντιστάθμισμα» για την τοπική κοινωνία.

Είναι και η πρόσφατη αποκάλυψη ότι, ως πρόεδρος της Βουλής ο τ. βουλευτής του ΠαΣοΚ κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, για να «εξιλεώσει» τον πολιτικό κόσμο και ιδιαίτερα αυτούς που διατηρούν κρυφά καταθέσεις στην Ελβετία, είχε την παιδαριώδη ιδέα να ζητήσει απο τις ελβετικές αρχές, με τα πιο απρόσφορα και ασυγχώρητα πρόχειρα μέσα, τις λίστες με τα ονόματα βουλευτών καταθετών. Έτσι η Καστοριά για μια ακόμη φορά οδηγήθηκε στο «πρωτοπορία» της εθνικής ανυποληψίας. Και αυτά είναι ένα μικρό παράδειγμα, που σημαίνει ότι ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί μέχρι να αλλάξει η κατάσταση είναι ακόμη μακρύς. Στην πραγματικότητα δεν θα αλλάξει πριν αποσυρθεί το πολιτικό προσωπικό που ανδρώθηκε σ’ αυτές τις συνθήκες.

ΟΔΟΣ: Μητροπολιτών και άλλων επισήμων

Γεγονός είναι ότι ο ιερός ναός του Αγίου Νικάνορα στην επέκταση της «Χλόης» που αποτέλεσε και την έδρα της ενορίας της περιοχής, περιβλήθηκε από την θεμελίωσή του (πολλά χρόνια πριν) με το θερμό ενδιαφέρον, την υποστήριξη και τις δωρεές όχι μόνο των ενοριτών αλλά και των κατοίκων όλης της Καστοριάς. Είναι η θέση του σε περιοχή που κάποτε επικρατούσαν τα αμπέλια των Καστοριανών, αλλά και κοντά στο «Φουντουκλή» ίσως και κάποιοι άλλοι λόγοι, έκαναν την εκκλησία αγαπητή.

Είπαν:

" Πέρα από τους νόμους,
υπάρχει και η πραγματικότητα "

Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης

δήμαρχος Καστοριάς

Ερωτηθείς για την καταδικαστική απόφαση φυλάκισης 6 μηνών του αντιδημάρχου κ. Α. Τσαϊρίδη.  

• Σχετικά: ΕΔΩ.
• ΟΔΟΣ: Πέρα (στους πέρα) κάμπους

Δημοσιεύθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 658

ΣΙΜΟΥ ΚΑΒΕΛΙΔΗ: Η θέρμανση στο χειμώνα των Μνημονίων

Η τρικομματική συγκυβέρνηση, μεταξύ των άλλων μέτρων για την κάλυψη των 11,5 δις, αποφάσισε και την εξομοίωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης. Έτσι για τον επόμενο χειμώνα, προβλέπεται η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης να κυμανθεί κοντά στο 1,50 ευρώ. Με δεδομένα την οικονομική κρίση, τις μειώσεις των μισθών (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), τις μειώσεις των συντάξεων και πολύ περισσότερο την ανεργία, φαίνεται ότι ο επερχόμενος χειμώνας θα είναι πολύ βαρύς για τα νοικοκυριά. Ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές της Ελλάδας (περιοχές Δ ζώνης ενεργειακά), όπου οι μήνες που απαιτείται θέρμανση φθάνουν στους επτά (από Οκτώβριο μέχρι και Απρίλιο) και οι θερμοκρασίες πέφτουν για μεγάλο διάστημα κάτω από το μηδέν, τα προβλήματα θέρμανσης, τόσο για τις κατοικίες όσο και για τις επιχειρήσεις, θα γίνουν αδυσώπητα.

Maurice Ravel: Boléro

Nicolas le Riche
(και Yann Bridard, Karl Paqette)
χορογραφία, κουστούμια, σκηνικά: Maurice Béjart
le Ballet de l'Opéra national de Paris (Opéra Bastille)
διευθυντής ορχήστρας: Vello Pähn

Δεύτερη ανάρτηση: εδώ

ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το χρήμα

Η γέννηση, η εξέλιξη, ο δρόμος για το τέλος

Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ της μυκηναϊκής περιόδου, και η στενή σχέση μητρόπολης – αποικίας, δημιούργησαν μια οικονομική και ναυτική δραστηριότητα που ωρίμασε τον ελληνικό κόσμο. Ο συνδυασμός της διείσδυσης στο μυθικό κόσμο της Ανατολής με συγκρούσεις και πνευματικές εμπειρίες, άνοιξε νέους ορίζοντες στη νόηση.
Η επική ποιητική παράδοση καταγράφει τις κοινωνικές διεργασίες του αρχαϊκού ελληνισμού του 8ου με 6ον αιώνα π.Χ.
Ένας ποιητικός λόγος με συνεκτικότητα και λογική δομή προετοιμάζει το έδαφος για την σοβαρότητα και την ακρίβεια των φιλοσοφικών διανοημάτων που θα ακολουθήσουν.

ΔΙΟΝΥΣΗ ΑΝΔΡΕΩΛΑ: Το πάρκο των πουλιών

Το πάρκο των πουλιών,

έρημο μοιάζει το πάρκο
των πουλιών
κι ανελεύθερο۠

τον ήλιο ψάχνουν οι βογιάροι
και τον υετό να σφετεριστούν.

μα αυτό γαλήνια αναγεννιέται,
χάρη στο νάμα του υγροτόπου,

ΟΔΟΣ: Υγρά ιδρωμένα χέρια

ΟΔΟΣ 6.9.2012 | 656

Η Ιστορία όπως και η Αλήθεια έχουν δικές τους νομοτέλειες. Για τα κράτη -και τα εθνικά σύνολα- η αυτονόητη, μερικές φορές και πικρή ταυτόχρονα αυτή πραγματικότητα, υπό προϋποθέσεις ασκεί δημιουργική επιρροή. Ενεργοποιεί την εξέλιξη και συμβάλλει στην πρόοδο.

Η συμπλήρωση αυτές τις μέρες 90 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 (ούτε 10 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Καστοριάς από τους Τούρκους) όπως και το κύμα των προσφύγων από τις ακτές της Ιωνίας και την πεδινή ενδοχώρα των παραλίων προς την Ελλάδα, αποτελεί κορυφαίο αλλά τραγικό γεγονός το οποίο στιγμάτισε καθοριστικά την εξέλιξη του ελλαδικού χώρου και οριστικοποίησε τις τύχες του ελληνικού λαού και έθνους. Ταυτόχρονα αποτελεί μιας πρώτης τάξεως επιβεβαίωση της μικρής-πικρής αλήθειας για την ιστορία και την νομοτέλεια.

Από τότε μπορεί να γράφτηκαν εκατοντάδες τραγούδια για το γεγονός, να πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες μνημόσυνα και εκδηλώσεις για την εθνική απώλεια. Μπορεί οι μνήμες 3.000 χρόνων ελληνικότητας να επιβεβαιώνονται ακόμη και στην σημερινή εποχή από τα πολύ πλούσια διαχρονικά μνημεία που παρέμειναν πίσω ερημωμένα. Ενώ (μπορεί) ψήγματα νοσταλγίας να επιβιώνουν στο συναισθηματικό υπόβαθρο κάθε Έλληνα σχεδόν -έστω κι’ αν δεν έλκει καταγωγή από τα μέρη εκείνα. Είναι η φυσική έλξη της καταγωγής όπως και η ένταση της τραγωδίας που ασκούν ακόμη σημαντική επίδραση, όπως είχε συμβεί με την Άλωση.

Ωστόσο, σε όλα αυτά δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο αλυτρωτισμού ή αμφισβήτησης των υποχρεώσεων που καθορίστηκαν και αναλήφθηκαν στην συνέχεια από τις διεθνείς συμφωνίες. Η ισχυρή πεποίθηση πως η Ελλάδα με την μικρασιατική εκστρατεία του 1919 είχε μεν σκοπό την εδαφική ολοκλήρωση της απελευθέρωσης του Ελληνισμού, πλην όμως «έπαιξε» το τελευταίο της χαρτί το οποίο και έχασε οριστικά, είναι δεδομένο που επιτρέπει στους Έλληνες να είναι συμφιλιωμένοι με την πραγματικότητα την οποία και πλήρως αποδέχθηκαν με τον μελαγχολικό όρο «χαμένες πατρίδες». Στις οποίες προστέθηκαν και όσες στην συνέχεια, ως το 1925 εγκαταλείφθηκαν από Έλληνες και χριστιανούς που κατέφθασαν υποχρεωτικά στην Ελλάδα, αλλ’ αυτή την φορά λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών από την κεντρική και νότια Μικρά Ασία και βεβαίως τον Πόντο, ενώ σε εφαρμογή της μετακινήθηκαν αναγκαστικά στην αντίθετη κατεύθυνση- από τα ελεύθερα ελληνικά εδάφη και εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι ή απλά μουσουλμάνοι, προς την Τουρκία και ιδιαίτερα τις ακτές της Μικράς Ασίας.

ΟΔΟΣ: Της Αλεξιάδος

ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ πριν, αναγνώστης της εφημερίδας με επιστολή του είχε επισημάνει ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες του, η εκδήλωση του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Καστοριά: Ιστορία-Μνημεία & Τέχνη – Πολιτισμός, 1385-1912», με ημερομηνίες διεξαγωγής 7-10 Νοεμβρίου 2012 δεν επρόκειτο να γίνει. Από τους υπαινιγμούς των αναφορών εκείνου του ανώνυμου σχολίου προέκυπτε ότι κατ’ αυτό, η οργάνωση έπασχε και ότι ανακοινώθηκε για να ανακοινωθεί και να κοσμήσει τον… πλούτο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης.

ΟΔΟΣ: Ειρήνη και ειρηνοποιός

ΟΔΟΣ 13.9.2012 | 657

Πριν μερικές ημέρες ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης σε ρόλο ειρηνοποιού, σχολίασε από το γραφείο του στο δημαρχείο, στον τηλεοπτικό φακό, τις διαμαρτυρίες των δημοτικών υπαλλήλων και ιδιαίτερα της δημοτικής αστυνομίας. Πλαισιωμένος από ένα αξιοπρόσεκτα σύνθετο αλλά κάπως ασφυκτικό διακοσμητικό πάζλ (με φωτογραφίες, καδράκια και ομοιώματα και άλλα συναφή που ευτυχώς δεν χωρούσαν όλα στον φακό) διασκέδασε τις καταγγελίες των δημοτικών υπαλλήλων. Παρά το γεγονός ότι η αντιπαράθεση έχει ξεφύγει από τα όρια του Δήμου και λάβει προσωπικά χαρακτηριστικά, «κήρυξε» την λήξη του «θέματος» που ανέκυψε από την ανοικτή σύγκρουση της αντιδημάρχου Καστοριάς κ. Ειρήνης Γεωργοσοπούλου-Μισκία απέναντι στους υπαλλήλους της δημοτικής αστυνομίας.

Αν και οι δηλώσεις του με μια πρώτη προσέγγιση χαρακτηρίζονται από ουδετερότητα και μοιάζουν ανώδυνες, με σκοπό την ειρήνευση και τον κατευνασμό, στην πραγματικότητα επισημοποιούν την αίσθηση ότι η αντιδήμαρχός του, αφέθηκε ακάλυπτη. Και ακόμη περισσότερο, ότι σχεδιάζονται ανακατατάξεις.

Al Jazeera: Η Ελληνική Αντίσταση

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. διευθυντά,

Διάβασα με πάρα πολλή προσοχή τις ανακοινώσεις των διοργανωτών της «Αλεξιάδας», που ήταν πραγματικά βαρύγδουπες και μου γέννησαν τις ανάλογες προσδοκίες. Αλλά από τότε που τέλειωσε αναρωτιέμαι:

1. Γιατί οι διοργανωτές επιμένουν να χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς όπως «διεθνούς φήμης» για κάποιον που δεν είναι, « φεστιβάλ» για κάτι που δεν είναι φεστιβάλ, «πρώτο» και «μοναδικό» για πράγματα που δεν είναι τέτοια. Επίσης ποια ήταν τελικά η συνάντηση της τέχνης της Ανατολής με της Δύσης, ποιοι οι καλλιτέχνες που το πέτυχαν, ποια η καλλιτεχνική εκπαίδευση, γιατί εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΟΥΦΛΙΑ: Αλεξιάς

"ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ
Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ"

Ας δούμε τι γράφει στην "Αλεξιάδα" για τις οχυρώσεις της Καστοριάς η Άννα Κομνηνή. Η κόρη του Αλεξίου Κομνηνού είναι αυτή που μας δίνει πολλές πληροφορίες για την Καστοριά του 1083 μ.Χ. όταν τα αυτοκρατορικά στρατεύματα πήγαν εκεί ήλθαν στην πολιτεία της λίμνης να διώξουν τους Νορμανδούς και να ελευθερώσουν την πρωτεύουσα πόλη της Άνω Μακεδονίας.

«...Όπως έχει αναφερθεί πιο πάνω (γράφει η Άννα Κομνηνή) ο Βρυέννιος κατείχε την Καστορία. Ο αυτοκράτορας αποφασισμένος να τον διώξει από εκεί, ανακαταλαμβάνοντας την πόλη, κάλεσε πάλι κοντά του τους στρατιώτες του κι αφού τους εξόπλισε με ισχυρότατα όπλα, κατάλληλα για τειχομαχία και για μάχες ή μικροσυμπλοκές έξω από τα τείχη, πήρε την άγουσα προς το φρούριο.
Ιδού πως είναι η τοποθεσία:
Υπάρχει μία λίμνη η λεγόμενη της Καστορίας, μέσα στην οποία μπαίνει μία προεξοχή της στεριάς, που διευρύνεται στην άκρη της καταλήγοντας σε πετρώδη λόφο. Γύρω από την προεξοχή είναι οικοδομημένοι πύργοι και μεσοπύργια εν είδη φρουρίου, το οποίο και ονομάζεται Καστορία».

Aida

The Met: Live in HD

Στις 15 Δεκεμβρίου στις 19:55 στο κινηματοθέατρο της Βέροιας «Σταρ» (Μητροπόλεως 57, τηλ. 2331022373, 6945795868, e-mail: cinestar@otenet.gr),  θα αναμεταδοθεί από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης η Αΐντα του Βέρντι, με Monastyrska, Alagna, Borodina . Το κινηματοθέατρο της Βέροιας προσφέρει για τους συνδρομητές της ΟΔΟΥ, με την αγορά ενός εισιτηρίου, ένα δωρεάν εισιτήριο  (η προσφορά 1 εισιτήριο +1 δώρο αφορά μόνο την πόλη τη Καστοριάς και θα απαιτείται η προσκόμιση του κουπονιού από την εφημερίδα στο ταμείο του κινηματοθεάτρου).

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Και τώρα που τέλειωσε η Αλεξιάδα, που έφερε το Μεσαίωνα στην Καστοριά όπου ποτέ δεν υπήρξε Μεσαίωνας (αυτό ήταν το χειρότερο απ' όλα τα της Αλεξιάδας), τώρα προτείνουμε στο Δήμο μας να καθαρίσει το μνημείο Γενοκτονίας των Ποντίων, που από κάτασπρο έχει γίνει κίτρινο σαν το φλουρί, και ακόμη να φροντίσει το Ιουστινιάνειο τείχος στα σημεία που αποκολλώνται οι πέτρες του και πέφτουν, πριν πέσουν σε κανένα κεφάλι αμέριμνου περαστικού. Είναι κρίμα ένα τείχος που άντεξε τόσους αιώνες να πέσει τώρα από την τεράστια αμέλεια και αδιαφορία του Δήμου. Και να φανταστείτε ότι το κομμάτι που πέφτει είναι στην αυλή του Δημαρχείου και ότι το γνωρίζει ο Δήμος Καστοριάς.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Στο υπ’ αριθμ. 656 φύλλο της προηγούμενης εβδομάδος της εφημερίδος σας διάβασα με έκπληξη επιστολές αναγνωστών τα οποία καταφέρονται με δριμύτητα εναντίον της δημοτικής αρχής προσπαθώντας να εφεύρουν και να μεγαλοποιήσουν λάθη κατά την διοργάνωση της «Αλεξιάδας», αποσκοπώντας να μειώσουν την αξία της (ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις δικαιολογούνται και λάθη).

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ψωμί δεν έχουμε…τυρί ζητάμε.
Ή άλλως, στης «Αλεξιάδας» τον χορό!


Κύριε Μπαιρακτάρη,

Είμαι Καστοριανή και ζω στον τόπο αυτό από την μέρα που γεννήθηκα. Τον αγαπώ και ήταν επιλογή μου η παραμονή μου σ’αυτόν. Όμως θλίβομαι να τον βλέπω να ρημάζει σε χέρια ανθρώπων που δεν τον νοιάζονται.

Όταν λοιπόν και εγώ άκουσα για την περίφημη «Αλεξιάδα», χάρηκα νομίζοντας πως κάτι επιτέλους καινούργιο θα γίνει, κάτι που θα ταράξει έστω και για λίγο τα λιμνάζοντα νερά, τον βούρκο της πόλης και της λίμνης της. Δήλωσα εθελόντρια και συμμετείχα με πολύ χαρά και ελπίδα.

Δεν χρειάστηκε παρά μόνο μια μέρα για να εκπνεύσουν και τα δύο. Οι λόγοι: ανοργανωσιά, εκνευρισμοί και διαπληκτισμοί και στην τελική και η κρίση εκ του αποτελέσματος.

Μία εκδήλωση που κυρίως εξασφάλιζε την εύνοια της εκκλησίας και που από Μεσαιωνικό φεστιβάλ, άνετα θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Εκκλησιαστικό, εξασφαλίζοντας έτσι (ίσως και γιατί όχι) και την μονιμότητα του.

ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2012

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αλεξιάδος το ανάγνωσμα

Τέλειωσε κι η περίφημη και πολυδιαφημισμένη εκ των προτέρων Αλεξιάδα, η κυριότερη κατά την γνώμη των εμπνευστών και διοργανωτών της εκδήλωση για τα Ελευθέρια της πόλης μας. Γι’ αυτό και διαφημίστηκε τόσο πολύ. Αλλά ίσως και γι’ αυτό φάνηκε τόσο λίγη στα μάτια αυτών που την παρακολούθησαν.

Δεν θα περιγράψουμε με λεπτομέρεια. Πρώτο μεγάλο και γενικό λάθος που κάνουν οι διοργανωτές μας είναι να πιστεύουν πως ό,τι κάνουν αυτοί είναι το πρώτο στην Ελλάδα και το μοναδικό. Μερικές φορές δεν τους φτάνει το «στην Ελλάδα» και προσθέτουν και το «στην Ευρώπη», ενίοτε και το «στον κόσμο»! Έτσι έκαναν και τώρα. Διαφήμισαν την Αλεξιάδα ως το πρώτο μεσαιωνικό φεστιβάλ στην Ελλάδα και δεν άλλαξαν την ανακοίνωσή τους (το έβλεπα στο internet μέχρι το τέλος του φεστιβάλ) ούτε και μετά που έλαβαν το μήνυμα από τη Ρόδο με τον έντονο μεσαιωνικό χαρακτήρα πως εκεί γίνεται εδώ και χρόνια μεσαιωνικό φεστιβάλ! Ούτε τότε!

Έγραψαν:

Δεν το βάζουμε κάτω, ή λαλήσαμε ντιπ καταντίπ; Εδώ μυριάδες κρυπτοαρχαιόφιλοι ποδοπατούνται για να απολαύσουν αγεληδόν αυγουστιάτικη πανσέληνο επί ιστορικών ερειπίων, εκεί γιορτάζουν τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης της Καστοριάς από τους Τούρκους τιμώντας τον… Αλέξιο Α’ τον Κομνηνό, που απελευθέρωση την πόλη από τους Νορμανδούς το 1083, (άσχετο, αλλά παρέχει δυνατότητα μεσαιωνικών μεταμφιέσεων για θεαματικότερο νταβαντούρι).

Βασίλης Αγγελικόπουλος
Καθημερινή της Κυριακής 9.9.2012

ΟΔΟΣ: Αντιπαράθεση

ΟΔΟΣ 6.9.2012 | 656

Σε θέσεις πλήρους και ανοικτής αντιπαράθεσης βρέθηκαν οι δημοτικοί υπάλληλοι της Καστοριάς και ιδιαίτερα οι υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας, με τον Δήμο Καστοριάς και περισσότερο την αντιδήμαρχο Καστοριάς κ. Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία, την οποία «επιφυλασσόμενοι», καταγγέλλουν για σκαιά και εξυβριστική συμπεριφορά κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων της διάσημης πια και για τα παρατράγουδά της «Αλεξιάδας». Ώστε και για τον λόγο αυτό, να ολοκληρώνεται η σύγχυση και ο αποπροσανατολισμός σε σχέση με την ουσία των αμφιλεγόμενων εκδηλώσεων, και μάλιστα σε μια πόλη με σοβαρό έλλειμμα πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

Ωστόσο, με την ανακοίνωσή τους που χαρακτηρίζεται από οξύτητα, πίσω από τις λέξεις, στην ουσία εγκαλούν και για παρακώλυση συγκοινωνιών, δηλαδή για πράξη που περιγράφεται επαρκώς κατά τον χρόνο και τον τόπο τέλεσής της στην καταγγελία τους και συνιστά ποινικό αδίκημα, διωκόμενο αυτεπάγγελτα όπως διευκρινίζεται από νομικούς κύκλους. Αίσθηση προκαλεί βεβαίως και το γεγονός ότι δύσκολα κρύβεται από τα συμφραζόμενα η αξίωση των στελεχών της δημοτικής αστυνομίας να επικρατεί η γνώμη τους, όπως και η πιθανότητα πίσω απ’ αυτά να βρίσκεται σε εξέλιξη υπόγεια ενδοπαραταξιακή αντιπαράθεση στην πλειοψηφία του Δήμου Καστοριάς, αφού εκτιμάται ότι τα στελέχη της δημοτικής αστυνομίας δεν δρουν παντελώς αυτόνομα.

Σπασμένο ρόδι: Play for Kastoria

Σοφία Μαυραγάνη /fingersix

Είπαν:

Η Δημοτική Αστυνομία είναι μία υπηρεσία του Δήμου Καστοριάς θα πρέπει να εκτελεί τις αποφάσεις του Δήμου Καστοριάς.
Ο Δήμαρχος θα λαμβάνει τις αποφάσεις και θα πρέπει να τις υλοποιεί η Δημοτική Αστυνομία.
Εάν οι υπάλληλοι έχουν προβλήματα ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων θα πρέπει να τα λαμβάνουν υπόψη τους εκ των προτέρων και όχι εκ των υστέρων και φυσικά να μην διαπληκτίζονται με τους πολίτες κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Εκ των προτέρων να τονίζουν τις αδυναμίες που θεωρούν πως θα παρουσιαστούν.
Άλλωστε υπάρχει αρμόδιος Αντιδήμαρχος και ο Προϊστάμενος τους, με τους οποίους θα πρέπει να λύνουν αυτά τα προβλήματα.

Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Καστοριάς

Οι υπάλληλοι

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Απάντηση & καταγγελία από τους υπαλλήλους της Δημοτικής Αστυνομίας Δήμου Καστοριάς,
στην συνέντευξη της Αντιδημάρχου κ. Μισκία Γεωργοσοπούλου στα ΜΜΕ

Σε απάντηση των όσων ελέχθησαν για την υπηρεσία μας από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Τουρισμού & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δηλώνουμε πως παρά τις επανειλημμένες επισημάνσεις-προειδοποιήσεις, που εκ των προτέρων αναφέραμε στην κα Μισκία - Γεωργοσοπούλου αλλά και στην σκηνοθέτιδα κα Κίτσου, στις συναντήσεις που προηγήθηκαν του Φεστιβάλ, για τα προβλήματα που θα δημιουργούνταν από το κλείσιμο ταυτόχρονα τόσων πολλών δρόμων στην περιοχή της βόρειας παραλίας, από την μεγάλη διάρκεια της παρέλασης στην Μ. Αλεξάνδρου (που μάλιστα σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό προοριζόταν να είναι εξολοκλήρου κλειστή, πράγμα που ευτυχώς αποτράπηκε), όπως επίσης και για την επικινδυνότητα του εγχειρήματος της παρέλασης προς την Μαυριώτισσα κλείνοντας τον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στο νοσοκομείο, η γνώμη μας ως καθ ’ύλην αρμοδίων δεν ελήφθη καθόλου υπ΄ όψιν στον σχεδιασμό του Φεστιβάλ. Αντιθέτως αγνοήθηκε παντελώς, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα κατά την διάρκεια του φεστιβάλ, προκαλώντας την δυσαρέσκεια οδηγών, καταστηματαρχών και εν γένει όλων των πολιτών των οποίων τις διαμαρτυρίες δεχθήκαμε.

Είπαν:

Χθες με σκυλόβρισε ένας αστυνομικός της Δημοτικής αστυνομίας. Επίσης έγινα μάρτυρας Δημοτικός αστυνομικός να μπαίνει ανάμεσα στους μπαντιερατόρους και να του πέφτει η σημαία στο κεφάλι μόνο και μόνο να τους μαζέψει, για να περάσει το αυτοκίνητο φίλου του, διότι ο κύριος έπινε καφέ απέναντι. Ήταν αντίθετοι σε ότι λέγαμε. Μου κούνησε το δάκτυλο και με απείλησε να μου πάρει τις πινακίδες, επειδή σταμάτησα ένα λεπτό να δώσω στην κυρία Κίτσου ένα σημείωμα.
Συγνώμη που τα λέω αλλά θα είναι άγιος ο πολιτικός εκείνος που θα πάρει την πολιτική ευθύνη, για να αρθεί η μονιμότητα για να μπουν κάποιοι άνθρωποι στην θέση τους και να κάνουν την δουλειά τους. Όταν τους προστίθεται μία εργασία να την κάνουν με αυταπάρνηση για το καλό της πόλης τους, τους βρήκαμε απέναντι και προσπάθησαν να μου ασκήσουν εξουσία, δεν μου έχει ασκήσει εξουσία ο πατέρας μου. Ήταν αγενέστατος. Υπάρχουν δέκα που φορούν στολή και δεν είναι δυνατόν να ασκήσουν εξουσία πηγαίνοντας κόντρα στην αρχή. Η Δημοτική Αστυνομία όπως άλλωστε είθισται πρέπει να δέχεται τις διαταγές της αρχής αλλιώς καήκαμε. Καταλύονται τα πάντα.

Βασίλης Αναστασίου
σκηνοθέτης

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΟΔΟΣ 26.7.2012 | 652

Ἀγαπητέ κ. Μπαϊρακτάρη

Στό κύριο ἄρθρο τοῦ 652 φύλλου τῆς 26ης/7/2012  τῆς ΟΔΟΥ με τίτλο «Ως νεκρή φύση», πού ὑπογράφει «Ἕνας ἁπλά γνήσιος ἀναγνώστης», ἀναφέρεται ὅτι κατάγομαι ἀπό τό Μοναστήρι καί ὅτι ὁ πατέρας μου ἦταν Μακεδονομάχος.
Πρός ἀποφυγή παρεξηγήσεων καί γιά τήν ἀλήθεια τοῦ πράγματος θά σᾶς παρακαλέσω, ἐάν εἶναι δυνατόν, νά ἀναφέρετε κάπου στήν ἔγκριτη ΟΔΟ ὅτι ἡ καταγωγή τῆς οἰκογενείας μας εἶναι ἀπό τήν περιοχή τῆς Μοσχοπόλεως.

Ryoji Ikeda: The Transfinite

Κάποτε στην Καστοριά

[στήλη] 
Επιστολή Κολλάτου προς Παπανδρέου
(Νοέμβριος 1987)

Έχουν περάσει 25 χρόνια περίπου από τότε, που ο Δημήτρης Κολλάτος ως σύγχρονος Αριστοφάνης, είτε από επαγγελματική σκοπιμότητα είτε για άλλον λόγο είχε το θάρρος να καταγγείλει την ιδιωτική ζωή ενός πανίσχυρου πρωθυπουργού, τον οποίο τότε κάποιοι τον πίστεψαν, άλλοι τον λάτρευαν, άλλοι τον λοιδορούσαν, άλλοι σιωπούσαν και πάει λέγοντας που λέμε στην καθομιλουμένη.
Θα μου πείτε γιατί την επιστολή αυτή την ανασύρουμε από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας τώρα; Πρώτον διότι αναμοχλεύοντας τα αρχεία μου την βρήκα, καθότι τότε θεώρησα καλό να την κρατήσω. Δεύτερον διότι τότε οι περισσότεροι τα θεωρούσαν αυτά ως προπαγάνδα ή υπερβολές ή ακόμη και ψέματα και δεν τα δίναμε σημασία. Ποιος τολμούσε τότε να αμφισβητήσει τον Ανδρέα; Όλοι πλέαμε τότε σε πελάγη ευτυχίας με τα δανεικά που δημιουργούσαν ανάπτυξη, διορισμούς σκοπιμοτήτων, παράλογες απεργίες και διεκδικήσεις , κομπίνες, μίζες, λαμογιές, δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και ένα σωρό άλλους παραλογισμούς που τώρα τους πληρώνουμε. Τρίτον την επιστολή αυτή την διένειμε και στην Καστοριά κάποτε ο Κολλάτος, όταν έπαιξε το θεατρικό του έργο Μισό-Μισό.

Πλούσιοι & πτωχοί

Στο Παλαιό Ψυχικό ζουν οι πιο πλούσιοι Έλληνες, σύμφωνα με το δηλωθέν εισόδημα τους και τα στοιχεία που κατέγραψε βάσει του ταχυδρομικού κώδικα, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. 15 κάτοικοι του Παλαιού Ψυχικού δηλώνουν μέσο ετήσιο εισόδημα για το 2011, 544.602 ευρώ, την ώρα που στην πιο φτωχή περιοχή, την Οργάνη Ροδόπης το μέσο δηλωμένο εισόδημα για το 2011 είναι μόλις 8.621 ευρώ. 
Στις πιο πλούσιες περιοχές, εκτός από το Π. Ψυχικό είναι η Φιλοθέη, η Εκάλη, το Κολωνάκι, η Κηφισιά, η Θεσσαλονίκη, και η Βουλιαγμένη ενώ στις πιο φτωχές περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η Δάφνη Αγίου Όρους, οι Λειψοί και το Αγαθονήσι. Οι περισσότερες φτωχές περιοχές καταγράφονται πάντως σε Ευρυτανία, Αιτωλοακαρνανία, Ιωάννινα, Λακωνία, Καστοριά κτλ.

ΟΔΟΣ: «Καστοριανά»

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ φαίνεται το νέο ανδραγάθημα κάποιου / κάποιων σε μια ανεξέλεγκτη πόλη σαν την Καστοριά, στην οποία δεν λειτουργούν υπηρεσίες, και η δημοτική αστυνομία εξαντλείται σε άλλα καθήκοντα. Το μικρό δένδρο είχε φυτευθεί επί δημαρχίας Δ. Παπουλίδη μαζί με τις λεύκες, στο παραλίμνιο πεζοδρόμιο μπροστά από τους Αγίους Θεολόγους στην νότια ανατολική παραλία. Άνθιζε κάθε Άνοιξη και ήταν φυλλοβόλο.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ μέχρι 2 -3 μέρες πριν. Ποιος γνωρίζει άραγε τον δράστη (ίσως τον γνωρίζουν… οι καταστηματάρχες της περιοχής) αφού για μια ακόμη φορά άγνωστα χέρια το εξαφάνισαν, ενώ δίπλα λειτουργεί επιχείρηση εστίασης, και προπαντός αναψυχής.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΟΔΟΣ  2 Αυγούστου 2012 | 653

Αγαπητή Οδός,

Στο φύλλο σου από 2 Αυγούστου 2012, είχες δημοσιεύσει μία ανοικτή μου επιστολή στον Αντιδήμαρχο “Ποιότητας Ζωής” του Δήμου Καστοριάς κο. Παρχαρίδη. Και φυσικά εκείνος... δεν απήντησε. Ούτε ιδιωτικά ούτε δημόσια. Βλέπεις, οι άρχοντες της πόλης μας θεωρούν πολύ απαξιωτικό να ασχολούνται με προβλήματα των δημοτών, έστω και αν αυτά αφορούν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας...

Έτυχε να πέσει σήμερα στα χέρια μου μία απόφαση του τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κοζάνης, το οποίο επιβάλλει ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή στον Δήμαρχο και Αντιδημάρχους Κοζάνης για “παράβαση καθήκοντος” επειδή έκαναν τα “στραβά μάτια” και δεν έκλεισαν κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, στο οποίο είχαν καταλογιστεί παραβάσεις ηχορύπανσης.

ΟΔΟΣ: Ανησυχητική εξέλιξη

Η σύλληψη 27χρονου νεαρού στην Εύβοια, μετά από ερώτηση βουλευτή της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο, και συγκεκριμένα του νεαρού που διατηρούσε στο διαδίκτυο σατυρική ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης με τον τίτλο «Γέρων Παστίτσιος» κατά παραφθορά του ονόματος του γέροντα Παϊσίου, ο οποίος ως γνωστό μετά τον θάνατό του διαθέτει ένα σημαντικό αριθμό θρησκευόμενων οπαδών, μεταξύ άλλων και για τον αποδιδόμενο στον μοναχό προφητικό του λόγο, αποτελεί αναμφίβολα πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα και ανησυχητική εξέλιξη κρατικής υποκρισίας, αλλά προπαντός επικίνδυνου φονταμενταλισμού. Μια ενέργεια που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε, ούτε από τα πρώτα βήματα μιας γνήσιας θεοκρατίας, όπως αυτή εκδηλώνεται στα φανατικά ισλαμικά κράτη, στα οποία αντί του νόμου, επιβάλλεται η Σαρία, δηλαδή ο νόμος του Ισλάμ.

Είπαν:

…Προσωπικά καταθέτω και τη δική μου μαρτυρία περί της αγιότητος του γέροντος Παϊσίου, και όταν ζούσε αλλά και μετά την οσιακή κοίμησή του, απολαμβάνοντας ζωντανή την παρουσία του πολλές φορές στη ζωή μου. Γι’ αυτούς οι οποίοι φτάνουν στο σημείο του εμπαιγμού του προσώπου του, στη συγκεκριμένη περίπτωση σε σελίδα του facebook τους αφήνουμε στα χέρια και στη δικαιοσύνη του Θεού…

Σεραφείμ
Μητροπολίτης Καστοριάς

Ωδή στη Χαρά

Ένα ολόκληρο στάδιο με 10.000 Ιάπωνες καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής να εκτελούν φημισμένο έργο του μεγάλου μουσικού Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, δεν είναι ένα θέαμα το οποίο μπορεί να παρακολουθήσουν εύκολα όχι μόνο οι λάτρεις της κλασικής μουσικής, αλλά και όσοι μέσα από τη μουσική διακρίνουν στοιχεία του χαρακτήρα ενός λαού.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Προς εφημερίδα «ΟΔΟΣ»

Η υποχρέωση του κ. Πετσάλνικου 
και των λοιπών συνυπόλογων πολιτικών της Καστοριάς

Κύριε Διευθυντά,

Στα τοπικά ΜΜΕ δημοσιεύθηκε πολιτική δήλωση του επί 27 συναπτά έτη πρώην Βουλευτή, Υπουργού του ΠΑΣΟΚ και Προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, ότι: «αισθάνεται την υποχρέωση απέναντι σε όλους τους πολίτες της Καστοριάς, που τον στήριζαν επί 27 χρόνια με την ψήφο τους, να συμβάλλει με την εμπειρία του στην επίλυση των προβλημάτων του τόπου».
Ως πολίτης της Καστοριάς, αποδέκτης της πολιτικής αυτής δήλωσης, παρατηρώ τα εξής:

MUTE: Η οπτικοποίηση ενός οικονομικού βιασμού

mute: σίγαση, βουβός, σιωπηλός, μουγγός, άφωνος, μη προφερόμενος.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοπτική και Ραπτική

Εβδομάδες τώρα, το μόνο που μας απασχολεί και κυριαρχεί στα Μέσα μαζικής Επικοινωνίας (έντυπα και ηλεκτρονικά) είναι τα μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων από τα ίδια υποζύγια. Όταν γίνεται λόγος για μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ κατά 30 ευρώ και ακούγονται ταυτόχρονα φωνές περί αντισυνταγματικότητας των περικοπών άλλων προνομιούχων επαγγελματικών ομάδων, ο μέσος πολίτης που παρακολουθεί τα δρώμενα κινδυνεύει να παραφρονήσει.

Άλεξ: Μία ιστορία για την διεθνή εικόνα της Ελλάδας με την κρίση.

Υπότιτλοι είναι διαθέσιμοι στα ελληνικά (κάτω δεξιά)

Ελλάς-Ιράν συμμαχία

Η Ελλάδα καταλαμβάνει διόλου κολακευτική θέση σε παλαιότερη (2005) διεθνή κατάταξη ως προς τον σφιχτό εναγκαλισμό κράτους και θρησκείας - Government Favoritism of Religion. Ο κατάλογος, με τις χώρες που δίνουν ειδικά προνόμια, υποστήριξης και ευνοϊκές ρυθμίσεις στην θρησκεία, φέρει πρώτο το Τουρκμενιστάν, με το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία να ακολουθούν, και την Ελλάδα στην τρίτη θέση (!), σε χειρότερη κατάταξη από τη Μαλαισία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, ακόμη και το Πακιστάν! Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια λίστα η Τουρκία κατέχει την 44η θέση και η Ζιμπάμπουε την 50ή.

Ich bin ein Berliner [για την Πορτογαλία]

Ich bin ein Berliner = Είμαι ένας Βερολινέζος
J.F. Kennedy 26.6.1963, τείχος του Βερολίνου.

ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Πάλι το φάρμακο!

Ο Εκλεκτός συνεργάτης της «ΟΔΟΣ» κ. Ν. Τσίγκας, σε εργασία του για το φάρμακο, είχε την καλοσύνη να με αποκαλέσει «αξιοσέβαστο και λίαν εμβριθή».
Τον ευχαριστώ και για τα καλά του λόγια και για την ευκαιρία που με δίνει να επανέλθω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως το φάρμακο και η υγεία.
Στην αρχή θα πρέπει να κάνω μερικές διευκρινήσεις.
Διαισθάνομαι ότι το άρθρο μου[ΟΔΟΣ αρ.φ.642], δεν έγινε απόλυτα κατανοητό, και γι’ αυτό σίγουρα φταίει η ελλειπτική γραφή μου.

ΟΔΟΣ: Λόγια

ΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ χρονιά, ο Δήμος Πρέβεζας αποφάσισε να συνεχίσει την απ’ ευθείας μετάδοση κορυφαίων παραστάσεων του λυρικού θεάτρου (όπερας) από την περίφημη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, στην Πρέβεζα σε πραγματικό χρόνο και σε χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων που λειτουργεί για λογαριασμό του Δήμου, στο πιο πυκνοκατοικημένο κέντρο της πόλης.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ εγχείρημα του Δήμου Πρέβεζας να φέρει τόσο κοντά τους κατοίκους και δημότες της όμορφης πόλης σε επαφή με τον εξαίσιο κόσμο των μεγάλων παραστάσεων όπερας και μάλιστα με τις θρυλικές παραγωγές ενός από τα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου, με ορχήστρα και ερμηνευτές παγκόσμιου κύρους, στέφεται με διαρκή επιτυχία χάρη στην πολιτική βούληση και την ιδιαίτερη ποιότητα των αρμοδίων τους που φαίνεται δεν αρκούνται στην «παράδοση» (αυθεντική ή όχι, λογική ή κατά παροξυσμό).

ΕΠΙΠΛΕΟΝ η συμβολή του Δήμου Πρέβεζας στην υποστήριξη της πρωτοβουλίας αυτής γίνεται ακόμη πιο αξιέπαινη από την τιμολογιακή μεταχείριση των δημοτών-θεατών, και μάλιστα σε απολύτως υπέρ του θεατή ανταγωνιστικές και λογικές τιμές, αφού το εισιτήριο για τους ενήλικες είναι 8,00 ευρώ ενώ το ειδικό (νέοι, μαθητές, άνεργοι κλπ) ανέρχεται στα μόλις 4,00 ευρώ.

Δήμος Πρέβεζας

Απόσπασμα από το πρακτικό 12/2012
Συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου.

ΘΕΜΑ: «Έγκριση υπογραφής σύμβασης με την Μετροπόλιταν Όπερα Ν.Υόρκης, για προβολές Όπερας στο Δήμο Πρέβεζας, για το χρονικό διάστημα , Οκτώβριος 2012 έως και Απρίλιο 2013»

Ο πρόεδρος έθεσε υπόψη των μελών του δημοτικού συμβουλίου: «Το Δημοτικό Ωδείο Πρέβεζας πραγματοποιεί για τρεις περιόδους και για το διάστημα από Οκτώβριο έως και Μάιο απευθείας μεταδόσεις από τη Μετροπόλιταν Όπερα την Νέας Υόρκης. Οι μεταδόσεις των παραστάσεων πραγματοποιούνται απευθείας στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας. Ο Συμπολίτης μας, γιατρός, κ. Ζώνιος Δημήτρης, είναι ο συνδετικός κρίκος με την Μετροπόλιταν Όπερα και ο οποίος στηρίζει και βοηθάει την προσπάθεια αυτή σε κάθε προβολή (μεταγλώττιση). Τα έσοδα που προέκυψαν από τις παραστάσεις των προβολών για το σχολικό έτος 2011-2012 μετά την κατάθεση όλων των δικαιωμάτων προς την Μετροπόλιταν Όπερα ήταν 208,69 ευρώ. Το αντίτιμο των εισιτηρίων ήταν και θα παραμείνει (8) οχτώ ευρώ για τους ενήλικες και (4) τέσσερα ευρώ για τους μαθητές-σπουδαστές. Τα έξοδα των παραστάσεων για την περίοδο 2012-2013 και τα δικαιώματα της Μετροπόλιταν Όπερας είναι:

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Η γάτα του Σρέντιγκερ

ΟΔΟΣ 6-9-2012 | 656

«....μακροπρόθεσμα, είμαστε όλοι νεκροί......»
Τ.Μ.Κευνς


Όχι, μεσούσης της κρίσης, ακόμη δεν νομίζω ότι έφθασα να παραμιλάω για γάτες ακόμη και διάσημες όπως αυτή του Σρέντιγκερ (βραβείο Νόμπελ 1933). Και δεν παραμιλάω, όπως θα εξηγήσω, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των «ελίτ», της πολιτικής, της παιδείας (!), των ΜΜΕ, πασών των εξουσιών τέλος πάντων να μας τρελλάνουν με τη ατέλειωτη μετρολαγνεία και την έλλειψη κάποιας ουσιαστικής λύσης παρά τις διπλές προεκλογικές υποσχέσεις των ταγών μας .Μιλάω λοιπόν πολύ σοβαρά, ότι η ίδια η κατάσταση της Ελλάδας, με μνημόνιο / χωρίς μνημόνιο, μέσα στο ευρώ / έξω από το ευρώ, μέτρα / ποιά μέτρα, εσωτερική τρόικα / εξωτερική τρόικα, ήπιος «θάνατος»-χρεωκοπία / ξαφνικός «θάνατος» άμεση χρεωκοπία, μου θυμίζει πάρα πολύ την κατάσταση της ταλαίπωρης γάτας : βρίσκεται κλεισμένη ερμητικά σ΄ένα κουτί με συντροφιά φιαλίδιο δηλητηρίου και μια πηγή ραδιενέργειας με μετρητή Geiger. Αν ο μετρητής ανιχνεύσει ραδιενέργεια, το φιαλίδιο σπάει και η γάτα πεθαίνει. Ή όχι;

Γιατί ακριβώς εδώ υπεισέρχονται τα quantum mechanics (όπου μια παράδοξη κατάσταση εναγκαλισμού –entanglement- επιτρέπει ασαφή συνδυασμό ή «υπερθέση» υποατομικών σωματιδίων που ήρθαν σε επαφή ακόμη και αν διαχωρίστηκαν μετά ). Έτσι, ο Σρέντιγκερ επινόησε το πείραμα με μεγαλύτερο σύστημα και η γάτα είναι και ζωντανή και πεθαμένη μέσα στο κουτί! Φυσικά, στη κλασσική πραγματικότητα, αν ανοίξουμε το κουτί, η γάτα είναι είτε ζωντανή είτε πεθαμένη.

ΟΔΟΣ: Ως νεκρή φύση

ΟΔΟΣ 26 Ιουλίου 2012 | 652

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Σου γράφω με αφορμή το άρθρο-παρέμβαση του κ. Αναστάση Πηχιών, - δωρητή του ομώνυμου αρχοντικού στην πλατεία Αδελφών Εμμανουήλ, που στεγάζει το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στην Καστοριά. Δημοσιεύτηκε στο 643 φύλλο σου του περασμένου Μαΐου, ενώ πρόσφατα αναρτήθηκε στο blog της ΟΔΟΥ, στο Internet. Αλλά και με αφορμή μερικά από τα σχόλια αναγνωστών του blog με τα οποία εκφράζουν την αντίθεση, μερικά δε απ’ αυτά και ενόχληση στα γραφόμενα του κ. Πηχιών. Ιδιαίτερα για την επίδραση που είχε στην κοινωνία της Καστοριάς η διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας νέων κατοίκων. Με ετερόκλητες καταγωγές και παραδόσεις, που δεν μπόρεσαν να σφυρηλατήσουν μια νέα συνείδηση. Διαβάζω βέβαια και σχόλια που συμφωνούν με τις απόψεις του κ. Πηχιών, όμως ιδιαίτερη εντύπωση μου προκαλούν ορισμένα σχόλια για το δηκτικό περιεχόμενό τους, και όχι φυσικά για την διαφωνία.

Το άρθρο του σημαντικού αυτού ευπατρίδη, αν και βαρυσήμαντο με πολλούς αποδέκτες, δυστυχώς σε μια μερίδα συμπολιτών για μια ακόμη φορά δεν στάθηκε δυνατό να γίνει κατανοητό. Να πληροφορήσει για το -κατά την γνώμη του κ. Πηχιών- πραγματικό παρελθόν της πόλης, αλλά και να προβληματίσει για το παρόν και το μέλλον της.

Παρά ταύτα δίκαια μπορεί να θεωρηθεί μια από τις σοβαρότερες παρεμβάσεις των τελευταίων ετών. Γιατί υπογράφει ένας αληθινά διακεκριμένος συμπολίτης, και μάλιστα με την νηφαλιότητα του αποστασιοποιημένου από τα μικροσυμφέροντα της καθημερινότητας.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ευχαριστώ τους συμπατριώτες μου, που είχαν την διάθεση να διαβάσουν την επιστολή μου στην ΟΔΟ και να σχολιάσουν τα γραφόμενά μου. Με ικανοποίηση διαπιστώνω ότι τα κατά καιρούς γραπτά μου, που έχει την ευγενή καλοσύνη να δημοσιεύει στην ΟΔΟ ο κ. Μπαϊρακτάρης, διαβάζονται και σχολιάζονται.

Στους επικριτές της υπόθεσης, που διατύπωσα, ως μια πιθανή αιτία για την αντικοινωνική συμπεριφορά ορισμένων συμπατριωτών μας θέλω να παρακαλέσω να ξαναδιαβάσουν την επιστολή μου γιατί νομίζω ότι παρεξήγησαν πολλά σημεία αυτής.

Το φαινόμενο της δυσκολίας ή της μη ενσωματώσεως στην κοινωνία μέρους ή όλων των ανθρώπων, που συνέρρευσαν σ᾽ αυτήν σε μικρό χρονικό διάστημα και σε μεγάλο αριθμό, έχει μελετηθεί από ειδικούς επιστήμονες και πράγματι έχει παρατηρηθεί να υφίσταται τόσο σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Παράδειγμα η Αθήνα. Πολλοί απ᾽ αυτούς επιδεικνύουν και αντικοινωνική συμπεριφορά.

Το ότι πολλοί συμπατριώτες μας συμπεριφέρονται εγωκεντρικά και αντικοινωνικά, κανείς από τους σχολιαστές της επιστολής δεν το αμφισβήτησε. Εξάλλου, η μη πλήρης ενσωμάτωση στην κοινωνία της Καστοριάς πολλών από τους διαβιούντες σ᾽ αυτήν, αποτελεί μια δικιά μου υπόθεση εργασίας για την αντικοινωνική συμπεριφορά ορισμένων –και μόνον– συμπατριωτών μας, αναφέρω και άλλες αιτίες και εύχομαι στο τέλος της επιστολής να σφάλω και όντως μπορεί να σφάλω. Γεγονός πάντως είναι ότι πολλοί βάζουν σε πρώτη μοίρα τον τόπο καταγωγής τους και σε δευτερεύουσα τον τόπο διαβιώσεως τους.

Δεν θέλησα ούτε θέλω να θίξω τους χωρικούς, δεν τους υποτιμώ, ούτε ισχυρίζομαι ότι η κοινωνία της Καστοριάς ήταν και είναι ιδανική (όλοι μας εξάλλου από χωριά προερχόμαστε), όπως γράφει ένας από τους επικριτές μου. Απλώς άλλη η νοοτροπία των μεν και άλλη των δε. Ούτε γενικεύω, ούτε αναφέρομαι σε όλους αλλά σε ορισμένους, που συμπεριφέρονται αντικοινωνικά. Προς Θεού, ούτε σωβινιστής είμαι ούτε ρατσιστής, ούτε σνομπ, ούτε έχω κάτι το επιλήψιμο για τους χωρικούς, ούτε χαρακτήρισα τους μη Καστοριανούς βάρβαρους, απλώς διατύπωσα την γνώμη μου ότι έχει διαταραχθεί ο κοινωνικός ιστός, ο οποίος, και πάλι κατά την γνώμη μου, με την πάροδο του χρόνου θα αποκατασταθεί.

Ότι γράφω, το υπογράφω και έχω το θάρρος να αναλαμβάνω την ευθύνη της γνώμης μου. Δεν υπεκφεύγω με την ανωνυμία, και αποφεύγω τους δυσμενείς χαρακτηρισμούς προσώπων. Όσον αφορά τους χαρακτηρισμούς του προσώπου μου από τον ανώνυμο «Χωριάτη», τις αντιπαρέρχομαι.

Τέλος θέλω να τονίσω ότι ο διάλογος, έστω και ηλεκτρονικός και για μερικούς ανώνυμα -μια και δεν έχουν το θάρρος να εκφράσουν την γνώμη τους επώνυμα- είναι πάντοτε εποικοδομητικός.

Ἀναστάσης Κων. Πηχιών

Δημοσιεύθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 656

Σχετικά κείμενα

• ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν [Α. Πηχιών]

Η υπεράσπιση της Καστοριάς

8 Οκτωβρίου 1975. Ρεπορτάζ μετά την πρωτοφανή πολυήμερη κινητοποίηση των Καστοριανών στα σχέδια επέκτασης της επεξεργασίας και εμπορίας γούνας εκτός της πόλης και του νομού (από το ιστορικό αρχείο της ΕΡΤ). Σχετικό δημοσίευμα για την καστοριανή γουνοποιΐα και τις προσπάθειες για μεταφορά της έκθεσης γούνας Καστοριάς στην Αθήνα, στο σημερινό φύλλο της ΟΔΟΥ.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Φράγμα ακούω και φράγμα δε βλέπω

Επί Υπουργίας Ανωμερίτη, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας με τον οποίο γνωριστήκαμε σε μια ημερίδα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και έκτοτε συχνά ανταλλάσσαμε επιστολές, είχε την καλοσύνη να μου στείλει τον κατάλογο των αρδευτικών έργων που προωθούσε το Υπουργείο Γεωργίας στο χώρο της Μακεδονίας.

Στον μακρύ κατάλογο περιλαμβάνονταν και το φράγμα του Νεστορίου που μάλιστα είχε ενταχθεί στα έργα που θα υλοποιούνταν από το Γ Κοινοτικό Πλαίσιο. Από τότε πέρασαν δώδεκα και πλέον έτη, αλλά το φράγμα μόλις πριν από 2 χρόνια δημοπρατήθηκε, εγκαταστάθηκε ο ανάδοχος και οι εργασίες προχωρούν με ρυθμό χελώνας ή μάλλον σταμάτησαν. Αν δεν έχει δοθεί μεγάλη έκπτωση και αν ο εργολάβος δεν το παρατήσει στη μέση, για πολλούς και διάφορους λόγους, και ώσπου να γίνει η μελέτη για το δίκτυο διανομής του νερού και κατασκευαστεί, θα περάσουν τουλάχιστον, στην καλύτερη των περιπτώσεων, άλλα 10 και πλέον χρόνια. «Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» ή ζήσε Μάη, να φας τριφύλλι», θα απαντούσε ένας σοφός γέροντας αγρότης της περιοχής.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΟΔΟΣ 26.7.2012 | 652

Αγαπητέ κύριε Παρχαρίδη,

Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας “ΟΔΟΣ” (αρ. 652 / 26.7.2012) διάβασα την απάντησή σας σχετικά με την ανάπλαση της παραλίας, όπου τυχαίνει και να κατοικώ όλη μου τη ζωή -που δεν είναι και λίγη.

ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ εντύπωση, ότι αναφέρεστε στις αρμοδιότητές σας, σαν Αντιδήμαρχος “Ποιότητας Ζωής”. Για να είμαι ειλικρινής, ίσως και από προσωπική αμέλεια, δεν γνώριζα ότι έχει ο Δήμος μας και αρμόδιο εντεταλμένο για το θέμα αυτό.

ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ όμως, να αναφερθώ εν ολίγοις, στο πρόβλημα που βιώνουμε όλοι οι κάτοικοι της περιοχής αυτής, με τη συνεχή -και όχι μόνο κατά τις νυκτερινές ώρες- ηχορύπανση που προκαλούν οι κάθε είδους καφετέριες.